TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 21
Previous part

Chapter: 20  
Part: T  
Line: 19       სიტყუაჲ ესე: "და რაჟამს იმარხვიდეთ, ნუ იყოფით, ვითარცა-\იგი
Line: 20    ორგულნი, მწუხარე, რამეთუ განირყუნიან პირნი მათნი, რაჲთა
Line: 21    ეჩუენნენ კაცთა მმარხველად (6,16 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Line: 22       კეთილ არს ამას სიტყუასა ზედა დიდად სულთქუმაჲ და მწარედ გო\დებაჲ,
Line: 23    რამეთუ არა ხოლო თუ ორგულთა ვჰბაძავთ, არამედ მათცა
Line: 24    ფრიად გარდავემატებით, რამეთუ ვიცნი მრავალნი ჩუენ შორის, რო\მელნი
Line: 25    არა ხოლო თუ იმარხვენ და ეჩუენებიან კაცთა, არამედ არცა თუ
Line: 26    იმარხვენ და მარხვასა იჩემებენ და სახესა მმარხველობისასა უჩუენებენ
Line: 27    კაცთა და მიზეზსა წინა-გჳყოფენ უძჳრესსა ცოდვისა მათისასა და იტყჳან:
Line: 28    ამისთჳს ესრეთ ვიქმთო, რაჲთა არა დავაბრკოლნეთ კაცნი. რაჲ არს
Line: 29    სიტყუაჲ ესე, უგუნურო? ბრძანებაჲ არს მეუფისაჲ, რომელი ამას გუა\მცნებს,
Line: 30    რაჲთა არა ვეჩუენებოდით კაცთა და შენ იტყჳ, ამისთჳს ვეჩუე\ნებიო,
Line: 31    რაჲთა არა დაბრკოლდენ კაცნი; და უფროჲსღა გარდასლვასა
Line: 32    მცნებათა ქრისტესთასა იტყჳ აღსაშენებელად სხუათა?

Line: 33       რაჲმცა იყო უძჳრეს ამის სიტყჳსა? რამეთუ ამით ჯერითა ფრიად
Line: 34    უარეს ხარ ორგულთაცა, არამედ გრცხუენოდენ სიტყუათაგან უფლისა\თა
Line: 35    და გულისჴმაყავ, ვითარ ძლიერად განგუაკრძალებს, რამეთუ არა
Line: 36    თქუა, თუ: ეჩუენებიან ხოლო, არამედ -- "განირყუნიანო პირნი მათნი,
Page: II-32   Line: 1    რაჲთა ეჩუენნენ კაცთა". მჭმუნვარებასა მას და უფერულებასა პირისასა,
Line: 2    რომელსა იქმან სახილველად კაცთა, განრყუნილებად და სიხენეშედ
Line: 3    სახელ-სდვა, რამეთუ ყოველივე გარეგანი წესისაჲ განრყუნილება არს,
Line: 4    გინა თუ ცუდად მზუაობრობისათჳს და მაჩუენებლობისა უფერულ და
Line: 5    ყჳთელ-ყოს ვინ პირი თჳსი, გინა თუ პირ-შუენიერებისათჳს -- ჰაეროვან
Line: 6    და ფეროვან სავნებელად მხილველთა მათ, ორივე განრყუნილება არს
Line: 7    პირისა და სასჯელისა თანამდებ; და უფროჲსღა მეორე ესე სახე
Line: 8    უძჳრეს არს, რამეთუ რომელმან-იგი მაჩუენებლობისათჳს უფერულ-ყო
Line: 9    პირი თჳსი, თავსა ხოლო თჳსსა ავნო; ხოლო რომელმან შეამკო თავი
Line: 10    თჳსი ფეროვნებითა და გულებითა პირისაჲთა და სამკაულითა სამოსელ\თაჲთა,
Line: 11    თჳსსაცა სულსა ავნო და სხუათა მრავალთა.

Line: 12       ვითარცა-იგი წინაჲსწარმეტყუელი ვაებასა მისცემს მათ, რომელნი
Line: 13    ვლენან ქედითა მაღლითა და პირითა გულებულითა, და წამის-ყოფითა
Line: 14    თუალთაჲთა და სამკაულითა შუენიერითა, განსათხზველებითა და საკუ\ხებითა,
Line: 15    ფარილებითა და მელევანდებითა და საცხინველებითა, სალტები\თა
Line: 16    და განთხზულითა კოწლებითა, და ბეჭდებითა, მარჯუენით საცუმე\ლებითა
Line: 17    და საყურებითა და ძოწეულოვანითა ბისონითა და იაკინთითა,
Line: 18    მეწამულითა და ზეზითა ოქროსა თანა და იაკინთესა შექმნულითა, და
Line: 19    ბიალონები იქცევისი.

Line: 20       ამისთჳს ჯერ-არს ორისავე ამის განრყუნილებისაგან სივლტოლაჲ
Line: 21    ყოვლითა მოსწრაფებითა, რამეთუ სავნებელ არს ორივე სულისაჲ, და
Line: 22    განრყუნილება ბუნებისა. ხოლო არა მაჩუენებლობისაგან ოდეს გჳბრძა\ნა
Line: 23    სივლტოლაჲ, არამედ ყოვლითა ძალითა დაფარვაჲ სათნოებათაჲ გუ\ამცნო,
Line: 24    ვითარცა ზემოცა წარმოთქუა, გარნა მოწყალებისათჳს არა ესრეთ
Line: 25    განჩინებით თქუა, არამედ ბრძანა რაჲ, ვითარმედ: "ეკრძალენით ქველის\საქმესა
Line: 26    თქუენსა, რაჲთა არა ჰყოთ წინაშე კაცთა", შესძინა, ვითარმედ:
Line: 27    "სახილველად მათდა".

Line: 28       ხოლო ლოცვისა და მარხვისათჳს არარაჲ თქუა ესევითარი. რაჲსა\თჳსმე?
Line: 29    ამისთჳს, რამეთუ მოწყალებისა შეუძლებელ არს ესრეთ დაფარ\ვაჲ,
Line: 30    რაჲთამცა ყოვლადვე არავინ ცნა, ხოლო ლოცვისა და მარხვისა --
Line: 31    შესაძლებელ არს.

Line: 32       და ვითარცა იგი იტყოდა რაჲ, ვითარმედ: "რაჟამს ჰყოფდე
Line: 33    ქველისსაქმესა, ნუ სცნობნ მარცეხენე შენი რასა იქმოდის მარჯუენე
Line: 34    შენი", არა ჴელთათჳს იტყოდა, არამედ რაჲთა მოსწრაფე ვიყვნეთ ფა\რულად
Line: 35    კაცთაგან ყოფად ქველისსაქმისა; და ოდეს-იგი თქუა, ვითარ\მედ:
Page: II-33   Line: 1    "ილოცვიდე რაჲ, შეედ საუნჯესა შენსა", არა თუ მუნ ოდენ გუამ\ცნო
Line: 2    ლოცვაჲ, არამედ ესევე სახე გუაუწყა, რაჲთა არა საჩუენებელად
Line: 3    კაცთა აღვასრულებდეთ ლოცვასა. ეგრეთვე აქა იქმს სიტყჳთა ამით, რო\მელი
Line: 4    თქუა:

Part: s  
Line: 5       სახარებაჲ: ხოლო შენ რაჟამს იმარხვიდე, იცხე თავი შენი და
Line: 6    დაიბანე პირი შენი, რაჲთა არა ეჩუენო კაცთა მმარხველად, არამედ
Line: 7    მამასა შენსა დაფარულად; და მამან შენმან, რომელი ხედავს დაფა\რულთა,
Line: 8    მოგაგოს შენ" (6,17-18 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 9       თარგმანი: არა თუ სიტყჳთა ამით ცხებაჲ თავისაჲ და ბანაჲ
Line: 10    პირისაჲ გუამცნო; უკუეთუ არა, ვიპოენითმცა ყოველნი გარდამავალ
Line: 11    ამას შჯულსა, და უფროჲსად, რომელნი-იგი ყოველთა უმეტესად აღს\რულებად
Line: 12    მისა მოსწრაფე არიან, კრებულნი მონაზონთანი, მკჳდრნი
Line: 13    მთათა შინა და უდაბნოთა. აწ უკუე არა ცხებასა და ბანასა გჳბრძანებს,
Line: 14    არამედ ვინაჲთგა ძუელსა მას ჟამსა შინა ჩუეულებაჲ აქუნდა კაცთა,
Line: 15    ჟამსა შუებისა და სიხარულისასა ზეთისა ცხებად, რომელთა აქუნ --
Line: 16    სურნელებითა შემზადებულისა, და სხუათა -- ლიტონისა ზეთისაჲ; და
Line: 17    ესე საცნაურ არს დავითისგან და დანიელისგან. ამისთჳს ბრძანა უფალ\მან
Line: 18    ცხებაჲ და ბანაჲ, რაჲთა ამათ სიტყუათა მიერ ვისწაოთ, ვითარმედ
Line: 19    ჯერ-არს ყოვლით კერძო მოსწრაფებაჲ დაფარვად კაცთაგან მარხვისა
Line: 20    ჩუენისა; და რაჲთა სცნა, ვითარმედ ჭეშმარიტ არს სიტყუაჲ ჩუენი,
Line: 21    გულისჴმა-ყავ, ვითარმედ თავადმან რაჲ-იგი სიტყჳთ გუამცნო, საქმით
Line: 22    აღასრულა.

Line: 23       და ოდეს-იგი ორმეოც დღე იმარხა, ფარულად კაცთაგან ქმნა იგი,
Line: 24    გარნა არცა თავი იცხო, არცა პირი დაიბანა, არამედ თჳნიერ ამისაცა
Line: 25    ყოველივე განშორებულად და უცხოდ ზუაობისაგან და მაჩუენებლობი\სა
Line: 26    ქმნა და ჩუენცა ესრეთ გჳბრძანა ქმნად. ამისთჳს ორგულ სახელ-სდვა
Line: 27    მაჩუენებელთა, რამეთუ ღმრთისათჳს ქმნად აჩუენებენ, ხოლო იგინი
Line: 28    კაცთა ქებასა ეძიებენ. რომელთა საქმე არა საკიცხელ ოდენ არს, რო\მელ
Line: 29    ქებაჲ კაცთაჲ აღირჩიეს, ვიდრეღა ღმრთისაჲ, არამედ საგლოელცა
Line: 30    არს, რომელ აქავე მიუღებიეს სასყიდელი ცუდი და არარაჲ და უუძლუ\რესი
Line: 31    აჩრდილისა და სიზმრისა.

Line: 32       და ოდეს-იგი წარდგენ წინაშე ღმრთისა, სადა-იგი ყოველნივე ში\შუელნი
Line: 33    და ქედ-დადრეკილნი წარვდგეთ, მაშინ იპოვნენ იგინი უნაყო\ფონი
Line: 34    და ცარიელნი; და რაჲმცა იყო ამისა უსაწყალობელეს, უკუეთუ
Line: 35    მოქმედთა სათნოებისათა, ოდეს-იგი სასყიდელისა ჟამი იყოს, არარაჲ
Page: II-34   Line: 1    პოონ, არამედ ესმას ჴმაჲ იგი სიმწარისაჲ, ვითარმედ: "მიგიღებიეს სას\ყიდელი
Line: 2    თქუენი".

Line: 3       და უფროჲსად, რომელ ესრეთ სუბუქ და ადვილ არს მცნებაჲ ესე;
Line: 4    რამეთუ არა თუ უმეტესად მარხვაჲ გუამცნო, არამედ ესე ოდენ
Line: 5    გჳბრძანა, რაჲთა სასყიდელი იგი და გჳრგჳნი შრომისა მის ჩუენისაჲ არა
Line: 6    წარვწყმიდოთ; რაჲთა რომელი-იგი ძნელ არს და მძიმე, ზოგად გუაქუნ\დეს
Line: 7    ჩუენცა და მაჩუენებელთა, რომელ არს შრომაჲ იგი და ჭირი მარ\ხვისაჲ,
Line: 8    რამეთუ ჩუენცა ვიმარხავთ და იგინიცა, და ოდესმე უმეტესცა
Line: 9    ჩუენსა არნ მათი იგი მარხვაჲ; ხოლო რომელი-ესე სუბუქ არს და ად\ვილ,
Line: 10    -- რაჲთა სასყიდელი შრომისა ჩუენისაჲ არა წარვწყმიდოთ, -- ესე
Line: 11    გუამცნო და გჳბრძანა უფალმან. არა თუ შრომაჲ და ღუაწლი ჩუენი
Line: 12    აღაორძინა, არამედ სასყიდელი ჩუენი დაგჳმარხა უცთომელად, რაჲთა
Line: 13    არა ცარიელნი და უგჳრგჳნოსნონი წარვიდეთ მსგავსად მათსა, რომელ\თაცა
Line: 14    ორგულ სახელ-სდვა. რამეთუ არცა თუ თეატრონსა შინა, ანუ
Line: 15    ცხენთა სარბიელსა შემავალთა მალემსრბოლთა, გინა მორკინალთა, გინა
Line: 16    მსახიობელთა მიემსგავსნეს, ანუ თუ მეორღანოეთა და მენესტვეთა,
Line: 17    ქნარითა და ლინითა მეტყუელთა, და პირად-პირადითა სიღოდითა მემ\ღერთა;
Line: 18    რამეთუ ესე ყოველნი თჳსად-თჳსადსა მას სახიობასა რაჲ აღას\რულებდენ
Line: 19    და ესოდენი იგი სიმრავლე ერისაჲ გარე-მოადგნ, არცა ვის
Line: 20    ეჩუენებოდიან, არცა ვისთჳს ზრუნვიდიან, არამედ ყოველივე გონებაჲ
Line: 21    მათი და თუალნი გულისა და ჴორცთანი მისა მიმართ აღპყრობილ არნ,
Line: 22    რომლისაგანცა ნიჭსა დია სასყიდელსა მოელოდიან, გინა თუ მეფე ზინ
Line: 23    მუნ, გინა თუ სხუაჲ ვინ ნაცვალი მისი.

Line: 24       ხოლო ესენი თჳსსა მას შრომასა არა მას უჩუენებენ, რომელი-იგი
Line: 25    ღმერთი არს და მეუფე ყოველთაჲ. რომელი-იგი განუყოფს მონათა
Line: 26    თჳსთა უხუებით ნიჭთა მათ მიუთხრობელთა, არამედ მათ ეჩუენებიან,
Line: 27    რომელნი არა ხოლო თუ ვერარას არგებენ, არამედ ფრიადცა ავნებენ.
Line: 28    ეჰა, ფრიადი ესე უგუნურებაჲ და სიცოფე, დატეობაჲ ღმრთისაჲ და
Line: 29    სათნოყოფაჲ კაცთაჲ. რასა იქმ, ჵ მაჩუენებელო, რად ცუდად შურები
Line: 30    და ამაოდ წარაგებ ღუაწლსა შენსა? რაჲსათჳს არა ღმერთსა სათნო\ეყოფი,
Line: 31    არამედ კაცთა? და უკუეთუ რაჲმე კაცთა მიერ გნებავს, რაჲთა
Line: 32    იხილვებოდინ შრომანი შენნი, მე გიჩუენო ჟამი, რაჲთა უვნებელად
Line: 33    უჩუენნე კაცთა შრომანი შენნი -- დღესა მას დიდებულსა და საშინელ\სა
Line: 34    მეორედ მოსლვისა ქრისტესსა. უკუეთუ აწ დასთრგუნო ცუდად ზუა\ობაჲ,
Line: 35    მაშინ ბრწყინვიდენ ქველისსაქმენი შენნი წინაშე ანგელოზთა და
Page: II-35   Line: 1    კაცთა, მაშინ იყოს ჭეშმარიტად ქებაჲ შენი და ნეტარებაჲ ყოველთა
Line: 2    მიერ. ხოლო აწინდელი ესე მაჩუენებლობაჲ დიდად სავნებელ არს შენ\და;
Line: 3    ერთად, რამეთუ გამოგაჴუებს საუკუნოჲსა მის დიდებისაგან, მეო\რედ,
Line: 4    რომელ უნდონი და მცირედნი კაცნი ხედვენ საქმესა შენსა და
Line: 5    მრავალგზის არცა თუ მოყუარენი სათნოებისანი, არამედ მტერნი. რაჲ
Line: 6    უკუე იყოს მათგან სარგებელი შენი და უფროჲსღა რაოდენი ვნებაჲ არა
Line: 7    მოიწიოს მათ მიერ შენ ზედა?

Line: 8       რამეთუ ესე მებრ სირცხჳლ არს შენდა, რომელ მტერთა სათნოები\სათა
Line: 9    უჩუენებ სათნოებასა შენსა და არა ღმერთსა, წყაროსა მას და მო\ძღუარსა
Line: 10    სათნოებისასა, და წმიდათა მისთა მუშაკთა მათ და ტრფიალთა
Line: 11    სათნოებისათა, ვითარცა წინაწარმეტყუელი ღაღადებს: "შენ მიერ არს
Line: 12    ქებაჲ ჩემი, ეკლესიასა შინა დიდსა აღგიარო შენ, აღთქუმაჲ ჩემი აღვა\სრულო
Line: 13    წინაშე მოშიშთა შენთა"; რამეთუ ეკლესიაჲ შესაკრებელად
Line: 14    გამოითარგმანების, ხოლო შესაკრებელი დიდი დღე იგი განკითხვისაჲ
Line: 15    არს, ოდეს ფრიადი კრებული ანგელოზთა და კაცთაჲ ერთბამად წარ\მოდგენ.
Line: 16    ნეტარ არს უკუე, რომლისა ქებაჲ მაშინ იქმნას ღმრთისაგან
Line: 17    წინაშე მოშიშთა მისთა, რამეთუ მან დაიმკჳდროს სასუფეველი ცათაჲ.
Line: 18    ამისთჳს გევედრები, მუშაკნო სათნოებისანო, ნუ კაცთათჳს, არამედ
Line: 19    ღმრთისათჳს იყავნ შრომაჲ თქუენი; ნუ კაცთათჳს ჰმორჩილობთ ღმერ\თსა,
Line: 20    არამედ ღმრთისათჳს -- კაცთა. რამეთუ უკუეთუ კაცთათჳს იქმო\დით
Line: 21    სათნოებათა, სწორ ხართ არამოქმედთასა, რამეთუ ვითარცა იგინი
Line: 22    არაქმნითა ურჩ ექმნებიან ღმერთსა, ეგრეთვე თქუენ -- ურჩულოდ და
Line: 23    უწესოდ ქმნითა; არამედ რჩულიერად იღუაწეთ, რაჲთა რჩულიერადცა
Line: 24    გჳრგჳნოსან იქმნეთ.

Part: s  
Line: 25       სახარებაჲ: ნუ იუნჯებთ თქუენ საუნჯეთა ქუეყანასა ზედა, სა\და
Line: 26    მღილმან და მჭამელმან განრყუნის, და სადა მპარავთა დათხარიან და
Line: 27    განიპარიან. ხოლო თქუენ იუნჯებდით საუნჯეთა ცათა შინა, სადა არცა
Line: 28    მღილმან, არცა მჭამელმან განრყუნის, და სადა არცა მპარავთა დათხა\რიან
Line: 29    და განიპარიან. რამეთუ სადაცა არნ საუნჯე თქუენ, მუნცა იყოს
Line: 30    გული თქუენი" (6,19-20 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 31       თარგმანი: ვინაჲთგან ცუდადმზუაობრობისა სენი განდევნა კე\თილად
Line: 32    აწ, და თჳსსა ჟამსა შემოაქუს შორის უპოვრებისათჳს სიტყუაჲ.
Line: 33    რამეთუ არარაჲ ესრეთ აღაორძინებს ტრფიალებასა საფასეთასა, ვითარ
Line: 34    ტრფიალებაჲ ცუდისა დიდებისაჲ, რამეთუ ამისთჳს მოიგებენ კაცნი სიმ\რავლესა
Line: 35    მონათასა და კრებულსა საჭურისთა და შიმონვართასა, ჰუნეთა
Page: II-36   Line: 1    ოქრო-აღკაზმულთა და ტაბლათა ვეცხლითა გამოხურანხუსებულთა,
Line: 2    ტაძართა ოქროქანდაკებულთა და პირად-პირადითა მარმარილოჲთა და\სხმულთა,
Line: 3    ცხედართა ოქროჭედილთა და ანთრაკითა წახნაგებულითა
Line: 4    მარგალიტისა თანა შემკულთა და გარდაგებულთა ზეზითა, ძოწითა და
Line: 5    ჭიჭნაურითა, და იმოსებიან პორფირითა, ბისონითა და ოქროქსოილითა;
Line: 6    აღსდგმენ კარავთა იქცევისად ნემსულთა და ფერად-ფერადად ჭრელე\ბულთა,
Line: 7    საბლებითა ძოწეულისა და ზეზისაჲთა, და ქობინითა ოქროჲსა
Line: 8    და ვეცხლისაჲთა; დააგებენ ტაბლათა მრავალსახითა სანოაგითა სავსეთა
Line: 9    და იშუებენ ემბნითა, ქნარითა, ბობღნითა და ნესტჳთა.

Line: 10       ამას ყოველსა არა თუ წესიერისა მის და ბუნებითისა საჴმრისათჳს
Line: 11    იქმან, არცა განსუენებისათჳს ხოლო ჴორცთა მათთაჲსა, არამედ რაჲთა
Line: 12    სხუათა ეჩუენნენ და მოიგონ კაცთა მიერ ქებაჲ და ცუდი დიდებაჲ.
Line: 13    ამისთჳს პირველად ცუდადმზუაობრობისა სენი განდევნა და მერმე
Line: 14    იწყო უპოვრებისათჳს სიტყუად; რამეთუ ზემორე მოწყალებისათჳს
Line: 15    ბოლო ამცნო, ამისთჳს, რაჲთა არა მეყსეულად უბრძანოს სრულიად
Line: 16    უგულებელსყოფაჲ საფასეთაჲ, მრავლისა მის მძლავრებისათჳს ამის
Line: 17    ვნებისა; ხოლო ვინაჲთგან მრავლითა ამით სწავლითა საჴმართმოყუარე\ბისა
Line: 18    იგი ბადენი დაჭრნა, ამისთჳს აწ ჯეროვნად სრულიადსა სიძულილსა
Line: 19    საფასეთასა გჳბრძანებს.

Line: 20       პირველად თქუა: "ნეტარ იყვნენ მოწყალენი, რამეთუ იგინი შეი\წყალნენ";
Line: 21    და კუალად -- "რომელსა უნდესო სასჯელად და მიღებად
Line: 22    კვართი შენი, მიუტევე მას სამოსელიცა შენი": და "რომელსა უნდეს
Line: 23    სესხებად შენგან, ნუ გარე-მიიქცევი"; ხოლო აწ უაღრეს მის ყოვლისა
Line: 24    გუამცნებს, რამეთუ მუნ თქუა, ვითარმედ: სიმრავლისაგან ნაქონებთა\ჲსა
Line: 25    იქმოდე მოწყალებასა, გინა თუ სიმცირისაგან, ვითარცა ვის ძალ\ედვას;
Line: 26    და კუალად: უკუეთუ შფოთი და ლალვაჲ შემოვიდოდის შორის,
Line: 27    მიუტევე სამოსელიცა შენი და მოიყიდე მშჳდობაჲ; ხოლო აწ არცა გლა\ხაკნი
Line: 28    აჴსენნა, არცა შფოთი და ლალვაჲ, არცა სხუაჲ რაჲმე მიზეზი, არა\მედ
Line: 29    თავით თჳსით სიძულილსა და შეურაცხებასა საფასეთასა გუასწა\ვებს,
Line: 30    რაჲთა სრულიად ურიდად განუყოფდეთ გლახაკთა და ყოველნივე
Line: 31    საუნჯენი ჩუენნი დავაცარიელნეთ. და არცა აქა ყოველივე გამოაცხადა
Line: 32    სიკეთე უპოვრებისაჲ, რამეთუ არა იყო ჟამი სრულიადისა გამოცხადე\ბისა
Line: 33    მისისაჲ, არამედ შემოიღებს სიტყუასა თანამზრახველისა და არა
Line: 34    რჩულისმდებელისა მსგავსსა. ამისთჳსცა იტყჳს: "ნუ იუნჯებთ თქუენ
Line: 35    საუნჯეთა ქუეყანასა ზედა, სადა მღილმან და მჭამელმან განრყუნის და
Line: 36    სადა მპარავთა დათხარიან და განიპარიან".

Page: II-37  
Line: 1       და ვითარცა კეთილმან და ყოვლად ბრძენმან განმზრახმან გამოაჩინა
Line: 2    საწუთროჲსა ამის საუნჯისა სავნებელი და მერმისა მის უცთომელობაჲ
Line: 3    და სარგებელი ადგილისაგანცა და მავნებელთაგანცა, და გამოაჩინებს,
Line: 4    ვითარმედ მოწყალებისაგან არა წარგებაჲ და უჩინო-ყოფაჲ საფასეთაჲ
Line: 5    იქმნების, არამედ უფროჲსად განმრავლებაჲ და უცთომელად დამარხვაჲ;
Line: 6    ხოლო დამარხვისაგან უმეტესად განრყუნილებაჲ და წარწყმედაჲ შეემ\თხუევის.
Line: 7    და იხილე მიუთხრობელი იგი და გამოუთქუმელი სიბრძნე,
Line: 8    არა თქუა თუ: "ნუ იუნჯებთ ქუეყანასა ზედა", რამეთუ შემდგომად
Line: 9    მცირედისა ყოველივე სხუათა დაუტეოთ და წარხჳდეთ ამიერ; არა თქუა
Line: 10    ესე, რამეთუ კაცთა ესეცა მრავალგზის სწადის, რაჲთა აქუნდეს სიმდიდ\რე
Line: 11    ცხორებასა თჳსსა და მერმე სხუათა დაუტეონ, არამედ უჩუენებს,
Line: 12    ვითარმედ ცხორებასავე თჳსსა ანგაჰრნი მრავალგზის ვერ შემძლებელ
Line: 13    არიან დამარხვად მონახუეჭისა მის მათისა, რამეთუ, დაღაცათუ კაცთა
Line: 14    არა ავნიან, მღილმან და მჭამელმან განრყუნის; რამეთუ, დაღაცათუ
Line: 15    ფრიად უძლურ არს ესე მტერი, არამედ ამასცა ვერ წინააღუდგებიან
Line: 16    კაცნი. ვერცა ჴელეწიფების დაყენებად.

Line: 17       ხოლო თქუას ვინმე, ვითარმედ: რაჲ არს ესე, ოქროსა გინა ვეცხლსა
Line: 18    მღილი ავნებსა? ოქროსა გინა ვეცხლსა მღილი ვერ ავნებს, გარნა მპა\რავნი
Line: 19    ავნებენ. და ნუ იტყჳ, ვითარმედ: არა თუ ყოვლისა კაცისასა წარი\ტაცებენ
Line: 20    მპარავნი, -- რამეთუ მრავალთასა წარიტაცებენ, რაჲთა სცნა,
Line: 21    ვითარმედ ადვილად წარსაწყმედელ არს ბუნებაჲ საფასეთაჲ, რომე\ლიმე
Line: 22    მპარავთა განიპარიან, სხუაჲ ავაზაკთა წარიტაციან, სხუაჲ მძლავრ\თა
Line: 23    დატყუენიან; და ესე ყოველი უუძლურესისა მის სახისა მიერ მოას\წავა
Line: 24    -- მღილთა მიერ და მპარავთა. და მერმე სხუაჲ დაურთო: "სადაცა
Line: 25    არნ საუნჯე თქუენი, მუნცა იყოს გული თქუენიო". ესე იგი არს, ვითარ\მედ,
Line: 26    დაღაცათუ არარაჲ ესევითარი შეემთხჳოს საუნჯეთა თქუენთა, არცა
Line: 27    მღილმან და მჭამელმან განრყუნას, არცა მპარავთა და ავაზაკთა განიპა\რონ,
Line: 28    ესე მებრ დიდი ზღვევაჲ და ვნებაჲ არს თქუენ ზედა, რომელ
Line: 29    გულნი თქუენნი შემსჭუალულ იყვნენ ცუდთა ამათ და არარათა საქმეთა
Line: 30    და აზნაურებისა წილ მონა იყვნეთ, და მოქალაქობისა მისგან ზეცათა\ჲსა
Line: 31    დაეცნეთ, და ვერარას საღმრთოთა და მაღალთა საქმეთა ჴელ-გეწი\ფებოდის
Line: 32    გულისჴმის-ყოფად, არამედ მარადის გულნი თქუენნი იყვნენ
Line: 33    საფასეთა შინა წარმავალთა და ვახშთა და აღნადგინებთა და ვაჭრობათა
Line: 34    და სხუათა ესევითართა უნდოთა და ამაოთა საქმეთა.

Line: 35       და რაჲმცა იყო უსაწყალობელეს ამის საქმისა? რამეთუ ესევითარი
Line: 36    იგი კაცი მონისა, გინა ტყჳსა, უძჳრეს არს, დამონებული მძლავრისა მის
Page: II-38   Line: 1    უწყალოჲსა, რომელ არს საჴმართმოყუარებაჲ, და დაბმული, ვითარცა
Line: 2    ძაღლი ჯაჭჳთა, მცველად საფასეთა მათ მამონაჲსდა განჩემებულთა.
Line: 3    ამისთჳს თქუა, ვითარმედ: "სადაცა არნ საუნჯე თქუენი, მუნცა იყოს გუ\ლი
Line: 4    თქუენი".

Line: 5       ხოლო ვინაჲთგან ესე უზეშთაეს იყო გულისჴმისყოფისა მის მსმე\ნელთაჲსა
Line: 6    და ვერცა სავნებელსა მისსა გულისჴმა-ჰყოფდეს, ვერცა სარ\გებელსა,
Line: 7    არამედ გონიერებაჲ სულიერი საჴმარ იყო ამის ორისავე შე\ტყუებად;
Line: 8    ამისთჳს ხილულისა საქმისა მომართ მოიღო სიტყუაჲ თჳსი,
Line: 9    და თქუა:

Part: s  
Line: 10       სახარებაჲ: სანთელი გუამისაჲ არს თუალი. უკუეთუ თუალი
Line: 11    შენი განმარტებულ იყოს, ყოველი გუამი შენი ნათელ იყოს. უკუეთუ
Line: 12    თუალი შენი ბოროტ იყოს, ყოველი გუამი შენი ბნელ იყოს. უკუეთუ
Line: 13    ნათელი იგი შენ შორის ბნელ არს, ბნელი იგი რავდენ-მე?" (6,22-23 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 14       თარგმანი: განმარტებაჲ სიტყჳსა ამის ესრეთ არს: ზემო თქუა
Line: 15    ვითარმედ: ნუ იუნჯებთ ქუეყანასა ზედა ნუცა ოქროსა, ნუცა სხუასა
Line: 16    რას უმეტესსა საჭიროჲსა მის და სათანადოჲსა საჴმრისა, რამეთუ მღილ\სა
Line: 17    და მჭამელსა და მპარავთა დაუმარხავ საუნჯესა მას; ხოლო დაღაცათუ
Line: 18    მათგან უვნებელად ეგოს ნამარხევი იგი შენი, არამედ ამას ვერ განერე,
Line: 19    დამონებასა მიწისაგანთა და ამაოთა საქმეთასა და მათდა შემსჭუალვასა
Line: 20    გულისა შენისასა, რამეთუ "სადაცა არს საუნჯე შენი, მუნცა იყოს გუ\ლი
Line: 21    შენი".

Line: 22       და ვითარცა რაჟამს ზეცას იყოს საუნჯე შენი, არა ესე ხოლო გაქუს
Line: 23    სარგებელად, რომელ უშიშსა და უცთომელსა ადგილსა დაგიც ნამარხე\ვი
Line: 24    იგი, და ოდეს დიდად გეჴმარებოდის, მაშინ ჰპოო იგო მრავალწილად
Line: 25    აღორძინებული და განმრავლებული, არამედ აქავე დიდად სარგებელ
Line: 26    გეყოს, რომელ ყოველივე გონებაჲ შენი მუნ მიიცვალოს და ზეცისასა
Line: 27    ჰზრახვიდე და ზეცისასა ჰზრუნვიდე, რამეთუ სადა-იგი საუნჯე შენი
Line: 28    წარავლინე, საცნაურ არს, ვითარმედ გონებაჲცა შენი მუნ იქცევის;
Line: 29    ეგრეთვე, უკუეთუ ყოველსავე ქუეყანასა ზედა და მიწათა შინა იუნჯებ\დე,
Line: 30    ყოველივე წინააღმდგომი შეგემთხჳოს. და უკუეთუ ვერღა გულის\ჴმა-ჰყოფ
Line: 31    სიტყუასა ამას, ისმინე სხუაჲცა იგავი: "სანთელი გუამისაჲ
Line: 32    არს თუალი, უკუეთუ თუალი შენი განმარტებულ იყოს, ყოველი გუამი
Line: 33    შენი ნათელ იყოს. უკუეთუ თუალი შენი ბოროტ იყოს, ყოველი გუამი
Line: 34    შენი ბნელ იყოს. უკუეთუ ნათელი იგი შენ შორის ბნელ არს, ბნელი იგი
Line: 35    რავდენ-მე?"

Line: 36       ამათ სიტყუათა მიერ ხილულისა სახისა მიმართ მოიყვანებს სიტყუ\ასა
Line: 37    თჳსსა; რამეთუ ვინაჲთგან აჴსენა ტყუეობაჲ იგი და მონებაჲ გონე\ბისაჲ,
Page: II-39   Line: 1    ხოლო ესე არა მრავალთა მიერ საცნაურ იყო, ამისთჳს ხილული
Line: 2    საქმე და ჴორციელი სახედ მოართუა, რაჲთა ამის მიერ იგიცა გულის\ჴმა-ყონ,
Line: 3    ვითარმცა იტყოდა, ვითარმედ: უკუეთუ უმეცარ ხარ და არა
Line: 4       უწყი, თუ რაჲ არს ვნებაჲ გონებისაჲ, ჴორციელისაგან გულისჴმა-ყავ,
Line: 5    რამეთუ რაჲ-იგი თუალნი ჴორცთათჳს არიან, ეგრეთ არს გონებაჲ სუ\ლისათჳს;
Line: 6    და ვითარცა არაოდეს აღირჩიო შემოსაჲ ოქროქსოილისა და
Line: 7    პორფირისა და სიბრმე თუალთაჲ, არამედ სიმრთელე თუალთაჲ უაღრეს
Line: 8    ყოვლისა სიმდიდრისა შეჰრაცხო, რამეთუ უკუეთუ ბრმა იყო, არარას
Line: 9    სარგებელ გეყოს ყოველივე სიმდიდრე, არამედ სხუათაცა ასოთა ძალი
Line: 10    დაიჴსნების მოკლებითა ნათლისაჲთა; ეგრეთვე უკუეთუ გონებაჲ შენი
Line: 11    ვნებულ იყოს, ბევრეულითა ბოროტითა აღივსოს ყოველივე ცხორებაჲ
Line: 12    შენი. აწ უკუე ვითარცა გუამსა შინა უმეტეს ყოვლისა თუალთა შეიკრ\ძალებ,
Line: 13    ეგრეთვე სულსა შინა გონებაჲ შეიკრძალე, რაჲთა უვნებელად
Line: 14    ეგოს; ხოლო უკუეთუ იგი დაბნელდეს, რომლისაგან სხუათა ასოთა მი\ეფინების
Line: 15    ნათელი, ვინაჲ იხილო შენ ნათელი?

Line: 16       რამეთუ ვითარცა უკუეთუ ვინ წყაროჲ განაჴმოს, ყოველივე იგი
Line: 17    მისგან გამომავალი წყალი განაჴმო, ეგრეთვე, რომელმან გონებასა ავ\ნოს,
Line: 18    ყოველივე ცხორებაჲ თჳსი შეაშფოთა და აღამრღჳა, ამისთჳსცა
Line: 19    თქუა: "უკუეთუ ნათელი იგი შენ შორის ბნელ არს, ბნელი იგი რავდენ\მე?"
Line: 20    რამეთუ ოდეს მენავეთმოძღუარი დაინთქას და სანთელი დაივსოს
Line: 21    და ერისთავი ტყუე იქმნას, შემდგომთა მათთა რაჲღა სასოებაჲ აქუნ\დეს?
Line: 22    ეგრეთვე, უკუეთუ გონებაჲ ვნებათა მიერ წარტყუენულ და დაბრ\მობილ
Line: 23    იყოს, სხუანი იგი ძალნი სულისანი ყოველნივე არა დაიჴსნენა?
Line: 24    რამეთუ ვითარცა არარაჲ სარგებელ-ეყოს სამკაული მჴედართაჲ, უკუ\ეთუ
Line: 25    ერისთავი ტყუე იქმნას; არცა -- სიკეთე ნავისაჲ, უკუეთუ მენავეთ\მოძღუარი
Line: 26    დაინთქას; არცა -- კეთილად შეწყობილებაჲ ასოთაჲ, უკუ\ეთუ
Line: 27    თუალნი ბრმა იყვნენ; და ვითარცა უკუეთუ მკურნალი მრავალთა
Line: 28    უძლურთაჲ მოწყლას ვინ ბოროტად და დააწვინოს ცხედარსა ზედა ოქ\როქანდაკებულსა,
Line: 29    არაჲ სარგებელ ეყოს მისდა მიმართ შემხედვართა
Line: 30    უძლურთა, ეგრეთვე უკუეთუ გონებაჲ დაბნელებულ და წარწყმედილ
Line: 31    იყოს, არაჲ სარგებელ ეყოს კაცსა სიმდიდრე ჴორციელი და საუნჯენი
Line: 32    წარმავალნი.

Line: 33       ჰხედავა, ვითარ რომლისათჳს სურვიელ არიან კაცნი მოგებად სა\ფასეთა,
Line: 34    მის მიერ უფროჲსად ჰყოფს უფალი მოწყუედასა მათსა მათ\გან?
Line: 35    რამეთუ, ესრეთ გჳბრძანებს: რაჲსათჳს წადიერ ხართ, ჵ კაცნო, მო\გებად
Line: 36    საფასეთა და საჴმართა, არა ამისთჳსა, რაჲთა შუებით და სიხარუ\ლით
Line: 37    სცხონდებოდით? აწ გულისჴმა-ყავთ, ვითარმედ შეკრებითა საფა\სეთა
Page: II-40   Line: 1    და საჴმართაჲთა არა შუებაჲ და სიხარული, არამედ უფროჲსად
Line: 2    ურვაჲ და სალმობაჲ მოგეცემის და გონებაჲ თქუენი მონა და ტყუე
Line: 3    იქმნების.

Line: 4       და ვითარცა რაჲ თუალნი თუ დაბრმდენ, ვერღარა ჴელეწიფების
Line: 5    გამორჩევად ფერთა და სახეთა, ეგრეთვე, უკუეთუ გონებაჲ ბრმა და
Line: 6    დაბნელებულ იქმნას, ვერარას კეთილსა ჴელ-გეწიფების გულისჴმის\ყოფად.
Line: 7    ამისთჳს გეტყჳ: ნუ იუნჯებთ ქუეყანასა ზედა, რაჲთა არა ნათე\ლი
Line: 8    იგი გონებისაჲ დაბნელდეს და ბნელსა შინა იყვნეთ. რაჲსთჳს იუნ\ჯებთ?
Line: 9    -- რაჲთა ოდეს გეჴმარებოდის, გაქუნდეს და განსუენებით სცხო\ნდებოდით.
Line: 10    ესე ორივე მე მიგანიჭო უხუებით, უკუეთუ მისმინოთ და
Line: 11    სადა მე გიბრძანებ, მუნ დასხნეთ საუნჯენი თქუენნი. და ვითარცა-იგი
Line: 12    ზემო მაჩუენებლობით მლოცველთა და მმარხველთა ეტყოდა, ვითარმედ:
Line: 13    რაჲსათჳს ეჩუენებით კაცთა, რაჲთა ქებაჲ მოიგოთა? აწ უკუე მოიწყჳ\დეთ
Line: 14    მაჩუენებლობაჲ და მე ღირს-გყო ქებასა და დიდებასა დიდსა მერ\მესა
Line: 15    მას საუკუნესა; ეგრეთვე აქა იტყჳს, ვითარმედ: მუნ დასხენით სა\უნჯენი
Line: 16    თქუენნი, სადა მე გიბრძანებ, და ჰპოოთ შუებაჲ და განსუენებაჲ
Line: 17    ჟამსა მას, ოდეს არღარავინ მიგიღოს თქუენგან, ხოლო უკუეთუ ქუეყა\ნასა
Line: 18    ზედა დასხნეთ საუნჯენი თქუენნი და მიწასა შინა დაჰფლნეთ
Line: 19    საფასენი თქუენნი, მრავალი ვნებაჲ შეგემთხჳოს თქუენ და უფროჲს
Line: 20    ყოვლისა სიბრმე იგი გონებისაჲ, რამეთუ ვითარცა ბნელსა შინა მყოფ\ნი
Line: 21    ვერარას ხედვენ განცხადებულად, არამედ გინათუ საბელი იხილიან,
Line: 22    გუელი ეგონის, გინა თუ მცირე რაჲმე დანახეთქი პოიან, დიდი ჴნარცვი
Line: 23    ეგონის, ეგრეთვე რომელთა დადვან საფასეთა მიმართ სასოებაჲ თჳსი
Line: 24    და მათა მიმართ შემსჭუალონ გონებაჲ თჳსი, მრავალი ძჳრი შეემთხუე\ვის;
Line: 25    ძრწიან სიგლახაკისაგან, ეშინის ზღვევისაგან, უკუეთუ მცირედღა
Line: 26    რაჲმე წარწყმიდონ, უფროჲს მათსა მწუხარე არიან, რომელთა არა ეპო\ების
Line: 27    მდღევარიცა საზრდელი. ამისთჳსცა მრავალთა მდიდართა წარწყ\მედისათჳს
Line: 28    საფასეთაჲსა შიშთვილ-იბესცა, ესოდენ დაბნელდეს გონე\ბანი
Line: 29    მათნი, და ვერ უძლეს განფრთხობად და მწუხარებისა მის წინა\აღდგომად,
Line: 30    რამეთუ სრულიად დაჴსნილ და უგუნურ-ყვნა იგინი სიმ\დიდრემან,
Line: 31    თჳნიერ თჳსსა მას მონებასა შინა; რამეთუ ოდეს მონებად
Line: 32    თჳსა უბრძანებდეს, ესრეთ ჰყოფს გონებათა მათთა, რომელ მახჳლსა და
Line: 33    ცეცხლსა და სხუასა ყოველსავე საშინელსა საქმესა შეჰკადრებენ და
Line: 34    არცა შრომასა და ჭირსა ჰრიდებენ, არცა სირცხჳლსა და ყუედრებასა,
Line: 35    რომელ-ესე ფრიადისა უბადრუკებისა საქმე არს; ხოლო სადა საღმრთოჲ
Line: 36    რაჲმე და კეთილი საქმე გამოჩნდეს, ჩჩჳლთა ყრმათასა უმოშიშე და
Line: 37    უუგუნურეს იპოვნიან, ვითარცა-იგი ვიეთნიმე თეატრონთა შინა შევი\დიან
Page: II-41   Line: 1    საუცრად განმცხრომელნი და საქმენი აჩუენნიან ფრიად საშინელ\ნი,
Line: 2    საბელსა ზედა ჰაერთა შინა განრთხმულსა სახიობათა აჩუენებდიან,
Line: 3    დანაკთა ზედა და მახჳლთა როკვიდიან და ესევითართა მათ ძნელთა და
Line: 4    სასიკუდინოთა საცთურთა შემკადრებელნი იგი, იპოვნიან რაჲ განწყო\ბილსა
Line: 5    შინა ბრძოლისასა, გინა თუ სხუასა რასმე საჴმარსა და კეთილსა
Line: 6    საქმესა შინა, სადა-იგი ჯერ არნ სიქველისა და უშიშობისა ჩუენებაჲ,
Line: 7    იპოვნიან ყოველთავე უმეტესად მოშიშ და დაჴსნილ და უჴმარ; ეგრეთ\ვე
Line: 8    მდიდარნი საფასეთათჳს ბევრეულთა ჭირთა და სიძნელეთა შეჰკად\რებენ
Line: 9    და სიკუდილსაცა შეურაცხ-ჰყოფენ, ხოლო საღმრთოთა და კე\თილთა
Line: 10    საქმეთა შინა სრულიად დაჴსნილ და მოშიშ და საწყალობელ
Line: 11    არიან.

Line: 12       და ვითარცა ზემო თქუმულნი იგი მაუცარნი ცუდსა და უსარგებლოსა
Line: 13    საქმესა შინა იჭირვიან, ეგრეთვე ესენი შრომათა და რუდუნებათა და
Line: 14    ჭირთა აურაცხელთა მოითმენენ, ხოლო სარგებელი არარაჲ აქუს აღსას\რულსა
Line: 15    მათსა, არამედ ორი სიბნელე არს მათ ზედა: დაბრმობილნი
Line: 16    განდრეკილებითა მით გონებისაჲთა და შეიწრებულნი ნისლისა მისგან
Line: 17    და არმურისა ზრუნვათაჲსა.

Line: 18       ამისთჳსცა ვერცა თუ აღიხილვენ თუალთა ნათლისა მიმართ, რამეთუ
Line: 19    არმურსა შინა და ბნელსა მყოფთა იხილიან ნათელი მოფენასა მზისასა,
Line: 20    ხოლო რომლისა თუალნი დაბრმობილ იყვნიან, ვეროდეს ჴელ-ეწიფის
Line: 21    ხილვად ნათლისა. ეგრეთვე მდიდართა ანგაჰრთა შეემთხუევის, რამეთუ
Line: 22    არა ხედვენ იგინი ნათელსა მზისა მის სიმართლისასა, რომელი ჴმამაღ\ლად
Line: 23    ასწავლის და ბრწყინვალესა მას ნათელსა უჩუენებს.

Line: 24       არამედ მათ არცა ესმის, არცა ხედვენ, რამეთუ დაუყვნა სიმდიდრე\მან
Line: 25    საცნობელნი მათნი. ამისთჳს ორკერძო მიცემულ არიან საცთურსა:
Line: 26    ერთად, რომელ ბნელსა შინა არიან და, მეორედ, რომელ ნათელსა მას
Line: 27    მიუაჩრდილებელსა არა ხედვენ და სიტყუანი მოძღურისა მის სახიერი\სანი
Line: 28    არა ესმიან.


Part: S  
Line: 29  სწავლაჲ კბ

Line: 30  ვეცხლისმოყუარებისათჳს


Line: 31       აწ უკუე განიფრთხვეთ, კაცნო, და ნათელსა მას ჭეშმარიტსა მიხე\დენით.
Line: 32    ხოლო ვითარ მიჰხედნეთ, უკუეთუ არა აღიხილნეთ თუალნი? აწ
Line: 33    უკუე ესრეთ იქმნების ახილვაჲ, უკუეთუი პირველად გულისჴმა-ჰყოთ,
Line: 34    თუ ვითარ დაჰბრმდით. უწყითა, თუ ვითარ დაჰბრმდით ბოროტთა გუ\ლისთქუმათაგან?
Page: II-42   Line: 1    რამეთუ ვითარცა გუგასა თუალისასა მოეფინის არმუ\რი
Line: 2    სიბნელისაჲ, სისხლი რაჲ თავისაგან ჩამოსწუთის, ეგრეთ თუალთა
Line: 3    ზედა სულთა თქუენთასა მიეფინა გულისთქუმაჲ იგი საფასეთაჲ და
Line: 4    სრულიად დააბნელნა, არამედ ადვილ არს არმურისა მის განქარვებაჲ,
Line: 5    უკუეთუ შეიწყნაროთ ბრწყინვალებაჲ იგი ქრისტეს მოძღურებისაჲ,
Line: 6    უკუეთუ ყურად-იღოთ ბრძანებაჲ მისი, რომელსა იტყჳს: "ნუ იუნჯებთ
Line: 7    თქუენ საუნჯეთა ქუყანასა ზედა". ესე მოძღურებაჲ. ყურად-იღეთ და
Line: 8    ამაონი იგი გულისთქუმანი საფასეთანი განიოტენით გულთაგან თქუენ\თა,
Line: 9    გულისჴმა-ყავთ საცთური ანგაჰრებისა და სიმდიდრისაჲ.

Line: 10       რაჲსათჳს წადიერ ხარ მონებად ბოროტისა მის მძლავრისა და შეკ\რვად
Line: 11    თავისა თჳსისა ჴელბორკილითა რკინისა უფიცხლესითა და ყოფად
Line: 12    მარადის ბნელსა შინა და თავსდებად შრომისა და ჭირისა უსარგებლო\ჲსა?
Line: 13    რაჲთა მოიგნე საფასენი და დაუმარხნე იგინი სხუათა და მრავალ\გზის
Line: 14    მტერთა და მოძულეთა შენთა? ვინმცა გონიერმან დადვა საუნჯე
Line: 15    თჳსი შორის მპარავთა? უკუეთუ გწადის დამარხვაჲ საუნჯეთაჲ, მუნ
Line: 16    დაჰმარხენ, სადა-იგი შესაძლებელ არს წარუპარველად დამარხვაჲ. ხო\ლო
Line: 17    ვითარ-ეგე აწ იქმ, არა სიმდიდრე გიყუარს, არამედ მონებაჲ და
Line: 18    ზღვევაჲ და ჭირი და სიგლახაკე. მითხარ-ღა უკუეთუმცა ვინ გიჩუენა
Line: 19    ადგილი სრულიად უშიში, არამცა მუნ დასხენა საუნჯენი შენნი? ხოლო
Line: 20    აწ არა კაცი გიჩუენებს, არამედ ღმერთი, არა ქუეყანასა ზედა, არამედ
Line: 21    ცათა შინა, და არა წადიერ ხარ მუნ დამარხვად საუნჯეთა შენთა.

Line: 22       და რავდენ უაღრეს არს ცათა შინა დადებად საუნჯეთა, ვიდრე ქუე\ყანასა
Line: 23    ზედა, რამეთუ ქუეყანასა ზედა რაოდენცა უცთომელ იყოს ად\გილი,
Line: 24    შიშისა და ზრუნვისაგან ვერ განსთავისუფლდები, ხოლო მუნ
Line: 25    ესევითარი არარაჲ იპოების, და უფროჲსად არცათუ, საუნჯეთა შინა
Line: 26    ანუ მიწათა დასდებ საფასესა მას, რომელი ზეცისა სავანეთა წარსცე,
Line: 27    არამედ თესლად ნაყოფიერად დასთესავ. და იგივე საუნჯეცა არს და
Line: 28    თესლიცა, რომელი-ესე ქუეყანასა ზედა არა იქმნების. რამეთუ თესლი
Line: 29    ქუეყანასა ზედა არა იმარხვის განუხრწნელად, ხოლო მუნ ჰგიეს სამარა\დისოდ.
Line: 30    კუალად საუნჯე ქუეყანასა ზედა ნაყოფსა არა გამოიღებს, ხო\ლო
Line: 31    მუნ უკუდავებისა ნაყოფსა მოგცემს. უკუეთუ კულა სიგრძესა მას
Line: 32    ჟამისასა წინა-მიყოფ და იტყჳ, თუ: ოდეს მომეცეს ესე ყოველი? მაქუს
Line: 33    მრავალი ჩუენებად ვითარ აქავე მოიგებ ქველისსაქმისა ნაცვალსა.

Line: 34       გარნა აწ იგი დაუტევო და ესე გრქუა შენ: არა მრავალი რაჲ ჰქმნია
Line: 35    სოფელსა ამას შინა, რომლისა ჴმევად არა ესვიდი? და უკუეთუ ვინ გაბ\რალოს,
Line: 36    შვილთა და შვილისშვილთა მოიღებ მიზეზად.

Line: 37       ოდეს-იგი ჟამსა სიბერისასა აშენებდე ნაშენებთა დიდძალთა, რო\მელთა
Line: 38    ადსრულებადცა სასოებაჲ არა გაქუნ, და დაასხმიდე ხეთა, რო\მელთა
Page: II-43   Line: 1    ნაყოფსა შემდგომად მრავალთა წელთა მოელოდი და უწყოდი,
Line: 2    ვითარმედ შეუძლებელ არს, რაჲთამცა გეწიფა ნაყოფისა მათისაგან ჭა\მაჲ,
Line: 3    არა საცნაურ არსა, ვითარმედ არა თავისა თჳსისათჳს, არამედ შემ\დგომად
Line: 4    შენსა მყოფთათჳს შურები? ვითარ უკუე არა დიდად უგუნუ\რებად
Line: 5    სახელ-ვსდვა საქმესა ამას, რომელ ჴორციელთა ამათ ზედა არა
Line: 6    სულმოკლე იქმნები, არცა დაჰჴსნდები ზრუნვად და შრომად, რომლისა
Line: 7    ჴმარებად არა ესავ, ხოლო სულიერსა მას შინა ესრეთ დაყოვნებისათჳს
Line: 8    სულმოკლე და მედგარ ხარ (საქმე, რომელი იცი, ვითარმედ უეჭუელად
Line: 9    მოგეცემის ნაცვალი ფრიადი და კეთილი); და ამას ყოველსა ზედა არცა
Line: 10    თუ ფრიადი სიგრძე ჟამისაჲ არს შორის ჩუენსა და მომავლისა მის მო\საგებელისა,
Line: 11    რამეთუ მოახლებულ არს სასუფეველი ცათაჲ და
Line: 12    არა უწყით, ნუუკუე ჩუენისა ამის მებრ ნათესავისა ზე იქმნას აღსას\რული
Line: 13    საქმეთა ჩუენთაჲ და მოიწიოს საშინელი იგი დღე წარდგინებად
Line: 14    ჩუენდა შესაძრწუნებელსა მას და თუალუხუავსა სამსჯავროსა, რამეთუ
Line: 15    უმრავლესნი მებრ სასწაულნი აღსრულებულ არიან, და წმიდაჲ სახარე\ბაჲ
Line: 16    ყოველსა სოფელსა ქადაგებულ არს და ბრძოლანიცა და ძრვანი
Line: 17    და სიყმილნი და სრვანი ქმნილ არიან, და ვინ უწყის, ნუუკუე ფრიად
Line: 18    ახლოს არს დღე იგი საშინელისა მის განბჭობისაჲ.

Line: 19       ხოლო უკუეთუ სასწაულთა არა ვხედავთ, ნუ ამისთჳს უზრუნველ
Line: 20    ვიქმნებით, რამეთუ არცა ნოეს ზე ხედვიდეს სასწაულთა მომავალისა
Line: 21    მის წყლით-რღუნისასა, არამედ იმღერდეს რაჲ, ჭამდეს, სუმიდეს, იქო\რწინებდეს,
Line: 22    მეყსა შინა მოიწია საშინელი იგი ოჴრებაჲ; და სოდომელთა
Line: 23    მათ ზედა ვიდრე არა მოელოდეს, არცა რას ჰგონებდეს, მოეფინა ცე\ცხლი
Line: 24    იგი წუმწუბითურთ და ერთბამად ყოველნი დაწუნა ბოროტთა
Line: 25    საქმეთა მათთათჳს.

Line: 26       აწ უკვე ესე ყოველი გულისჴმა-ვყოთ და მოვაქცინეთ თავნი ჩუენნი
Line: 27    განმზადებად მერმისა მის მიმართ საუკუნისა, რამეთუ დაღაცათუ ზო\გადი
Line: 28    იგი ყოველთა აღსასრული და მეორედ მოსლვაჲ მეუფისაჲ წუთე\რთღა
Line: 29    ჰყოვნის, არამედ კაცად-კაცადისა აღსასრული ახლოს არს, კართა
Line: 30    ზედა, გინა თუ ვინ ბერი იყოს, გინათუ ჭაბუკი, და ვერვის ჴელ-ეწიფე\ბის
Line: 31    შემდგომად ამიერ განსლვისა სინანულისა მოგებად ანუ თხოად
Line: 32    დროებისა, დაღაცათუ აბრაჰამ ევედრებოდის მისთჳს, გინათუ ნოე, ანუ
Line: 33    იობ, ანუ თუ დანიელ, არამედ რაჲცა ვის ამას ცხორებასა მოეგოს, იგი
Line: 34    არს მის თანა, გინათუ კეთილი, გინათუ ბოროტი. ამისთჳს გევედრები,
Line: 35    ძმანო, რაჲთა ვიდრე-ღა ჟამი ესე გუაქუს, წარვსცეთ წინაშე ჩუენსა
Line: 36    მუნ ნაყოფნი სინანულისანი, შევიკრიბოთ ზეთი ფრიადი საზრდელად
Line: 37    სანთელთა ჩუენთა, ყოველივე ცათა შინა დავიუნჯოთ, რაჲთა ჟამსა მარ\ჯუესა
Page: II-44   Line: 1    და ოდეს ფრიად საჴმარ იყოს ჩუენდა, მოგუეგებოს და ესრეთ
Line: 2    სამარადისოდ ვიშუებდეთ მადლითა და კაცთმოყვარებითა უფლისა
Line: 3    ჩუენისა იესუ ქრისტესითა, რომლისაჲ არს დიდებაჲ და სიმტკიცე თანა
Line: 4    მამით და სულით წმიდითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
Line: 5    ამენ.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.