TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 22
Previous part

Chapter: 21  
Part: T  
Line: 6       სიტყუაჲ ესე: "ვერვის ჴელ-ეწიფების ორთა უფალთა მონე\ბად:
Line: 7    
ანუ ერთი იგი მოიძულოს და სხუაჲ იგი შეიყუაროს, ანუ ერთისა
Line: 8    
მის თავს-იდვას და ერთი იგი შეურაცხ-ყოს" (6,24 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Line: 9       
ჰხედავა, ვითარ მცირედ-მცირედ წარმავალთა ამათ და განხრწნადთა\გან
Line: 10    
განგუაშორებს, და მრავლით კერძო მოძღურებასა მას უპოვრებისა\სა
Line: 11    
შემოიღებს და მძლავებასა მას ვეცხლისმოყუარებისასა განიოტებს?
Line: 12    
რამეთუ არა კმა-ეყვნეს ზემოთქუმულნი იგი მრავალნი და ძლიერნი სწავ\ლანი,
Line: 13    
არამედ სხუანიცა შესძინნა უმრავლესნი და უსაშინელესნი სი\ტყუანი.

Line: 14       
რამეთუ, რაჲმცა უსაშინელეს იყო აწ თქუმულთა ამათ სიტყუათასა,
Line: 15    
უკუეთუ მოიწიოს ესე ჩუენ ზედა, რომელ მონებისაგან ქრისტესისა
Line: 16    
განვვარდეთ საფასეთათჳს, ანუ რაჲმცა იყო უსაწადელეს, უკუეთუ მა\თითა
Line: 17    
უგულებელსყოფითა გუექმნას ჭეშმარიტისა ქრისტეს მონებისა და
Line: 18    
ერთგულებისა მიმთხუევად, რამეთუ რასა-იგი მარადის ვიტყჳ, აწცა\ვთქუა,
Line: 19    
ვითარმედ: ორკერძოჲთავე სახითა მიგჳზიდავს ჩუენ მორჩილე\ბად
Line: 20    
სიტყუათა მისთა, სარგებელისა მიერ და სავნებელისა.

Line: 21       
და ვითარცა მკურნალი ჴელოანი გჳჩუენებს ურჩებისა მიერცა მომა\ვალსა
Line: 22    
სენსა და მორჩილებისა მიერ მოცემადსა სიმრთელესა, ვითარცა
Line: 23    
ესე აქაცა ქმნა და გამოაჩინა უმჯობესი განთავისუფლებითა მით წინა\აღმდგომისაჲთა,
Line: 24    
რამეთუ იტყჳს, ვითარმედ: არა ამით ოდენ სავნებელ
Line: 25    
არს სიმდიდრე, რომელ ავაზაკთა აღსჭურავს თქუენ ზედა და გონებათა
Line: 26    
თქუენთა დააბნელებს, არამედ რომელ მონებისაგან ღმრთისა უცხო
Line: 27    
გყოფს და ტყუეობასა უსულოთა მათ საფასეთასა შთაგაგდებს. იხილეთ
Line: 28    
უკუე ორკერძოვე სავნებელი იგი ანგაჰრებისაჲ: განვრდომაჲ მონებისა\გან
Line: 29    
ღმრთისა, რომლისა მონებაჲ კეთილ არს და ჯეროან, და მონებაჲ
Line: 30    
მათი, რომელთაჲ ჯერ იყო, რაჲთამცა უფალ და მეუფე იყვენით.

Line: 31       
და ვითარცა ზემო ორი სავნებელი გამოაჩინა საფასეთაჲ და ანგაჰრე\ბისაჲ:
Line: 32    
ერთად, აქა დაუნჯებაჲ, სადა მღილი და მჭამელი განჰრყუნის და
Line: 33    
მპარავნი წარიპარვენ; და მეორედ, მუნ არა დამარხვაჲ, სადა-იგი წარუ\პარველად
Page: II-45   Line: 1    
და განურყუნელად ჰგიეს საუნჯე, ეგრეთვე აქა ორკერო
Line: 2    
გჳჩუენებს ზღვევასა მას და წარწყმედასა, ესე იგი არს განშორებაჲ მო\ნებისაგან
Line: 3    
ღმრთისა და დამორჩილებაჲ მამონაჲსი. არამედ პირველად
Line: 4    
სახე მოიღო ზოგადი, სოფლისაჲ, და მერმე თქუა განცხადებულად, რა\მეთუ
Line: 5    
ესრეთ იტყჳს: "ვერვის ჴელ-ეწიფების ორთა უფალთა მონებად".

Line: 6       
ორნი უფალნი იგინი არიან, რომელნი ურთიერთას წინააღმდეგ იყვ\ნენ
Line: 7    
და წინააღმდგომსა უბრძანებდენ. ხოლო უკუეთუ ესე არა იყოს, არა
Line: 8    
არს მუნ განყოფილებაჲ, ვითარცა-იგი წერილ არს, ვითარმედ: "სიმრავ\ლისა
Line: 9    
მის მორწმუნეთაჲსა იყო გული და გონებაჲ ერთ", დაღაცათუ
Line: 10    
მრავალ გუამად განყოფილ იყვნეს, გარნა ერთობითა მით გონებათაჲთა
Line: 11    
ყოველნი ერთ იყვნეს. ხოლო აქა ვინაჲთგან ყოვლითურთ წინააღმდ\გომსა
Line: 12    
მცნებათა ღმრთისათასა გუეტყჳს ანგაჰრებაჲ, ამისთჳს ვერ ჴელ\ეწიფების
Line: 13    
მორჩილთა მისთა მონებად ღმრთისა, არამედ უფროჲსღა წი\ნააღმდგომ
Line: 14    
იქმნებიან, ვითარცა იტყჳს გარდამატებულებასა ამის ჯერი\სასა,
Line: 15    
ვითარმედ არა ხოლო თუ არა ჰმონოს, არამედ უფროჲსად მოიძუ\ილოს
Line: 16    
და წინააღუდგეს. "ანუ ერთი იგი მოიძულოს და სხუაჲ იგი შე\იყუაროს,
Line: 17    
ანუ ერთისაჲ მის თავს-იდვას და ერთი იგი შეურაცხყოს".
Line: 18    
საგონებელ არს, თუ ორივე ესე ერთ სიტყუა არს, ხოლო თავადმან არა
Line: 19    
ცუდად ესრეთ შემზადა ესე სიტყუაჲ, არამედ რაჲთა გამოაჩინოს, ვი\თარმედ
Line: 20    
ადვილ არს უმჯობესისა მიმართ შეცვალებაჲ, რამეთუ რაჲთა
Line: 21    
არა სთქუა, თუ ერთგზის დამონებულ ვარ და მიმძლავრებულ საჴმართ\მოყუარებისაგან,
Line: 22    
ამისთჳს გიჩუენებს, ვითარმედ შესაძლებელ არს შეც\ვალებაი.

Line: 23       
და ვითარცა კეთილისგან ბოროტისა მიმართ მიიქცევიან კაცნი, ეგ\რეთვე
Line: 24    
და ფრიად უაღრესად იქმნების ბოროტისაგან მოქცევაჲ კეთილი\სა
Line: 25    
მიმართ; ხოლო ვინაჲთგან ესრეთ განუჩინებელად თქუა, ვითარმედ:
Line: 26    
"ვერვის ჴელ-ეწიფების ორთა უფალთა მონებად", და ბუნებითითა მით
Line: 27    
წესითა საქმეთაჲთა დაამტკიცა სიტყუაჲ თჳსი, მერმეღა განცხადებუ\ლად
Line: 28    
თქუა, რაჲ-იგი ეგულებოდა თქუმად:

Part: s  
Line: 29       
სახარებაჲ: ვერ ჴელ-გეწიფების ღმრთისა მონებად და მამო\ნაჲსა"
Line: 30    
(8,24 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 31       
თარგმანი: შევძრწუნდეთ სმენისათჳს ამათ სიტყუათაჲსა, რაჲ\ესე
Line: 32    
ვაიძულეთ ქრისტესა თქუმად და ღმრთისა თანა ჴსენებად ოქროჲ\სა.
Line: 33    
ხოლო უკუეთუ სმენაჲ ოდენ ამის სიტყჳსაჲ შესაძრწუნებელ არს,
Line: 34    
რაჲმე ვთქუათ, ოდეს საქმით ვიქმოდით და უპატიოსნეს შიშისა ღმრთი\სა
Line: 35    
შეგუერაცხოს მონებაჲ საფასეთაჲ?

Page: II-46  
Line: 1       
ხოლო იტყჳან ვიეთნიმე, ვითარმედ: რაჲ არს სიტყუაჲ ესე? არავინ
Line: 2    
სადა ქმნილ არსა ორისავე ამის აღმასრულებელ, მონებისა ღმრთისა და
Line: 3    
საფასეთაჲსა? -- ნუ იყოფინ! არასადა ხილულ არს ესე. -- და ვითარ
Line: 4    
აბრაჰამ სათნო ეყო ღმერთსა, ვითარ იობ ბრწყინვიდა?

Line: 5       
ისმინე, კაცო, რომელი ამას იტყჳ, ნუ მდიდართა წინა-მიყოფ, არა\მედ
Line: 6    
იგინი მითხრენ, რომელნი მონა იყვნეს სიმდიდრისა, უკუეთუ ჰპოო
Line: 7    
ვინ სათნო ღმრთისა. ხოლო აბრაჰამს და იობს და მსგავსთა მათთა რად
Line: 8    
აჴსენებ, რომელნი ყოვლადვე შორს იყვნეს მონებისაგან საფასეთაჲსა?
Line: 9    
იობ მდიდარი იყო, არამედ არა ჰმონებდა მამონას. არა მონაჲ იყო მო\ნაგებთა
Line: 10    
და საფასეთაჲ, არამედ უფალი და მეუფე, და ვითარცა მნესა
Line: 11    
უცხოჲსა მონაგებისასა ესრეთ აქუნდა იგი ყოველივე, არა ხოლო თუ
Line: 12    
სხუათასა არა მოიტაცებდა, არამედ თჳსსაცა სხუათა განუყოფდა უშურ\ველად,
Line: 13    
არცა მოგებასა ზედა საფასეთასა იხარებდა, ვითარცა იტყჳს:
Line: 14    
"უკუეთუ სადა ვიხარე მოგებასა ზედა სიმდიდრისა ფრიადისასა?"
Line: 15    
ამისთჳსცა არცა წარსლვასა ზედა მათსა შეწუხნა, არამედ ადვილად და
Line: 16    
სიხარულით და მადლობით შეიწყნარა, ამისთჳსცა დიდებული იგი სი\ტყუაჲ
Line: 17    
აღმოთქუა: "უფალმან მომცა, უფალმან მომიღო, ვითარცა
Line: 18    
უფალსა ენება, ეგრეთცა იქმნა, იყავნ სახელი უფლისაჲ კურთხეულ
Line: 19    
უკუნისამდე!"

Line: 20       
გარნა აწინდელნი მდიდარნი არა ესრეთ არიან, არამედ ყოვლისავე
Line: 21    
მონებისა და ყოვლისა ტყუეობისა უძჳრესად არიან და ვითარცა
Line: 22    
მძლავრსა ვისმე მძჳნვარესა და ბოროტსა ხარკსა და ძღუენსა მისცემენ
Line: 23    
დაუცხრომელად. რამეთუ ტრფიალებაჲ იგი საფასეთაჲ ვითარცა ქალაქსა
Line: 24    
ძნელსა და საყდარსა ზედა განსუენებისასა, ესრეთ დამკჳდრებულ არს
Line: 25    
გონებასა შინა მათსა და დღითი-დღე ყოვლისავე ურჩულოებისა საქმესა
Line: 26    
უბრძანებს და იგინი ყოვლითა მორჩილებითა და ერთგულებითა აღა\სრულებენ.
Line: 27    
ამათ ესევითართა ეტყჳს უფალი: "ვერ ჴელ-გეწიფების
Line: 28    
ღმრთისა მონებად და მამონაჲსა".

Line: 29       
რასა ცუდთა გულისზრახვათა და ამაოთა სიტყუათა შემოიღებ,
Line: 30    
უბადრუკო კაცო? ერთგზის განაჩინა ღმერთმან და თქუა, ვითარმედ:
Line: 31    
ორისავე ამის მონებისა ერთბამად ყოფაჲ შეუძლებელ არს, და შენ
Line: 32    
ვითარ იკადრო თქუმად, თუ: შესაძლებელ არს. ღმერთი გჳბრძანებს
Line: 33    
განბნევასა საფასეთასა და მამონა -- მოხუეჭასა ყოველთაგან; ღმერთი
Line: 34    
გჳბრძანებს ქალწულებასა და მამონა -- სიძვასა; ღმერთი გჳბრძანებს მარ\ხვასა
Line: 35    
და მამონა -- მთრვალობასა; ღმერთი გვიბრძანებს შეურაცხებასა
Page: II-47   Line: 1    
ყოვლისა სოფლისასა და ამაოდ შერაცხვასა ყოველთავე საქმეთა მის\თასა
Line: 2    
და მამონა -- შემსჭუალვასა სოფლისასა და დამონებასა ცუდთა
Line: 3    
მათ და ამაოთა საქმეთასა. ვითარ უკუემცა შესაძლებელ იყო ამათ წი\ნააღმდგომთა
Line: 4    
საქმეთა ერთბამად ყოფაჲ?

Line: 5       
ეჰა, ვითარ ბოროტ არს დამონებაჲ ნეფსით თჳსით მამონაჲსი, რო\მელი-იგი
Line: 6    
მონაჲ არს ხენეში და განდგომილი, ვითარცა იგი ვიეთთჳსვე
Line: 7    
თქუმულ არს, ვითარმედ: "ღმრთად მოიგეს მუცელი მათი". ვინ არს
Line: 8    
უგუნური იგი, რომელმან აღირჩიოს სახიერისა მის მეუფისა წილ მო\ნებად
Line: 9    
მძჳნვარისა მის მძლავრისა, რომელ-იგი აქავე ბევრეულთა ბო\როტთა
Line: 10    
შინა შთააგდებს მორჩილთა მისთა და მერმესა მას საუკუნესა
Line: 11    
განაგდებს დაუსრულებელთა მათ და მიუთხრობელთა კეთილთაგან?

Line: 12       
ვინაჲთგან უკუე ყოვლით კერძო გულისჴმა-გჳყო უფალმან სიკეთე
Line: 13    
იგი და სარგებელი საფასეთა შეურაცხყოფისაჲ და უპოვრებისაჲ, აწ
Line: 14    
კუალად ჰნებავს გამოჩინებად, ვითარმედ არა შეუძლებელსა რასმე
Line: 15    
ბრძანებს, არამედ შესაძლებელ არს წარმართებაჲ ამის საქმისაჲ; რამე\თუ
Line: 16    
ესე საქმე არს ჭეშმარიტისა მოძღურებისაჲ, რაჲთა არა კეთილსა
Line: 17    
ხოლო ასწავლიდეს, არამედ შესაძლებელსაცა წარმართებად. ამისთჳს
Line: 18    
იტყჳს:

Part: s  
Line: 19       
სახარებაჲ: ნუ ჰზრუნავთ სულისა თქუენისათჳს, რაჲ სჭამოთ
Line: 20    
და ჰსუათ" (6,25 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 21       
თარგმანი: რაჲთა ვერვინ თქუას, თუ რაჲ-მე ვყოთ, უკუეთუ
Line: 22    
საფასენი განვაბნინეთ, ვითარ უძლოთ ცხორებად? ამისთჳს ჟამსა ჯერო\ანსა
Line: 23    
იწყებს ამის პირისათჳს სიტყუად; რამეთუ უკუეთუმცა პირველით\გან
Line: 24    
ეთქუა, ვითარმედ: "ნუ ჰზრუნავთ", მძიმემცა აღუჩნდა სიტყუაჲ
Line: 25    
იგი, ამისთჳს პირველად წარმოთქუნა ვნებანი იგი ვეცხლისმოყუარები\სანი
Line: 26    
და მერმე ჴელ-ყო ამის სწავლისა თქუმად, რაჲთა უმეტესად შესა\წყნარებელ
Line: 27    
იყოს სიტყუაჲ ესე. და აწცა არა ესრეთ ლიტონად თქუა,
Line: 28    
არამედ პირველად მიზეზსა იტყჳს: "ამისთჳს გეტყჳო, ნუ ჰზრუნავთ".
Line: 29    
პირველად თქუა, "ვერ ჴელ-გეწიფებისო ღმრთისა მონებად და მამო\ნაჲსა",
Line: 30    
და მერმე შესძინა: "ამისთჳს გეტყჳო, ნუ ჰზრუნავთ".
Line: 31    
"ამისთჳს", -- რომლისა "ამისთჳს?" -- ფრიადისა ამის ზღვევისათჳს და
Line: 32    
დიდისა ამის სავნებელისათჳს, რომელ სახიერისა მის და კაცთმოყუარი\სა
Line: 33    
ღმრთისა და დამბადებელისაგან განგაშორებს.

Line: 34       
"ამისთჳს გეტყჳ: ნუ ჰზრუნავთ სულისა თქუენისათჳს, რაჲ სჭამოთ".

Line: 35       
არა თუ სულსა საზრდელი ეჴმარების, რამეთუ უჴორცო არს იგი,
Line: 36    
არამედ ჩუეულებისაებრ კაცობრივისა თქუა ესრეთ, რამეთუ დაღაცათუ
Page: II-48   Line: 1    
არა საჴმარ არს სულისა საზრდელი, გარნა უკუეთუ ჴორცთა საზრდელი
Line: 2    
არა მიეცეს, ვერ თავს-იდებს სული გუამსა მას შინა ყოფად.

Part: s  
Line: 3       
სახარებაჲ: ამისთჳს გეტყჳ თქუენ: ნუ ჰზრუნავთ სულისა
Line: 4    
თქუენისათჳს, რაჲ სჭამოთ ანუ ჰსუათ; ნუცა ჴორცთა თქუენთათჳს, რაჲ
Line: 5    
შეიმოსოთ. ანუ არა სული უფროჲს არს საზრდელისა და გუამი -- სა\მოსლისა?"
Line: 6    
(6,25 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 7       
თარგმანი: ნუ ჰზრუნავთო, თუ ვითარ ეგოს სული გუამსა შინა,
Line: 8    
უკუეთუ ჭამადნი და სასუმელნი არა მოვირეწნეთ, არამედ გულისჴმა\ყავთ,
Line: 9    
ვითარმედ, რომელმან უაღრესი იგი მოგცა, ვითარმცა უდარესი
Line: 10    
არა მოგანიჭა? რომელმან სული მოგანიჭა, საზრდელი არა მოგცესა
Line: 11    
გამოზრდად ჴორცთა, რაჲთა არსებაჲ იგი სულისაჲ ეგოს მათ შორის?
Line: 12    
რომელმან დაჰბადნა ჴორცნი ეგე თქუენნი, არა უწყისა, ანუ არა ძალ\უცა
Line: 13    
საზრდელისა მოცემად და სამოსლისა? ამისთჳსცა არა ესრეთ ოდენ
Line: 14    
თქუა: ნუ ჰზრუნავთ, რაჲ სჭამოთ ანუ რაჲ შეიმოსოთ, არამედ -- ნუ
Line: 15    
ჰზრუნავთო სულისათჳს, თუ ვითარ ეგოს ჴორცთა შინა, ანუ თუ ვითარ
Line: 16    
შეჰმოსოთ სიშიშვლე ჴორცთაჲ, რამეთუ მათ მიერ ეგულებოდა სიტყჳსა
Line: 17    
ამის დამტკიცებად.

Line: 18       
რამეთუ მან თავადმან მოგუცა სული და ჴორცნი, არამედ სული,
Line: 19    
ვითარცა იგი მოგუცა ერთგზის, მასვე ზედა ჰგიეს, ხოლო ჴორცნი დღი\თიდღე
Line: 20    
იზრდებიან და აგებულებაჲ მათი ჰგიეს და სული მათ შინა მკჳდრ
Line: 21    
არს. უკუეთუ კულა აგებულებაჲ მათი დაიჴსნას, მაშინ სულიცა სამ\კჳდრებელისა
Line: 22    
მისგან განვალს. ამისთჳს ორივე ესე გამოაჩინა: ერთისა
Line: 23    
მის უკუდავებაჲ და მეორისა განჴრწნადი აგებულებაჲ და თქუა: "ვინმე
Line: 24    
თქუენგანი ზრუნვიდეს და შეუძლოს შეძინებად ჰასაკსა თჳსსა წყრთა
Line: 25    
ერთ"; დაიდუმა სულისათჳს თქუმად, რამეთუ არა მიიღებს იგი სიორ\ძილესა,
Line: 26    
და ჴორცთათჳს ჰყოფს სიტყუასა, რაჲთა ამისგან იგიცა გუ\ლისჴმა-გჳყოს,
Line: 27    
ვითარმედ არცა ჴორცთა აგებულებაჲ საზრდელისაგან
Line: 28    
ჰგიეს, არცა სული ამისათჳს მკჳდრ არს მათ შინა, არამედ განგებულე\ბითა
Line: 29    
ღმრთისაჲთა იქმნების ესე, ვითარცა პავლე იტყჳს, ვითარმედ:
Line: 30    
"არცა დამსხმელი რაჲ არს, არცა მომრწყველი, არამედ აღმაორძინებე\ლი
Line: 31    
ღმერთი". ხოლო ესრეთ გულისჴმა-გჳყო რაჲ ჩუენისა ამის ბუნე\ბისაგანვე,
Line: 32    
ვითარმედ არარას ჴელ-გუეწიფების ქმნად თავით თჳსით და
Line: 33    
ამისთჳს არა გჳღირს ზრუნვაჲ, არამედ ყოველივე ღმრთისა მიგდებად
Line: 34    
ზრუნვაჲ ჩუენი, კუალად გარეშეთაცა საქმეთაგან შემოიღებს სახესა ამის
Line: 35    
ჯერისათჳს:

Page: II-49  
Part: s  
Line: 1       
სახარებაჲ: მიხედეთო მფრინველთა ცისათა, რამეთუ არა სთე\სვენ,
Line: 2    
არცა მკიან, არცა შეიკრებენ საუნჯეთა, და მამაჲ თქუენი ზეცათაჲ
Line: 3    
ზრდის მათ. არა-მე უფროჲს თქუენ უმჯობეს ხართა მფრინველთასა?"
Line: 4    
(6,26 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 5       
თარგმანი: ყოვლით კერძო გულისჴმა-გჳყოფს, რაჲთა არა
Line: 6    
ვზრუნვიდეთ, -- უაღრესისაგან და უდარესისა; უაღრესისა სულისაგან
Line: 7    
და უდარესისაგან ჴორცთაჲსა, და უმეტესადღა უდარესისაგან -- მფრინ\ველთა
Line: 8    
ცისათა, ვითარმედ უკუეთუ ესრეთ უნდოთა ამათ და შეურაცხთა
Line: 9    
ესრეთ კეთილად იურვის, არა უფროჲსად თქუენთჳს იზრუნოსა?

Line: 10       
ესე ერისა მის მიმართ თქუა, რომელთა ფრიადი აქუნდა უმეცრებაჲ,
Line: 11    
ხოლო ოდეს-იგი ეშმაკისა მიმართ ჰყოფდა სიტყუასა, არა მფრინველნი
Line: 12    
მოიხუნა სახედ, არამედ თქუა: "არა პურითა ხოლო ცხონდების კაცი,
Line: 13    
არამედ ყოვლითა სიტყჳთა, რომელი გამოვალს პირისაგან ღმრთისა".
Line: 14    
ხოლო აქა კაცთა მომართ იტყჳს და ამისთჳს სახედ შემოიღებს მფრინ\ველთა,
Line: 15    
რაჲთა შევიკდიმოთ ამის იგავისაგან, გარნა ვიეთნიმე ურჩულო\ნი
Line: 16    
ესოდენ განცოფნეს, ვიდრეღა ბრალობადცა იკადრეს ამის მცნებისა
Line: 17    
და თქუეს, ვითარმედ: არა ჯერ-იყო, ვინაჲთგან ნეფსითთა ამათ სწავლა\თა
Line: 18    
დაუდებდა, ბუნებითთა საქმეთა შემოღებად; და არა გულისჴმა-ყვეს
Line: 19    
უგუნურთა მათ, ვითარმედ დაღაცათუ მფრინველთა ესე ბუნებით აქუს,
Line: 20    
არამედ ძალ-გჳც ჩუენცა ნეფსით ქმნად. რამეთუ, არა თქუა, თუ: მიხე\დენით
Line: 21    
მფრინველთა, ვითარ ფრინვენ, რომელ-ესე შეუძლებელ არს კა\ცისაგან
Line: 22    
ქმნად, არამედ მიხედენითო, ვითარ თჳნიერ ზრუნვისა იზარდე\ბიან,
Line: 23    
რომელ-ესე ჩუენცა უკუეთუ გუენებოს, ძალ-გჳც ქმნად, ვითარცა
Line: 24    
მრავალთა ქმნეს და აღასრულეს.

Line: 25       
არამედ წყარომან მან და უფსკრულმან სიბრძნისამან არა მოიღო
Line: 26    
სახე კაცთაგან, რამეთუ აქუნდა თქუმად, უკუეთუმცა ენება, ელიაჲსთჳს
Line: 27    
და მოსესთჳს და იოვანესთჳს და სხუათათჳს, რომელთა მოიგეს უზრუნ\ველი
Line: 28    
ცხორებაჲ, არამედ აწ მფრინველნი აჴსენნა უმეტესად საკდე\მელად,
Line: 29    
რამეთუ უკუეთუმცა მართალნი იგი ეჴსენნეს, თქუესმცა, ვითარ\მედ
Line: 30    
არა ვართ საზომსა მათსა, ხოლო აწ მფრინველთათჳს თქუა, რაჲთა
Line: 31    
არავის აქუნდეს მიზეზი, ვითარცა-იგი ძუელსაცა შინა სახედ შემოიღე\ბენ
Line: 32    
ფუტკარსა და ჯინჭველსა და გურიტსა და მერცხალსა, რამეთუ ამი\თცა
Line: 33    
ჯერითა პატივცემულ ვართ, რომელ ძალ-გჳც ნეფსით ქმნად, რაჲ\იგი
Line: 34    
მათ აქუს ბუნებითისაგან წესისა და ვინ არს, რომელმან ესე არა
Line: 35    
გულისჴმა-ყოს, ვითარმედ უკუეთუ ჩუენთჳს დაბადებულთა მათ ესრეთ
Page: II-50   Line: 1    
იურვის, არა უფროჲსად ჩუენ გჳღუაწნესა? უკუეთუ მონათა მათ იღუ\წის,
Line: 2    
რომელნი-ესე მეუფედ და უფლად მათ ზედა დაუდგენიეთ არა
Line: 3    
გჳღუაწნესა? ამისთჳს თქუა: "მიხედენით მფრინველთა ცისათა". არა
Line: 4    
თქუა, რომელნი არა ვაჭრობენ, არცა მოიფრდიან, არამედ -- "არა სთეს\ვენ,
Line: 5    
არცა მოიმკიან". ვაჭრობანი და სხუანი ანგაჰრებანი არცათუ ასჴენ\ნა,
Line: 6    
ვითარცა სრულიად ნამეტნავნი, არამედ განწესებულთა ამათ საქმე\თათჳს
Line: 7    
თქუა, "არა სთესვენო, არცა მოიმკია6". თქუას ვინმე, ვითარმედ:
Line: 8    
და არა ჯერ-არსა თესვაჲ და მკაჲ? გარნა გულისჴმა-ყავთ: არა თქუა, თუ:
Line: 9    
თესვაჲ არა ჯერ-არს, არამედ -- ზრუნვაჲ არა ჯერ-არს; არცა თქუა, თუ:
Line: 10    
შრომაჲ არა-ჯერ არს, არამედ -- განლევაჲ თავისა თჳსისაჲ ზრუნვათა და
Line: 11    
საურავთაგან არა ჯერ-არსო; და არცა ესე თქუა, თუ საზრდელისა მი\ღებაჲ
Line: 12    
არა ჯერ-არს, არამედ ყოველსა შინა უზრუნველობაჲ ხოლო
Line: 13    
გჳბრძანა.

Line: 14       
ესე სიტყუაჲ პირველვე დავით მოასწავა და თქუა: "თუალნი ყო\ველთანი
Line: 15    
შენ გესვენ და შენ მოსცე საზრდელი მათი ჟამსა, აღამაღლო
Line: 16    
ჴელი შენი და ჰზრდიდე ყოველთავე სიტკბოებითა ნებისა შენისაჲთა".
Line: 17    
და კუალად იტყჳს -- "რომელმან მოსცის საზრდელი პირუტყუთა და
Line: 18    
მართუეთა ყორნისათა, რომელნი ხადიან სახელსა მისსა", რაჲთა ესე
Line: 19    
ყოველი გუესმას და დავსცხრეთ ცუდთა მათ და მრავალთა ზრუნვათა\გან,
Line: 20    
რომელთაგან არაჲ არს სარგებელი.

Line: 21       
ხოლო მეტყჳან სულმოკლენი და ზრუნვის მოყუარენი, ვითარმედ:
Line: 22    
ვინ სადა იპოა, რომელიმცა არა ზრუნვიდა? არა გესმაა, რომელნი ზემო
Line: 23    
ვაჴსენენ: მოსე და ელია და იოვანე და სხუანი მრავალნი? არა ჰხედავა
Line: 24    
კუალად იაკობს, ვითარ მამულისა მის სახლისაგან შიშუელი განვიდა და
Line: 25    
იტყოდა: "უკუეთუ მომცეს უფალმან პური ჭამად და სამოსელი შემო\სად",
Line: 26    
რომელი ესე არა ზრუნვისა სიტყუაჲ არს, არამედ ღმრთისაგან
Line: 27    
თხოაჲსაჲ და მისისა სასოებისაჲ. ეგრეთვე მოციქულთა წარჰმართეს ესე
Line: 28    
სრულიად, რაჟამს ყოველივე დაუტევეს და არცა ერთი რაჲ ზრუნვაჲ
Line: 29    
იზრუნეს; ეგრეთვე სამათასთა მათ და ხუთათასთა და სხუათა მრავალთა,
Line: 30    
რომელნი სწავლასა მოციქულთასა შეუდგეს და ყოვლისავე მონაგებისა
Line: 31    
მათისაგან შიშუელნი განვიდეს და მიმოვიდოდეს სოფელსა შინა, ქადა\გებდეს
Line: 32    
სახარებასა წმიდათა მოციქულთა თანა და ყოველივე ზრუნვაჲ
Line: 33    
საზრდელისა ანუ სამოსლისაჲ არა აქუნდა, არამედ სასოებითა ღმრთი\საჲთა
Line: 34    
ცხონდებოდეს, ხოლო შემდგომად მათსა მიხედენით კუალად კრე\ბულსა
Line: 35    
მამათასა მეუდაბნოეთა და განშორებულთასა, რომელნი უკუ\ეთუ
Line: 36    
თითოეულად ვაჴსენნე, რავდენთა სრულიად უარყვეს ყოველივე
Page: II-51   Line: 1    
ზრუნვაჲ ჴორცთაჲ და უფალსა მისცეს სასოებაჲ მათი, აღვრაცხნე
Line: 2    
იგინი და უფროჲს ქჳშისა განმრავლდენ.

Line: 3       
ხოლო ჩუენ ამათ ესოდენთა სახეთა კეთილისათა ვერ
Line: 4    
ვჰბაძავთ ფრიადისა მის სიზრქისათჳს გონებათა ჩუენთაჲსა, მივხედნეთ
Line: 5    
უსარგებლობასა მას ზრუნვისასა და ამისათჳს ვიჯმნათ მისგან, რამეთუ
Line: 6    
ამისთჳს იტყჳს უფალი:

Part: s  
Line: 7       
სახარებაჲ: ვინ თქუენგანი ზრუნვიდეს და შეუძლოს შეძინე\ბად
Line: 8    
ჰასაკსა თჳსსა წყრთა ერთ?" (6,27 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 9       
თარგმანი: იხილეა, ვითარ ხილულისა ამისაგან უხილავი იგი
Line: 10    
საცნაურ-ყო? რამეთუ ვითარცა ჰასაკსა შენსა რაოდენცა ჰზრუნვიდე,
Line: 11    
ვერცა თუ მცირესა რასმე ჴელ-გეწიფების შეძინებადო, ეგრეთვე
Line: 12    
ზრუნვითა შენითა ვერცა საზრდელისა მორეწად ძალ-გიც, დაღათუ
Line: 13    
ეგრეთ ჰგონებ, თუ ზრუნვითა შენითა მოირეწ, რამეთუ ესე სახე გუ\ლისჴმა-გჳყოფს,
Line: 14    
უკუეთუ გუენებოს,ვითარმედ ყოველსა ღმრთისა
Line: 15    
განგებულებაჲ იქმს და იგი გუზრდის ჩუენ და ყოველსავე აღასრულებს,
Line: 16    
დაღაცათუ ჩუენ ვერ ვსცნობთ.

Line: 17       
ხოლო უკუეთუ მისმან განგებულებამან დაგჳტევნეს, არცა ზრუნვაჲ
Line: 18    
სარგებელ გეყოს, არცა შრომაჲ, არცა საფასენი, არცა სხუა რაჲ,
Line: 19    
არამედ ყოველივე ცუდ და ამაო იქმნას.


Part: S  
Line: 20  სწავლაჲ კა

Line: 21 
მოწყალებისათჳს


Line: 22       
აწ უკუე ნუმცა ვინ ჰგონებს, თუ შეუძლებელნი არიან მცნებანი
Line: 23    
ქრისტესნი აღსრულებად, რამეთუ მრავალნი არიან ამათცა ჟამთა, რო\მელნი
Line: 24    
აღასრულებენ მათ; ხოლო უკუეთუ ჩუენ უმეცარ ვითარ, ნუ
Line: 25    
გჳკჳრს, ნუცა ამისთჳს ურწმუნო ვიქმნებით, რამეთუ ელიაცა ეგრე ჰგო\ნებდა,
Line: 26    
თუ იგი ხოლო დაშთომილ არს ღმრთისმსახურთაგან, არამედ
Line: 27    
ესმა, ვითარმედ: "დამიტეობია თავისა ჩემისა შჳდ ათასი მამაკაცი", და
Line: 28    
აწცა უკუე საცნაურ არს, ვითარმედ მრავალნი აღასრულებენ მოქალა\ქობასა
Line: 29    
მას სამოციქულოსა განშიშულებულნი ყოვლისაგანვე ზრუნვისა
Line: 30    
და საურავისა.

Line: 31       
ხოლო უკუეთუ ურწმუნო ვართ ამას ზედა, არათუ ამისთჳს არს
Line: 32    
ურწმუნოებაჲ იგი, რომელ აღმასრულებელნი ესევითარისა მის მოქა\ლაქობისანი
Line: 33    
არა არიან, არამედ, რომელ ჩუენ ფრიად შორს ვართ და
Page: II-52   Line: 1    
უცხო მისგან, ამისთჳს ურწმუნო ვიქმნებით, ვითარცა-იგი მომთრვალე\სა
Line: 2    
არა ჰრწამნ, თუ არს კაცი, რომელი არა თუ ღჳნოსა ოდენ განეყენე\ბის,
Line: 3    
არამედ არცათუ წყალსა სუამს, გარნა ესე მრავალთა მონაზონთა
Line: 4    
ჩუენ მიერცა ხილულთა წარჰმართეს, რომელ არცათუ წყლისა გემოსა
Line: 5    
იხილვეს, არა თუმცა ღჳნოსა სუმიდეს. ეგრეთვე მეძავსა არა ჰრწამს,
Line: 6    
თუ ადვილ არს ქალწულებაჲ, და რომელი სხუათა მოიტაცებდეს, არა
Line: 7    
ჰრწამს, თუ არს ვინ, რომელი ყოველსა მონაგებსა თჳსსა სხუათა განუ\ყოფს.

Line: 8       
ეგრეთვე რომელნი განილევიან დღითი-დღე ბევრეულთა ზრუნვათა
Line: 9    
შინა, არა ადვილად შეიწყნარებენ სიტყუათა ამათ, ხოლო ადვილ არს
Line: 10    
ამისი გამოჩინებაჲ, ვითარმედ ჭეშმარიტ არს და არა შეუძლებელ მცნე\ბაჲ
Line: 11    
ესე, არა მათ მიერ ოდენ, რომელთა ძუელსა შინა და ახალსა გან\ცხადებულად
Line: 12    
წარჰმართეს მცნებაჲ ესე, არამედ მათ მიერცა, რომელნი
Line: 13    
ჩუენისა ამის ნათესავისა ზე აღასრულებენ ამას სათნოებასა; გარნა ვი\ნაჲთგან
Line: 14    
თქუენ ვერ ჴელჰყოფთ კეთილსა ამას საზომსა, დაუტეო ამის
Line: 15    
პირისათჳს სიტყუაჲ და იგი ვთქუა: განეშორენით ანგაჰრებისაგან, ის\წავეთ
Line: 16    
მოწყალებაჲ და უცხოთ შეწყნარებაჲ. უკუეთუ ესე წარჰმართოთ,
Line: 17    
საყუარელნო, ადრე ღირს იქმნათ მასცა საზომსა მიწევნად. იჯმნეთ
Line: 18    
მეტთა მათ და ნამეტნავთა მონაგებთაგან და მოხუეჭისაგან და ტაცებისა.
Line: 19    
სიმართლისა ნაყოფთაგან იყავნ ნაქონები თქუენი, რამეთუ ნეტარი
Line: 20    
იოვანეცა, ოდეს იგი ასწავლიდა მეზუერეთა და მჴედრობად განწესე\ბულთა,
Line: 21    
ესრეთ ეტყოდა: "ნუვის ჭირვებთ, ნუცა ცილსა სწამებთ და
Line: 22    
კმა-გეყავნ როჭიკი თქუენი"; არათუ არა ენება უაღრესთა საქმეთა და
Line: 23    
მაღალთა სათნოებათა სწავლად, არამედ იცოდა, ვითარმედ ფრიადისა
Line: 24    
მის უძლურებისაგან გონებათა მათთაჲსა, უზეშთაესთა მათ სმენად ვერ
Line: 25    
ძალ-უც. ამისთჳს მცირეთა მათ საქმეთა ეტყჳს და დიდთა თანა-წარ\ჰხდების.

Line: 26       
ამისთჳს მეცა მდაბალთა ამათ და მცირეთა საქმეთა გამცნებ, რამე\თუ
Line: 27    
უწყი, ვითარმედ წესი იგი სრულისა მის უპოვრებისაჲ უზეშთაეს
Line: 28    
საზომისა თქუენისა არს და, ჰე, თუმცა უდარესთა ამათ მცნებათა ჴელ\ჰყავთ
Line: 29    
აღსრულებად, რამეთუ ესეცა ფრიადი ნუგეშინისცემაჲ არს.

Line: 30       
დაღაცათუ უპოვრებაჲ წარმართთა შორისცა მრავალთა წარჰმართე!
Line: 31    
და სრულიად ყოვლისავე მონაგებისაგან განშიშულდეს, დაღაცათუ არა
Line: 32    
საღმრთოჲთა გულისსიტყჳთა, გამოაჩინეს, ვითარმედ ყოვლადვე არა
Line: 33    
შეუძლებელ არს საქმე ესე, ვინაჲთგან მათცა წარჰმართეს, გარნა თქუ\ენთჳს
Line: 34    
კმა არს ჩემდა, უკუეთუ მოწყალებაჲ კეთილად წარჰმართოთ,
Page: II-53   Line: 1    
რამეთუ უკუეთუ ამას შინა წარემატებოდით, ადრე მიიწინეთ უაღრესი\სა
Line: 2    
და უზეშთაესისა საზომისა მიმართცა.

Line: 3       
ხოლო უკუეთუ ამასცა არა აღვასრულებდეთ, რაჲმე სიტყუაჲ გუა\ქუნდეს,
Line: 4    
რომელთადა ბრძანებულ არს, რაჲთა უმეტეს ძუელსა შინა
Line: 5    
შჯულსა წარმართებულთასა ვიქმნეთ და ჩუენ უდარეს ვიპოვნეთ წარ\მართთასაცა.

Line: 6       
რაჲმე ვთქუათ, რომელთა ბრძანებულ არს, რაჲთა ანგელოზ ვიქმნეთ
Line: 7    
და შვილ ღმრთისა, ოდეს კაცებისაცა წესსა არა დავადგრეთ, რამეთუ
Line: 8    
ტაცებაჲ და მოხუეჭაჲ არა კაცობრივისა პირმეტყუელობისაჲ არს, არა\მედ
Line: 9    
მჴეცებრივისა მძჳნვარებისაჲ, და უფროჲსად მათისაცა უძჳრეს
Line: 10    
არიან, რომელნი სხუათასა მოიტაცებენ, რამეთუ მათდა ბუნებითი არს
Line: 11    
ესე საქმე, ხოლო ჩუენ, რომელნი პირმეტყუელებითა პატივცემულ
Line: 12    
ვართ, უკუეთუ ბუნებისა გარეშესა მას სიფიცხესა და მძჳნვარებასა
Line: 13    
შთავცჳვეთ, ვითარ-მე ვპოოთ წყალობაჲ?

Line: 14       
ამისთჳს, ძმანო, გულისჴმა-ვყოთ საზომი იგი წინამდებარისა ამის და
Line: 15    
განწესებულისა ჩუენდა მოქალაქობისაჲ და ვისწრაფოთ, ჰე თუ საშუ\ვალსა
Line: 16    
მას მიწევნად წესსა, რაჲთა დღითი-დღე წარმართებითა სისრუ\ლესაცა
Line: 17    
მივიწინეთ მადლითა და კაცთმოყუარებითა უფლისა ჩუენისა
Line: 18    
იესუ ქრისტესითა, რომლისაჲ არს დიდებაჲ და სიმტკიცე თანა მამით და
Line: 19    
სულით წმიდითურთ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამენ.


Next part



This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.