TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 23
Previous part

Chapter: 22  
Line: 20  თავი კბ


Part: T  
Line: 21       სიტყუაჲ ესე: "განიცადენით შროშანნი ველისანი, ვითარ-იგი
Line: 22    აღორძნდის! არა შურებინ, არცა სთავნ. ხოლო გეტყჳ თქუენ, არცა ღა\თუ
Line: 23    სოლომონ ყოველსა მას დიდებასა მისსა შეიმოსა, ვითარცა ერთი
Line: 24    ამათგანი"(6,28-29 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 25       თარგმანი: პირველად თქუა საზრდელისათჳს და გამოაჩინა, ვი\თარმედ
Line: 26    არა ჯერ-არს ამისთჳს ზრუნვაჲ, და აწ უადვილესისა მიმართ
Line: 27    შეცვალა სიტყუაჲ თჳსი, რამეთუ არა ესრეთ საჭირო არს სამოსელისა
Line: 28    საჴმარი, ვითარ საზრდელისაჲ.

Line: 29       ხოლო რაჲსათჳს არა იჴმარა აქაცა იგივე სახე მფრინველთაჲ, რამე\თუ
Line: 30    არიან მფრინველთაცა შორის და ოთხფერჴთა მრავალნი, რომელთა
Line: 31    აქუს ბუნებითი შუენიერებაჲ, ვითარ ფარშამაგი და მღრინავი და ქათამ\ნი
Line: 32    იგი ჰინდურნი და სხუანი მრავალნი, და კუალად ცხოარსა ბუნებითი
Line: 33    იგი სამოსელი მატყლისაჲ აქუს, რომლისაგან კაცნიცა მიიღებენ საჴმარად
Page: II-54   Line: 1    და სხუათაცა პირუტყუთაგან გამოვლენ საქუსალნი სამოსელთა სამე\უფოთანი,
Line: 2    არამედ ამათ ესევითართაგანი არარაჲ მოიღო სახედ. ესე
Line: 3    ამისთჳს, რაჲთა ორკერძოვე აღმატებულ იყოს სიტყუა იგი: უნდოებისა
Line: 4    მისგან შროშანთაჲსა და შუენიერებისა მისგან მათდა მიცემულისა, რა\მეთუ
Line: 5    მფრინველნი და ოთხფერჴნი დაღაცათუ უნდოვე არიან, არამედ
Line: 6    შროშანთასა უაღრეს არიან, რამეთუ ცხოელნი არიან მშჳნვიერნი;
Line: 7    ამისთჳს შროშანნი აჴსენნა, უსულონი იგი და უძრავნი, რაჲთა უმეტე\სად
Line: 8    გულისჴმისყოფად მოვიდეთ.

Line: 9       "განიცადენითო შროშანნი ველისანი".

Line: 10       შროშნად სახელ-სდვა ყოველთავე ყუავილთა, გამოსაჩინებელად
Line: 11    სიკეთისა მათისა, ხოლო აღასრულა რაჲ სიტყუაჲ თჳსი, რომლისათჳს ყო
Line: 12    ჴსენებაჲ მათი, მერმე არღარა შროშნად უწოდა, არამედ თივად ველისა.
Line: 13    და არა კმა-ყო ესე სახელი, არამედ კუალად სხუაჲცა უნდოებაჲ მათი
Line: 14    თქუა, "რომელი დღეს არსო", და არა თქუა, ვითარმედ: ხვალე არა არს,
Line: 15    არამედ ფრიად უმეტესისა უნდოებისა სიტყუაჲ შემოიღო, ვითარმედ
Line: 16    "ხვალე თორნესა შთაეგზნასო", და არა თქუა, თუ შემოსის, არამედ --
Line: 17    "ესრეთ შემოსისო". ჰხედავა ყოვლით კერძო აღმატებულობასა და
Line: 18    სიმტკიცესა სიტყუათა მისთასა? რამეთუ იტყჳს, ვითარმედ: გულისჴმა\ყავთ,
Line: 19    ჵ კაცნო, უკუეთუ თივანი იგი ველისანი, რომელნი დღეს არიან
Line: 20    და ხვალვე თორნესა შთაეგზნებიან, ესრეთ შეამკვნა ღმერთმან, რამეთუ
Line: 21    განგებულებითა და ძალითა მისითა იღუწის უნდოთა მათცა და მცირე\თა,
Line: 22    არა უფროჲსად თქუენ გიღუაწნესა, რომელნი ხატად თჴსა დაგ\ბადნა,
Line: 23    რომელთა სული პირმეტყუელი მოგცა, რომელთათჳს ყოველნივე
Line: 24    ხილულნი დაჰბადნა, რომელთათჳს წინაწარმეტყველნი მოავლინა და
Line: 25    შჯული განაწესა და ბევრეულნი კეთილნი აჩუენნა, რომელთა მხოლოდ\შობილი
Line: 26    ძე მოგცა და მის მიერ აურაცხელნი იგი ნიჭნი მოგმადლნა?

Line: 27       ვინაჲთგან ესე ყოველი მოასწავა, ამისთჳს დაურთო და თქუა: "არა\მე
Line: 28    უფროჲსად თქუენა, მცირედ-მორწმუნენო?" რომელი ამათ ესევი\თართა
Line: 29    ჭეშმარიტთა და განცხადებულთა სახეთა ზედა ჯერეთ იჭუეულ
Line: 30    არს, იგი ჭეშმარიტად მცირედ-მორწმუნე არს და სავსე უგულისჴმო\ებითა.

Line: 31       ხოლო ფრიად კეთილად და სამართლად მოიხუნა შროშანნი სახედ
Line: 32    სამოსელთა, რაჲთა არა უზრუნველობაჲ ხოლო გუასწაოს, არამედ ესეცა
Line: 33    გულისჴმა-გჳყოს, რაჲთა არა მეძიებელ და მოყუარე ვიყვნეთ ფეროანთა
Line: 34    და მრავალსასყიდლისა სამოსელთა, არცა დიდ რაჲმე და პატიოსან შე\გუერაცხოს
Line: 35    სიკეთე მათი, რამეთუ შუენიერებაჲ მათი მწუანვილისა
Line: 36    მიმსგავსებულ არს და სიკეთე მათი -- მდელოსა თივისასა. და უფრო\ჲსღა
Page: II-55   Line: 1    უპატიოსნეს არს თივაჲ ესევითართა მათ სამოსელთასა, ვითარცა
Line: 2    წამებს ესერა, უტყუელი იგი პირი, ვითარმედ: "გეტყჳ თქუენ, არაცათუ
Line: 3    სოლომონ ყოველსა მას დიდებასა თჳსსა შეიმოსა, ვითარცა ერთი ამათ\განი".
Line: 4    ნანდჳლვე შეუძლებელ არს კაცთა მიერ ქმნად მსგავსი შუე\ნიერებისა
Line: 5    მის ყუავილთაჲსა, გინა თუ სიწმიდე სთქუა, გინა თუ სითხე,
Line: 6    გინა თუ სიმტკიცე, გინა თუ ფეროვნებაჲ. ხოლო ოდეს ფრიად დაშუ\რენ
Line: 7    მიბაძვად ფერსა, გინა სიმტკიცესა, რაჲ-მე ყონ სურნელებისათჳს?
Line: 8    რამეთუ ყოვლადვე ვერ ძალ-უც ამას სახესა მიმსგავსებად ყუა\ვილთა,
Line: 9    რაჲთამცა ქსოილსა მას ჴელითა კაცთაჲთა აქუნდა სურნელებაჲ
Line: 10    ვარდისაჲ, ანუ იისა, ანუ შროშნისაჲ, გინა თუ ზაფრანისაჲ, გინათუ
Line: 11    სხუათა მათ ყუავილთაჲ. ნუ იტყჳ სურნელებასა მას, რომელსა საკუმე\ველთა
Line: 12    კუმევითა და სურნელთა ცხებითა იქმან შუების მოყუარენი,
Line: 13    არამედ რაჲთამცა თავით თჳსით ქსოილსა მას ჴელითა კაცთაჲთა აქუნდა
Line: 14    ზემო წერილთა მათ ყუავილთა სიწმიდე და სიმტკიცე და სითხე და
Line: 15    სურნელებაჲ და ფეროვნებაჲ თავით თჳსით.

Line: 16       რაჲსათჳს უკუე ჰზუაობ, კაცო, საქმესა ზედა, რომელსა თივანი ესო\დენ
Line: 17    უაღრეს არიან? და იხილე, ვითარ გამოაჩინებს, ვითარმედ არას
Line: 18    შეუძლებელსა იტყჳს, ამისთჳსცა თქუა ჯეროვნად: "განიცადენითო შრო\შანნი
Line: 19    ველისანი, ვითარ-იგი აღორძნდის! არა შურებინ, არცა სთავნ".
Line: 20    რამეთუ შრომათაგან ცუდთა ენება განთავისუფლებაჲ ჩუენი, ამისთჳს
Line: 21    ესრეთ ბრძანა, რამეთუ არა თუ უზრუნველობაჲ არს შრომა, არამედ
Line: 22    ზრუნვაჲ. და ვითარცა იგი ოდეს თქუა: "მიხედენითო მფრინველთა, რა\მეთუ
Line: 23    არა სთესვენ, არცა მკიან", არა თესვაჲ და მკაჲ დააყენა, არამედ
Line: 24    ზრუნვაჲ, ეგრეთვე აქა, თქუა რაჲ, ვითარმედ: "არა შურებინ, არცა
Line: 25    სთავნ", არა თუ საქმისა ქმნაჲ დააყენა, არამედ ურვაჲ და ურწმუნოებაჲ
Line: 26    და დიდად შერაცხვაჲ სამოსელთა ფეროვნებისაჲ.

Line: 27       რამეთუ უკუეთუ სოლომონ ვერ უძლო მიმსგავსებად შუენიერებისა
Line: 28    მის შროშანთაჲსა, არამედ ძლეულ იქმნა მათგან არა ერთგზის, გინა ორ\გზის,
Line: 29    არამედ ყოველსა მას მეფობასა მისსა, ვითარცა იტყჳს, ვითარმედ:
Line: 30    "არცაღა სოლომონ ყოველსა მას დიდებასა მისსა შეიმოსა, ვითარცა
Line: 31    ერთი ამათგანი"; ხოლო უკუეთუ იგი იძლია მათგან, რომელი ყოველთა
Line: 32    მეფეთა უმეტეს მომპოვნებელ იქმნა ესევითართა საქმეთა, შენ ოდეს
Line: 33    უძლო, კაცო, ბაძვად მათისა მის სიკეთისა ანუ მიახლებადცა? რამეთუ
Line: 34    ამათ სიტყუათა მიერ გუასწავებს უფალი, რაჲთა არა სურვიელ და მო\ყუარე
Line: 35    ვიყვნეთ შუენიერებისა სამოსელთაჲსა, არცა ვზრუნვიდეთ ფრი\ად
Line: 36    და ვიტყოდით, ვინაჲ შევიმოსოთ. რამეთუ გულისჴმა-ყავ, კაცო,
Page: II-56   Line: 1    უკუეთუ უნდოთა მათ ზედა, რომელნი ხვალე თორნესა შთაეგზნებიან,
Line: 2    ესოდენ გამოაჩინა თჳსი განგებულებაჲ ღმერთმან, ვითარმცა უგულე\ბელს-გყო
Line: 3    შენ, რომელი-ეგე უმეტეს ყოველთა ცხოელთა პატივცემულ
Line: 4    ხარ?

Line: 5       რაჲსათჳს მისცა შროშანთა ველისათა ესოდენი შუენიერებაჲ? რაჲთა
Line: 6    აჩუენოს სიბრძნე თჳსი და გარდამატებულებაჲ ძალისა მისისაჲ, რაჲთა
Line: 7    ყოვლით კერძო დიდებაჲ მისი გულისჴმა-ვყოთ, რამეთუ არა ხოლო თუ
Line: 8    "ცანი უთხრობენ დიდებასა ღმრთისასა", არამედ ქუეყანაჲცა, ვითარცა
Line: 9    დავით იტყჳს, ვითარმედ: "აქებდით უფალსა ხენი ნაყოფიერნი ყო\ველნი
Line: 10    ნაძუნი". რამეთუ ზოგნი იგი ნაყოფთა მიერ და ზოგნი სიდიდი\საგან
Line: 11    და ზოგნი შუენიერებისაგან, სხუანი სურნელებისაგან, სხუანი
Line: 12    სიტკბოებისაგან, სხუანი სხჳთა სახითა და სხუანი სხჳთა აჩუენებენ სი\ბრძნესა
Line: 13    ღმრთისასა და უსიტყუელითა ჴმითა ქადაგებენ დიდებასა მისსა
Line: 14    და შესწირვენ მისსა ქებასა, ვითარცა იტყჳს, ვითარმედ: " არა არიან
Line: 15    თქმულ არცა სიტყუა: რაჲთამცა არა ესმა ჴმაჲ მათი". და მოციქული
Line: 16    ღაღადებს, ვითარმედ: "უხილავი იგი მისი დაბადებითგან სოფლისაჲთ
Line: 17    ქმნულთა მათ შინა საცნაურად სახილველ არს -- სამარადისოჲ იგი ძალი
Line: 18    მისი და დიდებაჲ".

Line: 19       რამეთუ ესეცა მებრ დიდად გულისჴმა-გჳყოფს მიუთხრობელსა მას
Line: 20    სიმდიდრესა სიბრძნისა მისისასა, ოდეს მივხედნეთ, თუ უნდოთა მათ და
Line: 21    არარათა ყუავილთა, რომელნი დღეს არიან და ხვალე ცეცხლად მიეცე\მიან,
Line: 22    ანუ დაჭნებიან და წარვლენ, ვითარ ესოდენი მიჰფინა სიკეთე და
Line: 23    შუენიერებაჲ.

Line: 24       გულისჴმა-ყავ უკუე, კაცო, უკუეთუ თივათა ველისათა ესოდენი
Line: 25    შუენიერებაჲ მისცა გარეშე საჴმრისაცა (რამეთუ რად ეჴმარების თივა\თა
Line: 26    ესოდენი სიკეთე ყუავილოვნობისაჲ), ვითარ შენ არა მოგცეს, რომე\ლი
Line: 27    იცოდის, თუ საჴმარ არს შენდა? უკუეთუ ყოველთა უდარესი იგი
Line: 28    ესრეთ შეამკო, შენ, რომელი ყოველთა უპატიოსნეს ხარ, არა გიღუაწო\სა,
Line: 29    რომელი იცოდის, თუ საჴმარ არს შენდა და ჯეროან?

Line: 30       ამისთჳსცა ვინაჲთგან ესრეთ კეთილად გამოაჩინა განგებულებაჲ იგი
Line: 31    ღმრთისაჲ, ყოველთა ზედა მიწევნული, ზემო სახისა მისგან მფრინველ\თაჲსა,
Line: 32    რომელთა ზრდის წამისყოფითა მისითა, და აქა კუალად სახითა
Line: 33    ამით შროშანთაჲთა, ამისთჳს სამართლად აბრალებს სულმოკლეთა და
Line: 34    ძნიად მორწმუნეთა და იტყჳს:

Part: s  
Line: 35       სახარებაჲ: უკუეთუ თივაჲ იგი ველისაჲ, რომელი დღეს არს
Page: II-57   Line: 1    და ხვალე თორნესა შთაეგზნას, ღმერთმან ესრეთ შემოსის, არა-მე უფ\როჲს
Line: 2    თქუენა, მცირედ-მორწმუნენო?"(6,30 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 3       თარგმანი: ყოვლისავე მოქმედი იგი თავადი არს, მხოლოდშობი\ლი
Line: 4    ძე და სიტყუაჲ ღმრთისაჲ, რამეთუ "ყოველივე მის მიერ იქმნა და
Line: 5    თჳნიერ მისსა არცა ერთი რაჲ იქმნა". გარნა ამათ ადგილთა არასადა
Line: 6    აჴსენა თავი თჳსი, არამედ მცირედ ოდენ ჴელმწიფებაჲ თჳსი გამოაჩინა,
Line: 7    რაჟამს იტყოდა: გასმიეს, რამეთუ ითქვა პირველთა მათ მიმართ ესრეთ
Line: 8    და მე გეტყჳ ესრეთ, ხოლო სხუაჲ ყოველივე სიტყუაჲ თჳსი მამისათჳს
Line: 9    ყო და ყოვლით კერძო საკჳრველ ჰყოფს სიბრძნესა მისსა და განგებუ\ლებასა
Line: 10    და მოღუაწებასა მისსა ყოველთა ზედა, დიდთა და მცირეთა;
Line: 11    რამეთუ ცანი რაჲ აჴსენნა, საყდრად ღმრთისა სახელ-სდვა, და ოდეს
Line: 12    იერუსალჱმისათჳს იტყოდა, ქალაქად მეუფისა დიდისა უწოდა, და ოდეს
Line: 13    განგებულებასა მას სოფლისასა წარმოიტყოდა, მასვე მიაჩემა ყოველი:
Line: 14    "მზე მისი აღმოვალსო ბოროტთა ზედა და კეთილთა და წჳმს მართალთა
Line: 15    ზედა და ცოდვილთა"; და სწავლასა მას შინა ლოცვისასა თქუა, ვი\თარმედ:
Line: 16    "მისი არს სუფევაჲ და ძალი და დიდებაჲ". და კუალად ამას
Line: 17    ადგილსა განგებულებასა მისსა იტყჳს და თუ ვითარ მცირეთაცა ზედა
Line: 18    აჩუენებს ჴელოვნებისა მისისა მიუთხრობელობასა. ვითარცა თქუა, ვი\თარმედ:
Line: 19    "თივაჲ იგი ველისაჲ ღმერთმან ესრეთ შემოსის", და არა თქუა,
Line: 20    თუ: "მამამან ჩემმან", არამედ -- "მამამან თქუენმან ზეცათამანო".

Line: 21       არამედ ნუ გიკჳრს ესე, რაჟამს ფარვიდეს დიდებასა თჳსსა მდა\ბალთა
Line: 22    სიტყუათა იტყოდის თავისა თჳსისათჳს, რამეთუ ჟამისად ესე ოდენ
Line: 23    იყო საძიებელ მისა, რაჲთა სიტყუაჲ თჳსი სარწმუნო და შესაწყნარებელ
Line: 24    ყოს შორის ურწმუნოსა მას და გულფიცხელსა ერსა, და რაჲთა და\არწმუნოს,
Line: 25    ვითარმედ არა წინააღმდგომ ღმრთისა არს, არამედ ერთობაჲ
Line: 26    აქუს მამისა თანა და არარაჲ განყოფილებაჲ, რაჲთა ესრეთ ჟამსა თჳსსა
Line: 27    თქუას მამად თჳსად და შეიწყნარონ სიტყუაჲ მისი; ხოლო უკუეთუმცა
Line: 28    პირველითგან ეწყო ეგევითართა სიტუათა თავისა თჳსისად თქუმად,
Line: 29    ყოვლადვემცა არა შეიწყნარეს თქუმული იგი. არამედ პირველსავე სი\ტყუასა
Line: 30    მოვიდეთ.

Line: 31       უკუეთუ მცირეთა ამათ საქმეთა ზედა და საჭიროდ საჴმართა არა
Line: 32    ჯერ არს ზრუნვაჲ, რაჲ-მე სიტყუაჲ აქუნდეს მათ, რომელნი გარეშე
Line: 33    საჴმრისა მრავალ სასყიდლისა საქმეთათჳს ზრუნვენ? და უფროჲსღა
Line: 34    რაჲმე სიტყუაჲ აქუნდეს, რომელნი მოსწრაფე არიან და მოხარკე,
Line: 35    რაჲთა სხუათაგან მოიტაცონ, რაჲთა მოიხუეჭონ გლახაკთაჲ და დავრდო\მილთაჲ,
Page: II-58   Line: 1    რაჲთა მოიანგაჰრონ ობლისა და ქურივისა? ჭეშმარიტად უსი\ტყუელ
Line: 2    არიან და უმიზეზო; რამეთუ არარაჲ აქუს სხუაჲ მიზეზი, გარნა
Line: 3    გონებათა თჳსთა სიბოროტე და უკეთურებაჲ, ხოლო ვისმინნეთ შემდ\გომნიცა
Line: 4    სიტყუანი სახარებისანი:

Part: s  
Line: 5       სახარებაჲ: ნუ ჰზრუნავთ და იტყჳთ, რაჲ ვჭამოთ ანუ რაჲ
Line: 6    ვსუათ, ანუ რაჲ შევიმოსოთ? რამეთუ ამას ყოველსა წარმართნი ეძი\ებენ"
Line: 7    (6,31-32 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 8       თარგმანი: იხილეა, ვითარ კუალადცა გამოაჩინა, ვითარმედ არა\რას
Line: 9    შეუძლებელსა იტყჳს? და ვითარცა ზემო თქუა: "უკუეთუ გიყუარ\დენ
Line: 10    მოყუარენი თქუენნი, რაჲ სასყიდელი გაქუს, ანუ არა მეზუერეთაცა
Line: 11    და წარმართთა იგივე ყვიან", -- რაჲთა უმეტესად შეიკდიმონ მორწმუ\ნეთა,
Line: 12    ესმას რაჲ, ვითარმედ წარმართთაცა უმეტესად ვერ არიან, -- ეგ\რეთვე
Line: 13    აქა შემოიღო კუალად ჴსენებაჲ წარმართთაჲ, საკდემელად სულ\მოკლეთა
Line: 14    და მცირედმორწმუნეთა.

Line: 15       რამეთუ უკუეთუ უმეტესისა ქველის-საქმისა თანა-გუაც ჩუენებად
Line: 16    მწიგნობართა და ფარისეველთასა, რაჲ სიტყუაჲ მიუგოთ, ოდეს არათუ
Line: 17    უმეტეს მათსა ვერ ვიქმნეთ, არამედ ვერაგობასაცა შინა წარმართთასა
Line: 18    დავადგრეთ და მათსა მას სულმოკლებასა და უსასოებასა ვჰბაძვიდეთ?
Line: 19    ხოლო არა ამას შინა დაუტევა სიტყუაჲ თჳსი, არამედ ესევითარი რაჲ
Line: 20    მხილებისა და კდემისა სიტყუაჲ თქუა, კუალად სხუაჲ წარმოთქუა ნუ\გეშინისცემაჲ
Line: 21    დიდი:

Part: s  
Line: 22       სახარებაჲ: რამეთუ იცის მამამან თქუენმან ზეცათამან, რაჲ
Line: 23    გიჴმს ამათ ყოველთაგანი" (6,32 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 24       თარგმანი: არა თქუა, თუ: იცის ღმერთმან, არამედ -- "იცის
Line: 25    მამამან", რაჲთა უმეტესად სასოებად მოგჳყვანნეს; რამეთუ უკუეთუ
Line: 26    მამაჲ არს, და მამაჲ ესრეთ სახიერი და ტკბილი, ვითარ უგულებელს\ყვნეს
Line: 27    შვილნი თჳსნი, იხილნეს რაჲ ჭირსა შინა და იწროებასა? ვინაჲთ\გან
Line: 28    კაცნიცა არა თავსიდებენ უგულებელსყოფად შვილთა თჳსთა, სახი\ერმან
Line: 29    მან მამამან და დამბადებელმან უგულებელს-ყვნესა? -- ნუ იყო\ფინ!

Line: 30       "იცის მამამან თქუენმან ზეცათამან, რაჲ გიჴმს ამათ ყოველთაგანი".

Line: 31       ხოლო სიტყუაჲ ესე ესრეთ არს: არა თუ ცუდ და ნამეტნავ არს
Line: 32    საჴმარი იგი ბუნებისაჲო, რაჲთამცა უგულებელს-ყვნა, რამეთუ უმე\ტესსაცა
Line: 33    საჴმრისასა მრავალსა მოგცემს არა კაცთა ხოლო, არამედ იძრ\ვისთაცა
Line: 34    და მცენარეთა, ვითარცა ვთქუ შროშანთათჳს ველისათა, ვითარ
Page: II-59   Line: 1    უკუე არამცა მოგცა, რომელი იცის ვითარმედ ჭეშმარიტად გიჴმს; აწ
Line: 2    უკუე რომელსა-იგი ჰგონებთ, თუ მიზეზი არს ჭეშმარიტი ზრუნვისაჲ,
Line: 3    მისგან მებრ გულისჴმა-ყავთ, ვითარმედ ჯერ-არს უზრუნველობაჲ.

Line: 4       რამეთუ უკუეთუ იტყჳთ, თუ: საჭიროჲსა მის საჴმრისათჳს ზრუნვაჲ
Line: 5    სამართალ არს, მე გეტყჳ, ვითარმედ: ამისთჳს უმეტეს არა გიღირს
Line: 6    ზრუნვაჲ, რომელ საჭირო არს; დაღაცათუმცა ნამეტნავი იყო, არცა
Line: 7    ეგრე ჯერ არს უსასოებაჲ, არამედ თანა-გაც მინდობაჲ სახიერსა მას
Line: 8    მამასა, ვინაჲთგან ჰხედავთ, ვითარმედ მრავალსა უმეტესსა და გარდა\რეულსა
Line: 9    მოგანიჭებს; ხოლო საჭიროჲსა მის და სათანადოჲსა საჴმრისა,
Line: 10    რომელი ჭეშმარიტად უჴმს ბუნებასა თქუენსა, რაჲმცა იჭჳ იყო, თუმცა
Line: 11    არა გიღუაწნა ტკბილმან მან და სახიერმან, რამეთუ ვინ არს მამაჲ იგი,
Line: 12    რომელმანცა თავს-იდვა არცა სჭიროჲსა მის და თანაწარუვალისა საჴ\მრისათჳს
Line: 13    მოღუაწებაჲ შვილთა თჳსთაჲ?

Line: 14       და ამისთვის გიღირს სასოებაჲ მტკიცე, ვითარმედ უეჭუელად მოგცეს
Line: 15    ყოველივე, რომელი გიჴმს, რამეთუ დამბადებელი არს ბუნებისაჲ და
Line: 16    ჭეშმარიტებით იცის, რაჲ-იგი უჴმს ბუნებასა; რამეთუ ვერ იტყჳს ვინ
Line: 17    ამას, თუ მამაჲ არს სახიერი, და უწყის, თუ საჴმარ არს ესე ყოველი,
Line: 18    გარნა ამას უმეცარ არს, თუ ჩუენ გუეჴმარების; რამეთუ არცა ერთსა
Line: 19    რას უმეცარ არს იგი, რომელმან ყოველნივე ბუნებანი იცნის; რომელმან
Line: 20    არარაჲსაგან დაგბადნა, არა უწყისა, ვითარი დაჰბადა ბუნებაჲ თქუენი
Line: 21    და თუ რაჲ ეჴმარების ბუნებასა? ჰე, უწყის უმჯობეს თქუენსა, რამეთუ
Line: 22    ესრეთ განაწესა განგებულებამან მისმან, რაჲთა ესევითართა საჲჴმართა
Line: 23    შინა იყოს აგებულებაჲ ბუნებისა თქუენისაჲ.

Line: 24       აწ უკუე ვითარ ეგების, რაჲთამცა წინააღმდგომი ქნა მან განწესე\ბულისა
Line: 25    მის თჳსისაჲ, რომელ განაწესა საჴმრისა მის მეძიებელ-ყოფად
Line: 26    ბუნებისა, და მერმემცა დააყენა მოცემაჲ საჴმრისა მის განწესებულისაჲ
Line: 27    მის მიერ ბუნებასა ზედა?

Line: 28       "იცის მამამან თქუენმან ზეცათამან, რაჲ გიჴმს ამათ ყოველთაგანი".

Line: 29       გულისჴმა-ვყვნეთ, მორწმუნენო, სიტყუანი ესე მაცხოვრისა მიერ
Line: 30    თქუმულნი და დავსცხრეთ მრავალთა და უსარგებლოთა ზრუნვათაგან,
Line: 31    რამეთუ არარაჲ შეგუეძინების მათგან, გარნა ურვანი და სალმობანი,
Line: 32    რამეთუ დამბადებელი ჩუენი, გინა თუ ვზრუნვიდეთ, გინა თუ არა,
Line: 33    გჳღუწის წყალობითა მისითა. რაჲ არს უკუე სარგებელი ჩუენი ზრუნ\ვათაგან,
Line: 34    გარნა ცუდი შრომაჲ.

Line: 35       ვინ არს, რომელიმცა წოდებულ იყო მეპურისტედ ტაბლასა სამე\უფოსა
Line: 36    და იგიმცა საზრდელსა მის დღისასა ზრუნვიდა? ვინ არს, რომე\ლი
Line: 37    წყაროსამცა ზედა დგა შუენიერსა და გრილსა და წყლისათჳსმცა
Page: II-60   Line: 1    იურვოდა? აწ უკუე ჩუენცა, რომელთა უფროჲს ყოვლისა სამეუფოჲსა
Line: 2    სერისა და უმეტეს ყოვლისა შუენიერისა წყაროჲსა გუაქუს უხუად
Line: 3    მომნიჭებელი იგი ღმრთისა განგებულებაჲ, ნუმცა ამაოდ ვზრუნავთ და
Line: 4    მოქენე ვართ გლახაკთა მათ და უსარგებლოთა გულისსიტყუათა კაცო\ბრივისა
Line: 5    ვერაგობისათა. არამედ არიან ვიეთნიმე ურწმუნონი და ორ\გულნი,
Line: 6    რომელნი ამაოთა სიტყუათა შემოიღებენ და იტყჳან, ვითარმედ:
Line: 7    იგი ვინმე გლახაკობასა შინა აღესრულა, და იგი ვინმე პურის მთხოელი
Line: 8    იყო, და სხუაჲ ვინმე სიყმილითა და შიშულობითა მოსწყდა, ამისთჳს
Line: 9    ვზრუნავთო და მიმოვეკუეთებით, რაჲთა არა ჩუენცა ესრეთ
Line: 10    შეგუ/ემთხჳოს.

Line: 11       ჭეშმარიტად ურწმუნოებისა და უგუნურებისანი არიან სიტყუანი
Line: 12    ესე; რასა იტყჳ, ჵ კაცო, და ესე გაქუსა გულისსიტყუაჲ, რაჲთამცა
Line: 13    ღმერთსა წინა აღუდეგ? უკუეთუ მან ეგრეთ განაწესოს, რაჲთა სიყმი\ლითა
Line: 14    მოსწყდე, რაჲთა სიგლახაკითა აღესრულო, ჰგონება, თუმცა
Line: 15    ზრუნვითა და მიმოკუეთებითა შენითა მისსამცა განგებასა წინა აღუდეგ?
Line: 16    არა მრავალნი გიხილვანა, უგუნურო, სოფელსა ამას შინა, რომელნი
Line: 17    სიმდიდრითა გარდარეულითა ცხონდებიედ და ერთსა შინა წამსა ცარი\ელნი
Line: 18    დაშთიან მის ყოვლისაგან მოულოდებელთა განსაცდელთა მიერ?
Line: 19    და სხუანი გლახაკნი და პურის მთხოელნი მეყსა შინა განმდიდრდიან,
Line: 20    გინა თუ მეფობაჲცა დაიპყრიან? ვინაჲ იქმნა ესე? მათისა მის უდებები\საგან,
Line: 21    ანუ ამათისა მრავალმზრუნველობისაგან იქმნაა? -- ნუ იყოფინ!
Line: 22    არამედ მიუთხრობელთა და კაცთა მიერ მოუგონებელთა ღმრთისა გან\გებულებათაგან.
Line: 23    იგი ვინმე სიყმილითა მოსწყდაო; -- ამისთჳს მოსწყდა,
Line: 24    რამეთუ ეგრეთ განაგო მისთჳს ღმერთმან, გინა თუ სათნოებისა მისისა
Line: 25    გამოჩინებად, ვითარცა ლაზარესთჳს გუესმის გლახაკისა, და იობისათჳს,
Line: 26    და მრავალთა ესევითართა, გინა თუ სალხინებელად ცოდვათა, გინა თუ
Line: 27    აღჳრსასხმელად უკეთურებისა, გინა თუ სარგებელად სხუათა, ანუ თუ
Line: 28    სხჳთა რაჲთმე განგებულებითა კაცთაგან მიუწთომელითა და მოუგონე\ბელითა.

Line: 29       რამეთუ წამისყოფითა მით ძლიერებისა მისისაჲთა უპყრიან დაბადე\ბულნი
Line: 30    და თითოეულისა ცხორებასა განაგებს, ვითარცა უწყის კაცად\კაცადისა
Line: 31    უმჯობესი. უკუეთუ არა, ვინმცა არა იცოდა ესე, ანუ რო\მელმანცა
Line: 32    უგულისჴმომან ვერ გულისჴმა-ყო, ვითარმედ ადვილ არს
Line: 33    წინაშე მისსა მოღუაწებაჲ კაცთაჲ, და ვითარმედ არა დაფარულ არს
Line: 34    მისგან არცა ჭირი და იწროებაჲ ვისიმე, არცა შუებაჲ და ფართოებაჲ;
Line: 35    და რომელი-იგი მფრინველთა ცისათა და თევზთა ზღჳსათა, მჴეცთა ვე\ლისათა
Line: 36    და ყოველთავე იძრვისათა ზრდის უხუად მიმნიჭებელითა მით
Page: II-61   Line: 1    განგებითა მისითა და ყოველთავე მცენარეთა შეამკობს ყუავილოვნები\თა
Line: 2    და თითოსახითა სიკეთითა, მანმცა დაივიწყაა კაცი ხატად მისა და\ბადებული,
Line: 3    რომლისათჳს ესე ყოველი იქმნა სოფელსა შინა? იგი მხო\ლოჲ
Line: 4    აღმოაბრწყინვებს მზესა და მოავლინებს წჳმათა და მიჰფენს ჰაერ\თა
Line: 5    და მისცემს ნაყოფსა უკეთურთა და წარმართთა, რომელთა არა
Line: 6    იციან სახელი მისი; მაშა, მორწმუნეთა და მადიდებელთა მისთაგანიმცა
Line: 7    დაივიწყა ვინა? ნუ იყოფინ! ამისთჳსცა ფრიად კეთილად გჳბრძანებს,
Line: 8    ვითარმედ:

Part: s  
Line: 9       სახარებაჲ: ნუ ჰზრუნავთ, რაჲ ვჭამოთ, ანუ რაჲ ვსუათ, ანუ
Line: 10    რაჲ შევიმოსოთ? რამეთუ იცის მამამან თქუენმან ზეცათამან, რაჲ გიჴმს
Line: 11    ამათ ყოველთაგანი. ხოლო თქუენ ეძიებდით პირველად სასუფეველსა
Line: 12    ღმრთისასა და სიმართლესა მისსა, და ესე ყოველი შეგეძინოს თქუენ"
Line: 13    (6,31-33 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 14       თარგმანი: ამისთჳს მოვიდა უფალი ქუეყნად, რაჲთა განგუა\შორნეს
Line: 15    ქუეყანისაგან და მიმიწოდნეს ზეცისა სასუფეველად. ამისთჳს
Line: 16    თქუა, ვითარმედ: "ამას წარმართნი ეძიებენ", რომელთა არარაჲ აქუს
Line: 17    სასოებაჲ მერმისა მის საუკუნოჲსაჲ და სასუფეველისა ცათაჲსა, არამედ
Line: 18    ყოველივე მოსწრაფებაჲ მათი ამის საწუთოჲსათჳს არს, ხოლო თქუ\ენდა
Line: 19    არა აქა არს აღთქუმაჲ, იტყჳს უფალი, არამედ ცათა შინა. რამეთუ
Line: 20    არა ამისთჳს დაბადებულ ხართ, რაჲთა სჭამდეთ და ჰსუმიდეთ და იმო\სებოდით,
Line: 21    არამედ რაჲთა სათნო ეყვნეთ ღმერთსა და საუკუნეთა მათ
Line: 22    კეთილთა მიემთხჳნეთ. ამისთჳს ჴორციელნი ესე საქმენი გარეწარად
Line: 23    თანა-გაც ქონებად.

Line: 24       "ეძიებდით უკუე სასუფეველსა ღმრთისასა და სიმართლესა მისსა და
Line: 25    ესე ყოველი შეგეძინოს თქუენ". არა თქუა, თუ: მოგეცეს, არამედ --
Line: 26    შეგეძინოსო, რაჲთა სცნა, ვითარმედ არარაჲ აქუს ნაწილი მოცემადთა
Line: 27    მათ კეთილთა თანა, არამედ იგინი არიან, რომელთა ჯერ-არს ძიებაჲ და
Line: 28    თხოაჲ ღმრთისაგან, და მინდობაჲ, ვითარმედ მათ თანა ესეცა შეგუეძი\ნოს
Line: 29    ღმრთისა მიერ, უკუეთუ ჯერ-იყოს; უკუეთუ კულა სავნებელ სულ\თა
Line: 30    ჩუენთა იყოს ამათი შეძინებაჲ და ამისთჳს დაიხრწიოს, ესეცა სახე
Line: 31    არს უმეტესისა წყალობისა ჩუენისაჲ და ვითარმედ გჳღუწის მონათა
Line: 32    მისთა.

Line: 33       ეძიებდ უკუე, საყუარელო, საუკუნეთა მათ კეთილთა და მოგეცნენ
Line: 34    საწუთრონიცა! ნუ ეძიებ ხილულსა ამას და იგი შეგეძინოს შენ. რამეთუ
Line: 35    უღირს არს და უჯერო წარმავალთა ამათ და ცუდთა საქმეთა თხოად
Line: 36    ღმრთისაგან, რამეთუ ბრძანებულ არს შენდა, რაჲთა ყოველივე მოსწრა\ფებაჲ
Line: 37    და ზრუნვაჲ წარუვალთა მათ და მიუთხრობელთა კეთილთათჳს
Page: II-62   Line: 1    გაქუნდეს; ხოლო შენ უკუეთუ მათ წილ ცუდთა ამათ და წარმავალთათჳს
Line: 2    მოიგო სურვილი და გულისთქუმაჲ, ფრიად სირცხჳლეულ-ჰყო თავი
Line: 3    შენი და უგუნურთა თანა შეირაცხო.

Line: 4       ხოლო უკუეთუ იტყჳ, თუ: ვითარ ბრძანა ლოცვასა შინა თქუმად,
Line: 5    ვითარმედ: "პური ჩუენი მომეც ჩუენ", გულისჴმა-ყავ, ვითარ დაურთო,
Line: 6    ვითარმედ: "არსობისაჲო მომეც ჩუენ დღეს" -- რაჲთა სცნა, თუ სადამ\დე
Line: 7    განუწესებიეს ზრუნვაჲ, და ეგრეთცა არა ნამეტნავისაჲ, არამედ
Line: 8    საჭიროჲსა საჴმრისაჲ; რამეთუ "პური არსობისაჲ" თქუა, ესე იგი არს,
Line: 9    არსებისა მის ჴორცთაჲსა გამომზრდელი, და იგიცა მის ხოლო დღისაჲ
Line: 10    ბრძანა თხოად; ეგრეთვე აქაცა ქმნა. ამისთჳს პირველთქუმულთა ზედა
Line: 11    დაურთო და თქუა:

Part: s  
Line: 12       სახარებაჲ: ნუ ჰზრუნავთ ხვალისა, რამეთუ ხვალემან იზრუ\ნოს
Line: 13    თავისა თჳსისა. კმა არს დღისა მის სიბოროტე თჳსი" (6,34 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 14       თარგმანი: ვინაჲთგან თქუა: "ნუ ჰზრუნავთ და იტყჳთ: რაჲ
Line: 15    ვჭამოთ, ანუ რაჲ ვსუათ, ანუ რაჲ შევიმოსოთ?" ამისთჳს აწ განაწესა,
Line: 16    თუ რაოდენ გჳღირს ზრუნვაჲ მის ხოლო დღისაჲ, რომელსა შინა ვიყვ\ნეთ,
Line: 17    რაჲთა ამით ჯერითა აზნაურებაჲ ჩუენი შეურყეველად გუაქუნდეს
Line: 18    და ვიცოდით, ვითარმედ საჭიროთა ხოლო საჴმართაჲ ბრძანებულ არს
Line: 19    ზრუნვაჲ, და იგიცა გარეწარად, ვითარცა-იგი ზემო პურისა ხოლო
Line: 20    მდღევრისაჲ გჳბრძანა თხოად. არა თუ ღმერთსა უჴმს ამისთჳს მოჴსენე\ბაჲ
Line: 21    ჩუენმიერი, არამედ რაჲთა ვცნათ, ვითარმედ ყოველსავე ზედა მისი
Line: 22    შეწევნაჲ გუეჴმარების და არარაჲ თჳნიერ მისსა გუნებავს ქონებად.

Line: 23       ეგრეთვე აქა, მის ხოლო დღისათჳს გჳბრძანა ზრუნვაჲ სულმოკლე\ბისა
Line: 24    მისთჳს კაცობრივისა; ხოლო მრავალნი იპოვნეს, რომელთა არცათუ
Line: 25    მის დღისაჲ თავს-იდვეს ზრუნვად, არამედ ყოველივე ზრუნვაჲ მათი
Line: 26    მიაგდეს უფლისა, უხუად მომნიჭებელისა მის და სახიერისა, და არა
Line: 27    ნაკლულევან იქმნეს ყოვლისაგან კეთილისა.

Line: 28       ვითარმცა იტყოდა, ვითარმედ: არამედ ამისთჳს გეტყჳ არა ძიებად ჴორ\ციელთა
Line: 29    ამათ, რაჲთა მშიერ და შიშუელ იყვნეთ, არამედ რაჲთა უმეტე\სი
Line: 30    მოგეცეს და მოგეცეს წესიერად და ჯეროვნად, რაჲთა არა მრავალ
Line: 31    მზრუნველობითა თქუენითა უღირს ჰყვნეთ თავნი თჳსნი სულიერთა მათ
Line: 32    და საუკუნეთა კეთილთა, და არცა საწუთროჲ ესე მოგეცეს ზრუნვითა
Line: 33    თქუენითა.

Line: 34       "ნუ ჰზრუნავთ უკუე ხვალისა, რამეთუ ხვალემან იზრუნოს თავისა
Line: 35    თჳსისაჲ. კმა არს დღისა მის სიბოროტე თჳსი".

Line: 36       ესე იგი არს, შრომაჲ იგი და ჭირი და ზრუნვაჲ, რამეთუ ამას უწოდა
Line: 37    სიბოროტედ, ვითარმცა იტყოდა, კმა არს თქუენდა ჭირი იგი ბრძანებუ\ლი
Page: II-63   Line: 1    ვითარმედ: "ოფლითა პირისა შენისაჲთა სჭამო პური შენი", რაჲ\სათჳსღა
Line: 2    დაირთავ თავსა ზედა შენსა უმეტესსა შრომასა ზრუნვათა
Line: 3    მიერ? რამეთუ "სიბოროტედ დღისა" ამას ადგილსა არა ცოდვასა და
Line: 4    უკეთურებასა უწოდა, -- ნუ იყოფინ! არამედ -- შრომასა და ჭირსა და
Line: 5    უბადრუკებასა, რომელი შეემთხუევის კაცთა ზრუნვისაგან; ვითარცა
Line: 6    სხუასა ადგილსა იტყჳს, ვითარმედ: "უკუეთუ არს სიბოროტე ქალაქსა
Line: 7    შინა, რომელი არა უფალმან ქმნა?". არა თუ ცოდვათათჳს იტყჳს,
Line: 8    ტაცებათა და ანგაჰრებათა, არცა სხუასა რას ესევითარსა, არამედ ზე\გარდმო
Line: 9    მოვლინებულთა მათ წყლულებათა; და კუალად იტყჳს: "მე
Line: 10    ვქმნი მშჳდობაჲ და მოვავლინი ბოროტი", რამეთუ აქაცა არა თუ უკე\თურებასა
Line: 11    მოასწავებს, -- ნუ იყოფინ! არამედ სიყმილთა და სიკუდილთა
Line: 12    და სხუასა ესევითარსა, რომელი მრავალთა მიერ ბოროტად შერაცხილ
Line: 13    არს. რამეთუ ბოროტისა სახელი ორკერძო არს: ერთი იგი არს ჭეშმა\რიტად
Line: 14    ბოროტი, რომელ არს ცოდვაჲ და ურჩულოებაჲ, რომლისა მიზეზი
Line: 15    არავინ არს სხუაჲ, გარნა ეშმაკი და ბოროტნი იგი ნებანი ჩუენნი; ხო\ლო
Line: 16    მეორე იგი სახელი ბოროტისაჲ ითქუმის კაცთა მიერ ჭირთათჳს და
Line: 17    განსაცდელთა, რომელ არიან: სიყმილი, სრვაჲ, სიკუდილი, სნეულებანი,
Line: 18    უწჳმროებანი და სხუაჲ მსგავსი ამათი, რომელ-ესე არა ბუნებით ბოროტ
Line: 19    არიან, არმედ სახელითა. ხოლო მოივლინებიან კაცთა ზედა საწურთე\ლად
Line: 20    უკეთურებისა მათისა, ანუ თუ სხჳთა რაჲთმე განგებულებითა,
Line: 21    ვითარცა-იგი ხუთისა მის სამთავროჲსა ქურუმნი და მისანნი ზეგარდამო
Line: 22    მოვლინებულსა მას გუემასა ბოროტად უწესდეს სალმობისა მისთჳს და
Line: 23    ტკივილისა მოწევნულისა მათ ზედა. ეგრეთვე სახედ ამასცა ადგილსა
Line: 24    მოასწავებს და იტყჳს: "კმა არს დღისა მის სიბოროტე თჳსი", რამეთუ
Line: 25    ზრუნვასა მას და მისგან ყოფადსა ჭირსა აჩუენებს და ჭეშმარიტად ვე\რარაჲ
Line: 26    ესრეთ შეაურვებს გულსა, ვითარ ზრუნვაჲ ფრიადი.

Line: 27       ხოლო სიტყუაჲ იგი, თუ: "ხვალემან იზრუნოს თავისა თჳსისაჲ",
Line: 28    არა თუ ამას მოასწავებს, ვითარმედ დღე ზრუნავს, არამედ ვინაჲთგან
Line: 29    ერისა მიმართ უგულისჴმოჲსა იყო სიტყუაჲ მისი, განცხადებულები\სათჳს
Line: 30    სიტყჳსა თჳსისა დღესა მიაჩემებს და ჩუელებისაებრ მრავალ\თაჲსა
Line: 31    ჰყოფს სიტყუასა მას. რამეთუ აქა ესრეთ თქუა განზრახვისა
Line: 32    სახედ, ხოლო ქუემორე მცნებად მისცემს ამას და ეტყჳს: "ნუ მოიგებ\თო
Line: 33    ოქროსა, ნუცა ვეცხლსა, ნუცა ვაშკარანსა გზასა ზედა"; რამეთუ
Line: 34    ვინაჲთგან საქმით აჩუენა, მერმე სიტყჳთცა უძლიერესად რჩული და\უდვა,
Line: 35    რაჲთა კეთილად შეიწყნარონ სიტყუაჲ იგი. და ვითარ აჩუენა
Line: 36    საქმით? ისმინე, რასა იტყჳს, ვითარმედ: "ძესა კაცისასა არა აქუს, სადა
Page: II-64   Line: 1    თავი მიიდრიკოს". და არა თავადმან ხოლო ქმნა ესე, არამედ მოწაფე\თაცა
Line: 2    ეგრეთვე განუწესა, და არა შეუნდო სოფელსა ამას შინა რაჲსავე
Line: 3    მოგებად, ეგრეთვე სახედ აქაცა ბრძანებს.

Line: 4       და იხილე სახიერებაჲ მისი, რომელ ვითარცა მამაჲ მოწყალე,
Line: 5    გჳღუწის ჩუენ ჴორციელად და სულიერად. ჴორციელად მოგუცემს
Line: 6    დღითი-დღე ბევრეულთა კეთილთა: მზესა აღმოგჳბრწყინვებს, წჳმასა
Line: 7    მოგჳვლენს, მთათაგან და ველთა ნაყოფთა სიმრავლესა მოგუანიჭებს,
Line: 8    ჩუენთჳს განმზადნა მფრინველნი ცისანი და თევზნი ზღჳსანი და ყოველ\ნი
Line: 9    პირუტყუნი, რომელნიმე საჭმლად და რომელნიმე სამსახურებელად,
Line: 10    ჩუენთჳს აღმოაცენა ქუეყანით ყოველი ხე, ნაყოფიერი და უნაყოფოჲ,
Line: 11    თივანი და მწუანვილნი და თითოფერნი ყუავილნი, და რომელიმცა
Line: 12    ჟამი კმა მეყო, ანუ რომლითამცა ენითა უძლე მიუთხრობელთა მათ კე\თილთა
Line: 13    მისთა თქუმად.

Line: 14       ხოლო სულიერნი კუალად ქველისმოქმედებანი და კეთილნი მისნი
Line: 15    რაბამ არიან, პავლესი ისმინე, რასა იტყჳს: "რომელი თუალმან არა
Line: 16    იხილა, და ყურსა არა ესმა, და გულსა კაცისასა არა მოუჴდა, რაჲ-იგი
Line: 17    განუმზადა ღმერთმან მოყუარეთა მისთა"; და აწ უკუე ჩუენისავე
Line: 18    წყალობისა და ქველის-მოქმედებისათჳს იტყჳს სიტყუათა ამათ: ნუ
Line: 19    ჰზრუნავთ ხვალისაო და ნუ ცუდად აჭირვებთ თავთა თქუენთა, რამეთუ
Line: 20    ვინაჲთგან მე გიურვი თქუენ, არა გიჴმდა ყოვლადვე ზრუნვაჲ, გარნა
Line: 21    სულმოკლებისა თქუენისათჳს კმა არს ზრუნვაჲ მის დღისაჲ, რომელსა
Line: 22    შინა იყვნეთ, ხვალისასა ნუღარა ჰზრუნავთ.

Line: 23       უკუეთუ დღეს იზრუნოთ ხვალისა, ხვალე კუალად ზრუნვაჲვე გიჴმს,
Line: 24    რაჲ არს უკუე ნამეტნავი ესე, რაჲსათჳს აჲძულებთ დღესა უმეტეს ქო\ნებად
Line: 25    ჭირისა მის მისდა განთჳსებულისა და შრომათა მისდა ზედა შეს\ძინებთ
Line: 26    ხვალისასაცა ზრუნვასა ტჳრთად? და ეგრეთცა ხვალესა მას არა\ვე
Line: 27    აღუსუბუქებთ; მოგეცა დღე, რაჲთა მისსა ზრუნვიდეთ, რაჲსათჳს
Line: 28    მეორისაცა დღისა ზრუნვასა მის ზედა დაჰკრებთ, არათუ მის ზედა და\დებული
Line: 29    თქუენ მიერ ზრუნვაჲ და ჭირი არა კმა არს მისდა, რაჲსათჳს
Line: 30    უმეტესად დაუმძიმებთ?


Part: 23  
Line: 31  სწავლაჲ კგ

Line: 32  რაჲთა სურვიელ ვიყვნეთ კეთილთა საქმეთა მიმართ და
Line: 33  მოუწყინებელად ვევედრებოდით ღმერთსა პოვნად
Line: 34  წყალობისა მისისა


Line: 35       ვინაჲთგან უკუე მეუფე ჩუენი და დამბადებელი ამას გჳბრძანებს
Line: 36    და იგი თავადი წამებს, ვითარმედ უძლურ და საჭირო არს ესე ცხორე\ბაჲ,
Page: II-65   Line: 1    ვიდრეღა ერთისაცა დღისა ზრუნვაჲ კმა არს შემაურვებელად და
Line: 2    საჭირველად ჩუენდა, რადღა საჴმარ არს ამის პირისათჳს უმეტესთა
Line: 3    სიტყუათა თქუმად, რამეთუ კმა არს ერთი სიტყუაჲ უფლისაჲ ბევრე\ულთა
Line: 4    წილ სიტყუათა სხუათასა, რამეთუ იგი არს ღმერთი ჩუენი, უფა\ლი
Line: 5    და მეუფე, რომელმან არაარსისაგან არსად მომიყვანნა და მას ეგუ\ლების
Line: 6    კუალად განკითხვაჲ ჩუენი და მიგებად კაცად-კაცადისა საქმეთა
Line: 7    მისთაებრ.

Line: 8       გარნა, ეჰა, უბადრუკებაჲ ესე ჩუენი და უგულისჴმოებაჲ, ესევითარ\ნი
Line: 9    ესე სიტყუანი მეუფისანი გუესმიან და არად შეგჳრაცხიეს, არამედ
Line: 10    ცუდთა ამათთჳს და წარმავალთა წადიერებით და სურვილითა დიდითა
Line: 11    და მოსწრაფებითა ფრიადითა ვზრუნავთ, ხოლო საუკუნეთა მათთჳს და
Line: 12    ზეცისათა არა ვიურვით ყოვლადვე, არამედ გარე-მოგჳქცევიეს წესი და
Line: 13    სამართალი და ორკერძოვე თქუმულთა მათ და განწესებულთა წინა\აღუდგებით.

Line: 14       იტყჳს უფალი, ვითარმედ: ნუ ეძიებთ საწუთროსა ამას; და ჩუენ
Line: 15    ყოვლითა გულითა და ყოვლითა ძალითა მას ვეძიებდით და მისა შეკუ\ართულ
Line: 16    ვართ.

Line: 17       იტყჳს კუალად, ეძიებდითო სასუფეველსა ცათასა და საუკუნეთა
Line: 18    მათ კეთილთა, და ჩუენ არცათუ მცირედცა ვეძიებთ, არამედ რაოდენი
Line: 19    გუაქუს საწუთროჲსა ამისთჳს ზრუნვაჲ და ხარკებაჲ, ეგოდენ სულიერ\თა
Line: 20    საქმეთა შინა გუაქუს სულმოკლებაჲ და სიგრილე და ფრიად უმეტე\სიცა,
Line: 21    არამედ არა ყოფად არს ესე ყოვლადვე, არცა სამარადისოდ ეგოს
Line: 22    ესრეთ საქმე ესემლევანი, რამეთუ აჰა, ესერა, ათ წელ დავადგრეთ ამას
Line: 23    ულმობელობასა შინა, გინა ოც წელ, ანუ თუ ას წელ, მერმე რაჲ ყოფად
Line: 24    არს? არა მისლვად ვართა ჴელთა მისთა, რომლისა სიტყუათა აწ შეუ\რაცხ-ვჰყოფთ?
Line: 25    რაჲ უკუე ნუგეშინისცემაჲ აქუს ამას დროებასა? --
Line: 26    არარაჲ! ნუ იყოფინ! არამედ აქავე მოლოდებითა მათ სატანჯველთაჲთა
Line: 27    დასჯილ და ტანჯულ ვართ, და მუნ რაჲ მივიდეთ, ვაჲ იყოს ჩუენდა.

Line: 28       არამედ უკუეთუ გუნებავს დროებისა ამისგან ნუგეშინისცემისა
Line: 29    პოვნად, მოვიგოთ ნაყოფი იგი სინანულისაჲ და მერმე დროებაჲ ესე
Line: 30    უმჯობეს ჩუენდა იქმნას, და არა შთავცჳვეთ ყოვლადვე მწარეთა მათ
Line: 31    სატანჯველთა, რამეთუ არარაჲ მძიმე, არცა შეუძლებელი ბრძანებულ
Line: 32    არს ჩუენდა, არამედ ესრეთ ადვილ და სუბუქ არიან მცნებანი მისნი,
Line: 33    რომელ ნებაჲ ოდენ საჴმარ არს და გონებაჲ კეთილი და ყოველივე ად\ვილად
Line: 34    წარგუემართოს და უხუად მოვიღოთ წყალობაჲ მისგან, დაღაცა\თუ
Line: 35    ბევრეულთა ცოდვათა თანამდებ ვიყვნეთ. რამეთუ მანასესცა ცოდ\ვანი
Line: 36    და ბილწებანი მრავალნი ექმნნეს: წმიდათა ზედა ჴელი მიყო და
Page: II-66   Line: 1    კერპნი ტაძრად შეიყვანნა და კაცის-კლვითა ქალაქი აღავსო და სხუაჲ
Line: 2    მრავალი ქმნა ძნელი და შესანდობელად მძიმე, გარნა ესოდენსა მას
Line: 3    ურჩულოებასა ზედა ყოველივე იგი განიბანა; ვითარ ანუ რომლითა
Line: 4    სახითა? -- სინანულითა და ბოროტთაგან მოქცევითა და ლმობიერად
Line: 5    ვედრებითა.

Line: 6       რამეთუ არა არს ყოვლადვე, არა არს იგი ცოდვაჲ, რომელი არა
Line: 7    იძლევის და უჩინო იქმნების ძალითა მით სინანულისაჲთა და უფრო\ჲსად
Line: 8    მადლითა და კაცთმოყუარებითა ქრისტესითა, რამეთუ უკუეთუ
Line: 9    მოვიქცეთ სინანულად, გუაქუს იგი თანაშემწედ; უკუეთუ ვინებოთ
Line: 10    ქმნაჲ კეთილისაჲ, არავინ არს დამაყენებელ, და უფროჲსღა არს დამა\ყენებელ,
Line: 11    დამაბრკოლებელ, ეშმაკი, გარნა ვერარაჲ ძალ-უც, უკუეთუ
Line: 12    ჩუენ წადიერ ვიყვნეთ კეთილისა მიმართ და მოვიგოთ ღმერთი შემწედ
Line: 13    ჩუენდა. უკუეთუ კულა ჩუენ არა ვხადოთ მას შეწევნად, არამედ გან\ვეშორნეთ
Line: 14    და გარევიქცეთ მისგან, ვითარ შემწე მეყოს იგი? რამეთუ
Line: 15    არავისი ჰნებავს იძულებით ცხოვნებაჲ, არამედ ნეფსით ეძიებს ცხორე\ბასა
Line: 16    ჩუენსა, და ესე ღირს არს და სამართალ.

Line: 17       რამეთუ მითხარღა, კაცო, უკუეთუ გყვეს მონაჲ, რომლისა თანა
Line: 18    გექმნას ბევრეული კეთილი, და ჰპოო იგი მტერად შენდა და მოძულედ,
Line: 19    და ყოვლადვე გევლტოდის, არამცა გარე-მიიქეცა მისგან და განსდევნე
Line: 20    პირისაგან შენისა? და ეგრეთცა გიჴმს რაჲმე მსახურებაჲ მისი? აწ უკუე
Line: 21    რად აბრალებ ღმერთსა, თუ იძულებით რად არა გაქმნევს კეთილსა,
Line: 22    რომელსა-იგი ყოვლადვე არარაჲ ეჴმარების შენგან, არამედ ყოველსავე
Line: 23    შენისა ცხორებისათჳს იქმს.

Line: 24       არარაჲსაგან დაგბადა, პირმეტყუელობითა პატივ-გცა, უმჯობესი
Line: 25    გასწავა, კეთილი და ბოროტი გიჩუენა, გონებაჲ მოგცა მცნობელი უხი\ლავთაცა
Line: 26    საქმეთაჲ, სწავლაჲ სასუფეველისაჲ წინა-გიყო, ჯოჯოხეთი გა\უწყა,
Line: 27    ბევრეულთა განსაცდელთაგან გიჴსნა, უკუეთუ გენებოს, შემწე
Line: 28    არს შენდა და ჴელისამპყრობელ კეთილისა მიმართ. უკუეთუ გენებოს, შემწე
Line: 29    არს შენდა და ჴელისამპყრობელ კეთილისა მიმართ. უკუეთუ ამას ყო\ველსა
Line: 30    ზედა ევლტოდი მას და ბოროტი შეიყუარო, არა იქმს ამას,
Line: 31    რაჲთამცა იძულებით ჴელსა გიპყრა და სასუფეველსა შეგიყვანა, არცა
Line: 32    ჯერ არს ესე ანუ სამართალ. უკუეთუ კულა პოოს შენ თანა ნებაჲ კეთი\ლი,
Line: 33    რომელსა "პროერესინ" უწოდეს მამათა (ესე იგი არს, ნებაჲ მეძი\ებელი
Line: 34    და გამომრჩეველი კეთილისა, გინა ბოროტისაჲ), აწ უკუეთუ შენ
Line: 35    თანა მეძიებელი იგი კეთილისაჲ ნებაჲ პოოს, არასადა დაგიტეოს, არცა
Line: 36    დაგაგდოს, დაღაცათუ ბევრეულნი მახენი დაგირწყვნეს ეშმაკმან და
Line: 37    ათასეულად გებრძოლოს, არა მიგცეს შენ ჴელთა მისთა, არცა შეუნდოს
Line: 38    უფლებად შენდა.

Page: II-67  
Line: 1       საცნაურ არს უკუე და ცხად, ვითარმედ ჩუენ ვართ მიზეზ წარწყმე\დისა
Line: 2    ჩუენისა, რამეთუ არა გუქონან ნებანი კეთილნი, არცა ვევედრე\ბით
Line: 3    ღმერთსა შეწევნად ჩუენდა, არა შეუვრდებით, ვითარ ჯერ-არს,
Line: 4    არცა ვხადით მჴურვალებით და სიმდაბლით; არამედ დაღაცათუ მოუჴ\დეთ
Line: 5    ლოცვად, არა ლმობიერებით, არცა გულითა შემუსრვილითა, არა\მედ
Line: 6    დაჴსნილობით და უდებებით, ფქნარებით და მიმოტაცებით; და
Line: 7    გარეწარად, ამისთჳს სირცხჳლეულნი და ცარიელნი ვიქცევით. რამეთუ
Line: 8    არა ესრეთ ჰნებავს ღმერთსა, არამედ რაჲთა გულითა მჴურვალითა წარ\ვდგეთ
Line: 9    წინაშე მისსა. ესე სათნო უჩნს, რაჲთა დაუცხრომელად ვაწყი\ნებდეთ.
Line: 10    მაშინ მადლიერ არნ, რამეთუ იგი მხოლოჲ, რაოდენცა ვაწყი\ნებდეთ,
Line: 11    უმეტესად მადლიერ იქმნების და უმეტეს თხოისაცა ჩუენისა
Line: 12    მოგუცემს. უკუეთუ კულა არა ვაწყინებდეთ, უდებ გუყოფს; არა თუ
Line: 13    შურს მოცემად, ანუ არა ჰნებავს, არამედ წყინებაჲ ჩუენ მიერ სათნო
Line: 14    უჩნს.

Line: 15       ამისთჳსცა იგავი წინა-გჳყო მეგობრისაჲ მის, რომელი შუაღამეს
Line: 16    მოვიდა და პურსა ითხოვდა, და კუალად მსაჯულისა მის, რომელსა
Line: 17    ღმრთისაგან არა ეშინოდა, არცა კაცთაგან ჰრცხუენოდა. და არა კმა-ყო
Line: 18    სიტყუაჲ ხოლო იგავთაჲ, არამედ საქმითცა აჩუენა, რაჟამს დედაკაცი
Line: 19    იგი ქანანელი ღირს-ყო ნიჭსა მას წყალობისა მისისასა და გამოაჩინა,
Line: 20    ვითარმედ დაღაცათუ ვინ უმეტეს ღირსებისა და საზომისა თჳსისასა
Line: 21    ითხოვდეს მჴურვალებით და სიმდაბლით და მოუწყინებელად, მიეცემის
Line: 22    თხოაჲ მისი. რამეთუ მაშინ იტყოდა: "არა კეთილ არს მოღებად პური
Line: 23    შვილთაგან და დაგებად ძაღლთა", გარნა ეგრეთცა ფრიადისა თხოისა
Line: 24    და მჴურვალედ ვედრებისა მისისათჳს მისცა თხოაჲ მისი და აღავსო
Line: 25    სიხარულითა გული მისი.

Line: 26       და კუალად ჰურიათა მიერ გამოაჩინა, ვითარმედ უდებთა და დაჴ\სნილთა
Line: 27    არცა თუ რაჲ-იგი აქუნდეს, დაადგრების მათ თანა. ამისთჳს
Line: 28    არა თუ არარაჲ მიიღეს ოდენ, არამედ რომელი აქუნდა, იგიცა წარწყმი\დეს.
Line: 29    და მათ, ვინაჲთგან არა მჴურვალებით ითხოეს, უღირსად გამო\ჩნდეს
Line: 30    და თჳსიცა წარწყმიდეს, ხოლო ამან, ვინაჲთგან დიდითა მჴურ\ვალებითა
Line: 31    ითხოა და ლმობიერად ევედრა, უმეტეს ღირსებისაცა მიიღო,
Line: 32    და რომელი-იგი ძაღლად იწოდა, მიეცა მას პატივი შვილად წოდებულ\თაჲ
Line: 33    მათ.

Line: 34       ესოდენ დიდ არს და კეთილ უწყინოდ და ლმობიერად ვედრებაჲ, და
Line: 35    რომელი-იგი მეგობრობამან ვერ ქმნა, უწყინოდ ვედრებამან ქმნა, ვი\თარცა
Line: 36    წერილ არს იგავსა მას შინა შუაღამედ მისრულისა მეგობრისასა.

Page: II-68  
Line: 1       აწ უკუე შენცა, ძმაო, ნუ იტყჳ, თუ: შეცოდებული ვარ და რისხვე\ული,
Line: 2    ვითარ ვევედრო? -- არამედ უწყინოდ ევედრე, და თქუას შენთ\ჳსცა,
Line: 3    ვითარმედ: წყინებისა მისისათჳს აღვდგე და მივსცე, რავდენი
Line: 4    უჴმს; ოდენ უწყინოდ ევედრებოდე და არარაჲ გექმნას დამაბრკოლე\ბელ,
Line: 5    არცა შეცოდებანი, არცა უჟამოდ წყინებაჲ, არცა სხუაჲ რაჲმე.

Line: 6       ნუ იტყჳ, თუ: ფრიად მიცოდავს და არღარა ისმენს ღმერთი ჩემსა
Line: 7    ვედრებასა; რამეთუ უკუეთუ მთავარი იგი, რომელსა ღმრთისაგან არა
Line: 8    ეშინოდა და კაცთაგან არა ჰრცხუენოდა, ფრიადითა ვედრებითა მოდ\რიკა
Line: 9    ქურივმან მან წყალობად, არა უფროჲსად სახიერი იგი მოწყალე
Line: 10    ჰყოა, უკუეთუ ევედრებოდი მჴურვალედ?

Line: 11       ამისთჳს უკუე დაღაცათუ არა მეგობარი იყო, ფრიადისა წყინები\სათჳს
Line: 12    მოგცეს წყალობაჲ თჳსი, დაღაცათუ შვილი ხარ განდგომილი და
Line: 13    ყოველი იგი მამული სიმდიდრე ბოროტად წარგიგიეს, მო-ოდენ-იქეც
Line: 14    მჴურვალედ და კუალად დაგიტკბეს სახიერი იგი მამაჲ და კუალად პირ\ველივე
Line: 15    პატივი მოგცეს, შეუვრდი ცრემლით, ილოცე ლმობიერად და
Line: 16    წყალობით შეგიწყნაროს შენ.

Line: 17       ხოლო მესმა ვიეთგანმე, რომელ იტყოდეს, აჰა, ესერა, მყოარ ჟამ
Line: 18    მილოცავსო და ვედრებულ ვარ, და არარაჲ მომეცა მე სასწაული სმე\ნისა
Line: 19    ლოცვათა ჩემთაჲ. ესე ამისთჳს, რამეთუ არა ილოცავ, ვითარ იგი\ნი
Line: 20    ევედრებოდეს, -- ქანანელსა ვიტყჳ, და მეგობარსა მას უჟამოდ მოს\რულსა,
Line: 21    და ქურივსა, რომელი-იგი აწყინებდა მსაჯულსა მას, და უძღებ\სა
Line: 22    მას შვილსა. ხოლო უკუეთუმცა მსგავსად მათსა ევედრე, მუნქუესვე\მცა
Line: 23    მოგეცა თხოაჲ შენი, რამეთუ მამაჲ არს სახიერი და ამას ხოლო
Line: 24    ეძიებს, რაჲთა გიხილოს შენ სინანულად მოსრული და შევრდომით
Line: 25    მვედრებელი. ჰე, თუმცა ჩუენცა ესრეთ მჴურვალე ვიყვენით სიყუა\რულსა
Line: 26    ზედა მისსა, ვითარ-იგი მჴურვალე არს წყალობასა ჩუენსა, და
Line: 27    მარადის ეძიებს მიზეზსა აღტყინებად ჩუენ შორის ცეცხლსა მას სახი\ერებისა
Line: 28    მისისასა. უკუეთუ უჩუენო მას მცირე ნაბერწყალი ლმობიერე\ბისაჲ,
Line: 29    დიდძალი მოგცეს საჴუმილი ქველისმოქმედებისაჲ.

Line: 30       მრავალგზის შეურაცხ-გიყოფიეს იგი, არამედ უკუეთუ შეუვრდე,
Line: 31    არარაჲ მისგანი გიჴსენოს, არა მის გარდასრულისა შეურაცხებისათჳს
Line: 32    მწუხარე არს, არამედ აწინდელისა ამის ულმობლობისა და გულფიცხე\ლობისა
Line: 33    შენისათჳს; რამეთუ ჩუენცა, უკეთურნი ესე, უკუეთუ შეურაცხ\ვიქმნეთ
Line: 34    შვილთა მიერ ჩუენთა და კუალად მოიქცენ და შეგჳვრდენ,
Line: 35    სიხარულით შეუნდობთ. არა უფროჲსად სახიერებისა და მოწყალებისა
Line: 36    წყარომან ქმნასა ესრეთ? რომელმან თქუა წინაწარმეტყუელისა მიერ:
Line: 37    "დაღათუ-ივიწყნეს დედაკაცმან ნაშობნი მუცლისა თჳსისანი, არამედ მე
Page: II-69   Line: 1    არა დაგივიწყო შენ". დიდებაჲ აურაცხელსა მას კაცთმოყუარებასა
Line: 2    მისსა!

Line: 3       აწ უკუე მოედით, ცოდვილნო, შეუვრდეთ მას გულითა მჴურვალითა
Line: 4    და ვთქუათ: "ჰე, უფალო, რამეთუ ძაღლნიცა ჭამენ ნაბიჭევისაგან, რო\მელ
Line: 5    გარდამოცჳვინ ტაბლისაგან უფალთა მათთაჲსა", შეგჳწყალენ
Line: 6    ჩუენ, უფალო, შეგჳწყალენ ჩუენ; და გურქუას: "გეყავნ, ვითარცა გნე\ბავს".

Line: 7       ვთქუათ უძღებისაებრ: "ვცოდე ცად მიმართ და წინაშე შენსა";
Line: 8    ვთქუათ მეზუერისაებრ: "ღმერთო, მილხინე ცოდვილსა ამას"; დავალ\ტვნეთ
Line: 9    ფერჴნი მისნი ცრემლითა, ვითარცა მეძავმან, და გურქუას: შენ\დობილ
Line: 10    არიან ცოდვანი შენნი; ვჰრეკოთ კარსა მისსა და ვევედრებოდით
Line: 11    ჟამსა და უჟამოსა, და უფროჲსღა არაოდეს არს უჟამოჲ შევრდომაჲ,
Line: 12    არამედ უჟამოებაჲ არს არა მარადის შევრდომაჲ და ვედრებაჲ, რამეთუ
Line: 13    ვინაჲთგან იგი მარადის მზა არს მოცემად, ჩუენდაცა მარადის ჯერ არს
Line: 14    თხოაჲ. და ვითარცა ფშჳნვაჲ არაოდეს უჟამო არს, არამედ მარადის
Line: 15    ჩუენ თანა არს, ეგრეთვე ვედრებაჲ ღმრთისაჲ მარადის თანა-გუაც;
Line: 16    ვითარცა ფშჳნვაჲ მარადის საჴმარ არს ჩუენდა, ეგრეთვე შეწევნაჲ
Line: 17    ღმრთისაჲ მარადის საძიებელ არს ჩუენდა, და უკუეთუ გუენებოს,
Line: 18    ადვილად მოწყალე ვყოთ იგი ჩუენ ზედა, და მოვიდეს შეწევნად ჩუენ\და,
Line: 19    ვითარცა იტყჳს წინაწარმეტყუელი და გამოაჩინებს, ვითარ მარადის
Line: 20    განმზადებულ არს იგი წყალობად ჩუენდა, "ვითარცა ცისკარი განმზა\დებული
Line: 21    ვპოოთ იგი", რამეთუ რავდენგზისცა მოუჴდეთ, ყოვლადვე
Line: 22    მზად იპოების წყალობად ჩუენდა, ხოლო უკუეთუ უშურველად აღმო\მცენარისა
Line: 23    მისგან წყაროჲსა წყალობათა მისთაჲსა არა ვინებოთ სუმად,
Line: 24    ესე ბრალი ჩუენისა უდებებისაჲ არს; ვითარცა ჰურიათა ეტყჳს წინა\წარმეტყუელისა
Line: 25    მიერ, ვითარმედ: "წყალობაჲ ჩემი, ვითარცა ღრუბელი
Line: 26    განთიადისაჲ და ვითარცა ცუარი ცისკრისაჲ, წარმავალი თქუენ ზედა".

Line: 27       ხოლო სიტყუაჲ ესე ესრეთ არს, ვითარმედ: მე ჩემმიერი ყოველი
Line: 28    ვქმენ თქუენ ზედა და ვაჩუენე ყოველივე სახიერებაჲ, ხოლო თქუენ,
Line: 29    ვითარცა მოიწიის რაჲ სიცხე მზისაჲ და განაჴმის ცუარი ცისკრისაჲ,
Line: 30    ეგრეთ გარდამატებულითა მით უკეთურებითა თქუენითა სიმრავლე იგი
Line: 31    ჩემ მიერ მოვლინებულთაჲ თქუენ ზედა კეთილთაჲ უკუნ აქციეთ.
Line: 32    რამეთუ ესეცა სამართალ არს და ჭეშმარიტისა მის განგებულებისა მი\სისა
Line: 33    საქმე არს, რომელ ოდეს გჳხილნეს უღირსად და გულფიცხელად,
Line: 34    დააყენებს ქველისმოქმედებათა მისთა, რაჲთა არა უმეტესსა დაჴსნი\ლობასა
Line: 35    მოვიდეთ; ხოლო უკუეთუ გჳხილნეს მოქცეულნი ბოროტისაგან
Page: II-70   Line: 1    და მბრალობელნი თავთა თჳსთანი გარდასრულთა მათ ცოდვათათჳს, და
Line: 2    ლმობიერებით მვედრებელნი მისნი, მაშინ უფროჲს წყაროთასა აღმო\აცენებს
Line: 3    წყალობასა მისსა, უფროჲს ზღჳსა განჰფენს ჩუენ ზედა, და
Line: 4    რაოდენცა განუძღომელად მოვიღებდეთ კეთილთა მისთა, უმეტესად
Line: 5    მოხარულ არს და უმდიდრესად აღმოგჳცენებს, რამეთუ ცხორებაჲ ჩუ\ენი
Line: 6    სიმდიდრედ თჳსად შეურაცხიეს და უშურველად მოცემაჲ საწადელ
Line: 7    არს უხუად მომნიჭებელისა მის, რამეთუ ჭეშმარიტად მდიდარ არს და
Line: 8    უხუად მიმცემელ მვედრებელთა მისთა, ხოლო ოდეს არა ვითხოვდეთ
Line: 9    მისგან, მაშინ განგჳრისხდების, მაშინ გარე-მიიქცევის ჩუენგან, გჳხილნეს
Line: 10    რაჲ, ვითარმედ სიგლახაკესა და უნდოებასა შინა ჩუენსა გუნებავს
Line: 11    წარწყმედაჲ უბადრუკებით. იგი ამისთჳს დაგლახაკნა, რაჲთა ჩუენ
Line: 12    განმამდიდრნეს; ამისთჳს ყოველივე დაითმინა, რაჲთა მიმიწოდნეს მისა,
Line: 13    მოღებად წყალობისა, საუნჯეთა მათგან დაუცარიელებელთა სახიერები\სა
Line: 14    მისისათა.

Line: 15       ამისთჳს გევედრები, მორწმუნენო, ვინაჲთგან ესოდენნი მიზეზნი
Line: 16    კეთილისა სასოებისანი მოცემულ არიან ჩუენდა, ნუ სასოწარკვეთილ
Line: 17    ვიქმნებით, დაღაცათუ ყოველთა დღეთა ვცოდვიდეთ, არამედ შეუვრ\დებოდით
Line: 18    მას ვედრებით და ვითხოვდეთ შენდობასა ლმობიერად. უკუ\ეთუ
Line: 19    ესრეთ ვიქმოდით, ცოდვათაგანცა განკრძალვად ვართ კდემითა მით
Line: 20    გონებისაჲთა, და ეშმაკი ვიოტოთ სირცხჳლეული, და მოვიდეს ჩუენ
Line: 21    ზედა წყალობაჲ უფლისაჲ და საუკუნეთა მათ კეთილთა ღირს ვიქმნეთ
Line: 22    მადლითა და კაცთმოყუარებითა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესითა,
Line: 23    რომლისაჲ არს დიდებაჲ და სიმტკიცე თანა მამით და სულით წმიდი\თურთ
Line: 24    აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამენ!


Next part


This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.