TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 26
Previous part

Chapter: 25  
Line: 1  თავი კე


Part: T  
Line: 2       სიტყუაჲ ესე: "და იყო, რაჟამს დაასრულნა იესუ სიტყუანი
Line: 3    
ესე, განუკჳრდებოდა ერსა მას მოძღურებაჲ იგი მისი" (7,28 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 4       
თარგმანი: წესისაებრ ბუნებითისა უმეტესად ჯერ-იყო მწუხარე\ბაჲ
Line: 5    
სიძნელისა მისთჳს თქუმულთაჲსა და შეურვებაჲ სიმაღლისა მისთჳს
Line: 6    
დიდებულთა მათ მცნებათაჲსა. არამედ ესოდენ იყო ძალი სახიერისა მის
Line: 7    
მოძღურისა და მეუფისაჲ, ვიდრეღა საკჳრველებად შეცვალნა გონებანი
Line: 8    
მათნი, და ესოდენ დაუტკბეს სიტყუანი ესე გონებათა მათთა, ვიდრეღა
Line: 9    
შემდგომად დადუმებისაცა სუროდა კუალად სმენად მოძღურებისა მის
Line: 10    
და უკჳრდა სიკეთე იგი და ჭეშმარიტებაჲ მათი. და არცა თუ გარდამოვი\და
Line: 11    
რაჲ მთით, მოსწყდეს მას, არამედ შეუდგა ყოველივე იგი კრებული.
Line: 12    
ესოდენ დაჰნერგა უფალმან გონებათა მათთა ტრფიალებაჲ და სურვილი
Line: 13    
სიტყუათა მისთაჲ. ამისთჳს იტყჳს მახარებელი, ვითარმედ:

Part: s  
Line: 14       
სახარებაჲ: განუკჳრდებოდა მოძღურებაჲ მისი, რამეთუ იყო
Line: 15    
სწავლაჲ იგი მისი მათა მიმართ, ვითარცა-იგი ვის ჴელმწიფებაჲ აქუნ,
Line: 16    
და არა ვითარ-იგი მწიგნობარნი მათნი" (7,28-29 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 17       
თარგმანი: და კუალად ესეცა მადლისა მისისა საქმე იყო, რამე\თუ
Line: 18    
უმეტესად აღშფოთებაჲ შეჰგვანდა; რამეთუ უკუეთუ საქმით ხედ\ვიდეს
Line: 19    
სასწაულთა მისთა, და დაქოლვაჲ მისი ენება მწიგნობართა და
Line: 20    
ფარისეველთა და გულისწყრომით სდევნიდეს, ვითარ აწ, ოდესღა და\წყებაჲ
Line: 21    
ოდენ იყო მოძღურებისა მისისაჲ და სასწაული არარაჲ უჩუენა
Line: 22    
მთასა მას ზედა, არამედ სიტყჳთ ხოლო წარმოუთხრა სწავლაჲ იგი მაღა\ლი,
Line: 23    
და არა ვითარცა მწიგნობარნი; რად ვიტყჳ მწიგნობართა? არამედ
Line: 24    
არცა თუ ვითარცა წინაჲსწარმეტყუელნი; არამედ ყოველსავე ჴელმწი\ფებითა
Line: 25    
ღმრთივშუენიერითა ეტყოდა, ვითარმედ ესე რაჲმე ითქუაო
Line: 26    
პირველთა მათ მიმართ, ხოლო მე ესრეთ გეტყჳ; და კუალად თავი თჳსი
Line: 27    
მოასწავა მსაჯულად და განმკითხველად ყოველთა, ვითარმცა არა უმე\ტესად
Line: 28    
შეჰგვანდა განკრთომაჲ მოძღურებასა ამას ზედა, გარნა არარაჲ
Line: 29    
ესევითარი შეემთხჳა, არამედ უფროჲსად განკჳრვებულ იყვნეს. ესე
Line: 30    
ამისთჳს: პირველად, რამეთუ მადლი უფლისაჲ განუღებდა კარსა გულ\თა
Line: 31    
მათთასა და, მეორედ, რამეთუ არა იყვნეს მუნ უღმრთონი იგი და
Line: 32    
უკეთურნი მწიგნობარნი და ფარისეველნი, არამედ ერი იყო მარტივი
Line: 33    
და წრფელი; ხოლო ოდეს ესრეთ სული წრფელი იპოოს, ადრე შეიწყნა\რებს
Line: 34    
სარწმუნოებასა ჭეშმარიტებისასა და ადრე შევალს მას შინა მად\ლი
Line: 35    
იგი საღმრთოჲ. ამისთჳსცა მთავარნი იგი და მღდელნი ჰურიათანი,
Line: 36    
რამეთუ სავსე იყვნეს უკეთურებითა, ხედვიდეს ძალთა მათ და სასწა\ულთა
Line: 37    
უფლისათა და დაბრკოლდებოდეს; ხოლო ერი ესე უმანკოჲ
Page: II-111   Line: 1    
სიტყუათათჳს მარტივთა განკჳრდებოდეს და სარწმუნოებით მისდევდეს,
Line: 2    
ვითარცა მოასწავებს მახარებელი და იტყჳს:

Part: s  
Line: 3       
სახარებაჲ: და გარდამოვიდოდა იგი მიერ მთით, და მოსდევ\და
Line: 4    
მას ერი მრავალი" (8,1 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 5       
თარგმანი: არავინ ოყო მუნ მთავართაგანი და მწიგნობართა,
Line: 6    
არამედ რავდენნიცა თავისუფალ იყვნეს უკეთურებისაგან და აქუნდა
Line: 7    
გონებაჲ წრფელი. ესენი უკუე არა აწ ოდენ, არამედ ყოველსავე სახა\რებასა
Line: 8    
შინა იხილვებიან შემსჭუალულად სარწმუნოებასა მისსა და მო\სურნე
Line: 9    
მოძღურებისა მისისა. ამისთჳსცა ასწავლიდა რაჲ, დუმილით
Line: 10    
ისმენდეს, არცა გარდაუწყუედდეს სიტყუასა, არცა გამოსაცდელთა
Line: 11    
ზრახვათა წინა-უყოფდეს, ვითარ-იგი ფარისეველნი იქმოდეს; და კუა\ლად
Line: 12    
აღასრულა რაჲ მოძღურებაჲ იგი და გარდამოვიდოდა მიერ მთით,
Line: 13    
სარწმუნოებით მისდევდეს მას და განკჳრვებულ იყვნეს სიტყუათა მათ
Line: 14    
ზედა.

Line: 15       
ხოლო შენ გულისჴმა-ყავ სახიერებაჲ და სიბრძნით განგებულებაჲ
Line: 16    
მეუფისაჲ, ვითარ თითოსახედ განაწესებს სარგებელსა მას ერისასა,
Line: 17    
სიტყჳთცა და საქმით, და სასწაულთაგან მოვიდა სწავლად და კუალად
Line: 18    
სწავლისაგან მიიქცა სასწაულთა საქმედ. რამეთუ პირველ მთად აღსლვი\სა
Line: 19    
მრავალნი კურნებანი ქმნნა, რაჲთა მოიყვანოს ერი იგი სმენად სწავ\ლისა
Line: 20    
მის, და კუალად, ვინაჲთგან მრავალი ესე და კეთილი მოძღურებაჲ
Line: 21    
სრულ-ყო, სასწაულივე უჩუენა, რაჲთა არა სიტყჳთ ხოლო ჩნდეს ჴელ\მწიფებაჲ
Line: 22    
მისი, არამედ საქმითცა. ამისთჳს იტყჳს მახარებელი:

Part: s  
Line: 23       
სახარებაჲ: და აჰა, ესერა, კეთროანი ვინმე მოუჴდა, თაყუ\ანისსცემდა
Line: 24    
მას და ეტყოდა: უფალო, უკუეთუ გინდეს, ძალ-გიც გან\წმედაჲ
Line: 25    
ჩემი. და მიყო ჴელი თჳსი იესუ, შეახო მას და ჰრქუა: მნებავს,
Line: 26    
განწმიდნი! და მეყსეულად განწმიდნა იგი კეთროვნებისა მისგან. და
Line: 27    
ჰრქუა მას იესუ: იხილე, ნუვის უთხრობ, არამედ წარვედ და უჩუენე
Line: 28    
თავი შენი მღდელთა და შეწირე შესაწირავი შენი, რომელი ბრძანა
Line: 29    
მოსე საწამებელად მათდა" (8,2-4 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 30       
თარგმანი: დიდ არს გონიერებაჲ და სარწმუნოებაჲ კეთროვნის\აჲ
Line: 31    
მის, რამეთუ ვიდრეღა საღმრთოსა მას მოძღურებასა წარმოიტყოდა
Line: 32    
უფალი, არა დახრწევა სცა, არცა კრებული იგი შეაშფოთა, არამედ
Line: 33    
მოელოდა ჟამსა მარჯუესა, და გარდამო-რაჲ-ჴდა მთით, მაშინღა მოუჴ\და,
Line: 34    
და მოუჴდა არა ლიტონად, არამედ დიდითა სარწმუნოებითა და
Line: 35    
მჴურვალებითა ფრიადითა, თაყუანის-სცემდა და შეუვრდებოდა მას,
Line: 36    
ვითარცა ჯერ-იყო; და არა ჰრქუა: უკუეთუ ევედრო ღმერთსა ანუ ილო\ცო,
Line: 37    
არამედ -- უკუეთუ გინდესო, ძალ-გიც განწმედაჲ ჩემი; და ეგრეთ\ცა
Page: II-112   Line: 1    
მისსა ნებასა და განგებულებასა მიაგდო ყოველივე. ამისთჳსცა
Line: 2    
უფალმან დაამტკიცა მისისა მის გონებისა კეთილი ზრახვაჲ და ჰრქუა:
Line: 3    
"მნებავს, განწმიდნი", რაჲთა ცნან ყოველთა ძალი ჴელმწიფებისა მი\სისაჲ.
Line: 4    
ხოლო მოციქულნი არა ესრეთ იქმოდეს, არამედ იტყოდეს:
Line: 5    
"კაცნო ისრაიტელნო, რაჲსა გიკჳრს ამას ზედა? ანუ ჩუენ რაჲსა გუხე\დავთ,
Line: 6    
ვითარცა თჳსითა ძალითა ანუ ჴელმწიფებითამცა გუექმნა სლვაჲ
Line: 7    
მაგისი?" გარნა მეუფემან დაღაცათუ მრავალგზის სიტყუანი სიმდაბლი\სანი
Line: 8    
თქუნის, და არა შემსგავსებულნი დიდებასა თჳსსა, არამედ აწ
Line: 9    
დასამტკიცებელად გონებათა მათთა, რომელნი განკჳრვებულ იყვნეს
Line: 10    
სწავლათა მათ მისთა ზედა ჴელმწიფებით თქუმულთა, ჰრქუა კეთროანსა
Line: 11    
მას: "მნებავს, განწმიდნი!"

Line: 12       
ხოლო სხუათა მათ აურაცხელთა სასწაულთა მისთა შინა არა სადა
Line: 13    
ჩანს, თუ ესე სიტყუაჲმცა ეთქუა, არამედ აქა -- დასამტკიცებელად
Line: 14    
იჭჳსა მის, ერისაცა და კეთროვნისა მის, ჴელმწიფებისა მისისათჳს.
Line: 15    
ამისთჳს ჰრქუა: "მნებავს, განწმიდნი". და მეყსეულად სიტყუასა მისსა
Line: 16    
საქმეცა შეუდგა, რამეთუ უფალი იყო და ღმერთი ყოველთაჲ. და არა
Line: 17    
სიტყჳთ ხოლო ჰრქუა: "მნებავს, განწმიდნი", არამედ ჴელიცა თჳსი
Line: 18    
მიყო და შეახო მას, რომელ-ესე ღირს არს ძიებისა, თუ ვინაჲთგან ნე\ბითა
Line: 19    
ხოლო და სიტყჳთა განსწმედდა მას, რაჲსათჳს ჴელიცა შეახო?
Line: 20    
მე ვჰგონებ თუ ამისთჳს, რაჲთა აჩუენოს ყოვლით კერძო ჴელმწიფებაჲ
Line: 21    
თჳსი, ვითარმედ არა მონებასა შინა არს შჯულისასა, არამედ უფალი
Line: 22    
არს მისი, და ვითარმედ წმიდისა მის თანა ვერცა ერთი რაჲ არაწმიდე\ბაჲ
Line: 23    
შემძლებელ არს დადგრომად. ამისთჳსცა ელისე წინაჲსწარმეტყუ\ელმან
Line: 24    
არცა თუ იხილა კეთროანი იგი ნემან მთავარი ასურთაჲ, არამედ,
Line: 25    
დაბრკოლდა თუ იგი არახილვისა მისისათჳს, გარნა მან დამარხვისათჳს
Line: 26    
წესსა მას შჯულისასა არა თავს-იდვა განსლვად მისა, არამედ მიუმცნო
Line: 27    
იორდანედ წარსლვაჲ. ხოლო უფალმან გამოაჩინა, ვითარმედ არა ვი\თარცა
Line: 28    
მონაჲ, არამედ ვითარცა უფალი ჰყოფს კურნებასა მას. ამისთჳს
Line: 29    
მიყო ჴელი თჳსი და შეახო მას, რამეთუ არა თუ ჴელი იგი კეთროვნე\ბისა
Line: 30    
მისგან შე-რაჲ-მე-იმწინკულოდა, არამედ გუამი იგი კეთროვნისაჲ
Line: 31    
შეხებითა ჴელისა მის წმიდისაჲთა განწმიდნებოდა, და არა ჴორცნი ხო\ლო,
Line: 32    
არამედ სულიცა, რამეთუ არა ჴორცთა კურნებად ოდენ მოსრულ
Line: 33    
იყო, არამედ უფროჲსად სულთაცა.

Line: 34       
და ვითარცა ჴელითა უბანელითა ჭამად არღარა აყენებდა, არამედ
Line: 35    
გულისა უბრძანებდა განწმედად, ეგრეთვე აქა ასწავებს, ვითარმედ სუ\ლისაჲ
Line: 36    
ჯერ-არს მოღუაწებაჲ და მისისა მის კეთროვნებისაგან საჴმარ
Page: II-113   Line: 1    
არს კრძალვაჲ, რომელ არს ცოდვათა ბილწებაჲ; ხოლო კეთროვნებაჲ
Line: 2    
ჴორცთაჲ არარად სავნებელ არს სულისა. ამისთჳს პირველად თავადმან
Line: 3    
მიყო ჴელი და შეახო კეთროვანსა მას, და მას ზედა არავინ აბრალა მას,
Line: 4    
რამეთუ არა იყო სამსჯავროსა მას კრებული უკეთურთაჲ, არცა შურითა
Line: 5    
სავსე იყო ერი იგი, რომელი ხედვიდა სასწაულსა მას. ამისთჳს არა
Line: 6    
ხოლო თუ დაუბრკოლებელად ეგნეს, არამედ უფროჲსად განკჳრვებულ
Line: 7    
იყვნეს დიდებულთა მათთჳს სიტყუათა და საქმეთა, და მიუწთომელსა
Line: 8    
მას ძალსა მისსა თაყუანის-სცეს დიდითა გულსმოდგინებითა. ხოლო
Line: 9    
განკურნა რაჲ კეთროანი იგი, ჰრქუა მას: "იხილე, ნუვის უთხრობ, არა\მედ
Line: 10    
წარვედ, უჩუენე თავი შენი მღდელთა და შეწირე შესაწირავი
Line: 11    
შენი, რომელი ბრძანა მოსე საწამებელად მათდა". თქუეს ვიეთმე ვი\ნაჲთგან
Line: 12    
შჯულსა შინა წერილ არს, ვითარმედ: ოდეს განწმიდნეს კეთ\როანი,
Line: 13    
იხილონ იგი მღდელთა, და უკუეთუ ჭეშმარიტად განწმედილ
Line: 14    
იყოს, მაშინ შეჰრაცხონ იგი განწმედილთა თანა და შეიწირონ შესაწი\რავი
Line: 15    
მისი; ხოლო უფალმან ამისთჳს ამცნო არავისდა თხრობად, რაჲთა
Line: 16    
არა შურისათჳს თქუან მღდელთა მათ, ვითარმედ: არა კეთილად განწ\მედილ
Line: 17    
ხარ. არამედ მე სიტყუაჲ ესე შეუწყნარებელად მაქუს და უგუ\ნურებით
Line: 18    
თქუმულად. რამეთუ არა თუ ესრეთ ყო უფალმან განწმედაჲ
Line: 19    
მისი, რაჲთა იჭუეულ რაჲმემცა იყო, ანუმცა ძალ-ედვა თქუმად ვის,
Line: 20    
თუ: შესაძლებელ არს უაღრესად განწმედაჲ, არამედ ესრეთ განწმიდა,
Line: 21    
ვიდრეღა მრავალთა შუენიერთა და სრულიად უვნებელთასა უკეთეს და
Line: 22    
უშუენიერეს იყო.

Line: 23       
ხოლო არავისდა თხრობაჲ ამისთჳს ამცნო, რაჲთა წესი და მოძღუ\რებაჲ
Line: 24    
მოგუცეს სიმდაბლისაჲ და კეთილთა საქმეთა დაფარვისაჲ. არა
Line: 25    
თუ არა იცოდა უფალმან, ვითარმედ არა ეგულებოდა მას დაფარვაჲ
Line: 26    
სასწაულისაჲ მის, არამედ ყოველთა შორის ქადაგებაჲ, გარნა ეგრეთცა,
Line: 27    
რაჲ-იგი ჯერ-იყო, თავისა მიერ თჳსისა ქმნა და არავისდა თხრობად
Line: 28    
უბრძანა.

Line: 29       
ხოლო სხუასა ადგილსა ვითარ ბრძანა თქუმად სასწაულისა მის?
Line: 30    
არარაჲ არს ამას შინა წინააღმდგომი, რამეთუ ყოვლისა კეთილისა ენე\ბა
Line: 31    
უფალსა სწავლად კაცთა. ამისთჳს ამას კეთროვანსა ჰრქუა არავისდა
Line: 32    
თქუმად, რაჲთა გუასწაოს დაფარვაჲ კეთილის საქმეთაჲ, და უფროჲსად
Line: 33    
უკუეთუ ვინ მოიღოს ღმრთისაგან მადლი კურნებათაჲ. ხოლო მუნ ამც\ნო
Line: 34    
ქადაგებად, რაჲთა მისცეს ღმერთსა დიდებაჲ განკურნებულმან მან და
Line: 35    
რაჲთა ჩუენ ვისწაოთ მადლობაჲ ღმრთისაჲ და ქადაგებაჲ დიდებულე\ბათა
Line: 36    
მისთაჲ; რამეთუ უმრავლესნი კაცნი, სნებასა რაჲ შთავარდენ,
Line: 37    
მოიჴსენებენ ღმერთსა, ხოლო, განიკურნენ რაჲ, კუალად უდებებასა
Line: 38    
შთავარდებიან. ამისთჳს ბრძანებს, რაჲთა გინა თუ უძლურ ვიყვნეთ,
Page: II-114   Line: 1    
გინა თუ მრთელ, ვჰმადლობდეთ ღმერთსა; ამისთჳს იტყჳს მას ადგილსა:
Line: 2    
"მიეც ღმერთსა დიდებაჲო". ხოლო რაჲსათჳს უბრძანა კეთროანსა ამას
Line: 3    
ჩუენებად თავი თჳსი მღდელთა და შეწირვად შესაწირავი? რამეთუ
Line: 4    
წესი შჯულისაჲ ინება ამას საქმესა ზედა აღსრულებად. რამეთუ არცა
Line: 5    
ყოველსავე წესსა მისსა იმარხვიდა, არცა ყოველსავე დაჰჴსნიდა, არა\მედ
Line: 6    
ოდესმე ამას იქმოდა და ოდესმე -- მას, რაჲთა დაჴსნითა რომელ\თამე
Line: 7    
წესთაჲთა ყოფადისა ამის სრულისა წესისა და ახლისა შჯულისა
Line: 8    
საიდუმლოჲ მოასწაოს, ხოლო აღსრულებითა რომელთამე წესთაჲთა
Line: 9    
ურცხჳნონი იგი პირნი ჰურიათანი დაუყვნეს და უძლურებასა მათსა
Line: 10    
თანა-მიჰყვეს. და რად გიკჳრს, უკუეთუ იგი დაწყებასა მას ქადაგებისა
Line: 11    
თჳსისასა იმარჴვიდა რომელთამე წესთა შჯულისათა? ვინაჲთგან ვჰპო\ებთ
Line: 12    
მოციქულთა შემდგომად ამაღლებისა უფლისა და დაწყებისა
Line: 13    
სრულიად ახალსა ამას შჯულსა და ძუელისა მის წესთა დაცხრომისა,
Line: 14    
ვითარმედ რომელსამე ზედა იმარხვიდეს შჯულსა სიტყჳთა უფლისაჲთა
Line: 15    
და რომელსამე თანაწარჰჴდებოდეს. და აწცა ქრისტემან აღსრულებად
Line: 16    
წესსა მას შჯულისასა უბრძანა კეთროანსა მას შეწირვად შესაწირავისა
Line: 17    
მის, რომელი განწესებულ იყო, რამეთუ ესრეთ იყო ძუელისა მის შჯუ\ლისა
Line: 18    
ბრძანებაჲ, რაჲთა ოდეს კეთროანი განწმდეს, უჩუენოს თავი თჳსი
Line: 19    
მღდელთმოძღუარსა და მისითა წამებითა შეერაცხოს განწმედილთა
Line: 20    
თანა. და უკუეთუმცა არა ჰრქუა მღდელმან თუ წმიდა ხარ, გარეგან
Line: 21    
შესაკრებელისა არნ, ვითარცა არაწმიდაჲ. ამისთჳს ჰრქუა: "უჩუენე
Line: 22    
თავი შენი მღდელთა და შეწირე შესაწირავი შენი, რომელი ბრძანა
Line: 23    
მოსე", რაჲთა გამოაჩინოს, ვითარმედ წესსა მას შჯულისასა მიავლინებს
Line: 24    
მას და დაუყოს პირი მათი, რაჲთა ვერ იტყოდინ, თუ: პატივი მღდელ\თაჲ
Line: 25    
მიიტაცა. ამისთჳს სასწაული იგი თავადმან ქმნა, ხოლო ხილვაჲ
Line: 26    
საკჳრველისაჲ მის და განცდაჲ მისი მდდელთა მიუშუა. ხოლო რაჲ არს
Line: 27    
ესე, თუ: "საწამებელად მათდა?" ესე იგი არს, სამხილებელად, შესაწა\მებლად,
Line: 28    
საკდემელად ურწმუნოებისა მათისა, ვინაჲთგან იტყოდეს, თუ
Line: 29    
ამისთჳს ვსდევნით, რამეთუ წინააღმდგომ არს ღმრთისა და შჯულისა
Line: 30    
მის მოსესისა. ამისთჳს ჰრქუა ამას კეთროანსა ჩუენებად თავი თჳსი
Line: 31    
მღდელთა და შეწირვად შესაწირავი, მოსეს მიერ განწესებული, რაჲთა
Line: 32    
იყოს საქმე ესე საწამებელად უკეთურებისა მის მღდელთაჲსა, რაჟამს
Line: 33    
ჩნდეს, ვითარმედ, კეთროანი იგი განკურნა რაჲ, აღსრულებად წესთა
Line: 34    
მათ შჯულისათა უბრძანა, რაჲთა გამოაჩინოს, ვითარმედ არა წინა\აღმდგომ
Line: 35    
არს; რამეთუ დაღაცათუ იცოდა, ვითარმედ რაჲცა ყოს, არა\რას
Line: 36    
ერგების უკეთურთა მათ, გარნა იგი ყოველსავე აღასრულებს,
Line: 37    
რაჲთა უსიტყუელ ყვნეს იგინი. ამისთჳს არა ჰრქუა, თუ: მივედ, უჩუ\ენე
Page: II-115   Line: 1    
თავი შენი მღდელთა და შეწირე შესაწირავი სარგებელად მათდა
Line: 2    
და განსამართებელად, არამედ -- "საწამებელადო", ესე იგი არს შესას\მენელად
Line: 3    
და სამხილებელად და პირის დასაყოფელად; რაჲთა გამოჩნ\დეს,
Line: 4    
ვითარმედ ჩემ მიერ ყოველივე ვქმენ, არამედ არამედ იგინი თჳსსავე უკე\თურებასა
Line: 5    
ზედა ეგნეს; ვითარცა სხუასა ადგილსა იტყჳს, ვითარმედ:
Line: 6    
"იქადაგოს სახარებაჲ ესე ყოველსა სოფელსა, საწამებელად ყოველთა
Line: 7    
წარმართთა და მაშინ მოიწიოს აღსასრული"; ესე იგი არს, საწამებელად
Line: 8    
და სამხილებელად მათდა, რომელთა არა ინებონ მოსლვაჲ სარწმუნო\ებად,
Line: 9    
რამეთუ ვერვინ უძლოს თქუმად, თუ: მე არა მესმა. ამისთჳს გან\ვავლენ
Line: 10    
ქადაგებასა ამას ყოველსა სოფელსა, რაჲთა შესწამებდეს ყო\ველთა
Line: 11    
წარმართთა ქადაგებაჲ იგი, ვითარმედ ესმა და არა შეიწყნარეს.
Line: 12    
ამისთჳს კიდეთა ქუეყანისათა ისმა სიტყუაჲ სახარებისაჲ.


Part: S  
Line: 13  სწავლაჲ კე

Line: 14 
ვითარმედ ჯერ-არს მარადის მადლობაჲ ღმრთისაჲ


Line: 15       
აწ უკუე, საყუარელნო, ესე ყოველი გულისჴმა-ვყოთ და მოსწრაფე
Line: 16    
ვიყვნეთ ჩუენცა ჩუენებად მოყუასთა ზედა ყოვლისავე ხარკებისა სარ\გებელად
Line: 17    
სულთა მათთა, ვითარცა უფალმან აჩუენა ჩუენ ყოველთა
Line: 18    
ზედა და დღითი-დღე აჩუენებს აურაცხელთა მათ ქველისმოქმედებათა
Line: 19    
მისთა, რომელთათჳს თანა-გუაც მარადის მადლობისა შეწირვად მისა
Line: 20    
საქმით და სიტყჳთ. არა თუ მას ეჴმარების ჩუენმიერი მადლობაჲ, არა\მედ
Line: 21    
ჩუენ მადლობითა მისითა თავთა ჩუენთა კეთილსა უყოფთ და
Line: 22    
სიყუარულად მეუფისა ჩუენისა მოვალთ, რამეთუ უკუეთუ კაცისა მიერ
Line: 23    
ყოფილი ჩუენ ზედა კეთილი მოვიჴსენით რაჲ, სიყუარულად კეთილის
Line: 24    
მყოფელისა მის აღვიძრნით გონებითა, ვითარ უფროჲსად მოვიჴსენებ\დეთ
Line: 25    
რაჲ კეთილთა მათ ღმრთისამიერთა, არამცა სიყუარულიცა მისი
Line: 26    
აღორძნდა გულთა შინა ჩუენთა და უმეტესი მოსწრაფებაჲ მოვიგეთ
Line: 27    
აღსრულებად მცნებათა მისთა? რამეთუ ნანდჳლვე მცველი დიდი არს
Line: 28    
ქველის-მოქმედებისაჲ სამარადისოდ ქველის-მოქმედისა მის ჴსენებაჲ
Line: 29    
და მადლობით დიდებაჲ. ამისთჳსცა შესაძრწუნებელსა მასცა საიდუმ\ლოსა
Line: 30    
ცხორებისა ჩუენისასა, რომელ არს წმიდაჲ ჟამისწირვაჲ, მადლო\ბა
Line: 31    
ეწოდების; რამეთუ მრავალთა ქველისმოქმედებათა მისთა ჴსენებაჲ
Line: 32    
აღესრულების და თავი იგი განგებულებისა მისისაჲ გამოჩნდების და
Line: 33    
ყოვლით კერძო მადლობად გუაწუევს; რამეთუ უკუეთუ ქალწულისაგან
Page: II-116   Line: 1    
შობაჲ მისი საკჳრველ არს, რომლისათჳსცა განკჳრვებით იტყჳს მახარე\ბელი,
Line: 2    
ვითარმედ: "ესე ყოველი იქმნაო", უკუეთუ შობასა "ყოველი\ვე"
Line: 3    
ეწოდა, რაჲ-მე ვთქუათ, ოდეს მოვიხსენოთ ჯუარცუმაჲ, დათხევაჲ
Line: 4    
სისხლისაჲ, სიკუდილი, და რომელ-ესე თავი თჳსი მოგუცა ჩუენ ტაბლად
Line: 5    
სულიერად და საჭმლად ცხორებისად?

Line: 6       
ვჰმადლობდეთ უკუე სახიერებასა და სიტკბოებასა მისსა დაუცხრო\მელად.
Line: 7    
და ესე იყავნ დასაბამ ყოველთა საქმეთა და სიტყუათა ჩუენთა,
Line: 8    
მადლობაჲ ღმრთისაჲ. და ნუ ხოლო თავთა თჳსთათჳს ვჰმადლობთ, არა\მედ
Line: 9    
ძმათათჳსცა ჩუენთა, რაჲთა აღმასრულებელ ვიპოვნეთ სიყუარუ\ლისა.
Line: 10    
ამისთჳსცა მღდელი ჟამსა მას საიდუმლოთასა შესწირავს მადლო\ბასა
Line: 11    
ყოვლისა სოფლისათჳს, პირველქმნულთა კეთილთა მისთათჳს ჩუენ
Line: 12    
ზედა და აწ ყოფადთა და მერმე მომავალთა. და ჩუენცა ეგრეთვე
Line: 13    
გჳბრძანებს ყოფად, რაჲთა ჭეშმარიტისა მის სიყუარულისა მიერ ქუე\ყანისაგან
Line: 14    
ზეცად ავმაღლდეთ და ანგელოზთა მობაძავ ვიქმნეთ, რამეთუ
Line: 15    
იგინიცა ჩუენ ზედა ქმნილთა კეთილთათჳს განწყობილნი მადლობასა
Line: 16    
შესწირვიდეს ღმრთისა და იტყოდეს: "დიდებაჲ მაღალთა შინა ღმერთსა,
Line: 17    
ქუეყანასა ზედა მშჳდობაჲ, და კაცთა შორის სათნოებაჲ". და არა
Line: 18    
თქუეს, ვითარმედ: რაჲ არს ჩუენი საქმესა ამას შინა, რომელნი-ესე არა
Line: 19    
ქუეყანისანი ვართ, არცა კაცთა თანა შერაცხილ; არამედ უმეტესადღა
Line: 20    
მხიარულ იყვნეს, ვითარმცა იტყოდეს, ვითარმედ ჩუენი არს კეთილი
Line: 21    
ესე ჩუენ თანა მონათაჲ მათ, რამეთუ ესრეთ ბრძანებულ არს ჩუენდა
Line: 22    
სიყუარული მათი, ვიდრეღა კეთილნი მათნი თჳსად შეგჳრაცხიან. ეგრე\თვე
Line: 23    
ნეტარი პავლე მარადის ყოვლისა სოფლისათჳს შესწირავს მადლო\ბას.
Line: 24    
ამისთჳს ჩუენცა მარადის ვჰმადლობდეთ მას ჩუენთჳსცა და მოყუ\ასთათჳს,
Line: 25    
აურაცხელთა მათ კეთილთა მისთა ზედა, დიდთა და მცირეთა,
Line: 26    
და უფროჲსად არარაჲ არს მის მიერ მოცემული მცირე, არამედ ყო\ველნივე
Line: 27    
კეთილნი მისნი დიდ არიან და დიდებულ.

Line: 28       
და რაჲთა სხუათა მათ თანა-წარვჰჴდე, რომელნი უმრავლეს არიან
Line: 29    
ქჳშისა, ესე ხოლო ვაჴსენო: რაჲმცა სწორ იყო ჩუენთჳს ქმნილისა
Line: 30    
მის
Line: 31    
განგებულებისა მისისა, ვითარ მხოლოდშობილი ძე მისი ჩუენთჳს სი\კუდილად
Line: 32    
მოავლინა, ჩუენთჳს მტერთა ამათ და განდგომილთა; და
Line: 33    
შემდგომად სიკუდილისა და აღდგომისა მისისა კუალად მოგუცა იგი
Line: 34    
ტაბლად სამარადისოდ და სანოაგედ სულთა გამომზრდელად; და ამას
Line: 35    
ყოველსა ზედა მადლობაჲ მანვე გუასწავა, რამეთუ ამისთჳს საიდუმლო\ჲსა
Line: 36    
მის აღსრულებაჲ სამარადისოდ განაწესა, რაჲთა მარადის ჴსენებად
Page: II-117   Line: 1    
ესევითარისა მის ქველისმოქმედებისა მისისა მომიყვანებდეს და მად\ლობად
Line: 2    
მისა აღგუადგენდეს.

Line: 3       
ესრეთ ყოვლით კერძო მოსწრაფე არს დამბადებელი ჩუენი კეთილ\თა
Line: 4    
ჩუენთათჳს, ამისთჳს მრავალგზის თჳნიერ ჩუენისაცა ნებისა და
Line: 5    
თჳნიერ ჩუენისა მეცნიერებისა კეთილი გჳყვის. და გულისჴმა-ყავთ ესე
Line: 6    
ნეტარისა პავლესგან, რამეთუ ვინაჲთგან მრავალთა მათ ჭირთა და
Line: 7    
განსაცდელთა მისთათჳს ევედრა ღმერთსა მრავალგზის, რაჲთა აღუსუ\ბუქნეს,
Line: 8    
არა მისსა მას თხოასა მიხედნა ღმერთმან, არამედ უმჯობესი\სათჳს
Line: 9    
იზრუნა; ამისთჳს ჰრქუა მას: "კმა არს შენდა მადლი ჩემი, რამეთუ
Line: 10    
ძალი ჩემი უძლურებასა შინა სრულ იქმნების". საცნაურ არს უკუე,
Line: 11    
ვითარმედ ვიდრეღა არა ეთქუა მისდა მიზეზი ესე, თჳნიერ ნებისა
Line: 12    
მისისა კეთილსა უყოფდა. ესრეთ უკუე იქმს ყოველთავე ზედა სახიერი
Line: 13    
იგი უფალი.

Line: 14       
აწ უკუე ესე უწყოდით და მარადის ვჰმადლობდეთ ღმერთსა ყოველ\სავე
Line: 15    
ზედა, რამეთუ დიდი ბოროტი არს უმადლოებაჲ, ამან წარწყმიდნა
Line: 16    
ჰურიანი, უმადლოებამან მათმან, ამან დააქცინა იგინი სულიერად და
Line: 17    
ჴორციელად, ვითარცა წერილ არს, ვითარმედ: "სასოებაჲ უმადლოთაჲ
Line: 18    
ვითარცა თრთჳლი ზამთრისაჲ"; ესრეთ მოაკუდინებს უმადლოებაჲ
Line: 19    
სულსა, ვითარ იგი განჰყინავს და ავნებს ჴორცთა. ხოლო იქმნების
Line: 20    
უმადლოებაჲ ანპარტავნებისაგან, რაჟამს აქუნდეს კაცსა თავი თჳსი
Line: 21    
ღირსად; ხოლო გული შემუსრვილი და მდაბალი, ყოველსავე ზედა
Line: 22    
ჰმადლობნ ღმერთსა, გინა თუ კეთილი შეემთხჳის, გინა თუ განსაცდე\ლი,
Line: 23    
რამეთუ კეთილისა უღირსად შეჰრაცხის თავი თჳსი, ხოლო გან\საცდელი
Line: 24    
რაოდენიცა შეემთხჳის, იტყჳნ, ვითარმედ: უმეტესისა ღირს
Line: 25    
არს.

Line: 26       
აწ უკუე ჩუენცა რავდენღა წარვემატებოდით სათნოებასა შინა,
Line: 27    
უმეტესად შევმუსრნეთ თავნი ჩუენნი, რამეთუ ესე არს სათნოებაჲ, ჭეშ\მარიტი.
Line: 28    
და ვითარცა-იგი რაოდენცა კეთილად ვხედვიდეთ და სიმაღლე\სა
Line: 29    
ცათასა განვიცდიდეთ, უმეტესად ვსცნობთ, რაჲზომ შორს ვართ
Line: 30    
მისგან, ეგრეთვე რაოდენცა მივიწინეთ საზომსა სათნოებისასა, უმეტეს
Line: 31    
ვჰპოებთ თავთა ჩუენთა ნაკლულევან დიდებისაგან ღმრთისა.

Line: 32       
ხოლო ესეცა დიდი სიბრძნე არს, უკუეთუ კაცმან ცნას საზომი თჳსი,
Line: 33    
რამეთუ მან იცის ჭეშმარიტად საზომი თჳსი, რომელსა შეერაცხას არა\რად
Line: 34    
თავი თჳსი; ვითარცა აბრაჰამ და დავით და სხუათა ყოველთა წმი\დათა,
Line: 35    
ოდეს მიიწინეს სიმაღლედ სათნოებისა, მაშინ უფროჲსად დააკნი\ნეს
Page: II-118   Line: 1    
თავნი მათნი. და აბრაჰამ "მიწა და ნაცარ" უწოდა თავსა თჳსსა,
Line: 2    
ხოლო დავით -- "მატლ და არა კაც"; და ესაია იხილა რაჲ უფალი,
Line: 3    
ღალატ-ყო: "ჵ უბადრუკსაო!" და ყოველნი წმიდანი ესრეთ აბრალე\ბენ
Line: 4    
თავთა თჳსთა, ხოლო ზუავთა და ანპარტავანთა ყოლადვე არა იციან
Line: 5    
საზომი თჳსი. და რომელმან თავი თჳსი არა იცოდის, მან სხუაჲ რაჲმცა
Line: 6    
იცოდა? ესევითარი იყო იგი, რომელმან თქუა: "დავდგა საყდარი ჩემი
Line: 7    
მაღალთა ზედა", ვინაჲთგან თავი თჳსი არა იცოდა, თუ ვინ არს.
Line: 8    
ამისთჳს სრულიად უგუნურ იქმნა. არამედ არა ესრეთ იყო პავლე.
Line: 9    
ამისთჳს ნარჩევად ყოველთა უწესს თავსა თჳსსა და არა ღირსად მო\ციქულებასა,
Line: 10    
ესოდენთა მათ კეთილთა მისთა ზედა. მას უკუე ვჰბაძვი\დეთ,
Line: 11    
მორწმუნენო. ხოლო ესე წარვჰმართოთ, უკუეთუ განვეშორნეთ
Line: 12    
საქმეთა და ზრუნვათა სოფლისათა; რამეთუ არარაჲ ესრეთ დაგუაბრკო\ლებს
Line: 13    
ცნობად თავთა თჳსთა, ვითარ შემსჭუალვაჲ სოფლისა საქმეთა,
Line: 14    
და არარაჲ ესრეთ შეგუმსჭუალავს სოფლისა საქმეთა, ვითარ უცნა\ურობაჲ
Line: 15    
თავისა თჳსისაჲ. ხოლო რომელმან უგულებელს-ყვნეს სოფ\ლისა
Line: 16    
საქმენი, მან თავიცა თჳსი იცნას და სხუათაცა სათნოებათა შინა
Line: 17    
წარემატოს.

Line: 18       
აწ უკუე, ძმანო, ჩუენცა კეთილი ესე წესი შევიკრძალოთ, განვე\ყენნეთ
Line: 19    
სიყუარულსა ცუდთა ამათ და წარმავალთასა, ვიცნათ უნდოებაჲ
Line: 20    
თავთა თჳსთაჲ და შევიტკბოთ წესი სიმდაბლისაჲ, რაჲთა საუკუნეთა
Line: 21    
მათ კეთილთა ღირს ვიქმნეთ, მადლითა და კაცთმოყუარებითა უფლისა
Line: 22    
ჩუენისა იესუ ქრისტესითა, რომლისაჲ არს დიდებაჲ და სიმტკიცე თანა
Line: 23    
მამით და სულით წმიდითურთ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე,
Line: 24    
ამენ.


Next part



This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.