TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 27
Previous part

Chapter: 26  
Line: 25  თავი კვ


Part: T  
Line: 26       სიტყუაჲ ესე: "და შე-რაჲ-ვიდა იგი კაფარნაუმდ, მოუჴდა მას
Line: 27    
ასისთავი, ევედრებოდა მას და ეტყოდა: უფალო, მონაჲ ჩემი დაცემულ
Line: 28    
არს სახლსა შინა ჩემსა განრღუეული და ფრიად იგუემების" (8,5-6 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 29       
თარგმანი: კეთროანი იგი ზემოწერილი მოუჴდა უფალსა, გარ\დამოვიდოდა
Line: 30    
რაჲ მთით, ხოლო ასისთავი შესლვასა ოდენ მისსა კაფარ\ნაუმდ.
Line: 31    
რაჲსათჳს უკუე არცა იგი, არცა ესე აღვიდეს მთად? არა თუ
Line: 32    
უდებებისათჳს, -- ნუ იყოფინ! -- არამედ უმეტესისა კრძალულებისათჳს,
Line: 33    
რაჲთა არა ჟამსა მას მოძღურებისა მისისასა საწყინოდ ექმნენ მას. ხო\ლო
Page: II-119   Line: 1    
მოუხდა რაჲ ასისთავი ესე, ეტყოდა: "უფალო, მონაჲ ჩემი დაცე\მულ
Line: 2    
არს სახლსა შინა ჩემსა განრღუეული და ფრიად იგუემების".

Line: 3       
ვიეთნიმე იტყჳან, ვითარმედ არამოყვანებისა მისთჳს ყრმისა მის
Line: 4    
ეტყჳს ესრეთ, რაჲთა აუწყოს, ვითარმედ ამისთჳს ვერ უძლო მოყვანე\ბად,
Line: 5    
რომელ მძიმითა სნებითა შეპყრობილ იყო. ხოლო მე ვიტყჳ,
Line: 6    
ვითარმედ ესეცა ფრიადისა მის სარწმუნოებისა მისისა სახე არს, რამე\თუ
Line: 7    
ესოდენ გულსავსე იყო, ვითარმედ კმა არს ბრძანებაჲ ხოლო მეუ\ფისაჲ
Line: 8    
აღდგინებად განრღუეულისა მის, ვიდრეღა არცა თუ საჴმარ
Line: 9    
იჩინა აღებაჲ და წინაშე მისსა მიყვანებაჲ, ვითარ-იგი ქმნეს მათ, რო\მელთა
Line: 10    
განრღუეული იგი სართულით გარდაუტევეს, რამეთუ უმეტეს
Line: 11    
იყო ამისი, ვიდრეღა მათი სარწმუნოებაჲ.

Line: 12       
იხილეთ უკუე, ვითარ შეიწყნარა იგი უფალმან და, რომელ სხუაჲ
Line: 13    
არღა სადა ექმნა, აწ აღასრულა, რამეთუ მარადის გონებასა მვედრე\ბელთა
Line: 14    
მისთასა მიჰყვის, ხოლო აქა უმეტესიცა აჩუენა და არა განკურ\ნებაჲ
Line: 15    
ხოლო აღუთქუა, არამედ მოსლვაჲცა სახედ მისა, და ესე ამისთჳს
Line: 16    
ქმნა, რაჲთა გულისჴმა-გჳყოს სათნოებაჲ ასისთავისაჲ მის, რამეთუ
Line: 17    
უკუეთუმცა არა ესრეთ ეთქუა, ვერმცა გუეცნა სიკეთე კაცისაჲ მის.

Line: 18       
ხოლო ესე საქმე ქანანელისა მის დედაკაცისა ზე წინააღმდგომად
Line: 19    
ქმნა, რამეთუ აქა არა უწოდდა მისლვად და თავით თჳსით მოსწრაფე
Line: 20    
არს მისლვად და კურნებისა მის მიცემად. რაჲთა საცნაურ-ყოს ასისთა\ვისა
Line: 21    
მის სარწმუნოებაჲ და ფრიადი სიმდაბლე. ხოლო ქანანელი იგი
Line: 22    
ევედრებოდა ღმერთსა და ჰყოვნიდა უფალი მიცემად თხოისა მისისასა
Line: 23    
და უჯეროდ სახელსდებდა მინიჭებად მისდა კურნებისა მის, რამეთუ
Line: 24    
მკურნალი არს ბრძენი და ღონიერი, და მრავალსახედ ჰკურნებს სულთა;
Line: 25    
აქა უხუად მიმნიჭებელობითა განაცხადა სარწმუნოებაჲ ასისთავისაჲ
Line: 26    
მის და კუალად მუნ დაყოვნებითა მით და მკსინვარედ მიგებითა გუა\უწყა
Line: 27    
სარწმუნოებაჲ დედაკაცისაჲ მის. ეგრეთვე აბრაჰამის ზე და ლო\თისა
Line: 28    
იქმნა, რამეთუ აბრაჰამს გამოუცხადა დაქცევაჲ იგი სოდომელთაჲ,
Line: 29    
რაჲთა საცნაურ იქმნას საზომი სიყუარულისა მისისაჲ, ვითარ მჴურვა\ლედ
Line: 30    
ევედრებოდა სოდომელთათჳს; და კუალად ლოთს არარაჲ აუწყეს
Line: 31    
ანგელოზთა მათ, რაჲთა გამოჩნდეს უცხოთმოყუარებისა მისისა სათნო\ებაჲ.
Line: 32    
იხილეთ უკუე, რასა ეტყჳს ასისთავი იგი:

Part: s  
Line: 33       
სახარებაჲ: უფალო, არა ღირს ვარ მე, რაჲთამცა სართულსა
Line: 34    
ჩემსა ქუეშე შემოხუედ" (8,8 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 35       
თარგმანი: ვისმინოთ, მორწმუნენო, რომელნი-ესე ქრისტეს შე\ვიწყნარებთ,
Line: 36    
რამეთუ შესაძლებელ არს აწცა შეწყნარებაჲ მისი. ვისმი\ნოთ
Line: 37    
და ვჰბაძვიდეთ მას და ესევითარითავე მოსწრაფებითა შევიწყნა\როთ,
Page: II-120   Line: 1    
რამეთუ ოდეს გლახაკი შევიწყნაროთ, მშიერი და შიშუელი,
Line: 2    
ქრისტესა შევიწყნარებთ სახედ ჩუენდა.

Part: s  
Line: 3       
სახარებაჲ: არამედ სიტყჳთ ხოლო თქუ, და განიკურნოს
Line: 4    
მონაჲ ჩემი" (8,8 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 5       
თარგმანი: ჰხედავა, ვითარ მსგავსად კეთროვნისა მის ესეცა
Line: 6    
ჯეროვნად ეტყჳს, რამეთუ არა ჰრქუა, თუ: ევედრე ღმერთსა ანუ ილო\ცე,
Line: 7    
არამედ -- თქუ სიტყჳთ! ჩუენცა მარადის ესრეთ ვიტყოდით: უფა\ლო,
Line: 8    
სული ჩემი დაცემულ არს ცოდვათა შინა განრღუეული და ფრიად
Line: 9    
იგუემების მძლავრებისაგან ვნებათაჲსა; თქუ სიტყჳთა და განიკურნენ
Line: 10    
უკურნებელნი იგი წყლულებანი მისნი. უკუეთუ გულითა მჴურვალითა
Line: 11    
და სარწმუნოებითა შეუორგულებელითა მოუწყინებელად ესრეთ ვევედ\რებოდით,
Line: 12    
გურქუას ჩუენ სახიერმან მან: "წარვედ და, ვითარცა გრწმე\ნა,
Line: 13    
გეყავნ შენ".

Part: s  
Line: 14       
სახარებაჲ: სიტყჳთ ხოლო თქუ, და განიკურნოს მონაჲ იგი
Line: 15    
ჩემი. რამეთუ მეცა კაცი ვარ ჴელმწიფებასა ქუეშე და მქონან ჩემ ქუ\ეშე
Line: 16    
ერისაგანნი; და ვჰრქჳ მას: წარვედ! და წარვიდის; და სხუასა: მო\ვედ!
Line: 17    
და მოვიდის; და მონასა ჩემსა: ქმენ ესე! და ქმნის.

Line: 18       
ესმა რაჲ ესე იესუს, დაუკჳრდა და ჰრქუა ერსა მას, რომელნი
Line: 19    
მისდევდეს მას: ამენ გეტყჳ თქუენ: არცა ისრაჱლსა შორის ესოდენი
Line: 20    
სარწმუნოებაჲ ვპოე" (8,8-10 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 21       
თარგმანი: რაჲმცა იყო უზეშთაეს ამის სარწმუნოებისა, ვინა\ჲთგან
Line: 22    
თავადსა უფალსა დაუკჳრდა იგი და ერსა მას სახედ მისცა საქმე
Line: 23    
იგი მისი, რაჲთა ჰბაძვიდენ მას. ჰხედავა, ვითარ რომელთაცა წამეს
Line: 24    
ჴელმწიფებაჲ მისი და ჰრწმენა ძალი და უფლებაჲ მისი, ყოველნი ქები\სა
Line: 25    
ღირს იქმნეს? პირველ ამისა "განუკჳრდებოდა ერსა მას მოძღურე\ბაჲ
Line: 26    
მისი, რამეთუ იყო სწავლაჲ იგი მისი მათა მიმართ, ვითარცა-იგი
Line: 27    
ვის ჴელმწიფებაჲ აქუნ"; და არარაჲ ამას ზედა აბრალა, არამედ უფ\როჲსად
Line: 28    
გარდამოიყვანნა მთით თავისა თჳსისა თანა, და წინაშე მათსა
Line: 29    
კეთროანი იგი განწმიდა დასამტკიცებელად გულისსიტყჳსა მის მათისა.

Line: 30       
კუალად კეთროანი იგი იტყოდა: "უკუეთუ გინდეს, ძალ-გიც განწმე\დაჲ
Line: 31    
ჩემი". და არა აბრალა, არამედ დაამტკიცა სიტყუაჲ მისი და ჰრქუა:
Line: 32    
"მნებავს, განწმიდნი!" და კუალად აწ თქუა ასისთავმან ამან: "სიტყჳთ
Line: 33    
ხოლო თქუ და განიკურნოს მონაჲ იგი ჩემი". და განუკჳრდა უფალსა
Line: 34    
სარწმუნოებაჲ მისი და თქუა: "არცა თუ ისრაჱლსა შორის ესოდენი
Line: 35    
სარწმუნოებაჲ ვპოე". ესენი უკუე ესრეთ საქებელ იქმნეს; ხოლო მართა
Page: II-121   Line: 1    
ვინაჲთგან არარაჲ ესრეთ თქუა, არამედ ეტყოდა: "ვიცი, რამეთუ რაჲცა
Line: 2    
სთხოო ღმერთსა, მოგცეს შენ ღმერთმან", არა ხოლო თუ ქებისა არა
Line: 3    
ღირს იქმნა, არამედ მეცნიერ ღათუ იყო და საყუარელ და ფრიად მოს\წრაფე
Line: 4    
მსახურებად უფლისა, გარნა შეჰრისხნაცა და განჰმართა ცთო\მილი
Line: 5    
გულისსიტყუაჲ მისი, რამეთუ ეტყოდა: "არა გარქუა შენ, ვი\თარმედ:
Line: 6    
უკუეთუ გრწმენეს, იხილო დიდებაჲ ღმრთისაჲ?" რომელ ესე
Line: 7    
ბრალობაჲ იყო, ვითარმცა არღა კეთილად ჰრწმენა. და კუალად ოდეს
Line: 8    
იგი ეტყოდა, ვითარმედ: "ვიცი, რაჲცა სთხოო ღმერთსა, მოგცეს შენ
Line: 9    
ღმერთმან", განაყენებდა ესევითარისა გულისსიტყჳსაგან და გულისჴმა\უყოფდა,
Line: 10    
ვითარმედ არა საჴმარ არს მისდა თხოაჲ, არამედ იგი თავადი
Line: 11    
არს წყაროჲ კეთილთაჲ. ამისთჳს ჰრქუა: "მე ვარ აღდგომაჲ და ცხორე\ბაჲ".
Line: 12    
ესე იგი არს, ვითარმედ არა საჴმარ არს ჩემდა მოცემად ძალი
Line: 13    
ზეგარდამო, არამედ უფალი ვარ ყოფად, რაჲცა მენებოს. ხოლო აქა
Line: 14    
ვინაჲთგან ასისთავმან მან ესოდენი წამა ჴელმწიფებაჲ მისი, აქო და
Line: 15    
უაღრესად ყოვლისა მის ერისა გამოაჩინა და ღირს-ყო სასუფეველსა
Line: 16    
ცათასა, და სხუათა ბაძვად მისისა სათნოებისა მოუწოდა, ვითარცა
Line: 17    
იტყჳს მახარებელი, ვითარმედ: "ჰრქუა ერსა მას: არცა თუ ისრაჱლსა
Line: 18    
შორის ესოდენი სარწმუნოებაჲ ვპოე". საცნაურ არს უკუე, ვითარმედ,
Line: 19    
რომელ-იგი გულისჴმა-ყო დიდი ჴელმწიფებაჲ და ძალი მისი, ესე ექმნა
Line: 20    
მიზეზ სარწმუნოებისა და სასუფეველისა და სხუათა მათ კეთილთა.
Line: 21    
რამეთუ არა თუ სიტყჳთ ხოლო აქო, არამედ უძლურებაჲცა იგი მონისა
Line: 22    
მისისაჲ განკურნა და ნიჭი დიდი აღუთქუა მას, რამეთუ იტყჳს:

Part: s  
Line: 23       
სახარებაჲ: ხოლო გეტყჳ თქუენ, რამეთუ: მრავალნი მზის\აღმოსავალით
Line: 24    
და დასავალით მოვიდოდიან და ინაჴ-იდგმიდენ აბრაჰამის
Line: 25    
თანა და ისაკის თანა და იაკობის თანა სასუფეველსა ცათასა; ხოლო
Line: 26    
ძენი იგი სასუფეველისანი განითხინენ ბნელსა მას გარესკნელსა. მუნ
Line: 27    
იყოს ტირილი და ღრჭენაჲ კბილთაჲ. და ჰრქუა იესუ ასისთავსა მას:
Line: 28    
წარვედ და ვითარცა გრწმენა, გეყავნ შენ. და განიკურნა მონაჲ იგი მისი
Line: 29    
მას დღესა შინა (8,11-13 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 30       
თარგმანი: ვინაჲთგან ლუკაცა აჴსენებს ამას სასწაულსა და
Line: 31    
მცირედრე შეცვალებულად იტყჳს, რაჲთა არავინ თქუას, თუ ურთიერ\თას
Line: 32    
წინა-აღუდგებიან, ჯერ-არს ამისი განმარტებაჲ.

Line: 33       
ვითარ უკუე იტყჳს ლუკა? -- ვითარმედ: "შევიდა იესუ კაპერნაუმდ.
Line: 34    
და ასისთავისა ვისმე მონაჲ სნეულ იყო და მიახდა აღსრულებად, რო\მელი
Line: 35    
იყო მისა პატიოსან. და ესმა მას იესუსთჳს და მოავლინა მისა
Page: II-122   Line: 1    
მოხუცებულნი ჰურიათანი ვედრებად მისა, რაჲთა მოვიდეს და განკურ\ნოს
Line: 2    
მონაჲ იგი მისი". ხოლო მათე იტყჳს, ვითარმედ: თავით თჳსით
Line: 3    
მოუჴდა ასისთავი იგი და ევედრა.

Line: 4       
თქუეს ვიეთმე, ვითარმედ სხუაჲ არს ესე და სხუაჲ არს იგი, დაღა\ცათუ
Line: 5    
მსგავსებაჲ აქუს, რამეთუ მისთჳს ჰურიანი იტყჳან, ვითარმედ:
Line: 6    
"შესაკრებელი მან აღმიშენა ჩუენ", ხოლო ამისთჳს თქუა უფალმან,
Line: 7    
ვითარმედ: "არცა თუ ისრაჱლსა შორის ესოდენი სარწმუნოებაჲ ვპოვე".
Line: 8    
და სხუასა მრავალსა იტყჳან, რაჲთამცა გამოაჩინეს, თუ არა ერთისათჳს
Line: 9    
არს ორთავე მახარებელთა სიტყუაჲ.

Line: 10       
ხოლო მე ვიტყჳ, ვითარმედ ერთ არს ასისთავი ესე ორთავე მიერ
Line: 11    
თქუმული და ესე სიტყუაჲ ჭეშმარიტ არს. ვითარ უკუე მათე იტყჳს,
Line: 12    
ვითარმედ: იგი თჳთ მივიდა იესუჲსა, ხოლო ლუკა იტყჳს, ვითარმედ:
Line: 13    
სხუანი მიავლინნა? მე ესრეთ გულისჴმა-ვჰყოფ, ვითარმედ ლუკა ლიქ\ნის-სიტყუაობასა
Line: 14    
მას ჰურიათასა მოასწავებს; რამეთუ ესმა რაჲ ასის\თავსა
Line: 15    
მას უფლისა მოსლვაჲ, ენება მისლვაჲ, ხოლო ჰურიანი ჰლიქნი\დეს
Line: 16    
მას და ეტყოდეს: ნუ შრომასა შეიმთხუევ, ჩუენ წარვიდეთ და
Line: 17    
მოვიყვანოთ იგი. და დააყენეს იგი მისლვად. ამისთჳსცა იხილენ სიტყუ\ანი
Line: 18    
იგი ლიქნისა მათისანი, ვითარ ეტყოდეს უფალსა, ვითარმედ: "უყუ\არს
Line: 19    
ნათესავი ჩუენი და შესაკრებელი მან აღმიშენა ჩუენ". არცა თუ
Line: 20    
იცოდეს, თუ ვინაჲ ჯერ-იყო ქებაჲ მისი, რაჲთამცა ეთქუა, ვითარმედ:
Line: 21    
ენება მოსლვაჲ თავით თჳსით, არამედ ჩუენ დავაყენეთ იგი მწუხარე\ბისა
Line: 22    
მისთჳს, რომელი შეემთხჳა მას, -- რაჲთამცა ესრეთ გამოაჩინეს
Line: 23    
სარწმუნოებაჲ მისი. ხოლო მათ ესევითარი არარაჲ თქუეს, რამეთუ
Line: 24    
შურისაგან არა ენება სარწმუნოებისა მისისა გამოცხადებაჲ, არამედ
Line: 25    
ფარვიდეს მას, რაჲთა არა დიდად შეჰრაცხოს იგი უფალმან, რამეთუ
Line: 26    
შემძლებელ არს შური სრულიად დაბნელებად გონებისა. გარნა მხედ\ველმან
Line: 27    
მან გულთამან და მეცნიერმან დაფარულთამან თჳნიერ მათისა\ცა
Line: 28    
უწყებისა აქო გონებაჲ კაცისაჲ მის, ვითარცა ლუკავე განჰმარტებს
Line: 29    
სიტყუასა ამას, ვითარმედ: "იესუ წარვიდა მათ თანა. და ესმა რაჲ
Line: 30    
ასისთავსა მოსლვაჲ მისი, მიავლინნა მეგობარნი და ჰრქუა: უფალო,
Line: 31    
ნუ მოშურები, რამეთუ არა ვარ ღირს, რაჲთა სართულსა ქუეშე სახლი\სა
Line: 32    
ჩემისასა შემოხჳდე, რომლისაგან არცა თავი ჩემი ღირს ვიჩინე
Line: 33    
მოსლვად შენდა". აქამდე იტყჳს ლუკა. ხოლო ამისა შემდგომად ეუწყა
Line: 34    
რაჲ მოსლვაჲ უფლისაჲ, აღდგა და თავით თჳსით მიეგებვოდა და ჰრქუა
Line: 35    
მას: "უფალო, არა ღირს ვარ, რაჲთამცა სართულსა ქუეშე ჩემსა შემო\ხუედ
Page: II-123   Line: 1    
არამედ სიტყჳთ ხოლო თქუ, და განიკურნოს მონაჲ იგი ჩემი",
Line: 2    
და შემდგომი ამისი, ვითარცა მათე წამოიტყჳს. ხოლო რომელ ლუკა
Line: 3    
მისი იგი მისლვაჲ არა თქუა, არცა მათე -- ჰურიათა მივლინებაჲ, ესე
Line: 4    
არა ურთიერთას წინააღდგომაჲ არს, არცა ცილობაჲ -- ნუ იყოფინ! არა\მედ
Line: 5    
უფროჲსად თითოეულისა მეორისაგან დაკლებულისა აღსრულებაჲ.
Line: 6    
და კუალად რომელ მათე იტყჳს, ვითარმედ, თქუა იესუ: "არცა თუ
Line: 7    
ისრაჱლსა შორის ესოდენი სარწმუნოებაჲ ვპოვე" -- და ამით გამოაჩი\ნა,
Line: 8    
ვითარმედ არა ისრაჱლთაგანი იყო იგი, არამედ კეისრისა მიერ
Line: 9    
მივლინებულთა მათ ასისთავთაგანი, ანუ ჰრომი, ანუ ბერძენი; ხოლო
Line: 10    
ლუკა იტყჳს, ვითარმედ: ჰრქუს ჰურიათა, რამეთუ "უყუარსო ნათესავი
Line: 11    
ჩუენი და შესაკრებელი მან აღმიშენა ჩუენ", არცა ესე წინააღდგომი
Line: 12    
რაჲმე არს, რამეთუ იგიცა ამასვე მოასწავებს, ვითარმედ არა ჰურიათა\განი
Line: 13    
იყო, არამედ უყუარდა ნათესავი იგი და აღუშენა მათ შესაკრებე\ლი.
Line: 14    
ხოლო გულისჴმა-ყავთ თითოეული სიტყუაჲ მისი, რაოდენითა
Line: 15    
სიმდაბლითა და სარწმუნოებითა სავსე არს. შორს იყო იგი ზუაობისა
Line: 16    
მისგან და ანპარტავანებისა მთავართაჲსა, ვითარ-იგი წერილ არს იოვა\ნეს
Line: 17    
თავსა შინა სამეუფოჲსა მის კაცისათჳს, რომლისა ძე სნეულ იყო,
Line: 18    
ვითარმედ იტყოდა, რაჲთა მივიდეს და განკურნოს: "მოვედ პირველ
Line: 19    
მოსიკუდიდ ყრმისა მის". არამედ ამან არა ესრეთ თქუა, რამეთუ ფრი\ადი
Line: 20    
აქუნდა სიმდაბლე და სარწმუნოებაჲ. ამისთჳს არცა უფალსა ეტყო\და
Line: 21    
მისლვად, არცა უძლური იგი მიიყვანა მისა, არამედ ჰრქუა:
Line: 22    
"სიტყჳთ ხოლო თქუ და განიკურნოს". და ფრიადისა სიმდაბლისაგან
Line: 23    
პირველად არცა თუ მოელოდა, თუ ღირს-ყოს იგი უფალმან სიტყუად
Line: 24    
მისა. ვინაჲთგან უკუე იხილა, რამეთუ ენება უფალსა მისლვაჲ, მაშინ
Line: 25    
ჰრქუა: "სიტყჳთ ხოლო თქუ და განიკურნოს". რამეთუ ეშინოდა უფ\ლისა
Line: 26    
მიყვანებად სახედ თჳსა გულისსიტყჳთა ფრიადისა სიმდაბლისაჲთა.

Line: 27       
იხილეა გონიერებაჲ მისი? ამისთჳს სამართლად აქო უფალმან სარ\წმუნოებაჲ
Line: 28    
მისი და უაღრესად გამოაჩინა ყოვლისავე კრებულისა
Line: 29    
ჰურიათაჲსა და მონაჲ იგი განკურნა და ღირსად სასუფევლისა გამოაჩი\ნა.
Line: 30    
რამეთუ ვინაჲთგან მან შეწყნარებადცა უფლისა სახედ თჳსა უღირსად
Line: 31    
შეჰრაცხა თავი თჳსი, უფალმან ღირსად სასუფევლისა გამოაჩინა იგი
Line: 32    
და თანამკჳდრად აბრაჰამისა.

Line: 33       
თქუეს ვიეთმე, ვითარმედ: რად არა კეთროანიცა იგი ზემოწერილი
Line: 34    
ღირს იქმნა ესევითარსა ქებასა, რომელმან უმეტესიღა სარწმუნოებაჲ
Line: 35    
აჩუენა; რამეთუ არცა თუ ესე თქუა მან, ვითარმედ: "სიტყჳთ თქუ",
Line: 36    
არამედ უაღრესად -- "უკუეთუ გინდეს" ოდენო (ვითარცა წინაჲსწარ\მეტყუელი
Page: II-124   Line: 1    
იტყჳს, ვითარმედ: "ყოველივე, რაჲცა უნდა, ქმნა"). გარნა
Line: 2    
გულისჴმა-ყავთ, ვითარმედ იგიცა შემსგავსებულად თჳსისა სარწმუნო\ებისა
Line: 3    
საქებელ იქმნა. ამისთჳს მიყო ჴელი თჳსი სახიერმან და ჰრქუა:
Line: 4    
"მნებავს, განწმიდენი!" და მერმე ჰრქუა: "შეწირე შესაწირავი შენი
Line: 5    
საწამებელად მათდა". ესე იგი არს, შენ ამხილო მათ და პირი დაუყო
Line: 6    
სარწმუნოებითა შენითა. და კუალად, კეთროანი იგი ჰურიათაგანი იყო,
Line: 7    
ხოლო ასისთავი ესე -- წარმართ. და არა ერთ იყო მაშინ ჰურიისა მის
Line: 8    
სარწმუნოებაჲ, რომელსა თანანადებად ედვა ესე, და წარმართისა,
Line: 9    
უფროჲსად ჴელმწიფებასა შინა მყოფისაჲ, მოსლვად სარწმუნოებად;
Line: 10    
და ვითარ-იგი მას ჰრწმენა ესრეთ ძლიერად და მტკიცედ. რამეთუ გუ\ლისჴმა-ყო
Line: 11    
უფლებაჲ მისი ცათა შინა და ქუეყანასა ზედა და ცნა, ვი\თარმედ
Line: 12    
ესრეთ ჰმორჩილობენ მას სნებანი და სიკუდილი, ვითარ-იგი
Line: 13    
ერჩდეს მას მჴედარნი. ამისთჳს იტყჳს: "რამეთუ მე კაცი ვარ ჴელმწი\ფებასა
Line: 14    
ქუეშე", ესე იგი არს, ვითარმედ: მე კაცი ვარ ჴელმწიფებასა
Line: 15    
ქუეშე სხუათასა, ხოლო შენ ღმერთი ხარ, არავისსა ჴელმწიფებასა
Line: 16    
ქუეშე. აწ უკუეთუ მე რომელი-ესე კაცი ვარ დამონებული ჴელმწიფე\ბასა
Line: 17    
მეფეთა და მთავართასა, მყვანან ერისაგანნი ჩემ ქუეშე და უბრძა\ნებ
Line: 18    
მათ და მერჩიან, რავდენ უმეტესად შენ, რომელი-ეგე ღმერთ ხარ,
Line: 19    
არავისსა ჴელმწიფებასა ქუეშე, არამედ ყოველთავე უფალი და ჴელ\მწიფე,
Line: 20    
ყოველივე გმონებს და გმორჩილობს. "რამეთუ მე კაცი ვარო
Line: 21    
ჴელმწიფებასა ქუეშე და მყვანან ერისაგანნი", მსგავსნი ჩემისავე ბუნე\ბისანი,
Line: 22    
არამედ ეგრეთცა არა წინააღმიდგებიან, რამეთუ "ვჰრქჳ მას:
Line: 23    
წარვედ! და წარვიდის; და სხუასა: მოვედ! და მოვიდის; და მონასა
Line: 24    
ჩემსა: ქმენ ესე! და ქმნის". რავდენ უმეტესად შენ ყოველივე ძალ-გიც,
Line: 25    
რაჲთა, ვითარცა უფალმან მონასა, ესრეთ უბრძანო სიკუდილსა გინა თუ
Line: 26    
მოსლვად, და მოვიდეს, გინა თუ წარსლვად, და წარვიდეს.

Line: 27       
ჰხედავა მორწმუნოებასა მისსა? რამეთუ რომელი-იგი უკუანაჲსკნელ
Line: 28    
ყოველთა მიერ საცნაურ ყოფად იყო, ამან აწვე საცნაურ ყო, ვითარმედ
Line: 29    
აქუს უფალსა ჴელმწიფებაჲ სიკუდილისა და ცხორებისაჲ, შთაყვანებად
Line: 30    
ჯოჯოხეთად და აღმოყვანებად. რამეთუ არა კმა-ყო სახე იგი ერისა\განთაჲ,
Line: 31    
არამედ მონაჲცა აჴსენა უმეტესისა მორჩილებისა სახედ. ვინა\ჲთგან
Line: 32    
უკუე ესევითარისა კეთილისა გონებისა მიერ შემკობილ იყო,
Line: 33    
სამართლად პატივცემულ იქმნა ქრისტესგან და უმეტესი თხოისა თჳსისაჲ
Line: 34    
მიიღო; რამეთუ მოვიდა თხოად სიმრთელე ჴორციელი მონისა თჳსისაჲ
Line: 35    
და მკჳდრობაჲ სასუფეველისაჲ მიიღო, და წარვიდა. ჭეშმარიტად მის
Page: II-125   Line: 1    
ზედა აღესრულა, ვითარმედ: "ეძიებდით სასუფეველსა ღმრთისასა და
Line: 2    
ესე ყოველი შეგეძინოს თქუენ"; რამეთუ ვინაჲთგან დიდი სარწმუნო\ებაჲ
Line: 3    
და სიმდაბლე აჩუენა, ამისთჳს უფალმან მისცა მას სასუფეველი და
Line: 4    
შესძინა კურნებაჲ მონისაჲ მის მისისაჲ და არა ამით ხოლო ჯერითა პა\ტივსცა,
Line: 5    
არამედ -- რომელ გამოაჩინა, თუ ვინ განისხმიან სასუფეველი\საგან
Line: 6    
და იგი შეიყვანების. რამეთუ ამიერვე ყოველთა ეუწყების, ვითარ\მედ
Line: 7    
სარწმუნოებისაგან არს ცხორებაჲ და არა საქმეთაგან შჯულისათა,
Line: 8    
ამისთჳსცა არა ჰურიათა ხოლო, არამედ წარმართთაცა ნიჭი ესე დიდი მი\ეცეს
Line: 9    
და უფროჲსღა მათ, ვიდრე ამათ. რამეთუ ამას მოასწავებს უფალი,
Line: 10    
ვითარმცა იტყოდა, ვითარმედ: არა თუ ამას ზედა ხოლო ყოფად არს ესე,
Line: 11    
არამედ ყოველსავე სოფელსა ზედა აღსრულებად არს; რამეთუ ვინა\ჲთგან
Line: 12    
მაშინ წარმართთაგანნიცა მისდევდეს მას გალილეაჲთ, ესე სიტყუ\ანი
Line: 13    
წარმოთქუნა, რაჲთა წარმართთაგანთაცა სასოებაჲ ცხორებისაჲ
Line: 14    
მისცეს და ჰურიათაცა ზუაობაჲ დაამჴუას. ხოლო რაჲთა არა სრულიად
Line: 15    
დაბრკოლება სცეს მათ, არა შემოიღებს განცხადებულად სიტყუასა მას
Line: 16    
წარმართთა წოდებისასა, არამედ მიზეზი მიიღო ასისთავისა მისგან, და
Line: 17    
ეგრეთცა არავე თქუა განცხადებულად სახელი წარმართთაჲ, ვითარმედ:
Line: 18    
მრავალნი მოვიდენ წარმართთაგან, არამედ მრავალნი მოვიდენო აღმო\სავალით
Line: 19    
და დასავალით, რომელ-ესე წარმართთა მოსწავებაჲ იყო, და\ღაცათუ
Line: 20    
ცხადად არა სახელ-სდვა მათ, არადაბრკოლებისათჳს ჰური\ათაჲსა.
Line: 21    
რამეთუ ამისთჳს, სასუფეველსა რაჲ აჴსენებდა, სახელი აბრაჰა\მისი
Line: 22    
შორის შემოიღო, რაჲთა უმეტესად ეტკივნოს გული ჰურიათა,
Line: 23    
ესმას რაჲ წიაღთა მისთაგან განვრდომაჲ, რომლისა მიმართ იყო ყოველი
Line: 24    
სიქადული მათი, ვითარცა ნათლისმცემელი ეტყოდა, ვითარმედ: "ნუ
Line: 25    
იტყჳთ, მამაჲ გჳვის აბრაჰამ". ამისთჳს უფალი განვრდომასა წიაღთა
Line: 26    
მისთაგან აუწყებს, რომელ-ესე დიდ არს ზღვევაჲ მათ ზედა, -- ერთად,
Line: 27    
რომელ განვარდეს, და მეორედ, რომელ მათდა განჩემებულისა და გან\წესებულისაგან
Line: 28    
იქმნა განვრდომაჲ. ხოლო წარმართთა სიხარული ორ\კერძოვე
Line: 29    
იქმნა, რამეთუ მიემთხჳნეს კეთილთა, რომელთა მიმთხუევასა
Line: 30    
არა მოელოდეს. ხოლო ძედ სასუფეველისა ჰურიათა უწოდა, რომელთა\და
Line: 31    
განმზადებულ იყო სასუფეველი, არამედ მათ უცხო ყვნეს მისგან
Line: 32    
თავნი თჳსნი; რამეთუ მათდა მოცემულ იყვნეს წიაღნი აბრაჰამისნი,
Line: 33    
არამედ განცჳვეს უბადრუკნი და წარმართთაგანთა მორწმუნეთა ინაჴ\იდგეს
Line: 34    
სასუფეველსა ცათასა. ვინაჲთგან უკუე განჩინებაჲ იყო სიტყუაჲ
Line: 35    
იგი და უწყებაჲ ყოფადისაჲ მის, ამისთჳს დაამტკიცა სიტყუაჲ თჳსი
Page: II-126   Line: 1    
აღსრულებითა მით სასწაულისაჲთა, ვითარცა-იგი სასწაულთა მათ, აღს\რულებითა
Line: 2    
მის მიერ პირველივე თქუმულთაჲთა, სარწმუნო-ჰყოფს; რამე\თუ,
Line: 3    
უკუეთუ ვინ ურწმუნო იქმნებოდის აღწერილთა მათ სასწაულთა,
Line: 4    
გულისჴმა-ყოს უცთომელი იგი აღსრულებაჲ მის მიერ წინაჲსწარ
Line: 5    
თქუმულთაჲ და ჰრწმენეს ყოველივე. და კუალად წინაჲსწარმეტყუელე\ბაჲ
Line: 6    
სასწაულთა მათგან სარწმუნო იყო მაშინ მხილველთა მათ.

Line: 7       
ამისთჳსცა უფალმან პირველ თქუნა სიტყუანი ესე და მერმე განრ\ღუეული
Line: 8    
იგი განკურნა, რაჲთა ხილულთაგან ყოფადი სარწმუნო ყოს.
Line: 9    
და ჰრქუა ასისთავსა მას: "წარვედ და ვითარცა გრწმენა, გეყავნ შენ. და
Line: 10    
განიკურნა მონაჲ იგი მისი მას დღესა შინა".

Line: 11       
ერთითა ჯერითა ყრმასა მასცა სიმრთელე მისცა და ასისთავი სრუ\ლიად
Line: 12    
სარწმუნოებად მოიყვანა სასწაულითა მით. და ჭეშმარიტად
Line: 13    
საკჳრველ იყო მწრაფლი იგი კურნებაჲ, ვითარ განრღუეული და სიკუ\დილად
Line: 14    
განწირული მეყსა შინა მრთელი აღდგა. ეგრეთვე კეთროვნისა
Line: 15    
მისთჳს წერილ არს, მეყსეულად განწმიდნაო, რამეთუ არა კურნებანი
Line: 16    
ხოლო იყვნეს განსაკჳრვებელ, არამედ წამსა შინა თუალისასაცა აღსრუ\ლებაჲ
Line: 17    
სასწაულთაჲ მათ, რომელ-ესე სრულიად უგულისჴმოთაცა შემძ\ლებელ
Line: 18    
იყო გულისჴმის-ყოფად. ხოლო არა სასწაულთა მიერ ოდენ
Line: 19    
წინა-უყოფდა უფალი სარგებელსა, არამედ რომელ-იგი სასწაულთა საქ\მისა
Line: 20    
თანა დაუცხრომელად სიტყუასა წინა-დაუდებდა სასუფეველისასა
Line: 21    
და ყოველთა მოიზიდვიდა თავისა თჳსისა მომართ, რაჲთა შეიყვანნეს
Line: 22    
სასუფეველად; რამეთუ რომელთა განგდებასა მიერ უთქუმიდა, არა
Line: 23    
ამისთჳს უთქუმიდა, რაჲთა განყარნეს, არამედ რაჲთა შიშითა მით მო\აქცინეს
Line: 24    
ბოროტთა საქმეთაგან. ხოლო უკუეთუ სიტყუათა მათგან არარაჲ
Line: 25    
სარგებელ ეყო, მათისა მის უკეთურებისა იყო ცთომაჲ, და ყოველთა,
Line: 26    
რომელნი მათსა მას უკეთურებასა მიემსგავსებიან, რამეთუ არა ჰური\ათა
Line: 27    
ხოლო შეემთხჳა ესე, არამედ მრავალთა მორწმუნეთაგანცა. რამეთუ
Line: 28    
იუდაცა ძეთაგან სასუფეველისათა იყო და ესმა მასცა მოციქულთა
Line: 29    
თანა, ვითარმედ: "დასხდეთ თქუენ ათორმეტთა საყდართა", არამედ
Line: 30    
მიიქცა და იქმნა იგი შვილ გეჰენიისა. ხოლო ჰინდოჲ იგი, საჭურისი
Line: 31    
დედუფლისა მის ჰინდოეთისაჲ, უცხოთესლი და ბარბაროზი, მოვიდა
Line: 32    
აღმოსავალით და დასავალით და ღირს იქმნა აბრაჰამის თანა, ისაკისა
Line: 33    
და იაკობისა.

Line: 34       
ესე საქმე აწცა ჩუენ ზე ფრიად იქმნების, რამეთუ იტყჳს, ვითარ\მედ:
Line: 35    
"მრავალნი იყვნენ წინანი უკუანა და უკუანანი წინა". ამისთჳს
Line: 36    
ესრეთ იტყჳს, რაჲთა არცა ცოდვილნი სასოწარკუეთილ იყვნენ, ვითარ\მცა
Line: 37    
ვერ ეძლო მოქცევად, არცა რომელთა ეგონოს დგომაჲ, უდებ
Page: II-127   Line: 1    
იქმნენ, ვითარმცა არღარა შეემთხუეოდა დაცემაჲ. ამას იოვანეცა წინა\ჲთვე
Line: 2    
ქადაგებდა, ვითარმედ: "შემძლებელ არს ღმერთი ქვათა ამათგან
Line: 3    
აღდგინებად შვილად აბრაჰამისა", არამედ მან, ვითარცა მონამან,
Line: 4    
ესრეთ განცხადებულად არა თქუა, ხოლო ქრისტემან, ვითარცა უფალ\მან
Line: 5    
და მეუფემან, განჩინებით ბრძანა, ვითარმედ: "მრავალნი მზის\აღმოსავალით
Line: 6    
და დასავალით მოვიდოდიან და ინაჴ-იდგმიდენ აბრაჰამის
Line: 7    
თანა და ისაკის თანა და იაკობის თანა. ხოლო ძენი სასუფეველისანი
Line: 8    
განითხინენ ბნელსა მას გარესკნელსა. მუნ იყოს ტირილი და ღრჭენაჲ
Line: 9    
კბილთაჲ".


Part: S  
Line: 10  სწავლაჲ კვ


Line: 11       
ვითარმედ არა უჴმს მდგომარესა ვიდრე აღსასრულადმდე
Line: 12    
მინდობაჲ თავისა თჳსისაჲ, არცა რომელი დაეცეს, უჴმს
Line: 13    
სასოწარკუეთილებაჲ

Line: 14       
ამისთჳს, საყუარელნო, ნუმცა ვინ მინდობილ არს თავსა თჳსსა, არა\მედ
Line: 15    
სიტყუასა მას მარადის ვიტყოდოთ: "რომელი ჰგონებდეს დგომასა
Line: 16    
ეკრძალენ, ნუუკუე დაეცეს"; ნუცა კუალად დაცემულნი ესე და ქუე\მდებარენი
Line: 17    
ცოდვათა შინა წარვიკუეთთ სასოებასა, არამედ ვიტყოდით:
Line: 18    
"ნუუკუე დაცემული იგი არა აღდგისა?" რამეთუ მრავალნი სიმაღლე\სა
Line: 19    
ცათასა მისწუთეს სათნოებითა და ყოველივე მოთმინებაჲ უჩუენეს
Line: 20    
მთათა შინა და უდაბნოთა და არცა თუ ძილსა შინა თავს-იდებდეს ხილ\ვად
Line: 21    
დედაკაცისა და მერმე უდებ იქმნეს და დაეცნეს და მღჳმესა მას
Line: 22    
ცოდვისასა შთაცჳვეს. სხუანი კუალად უფსკრულთაგან ჯოჯოხეთისათა
Line: 23    
ზეცისა სასუფეველსა მიიწინეს და შებღალულნი აურაცხელითა ცოდ\ვითა
Line: 24    
მოქალაქობასა მას ანგელოზთასა მიიცვალნეს და ესოდენი სათნო\ებაჲ
Line: 25    
აჩუენეს, ვიდრეღა ეშმაკთა განასხმიდეს და მრავალთა სასწაულთა
Line: 26    
იქმოდეს და ამის საქმისა სახითა სავსე არიან წერილნი, სავსე არს
Line: 27    
ყოველი სოფელი. ამისთჳსცა მრავალნი მეძავნი და მემრუშენი და ჩუ\კენნი
Line: 28    
პირსა დაუყოფენ მანიქეველთა, რომელნი-იგი ნებისმყოფელნი
Line: 29    
არიან ეშმაკისანი და იტყჳან, ვითარმედ უკეთურებაჲ შეუცვალებელ
Line: 30    
არს, და სასოწარკუეთილ-ჰყოფენ ყოველთა, რომელნი ისმენდენ მათსა,
Line: 31    
და ფრიადსა შფოთსა შემოიღებენ კაცთა შორის, რაჲთამცა არავის შე\უნდვეს
Line: 32    
მოქცევად ცოდვისაგან უშჯულოთა მათ და უღმრთოთა.

Page: II-128  
Line: 1       
არამედ ჩუენ გულისჴმა-ვყოთ მრავალღონეობაჲ ეშმაკისაჲ და ვის\წაოთ
Line: 2    
ქრისტესგან და ყოველთა წმიდათაგან და თჳთ ბუნებითისა მებრ
Line: 3    
წესისაგან და რჩულთა მათგან სოფლიოთა. რამეთუ ყოვლით კერძო
Line: 4    
ჩანს განცხადებულად, ვითარმედ მოციქულნი ეშმაკისანი არიან, რო\მელნი
Line: 5    
იტყჳან, თუ უკეთურებაჲ შეუცვალებელ არს, და მსგავს მათსა
Line: 6    
არიან, რომელნი იტყჳან, თუ შობასა კაცისასა შეუდგს სათნოებაჲ, გინა
Line: 7    
უკეთურებაჲ. ამისთჳს ესე ყოველნი საეშმაკონი გულისსიტყუანი გან\ვიოტნეთ
Line: 8    
ჩუენგან და გულისჴმა-ვყოთ, ვითარმედ სათნოებაჲცა და
Line: 9    
ცოდვაჲცა ნებასა ზედა ჩუენსა არს და ვინაჲცა გუენებოს, მივალთ.
Line: 10    
რამეთუ, უკუეთუ ვინებოთ მოქცევაჲ ბოროტისაგან და ქმნაჲ კეთილი\საჲ,
Line: 11    
არავინ არს დამაყენებელ ჩუენდა, ვერცა რაჲ ძალ-უც ეშმაკსა
Line: 12    
დაბრკოლებად ჩუენდა, რამეთუ უძლურ არს იგი ძალითა ქრისტესითა
Line: 13    
და შეურაცხ, ვითარცა წერილ არს, ვითარმედ: "მტერისა მახჳლსა მო\აკლდა
Line: 14    
სრულიად".

Line: 15       
და კუალად, უკუეთუ გუენებოს მიცემად თავნი ჩუენნი უკეთურე\ბასა,
Line: 16    
იძულებით და უნებლიეთ ღმერთი არა დაგუაყენებს, რამეთუ
Line: 17    
თჳთმფლობელად დაჰბადა ბუნებაჲ პირმეტყუელთაჲ. ვინაჲთგან უკუე
Line: 18    
ესე ესრეთ არს და არა არს ცილობაჲ, შევიკრძალნეთ თავნი ჩუენნი
Line: 19    
სლვად იწროსა მას გზასა სათნოებისასა შიშით და სასოებით; შიშით
Line: 20    
ორკერძოთა მათ კაპანთათჳს, ხოლო სასოებით წინამძღურისა მის ჩუ\ენისა
Line: 21    
ქრისტესთჳს. ვიდოდით ფრთხილად და მღჳძარედ, რამეთუ უკუ\ეთუ
Line: 22    
ვის მიერულოს უდებებით, დაცემად არს ანუ მარჯუენით, ანუ
Line: 23    
მარცხენით. არა ჰხედავთა დავით წინაჲსწარმეტყუელსა, ვითარ ოდეს
Line: 24    
იგი მცირედ უდებ იქმნა, მეყსეულად შთავარდა მთხრებლსა მას ცოდ\ვისასა,
Line: 25    
გარნა ადრე აღდგა მადლითა ღმრთისაჲთა.

Line: 26       
აწ უკუე, კაცო, ნუ ამას ხოლო ხედავ, თუ ცოდა, არამედ იგი
Line: 27    
განიცადე, ვითარ განიბანა ცოდვაჲ იგი; რამეთუ ამისთჳს აღწერილ არს
Line: 28    
საქმე იგი, არა თუ რაჲთა დაცემაჲ მისი იხილო, არამედ რაჲთა აღდგო\მაჲ
Line: 29    
მისი გიკჳრდეს და ისწაო, თუ ოდეს შენცა შეგემთხჳოს დაცემაჲ,
Line: 30    
ვითარ გიღირს აღდგომად. რამეთუ, ვითარცა მკურნალნი გამოარჩევენ
Line: 31    
ძნელოვანთა სნებათა და აღსწერენ ღონესა კურნებისა მათისასა, რაჲთა
Line: 32    
განაწესონ რაჲ უძნელესთა კურნებაჲ, უდარესთა ადვილად მძლე ექმნენ,
Line: 33    
ეგრეთვე ღმერთმან განაწესა დიდთა მათ ცოდვათა სინანული და უბრძა\ნა
Line: 34    
წმიდათა თჳსთა აღწერად, რაჲთა ისწაონ კაცთა მცირეთაცა ზედა
Line: 35    
ეგრეთ ჴმარებაჲ სინანულისაჲ; რამეთუ უკუეთუ დიდთა მათ ეპოების
Page: II-129   Line: 1    
ადვილად კურნებაჲ, რავდენ უფროჲსღა უდარესნი ადვილად განიკურ\ნენ
Line: 2    
სინანულითა, ვინებოთ თუ.

Line: 3       
ვიხილოთ უკუე, ვითარ მოუძლურდა ანუ თუ ვითარ განიკურნა
Line: 4    
ნეტარი იგი. რაჲ იყო სახე სნეულებისა მისისაჲ? მრუშებაჲ და კაცის
Line: 5    
კლვაჲ. რამეთუ არა მრცხუენის ჴმითა მაღლითა თქუმად ესე; უკუეთუ
Line: 6    
სულმან წმიდამან ბრძანა ურცხჳნელად აღწერად საქმისა მის, მე რაჲს\ათჳსმცა
Line: 7    
ვფარვიდი? და უფროჲსღა ამას ვიტყჳ, ვითარმედ: რომელნი
Line: 8    
საქმესა ამას ჰფარვიდენ, იგინი უმეტესად ჰფარვენ სათნოებასა მისსა,
Line: 9    
რამეთუ არა ესრეთ გამოაჩინებს ახოვნებასა მისსა ბრძოლაჲ იგი გოლი\ათისი,
Line: 10    
ვითარ წინამდებარე ესე საქმე. და ნუ გიკჳრს ესე, რამეთუ
Line: 11    
ამისთჳს განვადიდებ ცოდვასა მას, რაჲთა უაღრესად გიჩუენო ძლევაჲ
Line: 12    
მისი. რაჲ არს უკუე განდიდებაჲ მის ცოდვისაჲ? სათნოებაჲ კაცისაჲ მის.
Line: 13    
რამეთუ არა სწორად განიკითხვის ყოველთა კაცთა ცოდვაჲ, არამედ
Line: 14    
"ძლიერნი ძლიერად განიკითხნენო"; და "რომელმან იცოდის ნებაჲ
Line: 15    
უფლისა თჳსისაჲ და არა ყოს, იგუემოს ფრიად". საცნაურ არს უკუე,
Line: 16    
ვითარმედ უმეტესი გულისჴმისყოფაჲ უმეტესისა ტანჯვისა მიზეზ ექმ\ნების
Line: 17    
გარდამავალთა მცნებისათა. ამისთჳს უკუეთუ მღდელმან სწორად
Line: 18    
სხუათასა ცოდოს, არა სწორად მათსა მიეჴადოსო სასჯელი, არამედ
Line: 19    
ფრიად უძჳრესი. ნუ უკუე გიკჳრს ვითარ ესე განვადიდებ ბრალსა მის
Line: 20    
მართლისასა და ჰგონებთ თუ ძნელ არს სიტყუაჲ ჩემი და უგზოსა ვალ
Line: 21    
მე. გარნა რაოდენცა ესე ვყო, უმეტესად გამოვაჩინებ ქებასა დავითისსა.
Line: 22    
რაჲ არს უკუე სხუაჲ უმეტესი განდიდებაჲ ბრალისაჲ მის? ჰე, არს
Line: 23    
სხუაჲცა: აღორძინებაჲ. ვითარცა-იგი კაცის-კლვაჲ კაენისი უმეტეს
Line: 24    
სხუათა იყო, რამეთუ არა უცხოჲ ვინ მოკლა, არამედ ძმაჲ თჳსი, რო\მელსა
Line: 25    
არა ევნო მისდა, და რამეთუ პირველ ყოველთასა მოიპოვა ესე
Line: 26    
ბოროტი, ეგრეთვე აქაცა უძჳრეს იყო ესე კაცის-კლვაჲ, ვიდრეღა სხუ\ათა
Line: 27    
კაცთაჲ; ,ერთად, რამეთუ არა ლიტონი კაცი იყო, რომელმან ბორო\ტი
Line: 28    
იგი ქმნა, არამედ წინაჲსწარმეტყუელი, ღირს-ქმნული მადლსა მას
Line: 29    
სულისა წმიდისასა და მეცნიერი ყოველსა კეთილსა და ბოროტსა; მე\ორედ,
Line: 30    
რომელ არა თუ მტერი და მავნებელი მოკლა, არამედ კაცი,
Line: 31    
რომელსა არარაჲ ევნო მისდა და უფროჲსღა ვნებულ იყო მის მიერ; და
Line: 32    
არა კმა ეყო ერთი იგი ვნებაჲ -- მისლვაჲ მეუღლისა მისისა, არამედ
Line: 33    
მოკლვაჲცა დაურთო; მესამედ, ჰასაკსაღა სიბერისასა ქმნა ესე, რო\მელ
Line: 34    
უმეტესად აღმაორძინებელ იყო ბრალისა მისასა.

Page: II-130  
Line: 1       
იხილეთა, ვითარ არა ვჰრიდე მართალსა მას თქუმად სიდიდე ცოდ\ვისა
Line: 2    
მისისაჲ? გარნა ამას ყოველსა ზედა მინდა, რაჲთამცა იყო ვინ აწ
Line: 3    
აქა მანიქეველთა, ანუ მარკიანელთა წვალებისაგანი, რაჲთა უძლიერე\სადმცა
Line: 4    
დაუყავ პირი მათი. იგინი იტყჳან, იმრუშა და კაც-კლაო, ხოლო
Line: 5    
მე უმეტესადღა აღვაორძინე ცოდვაჲ მისი, პატივისა მისისათჳს და ჰასა\კისა
Line: 6    
და სხჳსა მრავლისა. არამედ ამას ყოველსა ზედა უსაკჳრველეს
Line: 7    
არს საქმე ახოვნებისა მისისაჲ, რომელ უფსკრულსა რაჲ ცოდვისასა
Line: 8    
შთავარდა, არა დაიჴსნა, არცა წარიკუეთა სასოებაჲ, არცა მოუძლურდა
Line: 9    
ესევითარისა მის სასიკუდინოჲსა წყლულებისაგან, არამედ მეყსეულად
Line: 10    
აღდგა და ფრიად უძლიერესად მოწყლა მომწყლველი იგი მისი ეშმაკი.
Line: 11    
და მსგავს იყო საქმე იგი მჴედარსა ახოანსა, რომელი შევიდის წყობად
Line: 12    
ბარბაროზისა ვისმე; და სცის ბარბაროზმან მან ჰორლითა გულსა მისსა
Line: 13    
ანუ ღჳძლსა, და დასცის, და მეყსეულად დაურთის მეორე წყლულებაჲ
Line: 14    
უძჳრესი პირველისა. ხოლო ახოანი იგი დაეცის რაჲ ესევითართა მათ
Line: 15    
სასიკუდინეთა წყლულებათაგან, და ყოვლით კერძო შებღალულ არნ
Line: 16    
სისხლითა, არა დაიჴსნის, არამედ აღხლდის და სცის მახჳლითა მკლველ\სა
Line: 17    
მას თჳსსა და მყის მოაკუდინის და აღსძუარცის საჭურველი მისი და
Line: 18    
ძლევით შემოსილი მიიქცის თჳსთა მიმართ. ეგრეთვე აქა რავდენიცა
Line: 19    
სიფიცხე სთქუა წყლულებათა დავითისთაჲ, ესოდენ უსაკჳრველესად
Line: 20    
გამოაჩინებ სულსა მისსა; რამეთუ უძლო ახოვნად აღდგომაჲ და ყოვლი\სა
Line: 21    
მის მბრძოლთა განწყობილისაჲ ოტებად და ბოროტისა მის ერის\თვისა
Line: 22    
მათისა მოკლვად. იციან ესე საქმე, რომელნიცა ძნელოვანთა
Line: 23    
ცოდვათა შთავრდომილ არიან. რამეთუ არა ესრეთ ახოანი და ძლიერი
Line: 24    
საჴმარ არს სული მართლიად მსრბოლთათჳს და დაუბრკოლებელად
Line: 25    
მავალთა (რამეთუ ესევითარსა მას მოგზაურობასა აქუს სასოებაჲ იგი
Line: 26    
კეთილი თანამავალად და შრომისა მის აღმასუბუქებელად და უმეტესისა
Line: 27    
გულსმოდგინებისა მიმცემელად), ვითარ-იგი უჴმს ფრიადი სიმჴნე და
Line: 28    
გული აღვსებული სიქველითა დიდითა, ოდეს შემდგომად მრავლისა
Line: 29    
ძლევისა და გჳრგჳნოსნობისა შეემთხჳოს ბოროტი დაცემაჲ და მის ყოვ\ლისა
Line: 30    
სიმდიდრისაგან ცარიელი დაშთეს, რაჲთა კუალად უცონელად
Line: 31    
ჴელ-ყოს თჳსსა მას საგრობასა საგრობად. და კუალად პირველითგან
Line: 32    
იწყოს ჭირით და ოფლით სლვად და სიმდიდრე იგი წარწყმედული მრა\ვალწილად
Line: 33    
მოიგოს.

Line: 34       
და ამის საქმისა სხუაჲცა სახე შემოვიღო: გულისჴმა-ყავ, ვითარმცა იყო
Line: 35    
ვინ მენავეთმოძღუარი, რომელმან თავს-იდვა შრომაჲ ფრიადი და წარ\ვიდა
Line: 36    
ქუეყანათა შორთა და აღავსო ნავი დიდი სიმდიდრითა ფრიადითა,
Line: 37    
მრავალთა ღელვათა ებრძოლა, მრავალთა ნიავქართა წინააღუდგა, მრავა\ლთა
Line: 38    
ავაზაკთა მძლე ექმნა, და მოიწია რაჲ ქალაქსა მას სამეუფოსა და ენე\ბა
Page: II-131   Line: 1    
საფასისა დიდძალისა შეღებაჲ სახედ თჳსად, პირსა წინაშე ნავთსადგუ\რისასა
Line: 2    
შემუსრა ნავი იგი დიდი და წარწყმიდა ყოველივე სიმდიდრე
Line: 3    
თჳსი წყალთა შინა და ძლით შიშუელი განვიდა ჴმელად. აწ უკუეთუ
Line: 4    
ესევითარი იგი არა კაცი იყოს მჴნე და სულგრძელი, იკადრამცა მერმეღა
Line: 5    
ნავისა მოგებად და კუალად ზღუათა ბრძოლად და კუალად სიმდიდრისა
Line: 6    
მორეწად? -- ნუ იყოფინ! უკუეთუ მცონარი იყოს და სულმოკლე,
Line: 7    
აღირჩევს თხოასა პურისასა, ვიდრეღა კუალად შეკადრებად პირველ\სავე
Line: 8    
სიძნელესა. ხოლო ახოვანმან და გონიერმან მენავეთმოძღუარმან
Line: 9    
კუალად ჴელ-ყვის ჴელოვნებასა თჳსსა სასოებითა ღმრთისაჲთა და შე\ეწიის
Line: 10    
ღმერთი და ორწილად განამრავლის სიმდიდრე იგი, რომელ წარ\წყმიდა,
Line: 11    
ანუ მრავალწილადცა. ეგრეთვე ქმნა ნეტარმან დავით: შეემთხჳა
Line: 12    
დაქცევაჲ ნავისა მის სულიერისაჲ, შემდგომად ბევრეულთა მათ შრომა\თა
Line: 13    
და ოფლთა, და არავე დაიჴსნა უსასოებითა, არამედ კუალად ნავი იგი
Line: 14    
აღაგო და აფრანი აღუპყრნა ნიავსა მას სულიერსა და საჭენი ჴელად
Line: 15    
იხუნა და პირველივე შრომაჲ თავს-იდვა და შეიკრიბა სიმდიდრე მიუ\თხრობელი.
Line: 16    
და რავდენი საქმე აიძულებდა მას სასოებისა წარკუეთად.
Line: 17    
პირველად, სიდიდე იგი ცოდვისაჲ მის; მეორედ, რომელ არა სიჭაბუკე\სა
Line: 18    
თჳსსა შეემთხჳა, ოდეს-იგი უმეტესად შეეძლო სინანული, არამედ
Line: 19    
ჟამსა ოდენ სიბერისასა; მესამედ, რომელ ესოდენი სიმდიდრე სათნო\ებათაჲ
Line: 20    
წარწყმიდა, რავდენი მოეგო სიჭაბუკესა თჳსსა, ოდეს მწყსიდა
Line: 21    
სამწყსოსა; რავდენი იღუაწა გოლიათის მიმართ სახელისათჳს ღმრთისა;
Line: 22    
რავდენი სათნოებაჲ აჩუენა საულის ზედა, რამეთუ სულგრძელებაჲ
Line: 23    
იგი, სახარებასა შინა აღწერილი, და ძჳრუჴსენებლობაჲ აჩუენა მის
Line: 24    
ზედა; რავდენგზის მტერი თჳსი ჴელთ-იგდო და არა ავნო მას, არამედ
Line: 25    
აღირჩია დევნულებაჲ და ქუეყანითი ქუეყანად სივლტოლაჲ, ვიდრეღა
Line: 26    
უჯეროჲსა მის და უსამართლოდ მტერისა თჳსისა, რომელი ეძიებდა მას
Line: 27    
მოკლვად, ნაცვლისა მიგებად. და შემდგომად მეფობისა მრავალი იყო
Line: 28    
სათნოებისა მისისა სიმრავლე, და ამას ყოველსა ზედა მადლი იგი წინა\ჲსწარმეტყუელობისაჲ
Line: 29    
და ყოველთა მიერ დიდებაჲ სათნოებისა მისისაჲ.

Line: 30       
ესე ყოველი მიზეზ იყო დაჴსნად გონებისა მისისა ცოდვასა მას
Line: 31    
ზედა, არამედ ესე ყოველნი ისარნი მტერისანი მისდა დასობილნი
Line: 32    
სიმჴნით აღმოიწუადნა და გულსავე მტერისასა დაასვნა, და ესოდენ
Line: 33    
განაბრწყინვა სული თჳსი, ესოდენ წმიდა-ყო, ვიდრეღა შემდგომად
Line: 34    
სიკუდილისა ნაშობთა მისთა ცოდვისა მლხინებელ იყო ღმერთი მისისა
Line: 35    
მის სათნოებისათჳს. და ვითარცა აბრაჰამისთჳს იტყოდა, ეგრეთვე და
Line: 36    
უმეტესადღა ამისთჳს თქუა ღმერთმან; რამეთუ აბრაჰამისთჳს ესრეთ
Page: II-132   Line: 1    
იტყჳს: "მოვიჴსენე აღთქუმაჲ ჩემი აბრაჰამის მიმართ"; ხოლო აქა არა
Line: 2    
აღთქუმაჲ აჴსენა, არამედ ესრეთ თქუა: "დავითისთჳს, მონისა ჩემისა,
Line: 3    
ჴელის-ამპყრობელ ვექმნე ქალაქსა ამას".

Line: 4       
და სოლომონ შემდგომად ესევითარისა მის ცოდვისა, რომელ ცოდა,
Line: 5    
ჴსენებისათჳს სათნოებათა დავითისთა არა განაგდო მეფობისაგან. და
Line: 6    
ესოდენ იყო დიდებაჲ მისი, ვიდრეღა პეტრე მოციქული შემდგომად
Line: 7    
ესოდენთა წელთა ეტყოდა ერსა, ვითარმედ: "ჯერ-არს განცხადებულად
Line: 8    
თქუმად მამათმთავრისა დავითისთჳს, რამეთუ აღესრულა და დაეფლა".
Line: 9    
და უფალი ჩუენი იესუ ქრისტე ეტყოდა რაჲ ჰურიათა, გამოაჩინებს,
Line: 10    
ვითარმედ შემდგომად ცოდვისა მის ესრეთ მოეცა კუალად მადლი
Line: 11    
სულისა წმიდისაჲ, ვიდრეღა ღმრთეებისა მისისათჳს წინაჲსწარმეტყუ\ელებად
Line: 12    
ღირს იქმნა; რამეთუ ენება რაჲ პირთა მათ ურცხჳნოთა დაყო\ფაჲ,
Line: 13    
ესრეთ ეტყოდა: "ვითარ დავით სულითა ხადის მას უფლით და
Line: 14    
იტყჳს: ჰრქუა უფალმან უფალსა ჩემსა, დაჯედ მარჯუენით ჩემსა?"

Line: 15       
ესე ყოველი კმა არს გამოჩინებად სათნოებათა მის ნეტარისათა,
Line: 16    
რამეთუ რომელი ღმერთმან განამართლოს, ვინ არს დამსჯელ მისა. ხოლო
Line: 17    
გნებავს თუ თითოეულად მოღუაწებისა მისისა ცნობად, რომელი შემდ\გომად
Line: 18    
ცოდვისა მის აჩუენა, იხილოთ იგი წიგნსა შინა "მეფეთასა" და
Line: 19    
წიგნსა შინა "ფსალმუნთასა". მუნ იხილოთ კადნიერებაჲ მისი ღმრთისა
Line: 20    
მიმართ, სიყუარული, ერთგულებაჲ, ვიდრე აღსასრულამდე კეთილის\მოყუარებაჲ.
Line: 21    
კუალად წიგნსა შინა "ფსალმუნთასა" იხილოთ, რავდენი
Line: 22    
გლოვაჲ აჩუენა, რავდენი სინანული; ცრემლნი მისნი იყვნეს საჭმელ
Line: 23    
მისა დღე და ღამე, დამაშურალ იყო მარადის სულთქუმათაგან, ცრემ\ლითა
Line: 24    
თჳსითა სარეცელსა თჳსსა დაჰბანდა, შეემოსა მას ძაძაჲ, ნაცარსა,
Line: 25    
ვითარცა პურსა, ჭამდა მწუხარებისაგან, და სასუმელსა თჳსსა ცრემლი\თა
Line: 26    
თჳსითა განზავებდა, დამაშურალ იყო ღმრთისა მიმართ ღაღადებითა,
Line: 27    
დასრულ იყო ჴმაჲ მისი ჴმითა კუნესისა მისისაჲთა, შემჴმარ იყვნეს
Line: 28    
ჴორცნი მისნი ძუალთა მისთა, მუჴლნი მისნი მოუძლურებულ იყვნეს
Line: 29    
მარხვისაგან, რამეთუ ფრიადისა გლოისაგან დაავიწყდებოდა ჭამად პუ\რი
Line: 30    
მისი.

Line: 31       
აწ უკუე, საყუარელნო, რომელთა წინა-გჳსხენ ესოდენნი ესე სახენი
Line: 32    
კეთილისანი, განვიფრთხოთ და ვისწრაფოთ არადაცემად. უკუეთუ კულა
Line: 33    
შეგუემთხჳოს სადა დაცემაჲ, ვისწრაფოთ არა დადგრომად დაცემასა
Line: 34    
შინა. რამეთუ არა თუ ამისთჳს წარმოგითხარ სახე ესე დავითისი, რაჲთა
Line: 35    
უდებებად მოგიყვანნე, არამედ რაჲთა უმეტესი შიში გაქუნდეს. რამე\თუ
Page: II-133   Line: 1    
უკუეთუ დავით მცირედ უდებ იქმნა, ესევითარნი წყლულებანი
Line: 2    
შეემთხჳნეს, რაჲმე იყოს ჩუენდა, რომელნი-ესე მარადღე უდებებასა და
Line: 3    
დაჴსნილობასა შინა ვართ?

Line: 4       
ნუ ამას ვხედავთ, თუ იგი დაეცა და აღდგა, და ადვილად გჳჩნს საქმე
Line: 5    
ესე, არამედ გულისჴმა-ვყვნეთ შრომანი იგი სინანულისა მისისანი:
Line: 6    
ვითარ მეფე ძაძასა შეიმოსდა, ვითარ დაუცხრომელად ტიროდა, ვითარ
Line: 7    
დაუცადებელად სულთ-ითქუმიდა, ვითარ ტკივილისაგან გულისა ჭამა\დიცა
Line: 8    
დაავიწყდებოდა, ვითარ ექმნეს ცრემლნი საჭმელად მისა დღე და
Line: 9    
ღამე. უკუეთუ მას ესოდენი ჭირი და შრომაჲ ეჴმარა, ვითარმე ვცხონ\დეთ
Line: 10    
ჩუენ, რომელნი ესოდენთა ცოდვათა თანამდებნი ვართ და ესრეთ
Line: 11    
ულმობელად ვიქცევით. რამეთუ რომელსა მრავალნი აქუნდენ სათნო\ებანი,
Line: 12    
ადვილად უძლის დაფარვად ცოდვისა ერთისა ანუ ორისა, ვითარ\ცა-იგი
Line: 13    
კეთილად აღჭურვილსა ვერ მსწრაფლ განეწონების ისარი, ხოლო
Line: 14    
შიშუელსა სადაცა ეცის, მყის განეწონის. აწ უკუე, საყუარელნო, რაჲთა
Line: 15    
არა ჩუენცა ეგრეთ შემემთხჳოს, აღვიჭურნეთ კეთილთა საქმეთა მიერ,
Line: 16    
მოვიგოთ სინანული მჴურვალე და ყოველნი ცოდვანი ჩუენნი განვი\ბანნეთ,
Line: 17    
რაჲთა აღვასრულნეთ დღენი ჩუენნი ნებასა შინა ღმრთისასა და
Line: 18    
ღირს ვიქმნეთ მიმთხუევად საუკუნესა მას ცხორებასა, რომელსა ღირს\მცა
Line: 19    
ვართ მკჳდრ-ყოფად ჩუენ ყოველნი მადლითა და კაცთმოყუარებითა
Line: 20    
უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესითა, რომლისაჲ არს დიდებაჲ და სიმ\ტკიცე
Line: 21    
თანა მამით და სულით წმიდოთურთ აწ და მარადის და უკუნითი
Line: 22    
უკუნისამდე, ამენ.


Next part



This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.