TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 30
Previous part

Chapter: 29  
Line: 1  თავი კთ


Part: T  
Line: 2       სიტყუაჲ ესე: "და შევიდა ნავსა და წიაღჴდა და მოვიდა თჳსა
Line: 3    ქალაქად. მაშინ მოართუეს მას განრღუეული ცხედარსა ზედა მდებარე.
Line: 4    და იხილა იესუ სარწმუნოებაჲ იგი მათი და ჰრქუა განრღუეულსა მას:
Line: 5    ნუ გეშინინ, შვილო, მიგეტევნენ შენ ცოდვანი შენნი" (9,1-2 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Line: 6       თჳსად ქალაქად ამას ადგილსა კაპერნაუმსა იტყჳს, რამეთუ ბეთ\ლემს
Line: 7    იშვა და ნაზარეთს აღიზარდა და მერმე დაუტევა ნაზარეთიო და
Line: 8    მოვიდა და დაემკჳდრა კაპერნაუმს. ამას უკუე სახელ-სდვა აწ მახარე\ბელმან
Line: 9    თჳსა ქალაქად.

Line: 10       ხოლო განრღუეული ესე სხუაჲ არს და არა იგი, რომლისათჳს იოვანე
Line: 11    იტყჳს; რამეთუ იგი საბანელსა მას იერუსალჱმისასა მდებარე იყო, ხო\ლო
Line: 12    ესე -- კაპერნაუმს; მას ოცდაათრვამეტი წელი აქუნდა, ხოლო ამისთჳს
Line: 13    ესევითარი არარაჲ თქუმულ არს. მას მსახური არა ჰყვა, ხოლო ამას
Line: 14    ჰყვეს მოღუაწენი, რომელთაცა ეტჳრთა იგი და მოიყვანეს უფლისა;
Line: 15    ამას ჰრქუა: "შვილო, მიგეტევნენ ცოდვანი შენნი", ხოლო მას ეტყოდა:
Line: 16    "გნებავსა, რაჲთა განიკურნო?". იგი განკურნა შაფათსა შინა, ხოლო ესე
Line: 17    არა შაფათსა შინა ქმნა; უკუეთუ არა, აქაცამცა ებრალა ჰურიათა. ესე
Line: 18    ყოველი ამისთჳს ვთქუ, რაჲთა არავინ ჰგონებდეს, თუ ერთისათჳს იტყო\დეს
Line: 19    მათე და იოვანე, და შეცვალებისა მისთჳს თქუმულთაჲსა შეჰრა\ცხონ
Line: 20    ცილობად სიტყუაჲ მათი; არამედ უწყოდინ, ვითარმედ მათე და
Line: 21    მარკოზ და ლუკა ერთისა ამისთჳს წარმოიტყჳან, ხოლო რომელი-იგი
Line: 22    იოვანეს სახარებასა შინა წერილ არს, სხუაჲ არს და არა ესე.

Line: 23       გულისჴმა-ყავთ უკუე სიმდაბლე მეუფისაჲ და სახიერებაჲ, რამეთუ
Line: 24    პირველ იხილა რაჲ შეკრებაჲ ერისა მის ფრიადისაჲ. წიაღვლო მიერ;
Line: 25    მერმე ჰრქუეს რაჲ გერგესეველთა მათ წარსლვად საზღვართაგან მათთა,
Line: 26    წარვიდა სახიერებით და არარას წინა-აღუდგა; და ენება რაჲ წიაღსლ\ვაჲ
Line: 27    ზღჳსაჲ მის, ნავად აღვიდა, რომელსა ეძლო ფრჴივცა წიაღსლვაჲ.
Line: 28    რამეთუ არა უნდა მარადის უაღრეს ბუნებისა კაცთაჲსა ქმნად საკჳრვე\ლებისა,
Line: 29    რაჲთა არა ბუნებაჲ იგი ჴორცთაჲ არაჭეშმარიტად შეჰრაცხონ.

Line: 30       ხოლო განრღუეულისა მისთჳს მათე იტყჳს, ვითარმედ: "მოართუეს
Line: 31    მას განრღუეული ცხედარსა ზედა მდებარე". და სხუანი მახარებელნი
Line: 32    იტყჳან, ვითარმედ: სართული სახლისაჲ აღსძარცვეს და გარდაუტევეს იგი
Line: 33    წინაშე იესუჲსა, და იხილა რაჲ სარწმუნოებაჲ მათი, უძლურისაჲცა და
Line: 34    მოღუაწეთაცა მისთაჲ (რამეთუ ორთასავე მოასწავებს სარწმუნოებასა,
Page: II-156   Line: 1    გარნა უმეტესი განრღუეულისაჲ მის იყო), ამისთჳსცა ესმა სანატრელი
Line: 2    იგი და საწადელი ჴმაჲ სახიერისა უფლისაჲ: "ნუ გეშინინ, შვილო, მი\გეტევნენ
Line: 3    შენ ცოდვანი შენნი!" ჵ, სიტყუაჲ ესე ტკბილი და სასურვე\ლი!
Line: 4    ჵ, ვინმცა მასმინა ჴმაჲ ესე დიდებული! გარნა შენ, სახიერო მეუ\ფეო,
Line: 5    თქუ ჩემდა მომართცა აურაცხელისა წყალობისა შენისათჳს, რამე\თუ
Line: 6    ყოველივე ძალ-გიც, მაცხოვარო!

Line: 7       არამედ ესეცა ჩუენ ზედა არს, ძმანო, უკუეთუ შორს ვყვნეთ თავნი
Line: 8    ჩუენნი ბოროტთაგან და შეუვრდეთ მას სარწმუნოებითა მჴურვალითა,
Line: 9    თქუას ჩუენდა მომართცა: "მიგეტევნენ ცოდვანი", რამეთუ წადიერ არს
Line: 10    იგი მიუთხრობელისა მის სახიერებისა მისისათჳს მოტევებად ცოდვათა
Line: 11    ჩუენთა და მიზეზსა ოდენ ეძიებს ჩუენ მიერ, შეწყალებად ჩუენდა,
Line: 12    უხუად მომნიჭებელი იგი.

Line: 13       "ნუ გეშინინ, შვილო, მიგეტევნენ ცოდვანი შენნი!"

Line: 14       ჴელმწიფებითა დიდითა განხეთქნა ჴელისწერილნი ცოდვათანი, რაჲ\თა
Line: 15    აჩუენოს სწორებაჲ და ერთარსებაჲ მისი მამისა თანა. და ესრეთ
Line: 16    გულისჴმა-ყავ: პირველად აჩუენა მოძღურებისა მის მიერ, რამეთუ იყო
Line: 17    სწავლაჲ მისი, ვითარცა ვის ჴელმწიფებაჲ აქუნ; მერმე აჩუენა კეთრო\ვნისა
Line: 18    მის მიერ, რამეთუ ჰრქუა: "მნებავს, განწმიდენი!" კუალად აჩუ\ენა
Line: 19    ასისთავისა მიერ, რაჟამს თქუა მან, ვითარმედ: "სიტყჳთ ხოლო თქუ
Line: 20    და განიკურნოს მონაჲ ჩემი". და სთნდა უფალსა სიტყუაჲ მისი და აქო
Line: 21    სარწმუნოებაჲ მისი; მერმე აჩუენა, რაჟამს სიტყჳთ ხოლო და ბრძანე\ბითა
Line: 22    აღჳრასხნა ზღუასა მას; კუალად აჩუენა განსხმითა მით ეშმაკთაჲთა
Line: 23    დიდითა ჴელმწიფებითა, რაჟამს თჳთ იგინი აღიარებდეს მას ძედ
Line: 24    ღმრთისა.

Line: 25       ხოლო აწ ამას ადგილსა სხჳთა უაღრესითა და უზეშთაესითა სახითა
Line: 26    განაგო, რაჲთა თჳთ მათ, მტერთა, აღიარონ სწორებაჲ მისი მამისა თანა
Line: 27    და მათითა პირითა აღმოათქუმია დიდებაჲ მისი, რამეთუ თავადი სახითა
Line: 28    სიმდაბლისაჲთა აღასრულებდა საქმესა თჳსსა. ამისთჳსცა რაჟამს-იგი
Line: 29    კრებული ერისა დიდისაჲ იყო გარემო მისა, ვიდრეღა შესლვად ვერ
Line: 30    ჴელ-ეწიფებოდა და სართულით გარდაუტევეს განრღუეული იგი, არა
Line: 31    შეისწრაფა განკურნებად ჴორციელისა მის სნეულებისა, არამედ პირვე\ლად
Line: 32    უხილავნი იგი წყლულებანი სულისანი განკურნნა მიტევებითა
Line: 33    ცოდვათაჲთა, რომელ-ესე უძლურსა მას დიდად სარგებელ ეყოფებოდა,
Line: 34    ხოლო იესუს არარას ქებასა მოატყუებდა ერისა მისგან უხილავობი\სათჳს
Line: 35    სასწაულისა მის. ხოლო მწიგნობარნი იგი, აღვსებულნი შურითა
Line: 36    ისწრაფდეს ბრალობისა დადებად მის ზედა და უნებელად მათდა გამო\აცხადეს
Line: 37    ყოველთა ზედა საკჳრველებაჲ იგი; რამეთუ ჴელოანმან მან
Page: II-157   Line: 1    ყოველსა ზედა ესეცა სიბრძნით განაწესა, რაჲთა შური იგი მათი გან\მაცხადებელად
Line: 2    საკჳრველებისა მის იქმნას. რამეთუ ვინაჲთგან ამბოხებ\დეს
Line: 3    იგინი და იტყოდეს, ვითარმედ: "ესე გმობს; ვის ჴელ-ეწიფების
Line: 4    მიტევებად ცოდვათა, გარნა მხოლოსა ღმერთსა?" იხილეთ, რაჲ მიუ\გო
Line: 5    მათ: არა განაქარვა იჭვი იგი მათი, არცა ჰრქუა, თუ: რაჲსათჳს
Line: 6    მწამებთ ესევითარსა ამას საქმესა, რამეთუ არა არს ჩემ თანა ესევითარი
Line: 7    ჴელმწიფებაჲ, არამედ უფროჲსად დაამტკიცა სიტყუაჲ იგი სიტყჳთა
Line: 8    თჳსითა და აღსრულებითა მით სასწაულისაჲთა, რაჲთა მათვე მიერ,
Line: 9    მტერთა მათ და მბრძოლთა, ესმას ერსა მას საკჳრველებაჲ იგი, არა
Line: 10    თჳსთაგან ხოლო. რამეთუ ქადაგეს დიდებაჲ მისი მადიდებელთა მისთა,
Line: 11    კეთროანმან მან და ასისთავმან, და აწ მტერთაცა და წინააღმდგომთა
Line: 12    აღმოთქუეს, დაღაცათუ არა უნდა; რამეთუ თქუეს რაჲ, ვითარმედ: "ვის
Line: 13    ჴელ-ეწიფების მიტევებად ცოდვათა, გარნა მხოლოსა ღმერთსა?" მიუგო
Line: 14    უფალმან და ჰრქუა მათ:

Part: s  
Line: 15       სახარებაჲ: რაჲსათჳს თქუენ ბოროტსა ჰზრახავთ გულთა შინა
Line: 16    თქუენთა? რაჲ უადვილეს არს სიტყუად: მიგეტევნენ ცოდვანი შენნი,
Line: 17    ანუ სიტყუად: აღდეგ და ვიდოდე? ხოლო რაჲთა უწყოდით, რამეთუ
Line: 18    ჴელმწიფებაჲ აქუს ძესა კაცისასა ქუეყანასა ზედა მიტევებად ცოდვათა,
Line: 19    მაშინ ჰრქუა განრღუეულსა მას: აღდეგ, აღიღე ცხედარი შენი და წარ\ვედ
Line: 20    სახედ შენდა! და იგი მეყსეულად აღდგა და წარვიდა სახედ თჳსა.
Line: 21    იხილა რაჲ ესე ერმან მან, დაუკჳრდა და ადიდებდეს ღმერთსა, რომელმან
Line: 22    მოსცა ესევითარი ჴელმწიფებაჲ კაცთა" (9,4-8 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 23       თარგმანი: სხუასაცა ადგილსა ეტყოდეს რაჲ ჰურიანი, ვითარ\მედ:
Line: 24    "კეთილისა საქმისათჳს ქვასა არა დაგკრებთ შენ, არამედ გმობი\სათჳს,
Line: 25    რამეთუ კაცი ხარ და გიყოფიეს თავი შენი ღმერთ", არა
Line: 26    დაჰჴსნა სიტყუაჲ იგი მათი, არამედ უფროჲსად დაამტკიცა და ჰრქუა:
Line: 27    "უკუეთუ არა ვიქმ საქმესა მამისა ჩემისასა, ნუ გრწამნ ჩემი; უკუეთუ
Line: 28    ვიქმ, დაღათუ ჩემი არა გრწამს, საქმენი გრწმენენ". ეგრეთვე აქა,
Line: 29    ვინაჲთგან იგინი იგონებდეს, გითარმედ: "ვის ჴელ-ეწიფების მიტევებად
Line: 30    ცოდვათა, გარნა მხოლოსა ღმერთსა", თავადმან სხუაჲცა სასწაული
Line: 31    ღმრთეებისა თჳსისაჲ აჩუენა და სახე დიდი მამისა თანასწორებისაჲ.
Line: 32    რამეთუ იგინი იგონებდეს, თუ მიტევებაჲ ცოდვათაჲ მხოლოჲსა ღმრთი\საჲ
Line: 33    არს, ხოლო თავადმან დაფარულნიცა გულთა მათთანი გამოაცხადნა,
Line: 34    რომელ ესეცა ღმრთისა საქმე არს. რამეთუ მათ სიტყუაჲ ესე არა გამო\აცხადეს,
Line: 35    არამედ გულთა შინა იგონებდეს, ვითარცა იტყჳს, ვითარმედ:
Page: II-158   Line: 1    "მუნ ვიეთმე მწიგნობართა თქუეს გულთა თჳსთა, ვითარმედ: ესე გმობს.
Line: 2    იცნოდა იესუ ზრახვანი მათნი და ჰრქუა მათ: რაჲსათჳს თქუენ ბოროტ\სა
Line: 3    ჰზრახავთ გულთა შინა თქუენთა?"

Line: 4       ხოლო ცნობაჲ დაფარულთა გულისათაჲ ჭეშმარიტად მხოლოჲსა
Line: 5    ღმრთისაჲ არს, ვითარცა იტყჳს წინაჲსწარმეტყუელი, ვითარმედ: "შენ
Line: 6    იცნი გულნი ჩუენნი მხოლომან"; და კუალად იტყჳს: "რომელი განი\კითხავს
Line: 7    გულსა და თირკუმელთა, ღმერთი მართალი"; და კუალად
Line: 8    წერილ არს: "კაცი პირსა განიცდინ და ღმერთი -- გულსა". და ესე
Line: 9    მრავალკერძო საცნაურ არს, ვითარმედ მხოლოჲსა ღმრთისაჲ არს განც\დაჲ
Line: 10    გონებათაჲ. ხოლო ქრისტემან რაჲთა გამოაჩინოს, ვითარმედ ღმერ\თი
Line: 11    არს თანასწორი მამისაჲ, ამისთჳს რომელსა იგინი ზრახვიდეს გულთა
Line: 12    შინა თჳსთა და არა გამოაცხადებდეს, რამეთუ ეშინოდა ერისა მისგან,
Line: 13    გამოუცხადა მათ და გულისსიტყუანი მათნი საცნაურ-ყვნა და ჰრქუა,
Line: 14    მათ სახიერებით: "რაჲსათჳს თქუენ ბოროტსა ჰზრახავთ გულთა შინა
Line: 15    თქუენთა" და შეპყრობილ ხართ ორითა სენითა ბოროტითა: შურითა და
Line: 16    ურწმუნოებითა? ამისთჳსცა ესერა პირველსა მას ზედა სხუასაცა სასწა\ულსა
Line: 17    წინა-გიყოფ გულსავსეყოფად ურწმუნოებისა თქუენსა და გამო\გიცხადებ
Line: 18    დაფარულსა გულთა თქუენთასა და მას ზედა სხუასაცა შევს\ძინებ
Line: 19    -- განკურნებასა მას განრღუეულისასა. აწ უკუე "რაჲ უადვილეს
Line: 20    არს სიტყუად: მიგეტევნენ ცოდვანი შენნი, ანუ სიტყუად: აღდეგ და
Line: 21    ვიდოდე? ხოლო რაჲთა უწყოდით, რამეთუ ჴელმწიფებაჲ აქუს ძესა
Line: 22    კაცისასა ქუეყანასა ზედა მიტევებად ცოდვათა, მაშინ ჰრქუა განრღუ\ეულსა
Line: 23    მას: აღდეგ, აღიღე ცხედარი შენი და წარვედ სახედ შენდა".

Line: 24       ხოლო სიტყუაჲ ესე, რომელსა იტყჳს, ესრეთ არს, ვითარმცა ეტყო\და,
Line: 25    ვითარმედ: რომელი უადვილეს არს, მიტევებაჲ ცოდვათა სულისა\თაჲ
Line: 26    ანუ განკურნებაჲ უძლურებასა ჴორცთასა? ჰე, ჭეშმარიტად გან\კურნებაჲ
Line: 27    ჴორცთაჲ უადვილეს არს, რამეთუ რაოდენ სული უაღრეს არს
Line: 28    ჴორცთასა, ეგოდენ მიტევებაჲ ცოდვათაჲ უზეშთაეს არს კურნებასა
Line: 29    ჴორცთასა. არამედ ვინაჲთგან იგი უხილავი არს და ესე -- ხილული,
Line: 30    ამისთჳს წინა-გიყოფ უდარესსა ამას და ხილულსა სასწაულსა, რაჲთა
Line: 31    ამისგან გრწმენეს უხილავი იგი და უაღრესი.

Line: 32       ესრეთ თქუა და მეყსეულად უბრძანა განრღუეულსა მას აღდგომაჲ
Line: 33    და აღებაჲ ცხედრისაჲ და წარსლვაჲ სახედ თჳსად, რაჲთა საქმით
Line: 34    გამოაჩინოს თქუმული იგი იოვანესი, რომელსა იტყოდა: "აჰა, ტარიგი
Page: II-159   Line: 1    ღმრთისაჲ, რომელმან აიხუნეს ცოდვანი სოფლისანი", და კუალად
Line: 2    თქუმული იგი წინაჲსწარმეტყუელისაჲ, ვითარმედ: "მან უძლურებანი
Line: 3    ჩუენნი იტჳრთნეს".

Line: 4       ჰხედავა, ვითარ ყოველსავე ადგილსა არა განაქარვებს სიტყუასა
Line: 5    მათსა, რომელნი იტყოდეს, ვითარმედ: სწორ-ჰყოფს თავსა თჳსსა
Line: 6    ღმრთისა თანა, არამედ უფროჲსად დაამტკიცებს ჭეშმარიტებასა წყა\როჲ
Line: 7    იგი ჭეშმარიტებისაჲ, რამეთუ არა თქუა თუ: სხჳსა მიერ უჴმს ძესა
Line: 8    კაცისასა მოღებაჲ ამის ჴელმწიფებისაჲ, ანუ თუ: მოცემულ არს მისდა,
Line: 9    არამედ: "რაჲთა იცოდითო, რამეთუ ჴელმწიფებაჲ აქუს ძესა კაცისასა
Line: 10    მიტევებად ცოდვათა", აჰა, ესერა, განვჰკურნებ განრღუეულსა ამას. და,
Line: 11    ვითარცა-იგი ზემო აჩუენა ჴელმწიფებაჲ თჳსი განწმედითა მით კეთრო\ვნისაჲთა
Line: 12    და განკურნებითა უძლურთაჲთა და შერისხვითა ზღჳსაჲთა და
Line: 13    განდევნითა ეშმაკთაჲთა, ეგრეთვე აქა -- მიტევებითა ცოდვათაჲთა.
Line: 14    ხოლო სახედ მიტევებისა მის ცოდვათაჲსა ქმნა განკურნებაჲ იგი განრ\ღუეულისაჲ,
Line: 15    და სახედ კურნებისა მისისა აჩუენა აღებაჲ იგი ცხედრი\საჲ,
Line: 16    რაჲთა ყოველთა იხილონ და ჰრცხუენეს ურწმუნოთა მათ და მედ\გართა
Line: 17    და, რაჲთა ვერვინ უძლოს თქუმად, თუ არა ჭეშარიტად და
Line: 18    სრულებით იქმნა კურნებაჲ მისი. ხოლო განკურნა რაჲ მკურნალმან მან
Line: 19    ჴელოანმან სნეული იგი უკურნებელი, უბრძანა წარსლვაჲ სახედ თჳსა
Line: 20    ცხედრითურთ, რაჲთა მოწამენი იგი უძლურებისანი იყვნენ მოწამე
Line: 21    კურნებისა მისისა, ვითარმცა ეტყოდა, ვითარმედ: მენება შენითა კურ\ნებითა
Line: 22    კურნებაჲ მათი, რომელნი ესე სულითა სნეულ არიან, ხოლო
Line: 23    ვინაჲთგან არა ჰნებავს, წარვედ სახედ შენდა და მუნ ქადაგებდი დი\დებასა
Line: 24    ღმრთისასა.

Line: 25       ჰხედავა, ვითარ გამოაჩინა, ვითარმედ იგი არს დამბადებელი სულთა
Line: 26    და ჴორცთაჲ? რამეთუ ორისავე მის არსებისა განრღუეულებაჲ და
Line: 27    უძლურებაჲ განკურნა და კურნებაჲ იგი უხილავისაჲ მის ხილულისა მის
Line: 28    მიერ საცნაურ-ყო. გარნა ერი იგი ჯერეთ ქუემდებარე იყვნეს გონები\თა
Line: 29    და ვერარას მაღალსა გულისჴმა-ჰყოფდეს. ამისთჳსცა იტყჳს მახა\რებელი:
Line: 30    "იხილა რაჲ ესე ერმან მან, დაუკჳრდა და ადიდებდეს ღმერთ\სა,
Line: 31    რომელმან მოსცა ესევითარი ჴელმწიფებაჲ კაცთა". დაღაცათუ
Line: 32    საქმენი მისნი ღმრთეებასა მისსა წამებდეს, არამედ ხილვისა მისთჳს
Line: 33    ჴორცთაჲსა კაცად სახელ-სდებდეს უმეცარნი იგი,ხოლო ქრისტემან არა
Line: 34    შეჰრისხნა ამას ზედა, რამეთუ არა სიტყუათა მიერ, არამედ საქმეთა
Line: 35    ენება აღმაღლებაჲ გონებათა მათთაჲ და მოყვანებაჲ მათი გულისჴმის\ყოფად
Line: 36    ღმრთეებისა თჳსისა.

Page: II-160  
Line: 1       ხოლო აწ ესეცა კეთილ იყო, რომელ იცნეს იგი, ვითარცა უზეშთა\ესი
Line: 2    ყოველთა კაცთასა და ღმრთისაგან მოსრული, რამეთუ უკუეთუმცა
Line: 3    ესე კეთილად დამტკიცებულ იყო მათ შორის, დღითი-დღე წარმატები\თა
Line: 4    გულისჴმა-ყვესმცა, ვითარმედ იგი არს ძე ღმრთისაჲ. არამედ არა
Line: 5    დაამტკიცეს ესე გულთა შინა თჳსთა, ამისთჳსცა ვერ უძლეს წარმატე\ბად;
Line: 6    რამეთუ კუალადცა იტყოდეს: "ესე კაცი არა არს ღმრთისაგან";
Line: 7    და კუალად -- "დრტჳნვიდესო მისთჳს ჰურიანი, რამეთუ თქუა:
Line: 8    მე ვარ პური, რომელი ზეცით გარდამოვჴედ, და იტყოდეს: არა ესე
Line: 9    არსა იესუ, ძე იოსეფისი, რომლისა მამაჲ ჩუენ ვიცით? ვითარ უკუე
Line: 10    იტყჳს აწ ესე, ვითარმედ: ზეცით გარდამოვჴედ?" და მრავალსა ესე\ვითარსა
Line: 11    იტყოდეს, რამეთუ თჳსთა მათ ვნებათა და ფრიადისა მის ურწ\მუნოებისა
Line: 12    საფარველად მოიპოებდეს სიტყუათა ამათ.


Part: S  
Line: 13  სწავლაჲ კთ


Line: 14       ვითარმედ სიმშჳდით ჯერ-არს მხილებაჲ და განმართებაჲ
Line: 15    ცოდვილთაჲ და არა რისხვით

Line: 16       ამას საქმესა აწცა მრავალნი იქმან და ჰგონებენ, თუ ღმრთისათჳს
Line: 17    შურსა იგებენ, ხოლო იგინი თჳსთა ვნებათა აღასრულებენ. ჯერ არს
Line: 18    უკუე, ყოვლისავე სიმშჳდით ქმნად, რამეთუ ღმერთსა ძალ-უც ცეცხლი\თა
Line: 19    დაწუვად მგმობართა თჳსთა. გარნა იგი მზესა აღმოუბრწყინვებს და
Line: 20    წჳმასა მოავლენს და ყოვლით კერძო კეთილსა უყოფს. ჩუენცა უკუე
Line: 21    თანა-გუაც ბაძვად მისდა და სწავლად, შერჩულვად წყალობით, არა
Line: 22    რისხვით, არცა მჴეცებრივ. რამეთუ რომელმან ცოდა, ანუ გმობაჲ
Line: 23    თქუა, არა თუ ღმერთსა რაჲმე ავნო, არამედ თავსა თჳსსა, თავი თჳსი
Line: 24    მოიწყლა, თავი თჳსი მოიკლა.

Line: 25       აწ უკუე სულთითქუენ მისთჳს, ტიროდე, რამეთუ ცრემლთაცა ღირს
Line: 26    არს. ამხილე მას და ასწავლე სახიერებით, რამეთუ სახიერებაჲ უმძლავ\რეს
Line: 27    არს ყოვლისა ძლიერებისა და უმეტეს მოიზიდავს წარწყმედულთა
Line: 28    მათ ცხორებად. იხილე, ვითარ ღმერთი წყალობით და სახიერებით
Line: 29    ეტყჳს შეურაცხისმყოფელთა მისთა ძუელსა მასცა შჯულსა და ახალსა.
Line: 30    მაშინ იტყოდა: "ერო ჩემო, რაჲ-მე შეგაწუხე შენ?" და კუალად ახალსა
Line: 31    ამას შინა: "საულ, საულ, რაჲსა მდევნი მე?" და კუალად ოდეს-იგი
Page: II-161   Line: 1    მოუჴდეს მოწაფენი და ეტყოდეს გარდამოსლვად ცეცხლისა და დაწუ\ვად
Line: 2    მათ, რომელნი-იგი წინა-აღუდგეს, შეჰრისხნა მათ იესუ და ჰრქუა:
Line: 3    "ანუ არა უწყითა, რომლისა სულისანი ხართ თქუენ?" ეგრეთვე ამას
Line: 4    ადგილსა არა ჰრქუა მათ: ეჰა შეგინებულნო და არაწმიდანო, მტერნო
Line: 5    ცხორებისა კაცთაჲსანო; არამედ აწ ისმინეთ, ვითარ ეტყჳს: "რაჲსათჳს
Line: 6    თქუენ ბოროტსა ჰზრახავთ გულთა შინა თქუენთა?"

Line: 7       და კუალად იგავსა მას შინა უბრძანაო სახლისა უფალმან მონათა
Line: 8    თჳსთა, რაჲთა აცადონ და არა აღმოფხურან ღუარძლი იგი, არამედ დრო\ებაჲ
Line: 9    სინანულისაჲ მისცენ. ამისთჳსცა მრავალთა შეინანეს და იქმნეს
Line: 10    მოსწრაფე, რომელნი პირველ ხენეშ იყვნეს და უკუანაჲსკნელ, ვითარცა
Line: 11    მნათობნი, გამობრწყინდეს, ვითარ-იგი პავლე და მეზუერე და ავაზაკი
Line: 12    და სხუანი მსგავსნი მათნი, რომელნი-იგი ღუარძლ იყვნეს და იქმნეს
Line: 13    იფქლ წმიდა. რომელ-ესე დაღაცათუ თესლსა ზედა არა იქმნების, თუმცა
Line: 14    ღუარძლი იფქლად გარდაიქცა, არამედ კაცთა ზედა იქმნების, რამეთუ
Line: 15    არა საზღვართა მიერ ბუნებისათა შეკრულ არს ამას ჯერსა ზედა სული
Line: 16    კაცისაჲ, არამედ აზნაურებითა თჳთმფლობელობისაჲთა პატივცემულ არს
Line: 17    და ნებასა ზედა მისსა არს, გინა თუ კეთილ ინებოს ყოფად, გინა თუ ბო\როტ,
Line: 18    ორივე ადვილ არს მისდა. ამისთჳს უკუე შენცა იხილო რაჲ კაცი ბო\როტისმოქმედი,
Line: 19    შეეწიე ლოცვითა, სწავლითა, სახიერებითა, ჩუენებითა
Line: 20    სახისა კეთილისაჲთა, ყოვლითავე ღონისძიებითა, რაჲთა მოაქციო იგი
Line: 21    ღმრთისა; მიემსგავსე მკურნალთა მათ ჴელოანთა, რამეთუ იგინიცა არა
Line: 22    ერთითა ხოლო სახითა ჰკურნებენ, არამედ იხილონ რაჲ წყლულებაჲ
Line: 23    ძნელი და დასდვიან წამალი, უკუეთუ ერთი იგი წამალი არა ერგოს,
Line: 24    სხუაჲ უცვალიან, და კუალად სხუაჲ მოიპოიან: ოდესმე სალბუნი და\ასხიან,
Line: 25    ოდესმე -- საცხებელი, ოდესმე განკუეთიან. ოდესმე დაწჳან.
Line: 26    ეგრეთვე შენ, უკუეთუ იქმნა მკურნალ სულთა, ყოველი ღონე კურნე\ბისაჲ
Line: 27    მოიპოე მცნებათაებრ ქრისტესთა, რაჲთა მიიღო სასყიდელი შე\ნისაცა
Line: 28    ცხორებისაჲ და სხუათა სარგებელისაჲ, რაჟამს-იგი ყოველსავე
Line: 29    იქმოდი სადიდებელად ღმრთისა, რამეთუ იტყჳს: "მადიდებელნი ჩემნი
Line: 30    ვადიდნე და შეურაცხის-მყოფელნი ჩემნი შეურაცხ იქმნენ".

Line: 31       აწ უკუე, საყუარელნო, ყოველსავე სადიდებელად მისა ვიქმოდით,
Line: 32    რაჲთა მოვიგოთ ნეტარებაჲ იგი საუკუნოჲ, რომელსა ღირსმცა ვართ
Line: 33    მიმთხუევად ყოველნივე მადლითა და კაცთმოყუარებითა უფლისა ჩუ\ენისა
Line: 34    იესუ ქრისტესითა, რომლისა თანა მამასა სულით წმიდითურთ
Line: 35    შუენის დიდებაჲ, პატივი და თაყუანისცემაჲ აწ და მარადის და უკუნი\თი
Line: 36    უკუნისამდე, ამენ.


Page: II-162  
Next part


This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.