TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 31
Previous part

Chapter: 30  
Line: 1  თავი ლ


Part: T  
Line: 2       სიტყუაჲ ესე: "და წარვიდოდა მიერ იესუ, იხილა კაცი, რო\მელი
Line: 3    ჯდა საზუერესა ზედა, მათეოს სახელი მისი, და ჰრქუა მას: მომდე\ვდი
Line: 4    მე. და აღდგა და მისდევდა მას" (9,9 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Line: 5       ქმნა რაჲ სასწაული იგი განრღუეულისაჲ უფალმან ჩუენმან იესუ
Line: 6    ქრისტე, და იხილნა გულნი მწიგნობართა მათ უკეთურთანი, ვითარმედ
Line: 7    აღივსნეს შურითა, არა დაადგრა მუნ, არამედ ადგილ-სცა, რაჲთა ნუ\გეშინის-სცეს
Line: 8    შურსა მას მათსა და გუასწაოს ჩუენ არა წარმდებებით
Line: 9    მიცემად თავთა ჩუენთა ჴელსა ბოროტისმყოფელთასა, არამედ ადგილ\ვსცემდეთ
Line: 10    უკეთურებასა მათსა. ხოლო წარ-რაჲ-ვიდოდა გზასა მას, პოვა
Line: 11    მათეოს საზუერესა ზედა და მოუწოდა მას. და რაჲსათჳს არა პეტრეს
Line: 12    და იოვანეს თანა უწოდა მას, არამედ აწ, უკუანაჲსკნელ? ესე ამისთჳს:
Line: 13    ვითარცა მათ მაშინ უწოდა, ოდეს იცოდა, თუ ჰრწმენეს, ეგრეთვე მა\თეოსს
Line: 14    მაშინ უწოდა, ოდეს იცოდა, ვითარმედ შეუდგეს მას. და კუა\ლად
Line: 15    პავლე შემდგომად აღდგომისა მოინადირა, რამეთუ მეცნიერმან
Line: 16    მან გულთამან და მხედველმან დაფარულთამან უწყოდა, თუ კაცად\კაცადსა
Line: 17    ოდეს ეგულების მოსლვად მისა. ამისთჳს არა პირველითგან
Line: 18    უწოდა მას, ოდეს-იგი ჯერეთ ფიცხელღა იყო, არამედ შემდგომად ბევ\რეულთა
Line: 19    მათ სასწაულთა და მრავლისა მის ჰამბვისა მისისა, რომელი
Line: 20    განისმა ყოველთა შორის. მაშინ მოუწოდა, რაჟამს იცოდა, ვითარმედ
Line: 21    ჰრწმენეს მისი.

Line: 22       ხოლო შენ გიკჳრდინ სიმდაბლე იგი მახარებლისაჲ ამის, ვითარ არა
Line: 23    ჰფარავს პირველსა მას ცხორებასა მისსა, არამედ სახელსაცა თჳსსა
Line: 24    წარმოიტყჳს, რომელი-იგი სხუათა მახარებელთა დაფარეს და სხჳთა
Line: 25    სახელითა აღწერეს წოდებაჲ მისი. არამედ მან განცხადებულად თქუა:
Line: 26    "იხილა კაცი, რომელი ჯდა საზუერესა ზედა, მათეოს სახელი მისი".
Line: 27    რაჲსათჳს თქუა, რომელი ჯდაო საზუერესა ზედა? რაჲთა უმეტესად
Line: 28    გულისჴმა-გჳყოს ძალი მწოდებელისაჲ მის, რამეთუ არა განშორებული
Line: 29    და განყოფილი ბოროტისა მის მიხუეჭისაგან, არამედ შორის მისა მყო\ფი
Line: 30    და სიღრმესა შინა მისსა დანთქმული აღმოიყუანა იგი, ვითარცა-იგი
Line: 31    ნეტარი პავლეცა ჟამსა მებრ სიფიცხისა მისისასა მოაქცია, ვითარცა
Line: 32    იგივე იტყჳს გალატელთა მიმართ: "რამეთუ გესმინა თქუენ სლვაჲ ჩემი
Line: 33    ღმრთისათა და ვსტყუენევდი მათ".

Page: II-163  
Line: 1       ეგრეთვე მეთევზურთა მათ, ჴელოვნებასა მას მათსა შინა რაჲ იყვნეს,
Line: 2    უწოდა. გარნა იგი არა საბრალობელი რაჲმე ჴელოვნებაჲ იყო, არამედ
Line: 3    სიგლახაკისა მომასწავებელი; ხოლო ესე ღონე იყო სავსე ფრიადითა
Line: 4    უჯეროებითა და სახე მტაცებლობისა და მოხუეჭისა უსამართლოჲსაჲ.
Line: 5    გარნა არავე სირცხჳლ-იჩინა სახიერმან მან წოდებად მისა. და რად
Line: 6    ვიტყჳ, თუ მეზუერისა წოდებაჲ არა სირცხჳლ-იჩინა? მეძვისაღა წოდე\ბაჲ
Line: 7    არა სირცხჳლ იჩინა. არა ხოლო წოდებაჲ, არამედ ამბორის-ყოფადცა
Line: 8    ფერჴთა და დალტობად ცრემლითა შეუნდო. რამეთუ ამისთჳს მოვიდა, --
Line: 9    არა ჴორცთა ხოლო კურნებად, არამედ უფროჲსღა სულთა მოუძლუ\რებულთა
Line: 10    განცოცხლებად, ვითარცა-იგი ქმნა განრღუეულსა მას ზედა
Line: 11    და აჩუენა განცხადებულად, ვითარმედ ჴელმწიფებაჲ აქუს მიტევებად
Line: 12    ცოდვათა. და მერმეღა უწოდა მეზუერესა, რაჲთა არავინ აღშფოთნეს,
Line: 13    იხილოს რაჲ მეზუერე მოწაფეთა შორის. რამეთუ რომელი-იგი უფალ
Line: 14    არს მიტევებად და სრულიად აჴოცად ცოდვათა, რაჲ საკჳრველ არს,
Line: 15    უკუეთუ ესე მოციქულებად განაწესა, ვითარცა უფალმან ყოველთამან?
Line: 16    ხოლო ჩუენ ვითარცა ვიხილეთ ძალი იგი მწოდებელისაჲ მის, ეგრეთვე
Line: 17    ვიხილოთ მორჩილებაჲ წოდებულისაჲ ამის, რამეთუ არა უდებ იქმნა,
Line: 18    არცა შეორგულდა და თქუა: რაჲ არს წოდებაჲ ესე? ნუუკუე ბასრო\ბით
Line: 19    მიწოდებს, ნუუკუე საცთურ რასმე მიგებს. არარაჲ ესევითარი
Line: 20    თქუა, არცა მოიგონა, არამედ მეყსეულად მისდევდა მას და არცა თუ
Line: 21    სახედ თჳსა ინება, წარსლვად და თჳსთა მისთა განზრახვად, არამედ მეყ\სეულად
Line: 22    აღდგა და მისდევდა მას; ვითარცა-იგი მეთევზურთა მათ ქმნეს
Line: 23    და ვითარცა-იგი მათ დაუტევეს მეყსა შინა ბადენი და ნავი და მამაჲ,
Line: 24    ეგრეთვე ამან დაუტევა საზუერე და საფასენი და განაშორა თავი თჳსი
Line: 25    ყოვლისავე სოფლიოჲსა ზრუნვისა და ამბოხებისაგან და გულსმოდგი\ნედ
Line: 26    მისდევდა უფალსა, ეწამებოდა წოდებასა მას, ვითარ ჟამსა ჯერო\ანსა
Line: 27    იქმნა, თჳსითა მით მორჩილებითა.

Line: 28       ხოლო რაჲსათჳს არა გჳთხრობენ მახარებელნი სხუათაცა მოწაფეთა
Line: 29    წოდებასა, თუ ვითარ ანუ რომლითა სახითა იწოდნეს? არამედ პეტ\რესთჳს
Line: 30    ხოლო და ანდრიაჲსთჳს, იაკობ და იოვანესთჳს, მათეოს და
Line: 31    ფილიპესთჳს; და სხუათა მათთჳს დაიდუმეს. -- ესე ამისთჳს, რამეთუ
Line: 32    ესენი იყვნეს ყოველთა უმეტესად უდარესთა საქმეთა შინა, რამეთუ
Line: 33    არარაჲ იყო უძჳრეს მეზუერეობისა, არცა უგლახაკეს მეთევზეობისა.
Line: 34    და ეგრეთვე ფილიპეცა ფრიად გლახაკთაგანი იყო, ვითარცა მამულიცა
Line: 35    მისი საცნაურ-ჰყოფს. ამისთჳს მახარებელნი ამათსა წოდებასა და ამათ\თა
Line: 36    საქმეთა გჳთხრობენ, რაჲთა ვცნათ, ვითარ ჭეშმარიტებისმოყუარე
Line: 37    არიან ყოველსა შინა; და ვითარცა უდარესთა ამათ საქმეთა უტყუელად
Page: II-164   Line: 1    იტყჳან, ეგრეთვე მაღალთა მათ და დიდთა უტყუელად გჳთხრობენ. რა\მეთუ
Line: 2    რომელნი-იგი საყუედრელად საგონებელთა მათ საქმეთა არარას
Line: 3    დაჰფარვენ, არამედ ყოველსავე იტყჳან მოძღურისათჳსცა და მოწაფე\თათჳსცა,
Line: 4    ვითარმცა იჭუეულ ვინ იყო დიდებულთა მათთჳს საქმეთა, თუ
Line: 5    არაჭეშმარიტსა იტყჳან ყოველსავე; და უფროჲსღა სასწაულთა მრავალ\თა
Line: 6    თანა-წარჴდებიან, ხოლო ყუედრებათა მათ და შეურაცხებათა ჯუარ\ცუმისათა
Line: 7    თითოეულად იტყჳან და სიგლახაკესა მას დედისასა და სიმ\დაბლით
Line: 8    შობასა მას ჴმამაღლად ქადაგებენ, ეგრეთვე სიგლახაკესა მას
Line: 9    მოწაფეთასა და საქმეთა მათთა შეურახთა განცხადებულად წარმო\იტყჳან.
Line: 10    ამის ყოვლისაგან საცნაურ არს, ვითარმედ მოსწრაფე იყვნეს
Line: 11    იგინი ჭეშმარიტებისა თქუმად და არარას თუალთღებით ანუ კაცთ\მოთნებით
Line: 12    აღსწერდეს. ხოლო აწ უწოდა რაჲ მათეს და პოა ესრეთ
Line: 13    მჴურვალედ მორჩილი, პატივ-სცა მას პატივითა მით დიდითა, რამეთუ
Line: 14    მეპურისტედ თჳსად ღირსყო იგი, რაჲთა უმეტესი სასოებაჲ და კადნი\ერებაჲ
Line: 15    მისცეს მას; რამეთუ არა სიგრძესა ჟამისასა, არამედ მეყსა შინა
Line: 16    ყოველივე ბრალი მისი აჴოცა და სული მისი წმიდა-ყო ყოვლისაგან
Line: 17    ბიწისა. და არა იგი ხოლო ღირს-ყო დაჯდომად მის თანა, არამედ სხუა\ნიცა
Line: 18    მრავალნი, ვითარცა იტყჳს:

Part: s  
Line: 19       სახარებაჲ: და იყო ჯდა რაჲ იგი ინაჴით სახლსა შინა, და მრა\ვალნი
Line: 20    მეზუერენი და ცოდვილნი თანა-სხდეს იესუჲს თანა ინაჴით და
Line: 21    მოწაფეთა მისთა თანა" (9,10 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 22       თარგმანი: ესეცა ბრალობად მისა შერაცხილ იყო, რომელ
Line: 23    ცოდვილთა დაიახლებდა; გარნა არცა ამას დაჰფარვენ მოწაფენი ესე და
Line: 24    მახარებელნი. ხოლო შეკრბეს მაშინ მათესა მეზუერენი, ვითარცა თჳსსა
Line: 25    მოყუასსა თანა, რამეთუ იხარებდა რაჲ იგი და იქადოდა ქრისტესსა
Line: 26    სახედ მისა შესლვასა, ყოველთავე მოუწოდა სიხარულსა მას, რამეთუ
Line: 27    ქრისტე ყოვლით კერძო განჰკურნებდა წყლულებათა მათ სულიერთა,
Line: 28    არა ხოლო თუ სასწაულთა მიერ და სწავლათა, არამედ დაჯდომაჲცა
Line: 29    მისი ტაბლად სწავლაჲ იყო სათნოებისაჲ და მოქცევაჲ შეცთომილთაჲ,
Line: 30    რაჲთა გუასწაოს ჩუენ, ვითარმედ, უკუეთუ გუენებოს, ყოველსავე
Line: 31    ადგილსა და ყოველსავე საქმესა შინა შესაძლებელ არს სარგებელისა
Line: 32    სულიერისა მოგებად. დაღაცათუ წინადაგებული იგი მაშინ ანგაჰრები\საგან
Line: 33    იყო და მონახუეჭისა, არამედ არა უღირს იჩინა ქრისტემან ჭამად,
Line: 34    რამეთუ ხედვიდა ამის საქმისაგან ფრიადსა სარგებელსა; და მეპურის\ტედ
Line: 35    იყვნეს მის თანა მეზუერენი. რამეთუ მკურნალმანცა უკუეთუ არა
Line: 36    თავს-იდვას სულმყრალობაჲ წყლულისაჲ და არა შეახოს ჴელი წუთხსა
Line: 37    და წალასა, ვითარ უძლოს განკურნებად წყლულებისა მის? ეგრეთვე
Page: II-165   Line: 1    სახიერმან მკურნალმან სულთა და ჴორცთამან თავს-იდვა შესლვად
Line: 2    ცოდვილთა და მეზუერეთა თანა, რაჲთა აცხოვნნეს იგინი. დაღაცათუ
Line: 3    მწიგნობარნი იგი და ფარისეველნი აბრალობდეს და იტყოდეს: "აჰა,
Line: 4    კაცი მჭამელი და ღჳნის-მსუმელი, მეგობარი მეზუერეთა და ცოდვილ\თაჲ",
Line: 5    გარნა თავადი არა მათსა მას უჯეროსა ბრალობასა ზრუნვიდა,
Line: 6    არამედ საქმესა მას ჭეშმარიტებისასა აღასრულებდა.

Line: 7       ისმინეთ, მაჩუენებელნო, რომელნი მოსწრაფე ხართ, რაჲთა სახელი
Line: 8    მმარხველობისაჲ მიიღოთ და ამის მიერ იდიდნეთ; ისიმინეთ, ვითარ
Line: 9    მეუფესა ჩუენსა მჭამელ და ღჳნისმსუმელ უწოდეს და არა ჰრცხუენოდა
Line: 10    მას, არცა ზრუნვიდა ამისთჳს, არამედ ენება ცხორებაჲ მრავალთაჲ, და
Line: 11    ეგრეთცა იქმნა. რამეთუ აჰა, ესერა, ერთი ესე მეზუერე მოინადირა და
Line: 12    განიყვანა მეზუერეობისაგან, და ანგელოზთა თანამოდასე-ყო და ზიარე\ბითა
Line: 13    მით ტაბლისაჲთა არა იგი ხოლო, არამედ სხუანიცა აცხოვნნა. და
Line: 14    ისმინეთ სიტყუაჲ ზაქესი, სხჳსა მის მეზუერისაჲ, რამეთუ ესმა რაჲ
Line: 15    სიტყუაჲ უფლისაჲ, რომელი ჰრქუა მას, ვითარმედ: "დღეს სახლსა შინა
Line: 16    შენსა ჯერ-არს ჩემი ყოფაჲ", -- აღივსო სიხარულითა და იტყოდა:
Line: 17    "აჰა, უფალო, ზოგი ნაყოფთა ჩემთაჲ მივსცე გლახაკთა; და უკუეთუ
Line: 18    ვისმე ცილი დავსდევ, მივაგო ოთხი წილი". ამისთჳსცა ჰრქუა მას
Line: 19    უფალმან: "დღეს იქმნა ცხორებაჲ სახლისა ამის". თქუას ვინმე, ვი\თარმედ:
Line: 20    რაჲ არს სიტყუაჲ იგი პავლესი, რომელსა იტყჳს: "უკუეთუ
Line: 21    ვინმე ძმაჲ სახელ-დებულ იყოს მეძავ, ანუ ანგაჰრ, ანუ მომთრვალე,
Line: 22    ანუ მტაცებელ, ესევითარისა მის თანა ნუცა სჭამთ?" -- ხოლო ჩუენ
Line: 23    ესრეთ ვიტყჳთ, ვითარმედ: პირველად ესე მებრ არა ჩანს, თუ მოძღუ\ართა
Line: 24    ეტყჳს ამას, არამედ ძმათა ხოლო; მერმე ესეცა საცნაურ არს,
Line: 25    ვითარმედ ესე მეზუერენი ჯერეთ არა განსრულებულთაგანნი იყვნეს,
Line: 26    არცა ძმად შერაცხილნი; და კუალად პავლე მათ ძმათაგან იტყჳს გარე\მიქცევასა,
Line: 27    ოდეს თჳსსავე უკეთურებასა ზედა ეგნენ, ხოლო ამათ და\ეტევა
Line: 28    ბოროტისა გზაჲ და მოქცეულ იყვნეს ქრისტესა. ამისთჳსცა არა
Line: 29    ჯერ-იყო გარემიქცევაჲ მათგან პირისა მისისაჲ, არამედ უფროჲსად
Line: 30    შეწყნარებაჲ წყალობით. გარნა უღმრთოთა მათ ფარისეველთა არა
Line: 31    სთნდა ესე; ამისთჳსცა ეტყოდეს მოწაფეთა:

Part: s  
Line: 32       სახარებაჲ: რაჲსათჳს მეზუერეთა და ცოდვილთა თანა ჭამს
Line: 33    მოძღუარი თქუენი?" (9,11 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 34       თარგმანი: იგინივე სხუასა ადგილსა მოწაფეთათჳს ეტყოდეს
Line: 35    მას: "იხილე, რასა იქმან მოწაფენი შენნი შაბათსა შინა, რომელი არა
Page: II-166   Line: 1    ჯერ-არს ყოფად"; და აწ კუალად მოწაფეთა თანა მოძღუარსა შეასმე\ნენ,
Line: 2    რამეთუ ყოვლითავე უკეთურებითა სავსე იყვნეს და ენება, რაჲ\თამცა
Line: 3    კრებული იგი მოწაფეთაჲ განაშორეს მოძღურისა მისგან სახი\ერისა.
Line: 4    ხოლო ვისმინოთ, რაჲ მიუგო აურაცხელმან მან სიბრძნემან და
Line: 5    მეცნიერებისა წყარომან:

Part: s  
Line: 6       სახარებაჲ: არა უჴმს ცოცხალთა მკურნალი, არამედ სნეულთა.
Line: 7    ხოლო თქუენ წარვედით და ისწავეთ, რაჲ არს: წყალობაჲ მნებავს და
Line: 8    არა მსხუერპლი" (9,12-13 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 9       თარგმანი: იგინი აბრალობდეს მიახლებასა ცოდვილთასა, ხოლო
Line: 10    მან გამოუცხადა, ვითარმედ: უფროჲსად გარე-მიქცევაჲ მათგან ესე
Line: 11    არს საქმე უჯეროჲ და უღირსი კაცთმოყუარებისა მისისაჲ; და არა თუ
Line: 12    ბრალისაგან ხოლო განშორებულ არს განკურნებაჲ იგი უძლურთაჲ,
Line: 13    არამედ უფროჲს მრავლისა ქებისა და გალობისა ღირს არს. ვინაჲთგან
Line: 14    უკუე სნეულად უწოდა ცოდვილთა მათ, რაჲთა არა მეინაჴენი იგი და
Line: 15    შემოკრებულნი მეზუერენი შეწუხნენ, ამისთჳს თქუა:, "წარვედით და
Line: 16    ისწავეთ, რაჲ არს: წყალობაჲ მნებავს და არა მსხუერპლი". აყუედრა
Line: 17    სიტყჳთა ამით უგულისჴმოებაჲ მათი წერილთათჳს. ამისთჳს შერისხვის
Line: 18    სახედ ჰრქუა, არა თუ იგი განრისხნა, -- ნუ იყოფინ! -- არამედ რაჲთა
Line: 19    მათ შეიკდიმონ, რამეთუ აქუნდა. ჟამი მაშინ თქუმად, ვითარმედ: არა
Line: 20    გულისჴმა-ჰყავთა, ვითარ აღვჴოცენ ცოდვანი იგი განრღუეულისანი,
Line: 21    ვითარ განვკურნე გუამი იგი დაჴსნილი? გარნა არარას ესევითარსა
Line: 22    ეტყჳს, არამედ პირველად ბუნებითნი საქმენი სახედ მოართუნა და
Line: 23    მერმე სიტყუაჲ წერილისაჲ წინა-უყო. პირველად ჰრქუა, ვითარმედ:
Line: 24    "არა უჴმს ცოცხალთა მკურნალი, არამედ სნეულთა", რაჲთა გულისჴმა\ყონ
Line: 25    უგულისჴმოთა მათ, ვითარმედ იგი არს მკურნალი სულთა და
Line: 26    ჴორცთაჲ; და მერმეღა შესძინა: "წარვედით და ისწავეთო, რაჲ არს,
Line: 27    წყალობაჲ მნებავს და არა მსხუერპლი". მოაჴსენა მათ პირველად უძლუ\რებაჲ
Line: 28    იგი ბუნებისა ჩუენისაჲ და უჩუენა, ვითარმედ იგინიცა სნეულ
Line: 29    არიან და უჴმს მკურნალი, რომელნი-იგი ესოდენითა უგულისჴმოებითა
Line: 30    შეპყრობილ არიან და არცა თუ სიტყუათა წერილისათა გულისჴმა-ჰყო\ფენ,
Line: 31    არამედ ყოველივე სათნოებათა საქმე შეურაცხ-უყოფია და მსხუ\ერპლთა
Line: 32    ზედა ხოლო იქადიან, რომლოსათჳსცა ყოველთავე წინაჲსწარ\მეტყუელთა
Line: 33    მიერ თქუმული მოკლითა სიტყჳთა წარმოუთხრა და ჰრქუა:
Line: 34    ვინაჲთგან ესოდენთა ჟამთა აღმოიკითხვან წერილნი და ვერ გისწავი\ეს,
Line: 35    აწ წარვედით და ისაწავეთ, თუ რაჲ არს სიტყუაჲ იგი წერილისაჲ,
Page: II-167   Line: 1    რომელსა იტყჳს ღმერთი წინაჲსწარმეტყუელთა მიერ, ვითარმედ: "წყა\ლობაჲ
Line: 2    მნებავს და არა მსხუერპლი".

Line: 3       წარვედით, უსწავლელნო, ისწავეთ! წარვედით, უგულისჴმონო, გუ\ლისჴმა-ყავთ,
Line: 4    რაჲ არს ძალი ამის სიტყჳსაჲ და მერმე სცნათ, ვითარმედ
Line: 5    არარაჲ უჯეროჲ ვქმენ შეწყალებაჲ ესე და შეწყნარებაჲ ცოდვილთაჲ;
Line: 6    მერმე სცნათ, ვითარმედ არა მე ვარ გარდამავალ შჯულისა, არამედ
Line: 7    თქუენ, რომელნი წყალობისათჳს ცოდვილთაჲსა მაბრალებთ; არა მე
Line: 8    ხოლო მაბრალებთ, არამედ მამასაცა ჩემსა. ვითარცა-იგი სხუასა ადგილ\სა
Line: 9    იტყოდა, ვითარედ: "მამაჲ ჩემი მოაქამდე იქმს და მეცა ვიქმ", ეგრეთ\ვე
Line: 10    აწ თქუა: "წარვედით და ისწავეთ, რაჲ არს: წყალობაჲ მნებავს და
Line: 11    არა მსხუერპლი". ვითარცა მამამან წინასწარმეტყუელთა პირითა თქუა,
Line: 12    ვითარმედ: წყალობაჲ ჰნებავს, ვიდრეღა მსხუერპლნი, ეგრეთვე მე წყა\ლობაჲ
Line: 13    მნებავს, ვიდრეღა მსხუერპლები, რომელი თქუენ ვითარცა
Line: 14    დიდად, რამე შეგირაცხიეს, (რამეთუ იგი უჴმარ არს ჩემდა, ხოლო წყა\ლობაჲ
Line: 15       -- სათნო და კეთილ. არა თქუა, თუ: წყალობაჲ მნებავს და
Line: 16    მსხუერპლი, არამედ -- "წყალობაჲ მნებავსო და არა მსხუერპლი". გა\ნაგდო
Line: 17    სახე იგი მსხუერპლთაჲ და შემოიღო წყალობაჲ, და უჩუენა,
Line: 18    ვითარმედ, რომელი-იგი მათ საბრალობელად შეჰრაცხეს, არა ხოლო თუ
Line: 19    უბრალო არს, არამედ -- პირველითგანვე რჩულისა მიერ საღმრთოჲსა
Line: 20    განწესებულ უფროჲს მსხუერპლთაჲსა, ვითარცა ესერა წამებაჲ ძუელი\სა
Line: 21    მისგან შჯულისა შემოიღო განცხადებულად.

Line: 22       ესრეთ რაჲ ამხილა იმათ წესთაგანცა ბუნებითთა და სიტყუათაგანცა
Line: 23    წერილთაჲსა, მერმე შესძინა და თქუა:

Part: s  
Line: 24       სახარებაჲ: არა მოვედ წოდებად მართალთა, არამედ ცოდ\ვილთა
Line: 25    სინანულად" (9,13 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 26       თარგმანი: ესე სიტყუაჲ ბასრობის სახედ თქუა მწიგნობართა
Line: 27    მათ მომართ და ფარისეველთა, მათთა მათ გონებათა შემსგავსებულად,
Line: 28    ვითარცა-იგი წერილ არს დაბადებასა შინა, ვითარმედ: "აჰა, ესერა, ადამ
Line: 29    იქმნა, ვითარცა ერთი ჩუენგანი", ბრალობისა და ბასრობისა სახედ;
Line: 30    ვინაჲთგან ეშმაკმან გუელისა მიერ ეგრეთ აღუთქუა ევას, ვითარმედ:
Line: 31    "იყვნეთ, ვითარცა ღმერთნი", აბრალებს მათ ღმერთი ესევითარისა ამის
Line: 32    სიტყჳსა სახითა და იტყჳს: "აჰა, ესერა, ადამ იქმნა, ვითარცა ერთი
Line: 33    ჩუენგანი"; ვითარმცა იტყოდა: ეჰა, უგუნურებაჲ ადამისი, რომელიღა
Line: 34    საქმე ჰრწმენა გუელისაგანი -- რაჲთამცა გემოჲს-ხილვითა მით იქმნა
Line: 35    ღმერთ. და კუალად ფსალმუნსა შინა წერილ არს: "შე-თუ-მემშიოს, არა\ვე
Page: II-168   Line: 1    შენ გეტყოდი", -- საკდემელად უგუნურისა მის ერისა; ვითარმცა
Line: 2    ეტყოდა, თუ. რასა ჰგონებთ, შემემშიამცა ანუ ჭამადი საჴმარ არს ჩემ\და?
Line: 3    ჵ, უგნურნო და ცოფნო! ეგრეთვე სახედ ამასცა ადგილსა, ვინაჲთ\გან
Line: 4    უგუნურნი იგი მწიგნობარნი და ფარისეველნი მართალ ჰგონებდეს
Line: 5    თავთა თჳსთა და აბრალებდეს უფალსა ჩუენსა იესუ ქრისტეს მეზუ\ერეთა
Line: 6    და ცოდვილთა შეწყნარებისათჳს და მათისა მიახლებისათჳს,
Line: 7    ამხილა პირველად სახითა ბუნებითითა და მერმე წამებითა წერილთაჲთა,
Line: 8    და აწ კუალად გონებისა მათისაებრ კდემისა და ბასრობისა სახედ
Line: 9    ჰრქუა: "არა მოვედ წოდებად მართალთა, არამედ ცოდვილთა სინანუ\ლად";
Line: 10    რამეთუ მართალი არავინ იყო ქუეყანასა ზედა, ვითარცა პავლე
Line: 11    ღაღადებს, ვითარმედ: "ყოველთავე შესცოდეს და დაკლებულ არიან
Line: 12    დიდებასა ღმრთისასა". ესევითარი უკუე სახე აქუს სიტყუასა უფლი\სასა,
Line: 13    ვითარმცა ეტყოდა, ვითარმედ: მე ვიხილენ ყოველნივე კაცნი,
Line: 14    შთავრდომილნი და შეპყრობილნი ცოდვათა შინა და ყოველნივე მწარედ
Line: 15    ცოდვილნი, და მოვედ წოდებად სინანულად. ვინაჲთგან უკუე თქუენ
Line: 16    თავნი თჳსნი არა ცოდვილად შეგირაცხიან, შებღალულნო ცოდვათაგან,
Line: 17    არამედ ცუდად იქადით სიმართლესა ზედა, რომლისა კუალიცა არა წა\გივლიეს,
Line: 18    არა ხართ წოდებულთა ჩემთაგანნი; რამეთუ დაყროლებულნი
Line: 19    ცოდვათაგან არა ეძიებთ კურნებასა წყლულებათა თქუენთასა. ხოლო
Line: 20    ამათ სიტყუათა მიერ მუნ შემოკრებულთაცა მეზუერეთა ნუგეშინის-სცა,
Line: 21    რაჟამს აუწყა, ვითარმედ ცხორებისათჳს მოვიდა ცოდვილთაჲსა, რაჲთა
Line: 22    მოუწოდოს მათ სინანულად. ხოლო თქუა რაჲ, თუ: "არა მოვედ წოდე\ბად
Line: 23    მართალთა, არამედ ცოდვილთა", რაჲთა არა უდებ იქმნენ ცოდ\ვილნი
Line: 24    მოქცევად, ამისთჳს არა დაიდუმა, არამედ შესძინა, ვითარმედ:
Line: 25    "სინანულად"; არა თუ ამისთჳს მოვედო წოდებად, რაჲთა ცოდვათავე
Line: 26    შინა ეგნენ, არამედ რაჲთა სინანულად მოვიდენ და ქმნან კეთილი. ვი\ნაჲთგან
Line: 27    უკუე ყოვლით კერძო პირი დაუყო მათ და ამხილა, ვითარმედ
Line: 28    შეცოდებულნი არიან და გარდამავალნი შჯულისანი, დაუტევეს მისი
Line: 29    ბრალობაჲ და კუალად მოწაფეთა მიმართ მიიყვანებენ ბრალობასა.

Line: 30       და ლუკა იტყჳს, ვითარმედ ფარისეველთა ჰრქუეს უფალსა სიტყუაჲ
Line: 31    ესე, ხოლო მათე მოწაფეთათჳს იოვანესთა იტყჳს. მსგავს არს უკუე,
Line: 32    ვითარმედ ორთავე ჰრქუეს, რამეთუ ფარისეველნი რაჲ სირცხჳლეულ
Line: 33    იქმნეს სიტყუათა მათგან უფლისათა, წარიყვანნეს მათ თანა მოწაფენი
Line: 34    იგი იოვანესნი, ვითარცა კუალად სხუასა ადგილსა ჰეროდიანელნი წარი\ყვანნეს,
Line: 35    რამეთუ მოწაფენი იოვანესნი მარადის ეშურებოდეს უფალსა
Line: 36    და წინააღმდგომად იყვნეს; მაშინ ოდენ დაამდაბლდეს, ოდეს იოვანე
Page: II-169   Line: 1    საპყრობილედ მიეცა და ჰეროდეს მიერ მოიკლა, და მოვიდეს, უთხრეს
Line: 2    იესუს; და ამისა შემდგომად პირველსავე მიიქცეს შურსა და არა დაი\ცვნეს
Line: 3    მცნებანი და სიტყუანი იოვანესნი, რომელთა ეტყოდა და ამცნებ\და
Line: 4    მონებად ქრისტესა და გულისჴმა-უყოფდა, ვითარმედ იგი არს ჭეშ\მარიტად
Line: 5    ძე ღმრთისაჲ. ხოლო იგინი უგულისჴმოებასავე შინა დაადგრეს.
Line: 6    ისმინეთ, უკუე, რასა ესე აწ ეტყჳან უფალსა:

Part: s  
Line: 7       სახარებაჲ: მაშინ მოუჴდეს მას მოწაფენი იოვანესნი და
Line: 8    ეტყოდეს: რაჲსათჳს ჩუენ და ფარისეველნი ვიმარხავთ ფრიად, ხოლო
Line: 9    მოწაფენი შენნი არა იმარხვენ? ჰრქუა მათ იესუ: ჴელ-მე-ეწიფებისა
Line: 10    ძეთა სიძისათა გლოაჲ, ვიდრემდე მათ თანა არს სიძე? მოვლენ დღენი,
Line: 11    რაჟამს აღმაღლდეს მათგან სიძე იგი, და მაშინ იმარხვიდენ" (9,14-15 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 12       თარგმანი: ესე არს სენი იგი, რომელი პირველვე განაწესა ქრის\ტემან
Line: 13    აღმოფხურად, ოდეს-იგი იტყოდა: "რაჟამს იმარხვიდე, იცხე
Line: 14    თავსა შენსა და დაიბანე პირი შენი, რაჲთა არა ეიჩუენო კაცთა მმარხვე\ლად";
Line: 15    რამეთუ უწყოდა, რავდენისა ბოროტისა აღმომაცენებელ იყო.
Line: 16    ამის სენისაგან შეპყრობილ იყვნეს იგინიცა, რომელნი აწ ბრალობასა
Line: 17    დასდებენ მოწაფეთა ზედა უფლისათა. გარნა ეგრეთცა არა შეჰრისხნა
Line: 18    მათ უფალმან, არცა ჰრქუა: ჵ მზუაობარნო და მაჩუენებელნო, რაჲსა
Line: 19    ესრეთ ცუდად ჰმეტყუელებთ? არამედ სახიერებით მიუგო: "ჴელ-მე\ეწიფებისა
Line: 20    ძეთა სიძისათა გლოად?" ოდეს-იგი მეზუერეთათჳს აბრალეს,
Line: 21    უფიცხესად შეჰრისხნა მაბრალობლთა მათ, რაჲთა ნუგეშინის-სცეს მო\წყლულთა
Line: 22    მათ სულთა მათთა, რომელნი, ვითარცა ცოდვილნი, არა ღირ\სად
Line: 23    მიახლებისა თქუეს მწიგნობართა მათ. ხოლო აქა, ვინაჲთგან მოწა\ფეთა
Line: 24    მისთათჳს იყო ბრალობაჲ, სიტკბოებით მისცა პასუხი. ხოლო
Line: 25    სიტყუაჲ იგი მაბრალობელთაჲ მათ ესევითარი არს: იყავნ ესე შენთჳსო,
Line: 26    რამეთუ იტყჳ, ვითარმედ: კურნებისა მათისათჳს და სარგებელისა სჭამ
Line: 27    და სუამ მეზუერეთა თანა, მოწაფენი შენნი რაჲსათჳსღა დაუტეობენ მარ\ხვასა
Line: 28    და ესევითართა ტაბლათა ერევიან და არა გუბაძვენ ჩუენ და ფარი\სეველთა,
Line: 29    რომელნი-ესე ვიმარხავთ?

Line: 30       ხოლო უფალმან ჰრქუა მათ: "ჴელ-მე-ეწიფებისა ძეთა სიძისათა
Line: 31    გლოად, ვიდრემდე მათ თანა არს სიძე?"

Line: 32       პირველად მკურნალ უწოდა თავსა თჳსსა და აწ -- სიძედ, რაჲთა სა\ხელთა
Line: 33    ამათ მიერ საიდუმლონი იგი დაფარულნი გამოაცხადნეს; რამეთუ
Line: 34    იგი არს მკურნალი განწირულისა მის ბუნებისა კაცთაჲსა და იგი არს
Line: 35    სიძე სულთა მათ ღმრთისმოყუარეთაჲ, რომელმან არა უღირს-იჩინა
Line: 36    წარმართთაგან ეკლესიაჲ შეერთებად თავსა თჳსსა, რომელიცა მოიყიდა
Page: II-170   Line: 1    პატიოსნითა მით სისხლითა მისითა. სამართალ იყო თქუმად მათა მიმართ
Line: 2    მხილებით, ვითარმედ; თქუენ ვინაჲ გაქუს ჴელმწიფებაჲ ესევითართა
Line: 3    სიტყუათა თქუმად? ანუ რაჲ სარგებელ არს მარხვაჲ, ოდეს გონებაჲ
Line: 4    ყოვლითავე უკეთურებითა სავსე იყოს, ოდეს სხუათა განიკითხვიდეთ და
Line: 5    თქუენ დირე თუალთა შინა გეტჳრთოს და ყოველსავე მაჩუენებლობით
Line: 6    იქმოდით? რამეთუ პირველ ყოვლისა ჯერ არს, რაჲთა ზუაობისაგან
Line: 7    შორს ჰყვნეთ თავნი თქუენნი, რაჲთა მოიგოთ სიყუარული, სიმშჳდე,
Line: 8    სიმდაბლე. ხოლო ვიდრემდის ამათგან შორს იყვნეთ, მარხვაჲ თქუენი
Line: 9    უჴმარ არს და საძაგელ. გარნა არარაჲ ამისგანი ჰრქუა მათ, არამედ სიმ\შჳდით
Line: 10    მოუგო: "ჴელ-მე-ეწიფებისა ძეთა სიძისათა მარხვად და გლოად,
Line: 11    ვიდრემდის მათ თანა არს სიძე?" ამათ სიტყუათა მიერ აღუჴსენა მათ
Line: 12    სიტყუაჲ იგი იოვანესი, ვითარ ეტყოდა მათ, ვითარმედ: "რომელსა აქუს
Line: 13    სძალი, სიძე არს, ხოლო მეგობარი სიძისაჲ, რომელი დგას და ესმის
Line: 14    მისი, სიხარულით უხარის ჴმითა სიძისაჲთა. ესე სიხარული ჩემი აღს\რულებულ
Line: 15    არს".

Line: 16       და კუალად ამასცა გულისჴმა-უყოფდა, ვითარმედ სიხარულისაჲ
Line: 17    არს ჟამი ესე და მხიარულებისაჲ. რაჲსათჳს უკუე იგლოვდენ, რომელ\ნი-ესე
Line: 18    ღირს იქმნეს შეწყნარებად სიტყჳსა ჩემისა და იქმნეს შვილ ჩემ\და?
Line: 19    რაჲსათჳს აიძულებთ გლოად, რამეთუ მარხვაჲ გლოისა სახე არის, არა
Line: 20    ბუნებით, არამედ უძლურებისათჳს ბუნებისა მოწაფეთაჲსა. არამედ არა
Line: 21    უჴმს მათ აწ მარხვაჲ, რამეთუ არა არს ჟამი ამის საქმისაჲ.

Line: 22       "მოვლენ დღენი, რაჟამს ამაღლდეს მათგან სიძე იგი და მაშინ იმარ\ხვიდენ".
Line: 23    ამით სიტყჳთა გულისჴმა-უყო, ვითარმედ არა ნაყროვნებისათჳს
Line: 24    ჭამდეს, არამედ განგებულებითა საკჳრველითა და ბუნებისა უაღრესითა,
Line: 25    და ვნებისა თჳსისათჳსცა მოასწავა. და ვითარცა-იგი ზემო აბრალობდეს
Line: 26    რაჲ მეზუერეთა ცოდვილთა თანა ჭამისათჳს და არწმუნა, ვითარმედ
Line: 27    უფროჲსად ღირს ქებისა იყო საქმე იგი, ეგრეთვე აქა ენება რაჲ უგუნურ\თა
Line: 28    მათ მხილებად, ვითარმედ არა კეთილად უმოძღურის მოწაფეთა
Line: 29    თჳსთა, ამხილა, ვითარმედ უფროჲსად მათნი სიტყუანი შესწამებენ მათ
Line: 30    უმეცრებასა და უგულისჴმოებასა მწყსად მოწაფეთა. და მერმე შესძინა
Line: 31    და ჰრქუა მათ.

Part: s  
Line: 32       სახარებაჲ: არავინ დაადგის სამოსელი უმურკნველი სამოსელსა
Line: 33    ძუელსა, რამეთუ აღიღის სავსებაჲ სამოსლისა მისგან და უფროჲსი გან\ხეთქილებაჲ
Line: 34    იქმნის (9,16 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 35       თარგმანი: კუალად ბუნებითთა სახეთაგან შეჰმზადებს სიტყუ\ასა
Line: 36    თჳსსა. ხოლო ესევითარი არს სიტყუაჲ ესე: ჯერეთ არა მიწევნულ
Page: II-171   Line: 1    არიან მოწაფენი საზომსა მას სისრულისასა, ჯერეთ არა განახლებულ
Line: 2    არიან სულისა მიერ წმიდისა; ამისთჳს აწ უჴმს უღელი ესე სუბუქი,
Line: 3    რაჲთა არა ფრიად დაუმძიმდეს მცნებათა მიერ ფიცხელთა, და უფრო\ჲსღა,
Line: 4    რომელ ჩემთანა არიან და ჯერ-არს ნუგეშინისცემაჲ მათი; რამეთუ
Line: 5    სხუანი არიან უმეტესად სათანადონი მცნებანი, რომელთა ვასწავებ,
Line: 6    ხოლო რაჟამს-იგი ყოველნი ისწავლნენ და მე ავმაღლდე მათგან და მო\უვლინო
Line: 7    სული წმიდაჲ, რომელმანცა სრულიად განაახლნეს იგინი და
Line: 8    განაძლიერნეს, მაშინ იმარხვიდენცა და მოქალაქობაჲ მოღუაწებისაჲ მო\იგონ.
Line: 9    ხოლო ამათ სიტყუათა მიერ წმიდათა მათცა მოწაფეთა თჳსთა
Line: 10    რჩულსა უდებდა, რაჲთა შეიწყნარნენ რაჲ მოწაფენი ყოვლისა სოფლი\საგან,
Line: 11    სახიერებით ექცეოდინ მათ და არა ფრიადითა სიფიცხითა.
Line: 12    ამისთჳს სხუაჲცა სახე თქუა:

Part: s  
Line: 13       სახარებაჲ: არცა შთაასხიან ღჳნოჲ ახალი თხიერთა ძუელთა,
Line: 14    რაჲთა არა განსთქდენ თხიერნი, და, ღჳნოჲ დაითხიოს, და თხიერნი
Line: 15    წარწყმდენ. არამედ შთაასხიან ღჳნოჲ ახალი თხიერთა ახალთა, და
Line: 16    ორნივე დაიმარხნიან" (9,17 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 17       თარგმანი: პირველ თქუმულისაებრ სახისა ესეცა გულისჴმა\იყოფების,
Line: 18    ვითარმცა იტყოდა, ვითარმედ: ყოველივე საქმე მაღალი და
Line: 19    ძნელი უკუეთუ დაუმძიმოს ვინ სულსა, რომელსა ჯერეთ ძუელისა მის
Line: 20    კაცისა ნივთი აქუნდეს, ვერ თავს-იდებს. ხოლო მოასწავა ყოფად იგი
Line: 21    განახლებაჲ და სრულებაჲ იგი დიდი წმიდათა მოციქულთაჲ, ვითარმედ,
Line: 22    უკუეთუ არა მიიწინენ ყოფადსა მას განახლებასა, არა ჯერ არს უღელ\თა
Line: 23    მძიმეთა მათ ზედა დადებად, რამეთუ რომელი ეძიებდეს პირველ ჯე\როვნისა
Line: 24    ჟამისა სწავლათა მაღალთა სწავლად, უჴმარ იქმს იგი საქმესა
Line: 25    მას, რაჲთა არცა ჟამსა თჳსსა მიემთხჳოს, რომელსა იგი ეძიებს. ხოლო
Line: 26    ესე არა თუ უჴმარებისაგან ღჳნისა მის იქმნების, ანუ თხიერთაჲსა, არა\მედ
Line: 27    უჟამოდ შთასხმისაგანო.

Line: 28       ამათ იგავთა მიერ გუასწავა მიზეზი მდაბალთა სიტყუათა მისთაჲ,
Line: 29    ვითარ-იგი მრავალგზის ეტყოდა მოციქულთა უძლურებისათჳს მათისა
Line: 30    სიტყუათა მდაბალთა და არა შემსგავსებულთა დიდებისა მისისათა,
Line: 31    რომლისათჳს იტყჳს იოვანე, ვითარმედ ჰრქუა მათ: "ფრიადღა მაქუს
Line: 32    სიტყუად თქუენდა, არამედ არღა ძალ-გიც ტჳრთვად აწ"; რამეთუ
Line: 33    ამისთჳს, რაჲთა არა ჰგონებდენ, თუ იგი ხოლო არს, რომელი ესმის,
Line: 34    არამედ გულისჴმა-ყონ, ვითარმედ უმაღლესნი და უდიდებულესნი სი\ტყუანი
Line: 35    და საქმენი ჯერეთ დაფარულ არიან, ესრეთ ჰრქუა მათ, და
Page: II-172   Line: 1    უძლურებაჲ გონებათა მათთაჲ შორის შემოიღო, და აღუთქუა, ვითარ\მედ:
Line: 2    ოდეს მოვიდეს სული იგი ჭეშმარიტებისაჲ და განაძლიერნეს, მაშინ
Line: 3    ყოველივე დაფარული ეუწყოს მათ და ყოველივე ცნან მათ.
Line: 4    ამისვე პირისა და ამის მიზეზისათჳს თქუა აწცა, რაჲ ესე თქუა, ვი\თარმედ:
Line: 5    ოდეს ამაღლდეს მათგან სიძე იგი და მოუვლინოს მადლი
Line: 6    ზეგარდამო სულისა მიერ წმიდისა, მაშინ მარხვაჲცა და ყოველივე სათ\ნოებაჲ
Line: 7    წარჰმართონ.


Part: S  
Line: 8  სწავლაჲ ლ

Line: 9  ჴსენებაჲ შრომათა და მოღუაწებათაჲ წმიდათა მოციქულთა
Line: 10  და მოწამეთაჲ


Line: 11       აწ უკუე ჩუენცა ნუ ყოველსავე ყოველთაგან მსწრაფლ წარმართე\ბად
Line: 12    ვეძებთ, არამედ ძალისაებრ კაცად-კაცადისა, და ესრეთ თუ ვიქმო\დით,
Line: 13    ადრე წარვემართნეთ უაღრესისა მიმართ. დაღაცათუ ვინ ამას ზედა
Line: 14    გუაბრალობდეს, ნუ აღვიძრვით ზომისა უმეტეს მოსწრაფებად, რაჲთა
Line: 15    არა უმეტესი დაყოვნებაჲ შეგუემთხჳოს. რამეთუ მაშინცა ფარისეველნი
Line: 16    იგი აბრალებდეს მოწაფეთათჳს, არამედ ვერ დაარწმუნეს უფალსა წე\სიერებისა
Line: 17    მისგან შეცვალებად; არცა თქუა, თუ: სირცხჳლ არს, რაჲთა
Line: 18    ესენი იმარხვიდენ და მოწაფენი ჩემნი არა იმარხვიდენ. არამედ ვითარცა
Line: 19    მენავეთმოძღუარი ჴელოანი არა ღელვათა მათ აღტეხილებასა, არამედ
Line: 20    თჳსისა ჴელოვნებისა წესიერებასა ხედავნ, ეგრეთვე ქრისტემან ქმნა,
Line: 21    რამეთუ სირცხჳლ იყო არა თუ იგი, რომელ არა იმარხვიდეს, არამედ
Line: 22    უკუეთუმცა მარხვისათჳს უაღრესი იგი დასჭირდა. ხოლო იხილე ჭეშმა\რიტებაჲ
Line: 23    თქუმულთა მათ უფლისათაჲ, ვითარ იქმნეს შემდგომად ამაღ\ლებისა
Line: 24    მისისა წმიდანი იგი მოციქულნი, ვითარი მოქალაქობაჲ აჩუენეს,
Line: 25    ვითარი მოღუაწებაჲ მოიგეს, ვითარცა-იგი პავლე წამებს ყოველთათჳს
Line: 26    და იტყჳს, ვითარმედ: "აქა ჟამამდე გუშიისცა და გუწყურისცა და ვიქენ\ჯნებით
Line: 27    და განუსუენებელ ვართ და ვშურებით". და მცირედ ზემორე
Line: 28    ამათ სიტყუათასა იტყოდა, ვითარმედ: "თითის საჩუენებელ ვიქმნენით
Line: 29    სოფლისა და ანგელოზთა და კაცთა". რაჲ არს თითის საჩუენებელ?
Line: 30    ესე იგი არს, ვითარმცა იტყოდა, ვითარმედ: არა ერთსა ყურესა სოფლი\სასა,
Line: 31    ანუ ერთსა ადგილსა აღესრულნეს ღუაწლნი ჩუენნი, არამედ ყო\ველთავე
Line: 32    სახილველ და საცნაურ იქმნნეს. ხოლო რაჲ არს "ანგელოზთა
Page: II-173   Line: 1    და კაცთა?" ესე იგი არს, ვითარმედ იქმნების საქმე სახილველი კაცთაჲ
Line: 2    ხოლო და არა ანგელოზთაცა ხილვისა ღირსი, ოდეს უნდოჲ რამე და
Line: 3    მცირე იყოს; ხოლო ჩუენნი მოღუაწებანიო და შრომანი ესოდენნი იქმნ\ნეს
Line: 4    და ესევითარნი, ვიდრეღა ანგელოზნიცა შემოკრბეს ხილვად გარდა\მატებულისა
Line: 5    მის შრომისა და სათნოებათა და ღუაწლთა სიმრავლისა.
Line: 6    და ვითარცა ოდეს საკჳრველსა რასმე და უცხოსა საქმესა ხედვიდენ
Line: 7    კაცნი, თითითა უჩუენებენ ურთიერთას, ეგრეთვე ანგელოზთა თითის
Line: 8    საჩუენებელ იქმნა მოღუაწებაჲ და ახოვნებაჲ მოციქულთაჲ და განკჳრ\ვებულნი
Line: 9    ხედვიდეს კაცთა იმათ, შემოსილთა ჴორცითა, ვითარ აღასრუ\ლებდეს
Line: 10    საქმეთა უაღრესთა ანგელოზებრივისა მის ბუნებისათა. ამის\თჳსცა
Line: 11    ყოველი სოფელი მოინადირეს და ყოველთა მნათობ იქმნეს, კაც\თა
Line: 12    ათორმეტთა, გლახაკთა და უსწავლელთა, ყოველნივე დაიმორჩილნეს
Line: 13    მადლითა მათ სულისა წმიდისაჲთა, და მათისა მის სათნოებისა სიმაღ\ლითა,
Line: 14    და ახოვნად და უშიშად თავს ისხნეს სიმძაფრენი სატანჯველთანი
Line: 15    და ფერად-ფერადნი სიკუდილნი. და არა იგინი ხოლო იქმნეს მძლე სა\ტანჯველთა
Line: 16    და შეურაცხ-მყოფელ სიკუდილისა, არამედ მოწაფენიცა
Line: 17    მათნი მითვე ახოვნებითა და უშიშობითა შეჭურნეს, რამეთუ მოწამენი
Line: 18    მოციქულთა მოწაფენი არიან. აწ უკუე ოდეს მოწაფენი იხილნე ყოველ\თავე
Line: 19    სატანჯველთა და ყოველთა ძჳრ-ძჳრად სიკუდილთა შეურაცხის
Line: 20    მყოფელად, მოძღუართათჳს რაჲღა საძიებელ არს?

Line: 21       გულისჴმა-ყავ ახოვნებაჲ მოწამეთაჲ, რაჲთა მათ მიერ მოციქულთა\ცა
Line: 22    სათნოებისა გულისჴმის-ყოფად უძლო და ორთავე მიერ მოძღუართ\მთავარი
Line: 23    იგი ყოველთაჲ ქრისტე ადიდო.

Line: 24       იხილე განწყობილი იგი მოწამეთაჲ, ვითარ ერეოდეს განწყობილსა
Line: 25    მას უღმრთოთასა. და ჭეშმარიტად ბრძოლაჲ იყო და განწყობილებაჲ
Line: 26    მათ შორის; ერთ კერძო განწყობილი მოწამეთაჲ და ერთ კერძო --
Line: 27    უშჯულოთაჲ.

Line: 28       გარნა მწყობრი იგი უშჯულოთაჲ აღჭურვილ იყო, ხოლო მოწამენი
Line: 29    შიშუელნი შევიდოდეს ბრძოლასა მას, არამედ ძლევაჲ შიშუელთა მათ
Line: 30    გუამთა მიეცემოდა და არა აღჭურვილთა. ვინ არა განკჳრდეს ამას ზედა,
Line: 31    რომელ ტანჯულნი მტანჯველთა მათ ერეოდეს, შეკრულნი -- შემკრველ\თა,
Line: 32    დაწუადნი -- დამწუველთა, მოკლვადნი -- მკლველთასა უძლიერეს
Line: 33    იყვნეს? რაჲთა სცნა, ვითარმედ ყოველივე ესე მადლისა მის ზეგარდა\მოჲსა
Line: 34    საქმე იყო. რაჲმცა იყო ამის ბრძოლისა უძნელეს და უსამართლო\ებითა
Line: 35    სავსე? ბრძოლათა მათ შინა სოფლისათა ორნივე კერძნი მბრძოლ\თანი
Line: 36    აღჭურვილ არიან, ხოლო აქა არა ესრეთ, არამედ დასი იგი მოწა\მეთაჲ
Line: 37    შიშუელი მდგომარე არს, ხოლო უღმრთოთაჲ აღჭურვილი;
Page: II-174   Line: 1    მბრძოლნი სოფლისანი ორნივე ფლობილ არიან ჴელითა და ურთიერთას
Line: 2    ეკუეთებიან, ხოლო აქა გუნდი იგი მოწამეთაჲ შეკრული წარმოდგომილ
Line: 3    არს და უღმრთონი ნებიერად ჰგუემენ; არამედ ეგრეთცა ერეოდეს მო\წამენი
Line: 4    მტერთა მათ ხილულთა და მთავარსა მას მათსა უხილავსა, სოფ\ლის-მპყრობელსა
Line: 5    მას ბნელისასა. და ვითარცა რომელი სცემდეს ანდა\მანტსა
Line: 6    ქვასა, არა თუ მას ავნებს, არამეთ თჳთ შემუსრვის, ეგრეთვე
Line: 7    უშჯულონი იგი რაოდენცა ჰგუემდეს მოწამეთა მათ, უფროჲსადღა გა\ნაბრწყინვებდეს
Line: 8    და თავთა თჳსთა სირცხჳლეულ და საცინელ ჰყოფდეს.
Line: 9    დამოჰკიდნეს იგინი ძელთა და ხუეტდეს გუერდთა მათთა უწყალოდ,
Line: 10    ვითარმცა ურნატთა ქუეყანისათა განაპებდეს და არა ჴორცთა. და იხი\ლენმცა
Line: 11    მუნ ძუალნი განშიშულებულნი, გუერდნი განღებულნი, მკერდ\ნი
Line: 12    განპებულნი, და არავე კმა-იყვეს ესე სისხლის მჭამელთა მათ მჴეცთა,
Line: 13    არამედ გარდამოიყვანიან ძელისაგან და დააწვინიან ლანძუთა ზედა რკი\ნისათა
Line: 14    განჴურვებულთა. და იხილემცა კუალად უსაშინელესი პირველი\სა
Line: 15    ხილვაჲ, ორნი მდინარენი მათგან გამომდინარენი: ერთი იგი სისხლი\საჲ
Line: 16    და მეორე -- ჴორცთა მათ, ცეცხლისაგან განლეულთაჲ. ხოლო წმი\დანო,
Line: 17    ვითარცა ვარდსა ზედა მწოლარენი, ნაკუერცხალთა მათ ესრეთ
Line: 18    წადიერად და გულისთქუმით შეიწყნარებდეს, და ვითარმცა სხჳსა გუ\ამთა
Line: 19    ზედა აღესრულებოდეს ტანჯვანი იგი, ესრეთ ულმობელად იყვნეს
Line: 20    და შეურყეველად ეგნეს კეთილისა მის აღსაარებისაგან და ყოველსავე
Line: 21    ზედა ბრწყინვალედ აჩუენებდეს ახოვნებასა თჳსსა და მადლსა მას
Line: 22    ღმრთისასა მოფენილსა მათ ზედა.

Line: 23       გიხილავსა, განთიად აღმობრწყინდის რაჲ მზე და შუენიერნი იგი
Line: 24    შარავანდედნი მოჰფინნის სოფელსა ზედა? ესრეთ ბრწყინვალე და შუ\ენიერ
Line: 25    იყვნიან გუამნი იგი მოწამეთანი, შეღებულნი სისხლითა და აღვ\სებულნი
Line: 26    მრავლითა წყლულებითა. სისხლი იგი მათგან გარდმომდინარე
Line: 27    იხილეს რაჲ მოწამეთა, აღივსნეს სიხარულითა, ხოლო ეშმაკნი შეძრწუნ\დეს
Line: 28    და ივლტოდეს, რამეთუ არა სისხლი იყო ლიტონი, არამედ სისხლი
Line: 29    წმიდაჲ, სისხლი პატიოსანი, სისხლი, ღირსი ზეცისა სავანეთაჲ, სისხლი,
Line: 30    განმანათლებელი ეკლესიათაჲ. იხილა ეშმაკმან სისხლი მოწამეთაჲ და
Line: 31    შეძრწუნდა, რამეთუ მოეჴსენა სხუაჲ იგი საშინელი სისხლი მეუფისაჲ,
Line: 32    რომელმან დაწუა ყოველივე ძალი მისი და სრულიად შემუსრა. მის
Line: 33    სისხლისათჳს ესე სისხლნი დაითხინეს, რამეთუ, ვინაჲთგან განეპო გუ\ერდი
Line: 34    მეუფისაჲ, არღარავინ გონიერთა და ახოვანთაგანი ჰრიდებს
Line: 35    ჴორცთა თჳსთა. რამეთუ ვინმცა არა სურვილით შევიდა ღუაწლსა მას,
Line: 36    ვინაჲთგან ხედვიდამცა, ვითარმედ თანაზიარ იქმნების ვნებისა მის ქრის\ტესისა
Line: 37    და თანანერგ იქმნების მსგავსებასა მას სიკუდილისა მისისასა?
Page: II-175   Line: 1    რამეთუ კმა არს ესე ნაცვალი, და ფრიად უაღრეს შრომასა მის არს
Line: 2    პატივი ესე, და უზეშთაეს ღუაწლთასა არს დიდებაჲ ესე მსგავსებისა
Line: 3    ვნებათა ქრისტესთაჲსა. ხოლო უკუეთუ ამისა შემდგომად ყოფადიცა
Line: 4    იგი მოწამეთა ზედა გნებავს სმენად, სიტყუაჲ არა იპოების გამომეტყუ\ელი,
Line: 5    რამეთუ "არცა თუალმან იხილა, არცა ყურსა ესმა, არცა გულსა
Line: 6    კაცისასა მოუჴდა, რომელ-იგი განუმზადა ღმერთმან მოყუარეთა
Line: 7    მისთა".

Line: 8       ხოლო არავინ ესრეთ შეიყუარა ღმერთი, ვითარ მოციქულთა და მო\წამეთა.
Line: 9    ვინ უკუე უძლოს მათთჳს განმზადებულისა მის დიდებისა თქუ\მად,
Line: 10    რამეთუ სატანჯველნი ესე ამის საწუთროჲსანი მცირედ ჟამ აღე\სრულნეს
Line: 11    მათ ზედა; ხოლო შემდგომად ამიერ განსლვისა აღვიდეს ზე\ცად,
Line: 12    წინა-უძღოდეს მათ ანგელოზნი და მთავარანგელოზნი და ყოველ\ნივე
Line: 13    ზეცისა ძალნი მოეგებვოდეს და აქებდეს მათ და ამბორს-უყოფდეს
Line: 14    ესოდენისა მის ახოვნებისათჳს. და ესრეთ დიდითა ქებითა და დიდებითა
Line: 15    შეიყვანნეს წინაშე ყოველთა მეუფისა, სადა-იგი მჯდომარე არს საყდარ\თა
Line: 16    ზედა დიდებისა მისისათა და იდიდების ქერობინთა მიერ და სერა\ბინთა.
Line: 17    ხოლო შე-რაჲ-ვიდეს, თაყუანის-სცეს უფალსა მათსა და ღმერთ\სა
Line: 18    და მეუფესა; და შეიწყნარნა იგინი დიდითა პატივითა, არა ვითარცა
Line: 19    მონანი, არამედ ვითარცა მეგობარნი, ვითარცა ეტყოდა სახარებასა შინა,
Line: 20    ვითარმედ: "თქუენ მეგობარნი ჩემნი ხართ, არღარა გეტყჳ თქუენ მო\ნა".
Line: 21    და ესე ღირს არს და სამართალ, რამეთუ თავადმან თქუა, ვითარ\მედ:
Line: 22    "ამისა უმეტესი სიყუარული არა არს, რაჲთა სული თჳსი დადვას
Line: 23    ვინმე მეგობართა თჳსთათჳს". აწ უკუე ვინაჲთგან ამათ სული თჳსი
Line: 24    უფლისა თჳსისათჳს დადვეს, შეიწყნარნა მან იგინი, ვითარცა მეგობარნი,
Line: 25    და მიერითგან ვითარი მისცა მათ დიდებაჲ, ანუ რაბამსა სიხარულსა
Line: 26    ღირს ყვნა, მან მხოლომან უწყის, მიმცემელმან ესევითართა მათ ნიჭთა\მან,
Line: 27    რამეთუ გონებაჲ კაცობრივი ვერ შემძლებელ არს მოგონებად,
Line: 28    ვერცა ენაჲ გამოთქუმად.

Line: 29       აწ უკუე, საყუარელნო, ვისწრაფოთ ჩუენცა ბაძვად მათდა. დაღაცა\თუ
Line: 30    ვერ ძალ-გჳც ბაძვაჲ მოციქულთაჲ, არამედ მოწამეთა ვჰბაძვიდეთ.
Line: 31    თქუას ვინმე, ვითარმედ: ვითარ ვჰბაძვიდე მოწამეთა, რამეთუ არა არს
Line: 32    ჟამი დევნულებისაჲ? უწყი მეცა, ვითარმედ ჟამი დევნულებისაჲ არა
Line: 33    არს, გარნა ჟამი წამებისაჲ არს; არა იპოების ჟამი ესევითართა სატანჯ\ველთაჲ,
Line: 34    არამედ გჳრგჳნოსნობისაჲ არს; არა გუდევნიან კაცნი, არამედ
Line: 35    გუდევნიან ეშმაკნი, უძჳრესნი იგი ყოვლისავე მძლავრისა; არა ჰხედავ
Page: II-176   Line: 1    ნაკუერცხალთა დაფენილთა, არამედ ჰხედავ შენ შორის ალსა მას გუ\ლისთქუმათასა,
Line: 2    მოტყინარესა; მათ დათრგუნნეს ნაკუერცხალნი ცეცხ\ლისანი,
Line: 3    დათრგუნე შენ მჴურვალებაჲ იგი ბუნებისაჲ; განძლიერდეს
Line: 4    იგინი მჴეცთა მიმართ, ეწყვე შენცა გულისწყრომასა და აღჳრასხენ
Line: 5    მჴეცსა მას ბოროტსა; წინა-აღუდგეს იგინი სატანჯველთა მათ მოუთმე\ნელთა,
Line: 6    წინა-აღუდეგ შენცა ბილწთა და ბოროტთა გულის-სიტყუათა,
Line: 7    რომელნი აღიძრვიან გულსა შინა შენსა. ესრეთ თუ იქმოდი, იქმნე შენ
Line: 8    მობაძავ მოწამეთა. რამეთუ პავლე ღაღადებს, ვითარმედ: "არა არს
Line: 9    ბრძოლაჲ ჩუენი სისხლთა მიმართ და ჴორცთა, არამედ მთავრობათა
Line: 10    მიმართ და ჴელმწიფებათა, სოფლის-მპყრობელთა მიმართ ამის ბნელი\სათა,
Line: 11    სულთა მათ მიმართ უკეთურებისათა". ცეცხლი არს გულისთქუ\მაჲ
Line: 12    ბუნებისაჲ, ცეცხლი უშრეტი, სამარადისოჲ. მსგავს არს ძაღლსა
Line: 13    განცოფებულსა; დაღაცათუ, ბევრეულგზის გარემიაქციო, კუალად ურ\ცხჳნოდ
Line: 14    და ლირბად მოგიჴდის და არა განგეშორის, რამეთუ არაოდეს
Line: 15    გუაქუს მოცალებაჲ ამის ბრძოლისაგან, არაოდეს გუაქუს განსუენებაჲ,
Line: 16    ვიდრეღა სოფელსა ამას შინა ვიყვნეთ, არამედ სამარადისო არს ბრძო\ლაჲ
Line: 17    იგი, რაჲთა. რომელნიცა მჴნედ წინა-აღუდგენ, ბრწყინვალედ
Line: 18    გჳრგჳნოსან იქმნენ. ამისთჳს მოციქული მარადის ყოვლად საჭურველი\თა
Line: 19    მით აღგუჭურავს, რამეთუ მარადის ბრძოლისა ჟამი არს და მარადის
Line: 20    მტერი იგი ჩუენი დაუძინებელად გუებრძვის.

Line: 21       ამისთჳს ვიტყჳ, ვითარმედ უფიცხეს ალისა ცეცხლისა არს ბრძოლაჲ
Line: 22    ჴორცთაჲ; რამეთუ ვითარცა შეუძლებელ არნ თუმცა შეეხო ვინ ცეცხლ\სა
Line: 23    და არა დაიწუა, ეგრეთვე უფიცხეს ცეცხლისა პირთა მათ შუენიერთა
Line: 24    ხილვაჲ ვნებულად მხედველსა მას სულსა აღატყინებს; რამეთუ ვითარცა
Line: 25    ნივთი რამე შესაწუველი აღმატყინებელ ცეცხლისა იქმნების, ეგრეთვე
Line: 26    პირნი იგი სავნებელნი გულთა მათ მწინკულევანთა ნივთ ბრძოლისა
Line: 27    ექმნებიან. ამისთჳს ჯერ-არს არა მიცემად ცეცხლსა მას გულისთქუმათა\სა
Line: 28    უმეტესისა ნივთისა გარეშეთა ხილვითა, არამედ ყოვლით კერძო
Line: 29    გჳღირს შეკრძალვაჲ თავთა ჩუენთაჲ და დაშრეტად ალისა მის გულის\სიტყუათა
Line: 30    მიერ საღმრთოთა, და აღჳრ-სხმად გულთა ჩუენთა, რაჲთა არა
Line: 31    წარემატებოდინ ცოდვასა შინა, არცა მიუშუებდეთ სიმტკიცესა მას
Line: 32    გონებისა ჩუენისასა დაცემად. რამეთუ ყოველივე გულისთქუმაჲ ჟამსა
Line: 33    მას თჳსისა ბრძოლისასა ცეცხლისა უმძაფრეს არს, შემწუველ გონებისა,
Line: 34    უკუეთუ არა ფრიადითა მოსწრაფებითა იღუაწოს ვინ მოთმინებით თი\თოეულისა
Line: 35    ვნებისა წინააღდგომად.

Page: II-177  
Line: 1       კუალადცა და მრავალგზის გრქუა ზემოწერილი იგი სიტყუაჲ: ემს\გავსე
Line: 2    ღუაწლსა მოწამეთასა, რაჲთა სასყიდელსაცა მათსა ღირს იქმნე.
Line: 3    შეურაცხყვეს მათ საწუთროჲ ესე ცხორებაჲ, შეურაცხყავ შენ შუებაჲ
Line: 4    და ფუფუნებაჲ ჴორცთაჲ; მისცნეს მათ ჴორცნი თჳსნი ცეცხლსა, მიეც
Line: 5    შენ მონაგები შენი გლახაკთა; დათრგუნეს მათ ნაკუერცხალნი ცეცხლი\სანი,
Line: 6    დათრგუნენ შენ გულისთქუმანი ბოროტნი. უკუეთუ ძნელ გიჩნს
Line: 7    ესე, სარგებელიცა ამის სიძნელისაჲ გულისჴმა-ყავ, რომელი მოცემად
Line: 8    არს შენდა მერმესა მას საუკუნესა. ნუ საწუთროსა ჰხედავ, არამედ სა\უკუნოჲ
Line: 9    მოიგონე; ნუ შრომასა და ჭირსა ჰხედავ, არამედ გჳრჳნნი და
Line: 10    საშუებელნი გულისჴმა-ყვენ; რამეთუ, ესე ფრიად კეთილი ღონე არს და
Line: 11    გზაჲ სათნოებისა მიმართ, რაჲთა კაცი არა აწინდელთა ამათ ჭირთა ხედ\ვიდეს,
Line: 12    არამედ სასყიდელსა მას შრომისასა გულისჴმა-ჰყოფდეს. ოდეს
Line: 13    ქველის-საქმესა იქმოდი, ნუ წარგებასა მას საფასისასა ჰხედავ, არამედ
Line: 14    ნაყოფი იგი მოწყალებისაჲ გულისჴმა-ყავ, რამეთუ იტყჳს წერილი:
Line: 15    "განაბნია, მისცა გლახაკთა, -- სიმართლე მისი ჰგიეს უკუნითი უკუნი\სამდე".
Line: 16    უკუეთუ იმარხვიდე, ნუ შრომასა მას მარხვისასა ჰხედავ, არა\მედ
Line: 17    განსუენებასა მას მოცემადსა იგონებდი; უკუეთუ იღჳძებდე და
Line: 18    ილოცვიდე, ნუ სიმძიმესა მას მღჳძარებისასა მოიწყინებ, არამედ კადნი\ერებასა
Line: 19    მას ეძიებდი, რომელი მოგეცემის ლოცვისა მიერ. არა ჰხედავა,
Line: 20    რამეთუ მჴედარნიცა ეგრეთვე იქმან? არა წყლულებათა ჰხედვენ, არა\მედ
Line: 21    ძლევასა; არა მკუდართა მათ დაცემულთა, არამედ -- მძლეთა მათ
Line: 22    გჳრგჳნოსანთა. ეგრეთვე შენ იქმოდე, საყუარელო, ნუ შრომასა ჰხედავ
Line: 23    სათნოებისასა, არამედ სასყიდელი გულისჴმა-ყავ. იხილე, ვითარ კეთილ
Line: 24    არს, ოდეს-იგი შუაღამეს, რაჟამს ყოველთა ეძინოს და არნ მყუდრო\ებაჲ
Line: 25    დიდი, აღსდგი და შესწირვიდი ლოცვათა შენთა მეუფესა კადნი\ერებით.
Line: 26    უკუეთუ კულა ტკბილად გიჩნს ძილი და მიმოქცევაჲ ცხედარსა
Line: 27    ზედა ლბილად გარდაგებულსა, გულისჴმა-ყვენ ცხედარნი იგი რკინისა\ნი,
Line: 28    განჴურვებულნი, რომელთა ზედა დააწვენდეს მოწამეთა. და არამცა
Line: 29    შეიკდიმეა, უკუეთუ, ამას იგონებდე სარეცელსა ზედა შენსა? დაღაცათუ
Line: 30    ფრიად უდებ იყო, არა ეგების, თუმცა არა განიფრთხვე და არა აღსდეგ
Line: 31    ლოცვად.

Line: 32       ხოლო ნუ ლანძუთა მათ და ცხედართა ხოლო რკინისათა განჴურვე\ბულთა
Line: 33    ვიგონებთ, არამედ სხვანიცა იგი სატანჯველნი მოწამეთანი გა\მოვწერნეთ
Line: 34    გულთა შინა ჩუენთა, რამეთუ დიდად სარგებელ გუეყოს
Line: 35    ამათ ხატთა გამოსახვაჲ. გამოვხატნეთ უკუე სულთა შინა ჩუენთა მოწა\მენი,
Page: II-178   Line: 1    ვითარ რომელნიმე ტაფაებითა შეიწუებოდეს, რომელნიმე ნაკუ\ერცხალთა
Line: 2    ზედა განრთხმულ იყვნეს, რომელნიმე სიავთა შინა აღდუღე\ბულთა
Line: 3    შთაითხეოდეს, რომელნიმე ზღვად შთაცჳოდეს, რომელთამე
Line: 4    გუერდნი იხუეტებოდეს, სხუანი ურმისთუალთა ზედა დაეკრვოდეს,
Line: 5    სხუანი კლდეთა მაღალთა შთავარდებოდეს, სხუანი მჴეცთა მიეცემო\დეს,
Line: 6    სხუანი ძელთა დამოეკიდებოდეს და სხჳთა მრავლითა და თითო\ფერთა
Line: 7    სიკუდილითა აღესრულებოდეს, რაჲთა მრავალფერითა ამით
Line: 8    გამოხატვითა განვაშუენოთ ტაძარი სულისა ჩუენისაჲ და მოუმზადოთ
Line: 9    იგი სავანედ მეუფისა ზეცათაჲსა. რამეთუ უკუეთუ იხილოს მეუფემან
Line: 10    მან დიდებისამან გონებათა შინა ჩუენთა ესევითარნი ხატნი, მოვიდეს და
Line: 11    სავანე ყოს ჩუენ თანა, თანა მამით და სულით წმიდითურთ; და იყოს
Line: 12    მიერითგან გონებაჲ ჩუენი ტაძარ სამეუფო, და ვერღარა ეძლოს შესლ\ვად
Line: 13    მუნ ბოროტსა გულისსიტყუასა, ვინაჲთგან ჴსენებაჲ იგი ღუაწლთა
Line: 14    მათ მოციქულთა და მოწამეთაჲ გუექმნას ჩუენ წურთად სამარადისოდ
Line: 15    და მადლი წმიდისა სამებისაჲ დაემკჳდროს ჩუენ თანა. ხოლო შევიწყნა\როთ
Line: 16    თუ მეუფე ყოველთაჲ ჩუენ შორის, შეგჳწყნარნეს მანცა საუკუ\ნეთა
Line: 17    მათ სავანეთა, რომელთა ღირსმცა ვართ ყოველნი მიმთხუევად
Line: 18    მადლითა და კაცთმოყუარებითა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესითა,
Line: 19    რომლისა თანა მამასა შუენის დიდებაჲ ყოვლად წმიდით და ცხოელს\მყოფელით
Line: 20    სულითურთ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამენ


Next part


This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.