TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 32
Previous part

Chapter: 31  
Line: 21  თავი ლა


Part: T  
Line: 22       სიტყუაჲ ესე: "და ვითარცა იგი ამას ეტყოდა მათ, მაშინ მო\უჴდა
Line: 23    
მას მთავარი ერთი, თაყუანის-სცემდა მას და ეტყოდა, ვითარმედ:
Line: 24    
ასული ჩემი აწღა აღესრულა; არამედ მოვედ, დასდევ ჴელი შენი და
Line: 25    
ცხონდეს. და აღდგა იესუ და შეუდგა მას, და მოწაფენი მისნი მის თა\ნა"
Line: 26    
(9,18-19 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Line: 27       
ეწია საქმე სიტყუათა, რაჲთა უმეტესად პირი დაეყოს ფარისეველთა,
Line: 28    
რამეთუ კაცი იგი შესაკრებელთ-მთავარი იყო და გლოაჲ მისი დიდ იყო,
Line: 29    
რამეთუ შვილი იგი მხოლოდშობილი იყო ათორმეტისა წლისაჲ, რომელ\ესე
Line: 30    
უმეტესისა გლოჲსა მიზეზ იყო ჰასაკისა მისთჳს სიჭაბუკისა მისისა.
Line: 31    
ამისთჳსცა გარდამატებული რაჲ იხილა გლოაჲ მათი უფალმან, მეყსე\ულად
Line: 32    
აღდგა და შეუდგა მას. ხოლო ლუკა ესრეთ იტყჳს, ვითარმედ,
Line: 33    
მოკუდებოდაო, ოდეს მთავარი იგი მოვიდა, და მერმე მოვიდეს და
Page: II-179   Line: 1    
ჰრქუესო, ვითარმედ: "ასული შენი მოკუდა, ნუ დააშრობ მოძღუარსა".
Line: 2    
ხოლო აქა იტყჳს მათე, ვითარმედ: "თაყუანის-სცემდა მთავარი იგი და
Line: 3    
ეტყოდა: ასული ჩემი აწღა აღესრულა. ვითარ არს ესე? გარნა ესრეთ
Line: 4    
გულისჴმა-ყავთ; დაუტევა მან ასული თჳსი უკუანაჲსკნელთა აღმო\ფშჳნვათა
Line: 5    
შინა და, მოუჴდა რაჲ იესუს, ჰრქუა, ვითარმედ: "აწ აღესრუ\ლა".
Line: 6    
იჭჳთ თქუა, რამეთუ ვინაჲთგან ესრეთ აღსასრულსა ზედა დაეტე\ვა,
Line: 7    
იტყოდა, ვითარმედ აწ მომკუდარ იყოს, რაჲთა უმეტესად შეასწრა\ფოს
Line: 8    
უფალსა. ხოლო იხილე სიზრქე გონებისა მისისაჲ, ვითარ ეტყჳს
Line: 9    
უფალსა, "მოედო და დასდევ ჴელი შენი". ფრიად შორს იყო სიბრძნი\სა
Line: 10    
მისგან და სარწმუნოებისა ასისთავისა მის, რომელმან ჰრქუა: "სიტყჳთ
Line: 11    
ხოლო თქუ და განიკურნოს მონაჲ იგი ჩემი". რამეთუ ზრქელნი გონე\ბითა
Line: 12    
ხილულთაცა საქმეთა ეძიებენ, ვითარცა ნემან ასური ეძიებდა
Line: 13    
ელისესგან დადებად მის ზედა ჴელისა; ხოლო რომელსა აქუნდეს
Line: 14    
სარწმუნოებაჲ მტკიცე, მას ხილულნი საქმენი არა ეჴმარებიან, არამედ
Line: 15    
უხილავი ჰრწამს.

Line: 16       
იესუ და შეუდგა მას, და მოწაფენი მისნი მის თანა". მარკოზ
Line: 17    
და ლუკა, იტყჳან, ვითარმედ სამნი ოდენ წარიყვანნა, ხოლო ესე რი\ცხუსა
Line: 18    
არა იტყჳს, გარნა მათვე ეწამების. და რაჲსათჳს მათე არა წარი\ყვანა,
Line: 19    
ვითარცა ახლად წოდებული? -- რაჲთა უმეტესი სურვილი შთა\უთესოს
Line: 20    
სასწაულთაჲ მისთა ხილვად; და რამეთუ სამნი იგი უმეტესსა
Line: 21    
საზომსა იყვნეს, ამისთჳს პატივ-სცემდა, რაჲთა სხუანიცა იგი ჰბაძვიდენ
Line: 22    
სათნოებათა მათთა.

Line: 23       
ხოლო შეუდგა მას ერი მრავალი მთავრისა მისთჳს მოსრულისა და
Line: 24    
სასწაულისა მის ხილვად, რამეთუ ურწმუნო იყვნეს, თუ ქმნას საქმე იგი.
Line: 25    
არამედ თავადმან არა შეუნდო ყოველთა შესლვად, რაჲთა ყოველსა
Line: 26    
ადგილსა გუასწაოს სივლტოლაჲ დიდებისაგან და ქებისა კაცთაჲსა.

Part: s  
Line: 27       
სახარებაჲ: და აჰა, ესერა, დედაკაცი ვინმე, რომელი იყო
Line: 28    
სისხლისა დინებასა ათორმეტ წელ, და მოუჴდა ზურგით და შეახო ფე\სუსა
Line: 29    
სამოსლისა მისისასა. რამეთუ იტყოდა გულსა თჳსსა: შე-ხოლო
Line: 30    
თუ-ვახო სამოსელსა მისსა, ვცხონდე. ხოლოჲ იესუ მიექცა, იხილა იგი
Line: 31    
და ჰრქუა მას: ნუ გეშინინ, ასულო, სარწმუნოებამან შენმან გაცხოვნა
Line: 32    
შენ. და განიკურნა დედაკაცი იგი მიერ ჟამითაგან" (9,20-22 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 33       
თარგმანი: რაჲსათჳს არა განცხადებულად მოუჴდა? ერთად,
Line: 34    
რამეთუ ჰრცხუენოდა ვნებისა მისთჳს საყუედრელისა; მეორედ, ეშინო\და,
Line: 35    
ნუუკუე ვითარცა არაწმიდაჲ გარემიაქციოს, რამეთუ შჯულსა შინა
Page: II-180   Line: 1    
ფრიადისა არაწმიდებისა სახედ იტყჳს სენსა ამას. ამისთჳს ფარულად
Line: 2    
მიეახლა, რამეთუ არღა აქუნდა მისთჳს ჯეროანი გულისსიტყუაჲ, რაჲ\თამცა
Line: 3    
იცოდა, ვითარმედ არარაჲ დაეფარვის.

Line: 4       
ხოლო ესე დედაკაცი მოვიდა უფლისა, კურნებისათჳს, პირველ ყო\ველთა
Line: 5    
დედათასა, სარწმუნოებითა მჴურვალითა; რამეთუ აგრძნა რაჲ,
Line: 6    
ვითარმედ აღდგინებად ასულისა მთავრისა მის მივალს, ცნა, ვითარმედ
Line: 7    
დედათაცა სადმე ჰკურნებს და ჰრწმენა შეუორგულებელად, რამეთუ
Line: 8    
ძალ-უც შეხებითა ხოლო განკურნებად. გარნა ქრისტემან გამოაცხადა
Line: 9    
გულისსიტყუაჲ მისი და საცნაურ-ყო განკურნებაჲ იგი მისი ყოველთა
Line: 10    
შორის მრავლისა მიზეზისათჳს: პირველად, რაჲთა განაქარვოს შიში
Line: 11    
დედაკაცისაჲ მის, რაჲთა არა მოწიწებით იყოს, ვითარმცა პარვით მი\ედო
Line: 12    
ნიჭი იგი; მეორედ, რაჲთა ცნას მან, ვითარმედ არარაჲ დაეფარვის
Line: 13    
უფალსა; მესამედ, რაჲთა სხუათაცა იხილონ შეუორგულებელი იგი სარ\წმუნოებაჲ
Line: 14    
მისი და ჰბაძვიდენ მას; მეოთხედ, რაჲთა შესაკრებელთმთა\ვარი
Line: 15    
იგი იჭუეული გულსავსე-ყოს, ვითარმედ ყოველივე ძალ-უც,
Line: 16    
რამეთუ იგიცა ფრიად უმეცარი იყო გონებითა და იჭუეულ იყო, თუმცა
Line: 17    
უძლო ქრისტემან აღდგინებად ასულისა მისისა, უფროჲსად, ვინაჲთგან
Line: 18    
მოვიდეს სახლისა მისისაგან და ჰრქუეს მას, ვითარმედ: "ასული შენი
Line: 19    
მოკუდა". ამისთჳს ქრისტე დედაკაცისაცა ამის მიერ გულისჴმა-უყოფდა,
Line: 20    
ვითარმედ ყოველივე ძალ-უც, და მას ეტყოდა: "ნუ გეშინინ, გარნა
Line: 21    
გრწმენინ, და ცხონდეს იგი".

Line: 22       
ამათ ყოველთა მიზეზთათჳს შორის შემოიყვანა დედაკაცი იგი და
Line: 23    
ჰრქუა მას: "ნუ გეშინინ, ასულო!" ვითარცა-იგი პირველ განრღუეულსა
Line: 24    
მას ჰრქუა: "ნუ გეშინინ, შვილო!" რამეთუ შიშისაგან შეძრწუნებული
Line: 25    
იყო დედაკაცი, ამისთჳს ჰრქუა, "ნუ გეშინინ!" -- და ასულად უწოდა
Line: 26    
მას, რამეთუ სარწმუნოებამან მისმან ღირს-ყო იგი შვილებასა მას საღ\მრთოსა;
Line: 27    
და მეყსეულაღ ქებაჲ სათნოებისა მისისაჲ წარმოთქუა, სარწ\მუნოებამან
Line: 28    
შენმან გაცხოვნაო. ხოლო ლუკა ამისსა უმეტესსაცა
Line: 29    
გჳთხრობს დედაკაცისა მისთჳს, ვითარმედ: შეახო რაჲ ფესუსა სამოსლი\სა
Line: 30    
მისისა და განიკურნა, არა მეყსეულად მოუწოდა მას ქრისტემან, არა\მედ
Line: 31    
პირველად თქუა: "ვინ შემახო მე? ჰრქუა პეტრე: მოძღუარ, ერი
Line: 32    
გარე-მოგადგან შენ და შეგაიწრებენ და შენ იტყჳ: ვინ შემახო მე? ხოლო
Line: 33    
იესუ ჰრქუა: შე-ვინმე-მახო მე, რამეთუ მე ვცან ძალი იგი, განსრული
Line: 34    
ჩემგან". ხოლო ამას იტყოდა გონებათა მათ მიმართ ერისათა, ზრქელ\თა
Line: 35    
და უგულისჴმოთა, არა თუ იგი უმეცარ იყო, თუ ვინ შეახო მას, და
Page: II-181   Line: 1    
კუალად დედაკაცისა მისთჳსცა, რაჲთა ცნას მან, ვითარმედ არარაჲ და\ეფარა,
Line: 2    
და თავით თჳსით აღიაროს საქმე იგი და გამოაცხადოს მის ზედა
Line: 3    
აღსრულებული საკჳრველებაჲ. ამისთჳსცა იტყჳს მახარებელი ლუკა,
Line: 4    
ვითარმედ: "იხილა რაჲ დედაკაცმან მან, რამეთუ არა დაეფარა, მოვიდა
Line: 5    
ძრწოლით და შეუვარდა მას და, რომლისა ბრალისათჳს შეახო, უთხრა
Line: 6    
წინაშე ყოვლისა ერისა, და ვითარ-იგი მეყსეულად განიკურნა. ხოლო
Line: 7    
იესუ ჰრქუა: ნუ გეშინინ, ასულო, სარწმუნოებამან შენმან გაცხოვნა
Line: 8    
შენ, ვიდოდე მშჳდობით!"

Line: 9       
იხილეა, რაოდენ უაღრეს იყო დედაკაცი იგი შესაკრებელთმთავრისა
Line: 10    
მის? არა მოუწოდა სახედ თჳსად, დაღაცათუ მდიდარი იყო ფრიად, არა
Line: 11    
უპყრა სამოსელსა მისსა, არამედ შე-ოდენ-ახო ფესუსა სამოსლისა მისი\სასა,
Line: 12    
და უკუანაჲსკნელ ღათუ მოვიდა, პირველ მიიღო კურნებაჲ და
Line: 13    
წარვიდა. იგი მკურნალსა მას სახიერსა სახედ თჳსად უწოდდა, ხოლო
Line: 14    
ამას შეხებაჲ ოდენ კმა-ეყო, რამეთუ დაღაცათუ სნეულებითა მით შეკ\რულ
Line: 15    
იყო, არამედ სარწმუნოებითა ფრთოან იყო. ამისთჳსცა შორის
Line: 16    
შემოიყვანა და აქო იგი უფალმან და შიში მისი განუქარვა, რაჲთა შესა\კრებელთ-მთავარსაცა
Line: 17    
და სხუათა ყოველთა ასწაოს ბაძვად სარწმუნო\ებასა
Line: 18    
მისსა, და სიმრთელესა თანა სხუაჲცა კეთილი საგზალი მისცა და
Line: 19    
ესრეთ წარგზავნა, რამეთუ ჰრქუა მას: "სარწმუნოებამან შენმან გაცხო\ვნა
Line: 20    
შენ, ვიდოდე მშჳდობით". ამისთჳსცა არა უმადლო იპოვა დედაკაცი
Line: 21    
იგი, არამედ წარვიდა სახედ თჳსად, და ვითარცა სიტყუაჲ ჭეშმარიტი
Line: 22    
მოძღუართაგან მოვალს, ვითარმედ: სახლსა თჳსსა მან ყოველთა პირვე\ლად
Line: 23    
ხატი მაცხოვრისაჲ შექმნა და თაყუანი-სცემდა მას ყოველთა
Line: 24    
დღეთა ცხორებისა მისისათა.

Part: s  
Line: 25       
სახარებაჲ: "და მოვიდა სახლსა მთავრისასა და იხილა მუნ მგო\სნები
Line: 26    
და ერი კრებული და შფოთი და ჰრქუა მათ: განეშორენით, რამე\თუ
Line: 27    
არა მომკუდარ არს იგი, არამედ სძინავს. ხოლო იგინი ეკიცხევდეს
Line: 28    
მას" (9,23-24 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 29       
თარგმანი: ეჰა, უგუნურებაჲ იგი და სიცოფე მთავართაჲ მათ.
Line: 30    
მგოსნებითა და ნესტუებითა აღასრულებდეს გლოასა მას. ვის უხილავს
Line: 31    
გლოაჲ მგოსნებითა? არამედ ესე საქმე იყო უგუნურებისა მათ მთავარ\თაჲსა
Line: 32    
და ფრიადისა მის უგულისჴმოებისა. ხოლო ქრისტემან ერი იგი
Line: 33    
უწესოებისა მოქმედი განასხა მიერ და არავინ შეიყვანა მის თანა სახლსა
Line: 34    
მას, გარნა თავნი იგი მოწაფეთანი და მამაჲ და დედაჲ ყრმისაჲ მის;
Line: 35    
რაჲთა არა თქუან, ნუუკუე სხუამან ვინმე ყო კურნებაჲ იგი და არა
Page: II-182   Line: 1    
უფალმან, ამისთჳს მშობელნი მისნი წარიყვანნა. ხოლო პირველ აღდგო\მისაცა
Line: 2    
იტყოდა: "ნუ სტირთ, რამეთუ ყრმაჲ იგი არა მომკუდარ არს,
Line: 3    
არამედ სძინავს". აჩუენებს ამით სიტყჳთა, ვითარმედ ესრეთ ადვილ
Line: 4    
არს მის წინაშე აღდგინებაჲ მკუდართაჲ, ვითარ განღჳძებაჲ მძინარისაჲ,
Line: 5    
ვითარცა ლაზარესთჳსცა იტყოდა, ვითარმედ: "ლაზარე, მეგობარმან
Line: 6    
ჩემმან, დაიძინა". მუნცა ძილად სახელ-სდვა სიკუდილსა, რაჲთა არღა\რავის
Line: 7    
ეშინოდის სიკუდილისაგან, ვინაჲთგან არღარა სიკუდილი არს,
Line: 8    
არამედ ძილი ეწოდების. რამეთუ, ვინაჲთგან თავადსაცა ეგულებოდა
Line: 9    
ხილვად გემოჲ სიკუდილისაჲ, ამისთჳს წინაჲთვე სხუათა გუამთა მიერ
Line: 10    
ასწავებს მოციქულთა, რაჲთა არღარა ეშინოდის სიკუდილისაგან, რამე\თუ
Line: 11    
მო-რაჲ-ვიდა უფალი ქუეყანად, ამიერითგან სიკუდილი ძილად შერა\ცხილ
Line: 12    
არს. ამათ ესევითართა მიზეზთათჳს ძილად უწოდა სიკუდილსა
Line: 13    
მას. ხოლო უგულისჴმონი იგი ეკიცხევდეს მას; არამედ სახიერმან არავე
Line: 14    
შეჰრისხნა ურწმუნოებისა მისთჳს, არამედ საქმით ამხილა მათი იგი
Line: 15    
სიცოფე. არა შეჰრისხნა მოკიცხართა მათ, რაჲთა იგინიცა და მგოსნები
Line: 16    
იგი და ერი, რომელი ეტყებდა, ყოველნივე მოწამე იყვნენ სიკუდილისა
Line: 17    
მის, ვითარცა ლუკა იტყჳს, ვითარმედ: "ჰბასრობდეს მას უწყოდეს,
Line: 18    
რამეთუ მომკუდარ იყო". რამეთუ უმადლოებაჲ იგი და ურწმუნოებაჲ
Line: 19    
ჰურიათაჲ აურაცხელ იყო და მრავალგზის შემდგომად ქმნისა სასწა\ულთაჲსა
Line: 20    
არაქმნასა სწამებდიან, ამისთჳს წინაჲთვე განგებულებით იქმ\ნებოდა
Line: 21    
დამტკიცებაჲ სიკუდილისაჲ მის, რაჲთა ვერვინ თქუის, თუ: არა
Line: 22    
მომკუდარ იყო. ეგრეთვე ლაზარეს ზე იქმნა; ჰრქუა მათ: "სადა დას\დევით
Line: 23    
იგი? რაჲთა მათ თჳთ თქუან; "მოვედ და იხილე" და კუალად
Line: 24    
ჰრქუეს: "ყროდისღა, რამეთუ მეოთხე დღე არს"; და ვერ უძლონ
Line: 25    
მერმე თქუმად, თუ: არა მკუდარი აღადგინა. ეგრეთვე აქა ყოვლით კერ\ძო
Line: 26    
დაემტკიცა და საცნაურ იქმნა სიკუდილი ყრმისაჲ მის რაჲთა ყო\ველთავე
Line: 27    
ცნან ძალი საკჳრველებისაჲ მის. ამისთჳსცა ხედვიდეს რაჲ
Line: 28    
მშობელნი მისნი, "უპყრა ჴელიო და აღადგინა ქალი იგი". არა თუ
Line: 29    
სხუაჲ მისცა სული, არამედ იგივე, რომელი განსრულ იყო მისგან, მო\აქცია
Line: 30    
და, ვითარცა მძინარე, განაღჳძა, რამეთუ ყოველივე ადვილ რს
Line: 31    
მის წინაშე. "და უბრძანა, რაჲთა სცენ მას ჭამადი", რაჲთა ვერვინ
Line: 32    
მოიგონოს, თუ უცნებაჲ არს საქმე იგი. და არა თავადმან მისცა, არამედ
Line: 33    
მათ უბრძანა მიცემად, ვითარცა ლაზარეს ზე ჰრქუა მათ: "განჴსენით
Line: 34    
ეგე და უტევეთ, ვიდოდის"; რაჲთა ორივე მტკიცე და განცხადებულ
Page: II-183   Line: 1    
იყოს, მოკუდომაჲცა და აღდგომაჲცა, და ვერვის ჴელ-ეწიფებოდის ორ\გულებაჲ
Line: 2    
ანუ ურწმუნოებაჲ. ხოლო ლუკა იტყჳს, ვითარმედ: "ამცნო
Line: 3    
მამა-დედათა მისთა, რაჲთა არავის უთხრან საქმე იგი", რაჲთა ყოვლით\კერძო
Line: 4    
გუასწაოს ჩუენ სიმდაბლე და არაგამოცხადებაჲ ქველის-საქმეთა
Line: 5    
ჩუენთაჲ.


Part: S  
Line: 6  სწავლაჲ ლა

Line: 7 
ვითარმედ არა ჯერ-არს უზომოდ გლოვაჲ მიცვალებულთათჳს,
Line: 8 
არამედ ლოცვაჲ მათთჳს და ჟამის-წირვაჲ


Line: 9       
და აწ უკუე, ვინაჲთგან ამას სიტყუასა მოვედით, მნებავს მცირედ
Line: 10    
მათა მიმართ თქუმად, რომელნი უწესოდ და უზომოდ იგლოენ და ტყე\ბასა
Line: 11    
იქმან მიცვალებულთათჳს.

Line: 12       
გულისჴმა-ყავ, კაცო, ვითარმედ მაშინ უფალმან ერი იგი მგლოარე
Line: 13    
და მტყებარი გარე განასხა. აწ უკუე შენ ნუ მათ თანა განისხმი, არამედ
Line: 14    
ეგე პეტრეს და იოვანეს და იაკობის თანა. უკუეთუ მაშინ იგინი გა\ნასხნა,
Line: 15    
არა უფროჲსად აწ ქმნასა? რამეთუ მაშინ ჯერეთ არა საცნაურ
Line: 16    
იყო, თუ სიკუდილი ძილად გარდაქცეულ არს, ხოლო აწ მზისა
Line: 17    
უბრწყინვალესად ჩანს ესე და საცნაურ არს. გარნა არა გიხილავს შვილი
Line: 18    
შენი აღდგომილი? ნუ ამისთჳს სულმოკლე ხარ, რამეთუ უეჭუელად
Line: 19    
აღადგინოს შენიცა ეგე შვილი უმეტესითა დიდებითა. რომელი-იგი მაშინ
Line: 20    
აღდგა, კუალად მო-ვე-კუდა, ხოლო შენი რაჟამს აღდგეს, ეგოს უკუნი\სამდე
Line: 21    
უკუდავებასა შინა.

Line: 22       
ამიერითგან უკუე ნუვინ უზომოდ ტირნ და გოდებნ, ნუცა ძლევასა
Line: 23    
მას ქრისტესსა დააკნინებნ, რამეთუ მძლე ექმნა იგი სიკუდილსა და
Line: 24    
შემუსრა ყოველივე ძალი მისი. რაჲსათჳს უკუე უწესოდ ჰგოდებ, კაცო,
Line: 25    
საქმე იგი სიკუდილისაჲ ძილად შეცვალებულ არს, რად ეტყებ და იგ\ლოვ?
Line: 26    
დაღაცათუმცა წორმართნი იქმოდეს ამას, ბრალობაჲ ჯერ-იყო,
Line: 27    
ხოლო ოდეს ქრისტეანე იქმოდის საქმესა მას უჯეროსა, რაჲღა ვინ თქუ\ას
Line: 28    
ესოდენისა ამის უგულოსჴმოებისათჳს? შემდგომად ესოდენთა ჟამთა
Line: 29    
და განცხადებულსა მას აღდგომისა სიმტკიცესა ჯერეთ უგულისჴმოვე
Line: 30    
ხარ, კაცო, და მტირალთა შემოჰკრებ და სახლსა დააბნელებ და წესი\ერებასა
Line: 31    
მას ჩუენსა საბასრობელ ჰყოფ. შვილნი წარმართთანი, რომელ\თა
Line: 32    
არა იციან საიდუმლოჲ იგი აღდგომისაჲ, ჰპოებენ სიტყუათა ნუგე\შინისცემისათა
Line: 33    
და ეტყჳან მგლოარეთია: თავს-იდევ ახოვნებით, რამეთუ
Page: II-184   Line: 1    
უკმოსლვაჲ წარსრულისაჲ მის არა არს, არცა კურნებაჲ საქმისაჲ მის
Line: 2    
გლოითა. ხოლო შენ, რომელსა სიბრძნე იგი საღმრთოჲ გისწავიეს,
Line: 3    
უმეტეს მათსა იქმ უშუერებასა მას და არა გრცხუენის, არცა შეიკდემ.
Line: 4    
რამეთუ ჩუენ არა ვიტყჳთ, თუ: თავს-იდევ ახოვნად, რამეთუ წარსრუ\ლისა
Line: 5    
მის ხილვაჲ არღარა არს; არამედ ესრეთ ვიტყჳთ: თავს-იდევ
Line: 6    
ახოვნად, რამეთუ შესუენებული იგი აღდგების უეჭუელად; მიიძინა
Line: 7    
შვილმან შენმან, არა თუ მოკუდა. ვინაჲთგან განღჳძებაჲ ეგულების და
Line: 8    
აღდგომაჲ და ცხორებისა უკუდავისა მიღებაჲ, არა ძილი არსა საქმე იგი?
Line: 9    
ისმინე, რასა იტყჳს წინაჲსწარმეტყუელი: "მოიქეც, სულო ჩემო, გან\სასუენებელად
Line: 10    
შენდა, რამეთუ უფალმან კეთილი გიყოს შენ".

Line: 11       
წინაჲსწარმეტყუელმან სულისა მიერ წმიდისა სიკუდილსა განსასუ\ენებელ
Line: 12    
უწოდა და კეთილის-ყოფა და შენ რასა იგლოვ? ეშმაკი იგლო\ვდინ,
Line: 13    
იგი გოდებდინ და ტიროდენ, ხედვიდეს რაჲ ცხორებად საუკუ\ნოდ
Line: 14    
მისლვასა ჩუენსა; მისდა მიცემულ არს გლოაჲ საუკუნოჲ, ხოლო
Line: 15    
შენ, რომელი განსასუენებელსა მიმავალ ხარ, და გჳრგჳნისა მოღებად
Line: 16    
გეგულების, რაჲსათჳს იგლოვ ამიერ განსრულსა მას ზედა? არა ხედავა,
Line: 17    
რავდენითა ბოროტითა სავსე არს სოფელი ესე და დღითი-დღე უძჳრე\სისა
Line: 18    
მიმართ წარემატების? და პირველითგანვე, გამო-რაჲ-ვისხენით
Line: 19    
სამოთხით, ჭირი და ურვაჲ დაგუესაჯა: ოფლითა პირისა ჩუენისაჲთა
Line: 20    
ჭამაჲ პურისაჲ, და სულთქუმანი და მწუხარებანი და ჭირნი, და მიე\რითგან
Line: 21    
ესე სასჯელი მოვალს, და კუალად ამას ზედა ჩუენცა განვა\მრავლენით
Line: 22    
ცოდვანი და მათ მიერ იშვნეს უმეტესნი ბოროტნი და
Line: 23    
აურაცხელნი მწუხარებანი. ხოლო მის საუკუნისათჳს ესევითარი არაჲ
Line: 24    
გესმას, არამედ ყოველივე წინააღმდგომი, ვითარმედ: "წარჴდა სალმო\ბაჲ
Line: 25    
და მწუხარებაჲ და სულთქუმაჲ", და "ინაჴ-იდგმიდენო აბრაჰამის
Line: 26    
თანა"; და სასძლოჲ ითქუმის შუენიერი და ლამპარნი ბრწყინვალენი
Line: 27    
და ნათელსა შინა ყოფაჲ და ანგელოზთა თანა სიხარული.

Line: 28       
აწ უკუე შენ რაჲსათჳს იგლოვ წარსულსა მას და იქმ, რაჲთა სხუა\ნიცა
Line: 29    
ძრწოდინ სიკუდილისაგან, ვითარცა ბოროტისა რაჲსმე საქმისაგან?
Line: 30    
ვითარ ვასწაოთ სხუათა უკუდავებისათჳს, ოდეს ჩუენ უმეტეს ურწმუ\ნოთასა
Line: 31    
გუეშინოდის სიკუდილასაგან? და რაჲ ვყოთო, ბუნებითი არს
Line: 32    
საქმე ესე. -- ნუ იყოფინ! უწესოჲ ესე და უზომოჲ არა ბუნებითი
Line: 33    
არს, არამედ ჩუენისა ვერაგობისაგან დაწესებულ არს. ხოლო ბუნებითი
Line: 34    
საქმე არს წესიერად და მდუმრიად ცრემლი ზომითი და ვედრებაჲ
Line: 35    
ღმრთისაჲ წარსრულისა მისთჳს. ხოლო გსურის თუ საყუარელისა მის
Page: II-185   Line: 1    
ხილვაჲ, კეთილი მოქალაქობაჲ მოიგე და ადრე იხილო იგი. ხოლო აწ
Line: 2    
ნუ უწესოდ იგლოვ, არამედ თავსა შენსა ნუგეშინის-ეც, მცნებისათჳს
Line: 3    
ღმრთისა. გულისჴმა-ყავ, ვითარმედ, დაღაცათუ აწ არა ჰქმნა ესე, არა\მედ
Line: 4    
სიგრძესა ჟამისასა თავით თჳსით ჰქმნა და არარაჲ გაქუნდეს მაშინ
Line: 5    
სასყიდელი, რამეთუ არა ღმრთისათჳს აიძულე თავი შენი, არამედ
Line: 6    
ჟამმან დაგარწმუნა. ხოლო უკუეთუ აწ მოხჳდე გულისჴმისყოფად
Line: 7    
ჟამსა მებრ გლოისასა და მადლობით შეიწყნარო, დიდი სასყიდელი მო\იღო
Line: 8    
ღმრთისაგან, რამეთუ მოწყალებისა და მარხვისა და მღჳძარებისა
Line: 9    
და სხუათა ყოველთავე საქმეთა უაღრეს არს მოთმინებაჲ განსაცდელი\საჲ
Line: 10    
მადლობით. გულისჴმა-ყავ, რამეთუ უფალი ჩუენი იესუ ქრისტე
Line: 11    
მოკუდა კაცობრივითა მით ბუნებითა და შეურვებულ იყო და იტყოდა:
Line: 12    
"თანა-წარმჴედინ სასუმელი ესე", გარნა არავე თანა-წარჰჴდა მიღებად
Line: 13    
სასუმელისა მის, და არა სიკუდილი ხოლო თავს-იდვა, არამედ სიკუდი\ლი
Line: 14    
საყუედრელი, დამოკიდებითა ჯუარსა ზედა, რომელი მაშინ ფრიად
Line: 15    
საყუედრელად შერაცხილ იყო; და პირველ ჯუარ-ცუმისა ბევრეულნი
Line: 16    
ყუედრებანი და შეურაცხებანი თავს-იხსნა, რაჲთა ჩუენ გუასწაოს ყოვ\ლისავე
Line: 17    
განსაცდელისა თავსდებად. ხოლო მო-ღათუ-კუდა, არამედ
Line: 18    
აღდგა კუალად დიდებითა დიდითა, რაჲთა მოგუცეს ჩუენ სასოებაჲ
Line: 19    
აღდგომისაჲ.

Line: 20       
უკუეთუ ამას ყოველსა არა ურწმუნო ხარ, ნუ სტირ და ჰგოდებ
Line: 21    
შესუენებულთათჳს. უკუეთუ ჰგოდებდე, ვითარ დაარწმუნო წარმართთა,
Line: 22    
ვითარმედ გრწამს? მითხარღა, უკუეთუმცა მეფემან ამან ქუეყანისამან
Line: 23    
მოავლინა და მიუწოდა შვილსა შენსა სამეუფოდ პალატად, სტიროდემ\ცა
Line: 24    
და ჰგოდებდი? -- ნუ იყოფინ! -- არა უწყი, უკუეთუ სრულიად ვინ
Line: 25    
სულელ იყოს და უმეცარ. ხოლო აწ ანგელოზნი მოივლინებიან ზეცით
Line: 26    
მეუფისა მიერ და მიუწოდენ მონასა მას ღმრთისასა, რაჲსათჳს უკუე
Line: 27    
სტირ შენ? არა უწყია, ვითარ დიდი საიდუმლოჲ აღესრულების? ვითარ
Line: 28    
საშინელი და შესაძრწუნებელი და ღირსი გალობისაჲ და სახე დიდი
Line: 29    
სიბრძნისა მის საღმრთოჲსაჲ, ვითარ განვალს სული ჴორცთაგან, ვითარ\ცა
Line: 30    
სახლისა რაჲსაგანმე, და მივალს მეუფისა თჳსისა. და შენ ჰხედავ
Line: 31    
საიდუმლოსა მას და სტირ. არა ტირილისაჲ არს ჟამი იგი, არამედ მად\ლობისაჲ.
Line: 32    
ხოლო ოდეს იშვებოდის ყრაჲ, მაშინ რად არა სტირ და
Line: 33    
იგლოვ? რამეთუ ესეცა შობაჲ არს ფრიად უაღრესი მის შობისა, რამე\თუ
Line: 34    
მივალს ნათლად ბნელისა ამის სოფლისაგან; განიჴსნების, ვითარცა
Line: 35    
საკრველთაგან; განვალს დილეგისა ამისგან; განთავისუფლდების ღუაწ\ლისაგან
Page: II-186   Line: 1    
და მივალს განსუენებად. რამეთუ ვითარცა მზე ცისკარსა გან\წმედილსა
Line: 2    
აღმობრწყინდის რაჲ, ეგრეთვე სული განვიდის რაჲ ჴორც\თაგან,
Line: 3    
გონებითა წმიდითა ბრწყინავნ; და ვითარცა მეუფე შარავანდედი\თა
Line: 4    
შე-რაჲ-ვალნ პალატად შემკობილი, ესრეთ არს სული, განმავალი
Line: 5    
ჴორცთაგან და მომავალი ღმრთისა. ამის უკუე ესევითარისა საქმისათჳს
Line: 6    
რად იგლოვ, კაცო, და ჰგოდებ, და არა უფროჲსად ჰგალობ და ჰმადლობ
Line: 7    
უფალსა? ხოლო უკუეთუ ესრეთ მეტყჳ, ვითარმედ: ეგე რომელსა წარ\მოიტყჳ,
Line: 8    
მართალთათჳს არს, გარნა უკუეთუ წარსული იგი ცოდვილ
Line: 9    
იყოს, რაჲ სთქუა, არა ვტიროდია და ვგოდებდე? -- ეგრეთ ვიტყჳ მე,
Line: 10    
ვითარმედ დადაცათუ ცოდვილი იყო, უმჯობესივე იქმნა მისთჳს სიკუ\დილი,
Line: 11    
რაჲთა არა უმეტესნი შეიკრიბნეს ცოდვანი, რამეთუ უკუეთუმცა
Line: 12    
იცოდა ღმერთმან, თუ მოიქცევის სინანულად, ნუ იყოფინ, თუმცა წა\რიყვანა
Line: 13    
უნანელი; არამედ იცოდა სადმე, ვითარმედ უძჳრესისა მიმართ
Line: 14    
წარემატების და ყო წყალობაჲ, მოაწია სიკუდილი, რაჲთა არა უმეტე\სად
Line: 15    
ცოდვილ იქმნას და უმრავლესისა სატანჯველისა ღირსად გამოჩნ\დეს.
Line: 16    
გარნა ტირილსა მისთჳს არა გაყენებ, არამედ ვხედავ, ვითარმედ
Line: 17    
არა მაგით გულისსიტყჳთა იგლოვ და სტირ. უკუეთუ არა, ყრმისა მცი\რისა
Line: 18    
და უმანკოჲსათჳს რაჲსა სტირ? და კუალად ოდეს ვინ ახალ ნათელ\ღებულთაგანი
Line: 19    
აღესრულოს, რად სტირ? არა უწყია, ვითარსა სიხარულსა
Line: 20    
მივლენ ესევითარნი იგი სულნი? ამით ვსცნობ, ვითარმედ კაცობრივითა
Line: 21    
გულისსიტყჳთა და არა ცოდვათათჳს არს გლოაჲ ეგე და ტირილი.

Line: 22       
უკუეთუ კულა ჭეშმარიტად ცოდვილისათჳს ოდენ სტირ, ოდეს
Line: 23    
ცოდვასა შინა აღესრულოს, და ესე არს მიზეზი გლოისა შენისაჲ, არა
Line: 24    
ვინ არს ამას ზედა მაყენებელ შენდა, გარნა ამის პირისათჳს არცა მტი\რალთა
Line: 25    
შეკრებაჲ ჯერ-არს, არცა უწესოდ ქმნაჲ გოდებისაჲ მის, არამედ
Line: 26    
ოდეს მარტოებით იყო სახლსა შინა შენსა. ესევითარი გლოაჲ საღმრთო
Line: 27    
არს და მოციქულთა მიერ დაწესებულ. ცრემლოოდა იესუცა იერუსალჱ\მისათჳს,
Line: 28    
რამეთუ ხედვიდა წარწყმედასა მისსა; და მოციქულნი იგლოვ\დეს
Line: 29    
ცოდვილთათჳს. ესე საქმე ჭეშმარიტ არს. გარნა ოდეს სიტყუათა
Line: 30    
იტყოდი შეუმსგავსებელთა ამის გულისსიტყჳსათა, სიჭაბუკესა მისსა
Line: 31    
სტიროდი, თანამოღუაწეობასა მისსა იტყოდი და სხუასა ესევითარსა,
Line: 32    
ვითარ მრწმენეს, თუ ცოდვათა მისთათჳს სტირ? უკუეთუ ცოდვათათჳს
Line: 33    
სტირ, მეცა თანაშემწე გეყო, რამეთუ ესე ტირილი კეთილ არს. გარნა
Line: 34    
თუ ესევითარი გაქუს გულისსიტყუაჲ, რად არა სიცოცხლესავე მისსა
Line: 35    
ასწავლიდი მოქცევასა ცოდვათაგან, არამედ მიუშჳ ცუდად და ამაოდ
Line: 36    
წარწყმედად დღეთა ცხორებისა თჳსისათა ცოდვათა შინა, და აწ, გან\რაჲ-ვიდა
Line: 37    
ამიერ, ოდეს არღარა უფალ არს მოქცევად და სინანულად,
Page: II-187   Line: 1    
აწღა იგლოვ და სტირ? გარნა აწღა, უკუეთუ გენებოს, ისწრაფე ლხი\ნებად
Line: 2    
მისა სატანჯველთაგან: აღასრულენ მისთჳს ვედრებანი და ლოც\ვანი;
Line: 3    
მიეც გლახაკთა; დაღაცათუ იგი უღირს იყოს, არამედ შენი ვედრე\ბაჲ
Line: 4    
ისმინოს უფალმან. მისთა საფასეთაგან, გინა თუ შენთა, ყავ მისთჳს
Line: 5    
მოწყალებაჲ; დაასხი წყალი ცეცხლსა მას; არა აქუს ქველისსაქმე თჳსი,
Line: 6    
ბარე თჳსთა მისთაჲ აქუნდინ; არა ჰქონან მოწყალებანი მის მიერ ქმნილ\ნი,
Line: 7    
აქუნდინ მისთჳს ქმნილნი იგი. რაოდენცა მრავალთა ცოდვათა თა\ნამდებ
Line: 8    
არს, უმეტესი უჴმს ქველის საქმე, რამეთუ არა აქუს ესევი\თარი
Line: 9    
ძალი მისთჳს ქმნილსა ამას, ვითარ აქუნდა, თუმცა მის მიერ
Line: 10    
ქმნილ იყო; რამეთუ არა სწორ არს თავით თჳსით ქმნაჲ ქველის-საქმი\საჲ
Line: 11    
და სხუათა მიერ მისთჳს მიცემაჲ. ვინაჲთგან უკუე ფრიად უდარეს
Line: 12    
არს ესე, ამისთჳს უმეტესად ფრიად ჯერ-არს ქმნაჲ; შემოკრიბენ გლა\ხაკნი,
Line: 13    
არქუ სახელი მისი, აღადგინენ მრავალნი მეხჳშნენი, ისმენს უფა\ლი
Line: 14    
ამასცა ვედრებასა; და ესეცა მისისა სახიერებისა საქმე არს, რომელ
Line: 15    
ლოცვათა და ცრემლთა მიერ გლახაკთასა, ობოლთა და ქურივთასა ულ\ხენს
Line: 16    
შეცოდებულთა, რაჲთა უმრავლესნი გზანი ცხორებისანი გჳჩუენნეს.
Line: 17    
ნუ იტყჳ, თუ: გლახაკი ვარ და არა მაქუს საფასე; მრავალგზის მითქუ\ამს,
Line: 18    
ვითარმედ მოწყალებასა არა საზომისა მისებრ მიცემისაჲსა შეჰრა\ცხებს
Line: 19    
ღმერთი, არამედ ძალისაებრ და გონებისა მიმცემელისა მის.
Line: 20    
ძალისაებრ შენისა ქმენ მოწყალებაჲ, მოუწოდე მღდელთა, რაჲთა აღა\სრულონ
Line: 21    
მისთჳს უსისხლოჲ იგი მსხუერპლი; არა თუ ცუდად აღესრუ\ლების
Line: 22    
წმიდაჲ ჟამისწირვაჲ შესუენებულთათჳს, არა თუ ცუდად აღე\სრულებიან
Line: 23    
ვედრებანი და მოწყალებანი. ესე ყოველი სულმან წმიდამან
Line: 24    
განაწესა, რაჲთა ურთიერთას სარგებელ ვეყოფოდით. მას შენ მიერ
Line: 25    
სარგებელ ეყოფის და შენ -- მის მიერ, რომელ წესსა და მცნებასა
Line: 26    
სიყუარულისასა აღასრულებ. ხოლო ნუ იჭუეულ ხარ და იტყჳ: ნუუკუე
Line: 27    
არას ერგების მას? არა ცუდად ღაღადებს დიაკონი და იტყჳს: "ქრისტეს
Line: 28    
მიერ შესუენებულთათჳს და, რომელნი ჴსენებასა მათსა აღასრულებენ,
Line: 29    
უფლისა მიმართ ვილოცოთ". არა დიაკონი ღაღადებს ამას, არამედ მად\ლი
Line: 30    
იგი სულისა წმიდისაჲ. წინამდებარე არს მსხუერპლი იგი დიდებუ\ლი,
Line: 31    
მუნ მდგომარე არიან ანგელოზნი და მთავარანგელოზნი, წინაშე
Line: 32    
ძესა ღმრთისასა, ძრწოლით ჰმსახურებენ, და მაშინ ღაღადებს დიაკონი
Line: 33    
ამას ვედრებასა და, ვინმცა თქუა, თუ ცუდ არს და უსარგებლო? უკუ\ეთუ
Line: 34    
ესე ცუდ არს, სხუაჲცა სადმე ყოველი ცუდ არს, რომელსა ვევედ\რებით
Line: 35    
ეკლესიათათჳს, მღდელთათჳს, მეფეთათჳს და ყოვლისა ერი\სათჳს,
Line: 36       
-- ნუ იყოფინ, თუმცა ცუდ რამე იყო. ყოველივე ჭეშმარიტ
Line: 37    
არს, ყოველივე სარწმუნოებით აღესრულების. ხოლო რაჲ სთქუა, რო\მელ-იგი
Page: II-188   Line: 1    
მოწამეთათჳს შევსწირავთ ჟამის-წირვასა, დიდი პატივი არს
Line: 2    
მოწამეთაჲცა, უკუეთუ მას ჟამსა იჴსენნენ. ამისთჳს ვაჴსენებთ მოწამეთა
Line: 3    
და ყოველთა წმიდათა. ოდეს მეუფე საკურთხეველსა ზედა იყოს, საში\ნელი
Line: 4    
იგი საიდუმლოჲ აღესრულებოდის, დიდი პატივი არს წმიდათაჲ,
Line: 5    
რომელნიცა იჴსენნენ; ვითარცა-იგი დაჯდის რაჲ მეფე ძლევით შემოსილი
Line: 6    
საყდართა ზედა, და დღესასწაულსა ძლევისა მისისასა აღასრულებნ და
Line: 7    
შეასხმიდიან ერნი და სპანი და არნ სიხარული დიდი, მაშინ იდიდებო\დიან,
Line: 8    
რომელნიცა ზიარ მისისა მის ძლევისა იქმნეს, და განთავისუფლდე\ბოდიან
Line: 9    
პყრობილნი, რომელნიცა ჴსენებულ იქმნიან სიხარულისა მისთჳს.
Line: 10    
ხოლო აღ-რაჲ-დგის მეფე სერისა მისგან, არღარავინ იკადრებნ მოჴსე\ნებად
Line: 11    
მისა პყრობილთა მათთჳს. ეგრეთვე ვიდრემდის მსხუერპლი იგი
Line: 12    
საიდუმლოჲსაჲ წმიდასა საკურთხეველსა ზედა ეგოს და იქადაგებოდის
Line: 13    
ქადაგებაჲ იგი დიდებული, ვითარმედ კაცთათჳს მიეცა მეუფე სიკუდი\ლად
Line: 14    
და დაჰჴსნა სიკუდილი, რომელ ესე არს ჴსენებაჲ ძლევისა მისისაჲ,
Line: 15    
ვითარცა იტყჳს: "რავდენგზის სჭამდეთ პურსა ამას და სუმიდეთ სასუ\მელსა
Line: 16    
ამას, სიკუდილსა უფლისასა მიუთხრობდით", მაშინ, რომელნი\ცა
Line: 17    
წმიდათაგანნი იჴსენნენ, დიდი პატივი არს მათთჳს. მასვე უკუე ჟამსა
Line: 18    
მის საკჳრველებისასა ჯეროვნად იჴსენებიან შეცოდებულნიცა და ჰპო\ებენ
Line: 19    
ლხინებასა. აწ უკუე ნუ ცუდად ანუ ლიტონად შევჰრაცხებთ საქ\მესა
Line: 20    
ამას, არამედ სარწმუნოებით აღვასრულებდეთ და ამით ნუგეში\ნის-ვსცემდეთ
Line: 21    
მიცვალებულთა მათ; ცრემლთა წილ და გლოისა და სამა\რეთა
Line: 22    
შემკობისა აღვასრულებდეთ მათთჳს ჟამის-წირვასა, ლოცვასა,
Line: 23    
მოწყალებასა, რაჲთა იგინიცა და ჩუენ ღირს-ვიქმნეთ საუკუნე\სა
Line: 24    
ცხორებასა მიმთხუევად მადლითა და კაცთმოყუარებითა უფ\ლისა
Line: 25    
ჩუენისა იესუ ქრისტესითა, რომლისა თანა მამასა სულით წმი\დითურთ
Line: 26    
შუენის დიდებაჲ, პატივი და თაყუანისცემაჲ აწ და მარადის
Line: 27    
და უკუნითი უკუნისამდე, ამენ.


Next part



This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.