TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 35
Previous part

Chapter: 34  
Line: 31  თავი კდ


Part: T  
Line: 32       სიტყუაჲ ესე: "რაჟამს გდევნიდენ თქუენ ამიერ ქალაქით, მი\ივლტოდეთ
Line: 33    
სხუად კერძო. ამენ გეტყჳ თქუენ: ვერ დაასრულოთ ქალა\ქები
Line: 34    
ისრაჱლისაჲ, ვირემდე ძე კაცისაჲ მოვიდეს" (10,23 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Page: II-219  
Line: 1       
ზემო წარმოუთხრნა საშინელნი იგი სიტყუანი და შემლძლებელნი ადა\მანტისაცა
Line: 2    
ქვისა შემუსვრად, და აუწყა განაცდელთა მათთჳს მოწევ\ნადთა
Line: 3    
მათ ზედა შემდგომად აღდგომისა და ამაღლებისა მისისა, ხოლო
Line: 4    
აწ მოიყვანა სიტყუაჲ თჳსი უმოლხინესისა მომართ, რაჲთა მცირედ გა\ნუსუენოს
Line: 5    
მოღუაწეთა მათ. რამეთუ არა უბრძანა აქა შებმა-ყოფად
Line: 6    
მბრძოლთა მიმართ წარმდებებით, არამედ სივლტოლაჲ, რამეთუ დაწყე\ბაჲ
Line: 7    
იყო და დასაბამი ქადაგებისაჲ და ულბილესად იჴმარებს სიტყუასა
Line: 8    
თჳსსა. რამეთუ აწ თქუმულნი ესე სიტყუანი არა შემდგომად ამაღლე\ბისა
Line: 9    
მისისა ყოფადთა დევნულებათათჳს არს, არამედ პირველ ჯუარ\ცუმისათა.
Line: 10    
და ესე საცნაურ არს სიტყჳსა მისგან, რომელსა იტყჳს, ვი\თარმედ:
Line: 11    
"არა დაასრულოთ ქალაქები ისრაჱლისაჲ, ვიდრემდე ძე კაცი\სიაჲ
Line: 12    
მოვიდეს". ესე იგი არს, ვითარმედ: ვერ ეწიფნეთ მიმოსლვად პა\ლესტინესა
Line: 13    
და გეწიო თქუენ და ნუგეშინის-გცე, სადაცა იყვნეთ.

Line: 14       
და იხილე აქაცა, ვითარ არა დაჰჴსნის ჭირთა მათ, არამედ წარმო\უდგების,
Line: 15    
ხოლო განსაცდელთა შინა, რამეთუ არა თქუა, თუ: დავჰჴსნნე
Line: 16    
დევნულებანი იგი, არამედ: "ვერ დაასრულოთო ქალაქები ისრაჱლისაჲ,
Line: 17    
ვიდრემდე ძე კაცისაჲ მოვიდეს". რამეთუ კმა იყო მათდა ნუგეშინის\საცემლად
Line: 18    
ხილვაჲ ხოლო მისი, და რამეთუ აწ არა შორთა ქუეყანათა
Line: 19    
უბრძანა მათ წარსლვაჲ პირველ ამაღლებისა თჳსისა, არამედ ქალაქთა
Line: 20    
მათ ჰურიასტანისათა.

Line: 21       
ხოლო აწ კუალად სხუად სახედ მოთმინებისა აღიყვანებს. პირველსა
Line: 22    
მას სიტყუასა შინა საზრდელისა ზრუნვაჲ განაშორა მათ, რაჟამს ჰრქუა:
Line: 23    
"ღირს არს მუშაკი სასყიდლისა თჳსისა", და აუწყა, ვითარმედ მრავალ\ნი
Line: 24    
იპოვნენ შემწყნარებელ და გამომზრდელ მათდა; მერმე ზრუნვაჲ
Line: 25    
იგი და შიში სიტყჳს-გებისაჲ და განსაცდელთაჲ განუქარვა, რაჟამს ჰრქუა:
Line: 26    
"ნუ ჰზრუნავთ, ვითარ ანუ რასა იტყოდით, რამეთუ მოგეცეს თქუენ მას
Line: 27    
ჟამსა შინა სიტყუაჲ, რასა-იგი იტყოდით"; და მერმე თქუა: "რომელმან
Line: 28    
დაითმინოს სრულიად, იგი ცხონდეს". ხოლო ვინაჲთგან მრავალთა
Line: 29    
ეგულებოდა მათთჳს ბოროტის-მეტყუელებაჲ, რომელ ესეცა სამძიმარ
Line: 30    
არს და შემაწუხებელ, -- იხილე, ვითარ ამის ჯერისათჳსცა ნუგეშინის\სცემს
Line: 31    
თავისა თჳსისაგან და მისთჳს თქუმულთა მათგან, რომლისა სწორ
Line: 32    
არარაჲ იყო ნუგეშინის-საცემელად. რამეთუ, ვითარცა ზემო თქუა, ვი\თარმედ:
Line: 33    
"იყვნეთ თქუენ მოძულებულ ყოველთაგან სახელისა ჩემი\სათჳს",
Line: 34    
ეგრეთვე სახედ აქაცა იქმს და უმეტესად ჰყოფს ამის პირისათჳს
Line: 35    
სიტყუასა ნუგეშინის-საცემელად მათდა.

Page: II-220  
Part: s  
Line: 1       
სახარებაჲ: არა არს მოწაფე უფროჲს მოძღურისა თჳსისა,
Line: 2    
არცა მონაჲ უფროჲს უფლისა თჳსისა. კმა არს მოწაფისა მის, უკუეთუ
Line: 3    
იყოს, ვითარცა მოძღუარი თჳსი, და მონაჲ იგი, ვითარცა უფალი თჳსი.
Line: 4    
უკუეთუ სახლისა უფალსა ბერზებულით ხადოდეს, რავდენ უფროჲს
Line: 5    
სახლეულთა მისთა? ნუუკუე გეშინინ მათგან" (10,24-26 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 6       
თარგმანი: იხილე, ვითარ აწ გამოუცხადა თავი თჳსი, ვითარმედ,
Line: 7    
იგი არს ყოველთა მეუფე და ღმერთი და დამბადებელი. ხოლო რაჲ არს
Line: 8    
სიტყუაჲ ესე? არა იქმნებისა მოწაფე უფროჲს მოძღურისა, არცა მონაჲ
Line: 9    
უფროჲს უფლისა თჳსისა?

Line: 10       
ვიდრემდის მოწაფე იყოს და მონაჲ, არა არს უპატიოსნეს მოძღური\სა
Line: 11    
და უფლისა. რამეთუ რად მას ხედავ, უკუეთუ სადმე წარემატა მოწა\ფე
Line: 12    
უმეტეს მოძღურისა, არამედ განწესებული ყოველთა ზედა საქმე
Line: 13    
გულისჴმა-ყავ, ვითარმედ მარადის მოძღუარი უზეშთაეს არს მოწფისა
Line: 14    
და უფალი -- მონისა. ხოლო აწ მეტყუელი იგი უფალი იყო და მეუფე
Line: 15    
და ღმერთი და დამბადებელი და არა თქუა მათთჳს მონობაჲ, არამედ
Line: 16    
სახლეულად თჳსად უწოდა, ვითარცა სხუასა ადგილსა ეტყოდა: "თქუენ
Line: 17    
მეგობარნი ჩემნი ხართ, არღარა გეტყჳ თქუენ მონად", ეგრეთვე აქა
Line: 18    
სახლეულად სახელ-სდვა, რაჲთა აჩუენოს მრავალი იგი საკუთრობაჲ
Line: 19    
მათი. და არა თქუა: უკუეთუ სახლისა უფალსა ძჳრსა ეტყოდეს და შე\ურაცხ-ჰყოფდეს,
Line: 20    
არამედ სიტყუაჲ მებრ იგი ძჳრის-მეტყუელებისაჲ
Line: 21    
აუწყა, ვითარმედ: "ბერზებულით ხადოდეს"; ვითარმცა ეტყოდა, ვითარ\მედ:
Line: 22    
უკუეთუ გაგინებდენ თქუენ და ბოროტსა იტყოდინ თქუენთჳს,
Line: 23    
ნუ მწუხარე ხართ, ნუცა უცხო გიჩნს. მოიჴსენეთ, თუ ჩემთჳს რასა
Line: 24    
იტყოდეს, რომელი-ესე მოძღუარი ვარ და უფალი თქუენი; რაჲ უკუე
Line: 25    
საკჳრველ არს უკუეთუ თქუენთჳსცა ეგრეთვე თქუან? რამეთუ დიდ
Line: 26    
არს თქუენდა მსგავსებაჲ ჩემი.

Line: 27       
ამისა შემდგომად კუალად სხუაჲცა ნუგეშინის-ცემისა სიტყუაჲ წი\ნა-უყო
Line: 28    
და ჰრქუა მათ:

Part: s  
Line: 29       
სახარებაჲ: რამეთუ არა არს დაფარული, რომელი არა გამო\ჩნდეს,
Line: 30    
და არცა საიდუმლოჲ, რომელი არა განცხადნეს" (10,26 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 31       
თარგმანი: ხოლო სიტყუაჲ ესე ესრეთ არს, ვითარმედ: კმა იყო
Line: 32    
თქუენდა ნუგეშინის-საცემელად, რომელ-ესე ზიარ ჩემდა იქმნენით,
Line: 33    
უფლისა და მეუფისა თქუენისა, თავს-დებითა გინებათა და ძჳრისმე\ტყუელებათაჲთა;
Line: 34    
ხოლო უკუეთუ ჯერეთცა მწუხარე ხართ, ამასცა გი\თხრობ,
Line: 35    
ვითარმედ მოკლედ განქარდენ ძჳრის-მეტყუელებანიცა იგი.
Page: II-221   Line: 1    
რამეთუ რაჲსათჳს მწუხარე ხართ? რომელ-იგი გრძნებისა მოქმედად და
Line: 2    
მაცთურად გიწოდენა? მცირედ დაითმინეთ და ყოველმან სოფელმან
Line: 3    
ქველის-მოქმედად და ცხორებისა მომატყუებელად გიწოდონ. რამეთუ
Line: 4    
ყოველივე დაფარული გამოაჩინოს ჟამმან, ქადაგებისა მის და სათნო\ებისა
Line: 5    
თქუენისაჲ, და ცილისწამებასა მათსა ემხილოს და ჭეშმარიტებაჲ
Line: 6    
თქუენი საცნაურ იქმნას. რაჟამს-იგი საქმით იპოვნეთ განმანათლებელნი
Line: 7    
და კეთილისმყოფელნი სოფლისანი, არა სიტყუასა მას ძჳრის-მეტყუ\ელთასა
Line: 8    
მიხედნენ კაცთა, არამედ თქუენსა მას ჭეშმარიტებასა; მაშინ
Line: 9    
იპოვნენ იგინი მტყუარ და ბოროტისმეტყუელ და ცილისმწამებელ,
Line: 10    
ხოლო თქუენ გამოსჩნდეთ უბრწყინვალეს მზისა, რამეთუ სიგრძემან
Line: 11    
ჟამისამან ყოველივე ჭეშმარიტებაჲ გამოაცხადოს და ვითარცა საყჳრმან
Line: 12    
ჴმამაღალმან ქადაგოს სათნოებაჲ თქუენი. ამისთჳს უკუე ნუ აწინდელთა
Line: 13    
ამათ ძჳრისმეტყველებათათჳს მწუხარე ხართ, არამედ სასოებითა მომა\ვალთა
Line: 14    
კეთილთაჲთა განძლიერდებოდეთ, რამეთუ არა დაიფაროს საქმე
Line: 15    
ღმრთის-მოყუარებისა თქუენისაჲ.

Line: 16       
ვინაჲთგან უკუე უზეშთაეს-ყვნა იგინი ყოვლისავე შეურვებისა და
Line: 17    
შიშისა და ზრუნვისა, და შეურაცხებაჲ ასწავა ყუედრებათა და ძჳრის\მეტყუელებათაჲ
Line: 18    
კეთილად, აწ და ჯეროანსა ჟამსა ამცნებს კადნიერებით
Line: 19    
ქადაგებასა და ეტყჳს:

Part: s  
Line: 20       
სახარებაჲ: რომელი გარქუ თქუენ ბნელსა შინა, თქუენ თქუთ
Line: 21    
ნათელსა შინა; და რომელი ყურთა გესმა, ქადაგებდით ერდოთა ზედა"
Line: 22    
(10,27 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 23       
თარგმანი: არა თუ ბნელსა შინა ეტყოდა სიტყუათა სწავლისა
Line: 24    
თჳსისათა, ანუ ყურსა ჰჩურჩნიდა, არამედ, ვინაჲთგან მათ ხოლო ეტყო\და
Line: 25    
და ადგილსა შინა ერთსა პალესტინისასა ასწავლიდა მათ, ამისთჳს
Line: 26    
ესრეთ სახელ-სდვა საქმესა ამას ბნელსა შინა სიტყუად და ყურსა თხრო\ბილად,
Line: 27    
ყოფადსა მას თანა ჴმამაღლობასა. კადნიერებისა მათისასა, ვი\თარმცა
Line: 28    
ეტყოდა, ვითარმედ: დაღაცათუ, მე თქუენდა მომართ ვჰყოფ
Line: 29    
სიტყუასა ერთსა შინა ადგილსა, გარნა თქუენ არა ერთსა, ანუ ორსა, ანუ
Line: 30    
სამსა ქალაქსა უქადაგოთ, არამედ ყოველსავე სოფელსა და ყოველსავე
Line: 31    
ბუნებასა კაცთასა, ზღუათა შინა და ჴმელთა, შენთა შინა და უდაბნოთა,
Line: 32    
მეფეთა წინაშე და მძლავრთა, ერთა მიმართ და ერისმთავართა, სპათა
Line: 33    
მიმართ და სპაჲპეტთა, ფილაფოზთა და უსწავლელთა, ჴმითა მაღლითა
Line: 34    
და კადნიერებითა უშიშითა ჰქადაგებდეთ.

Line: 35       
ამისთჳსცა თქუა: "ნათელსა შინა და ერდოთა ზედა"; ესე იგი არს
Line: 36    
განცხადებულად, თჳნიერ მოწიწებისა და რიდობისა.

Page: II-222  
Line: 1       
და რად არა ჰრქუა ესრეთ ხოლო, ვითარმედ: "ქადაგებდით ერდოთა
Line: 2    
ზედა და იტყოდეთ ნათელსა შინა", არამედ ესეცა შესძინა: "რომელი
Line: 3    
გარქუ თქუენ ბნელსა შინა და რომელი ყურთა გესმა?" ესე ამისთვჳს
Line: 4    
რაჲთა მხიარულ ყვნეს გონებანი მათნი; ვითარცა სხუასა ჟამსა
Line: 5    
ეტყოდა მათ: "რომელსა ჰრწმენეს ჩემი, საქმესა რომელსა მე ვიქმ, მანცა
Line: 6    
ქმნეს და უფროჲსიღა ამისა ქმნეს", ეგრეთვე აქა ამისთჳს ესრეთ თქუა
Line: 7    
სიტყუაჲ ესე, რაჲთა გამოუცხადოს, ვითარმედ უმეტესისა საქმისა მათ
Line: 8    
მიერ ეგულების ქმნად, ვიდრეღა თავისა მიერ. ვითარმცა ეტყო\და,
Line: 9    
ვითარმედ: მე აწ ვყავ დასაბამი და დაწყებაჲ ამის დიდებულისა
Line: 10    
საქმისაჲ, ხოლო სრულებასა მისსა და მოქცევასა ყოვლისა სოფლისასა
Line: 11    
და ჴსნასა კაცთასა კერპთმსახურებისაგან, და სწავლად მათდა საღმრთო\ჲსა
Line: 12    
მოქალაქობისაჲ თქუენ მიერ მეგულების აღსრულებად; გულისჴმა\ყავთ
Line: 13    
უკუე, რამეთუ, ვითარცა ქადაგებემან ამან ყოველივე მოვლოს
Line: 14    
სოფელი, ეგრეთვე ბოროტნი იგი ჰურიათა ძჳრის-მეტყუელებანი ადრე
Line: 15    
წარწყმდენ და უჩინო იქმნენ.

Line: 16       
ვინაჲთგან უკუე ესრეთ განამტკიცნა და აღამაღლნა გონებანი მათნი
Line: 17    
მისმიერითა მით ნუგეშინისცემითა, კუალად აუწყებს განსაცდელთა,
Line: 18    
რაჲთა უმეტესად ფრთოვან ყვნეს სულნი მათნი. და ისმინეთ, ვითარ
Line: 19    
შუენიერად და სიბრძნით ეტყჳს:

Part: s  
Line: 20       
სახარებაჲ: ნუ გეშინინ მათგან, რომელთა მოწყჳდნენ ჴორცნი,
Line: 21    
ხოლო სულისა ვერ ჴელ-ეწიფების მოკლვად. არამედ გეშინოდენ მისა
Line: 22    
უფროჲს, რომელი შემძლებელ არს სულისა და ჴორცთა წარწყმედად
Line: 23    
გეჰენიასა შინა" (10,28 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 24       
თარგმანი: ჰხედავდა, ვითარ ყოვლისავე უმაღლეს ყვნა იგინი?
Line: 25    
არა ხოლო ზრუნვათა და ძჳრის-მეტყუელებათა და განსაცდელთა და
Line: 26    
სატანჯველთასა, არამედ სიკუდილისაცა შეურაცხებაჲ უბრძანა, რომე\ლი-იგი
Line: 27    
ყოველთა მიერ საშინელად შერაცხილ იყო. და არა ჰრქუა ესრეთ
Line: 28    
ლიტონად: მოგწყჳდნენ თქუენ, არამედ მისდა შემსგავსებულითა დიდად
Line: 29    
შუენიერებითა აუწყა საქმე იგი და ჰრქუა მათ: "ნუ გეშინინ მათგან,
Line: 30    
რომელთა მოწყჳდნენ ჴორცნი, ხოლო სულისა ვერ ჴელ-ეწიფების
Line: 31    
მოკლვად. არამედ გეშინოდენ მისა უფროჲს, რომელი შემძლებელ არს
Line: 32    
სულისა და ჴორცთა, წარწყმედად გეჰენიასა შინა". ვითარმცა ეტყოდა,
Line: 33    
ვითარმედ: ნურარაჲ საქმე დაგაყენებნ ქადაგებად, ხოლო გეშინის თუ
Line: 34    
სიკუდილისაგან და ამისთჳს უდებ იქმნებით ქადაგებად, უფროჲსღა
Line: 35    
ამის ჯერისათჳს კეთილად ქადაგებდით, ვინაჲთგან გეშინის, რამეთუ ამან
Page: II-223   Line: 1    
საქმემან გიჴსნეს თქუენ ჭეშმარიტისა მის სიკუდილისაგან. რამეთუ
Line: 2    
სოფელსა ამას შინა დაღაცათუ ეგულების მოწყუედაჲ თქუენი კაცთა,
Line: 3    
არამედ უაღრესსა მას კერძსა ვერ შეეხებიან, რაოდენცა ისწრაფონ,
Line: 4    
რამეთუ ვერ ჴელ-ეწიფების მოკლვად სულისა, არამედ იგი არს ძნელ,
Line: 5    
უკუეთუ საუკუნოჲსა მის სატანჯველისა თანამდებ იქმნათ და წარსწყ\მდეთ
Line: 6    
სულით და ჴორცით გეჰენიასა შინა.

Line: 7       
ჰხედავა, გითარ არა აღუთქუა მათ ჴსნაჲ სიკუდილისა ამისგან ჴორ\ციელისა,
Line: 8    
არამედ მიუშუა სიკუდილად, რამეთუ უაღრესი საქმე ენება
Line: 9    
მინიჭებად მათდა, ვიდრე თუმცა არა მიეშუა სიკუდილად. ხოლო რაჲ
Line: 10    
არს უაღრესი იგი? შეურაცხებაჲ სიკუდილისაჲ; რამეთუ ჭეშმარიტად
Line: 11    
ფრიად უზეშთაეს არს ესევითარსა საზომსა აღყვანებაჲ მათი, რომელ
Line: 12    
სიკუდილი შეურაცხ იყო წინაშე მათსა და დაწუნებულ, ვიდრეღა თუმ\ცა
Line: 13    
ეჴსნეს სიკუდილისაგან. ამათ უკუე სიტყუათა მიერ არა თუ განსაც\დელთა
Line: 14    
შთააგდებს მათ, არამედ განსაცდელთა უმაღლეს ჰყოფს; რამეთუ
Line: 15    
აჰა, ესერა, მოკლითა სიტყჳთა უკუდავებაჲ იგი სულისაჲ ასწავა და
Line: 16    
გულისჴმისყოფაჲ ესე მაღალი გულისჴმა-უყო. და აწ კუალად კეთილ\სავე
Line: 17    
და ფრიადისა გულისჴმის-ყოფისა სიტყუასა მიუთხრობს, რაჲთა
Line: 18    
ყოვლითა სიბრძნითა შეამკვნეს, რაჲთა მოსწყდებოდინ რაჲ და მოიკლ\ვოდინ
Line: 19    
უშჯულოთაგან, არა ჰგონებდენ, თუ დატევებულ არიან და და\ვიწყებულ
Line: 20    
უფლისა მიერ. ამისთჳს სიტყუასა მას განგებულებისა მისი\სასა
Line: 21    
გულისჴმა-უყოფს და იტყჳს:

Part: s  
Line: 22       
სახარებაჲ: ანუ არა ორი სირი ასარის განისყიდებისა? და
Line: 23    
ერთიცა მათგანი არა შთავარდების მახესა, თჳნიერ მამისა თქუენისა
Line: 24    
ზეცათაჲსა. ხოლო თქუენნი თავისა თმანიცა განრაცხილ არიან. ნუ გე\შინინ,
Line: 25    
რამეთუ მრავალთა სირთა უმჯობეს ხართ თქუენ" (10,29-31 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 26       
თარგმანი: რამცა იყო უდარესო მცირეთა მათ და უნდოთა
Line: 27    
სირთასა, რომელთაგანი ორი ერთად წულილად განისყიდების, რომელ
Line: 28    
არს ასარი, გარნა ერთიცა იმათგანი არცა შთავარდების მახესა თჳნიერ
Line: 29    
მეცნიერებისა ღმრთისა. რამეთუ არა თუ ეგრეთ იტყჳს, თუ: ღმერთი
Line: 30    
იქმს შთავრდომასა მათსა მახედ, -- ესე არა ღირს არს ღმრთისათჳს
Line: 31    
თქუმად, -- არამედ ეგრეთ იტყჳს, ვითარმედ: არარაჲ ქმნილთაგანი დაე\ფარვის
Line: 32    
მას, არამედ ყოველსავე მეცნიერ არს და ყოველივე ცხად არს
Line: 33    
წინაშე მისსა.

Line: 34       
ხოლო ვინაჲთგან არარაჲ იქმნების, რომელიმცა დაეფარვოდა მას
Line: 35    
უნდოთაცა და მცირეთაგანი, ხოლო თქუენ უფროჲს მამისა სახიერისა
Line: 36    
უყუართ, ვიდრეღა თმანიცა თავისა თქუენისანი განრაცხილ არიან (ხო\ლო
Line: 37    
თავ ეწოდების ხილულსაცა ამას და ჴორციელსა და კუალად უხი\ლავთა
Page: II-224   Line: 1    
მათცა საცნობელთა და ასოთა შორის სულისათა თავ ეწოდების
Line: 2    
გონებასა. იტყჳს უკუე, ვითარმედ ხილულისაცა თავისა თმათა რიცხჳ
Line: 3    
ცხად არს წინაშე ღმრთისა და გონებისაცა წლჳლნი და მცირენი ზრახვანი
Line: 4    
და მოგონებანი დაუფარველ და საცნაურ არიან; რამეთუ გულისსიტყუ\ათა
Line: 5    
მათ წლჳლთა ეწოდების თმად უხილავისა მის თავისა); ვინაჲთგან
Line: 6    
უკუე ესე ესრეთ არს, არა გიჴმს ყოვლადვე შიში, რამეთუ ყოველსავე
Line: 7    
ღმერთი მეცნიერ არს და არა დავიწყებულ ხართ წინაშე მისსა; ხოლო
Line: 8    
არა თუ ხილულთა ამათ თმათა თუალავს ღმერთი, არამედ სიტყჳსა ამის
Line: 9    
მიერ დაურჩომელი იგი და უშრომელი ყოვლისაჲვე ხილულისა და უხი\ლავისა
Line: 10    
მეცნიერებაჲ მისი გამოაცხადა და ეტყჳს, ვითარმედ მან იცის
Line: 11    
ყოველი, რაჲცა იქმნების და ძალ-უც ჴსნაჲ თქუენი და ჰნე\ბავს.
Line: 12    
ვინაჲთგან უკუე ესე ყოველი ესრეთ არს, ნუ ჰგონებთ, იტან\ჯებოდით
Line: 13    
რაჲ უშჯულოთაგან, თუ დავიწყებულ და დატევებულ ხართ,
Line: 14    
არამედ იცოდეთ, ვითარმედ არა გამოჴსნაჲ თქუენი ჰნებავს ჭირთაგან
Line: 15    
და განსაცდელთა, არამედ განძლიერებაც თქუენი შეურაცხყოფად ყოვ\ლისავე
Line: 16    
ჴორციელისა ჭირისა, რომელ-ესე არს ჭეშმარიტი გამოჴსნაჲ.
Line: 17    
ხოლო რაჲ-იგი სხუასა ადგილსა თავისა თჳსისათჳს თქუა, აწ მამისათჳს
Line: 18    
იტყჳს. არცა მუნ მამასა განჰყოფდა თავისა თჳსისაგან, არცა აწ თავსა
Line: 19    
თჳსსა კიდე დაუტეობს საქმეთა ამათგან, არამედ მარადის და ყოველსავე
Line: 20    
შინა რასა-იგი იქმს მამაჲ, მასვე იქმს ძეცა და სული წმიდაჲ. ესრეთ
Line: 21    
გურწამს და აღვიარებთ. ხოლო პირველსავე სიტყუასა მოვიდეთ.

Line: 22       
"ნუ გეშინინო, რამეთუ მრავალთა სირთა უმჯობეს ხართ თქუენ".

Line: 23       
იცოდა მან ყოველნივე უხილავნი გონებისანი, რომელთაცა თმა თა\ვისა
Line: 24    
ეწოდების, ამისთჳსცა ხედვიდა, ვითარმედ შევიდა შიში გულად
Line: 25    
მათდა, რომლისათჳსცა ჰრქუა: ნუ გეშინინ, დაღაცათუ შთასცჳვეთ
Line: 26    
ჴელთა მტერთასა, უდარესსა მას კერძსა ხოლო შემძლებელ არიან შე\ხებად,
Line: 27    
ჴორცთა ვიტყჳ, რომელ-იგი დაღაცათუ მათ არა მოაკუდინონ,
Line: 28    
ბუნებითი სიკუდილი მიიღებს. საცნაურ არს უკუე, ვითარმედ ჴორცთა\ცა
Line: 29    
მოკუდინებასა არა იგინი უფალ იქმნეს, არამედ ბუნებითი საქმე
Line: 30    
პოეს. აწ უკუე ნუ ბუნებითისა ამის საქმისაგან გეშინინ, არამედ მისგან
Line: 31    
გეშინოდენ, ნუუკუე ბუნებისა გარეგანი იგი შეგემთხჳოს, რომელ არს
Line: 32    
სულით და ჴორცით გეჰენიასა შინა წარწყმედაჲ. მისგან გეშინოდენო,
Line: 33    
რომელსა ძალ-უც ამისი ქმნაჲ. და არა თქუა, თუ: მე ვარ, რომელსა
Line: 34    
სულთა და ჴორცთა მაქუს ჴელმწიფებაჲ, რამეთუ ზემოთქუმულთა მათ
Line: 35    
სიტყუათა მიერ გულისჴმა-ეყო მათდა, ვითარმედ იგი არს მსაჯული
Line: 36    
ცხოელთა და მკუდართაჲ და მეუფე ყოველთა დაბადებულთაჲ. კეთილად
Line: 37    
უკუე და შუენიერად განაწესა, ვითარმედ არავისგან ჯერ-არს შიში,
Line: 38    
გარნა მის მხოლოჲსაგან.

Page: II-225  
Line: 1       
გარნა აწ ჩუენ უბადრუკთა ამათ გარე მოგჳქცევიეს წესი ესე და
Line: 2    
წინააღმდგომსა ვიქმთ, მისგან არა გუეშინის, რომელი შემძლებელ არს
Line: 3    
სულისა და ჴორცთა მიცემად გეჰენიასა ცეცხლისასა, არამედ ყოველ\ნივე
Line: 4    
მცნებანი მისნი შეურაცხ-გჳყოფიან, ვითარმცა არა მისთა ჴელთა
Line: 5    
მიმავალ ვიყვენით, და უფროისღა ვართ, და ესრეთ ვიქცევით, ვითარმცა
Line: 6    
საქმეთა ჩუენთა არა ხედვიდა იგი, რომლისა წინაშე იოტ-ოდენნიცა
Line: 7    
გულისსიტყუანი ჩუენნი, ვითარცა თმანი თავისანი, ცხად არიან და გან\რაცხილ.
Line: 8    
ხოლო ჴორციელთა და სოფლიოთა მეფეთა და მთავართაგან,
Line: 9    
როლმელთა ჴორცთა ხოლო ძალ-უც ანუ ტანჯვაჲ, ანუ მოწყუედაჲ, მათ\გან
Line: 10    
ვძრწით და გუეშინის; უბადრუკებაჲ ესე! უგუნურებაჲ ესე
Line: 11    
ჩუენი! ვითარ არა გულისჴმა-ვჰყოფთ, ვითარმედ იგი თუ განვარისხოთ,
Line: 12    
სულისა თანა ჴორცთაცა მისცეს სატანჯველად. ხოლო ესენი არა თუ
Line: 13    
სულისა ოდენ, არამედ არცა თუ ჴორცთა შემძლებელ არიან ვნებად;
Line: 14    
არამედ ტანჯნენ თუ, სულსა უბრწყინვალე-ჰყოფენ; უკუეთუ მოსწყჳდ\ნენ,
Line: 15    
აღასრულეს საქმე ბუნებითი, რომელი თჳნიერ მათსაცა ყოფად იყო
Line: 16    
უეჭუელად.

Line: 17       
იხილეა, ვითარ ყოვლით კერძო უჩუენა მათ, ვითარმედ ადვილ არს
Line: 18    
მოღუაწებაჲ იგი?

Line: 19       
რამეთუ დაუტეო ჩუენისა ამის ვერაგობისა სიტყუაჲ და პირველსავე
Line: 20    
სიტყუასა მოვიდე სახარებისასა: იხილნა, ვითარმედ უწყებამან მან სი\კუდილისამან
Line: 21    
შეაშინნა გონებანი მათნი; რამეთუ ჯერეთ საშინელად
Line: 22    
მძლავრობდა სიკუდილი, ჯერეთ არღა ადვილად საძლეველ ქმნილ იყო
Line: 23    
და, რომელთა-იგი ეგულებოდა შეურაცხყოფაჲ მისი, ჯერეთ არღა მო\ეღო
Line: 24    
მადლი იგი სულისა წმიდისაჲ, ამისთჳს ეშინოდა. ხოლო ქრისტე
Line: 25    
განაქარვებს შიშსა მას და შეურვებასა მათსა, და შიშითა შიში განიოტა,
Line: 26    
მერმისა მის წარწყმედისა შიში წინა-უყო და გეჰენიისა მის საუკუნოჲ\საჲ,
Line: 27    
რაჲთა წუთ ერთისა მის სიკუდილისა შიში განუქარვოს. და კუალად
Line: 28    
შემდგომიცა ესე სიტყუაჲ მითვე სახითა შეჰმზადა, შიშიცა დიდი წინა\უყო
Line: 29    
და სასოებაჲცა სასყიდლისა დიდისაჲ უჩუენა, რაჲთა ორკერძოვე
Line: 30    
ასწაოს მათ და მათ მიერ ყოველთა კაცთა ჭეშმარიტებისათჳს კადნი\ერებაჲ.
Line: 31    
ამისთჳს იტყჳს:

Part: s  
Line: 32       
სახარებაჲ: ყოველმან, რომელმან აღიაროს ჩემდამო წინაშე
Line: 33    
კაცთა, მეცა აღვიარო იგი წინაშე მამისა ჩემისა ზეცათაჲსა; და რო\მელმან
Line: 34    
უვარ-მყოს მე წინაშე კაცთა, უვარ-ვყო იგი წინაშე მამისა ჩე\მისა
Line: 35    
ზეცათაჲსა" (10,32-33 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 36       
თარგმანი: გულისჴმა-ყავ გამოწულილვაჲ სიტყჳსა ამის: არა
Line: 37    
თქუა: რომელმან აღმიაროს მე, არამედ -- "რომელმან აღიაროს ჩემდა\მო",
Page: II-226   Line: 1    
რაჲთა გამოაჩინოს, ვითარმედ აღმსაარებელი იგი არა თჳსითა ძა\ლითა,
Line: 2    
არამედ მისმიერისა მადლისა ზეგარდამო შეწევნითა აღიარებს
Line: 3    
კეთილსა მას აღსაარებასა, რამეთუ იგი მოუვლენს შეწევნასა თჳსსა,
Line: 4    
რომელთა თანა პოოს გონებაჲ კეთილი და გულსმოდგინებაჲ ფრიადი და
Line: 5    
სარწმუნოებაჲ შეუორგულებელი მისა მიმართ.

Line: 6       
ხოლო უარისმყოფელისათჳს არა თქუა: რომელმან უარ-ყოს ჩემდა\მო,
Line: 7    
არამედ -- "რომელმან უარ-მყოს მე", რამეთუ თჳსისა მის უკეთუ\რებისათჳს
Line: 8    
ცარიელ არს ნიჭისა მისგან და ესრეთ თავით თჳსით უარ\ჰყოფს
Line: 9    
იგი, რამეთუ დატევებულ იქმნა მადლისა მისგან კეთილისა.

Line: 10       
თქუას სადმე ვინ, ვითარმედ: რაჲსათჳსღა საბრალობელ არს, უკუეთუ
Line: 11    
დატევებულ იქმნა მადლისა მისგან და ამისთჳს უარ-ყო? ესე ამისთჳს,
Line: 12    
რამეთუ მიზეზი დატევებისაჲ მისგან იქმნა, განდრეკილებისათჳს და
Line: 13    
უკეთურებისა გონებისა მისისა. არა თუ ღმერთი არა მზა იყო შეწევნად
Line: 14    
მისა, არამედ მან გონებისა თჳსისა ბილწებითა გარე-მიაქცია შეწევნაჲ
Line: 15    
მისი და მისცა თავი თჳსი ეშმაკსა.

Line: 16       
რაჲსათჳს უკუე არა კმა-იყოფს გონებითსა სარწმუნოებასა ზედა,
Line: 17    
არამედ აღსაარებასაცა პირისასა ეძიებს? რაჲთა კადნიერებით იყოს და
Line: 18    
სრულებით აღსაარებაჲ იგი და არა მოწიწებით და მალვით და ერთითა
Line: 19    
ხოლო კერძოთა გონებისაჲთა. რამეთუ უჯერო არს ესე, თუ გონებასა
Line: 20    
ჰრწმენეს და პირი უარ-ჰყოფდეს. ამისთჳს ეძიებს აღსაარებასა ჴმამა\ღალსა,
Line: 21    
რაჲთა გამოჩნდენ, რომელთა უყუარს იგი ყოვლითა გულითა
Line: 22    
და აღამაღლნეს იგინი სიმაღლითა მით ჭეშმარიტითა, რაჲთა განირჩიოს
Line: 23    
იფქლი ბზისაგან და შევიდეს საუნჯეთა მათ ზეცისათა. ამისთჳსცა ყო\ველთა
Line: 24    
მიმართ მორწმუნეთა ჰყოფს სიტყუასა ამას, არა ხოლო თუ მო\ციქულთა,
Line: 25    
რაჲთა ყოველნივე ახოან ვიყვნეთ და კადნიერ აღსაარებასა
Line: 26    
შინა მისსა, და განმზადებულ ყოვლისავე ჭირისა მოთმინებად და ყოვ\ლისა
Line: 27    
სატანჯველისა, რაჲთა მოვიგოთ უფალი ჩუენი და მეუფე თანა\მდებად
Line: 28    
აღსაარებისა ჩუენისა წინაშე მამისა მისისა და ყოველთა ანგე\ლოზთა.
Line: 29    
და ამათ სიტყუათა სარწმუნოებამან მრავალნი მოიყვანნა მორ\ჩილებად
Line: 30    
მოციქულთა და მიცემად თავნი თჳსნი სიკუდილდ სახელი\სათჳს
Line: 31    
უფლისა.

Line: 32       
ამისთჳსცა უმეტესი შრომისა მის განმზადებულ არს მისაგებელი
Line: 33    
კეთილისაჲ. და უმეტეს წუთ ერთისა მის განსუენებისა ცოდვილთაჲსა
Line: 34    
დამარხულ არს სატანჯველი. ვინაჲთგან მოღუაწე იგი ღმრთისმსახურე\ბისაჲ
Line: 35    
ჟამთა უსწრობს და მიიხუეჭს კეთილისყოფასა მას მეუფისასა და
Line: 36    
კუალად ცოდვილი დროებისა მისთჳს სატანჯველისა ჰგონებს, თუ შეი\ძენს
Line: 37    
რასმე, ამისთჳს ფრიად უმეტესობაჲ მისაგებელთაჲ მათ განაწესა
Page: II-227   Line: 1    
უფალმან, რაჲთა ჰრქუას მოყუარეთა სახელისა მისისათა: მიიხუეჭეთ
Line: 2    
თქუენ ჟამი საწუთროჲსაჲ და პირველად თქუენ აღმიარეთ და ჰგონებთ,
Line: 3    
თუ მძლე მექმნენით, გარნა მერმისა მის საუკუნისა ჟამი მე მივიხუეჭო
Line: 4    
და ესოდენ გძლო თქუენ ნაცვლისა მიგებითა, რაოდენ ვერცა თუ შემ\ძლებულ
Line: 5    
ხართ მოგონებად, რამეთუ ოდეს-იგი აღგიარნე წინაშე მამისა
Line: 6    
ჩემისა და ყოველთა ანგელოზთა, ნიჭთა მათ თქუენდა მოცემადთაჲ შე\უძლებელ
Line: 7    
არს გონებითა კაცობრივითა მოგონებაჲ ანუ ენითა ჴორცი\ელითა
Line: 8    
მითხრობაჲ.

Line: 9       
ჰხედავა, კაცო, რამეთუ მუნ დამარხულ არიან კეთილნიცა და სატან\ჯველნიცა?
Line: 10    
რაჲსათჳს უკუე ისწრაფი და აქა ეძიებ მოსაგებელსა, რომე\ლი-ეგე
Line: 11    
სასოებით სცხონდები?

Line: 12       
აწ უკუე ოდეს ჰქმნე კეთილი და არა მოიღო აქავე მოსაგებელი, ნუ
Line: 13    
სულმოკლე ხარ, რამეთუ მომავალსა მას საუკუნესა მრავალწილად მი\იღო
Line: 14    
სასყიდელი შენი. და კუალად, უკუეთუ ჰქმნე ბოროტი და არა
Line: 15    
დაისაჯო აქავე, ამისთჳს ნუ გიხარიან, რამეთუ, უკეთუ არა მოიქცე და
Line: 16    
შეინანო, მუნ ჰპოო სატანჯველი. პირი უფლისაჲ იტყოდა ამას, ვინ
Line: 17    
იკადროს ურწმუნოებაჲ ანუ ორგულებაჲ. რამეთუ საქმენიცა მებრ ხი\ლულნი
Line: 18    
წამებენ უხილავსა მას. იხილენ, ვითარ საკჳრველ არიან აქავე
Line: 19    
ყოველთა მიერ მოწამენი და აღმსაარებელნი ქრისტესნი, ვითარ უკუე
Line: 20    
შეუძლოს ვინ ურწმუნოებად მერმისა მისთჳს განმზადებულისა მათთჳს
Line: 21    
დიდებისა. ჭეშმარიტად და უტყუველად მუნ დამარხულ არიან ნიჭნი
Line: 22    
იგი მართალთანი და სატანჯველნი ცოდვილთანი. აწ უკუე უარისმყო\ფელთა
Line: 23    
უფლისათა აქაცა ევნების და მუნცა; აქა დასჯილნი შინაგანი\სა
Line: 24    
გონებისაგან, და მუნ -- მიცემადნი საუკუნეთა მათ სატანჯველთა.
Line: 25    
ხოლო კეთილისა მის აღსაარებისა აღმსაარებელნი აქაცა შეიძენენ და
Line: 26    
მუნცა; აქა ბუნებითსა მას და თანაწარუვალსა სიკუდილსა სასუფევე\ლისა
Line: 27    
ცათაჲსა მოსაგებელად იჴმარებენ და ყოველთა მიერ სანატრელ
Line: 28    
იქნებიან, და მუნ მიუთხრობელთა მათ კეთილთა დაიმკჳდრებენ და
Line: 29    
ქრისტესა აღმსაარებელ და ქადაგ თჳსისა ახოვნებისა ჰყოფენ, ვითარცა
Line: 30    
ესერა გუაუწყა უტყუელითა მით პირითა, და ყოვლით კერძო მორწმუ\ნენი
Line: 31    
თჳსნი ფრთოან ყვნა აღსაარებისა მიმართ. რამეთუ ცანი განუხუნა
Line: 32    
და საბჭოჲ იგი საშინელი უჩუენა და განწყობილნი ანგელოზთანი წარ\მოუდგინნა.
Line: 33    
და მათ ყოველთა წინაშე აღსაარებაჲ აღმსაარებელთა
Line: 34    
თჳსთაჲ აღუთქუა და გჳრგჳნოსნობაჲ მათი გულისჴმა-უყო, რაჲთა ყოვ\ლით
Line: 35    
კერძო შეიჭურნენ და აქუნდეს სიკუდილი ესე ჴორციელი სრული\ად
Line: 36    
შეურაცხად.


Page: II-228  
Part: S  
Line: 1  სწავლაჲ ლდ

Line: 2 
ვითარმედ ჯეროვნად განგებულ არს ხრწნილებაჲ ესე გუამთა
Line: 3 
ჩუენთაჲ. რამეთუ უკუეთუმცა ესე არა ეგრეთ იყო,
Line: 4 
მრავალიმცა უჯეროებაჲ იქმნა სოფელსა შინა


Line: 5       
აწ უკუე, სარწმუნოების მოყუარენო, ერნო ქრისტესნო, გულისჴმა\ყავთ
Line: 6    
გონებათა თქუენთა ყოველნი ესე სიტყუანი და ბრძანებანი ქრის\ტესნი
Line: 7    
და კაცად-კაცადმან შეურაცხ-ვყოთ სიკუდილი ჭეშმარიტებისათჳს
Line: 8    
და შევრაცხოთ იგი უადვილეს ძილისა. უკუეთუ მოგუეცეს ჟამი აღსა\არებისაჲ,
Line: 9    
ნუ ვჰრიდებთ ჴორცთა ჩუენთა, არამედ ურიდად მოვაკუ\დინნეთ
Line: 10    
იგინი, რაჲთა მოვიყიდოთ სასუფეველი.

Line: 11       
ხოლო დაღაცათუ არა იპოებოდის ჟამი წამებისაჲ წინაშე მეფეთა და
Line: 12    
მთავართა, არამედ, ვითარცა მრავალგზის მითქუამს, არსვე მარადის
Line: 13    
ჩუენთჳს ჟამი წამებისაჲ, უკუეთუ არა უდებ ვიყვნეთ და ჴორცთა მო\ყუარე.
Line: 14    
რამეთუ წინამდებარე არს ჩუენდა ბრძოლაჲ ვნებათაჲ, მოღუ\აწებაჲ
Line: 15    
საღმრთოჲსა მოქალაქობისაჲ; ესე შევიკრძალოთ: მძლე ვექმნათ
Line: 16    
ეშმაკთა, მოვაკუდინნეთ ჴორცნი ჩუენნი ვნებათაგან, დავიმორჩილნეთ
Line: 17    
იგინი და დავიმონნეთ მოღუაწებითა. ესრეთ თუ ვცხონდებოდით და
Line: 18    
სიყუარული ქრისტესი აღვატყინოთ გონებათა შინა ჩუენთა, ვიქმნეთ
Line: 19    
მოწამე თჳნიერ სისხლთა დათხევისა. მოვიძულოთ, ძმანო, ცხორებაჲ
Line: 20    
ესე საწუთროჲ და წარმავალი, რამეთუ ფრიად უაღრესისა ცხორებისა
Line: 21    
კარი განღებულ არს ჩუენდა შემდგომად ამიერ წარსლვისა, უკუეთუ
Line: 22    
გუენებოს შესლვად. რაჲსათჳს უკუე გუეშინის სიკუდილისაგან, უკუეთუ
Line: 23    
მონებასა შინა ქრისტესსა აღვესრულებით?

Line: 24       
იტყჳან ვიეთნიმე, ვითარმედ ხრწნილებაჲ გუამთაჲ მებრ სამძიმარ
Line: 25    
არს. ამისთჳს მცირედი ვთქუა მათდა მიმართ: ჯერ-არს, მორწმუნეო,
Line: 26    
ამის პირისათჳს უმეტესადღა სიხარული, რამეთუ სიკუდილი განიხრწნე\ბის
Line: 27    
და მოკუდავებაჲ განქარდების. არა თუ არსებაჲ იგი და ბუნებაჲ
Line: 28    
ჴორცთაჲ წარწყმდების, არამედ უფროჲსად განახლდების. ვითარცა რაჲ
Line: 29    
დაძუელებული ვინ ჭურჭელი რვალისაჲ შთადვის ბრძმედსა, რაჲთა
Line: 30    
დაადნოს და რვალისა წილ ოქროჲსაჲ შექმნას, მწუხარემცა იყავა მას
Line: 31    
ზედა. ეგრეთვე გულისჴმა-ყავ გუამთა ჩუენთა საქმე და ნუ მწუხარე
Line: 32    
ხარ, რამეთუ განახლებაჲ არს და არა წარწყმედაჲ.

Line: 33       
არამედ იტყჳან მეტყუელნი იგი, ესრეთ გუენებაო, რაჲთა თჳნიერ
Line: 34    
ხრწნილებისა მის იქმნებოდამცა განახლებაჲ იგი და ესრეთ განუხრწნე\ლადმცა
Line: 35    
ეგნეს, ვიდრე დღედმდე განახლებისა მის.

Page: II-229  
Line: 1       
და რამცა იყო სარგებელი ამის საქმისაგან ანუ ცოცხალთათჳს, ანუ
Line: 2    
მიცვალებულთათჳს? ვიდრემდის იყოს ჩუენ შორის ჴორცთმოყუარებაჲ
Line: 3    
ესე? ვიდრემდის აჩრდილთა მიმართ განცჳბრებულ ვართ? რამცა იყო
Line: 4    
ამის საქმისაგან სარგებელი? და უფროჲსღა ვთქუა, თუ: რომელიმცა
Line: 5    
სავნებელი არა იშვა მისგან? რამეთუ, უკუეთუმცა გუამნი არა განი\ხრწნებოდეს,
Line: 6    
პირველად, თავი იგი ყოველთა ბოროტთაჲ, რომელ არს
Line: 7    
ანპარტავნებაჲ, მრავალთამცა თანა აღორძნდებოდა; რამეთუ, უკუეთუ
Line: 8    
განწესებულსა ამას ზედა ხრწნილებასა და ჭამასა ზედა მატლთასა მრა\ვალთა
Line: 9    
ისწრაფეს ღმრთად საგონებელ-ყოფაჲ, უკუეთუმცა უხრწნელე\ბაჲცამცა
Line: 10    
გუამთაჲ თანაშემწედ აქუნდა, რამცა ურჩულოებაჲ არა მოი\გონეს?

Line: 11       
მეორედ, უკუეთუმცა უხრწნელებაჲ გუამთაჲ იყო, არამცა სარწმუ\ნო
Line: 12    
იქმნა, თუ ჴორცნი ესე მიწისაგან არიან. რამეთუ, უკუეთუ აწ საქმე
Line: 13    
წამებს და ჯერეთ იჭუეულთა ვიეთნიმე არიან, უკუეთუმცა ამას არა
Line: 14    
ხედვიდეს, არამცა უძჳრესი მოიგონესა?

Line: 15       
მესამედ, დიდადმცა შეიყუარნეს კაცთა ჴორცნი და ფრიად უმეტეს
Line: 16    
აწინდელისა ამის იყვნესმცა ზრქელ გონებითა და ჴორცთმოყუარე და
Line: 17    
ყოვლითურთ ვნებულ;

Line: 18       
მეოთხედ, არამცა ესრეთ საწადელ და სასურველ იყო საუკუნოჲ
Line: 19    
იგი მომავალი.

Line: 20       
მეხუთედ, რომელნი უკუდავებასა იტყჳან ამის სოფლისასა, უმე\ტესიმცა
Line: 21    
ძალი მიიღეს თჳსისა მის გონებათა ცთომილობისაჲ და არამცა
Line: 22    
ჰრწმენა დამბადებელი ღმერთი.

Line: 23       
მეექუსედ, არამცა საცნაურ იყო სიკეთე იგი სულისაჲ და თუ რა\ოდენი
Line: 24    
საქმე უპყრიეს, ვიდრემდე იყოს გუამსა შინა.

Line: 25       
მეშჳდედ, მრავალთამცა, რომელთა საყუარელნი აღესრულნეს, დაუ\ტევნეს
Line: 26    
სახლნი თჳსნი და საფლავებსამცა დაემკჳდრნეს და მკუდართა
Line: 27    
მათთაგანმცა განუშორებელ იქმნეს განცჳბრებულნი გონებითა. უკუეთუ
Line: 28    
აწ გუამთაღა დამჭირვაჲ შეუძლებელ არს, რამეთუ დიან და წარვლენ,
Line: 29    
ხატთა ვიეთნიმე საყუარელთა თჳსთასა გამოსახვენ და ყოვლითურთ
Line: 30    
შემსჭუალულ მათ ფიცართადა არიან, უკუეთუმცა გუამთაჲცა შეეძლო
Line: 31    
განუხრწნელად ქონებაჲ, რომელიმცა უწესოებაჲ არა მოიპოვეს? მე
Line: 32    
ვჰგონებ, ვითარმედ მრავალთა ტაძარნიმცა აღუშენნეს ესევითართა მათ
Line: 33    
გუამთა, და მრავალსამცა აუცნებდეს მათ მიერ სიტყუად ეშმაკნი, ვი\ნაჲთგან
Line: 34    
აწცა მოქმედნი იგი მისნობისანი მრავალსა ესევითარსა იკად\რებენ
Line: 35    
გამოთქუმად, შემდგომად ხრწნილებისა ამის და მიწა და ნაცარ
Page: II-230   Line: 1    
ქმნისა ჴორცთაჲსა; რავდენნიმცა კერპთმსახურებანი იქმნნეს ამის საქ\მისაგან
Line: 2    
და სხუანი მრავალნი ბოროტნი?

Line: 3       
ამისთჳს წინაჲსწარ განაგო ღმერთმან ამის ყოვლისა დაყენებაჲ და
Line: 4    
ინება სწავლაჲ ჩუენი განშორებად წარმავალთა და ცუდთა საქმეთაგან
Line: 5    
და განაწესა დაჴსნაჲ იგი გუამთაჲ წინაშე თუალთა ჩუენთა ჯეროვნად
Line: 6    
და სამართლად. ამისთჳს მრავალგზის არნ ვისმე ჴორცთმოყუარე და
Line: 7    
სიყუარულითა ქალისა შუენიერისაჲთა შეპყრობილი. ესევითარმან მან
Line: 8    
უკუეთუ არა ინებოს გულისჴმისყოფისა მიერ გონებისა ცნობად საძა\გელებაჲ
Line: 9    
ცოდვისაჲ, ემხილოს მას ხილვითა თუალთაჲთა, იხილნეს რაჲ
Line: 10    
მრავალნი თანამოჰასაკენი თჳსისა მის საყუარელისანი და მისსა უშუ\ენიერესნი
Line: 11    
მომკუდარნი, რომელთა შემდგომად ერთისა ანუ ორისა დღი\სა
Line: 12    
აღმოუტევიან სულმყრალობაჲ სასტიკი და წუთხისა მდინარე და
Line: 13    
მატლთა სიმრავლე. ნუუკუე თჳთ მებრ მისსა მას საყუარელსაცა შეემ\თხჳის
Line: 14    
ესე წინაშე თუალთა მისთა, უკუეთუ არა, ოდესმე უეჭუელად
Line: 15    
შეემთხჳოს, რაჲთა ცნას უგულისჴმომან მან, თუ ვითარი არს საყუარელი
Line: 16    
იგი მისდა და ფრიად საწადელი შუენიერებაჲ, თუ რაჲზომ დუხჭირ არს,
Line: 17    
რაჲზომ საძაგელ. ხოლო უკუეთუმცა გუამნი არა განიხრწნებოდეს, არა\მცა
Line: 18    
საცნაურ იქმნა საქმე ესე, არამცა შეიგონეს უგულისჴმოთა მათ,
Line: 19    
არამედ, ვითარცა ეშმაკნი მირბიან სამაროანსა, ეგრეთვე მრავალნი
Line: 20    
ტრფიალნი სამარეთამცა, ზედა სხდეს და ეშმაკნიმცა შეიწყნარნეს სუ\ლადმცა
Line: 21    
და ესევითარითა მით სიბორგილითამცა მოსწყდეს. ხოლო აწ
Line: 22    
სხუასა ყოველსა თანა ესეცა დიდი სარგებელი არს ესევითართაჲ მათ,
Line: 23    
რომელ ხატნი იგი არა ჩანან და მოვლენ დავიწყებად ვნებისა მის.

Line: 24       
კუალად, უკუეთუმცა ხრწნილებაჲ არა იყო, არცამცა საფლავები
Line: 25    
აღმოიკუეთებოდა, არამედ იხილემცა ქალაქთა და სოფელთა შინა სავ\სენი
Line: 26    
მკუდარნი, რაჟამს კაცად-კაცადი სურვიელ არნ თჳსსა მას მამასა,
Line: 27    
ანუ შვილსა, ანუ ძმასა, ანუ საყუარელსა ხედვად; და დიდიმცა უწესო\ებაჲ
Line: 28    
იქმნა ამის საქმისაგან, და ფრიადიმცა დახრწევაჲ იყო ქადაგებისა
Line: 29    
ამისთჳს უკუდავებისა სულთაჲსა, და სხუაჲმცა მრავალი უჯეროებაჲ
Line: 30    
შემოვიდა სოფლად, რომელი თქუმადცა არა ჯერ-არს.

Line: 31       
ამისთჳს მეყსეულად განიხრწნებიან გუამნი, რაჲთა კეთილად გულის\ჴმა-ყო
Line: 32    
შუენიერებაჲ იგი სულისაჲ და სცნა, ვითარმედ, უკუეთუ ჴორც\თა
Line: 33    
ესრეთ შუენიერ-ჰყოფს, ვიდრემდის მათ თანა იყოს, რავდენ უფრო\ჲს
Line: 34    
იგი თჳთ ფრიად შუენიერ არს და კეთილ?

Line: 35       
უკუეთუ ესრეთ უშუერსა ამას გუამსა ეგევითარითა ფეროვნებითა
Line: 36    
შეამკობს, ვიდრეღა შორის მისსა იქცეოდის, და ესრეთ მტკიცედ უპყ\რიეს,
Line: 37    
რავდენ უფროჲს იგი თჳთ ეგოს სიკეთესა ზედა თჳსსა მადლითა
Page: II-231   Line: 1    
ღმრთისაჲთა? რამეთუ, არა თუ ჴორცნი არიან შეუნიერ, არამედ განგე\ბულებაჲ
Line: 2    
იგი და ფეროვნებაჲ, რომელი მიეცემის თანა-მკჳდრობითა მით
Line: 3    
სულისაჲთა, იგი არს შუენიერება ჴორცთა.

Line: 4       
აწ უკუე, კაცო, ნუ ჴორცნი გიყუარან, არამედ სული შეიყუარე, რო\მელი
Line: 5    
ჴორცთაცა განაშუენებ. რამეთუ არა ხოლო თუ შემდგომად
Line: 6    
სიკუდილისა საცნაურ არს, ვითარმედ სულისა თანა-მკჳდრობითა იყო
Line: 7    
სიკეთე ჴორცთაჲ, არამედ ამასვე ცხორებასა. უკუეთუ გნებავს, გულის\ჴმა-ჰყო,
Line: 8    
ვითარ ყოველივე სიკეთე და შუენიერებაჲ ჴორცთაჲ სულისა\გან
Line: 9    
არს. რამეთუ მხიარულ თუ იქმნას სული, მეყსეულად ფეროან ჰყოფს
Line: 10    
პირსაცა; უკუეთუ შეწუხნეს, უჩინო-ჰყოფს ფეროვნებასა და მჭუნვარე\ბასა
Line: 11    
შეჰმოსს პირსა; უკუეთუ სამარადისოდ იხარებდეს, შუებულ არნ
Line: 12    
პირიცა და ყოველივე გუამი; უკუეთუ მწუხარე არნ და მგლოარე,
Line: 13    
ჴორცნიცა უშუერ და განლეულ იქმნიან; უკუეთუ გულისწყრომითა
Line: 14    
განფიცხდის, ყვის პირი იგი საშინელ და საწყინო; უკუეთუ დამშჳდნის
Line: 15    
იგი, პირიცა დასწყნარდის; ოდეს სული შურითა შეპყრობილ იქმნის,
Line: 16    
უფერულ და განლეულ იქმნის პირი; უკუეთუ სიყუარულითა აღივსის,
Line: 17    
შუებულ არნ პირიცა და შუენიერ.

Line: 18       
ამისთჳსცა მრავალნი აგებულებითა ჴორცთაჲთა არა შუენიერ იყვნი\ან,
Line: 19    
გარნა სიკეთისათჳს სულისა მათისა ყოველთა მიერ იყვნიან საყუა\რელ
Line: 20    
და საწადელ ხილვად. სხუანი იყვნიან შუენიერ პირითა და სიხენე\შემან
Line: 21    
სულისამან ყვნის იგინი საძულელ ყოველთა მიერ და საწყინო.

Line: 22       
გულისჴმა-ყავ, ვითარ სირცხჳლეულ რაჲ იქმნის სული რომლისა\თჳსვე
Line: 23    
საქმისა, მეყსეულად განაწითლის პირი; და კუალად ურცხჳნო თუ
Line: 24    
არნ სული, გლისპ არნ პირიცა. საცნაურ არს უკუე, ვითარმედ ყოველივე
Line: 25    
შუენიერებაჲ ჴორცთაჲ სულისა თანა-მკჳდრობითა არს; რაბამ უკუე
Line: 26    
არს მისი იგი სიკეთე, გულისჴმა-ყავთ. ხოლო შენ, კაცო, რაჲსათჳს და\გიტევებიეს
Line: 27    
მთავარი და მონისადა შეკუართულ ხარ? რაჲსათჳს თანა\წარჰჴდები
Line: 28    
მოძღუარსა და მოწაფესა დაემეგობრები? უკუეთუ იხილო
Line: 29    
პირი შუენიერი, სული გულისჴმა-ყავ მისი, ვითარი არს; უკუეთუ იგი
Line: 30    
შუენიერ იყოს სათნოებათა მიერ და ღმრთისმოყუარებისა, სამართალად
Line: 31    
საყუარელ არს კაცი იგი; უკუეთუ სული უშუერ იყოს უფლებისაგან
Line: 32    
ვნებათაჲსა, ჴორცთა ფეროვნებასა ნუცაღა მიხედავ, რამეთუ; სული ბუ\ნებით
Line: 33    
ესოდენ შუენიერ არს, რომელ ვერცა თუ შემძლებელ ვართ
Line: 34    
ენითა მითხრობად. არამედ შუენიერებაჲ იგი ბუნებითი აღემატებისცა
Line: 35    
და დაიჴსნებისცა. უკუეთუ შეიყუაროს ღმერთი და მცნებანი მისნი
Line: 36    
შეიტკბნეს და შჯულსა მისსა იწურთიდეს დღე და ღამე და დამბადებე\ლი
Line: 37    
თჳსი მოიგოს თანამკჳდრად, და სთნდეს მეუფესა სიკეთე მისი, და
Page: II-232   Line: 1    
მოვიდეს თანა მამით და სულით წმიდითურთ, და სავანე ყოს ძის თანა,
Line: 2    
ვინ-მე იტყოდის ესევითარისა მის სულისა შუენიერებასა და სიკეთესა?
Line: 3    
ვერცა გონებაჲ მისწუთების, ვერცა ენაჲ იტყჳს. ინება ოდესმე სოლო\მონ
Line: 4    
თჳსითა მით სიბრძნითა ესევითარისა სულისა სახედ თქუმად ქებასა
Line: 5    
მას შინა ქებათასა, გარნა სრულებით ვერ უძლო, არამედ რაოდენ უძ\ლურებასა
Line: 6    
კაცობრივსა ენისასა ძალ-ედვა, ესოდენცა თქუა, რამეთუ
Line: 7    
ესევითართა მათ სულთა ქებაჲ ღმრთისაგან არს და არა კაცთა მიერ.

Line: 8       
უკუეთუ კუალად ყოს სულმან თავი თჳსი სამკჳდრებელად ვნებათა
Line: 9    
და დააშავოს ფეროვნებაჲ იგი ბუნებითი საძაგელებითა მით ცოდვათა\ჲთა
Line: 10    
და შეიწყნაროს ეშმაკი თანამკჳდრად თჳსად უბადრუკმან, ვითარ\მე
Line: 11    
მიგითხრა ესევითარისა მის სულისა უშუერებაჲ იგი და სულმყრალო\ბაჲ
Line: 12    
და საძაგელებაჲ მისი, რომლისათჳსცა მადლსა სულისა წმიდისასა
Line: 13    
განიოტიებს თავისა თჳსისაგან და შეიწყნარებს უშუერებითა და სულ\მყრალობითა
Line: 14    
სავსეთა მათ ეშმაკთა, რაჲთა იქმნას ყოვლითურთ ოჴერ.
Line: 15    
ესევითარითა ამით სახითა ბუნებითი იგი შუენიერებაჲ სულისაჲ ანუ
Line: 16    
აღემატების, ანუ განირყუნების. რამეთუ არა ეგრეთ არს ბუნებაჲ მისი,
Line: 17    
ვითარცა ჴორცთაჲ. ჴორცთა აგებულებაჲ ვითარიცა დაებადოს, მას ზე\და
Line: 18    
ჰგიეს. არცა შუენიერი თავით თჳსით უშუერ იქმნების გუამი ანუ თუ
Line: 19    
პირი, არცა უშუერსა ჴელ-ეწიფების თავისა თჳსისა განშუენებად. ხო\ლო
Line: 20    
სული თჳთმფლობელად დაბადებულ არს და ჴელ-ეწიფების, ვიდ\რემდის
Line: 21    
ჴორცთა ამათ შინა იყოს, შეცვალებად თავისა თჳსისა, ვიდრეცა
Line: 22    
ენებოს; მრავალგზის შუენიერ არნ, და ინების მიდრეკად ცოდვისა მი\მართ,
Line: 23    
და იქმნის ფრიად უშუერ. სხუაჲ უშუერ არნ და საძაგელ შებ\ღალვითა
Line: 24    
მით ცოდვათაჲთა, და მეყსეულად ლმობიერ იქმნის, მოიძუ\ლის
Line: 25    
ცოდვათა იგი მწჳრე, მოიქცის ღმრთისა, მოიგის სინანული და მად\ლითა
Line: 26    
ღმრთისაჲთა წარემატის ბუნებითსა მას შუენიერებასა შინა თჳსსა.
Line: 27    
ხოლო უკუეთუ უმეტესად-რე იღუაწის, ანგელოზთასაცა მიიწიის საზომსა.
Line: 28    
ესე ყოველი ჴელ-ეწიფების სულსა, ვიდრეღა ჴორცთა ამათ შინა იყოს,
Line: 29    
ხოლო გან-რაჲ-ვიდეს მათგან, არღარა ჴელ-ეწიფიების საქმეთა მათ
Line: 30    
თჳთმფლობელობისათა აღსრულებად, არამედ ვითარიცა სახე მოატყუა
Line: 31    
თავსა თჳსსა სოფელსა ამას შინა, მასცა ზედა ჰგიეს.

Line: 32       
ამისთჳს გევედრები, ქრისტეს-მოყუარენო, გულისჴმა-ყავთ, მორ\წმუნენო,
Line: 33    
შეიგონეთ, მოედით, განვაშუენოთ კაცად-კაცადმან სული
Line: 34    
თჳსი, ვიდრეღა ჟამი გუაქუს! მოვედით, აღვჴოცოთ მისგან უშუერებაჲ
Line: 35    
იგი ცოდვათაჲ! მოედით, შევამკოთ იგი სამკაულითა მით სათნოებათა\ჲთა,
Line: 36    
რაჲთა სთნდეს ღმერთსა სიკეთე ჩუენი და დაემკჳდროს ჩუენ შო\რის
Line: 37    
სული წმიდაჲ და მკჳდრ მყვნეს საუკუნეთა მათ კეთილთა მადლითა
Page: II-233   Line: 1    
და კაცთმოყუარებითა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესითა, რომლისაჲ
Line: 2    
არს დიდებაჲ და სიმტკიცე თანა მამით და სულით წმიდითურთ აწ და
Line: 3    
მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამენ.


Next part



This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.