TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 36
Previous part

Chapter: 35  
Line: 4  თავი კე


Part: T  
Line: 5       სიტყუაჲ ესე: "ნუ ჰგონებთ, ვითარმედ მოვედ მოფენად
Line: 6    
მშჳდობისა ქუეყანასა ზედა; არა მოვედ მოფგენად მშჳდობისა, არამედ
Line: 7    
მახჳლისა" (10,34 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Line: 8       
კუალად მძიმეთა და ფიცხელთა სიტყუათა წინა-უყოფს და, რომელ\სა
Line: 9    
მათ ეგულებოდა თქუმად, წინაჲსწარვე მიუთხრა მათ, რაჲთა არა,
Line: 10    
ესმოდის რაჲ ესევითარი ესე ყოველივე ძნელოვანი, ჰრქუან იმას, ვი\თარმედ:
Line: 11    
რაჲ არს სიტყუაჲ ესე? ამისთჳს მოხუედა, რაჲთა ჩუენცა მო\საკლავად
Line: 12    
მიგუცნე და იგინიცა, რომელნი მერჩდენ ჩუენ, და ბრძოლითა
Line: 13    
აღავსო სოფელი?

Line: 14       
ამისთჳს პირველვე თავადი ეტყჳს ამას, ვითარმედ: "არა მოვედ მი\ფენად
Line: 15    
მშჳდობისა ქუეყანასა ზედა". ვითარ უკუე ამცნო მათ მშჳდობისა
Line: 16    
მიცემად, რომელსაცა სახლსა შევიდენ? ანუ ვითარ იტყოდეს ანგელოზ\ნი:
Line: 17    
"დიდებაჲ მაღალთა შინა ღმერთსა, ქუეყანასა ზედა მშჳდობაჲ?"
Line: 18    
და ვითარ ყოველნივე წინაჲსწარმეტყუელნი ამას ქადაგებდეს? არამედ
Line: 19    
გულისჴმა-ყავთ, ვითარმედ არარაჲ არს აქა წინააღმდგომი. გამოვიძიოთ
Line: 20    
უკუე, თუ რომელი არს იგი მშჳდობაჲ, რომელსა უფალმან უბრძანა მო\ციქულთა,
Line: 21    
რაჲთა მისცემდენ მორწმუნეთა, და ანგელოზნი ქადაგებდეს
Line: 22    
და წინაჲსწარმეტყუელნი გუახარებდეს.

Line: 23       
განდგომილნი ვიყვენით და განვრდომილნი ღმრთისაგან, მტერ
Line: 24    
ვიყვენით და მბრძოლ, რამეთუ დამონებულ ვიყვენით მძლავრსა მას
Line: 25    
ბოროტსა. მოვიდა უფალი და დაჰჴსნა მტერობაჲ იგი, რომელი იყო
Line: 26    
შორის ღმრთისა და კაცთა, ვითარცა იტყჳს პავლე მოციქული: "რამეთუ
Line: 27    
იგი თავადი არს მშჳდობაჲ ჩუენი, რომელმან შექმნა ორივე ერთად და
Line: 28    
შუა კედელი ზღუდისაჲ მის დაჰჴსნა, მტერობაჲ იგი ჴორცითა მისითა,
Line: 29    
შჯული იგი მცნებათაჲ მათ ბრძანებითა განაქარვა, რაჲთა ორივე იგი
Line: 30    
დაჰბადოს მას შინა ერთად ახლად კაცად, ყოფად მშჳდობისა; და და\აგნეს
Line: 31    
ორნივე იგი ერთითა ჴორცითა ღმერთსა ჯუარისაგან, მოკლა
Line: 32    
მტერობაჲ მას შინა, და მოვიდა და გახარა მშჳდობაჲ თქუენ შორიელთა,
Line: 33    
და მშჳდობაჲ მახლობელთა, რამეთუ მის მიერ მაქუს ჩუენ მიახლებაჲ
Page: II-234   Line: 1    
იგი ურთიერთას ერთითა სულითა მამისა მიმართ". ამის ესევითარისა
Line: 2    
მშჳდობისათჳს ეტყოდა უფალი მოწაფეთა, მი-რაჲ-ვიდოდა ცხოელსამყო\ფელსა
Line: 3    
მას ვნებასა: "მშჳდობასა დაგიტევებ თქუენ, მშჳდობასა ჩემსა
Line: 4    
მიგცემ თქუენ". ხოლო ესევითარი ესე მშჳდობაჲ ამით მახჳლითა წარე\მართებოდა,
Line: 5    
რომლისათჳს აწ იტყჳს უფალი, ვითარმედ: "მოვედ მოფე\ნად
Line: 6    
ქუეყანასა ზედა". რამეთუ ვიდრემდის იყო მშჳდობაჲ შორის ჩუენსა
Line: 7    
და ვნებათა, ვიდრემდის კაცნი შეთქუმულ იყვნეს ბოროტთა ზედა, ჭეშ\შარიტი
Line: 8    
იგი მშჳდობაჲ არა იპოებოდა, არამედ -- უფროჲსად მტერობაჲ
Line: 9    
და განდგომილებაჲ ღმრთისაგან. ვინაჲგან უკუე მოვიდა უფალი და
Line: 10    
მოჰფინა მახჳლი, განმკუეთელი ესევითარისა მის ბოროტთა ზედა შეთ\ქუმულობისა
Line: 11    
და ეშმაკთა მიმართ და ვნებათა მშჳდობისაჲ, ყო ჭეშმარიტი
Line: 12    
იგი მშჳდობაჲ კაცთა შორის და შეაერთნა ქუეყანისანი ზეცისათა; ხოლო
Line: 13    
რომელთაცა არა ინებეს დაჴსნად მშჳდობისა მის ბოროტისა, რომელი
Line: 14    
აქუნდა მორჩილებად ეშმაკთა და მონებად ცოდვისა, იგინი განწვალნა
Line: 15    
ღმრთის-მოყუარეთაგან, უფროჲსღა მათ განიწვალნეს თავნი თჳსნი.

Line: 16       
ესე არს უკუე მშჳდობაჲ ჭეშმარიტი. ოდეს ჴორცნი იგი დამპალნი
Line: 17    
მოიკუეთნენ გუამისაგან და გუამი იგი სრულიად განიკურნოს, ოდეს
Line: 18    
მოლალენი იგი და შფოთისმოქმედნი განვიდენ კრებულისაგან, მაშინ
Line: 19    
იყოს მუნ ყოველივე მშჳდობაჲ. ეგრეთვე მკურნალმან ჴელოანმან ყვის,
Line: 20    
ჰნებავნ რაჲ კეთილად განკურნებაჲ გუამისაჲ, რომელიცა პოის ჴორცი
Line: 21    
დამპალი, მოჰკუეთის და განაგდის, რამეთუ, ცნის, ვითარმედ მისი კურ\ნებაჲ
Line: 22    
არა არს და სხუასაცა გუამსა ავნებს. ეგრეთვე ერისთავმან გონი\ერმან
Line: 23    
პოის რაჲ შეთქუმულებაჲ და ერთობაჲ ერისაჲ ბოროტსა რასმე
Line: 24    
ზედა, ისწრაფის განქარვებაჲ მისი.

Line: 25       
ეგრეთვე იქმნა შენებასა მას გოდლისასა, რამეთუ ბოროტი იგი
Line: 26    
მშჳდობაჲ განწვალებამან მან კეთილმან დაჰჴსნა და იქმნა მშჳდობაჲ.
Line: 27    
ეგრეთვე აქა იხილვების, რამეთუ მოვიდა უფალი, რაჲთა ყოველნი მო\აქცინეს
Line: 28    
მონებისაგან ეშმაკისა მონებად ღმრთისა. ხოლო რომელთა
Line: 29    
ესე არა ინებეს, მათ თჳთ განწვალნეს თავნი თჳსნი ღმრთის-მოყუარე\თაგან.
Line: 30    
არამედ იტყჳან ვიეთნი, ვითარმედ სახარებაჲ არა ეგრეთ იტყჳს,
Line: 31    
თუ მათ განწვალნეს თავნი თჳსნი, არამედ მე მოვედო, იტყჳს უფალი, ესე\ვითარისა
Line: 32    
ამის განყოფილებისა ქმნად; ხოლო ესე ნუგეშინისცემისათჳს
Line: 33    
მოციქულთაჲსა ესრეთ თქუა, ვითარმცა ეტყოდა, ვითარმედ: ნუ ჰგო\ნებთ,
Line: 34    
თუ შფოთისა მის და ურთიერთას განყოფიდა კაცთაჲსა თქუენ ხართ
Line: 35    
მიზეზ. მე ვარ ამის საქმისა მოქმედი და ამისთჳს მოვედ, რაჲთა, რომე\ლნიცა
Page: II-235   Line: 1    
არა ერჩდენ სიტყუასა ჩემსა და არა მოიქცენ მონებისაგან ეშმა\კისა,
Line: 2    
განვყვნე მათგან მორჩილნო ჩემნი დამოყუარენი სახელისა ჩემისანი,
Line: 3    
რაჲთა განეშორნენ რაჲ ბოროტნი იგი, მაშინ კეთილნი შევაერთნე ზეცი\სა
Line: 4    
ძალთა. რამეთუ მოვედ მე მიფენად მახჳლისა შორის კაცთა და ეშმა\კისა.
Line: 5    
აწ უკუე განწვალებასა მას ეშმაკთასა მორწმუნეთაგან, რომელნიცა
Line: 6    
მათისა მის ნაწილისა მოყუარე იპოვნენ, მათ თანა მივიდენ. ესრეთ რაჲ
Line: 7    
გულისჴმა-უყო, მეყსეულად თითოსახეობაჲ ბრძოლისაჲ მის და განყო\ფისაჲ
Line: 8    
მიუთხრა:

Part: s  
Line: 9       
სახარებაჲ: მოვედ განყოფად კაცისა მამისაგან თჳსისა და
Line: 10    
ასული -- დედისაგან თჳსისა და სძალი -- დედამთილისაგან თჳსისა. და
Line: 11    
მტერ იყვნენ კაცისა სახლეულნი თჳსნი" (10,35-86 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 12       
თარგმანი: არა თუ უფალი იყო მიზეზ ესევითარისა მის განწვა\ლებისა,
Line: 13    
არამედ მათი იგი უკეთურებაჲ. ვითარცა რაჲ იყვნიან თუ მრა\ვალნი
Line: 14    
შეწყუდეულ სახლსა შინა ბნელსა უკუნსა, და შეიწყალნის იგინი
Line: 15    
სახიერმან ვინმე, აღანთის ლამპარი და განუღის კარი და მოუწოდის
Line: 16    
ნათლად, რომელნიმე განვიდიან და შეუდგიან ნათელსა მას და განეშორ\ნიან
Line: 17    
ბნელისა მისგან წყუდიადისა, ხოლო რომელიმე არა შეუდგიან,
Line: 18    
არამედ დაშთიან ბნელსა შინა. აწ ვინ იქმნა მიზეზ განყოფისა მის მათი\სა?
Line: 19    
რომელმან-იგი მიუპყრა ნათელი და მოუწოდა ბნელისაგან, ანუ
Line: 20    
რომელნი-იგი არა შეუდგეს მას? ჰე, ჭეშმარიტად იგინი იქმნეს მიზეზ
Line: 21    
სიბნელისა და წარწყმედისა თჳსისა. გარნა ესე ჩუეულება არს წერი\ლისაჲ
Line: 22    
ამის ესევითარისა სახისა თქუმად, ვითარცა იტყჳს: "მისცნა მათ
Line: 23    
ღმერთმან თალნი არა ხედვად" არა თუ ღმერთმან დაუყვნა თუალ\ნი,
Line: 24    
-- ნუ იყოფინ! -- არამედ მათმან უკეთურებამან, ეგრეთვე აქა გან\ყოფილებისა
Line: 25    
მის მიზეზ უკეთურებაჲ იგი უშჯულოთაჲ მათ იქმნა. არა\მედ
Line: 26    
ამისთჳს უფალმან ესრეთ მიუთხრა მოციქულთა, რაჲთა ოდეს
Line: 27    
საქმე იქმნებოდის და მრავალნი მაცთურით ხადოდინ მათ და განმყოფე\ლად
Line: 28    
მამა-დედათა შვილთაგან და მეუღლეთა ერთმანერთისაგან, არა
Line: 29    
შეშფოთნენ, არამედ გულისჴმაყონ, ვითარმედ პირველვე უთხრა ესე
Line: 30    
უფალმან. ეგრეთვე სახედ იქმნა ძუელსაცა შინა შჯულსა, რაჲთა სცნა,
Line: 31    
ვითარმედ ესევე იყო მისცა შჯულისა განმგებელი.

Line: 32       
რამეთუ ოდეს-იგი ჰურიათა ქმნეს ჴბოჲ დს თაყუანი-სცეს, და უბრ\ძანა
Line: 33    
მოსე სიტყჳთა უფლისაჲთა ურთიერთას მოწყუედაჲ მახჳლითა ლე\ვიტელთა
Line: 34    
მათ, და მაშინღა იქმნა მშჳდობაჲ; ეგრეთვე, ოდეს იგი ბელ\ფეგორეს
Line: 35    
ჰმსახურეს, იქმნა, დაღაცათუ უკუე სისხლნი მრავალნი დაი\თხინეს
Page: II-236   Line: 1    
მაშინ. არამედ ვიცით, ვითარმედ კაცთმოყუარებისათჳს იყო
Line: 2    
ბრძანებაჲ იგი, რაჲთა შეთქუმულებაჲ ბოროტისაჲ დაიჴსნას. ხოლო
Line: 3    
რაჲთა აჩუენოს, ვითარმედ ესე იყო, რომელმან-იგი მაშინ სათნო\იჩინა,
Line: 4    
ამისთჳს წინაჲსწარმეტყუელებაჲცა აჴსენა, დაღაცათუ არა ამას ზედა
Line: 5    
თქუმული, არამედ ესევითარისავე საქმისა მომასწავებელი: "და მტერ
Line: 6    
იყვნენ კაცისა სახლეულნი თჳსნი"; რამეთუ იყო ჰურიათაცა შორის
Line: 7    
ესევითარი საქმე: იყვნეს წინაჲსწარმეტყუელნი ჭეშმარიტნი და იყვნეს
Line: 8    
სხუანი ცრუ-წინაჲსწარმეტყუელნი, და ერი იგი განწვალებულ იყო და
Line: 9    
სახლნი -- განყოფილ. რომელთამე მათი ჰრწმენა და რომელთამე -- მა\თი.
Line: 10    
ამისთჳს თქუა წინაჲსწარმეტყუელმან, ვითარმედ "მტერ იყვნენ
Line: 11    
კაცისა სახლეულნი მისნი". ეგრეთვე აქა აღესრულა: რომელთამე შეი\ყუარეს
Line: 12    
ქრისტე და სხუათა -- ეშმაკი; და იქმნენ იგინი მტერ ქრისტეს\მოყუარეთა
Line: 13    
მათ. იხილეთ, ვითარ განეყო თეკლა დედასა თჳსსა და ქმარ\სა
Line: 14    
და შეუდგა ქრისტესა. ხოლო იგინი იქმნეს მტერ მისა და ძჳრ-ძჳრად
Line: 15    
ტანჯეს. და სხუანი ესევითარნი მრავალნი გამოჩნდეს, რომელთა შეი\ყუარეს
Line: 16    
ქრისტე და თჳსთა მათთაგან იგუემნეს და მოიკლნეს. ამისთჳსცა
Line: 17    
იტყოდა უფალი, ვითარმედ: "ცეცხლისა მოვედ მოფენად", რაჲთა
Line: 18    
გამოსახოს მჴურვალებაჲ იგი სიყუარულისაჲ, რომელი მოიგეს მრავალ\თა
Line: 19    
მისა მიმართ. ხოლო ამათ სიტყუათა მიერ გონებასაცა მორწმუნე\თასა
Line: 20    
განამტკიცებდა და მოციქულთაცა განაკრძალებდა და უმაღლეს
Line: 21    
ჰყოფდა, ვითარმედ, უკუეთუ რომელთა თქუენ მიერ ჰრწმენეს, ესრეთ
Line: 22    
ეგულების ყოფად, რაჲთა შვილნი და მშობელნი და მეუღლენი
Line: 23    
შეურაცხ-ყვნენ სიყუარულისა ჩემისათჳს; გულისჴმა-ყავთ, თუ თქუენ
Line: 24    
ვითარ გიღირს ყოფაჲ, რომელნი-ეგე მოძღუარნი ხართ სოფლისანი.

Line: 25       
ესევითარი ესე სიტყუაჲ შემოიღო რაჲ, უმეტესად განავრცელებს
Line: 26    
ამას პირსა, რაჲთა განაცხადოს საქმე მახჳლისა მის, რომელი თქუა, თუ:
Line: 27    
"მოვედ მიფენად ქუეყანასა ზედა". ამისთჳსცა იტყჳს:

Part: s  
Line: 28       
სახარებაჲ: რომელსა უყუარდეს მამაჲ ანუ დედაჲ უფროჲს
Line: 29    
ჩემსა, იგი არა არს ჩემდა ღირს; და რომელსა უყუარდეს ძე ანუ ასული
Line: 30    
უფროჲს ჩემსა, იგი არა არს ჩემდა ღირს. და რომელმან არა აღიღოს
Line: 31    
ჯუარი თჳსი და შემომიდგეს მე, იგი არა არს ჩემდა ღირს" (10,37-38 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 32       
თარგმანი: იხილეა ჴელმწიფებაჲ მეუფისაჲ? იხილეა, ვითარ გუ\ლისჴმა-უყო,
Line: 33    
ვითარმედ იგი არს მხოლოდშობილი ძე ღმრთისაჲ, თანა\არსი
Line: 34    
და თანამოსაყდრე მამისაჲ? რამეთუ, აჰა, ესერა, ბრძანებს განცხა\დებულად,
Line: 35    
რაჲთა ყოველივე შეურაცხ-ვყოთ და იგი მხოლოჲ შევიყუა\როთ
Page: II-237   Line: 1    
და რად ვიტყჳ სხუასა რასმე? უკუეთუ თჳსსაცა სულსა უმეტეს
Line: 2    
სიყუარულისა მისისა პატივ-სცეს ვინ, იტყჳს: "არა ღირს არს ჩემდა".

Line: 3       
თქუეს ვიეთმე, ვითარმედ: ესე სიტყუაჲ არა წინააღმდგომ არსა ძუე\ლისა
Line: 4    
შჯულისა, რომელი იტყჳს: "პატივ ეც მამასა შენსა და დედასა
Line: 5    
შენსა?" ნუ იყოფინ! არა წინააღმდგომ არს, არამედ უფროჲსად ფრი\ად
Line: 6    
შეერთებულ, რამეთუ ძუელსა შჯულსა შინა ესრეთ განაწესებს,
Line: 7    
რაჲთა, უკუეთუ ქმნიან მშობელთა კერპთმსახურებაჲ, არა თუ ხოლო
Line: 8    
მოიძულნენ შვილთა, არამედ ქვაჲცა დაჰკრიბონ. და მეორესა შჯულსა
Line: 9    
იტყჳს: "რომელმან ჰრქუას მამასა თჳსსა და დედასა: არა გიცნი თქუენ,
Line: 10    
და ძმანი თჳსნი არა იცნნეს, და ძენი თჳსნი განწირნეს, მან დაიმარხნეს
Line: 11    
სიტყუანი შენნი". ხოლო უკუეთუ პავლე განაწესებს დამორჩილებასა
Line: 12    
მშობელთასა, ნუ გიკჳრს სიტყუაჲ მისი, რამეთუ მათ საქმეთა ზედა
Line: 13    
იტყჳს მორჩილებასა მათსა, სადა-იგი არა ევნებოდის ღმრთის-მსახურე\ბასა,
Line: 14    
რამეთუ სამართალ არს და კეთილ სხუასა ყოველსა ზედა პატივ\ცემაჲ
Line: 15    
მათი, ხოლო უკუეთუ უმეტეს წესსა ეძიებდენ მორჩილებასა,
Line: 16    
რაჲთამცა უფროჲს ღმრთისა პატივ-ვეცით მათ, მაშინ ყოვლადვე არა
Line: 17    
ჯერ-არს სმენაჲ მათი. ამისთჳს ლუკაჲს თავსა შინა ესრეთ იტყჳს:
Line: 18    
"რომელი მოვალს ჩემდა და არა მოიძულოს მამაჲ თჳსი და დედაჲ თჳსი
Line: 19    
და ცოლი და შვილნი და ძმანი და დანი და მერმე კუალად სულიცა
Line: 20    
თჳსი, ვერ ჴელ-ეწიფების მოწაფე ყოფად ჩემდა". არა თუ ესრეთ ცუ\დად
Line: 21    
ბრძანა მოძულებაჲ, რამეთუ ესე უშჯულოება არს, არამედ ოდეს
Line: 22    
გეტყოდისო მშობელი, ანუ, შვილი, ანუ მეუღლე, რაჲთამცა უფროჲს
Line: 23    
ჩემსა შეიყუარე იგი, მას საქმესა ზედა მოიძულე, რამეთუ ესევითარი
Line: 24    
სიყუარული ორთავე წარწყმედისა მიზეზ ექმნების. ხოლო ესე სიტყუ\ანი
Line: 25    
განაწესნა, რაჲთა შვილნიცა უმეტესად განაძლიერნეს და მშობელთა
Line: 26    
ასწაოს არა დაყენებად, რაჟამს ღმრთისა მივიდოდინ. ხოლო თქუა რაჲ:
Line: 27    
"რომელმან არა მოიძულოს მამაჲ და დედაჲ", რაჲთა არა ესე სიტყუაჲ
Line: 28    
სამძიმარ უჩნდეს მშობელთა, ამისთჳს შესძინა: "მერმე კუალად სული\ცა
Line: 29    
თჳსი". რაჲსათჳს მშობელთა და შვილთა და ცოლსა ახსენებო? სუ\ლისა
Line: 30    
თჳსისა არარაჲ არს პატიოსან კაცთა და მასცა გიბრძანებ მოძუ\ლებად,
Line: 31    
უკუეთუ გნებავს მოწაფე ყოფად ჩემდა.

Line: 32       
და არა თუ ესრეთ ადვილად ბრძანა მოძულებად სულისა თჳსისა,
Line: 33    
არამედ მიცემად იგი სიკუდილად; ამისთჳს თქუა: "რომელმან არა აღი\ღოს
Line: 34    
ჯუარი თჳსი და შემომიდგეს მე, ვერ ჴელ-ეწიფების მოწაფე ყო\ფად
Line: 35    
ჩემდა".

Page: II-238  
Line: 1       
არა თქუა, თუ: სიკუდილისა მიიმართ ხოლო ჯერ-არს განწყობაჲ,
Line: 2    
არამედ -- სიკუდილისა მიმართ მიმძლავრებულისა და საყუედრელისა;
Line: 3    
რამეთუ ესე მოასწავა ტჳრთვითა მით ჯუარისაჲთა, რაჲთა უკუეთუ იგი\ცა
Line: 4    
შეემთხჳოს, რომელ ჯუარსა დამოეკიდოს, ნუმცა ჰრიდებს მას სახე\ლისა
Line: 5    
ჩემისათჳს.

Line: 6       
ამათ ყოველთა ძნელოვანთა ზედა არა განჰკრთეს მოციქულნი, არცა
Line: 7    
განეშორნეს, რამეთუ დიდ იყო ძალი მეტყუელისაჲ მის სახიერისაჲ
Line: 8    
და მათი იგი მისა მიმართ სიყუარული, ამისთჳსცა კუალად ძნელოვანთა
Line: 9    
და ფიცხელთა სიტყუათა ეტყჳს:

Part: s  
Line: 10       
სახარებაჲ: რომელმან პოოს სული თჳსი, წარიწყმიდოს იგი;
Line: 11    
და რომელმან წარიწყმიდოს სული თჳსი ჩემთჳს, მან პოვოს იგი"
Line: 12    
(10,89 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 13       
თარგმანი: ესე იგი არს, რომელმან ჰრიდოს სულსა თჳსსა
Line: 14    
ჩემთჳს სიკუდილად მიცემაჲ, მან წარიწყმიდოსო იგი გეჰენიასა შინა
Line: 15    
ცეცხლისასა; ხოლო რომელმან მოსცეს სული თჳსი სიკუდილდ სახელი\სა
Line: 16    
ჩემისათჳს, მან ჭეშმარიტად პოოს იგი სასუფეველსა შინა ცათასა.
Line: 17    
ჰხედავა, ვითარ სავნებელ არს უწესოჲ და უჯეროჲ სიყუარული და
Line: 18    
ვითარ სარგებელ არს ჟამსა თჳსსა სიძულილი? რამეთუ ვინაჲგან მცნე\ბანი
Line: 19    
ესე მძიმედ ჩნდეს, რომელ-იგი უბრძანა ბრძოლად განწყობაჲ
Line: 20    
მშობელთა მიმართ და შვილთა, და თჳსთა, და მეგობართა, და ყოვლისა\ვე
Line: 21    
სოფლისა, და მერმეღა სულისაცა თჳსისა მიმართ, რაჟამს მისცეს იგი
Line: 22    
სიკუდილდ, ამისთჳს სარგებელიცა დიდი მიუთხრა ესევითარისა ამის
Line: 23    
სიძნელისაჲ, ვითარმედ: რომელმან დადვას სული თჳსი ჩემთჳს სიკუ\დილდ,
Line: 24    
მან პოოს იგი ჭეშმარიტად, ესე იგი არს, აცხოვნოს იგი მკჳდრო\ბით
Line: 25    
მის სასუფეველისაჲთა. ვითარცა იგი მარადის იქმს, რომელი სა\წადელად
Line: 26    
უჩნნ, მისი პოვნაჲ წინა-უყვის; ეგრეთცა აწ ეტყჳს: რაჲსათჳს
Line: 27    
არა წადიერ ხარო, კაცო, მიცემად სული შენი სიკუდილდ? ამისთჳს,
Line: 28    
რამეთუ, გიყუარსა იგი? აწ უკუეთუ გულისსიტყუაჲ ესე შენი ჭეშმარიტ
Line: 29    
არს და გიყუარს სული შენი, ნუ ჰრიდებ მას ჩემთჳს სიკუდილად და\დებად.
Line: 30    
ესე თუ ჰქმნე, მაშინ აჩუენო მას ჭეშმარიტი სიყუარული, რაჟამს
Line: 31    
აცხოვნო და შეიყვანო სასუფეველსა ცათასა და მოატყუა ცხორებაჲ იგი
Line: 32    
წარუვალი. ხოლო უკუეთუ მას ხოლო საწუთროსა შეიყუარო იგი და
Line: 33    
აღირჩიო ცხორებაჲ ესე წარმავალი უფროჲს ჩემსა და ჰრიდო სიკუდი\ლად
Line: 34    
მიცემაჲ სულისა შენისაჲ სახელისა ჩემისათჳს, იგი იყოს წარწყ\მედაჲ
Line: 35    
ჭეშმარიტი სულისა მის შენისაჲ. რამეთუ, მოიწიოს რაჲ ჟამი იგი
Line: 36    
სიკუდილისაჲ თანამდები, მიგეღოს თჳნიერ ნებისაცა შენისა სული იგი,
Line: 37    
რომელი არა ინებე ჩემთჳს მიცემად, და მიეცეს წარწყმედასა მას საუ\კუნესა
Page: II-239   Line: 1    
გეჰენიასა შინა ცეცხლისასა. მაშინ სტიროდი უგუნურებასა მას
Line: 2    
შენსა ფრიადსა, ოდეს სარგებელი არღარაჲ იყოს.

Line: 3       
და იხილე სიბრძნე იგი გამოუთქუმელი: პირველად აჴსენა დატევე\ბაჲ
Line: 4    
და მოძულებაჲ მშობელთა და შვილთაჲ სახელისა მისისათჳს, გარნა
Line: 5    
ესრეთ გამოწულილვით და ზედა-მიწევნით არა თქუა მუნ; ხოლო შემო\იღო
Line: 6    
რაჲ, რომელი-იგი უფროჲს ყოვლისა თჳსებით და სურვილით გუ\აქუს,
Line: 7    
რომელ არს სული, მაშინღა თქუა ესრეთ განმარტებულად და
Line: 8    
განჩინებულად: რომელმან ჰრიდოსო სულსა თჳსსა ჩემთჳს სიკუდილად
Line: 9    
მოცემად და მიჰყვეს წუთ ერთსა მას ნებასა მისსა, რაჟამს მძიმედ უჩნნ
Line: 10    
მას სიკუდილი და განყოფაჲ იგი ჴორცთაგან, მან წარიწყმიდოს იგი
Line: 11    
საუკუნოჲთა მით წარწყმედითა; ხოლო რომელმან აქა არა ჰრიდოს მას
Line: 12    
ჩემთჳს მიცემად სიკუდილად, -- რომელსაცა წარწყმედად სახელ-სდვა
Line: 13    
ჩუეულებისაებრ კაცთა სიტყჳსა, რამეთუ ფრიადისა მის სიმძიმისათჳს
Line: 14    
სიკუდილისა წარწყმედად უწესენ მას, -- რომელმან ამას კაცთა მიერ
Line: 15    
წარწყმედად წოდებულსა სიკუდილსა არა ჰრიდოს მიცემად ჩემთჳს
Line: 16    
სული თჳსი, არა თუ წარწყმიდოს იგი, -- ნუ იყოფინ! -- არამედ მაშინ\ღა
Line: 17    
იჴსნას საუკუნოჲსა მის წარწყმედისაგან და აცხოვნოს მოპოვნებითა
Line: 18    
უკუდავისა მის ცხორებისაჲთა. ამისთჳს უკუე აჴსენა რაჲ სული, ესრეთ
Line: 19    
განავრცელა ამას ზედა სიტყუაჲ თჳსი, რაჲთა მშობელთა და შვილთა და
Line: 20    
სხჳსა ყოვლისავე შეურაცხყოფისათჳს არცა თუ სიტყუაჲ ვის აქუნდეს
Line: 21    
ყოვლადვე, არამედ ცნან, ვითარმედ, უკუეთუ სულისაცა სიკუდილდ
Line: 22    
დადებაჲ ბრძანებულ არს, სხჳსა ამის ყოვლისაჲვე რაჲმცა ვის აქუნდა
Line: 23    
მიზეზი? ხოლო დაღაცათუ სიკუდილი ბუნებით ჴორცთაჲ არს, არამედ,
Line: 24    
ვინაჲთგან განყოფაჲ იგი შეერთებისაჲ მის ბნელ უჩნს სულსა და იგი
Line: 25    
არს, რომელი ჟამსა სიკუდილისასა შეურვებულ იქმნების, არა თუ
Line: 26    
ჴორცნი (ვითარცა ჰრქუა უფალმან ჟამსა მას ვნებისასა მოწაფეთა, ვი\თარმედ:
Line: 27    
"შეწუხებულ არს სული ჩემი სიკუდილდმდე"), ამისთჳს არა
Line: 28    
ჴორცთაჲ თქუა სიკუდილდ მიცემაჲ, არამედ სულისაჲ, რაჲთა უაღრესი\სა
Line: 29    
მიმართ იყოს სიტყუაჲ მისი, ჯეროვნად და შუენიერად. რამეთუ
Line: 30    
წარწყმედასაცა გეჰენიისასა დაღაცათუ მერმესა მას აღდგომასა ჴორც\ნიცა
Line: 31    
სულსა თანა მიეცემიან, არამედ სულისა ხოლო სახელი აჴსენა,
Line: 32    
რაჲთა უაღრესისა მის კერძისაგან უდარესიცა საცნაურ-ყოს; რამეთუ,
Line: 33    
დაღაცათუ ჴორცნი მიეცემიან სიკუდილად და სული უკუდავ არს, არა\მედ
Line: 34    
მარადის სულისათჳს ითქუმის სიკუდილად დადებაჲ, რამეთუ დი\დად
Line: 35    
ელმის მას ჴორცთაგან განსლვაჲ და სასუმელისა მის მიღებაჲ.
Page: II-240   Line: 1    
ამისთჳსცა იტყჳს უფალი იოვანეს თავსა შინა: "მწყემსმან კეთილმან
Line: 2    
სული თჳსი დადვას ცხოართათჳს"; არა ჴორცნი თქუა, არამედ სული.
Line: 3    
ხოლო დადებაჲ სულისაჲ, უწყით ვითარმედ სიკუდილისათჳს თქუა. და
Line: 4    
კუალად იტყჳს, ვითარმედ: "სულსა ჩემსა დავსდებ ცხოვართათჳს". და
Line: 5    
კუალად იტყჳ: "მე დავსდებ სულსა ჩემსა, რაჲთა კუალად მოვიღო
Line: 6    
იგი", ნეფსითსა რაჲ მოასწავებდა სიკუდილსა და კუალად აღდგომასა.
Line: 7    
ესრეთ უკუე ყოველსა ადგილსა სიკუდილად დადებაჲ სულისაჲ ჩუეულ
Line: 8    
არს წერილთა შინა თქუმად, რაჲთა უაღრესისა მისგან უდარესი მოეს\წაოს.
Line: 9    
ამისთჳს აქაცა ესრეთ თქუა უფალმან: "რომელმან პოოს სული
Line: 10    
თჳსი", -- ესე იგი არს, რომელმან ჰრიდოს მას მიცემად სიკუდილდ,
Line: 11    
"მან წარიწყმიდოს იგი"; "და რომელმან წარიწყმიდოს სული თჳსი
Line: 12    
ჩემთჳს", -- ესე იგი არს, რომელმან მისცეს იგი სიკუდილდ, -- "მან
Line: 13    
პოოს იგი", რაჟამს განარინოს საუკუნოჲსა მის წარწყმედისაგან, რომელ\იგი
Line: 14    
არს ჭეშმარიტი პოვნაჲ, და მკჳდრ-ყოს სასუფეველსა ცათასა.

Line: 15       
აწ უკუე, ძმანო, ვინაჲთგან უკუეთუ სიკუდილი წინამდებარე იყოს
Line: 16    
და ელმოდის სულსა ჩუენსა და არა ენებოს, ბრძანებაჲ მოგჳღიეს, რა\ჲთა
Line: 17    
არა თუმცა მივერჩდით ამას ზედა, არამედ სრულიად მოვიძულოთ
Line: 18    
იგი ბოროტისა მის ზრახვისათჳს და ურიდად მივსცნეთ სიკუდილდ
Line: 19    
უფლისათჳს. არა უფროჲსად აწ თანამდებ ვართა, ოდეს არცა თუ სიკუ\დილი
Line: 20    
წამებისაჲ არს წინამდებარე, არამედ ცხორებასა შინა ვართ
Line: 21    
ადვილსა, რაჲთა ბოროტთამცა ნებათა მისთა არა მივერჩდით, ვითარცა\იგი
Line: 22    
იტყჳს იოვანეს თავსა შინა: "რომელსა უყუარდეს სული თჳსი, წა\რიწყმიდოს
Line: 23    
იგი; და რომელსა სძულდეს სული თჳსი ამას სოფელსა,
Line: 24    
ცხორებად საუკუნოდ დაჰმარხოს იგი". ესე უკუე სიტყუაჲ გულისჴმა\იყოფების
Line: 25    
სიკუდილად დადებისათჳსცა, ვითარცა მათეს თავსა და ლუ\კაჲსსა
Line: 26    
შინა წერილიცა, გარნა კუალად ამასცა მოასწავებს, ვითარმედ:
Line: 27    
"რომელსა უყუარდეს სული თჳსი, მან წარიწყმიდოს იგი". ესე იგი არს:
Line: 28    
რომელი გულისთქუმათა მისთა ბოროტთა იქმოდის და უჯეროებისა
Line: 29    
საქმეთა ზედა მიერჩდეს მას. ამისთჳს წერილ არს: "ნუ შეუდგები გუ\ლისთქუმათა
Line: 30    
სულისა შენისათა, რამეთუ ესე არს წარმწყმედელი მისი".
Line: 31    
და კუალად: "რომელსა სძულდეს სული თჳსი, მან აცხოვნოს იგი";
Line: 32    
ესე იგი არს, რომელი არა ჰმორჩილობდეს ბოროტსა ნებასა მისსა. და არა
Line: 33    
თქუა: რომელი არა ჰმორჩილობდეს მას, არამედ -- "რომელსა სძულ\დეს
Line: 34    
იგი", რაჲთა ვითარცა საძულელთა ჩუენთა ჴმისა სმენაჲცა არა
Line: 35    
გუნებავს, არცა პირისა მათისა ხილვად წადიერ ვართ, ეგრეთვე რაჟამს
Page: II-241   Line: 1    
სული წინააღმდგომსა ნებისა ღმრთისასა ეძიებდეს, სრულიად გარემიქ\ცევაჲ
Line: 2    
მისგან ჯერ-არს.

Part: s  
Line: 3       
სახარებაჲ: რომელმან შეგიწყნარნეს თქუენ, მე შემიწყნარა;
Line: 4    
და რომელმან მე შემიწყნაროს, შეიწყნაროს მომავლინებელი ჩემი. რო\მელმან
Line: 5    
შეიწყნაროს წინაჲსწარმეტყუელი სახელად წინიჲსწარმეტყუე\ლისა,
Line: 6    
სასყიდელი წინაჲსწარმეტყუელისაჲ მიიღოს; და რომელმან შეი\წყნაროს
Line: 7    
მართალი სახელად მართლისა, სასყიდელი მართლისაჲ მიიღოს.
Line: 8    
და რომელმან ასუას ერთსა მცირეთაგანსა სასუმელი" ერთი წყალი გრი\ლი
Line: 9    
სახელად ხოლო მოწფისა, ამენ გეტყჳ თქუენ, არა წარუწყმდეს სას\ყიდელი
Line: 10    
მისი" (10,40-42. Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 11       
თარგმანი: კმა იყო ზემოთქუმული იგი ყოველივე დარწმუნებად
Line: 12    
კაცთა, რაჲთა შეიწყნარებდენ და ჰმსახურებდენ მოციქულთა; რამეთუ
Line: 13    
ვინმცა იხილნა ახოანნი იგი მჴედარნი ქრისტესნი, ლომებრ მორბედნი
Line: 14    
სოფელსა შინა, შეურაცხისმყოფელნი ყოვლითურთ თავთა თჳსთანი,
Line: 15    
რაჲთა სხუანი აცხოვნნენ, და არამცა გულსმოდგინედ შეიწყნარნა იგი\ნი?
Line: 16    
გარნა ვინაჲთგან ზემო დიდი სასჯელი თქუა არაშემწყნარებელთა
Line: 17    
მათთათჳს, ვითარმედ: "უმოლხინეს იყოს ქუეყანაჲ სოდომისა და გომორი\საჲ
Line: 18    
დღესა მას სასჯელისასა, ვიდრეღა რომელთა-იგი არა შეგიწყნარნენ
Line: 19    
თქუენ, აწ კუალად შემწყნარებელთა მათთა სასყიდელსა წარმოიტყჳს,
Line: 20    
რაჲთა ცნან, ვითარმედ მათ უმეტესი კეთილი მოეტყუების შეწყნარე\ბითა
Line: 21    
მით, ვიდრეღა მოციქულთა. ამისთჳსცა იტყჳს: "რომელმან შეგი\წყნარნეს
Line: 22    
თქუენ, მე შემიწყნარა; და რომელმან მე შემიწყნაროს, შეი\წყნაროს
Line: 23    
მომავლინებელი ჩემი". რაჲმცა უკუე შეესწორებოდა ამას
Line: 24    
პატივსა და ამას დიდებასა, შეწყნარებასა მამისა და ძისასა, რომელთა\გან
Line: 25    
სული წმიდაჲ განუშორებელ არს? ხოლო სხუაჲცა აღუთქუა: სას\ყიდელი
Line: 26    
წინაჲსწარმეტყუელთა და მართალთაჲ მიიღონო შემწყნარე\ბელთა
Line: 27    
მათ. ხოლო არა თქუა მარტივად: რომელმან შეიწყნაროს წინა\ჲსწარმეტყუელი
Line: 28    
და მართალი, მიიღოს მან სასყიდელი ესევითარი, არა\მედ
Line: 29    
ესეცა შესძინა: "სახელად წინაჲსწარმეტყუელისა და სახელად მარ\თლისა";
Line: 30    
ესე იგი არს, უკეთუ არა ჴორციელისა შეწევნისა და ჴელის\აპყრობისათჳს,
Line: 31    
არცა სხჳსა რაჲსმე კაცობრივისა გულისსიტყჳსათჳს
Line: 32    
შეიწყნაროს, არამედ ამისთჳს ხოლო, რომელ წინაჲსწარმეტყუელი არს,
Line: 33    
ანუ მართალი, და მცნებისათჳს ღმრთისა, მიიღოს მან სასყიდელი წინა\ჲწარმეტყუელისა
Line: 34    
და მართლისაჲ; ესე იგი არს -- ვითარი შეჰგავს წინა\ჲსწარმეტყუელისა
Line: 35    
და მართლისასა, გინა თუ ვითარი წინაჲსწარმეტყუ\ელსა
Line: 36    
მას ანუ მართალსა ეგულების მოღებად.

Line: 37       
ხოლო რაჲთა არავინ გლახაკობასა მიზეზობდეს, ამისთჳს ესეცა შეს\ძინა:
Page: II-242   Line: 1    
"რომელმან ასუას ერთსა მცირეთაგანსა სასუმელ ერთ წყალი
Line: 2    
გრილი სახელად ხოლო მოწფისა, ამენ გეტყჳ თქუენ, არა წარუწყმდეს
Line: 3    
სასყიდელი მისი", დაღაცათუ ვინ სასუმელ ერთ წყალი გრილი ასუას
Line: 4    
ერთსა ვინმე ყოველთა უმცირესსა სახელისა ჩემისათჳს, მიიღოს სასყი\დელი
Line: 5    
საქმისა მისთჳს უშრომელისა და წარუგებელისა. ხოლო რომელ
Line: 6    
აქა თქუა: "სახელად ხოლო მოწფისა", მარკოზ განმარტებულად-რე
Line: 7    
გჳთხრა: "სახელისა ჩემისათჳსო, რამეთუ ქრისტესნი ხართ".

Line: 8       
იხილეა, რავდენითა სახითა განაწესა გულსმოდგინედ შეწყნარებაჲ
Line: 9    
მათი და უჩუენა ყოველთა, ვითარმედ თანანადები არს საქმე ესე? პირ\ველად
Line: 10    
თქუა: "ღირს არს მუშაკი სასყიდლისა თჳსისა"; მეორედ, რო\მელ-იგი
Line: 11    
უპოვრებით წარავლინნა; მესამედ, რომელ უბრძანა ბრძოლათა
Line: 12    
და განსაცდელთა შესლვაჲ; მეოთხედ, რომელ მისცა მათ საქმე სასწა\ულთაჲ;
Line: 13    
მეხუთედ, რომელ მშჳდობისა მოცემად განუწესა შემწყნარე\ბელთა
Line: 14    
მათთა; მეექუსედ, რომელ არაშემწყნარებელნი მათნი უძჳრეს
Line: 15    
სოდომელთასა განაჩინნა; მეშჳდედ, რომელ თქუა, ვითარმედ: შემწყნა\რებელნი
Line: 16    
მათნი მას შეიწყნარებენ თანა მამით და სულით წმიდითურთ;
Line: 17    
მერვედ, რომელ სასყიდელი წინაჲსწარმეტყუელისა და მართლისა
Line: 18    
აღუთქუა მიცემად; მეცხრედ, რომელ გრილისათჳსცა წყლისა მადლი
Line: 19    
განუმზადებიეს.


Part: S  
Line: 20  სწავლაჲ ლე

Line: 21 
მოწყალებისათჳს


Line: 22       
ხოლო აწ, მორწმუნენო, ვისმინნეთ სიტყუანი ესე უფლისანი და
Line: 23    
განვეკრძალნეთ შეწყნარებად უცხოთა და შეწყალებად გლახაკთა. და
Line: 24    
ნუვინ იტყჳს, თუ: სადა არს აწ მოციქული და წინაჲსწარმეტყუელი;
Line: 25    
რაჲთა შევიწყნარო? რამეთუ დაღაცათუ ამას ადგილსა სიტყუაჲ მისი
Line: 26    
იქმნა მოციქულთათჳს, არამედ სხუასა ადგილსა ყოველთავე უნდოთა და
Line: 27    
დავრდომილთა შეწყნარებასა გჳბრძანებს და იტყჳს: "რავდენსა არა
Line: 28    
უყავთ ერთსა მცირეთაგანსა, მე არა მიყავთ". და კუალად მართალთა
Line: 29    
იგივე ჰრქუა: "რავდენსა ზედა ჰყავთ ერთსა ამას მცირეთაგანსა ძმათა
Line: 30    
ჩემთასა, იგი მე მიყავთ", რასა ეძიებ უკუე, კაცო, წინაჲსწარმეტყუელთა
Line: 31    
და მოციქულთა? რავდენიცა უყო გლახაკსა, ქრისტე თჳსად მიიჩემებს;
Line: 32    
შენ სხუათა მართალთა რასა ეძიებ?

Page: II-243  
Line: 1       
გლახაკი იგი, რომელი მოგიჴდეს და გევედრებოდეს, კაცი არს
Line: 2    
მსგავსი შენი, შენ თანავე დამკჳდრებული სოფელსა ამას; მისვე მეუფი\სა
Line: 3    
მონაჲ, რომლისაჲ შენ ხარ; მათვე საიდუმლოთა ზიარებულ არს,
Line: 4    
რომელთა შენ ეზიარე; მასვე სასუფეველსა წოდებულ არს, სადა შენ;
Line: 5    
აქუს დიდი სამართალი შეწყნარებისაჲ -- იწროებაჲ მისი და სიგლახაკე;
Line: 6    
სხუასა უმეტესსა რასა ეძიებ? საკჳრველი! მსახიობელნი და მემღერე\ნი
Line: 7    
და მოკიცხარნი თუ მოგიჴდენ, მრავლითა ნიჭითა განავლინებ, ხოლო
Line: 8    
გლახაკი თუ მოვიდეს თხოად პურისა, ბევრეულსა ბრალობასა დასდებ
Line: 9    
უქმებისასა და მრავლითა შეურაცხებითა განუტეობ და არა იგონებ
Line: 10    
თავით თჳსით, ვითარმედ შენცა უქმობასა შინა გარდაიჴდი დღეთა და
Line: 11    
ღმერთი არა მიგიღებს ნიჭთა მისთა. რამეთუ მითხარღა, თუ რომელსა
Line: 12    
კეთილისა საქმესა შინა აღასრულებ შენ ცხორებასა შენსა: გინა თუ
Line: 13    
მოწყალებასა, ანუ ლოცვასა, ანუ თუ შეწევნასა გლახაკთასა? ამის ყოვ\ლისაგან
Line: 14    
უქმ ვართ ყოველნი და არაოდეს გურქუა ღმერთმან: ვინაჲთგან
Line: 15    
უქმ ხარ, არღარა აღმოგიბრწყინებ მზესა, ანუ არა მოვავლენ წჳმასა;
Line: 16    
არამედ ყოველივე უხუებით მოუცემიეს ჩუენ ცოდვილთა და უდებთადა.
Line: 17    
შენ უკუე, ოდეს იხილო გლახაკი ჭირვეული, რაჲსათჳს უქმობასა
Line: 18    
აბრალებ და შეურაცხ-ჰყოფ თავსა შენსა? რად არა ეტყჳ: , უბადრუ\კო
Line: 19    
თავო ჩემო, ვითარ არარას იქმ მცნებათაგან უფლისათა, არამედ
Line: 20    
აღასრულებ დღეთა შენთა შუებასა შინა და მთრვალობასა, მტაცებლო\ბასა
Line: 21    
და ანგაჰრებასა და სხუათა უძჳრესთა?

Line: 22       
ხოლო ამათ სიტყუათა არა თუ ამისთჳს ვიტყჳ, თუმცა უქმობასა
Line: 23    
განვაწესებდი, -- ნუ იყოფინ! -- უფროჲსად მნებავს, რაჲთა ყოველნი
Line: 24    
იქმოდესმცა, რამეთუ ყოველი ბოროტი უქმობამან ასწავა კაცთა; არა\მედ
Line: 25    
გევედრები, რაჲთა არა უწყალო ვიყვნეთ და ულმობელ, რამეთუ
Line: 26    
არა ბრძანებულ არს შენდა, მორწმუნეო, განკითხვაჲ უქმთა და მოქმედ\თაჲ,
Line: 27    
არამედ დაუყენებელად ყოფად წყალობისა. ისმინე პავლესი, რო\მელმან
Line: 28    
მრავალი ბრალობაჲ თქუა უქმობისაჲ და განაწესა, ვითარმედ:
Line: 29    
"რომელსა არა უნდეს საქმის, ნუცა ჭამნ", ვითარი ხოლო შეუდგინა
Line: 30    
სიტყუაჲ: "ხოლო თქუენ, ძმანო, ნუ გეწყინების კეთილისყოფაჲო".
Line: 31    
არა შენ გიბრძანა, თუ: რომელი გლახაკი არა იქმოდის, ნუ მისცემ
Line: 32    
პურსა, არამედ მას ეტყჳს საქმისა ქმნად, ხოლო შენ გეტყჳს: ნუ გეწყი\ნებისო
Line: 33    
კეთილისა ყოფაჲ.

Line: 34       
გარნა შენ ფრიად გეწყინების; უკუეთუ სადმე მიგეპყრას პური ანუ
Line: 35    
დანგი ერთი და კუალად მოვიდის თხოად ჭირვეული იგი, მეყსეულად
Page: II-244   Line: 1    
აყუედრი: არა გუშინ მოხუედო და წარიღე? რაჲ არს სიტყუაჲ ესე,
Line: 2    
უბადრუკო უკუეთუ გუშინ ანუ ძუღუან მიიღო, სხუაჲ არღარა ეჴმა\რებისა
Line: 3    
საზრდელი?

Line: 4       
რად არა შენსაცა მუცელსა დაუწესებ წესსა ამას და ეტყჳ: გუშინ
Line: 5    
და ძუღან განსძეღ, აწ ნუღარა ეძიებ! არამედ იგი დღითი-დღე უმეტეს
Line: 6    
ზომისა ჭამითა განსთქდების და გლახაკი გეწყინების, რომლისაჲ უმე\ტეს
Line: 7    
თანა-გედვა წყალობაჲ, რომელ-იგი დღითი-დღე, იძულებული შიმ\შილისაგან
Line: 8    
და ნაკულევანებისა, მოგიჴდების და გევედრების. არამედ
Line: 9    
აწ აბრალებ და სირცხჳლეულ-ჰყოფ და უნდოსა მას ქველისსაქმესა აყუ\ედრებ,
Line: 10    
რაჲთა არცა მისი გაქუნდეს სასყიდელი; რამეთუ ქრისტემან
Line: 11    
ფარულად ბრძანა ქველის-საქმისა ყოფად, ხოლო შენ ჰქადაგებ და გლა\ხაკსა
Line: 12    
მას შეარცხუენ და ურცხჳნოდ სახელ-სდებ; და არა უწყი, ვითარ
Line: 13    
მრავალგზის შენ ურცხჳნო ქმნილ-ხარ საქმეთა შინა ბოროტთა? და აწ
Line: 14    
ჭირვეულსა მას ვითარ იკადრებ კდემად და ყუედრებად? ნუ, ძმანო,
Line: 15    
ღმრთისმოყუარენო, ნუ ვინ არს უწყალო და გლახაკთა შეურაცხისმყო\ფელ
Line: 16    
თქუენ შორის, არამედ სიტყუაჲ იგი მოციქულისაჲ ყურად იღეთ
Line: 17    
და ნუ გეწყინების კეთილის-ყოფაჲ.

Line: 18       
ისმინეთ მეუფისა ქრისტესიცა რასა იტყჳს: "ყოველსა, რომელი
Line: 19    
გთხოვდეს, მიეც"; და "იყვენით მოწყალე, ვითარცა მამაჲ თქუენი
Line: 20    
მოწყალე არს". გულისჴმა-ყავთ, რავდენნი მცნებანი წარმოთქუნა, და
Line: 21    
არასადა თქუა ესე სიტყუაჲ, არამედ მოწყალებისათჳს ხოლო, რამეთუ
Line: 22    
არარაჲ ესრეთ მსგავს ღმრთისა გუყოფს ჩუენ, ვითარ მოწყალებაჲ. აწ
Line: 23    
უკუე ნუმცა უდებ ვართ კეთილსა ამას ზედა, ნუმცა გამოვეძიებთ, თუ
Line: 24    
იგი ვინმე გლახაკი ცოდვილი არს და იგი ვინმე -- უწესოჲ. უფროჲსღა
Line: 25    
თჳსთა ცოდვათა გულისჴმა-ვჰყოფდეთ, და ვპოვნეთ თავნი ჩუენნი უფ\როჲს
Line: 26    
ყოველთასა შეცოდებულ. დაღაცათუ არა თანამდებ ხარ მრავალ\თა
Line: 27    
ცოდვათა, , კაცო, რომელ-ესე არა უწყი, თუმცა იყო, გარნა ეგ\რეთცა
Line: 28    
არა ჯერ-არს შენდა სხუათა განკითხვაჲ და ბრალობაჲ, რაჲთა
Line: 29    
არა შეგემთხჳოს განსაცდელი იგი ფარისეველისაჲ. ნუ იქმნები უწყალო,
Line: 30    
უყუარულ, უწირავ, მიმსგავსებულ მჴეცთა. რამეთუ ესეცა მჴეცებრივი
Line: 31    
წესი ვიხილე ვიეთთანამე: მოვიდა გლახაკი მშიერი თხოად პურისა და
Line: 32    
იგი ეტყოდა: არა არს აქა მონაჲ ჩემი, რაჲთა მოგცეს შენ პური; და
Line: 33    
მცონარებისაგან ანუ თუ ანპარტავანებისა თავ-იდიდა აღდგომად და
Line: 34    
მიცემად მისა ანუ პური, ანუ წულილი ერთი. , ულმობელობაჲ ესე და
Line: 35    
გულფიცხელობაჲ! კაცო, მჴეცის მსგავსო, შენისა ზუაობისათჳს ჭირვე\ული
Page: II-245   Line: 1    
იგი ცარიელი განავლინეა, მომყმარი შიმშილითა? უკუეთუმცა
Line: 2    
ათისაცა უტევნისა გიჴმდა სლვაჲ, არა ჯერ-იყოა სიხარული, რაჲთა უმე\ტესი
Line: 3    
სასყიდელიმცა მიიღე? რამეთუ ოდეს მისცეს კაცმან ქველის\საქმე,
Line: 4    
მოცემისა მისთჳს ხოლო აქუს სასყიდელი; ხოლო თავით თჳსით
Line: 5    
თუ მივიდეს ყოფად ქველის-საქმისა, შრომისა მისთჳს ორკეცი მიიღოს
Line: 6    
სასყიდელი ღმრთისაგან.

Line: 7       
მითხარღა, შენ უპატიოსნეს ხარა მამათმთავრისა მის, რომელმან შეი\წყნარნა
Line: 8    
რაჲ სახითა უცხოჲთა მისდა მისრულნი იგი, თავით თჳსით
Line: 9    
მირბიოდა არვედ და მოიქუა ჴბოჲ და უქმნა ჭამადი, რომელსა სამას
Line: 10    
ათრვამეტი ჰყვეს სახლეულნი? და აწ შენ, უბადრუკო, ვითარ თავ-გედი\დების
Line: 11    
მსახურებაჲ გლახაკისაჲ, რომლისა მიერ ქრისტეს ჰმსახურებ?
Line: 12    
არამედ მონასა უბრძანებ. გარნა იყავნ ესე ესრეთ; უკუეთუ ესოდენ
Line: 13    
მზუაობარ ხარ, ბარე მონისა ჴელითა მისცემდი, ოდენ იქმოდე ქველის\საქმესა,
Line: 14    
ოდენ ნუ სრულიად უნაყოფო იქმნები და გულქვაჲ, ოდენ ნუ
Line: 15    
აყუედრებ და აბრალებ ჭირვეულსა, რამეთუ წამალი საკურნებელი
Line: 16    
უჴმს მას, არა სასიკუდინე; წყალობაჲ ეჴმარების, არა მახჳლი. ნუ იკად\რებ
Line: 17    
გლახაკისა მიმართ სიტყჳსა ფიცხლისა და შეურაცხისა თქუმად,
Line: 18    
რაჲთა არა ბრალად დიდად შეგერაცხოს, რამეთუ წერილ არს: "უმჯო\ბეს
Line: 19    
არს სიტყუაჲ სახიერი, ვიდრე მიცემაჲ". უკუეთუ სიტყუაჲ მწუხა\რებისაჲ
Line: 20    
ჰრქუა გლახაკსა, მახჳლი განგიწონიეს გულსა შენსა. ოდეს იგი
Line: 21    
წარვიდეს შენგან შეწუხებული სულთქუმით და ცრემლით, რომელ-იგი
Line: 22    
ღმერთსა მოევლინა შენდა, გულისჴმა-ყავ, რაჲ იყოს შენდა. ღმერთმან
Line: 23    
მოავლინა იგი შენდა და შენ გიბრძანა მიცემად ქველის-საქმისა, ხოლო
Line: 24    
შენ არა თუ უწყალო ოდენ იპოე და არარაჲ მიეც, არამედ აგინეცა და
Line: 25    
განსდევნე. გულისჴმა-ყავ, რაბამისა სასჯელისა თანამდებ-ჰყავ თავი შენი,

Line: 26       
უკუეთუ წარავლინო შენ მონაჲ შენი სხჳსა მიმართ მონისა შენისა,
Line: 27    
რომლისა თანა ძენ საფასე შენი, და მიუმცნო მიცემად მისა რავდენიმე
Line: 28    
საფასე, ხოლო მან არა თუ ხოლო არარაჲ მისცეს, არამედ გინებით და
Line: 29    
შეურაცხებით მოავლინოს შენდავე, არამცა დიდად განჰრისხენა? ეგრე\თვე
Line: 30    
ღმრთისათჳს გულისჴმა-ყავ: იგი მოგივლენს გლახაკსა და, თუ მის\ცე,
Line: 31    
მისსა მისცემ, არა შენსა; უკუეთუ კუალად შეურაცხად განავლინო,
Line: 32    
რომელისამცა სასჯელისა არა ღირს იყავ? რომლისა მეხის-ტეხისა არამ\ცა
Line: 33    
თანამდებ იყავ ესევითარისა სიფიცხისათჳს?

Line: 34       
ამისთჳს გევედრები, ძმანო, ენასა აღჳრ-ვასხნეთ, და ჴელნი განვჰმარ\ტნეთ
Line: 35    
მოწყალებად, და გულნი ჩუენნი მოვდრიკნეთ ლმობიერებად, და
Line: 36    
ნუ ხოლო საფასითა, არამედ სიტყჳთაცა სახიერებისაჲთა ნუგეშინის\ვსცემდეთ
Page: II-246   Line: 1    
გლახაკთა და ჭირვეულთა, რაჲთა ვპოოთ ჩუენ კურთხევაჲ
Line: 2    
ღმრთისაგან და წყალობაჲ და მკჳდრ სასუფეველისა გამოვჩნდეთ მად\ლითა
Line: 3    
და კაცთმოყუარებითა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესითა, რომ\ლისა
Line: 4    
თანა მამასა სულით წმიდითურთ შუენს დიდებაჲ, პატივი და
Line: 5    
სიმტკიცე, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამენ.


Next part



This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.