TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 37
Previous part

Chapter: 36  
Line: 6  თავი კვ


Part: T  
Line: 7       სიტყუაჲ ესე: "და იყო, რაჟამს დაასრულნა იესუ ბრძანებანი
Line: 8    ესე ათორმეტთა მიმართ მოწაფეთა მისთა, წარვიდა მიერ ქადაგებად და
Line: 9    სწავლად ქალაქებსა მათსა. ხოლო იოვანეს რაჲ ესმნეს საპყრობილესა
Line: 10    შინა საქმენი ქრისტესნი, მიავლინნა მოწაფენი და ჰრქუა: შენ ხარა
Line: 11    მომავალი იგი, ანუ სხუასა მოველოდით?" (11,1-3 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Line: 12       ვინაჲთგან ზემოთქუმულნი იგი ბრძანებანი ყოველნი უბრძანა მათ და
Line: 13    წარავლინნა ქადაგებად და კურნებად, განეშორა მიერ, რაჲთა მისცეს
Line: 14    მათ ადგილი და ჟამი ქმნად, რაჲ-იგი უბრძანა, რამეთუ არცა თუ შესა\ძლებელ
Line: 15    იყო, უკუეთუმცა თავადი მუნ იქცეოდა და აღასრულებდა
Line: 16    კურნებათა, მათდა მიმართ მისლვაჲ ვიეთთაჲმე. ამისთჳს წარვიდა მიერ,
Line: 17    რაჲთა მათ იწყონ საქმესა თჳსსა.

Line: 18       მაშინ იოვანეს ესმნეს საქმენი ქრისტესნი და მიავლინნა მოწაფენი
Line: 19    მისნი. ხოლო ლუკა იტყჳს, ვითარმედ უთხრეს იოვანეს მოწაფეთა მის\თა
Line: 20    ამის ყოვლისათჳს და მაშინ მიავლინნა იგინი. გარნა ამას შინა არა\რაჲ
Line: 21    არს დაფარული, რამეთუ ესეცა შურსა მას მათსა მოასწავებს,
Line: 22    რომელი აქუნდა ქრისტეს მიმართ. ხოლო შემდგომი ამისი ფრიადისა
Line: 23    გულისჴმისყოფისა ღირს არს, რომელ-იგი მიუმცნო, ვითარმედ: "შენ
Line: 24    ხარა მომავალი იგი ანუ სხუასა მოველოდით?" რომელმან პირველ სას\წაულთაცა
Line: 25    იცოდა იგი, რომელმან სულისა წმიდისაგან ისწავა, რომელსა
Line: 26    მამისა მიერ ესმა, რომელმან ყოველთა ზედა ქადაგა, აწღა მიავლენს
Line: 27    ცნობად, თუ იგი არს მომავალი ანუ არა?

Line: 28       რაჲ არს ესე, ნათლისმცემელო, მოსრულო უდაბნოჲთ წინაშე მისსა ქა\დაგებად,
Line: 29    უზეშთაესო შორის ნაშობსა დედათასა, უმეტესო წინაჲსწარმე\ტყუელთაო,
Line: 30    რამეთუ წინაჲსწარმეტყუელთა ქადაგებული თუალითა იხი\ლე,
Line: 31    ჴმაო სიტყჳსაო, სანთელო ნათლისაო, შეგობარო სიძისაო, მთიებო
Line: 32    მზისა წინამორბედო, უკუეთუ არა იცოდე, ვითარმედ იგი არს, ვითარ სწა\მებდი?
Line: 33    არა შენ იტყოდეა, "არა ღირს ვარ საბელსა ჴამლთა მისთასა
Page: II-247   Line: 1    განჴსნად?" არა შენ იტყოდეა, "მე არა ვიცოდე იგი, არამედ რომელ\მან
Line: 2    მომავლინა მე ნათლისცემად წყლითა, მან მრქუა მე: რომელსა ზედა
Line: 3    იხილო სული გარდამომავალი და დადგრომილი მას ზედა, იგი არს,
Line: 4    რომელმან ნათელ-სცეს სულითა წმიდითა. და მე ვიხილე და ვწამე, ვი\თარმედ
Line: 5    ესე არს ძე ღმრთისაჲ"; არა იხილეა სული სახედ ტრედისა?
Line: 6    არა გესმა ჴმაჲ მამისაჲ? არა აყენებდი მას და იტყოდე: "მე მიჴმს შენ
Line: 7    მიერ ნათლისღებაჲ?" არა ეტყოდეა მოწაფეთა შენთა: "მისდა ჯერ\არს
Line: 8    აღორძინებაჲ და ჩემდა დაკლებაჲ?" არა ეტყოდეა ერსა, ვითარ\მედ:
Line: 9    "მან ნათელ-გცეს სულითა წმიდითა და ცეცხლითა?" და ვითარ\მედ:
Line: 10    "აჰა, ტარიგი ღმრთისაჲ, რომელმან აიხუნეს ცოდვანი სოფლისა\ნი?"
Line: 11    ესე ყოველი არა პირველ სასწაულთა მათ და საკჳრველებათა
Line: 12    ხილვისა იქადაგეა? ვითარ უკუე აწ, ოდეს ყოველთა მიერ საცნაურ
Line: 13    იქმნა, და ყოველსა ადგილსა განისმა ჰამბავი მისი, და მკუდარნი აღდ\გეს,
Line: 14    და ეშმაკნი განისხნეს, და ესოდენნი საკჳრველებანი იქმნნეს, აწღა
Line: 15    მიავლენ ცნობად, თუ იგი არს მომავალი იგი ანუ არა? და აქამომდე
Line: 16    უმეცარ იყავა? ნუ იყოფინ! არა თუ იოვანე, რომელი საშოჲთვე დედი\საჲთ
Line: 17    ჰკრთებოდა და პირველ შობისა ქადაგა უფალი, მოქალაქე იგი
Line: 18    უდაბნოჲსაჲ, რომელმან ანგელოზებრივი ცხორებაჲ აჩუენა, არამედ
Line: 19    არცა თუ სხუამან ფრიად უდარესმან ქმნამცა ესე, რაჲთა შემგომად
Line: 20    ესოდენისა წამებისამცა კუალადღა იკითხვიდა.

Line: 21       საცნაურ არს უკუე, ვითარმედ არცა იჭუეულ რამე იყო და ამისთჳს
Line: 22    მიავლინა, არცა უმეცარ იყო და ამისთჳს ჰკითხვიდა. არამედ რაჲ იყო
Line: 23    მიზეზი ამის საქმისაჲ, ისმინეთ მეცნიერებით: წინააღმდგომ და მოშურ\ნე
Line: 24    იყვნეს მარადის ქრისტეს მიმართ მოწაფენი იოვანესნი, ვითარცა ესე
Line: 25    ყოველსა ადგილსა საცნაურ არს. ამისთჳსცა იტყჳს იოვანე მახარებელი
Line: 26    სახარებასა შინა თჳსსა, ვითარმედ: "იყო გამოძიებაჲ მოწაფეთაგან იო\ვანესთა
Line: 27    ჰურიათა თანა განწმედისათჳს და მოვიდეს იოვანესა და ჰრქუეს
Line: 28    მას: რაბი, რომელი-იგი იყო შენ თანა წიაღ იორდანესა, რომლისათჳს
Line: 29    შენ სწამე, აჰა, იგი ნათელ-სცემს და ყოველნი მივლენან მისა". და
Line: 30    კუალად იგინივე მოუჴდეს უფალსა და ეტყოდეს: "რაჲსათჳს ჩუენ და
Line: 31    ფარისეველნი ვიმარხავთ და მოწაფენი შენნი არა იმარხვენ?" რამეთუ
Line: 32    არა აქუნდა მათ ქრისტესთჳს ჯეროანი გულისჴმისყოფაჲ, არამედ ჰგო\ნებდეს
Line: 33    მას კაცსა ლიტონსა, და იოვანეს იტყოდეს დიდად და ფრიად
Line: 34    უზეშთაესად კაცთასა და, ხედვიდეს რაჲ, ვითარმედ საქმენი ქრისტესნი
Line: 35    აღემატებოდეს და ბრწყინვიდეს, ხოლო იგი დააკლდებოდა, მწუხარე
Page: II-248   Line: 1    იყვნეს ამას ზედა, და მოშურნეობისა მის მათისათჳს არა მივიდოდეს
Line: 2    უფლისა, და ვიდრემდის იოვანე იყო მათ თანა, ზედაჲსზედა ასწავლიდა
Line: 3    და მიავლენდა ქრისტესა, გარნა ვერ დაარწმუნებდა. ვინაჲთგან უკუე
Line: 4    ცნა, ვითარმედ მოიწია აღსასრული მისი, უმეტესი მოსწრაფებაჲ აჩუ\ენა.
Line: 5    რამეთუ, ეშინოდა, ნუუკუე დაშთენ სრულიად განვრდომილნი და
Line: 6    განწვალებულნი ქრისტესგან; რამეთუ იგი პირველითგან მოსწრაფე
Line: 7    იყო, რაჲთამცა ყოველნივე მისნი შეაწყნარნა ქრისტესა. ხოლო ვინა\ჲთგან
Line: 8    ვერ დაარწმუნებდა, ჟამსა მას აღსრულებისა მისისასა მოხარკე
Line: 9    იქმნა საქმესა მას ზედა.

Line: 10       ვინაჲთგან უკუე იგინი თავით თჳსით მოუჴდეს და მიუთხრნეს მას
Line: 11    საქმენი ქრისტესნი, ეგრეთცა არავე მან მიუთხრა, ვითარმედ იგი არს
Line: 12    ჭეშმარიტად ქადაგებული წინაჲსწარმეტყუელთაჲ, არამედ აღირჩია მისა
Line: 13    მიმართ მივლენაჲ, რაჲთა ვითარცა წყარომან სიბრძნისამან, გულსავსე\ყვნეს
Line: 14    იგინი. და ეგრეთცა არა ყოველნი მიავლინნა, არამედ ორნი ვინმე,
Line: 15    რომელნი იცნოდა, ვითარმედ სხუათასა უმჯობეს არიან. და მიიჩემა
Line: 16    სახე ესე კითხვისაჲ, რაჲთა ჰკითხონ მას მაგიერ და ესმეს მათ ძალი
Line: 17    სიტყჳსა მისისაჲ და ცნან, რავდენ შორს არს მისგან იოვანე. ამისთჳს
Line: 18    მიავლინა და ჰრქუა: "შენ ხარა მომავალი ანუ სხუასა მოველოდით?"

Line: 19       ხოლო ქრისტემან იცოდა გულისსიტყუაჲ იოვანესი, ამისთჳს არა
Line: 20    სიტყჳთ ჰრქუა, თუ: მე ვარ, არამედ პირველად საქმით უჩუენა ჭეშმა\რიტებაჲ
Line: 21    სასწაულთაჲ, ვითარცა იტყჳს მახარებელი, ვითარმედ: "მას
Line: 22    ჟამსა განკურნნა იესუ მრავალნი სნეულებათაგან და სალმობათა და სულ\თაგან
Line: 23    უკეთურთა და მრავალთა ბრმათა მიჰმადლა ხედვაჲ".

Line: 24       ხოლო ესე ყოველი ქმნა, არა თუ რაჲთა იოვანეს დაარწმუნოა, რა\მეთუ
Line: 25    მან პირველითგანვე იცოდა, არამედ მოწაფეთა მათ მისთა ურწ\მუნოთა
Line: 26    ენება გულსავსე-ყოფაჲ; ამისთჳსცა ჰრქუა:

Part: s  
Line: 27       სახარებაჲ: მივედით და უთხართ იოვანეს, რომელი გესმის
Line: 28    და ხედავთ: ბრმანი აღიხილვენ, მკელობელნი ვლენან, კეთროანნი განწმდე\ბიან,
Line: 29    ყრუთა ესმის, მკუდარნი აღდგებიან, გლახაკნი ეხარების. და ნე\ტარ
Line: 30    არს, რომელი არა დაჰბრკოლდეს ჩემდა მომართ" (11,4-6 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 31       თარგმანი: უჩუენა, ვითარმედ დაფარულნი ყოველნივე გულისა
Line: 32    მათისანი იცნის. ამისთჳსცა ჰრქუა მათ: "ნეტარ არს, რომელი არა დაბრ\კოლდეს
Line: 33    ჩემდა მომართ", რამეთუ, უკუეთუმცა ეთქუა განცხადებულად
Line: 34    თუ მე ვარ ქრისტე, ვინაჲთგან უგულისჴმონი იყვნეს, ეთქუამცა, ვითარ\ცა
Line: 35    ჰურიანი იტყოდეს, ვითარმედ: "შენ თავისა შენისათჳს სწამებ".
Page: II-249   Line: 1    ამისთჳს იცოდა რაჲ უფალმან გონებანი მათნი, სიტყჳთ არა თქუა ესე,
Line: 2    არამედ სასწაულნი იგი საკჳრველნი ქმნნა, რაჲთა საქმემან უმეტესად
Line: 3    დაარწმუნნეს და, რაჲ-იგი გონებათა შინა მათთა იყო, მიუთხრა, ვითარ\მედ:
Line: 4    "ნეტარ არს რომელი არა დაბრკოლდეს ჩემდა მომართ", რამეთუ
Line: 5    იგინი იყვნეს, რომელნი დაბრკოლდებოდეს. ერეთ ქმნა, და ესრეთ რაჲ
Line: 6    მიუთხრა, წარავლინნა იგინი, რაჲთა გონებათაგან თჳსთა ემხილოს და
Line: 7    მოიქცენ გულისჴმის-ყოფად. ესრეთ გულისჴმა-ვჰყოფ მე საქმესა ამას.

Line: 8       ხოლო ვინაჲთგან არიან სხუანი, რომელნი არა შეიწყნარებენ ამას
Line: 9    თარგმანებასა, არამედ სხუად სახედ იტყჳან, კეთილ არს მათ მიერ თქუ\მულისაცა
Line: 10    შორის შემოღებაჲ, რაჲთა ჭეშმარიტებაჲ გამოჩნდეს. ესრეთ
Line: 11    უკუე იტყჳან, ვითარმედ: არა ამის ჯერისათჳს წარავლინნა იოვანე მო\წაფენი
Line: 12    იგი თჳსნი, არამედ მას თავადსა ენება ცნობაჲ, რამეთუ ამას არა
Line: 13    უმეცარ იყოო, ვითარმედ იგი არს ქრისტე, ხოლო ესე არა იცოდა, თუ
Line: 14    ეგულების კაცთათჳს ვნებაჲ და ჯოჯოხეთს შთასლვაჲ. ამისთჳს მიუმცნო,
Line: 15    ვითარმედ: "შენ ხარ მომავალი იგი, ანუ სხუასა მოველოდით?" ესე იგი
Line: 16    არსო, ვითარმედ: შენ ხარა მომავალი ჯოჯოხეთად?

Line: 17       არამედ ამას სიტყუასა ძალი ყოვლადვე არა აქუს, რამეთუ იოვანე
Line: 18    უმეცარ არარას ზედა იყო და უმეტესად ამას პირველ ყოვლისა ქადა\გებდა
Line: 19    და იტყოდა: "აჰა, ტარიგი ღმრთისაჲ, რომელმან აიხუნესს ცოდ\ვანი
Line: 20    სოფლისანი". ხოლო ტარიგად რაჲ სახელ-სდვა, ვნებაჲ იგი ჯუ\არისაჲ
Line: 21    მოასწავა; და კუალად, ახუმაჲ რაჲ ცოდვათაჲ თქუა, ჯუარცუმა\ჲვე
Line: 22    მოასწავა. რამეთუ ჯუარცუმითა განხეთქნა ჴელისწერილნი იგი
Line: 23    ცოდვისანი, ვითარცა პავლე წამებს.

Line: 24       და კუალად ესე ვინმცა ვერ გულისჴმა-ყო, თუ ვითარ შესაძლებელ
Line: 25    არს, რომელი-იგი წინაჲსწარმეტყუელთა ყოველთა იცოდეს, რაჲთამცა
Line: 26    უმეტესი იგი ყოველთაჲ უმეცარ იყო; რამეთუ ესე საცნაურ არს, ვითარ\მედ
Line: 27    წინაჲსწარმეტყუელთა იცოდეს და ქადაგებდეს ვნებისა მისისათჳს.
Line: 28    ისმინე ესაიაჲსი: "ვითარცა ცხოარი კლვად მიიგუარაო და ვითარცა
Line: 29    ტარიგი წინაშე მრისუველისა უჴმობელად დგა. ესრეთ არა აღაღებს
Line: 30    პირსა თჳსსა, სიმდაბლითა მისითა სამართალი მისი მიეღო", და არა
Line: 31    ჯუარცუმასა ხოლო იტყოდა მისსა, არამედ მის თანა დამოკიდებულთა\თჳსცა
Line: 32    მოასწავა და თქუა, ვითარმედ: "უშჯულოთა თანა შეირაცხა".
Line: 33    და კუალად პირველ მისსა დავით შემდგომითი შემდგომად წარმოიტყო\და
Line: 34    ვნებისათჳს ქრისტესისა: "რად აღიძრნეს წარმართნი და ერმან იზრა\ხა
Line: 35    ცუდი? შეითქუნეს მეფენი ქუეყანისანი და მთავარნი შეკრბეს ერთად
Page: II-250   Line: 1    უფლისათჳს და ცხებულისა მისისათჳს"; და კუალად ჯუარცუმისათჳს
Line: 2    და სიცბილისათჳს მჴედართაჲსა თქუა: "განჴურიტნეს ჴელნი ჩემნი და
Line: 3    ფერჴნი ჩემნი და აღრაცხეს ყოველი ძუალები ჩემი. განიყვეს სამოსელი
Line: 4    ჩემი მათ შორის და კუართსა ჩემსა ზედა წილს იგდებდეს" და კუალად
Line: 5    იტყჳს: "მცეს მე საჭმელად ჩემდა ნავღელი და წყურილსა ჩემსა მასუეს
Line: 6    მე ძმარი".

Line: 7       ვინაჲთგან უკუე წინაჲსწარმეტყუელნი პირველ ესოდენთა წელთა
Line: 8    ყოველსავე ესრეთ უცთომელად ქადაგებდეს უმეტესისა ამისთჳს წინა\ჲსწარმეტყუელთაჲსა,
Line: 9    ვითარ ვინ უძლოს თქუმად, თუ: უმეცარ იყო.
Line: 10    ესე სიტყუაჲ ყოვლადვე შეუწყნარებელ არს, სარწმუნო არს უკუე
Line: 11    და ჭეშმარიტ ზემოწერილი იგი სიტყუაჲ, რამეთუ ურწმუნოებისა მისთჳს
Line: 12    მოწაფეთა თჳსთაჲსა მიავლინნა იოვანე უფლისა, რაჲთა, უკუეთუ იყოს
Line: 13    მათ თანა ნაწილი ცხორებისაჲ, ჰრწმენეს მისი, იხილნეს რაჲ სასწაულნი
Line: 14    იგი ცნობისა უაღრესნი და ესმეს სწავლააჲ იგი ღმრთივშუენიერი; მათი\სა
Line: 15    უკუე მისლვისათჳს იჩემა ნათლისმცემელმან სახე იგი კითხვისაჲ.
Line: 16    ხოლო მან ყოველივე ჭეშმარიტებით იცოდა.


Part: S  
Line: 17  სწავლაჲ ლვ

Line: 18  სიმშჳდისათჳს და რაჲთა მოსწრაფე ვიყვნეთ ძლევად ვნებათა


Line: 19       ხოლო, შენ, საყუარელო, გიკჳრდინ და ადიდებდი მიუთხრობელსა
Line: 20    მას გარდამატებულსა მეუფისა ჩუენისა სულგრძელებასა და სიმშჳდესა,
Line: 21    ვითარ რომელნიმე გამოსცდიდეს, რომელნიმე ურწმუნო იქმნებოდეს,
Line: 22    სხუანი შეურაცხ-ჰყოფდეს, სხუანი გმობდეს და არავის განურისხ\დებოდა,
Line: 23    არამედ კაცად-კაცადსა ისწრაფდა სიმშჳდით მოქცევად ბორო\ტისაგან,
Line: 24    რომელთამე სასწაულთა მიერ, სხუათა სიტყჳთა მიუთხრობე\ლისა
Line: 25    მის სიბრძნისაჲთა, სხუათა სიმშჳდით მხილებითა, გინათუ რომ\ლითაცა
Line: 26    სახითა, ვითარცა მან იცინ კაცად-კაცადისა წამალი, მკურნალ\მან
Line: 27    მან განწირულთამან.

Line: 28       რამეთუ, აჰა, ესერა, ზემოწერილნი იგი მოწაფენი იოვანესნი რაჲ
Line: 29    მოუჴდეს და ჰკითხეს მოძღურისა მათისა მაგიერ; ხოლო ყოველივე
Line: 30    ურწმუნოებაჲ მათთა გონებათაჲ იყო, და სახიერმან მან ესე იცოდა, და
Line: 31    ვითარ სიტყუათა მათ მოძღურისა თჳსისათა არა მიერჩდეს; გარნა არავე
Page: II-251   Line: 1    რაჲ ჰრქუა მათ შერისხვით, ანუ მხილებით, არამედ ყოველივე სახიერე\ბით
Line: 2    და სიმშჳდით მიუგო. სასწაულნი უჩუენნა და გონებათა მათთა
Line: 3    დაფარულნი სახითა იოვანეს მიმართ მიმცნებისაჲთა მოუთხრა და ესრეთ
Line: 4    სიტკბოებით წარავლინნა. და რად ამათ ვიტყჳ, ყურიმლისცემაჲღა თავს\იდვა;
Line: 5    კიცხევაჲ და ნერწყუაჲ, ბასრობანი და შეურაცხებანი და მერმე --
Line: 6    სიკუდილი, სიკუდილითა მით ჯუარისაჲთა. და მოქმედნი იგი ამათ საქ\მეთანი
Line: 7    არა დაწუნა ცეცხლითა, არცა ცოცხლივ შთაჴადნა ჯოჯოხეთად,
Line: 8    არცა ძეგლად მარილისა გარდააქცინა, ანუ სხუაჲ რამე უცხოჲ და შეც\ვალებული
Line: 9    ტანჯვაჲ მოაწია მათ ზედა, არამედ, ვითარცა ღადადებს
Line: 10    ესაია: "ვითარცა ცხოარი, კლვად მიიგუარა და, ვითარცა ტარიგი, წინაშე
Line: 11    მრისუველისა უჴმობელად დგა, ესრეთ არა აღაღებსო პირსა მისსა.
Line: 12    სიმდაბლითა მისითა სასჯელი მისი მიეღო, და თესლ-ტომნი მისი ვინ-მე
Line: 13    შეუძლოს მითხრობად?" და კუალად იგივე იტყჳს, ვითარცა პირისაგან
Line: 14    უფლისა: "ბეჭნი ჩემნი მივსცენ გუემად და ღაწუნი ჩემნი ყურიმლის\ცემად
Line: 15    და პირი ჩემი არა გარემივაქციე სირცხჳლისაგან ნერწყჳსა". ჵ,
Line: 16    გამოუთქუმელი იგი და მიუწთომელი სიმშჳდე და სულგრძელებაჲ მეუ\ფისა
Line: 17    ჩუენისაჲ! დიდებაჲ და თაყუანისცემაჲ აურაცხელსა მას სახიერება\სა
Line: 18    მისსა! რაოდენ დაითმინა ჩუენ უმადლოთა ამათთჳს და განდგომილთა
Line: 19    მონათა!

Line: 20       აწ უკუე, საყუარელნო, ჩუენცა მოვიგოთ სიმშჳდე და სიმდაბლე,
Line: 21    რამეთუ ესრეთ იტყჳს უფალი: "ისწავეთ ჩემგან, რამეთუ მშჳდ ვარ და
Line: 22    მდაბალ გულითა, და ჰპოოთ განსუენებაჲ სულთა თქუენთაჲ",

Line: 23       ნანდჳლვე! უკუეთუ გუნებავს სულთა ჩუენთა განსუენებაჲ, სიმ\შჳდისა
Line: 24    მის და სიმდაბლისა მისისა ბაძვაჲ თანა-გუაც, რაჲთა აღმო\ვჰფხურათ
Line: 25    ყოველი მრისხანებაჲ და ამპარტავანებაჲ სულთაგან ჩუენთა.

Line: 26       ისმინეთ, რასა იტყჳს წერილი ამათ ვნებათათჳს: "რისხვამან სიმართ\ლე
Line: 27    არა ყვისო"; და კუალად -- "უფალი ანპარტავანთა წინააღუდგების
Line: 28    და მდაბალთა მისცემს მადლსა".

Line: 29       მრავალგზის ამათ ვნებათათჳს მითქუამს თქუენისა სიყუარულისა
Line: 30    მომართ, არამედ ნუ გეწყინების, რამეთუ, უკუეთუ არა ზედაჲს\ზედა
Line: 31    ვინ დასდებდეს წამალსა წყლულებათა ზედა, ერთითა გინა ორითა და\დებითა
Line: 32    ვერ განჰკურნებს. ჰე, თუმცა მრავალგზის დადებითა ვაჩუენეთ
Line: 33    რამე სარგებელი. და ნუცა საბრალობელ თქუენდა გიჩნნ ზედაჲს\ზედა
Line: 34    სწავლაჲ, უკუეთუმცა განწირულ იყვენით ჩემგან, არცაღამცა გასწავლი\დი,
Page: II-252   Line: 1    არამედ ვესავ სარგებელ-ყოფად თქუენდა. ამისთჳს ვიტყჳ, რამეთუ
Line: 2    ფრიად საწადელ არს ესე ჩემდა, რაჲთამცა არარაჲ იყო ჩუენ შორის
Line: 3    სხუაჲ სიტყუაჲ, გარნა ვნებათა ჩუენთათჳს, თუ ვითარ მძლე ვექმნეთ.

Line: 4       არა ჰხედავთა მეფეთა, ვითარ მარადღე ბრძოლათათჳს იტყჳან და გა\ნიზრახვენ,
Line: 5    თუ ვითარ-ძი ეწყვნენ, ვითარ-ძი ეუფლნენ მტერთა თჳსთა?
Line: 6    და მჴედრობასა განაწესებენ, და ერისთავთა დაადგენენ, და ხარკთა შეჰ\კრებენ
Line: 7    და დღე და ღამე ამათ საქმეთა შექცეულ არიან, რაჲთა ორი ესე
Line: 8    წარჰმართონ: ძლევაჲ მტერთაჲ და მშჳდობით დაცვაჲ თჳსისა ერისაჲ.
Line: 9    ხოლო ჩუენ საქმეთა შინა ჭეშმარიტად ჩუენთა ესრეთ უდებ ვართ და
Line: 10    არა ვზრუნავთ, ვითარ მძლე ვექმნნეთ ვნებათა ანუ თუ ვითარ დავიც\ვნეთ
Line: 11    ცოდვისაგან სულნი ჩუენნი, არამედ ყოველი ზრახვაჲ ჩუენი ჴორ\ციელთათჳს
Line: 12    არს და ცუდთა და წარმავალთა და ოდეს ესევითარი რაჲმე იყოს ზრახვაჲ,
Line: 13    არა განვძღებით. ხოლო უკუეთუ სულიერი რამე სი\ტყუაჲ
Line: 14    ჯერ-იყოს, მეყსეულად მოწყინებაჲ და ძილი წარგუტყუენვენ.
Line: 15    ჩუენსა ამას შინა უდებ ვართ და არაჩუენსა მას გულსმოდგინედ შევე\ქცევით:
Line: 16    ანუ ჭამადთათჳს არს ზრახვაჲ ჩუენი, რომელ-ესე საქმე არს
Line: 17    მზარაულთაჲ; ანუ -- საფასეთათჳს; რომელ-ესე საქმე არს მეზუ\ერითა
Line: 18    და ვაჭართაჲ; ანუ -- შენებათათჳს, რომელ-ესე საქმე არს
Line: 19    გალატოზთა და ხუროთაჲ; ანუ -- ქუეყანისათჳს, რომელ-ესე მუშაკთა
Line: 20    შეჰგავს. ხოლო ჩუენდა არა ესევითარნი განწესებულ არიან საქმენი,
Line: 21    ძმანო, არამედ ესე არს საქმე ჩუენი, რაჲთამცა სიმდიდრე სულიერი მო\ვიგეთ
Line: 22    ძლევითა ვნებათაჲთა, ხოლო პირველ თქუმული იგი ყოველიმცა
Line: 23    გარეწარად შეგუერაცხა და შინაგანიმცა ზრუნვჲ ჩუენი და სიტყუაჲ
Line: 24    ყოველი ბრძოლისა მისთჳს ვნებათაჲსა იყო. რამეთუ კეთილ არს ესევი\თართა
Line: 25    საქმეთათჳს ზედაჲს-ზედა ზრახვაჲ, ვითარცა-იგი იქმნან ყოველნი,
Line: 26    რომელნიცა ჴელოვნებასა რასმე ისწრაფდენ წარმართებად, ყოვლადვე
Line: 27    მისთჳს არს სიტყუაჲ მათი. მკურნალნი მარადის სამკურნალოჲსათჳს
Line: 28    იტყჳან, ეგრეთვე სხუანი ყოველნი. ხოლო ჩუენ, უკუეთუმცა წარგუ\ემართა
Line: 29    ძლევაჲ ვნებათაჲ, რომელ არღარამცა გუაქუნდა მათთჳს ზრუნ\ვაჲ,
Line: 30    თქუამცა ვინმე, თუ: რადღა საჴმარ არს ამისთჳს სიტყუაჲ? და მა\შინმცა
Line: 31    არავე ცუდ იყო სიტყუაჲ ესე, რაჲთამცა გულსმოდგინე\ვჰყო-ფდით
Line: 32    ურთიერთას არღარა მოსლვად უდბებად, არამედ კეთილისა მას
Line: 33    უვნებელობასა შინა განმტკიცებად და არა ცემად ადგილისა მერმეღა
Line: 34    სენსა მას ვნებათასა, უფლებად ჩუენდა. არა ჰხედავთა, რამეთუ მკურ\ნალთა
Line: 35    წიგნები აღუწერია არა ხოლო თუ სენთა კურნებისაჲ, არამედ
Line: 36    მრთელთაცა მიმართ, თუ ვითარ წესად დაიცვან სიმრთელე თჳსი და არა
Line: 37    მოვიდენ სნეულებად. აწ უკუე ჩუენცა დაღათუ მრთელმცა ვიყვენით,
Page: II-253   Line: 1    არცა ეგე ჯერ-იყო დაცხრომაჲ ზრუნვისა და მოღუაწებისაგან, რაჲთამცა
Line: 2    უვნებელად დავიმარხეთ სიმრთელე იგი.

Line: 3       ხოლო ვინაჲთგან მრავალთა მიერ და მწარეთა სენთა ცოდვისათა
Line: 4    შეპყრობილ ვართ, ორკერძოვე გჳჴმს მოღუაწებაჲ და განზრახვაჲ, თუ
Line: 5    ვითარ განვერნეთ სენთა ამათგან ბოროტთა და თუ ვითარ კუალად არა
Line: 6    შთავცჳვეთ მათ შინა.

Line: 7       გარნა აწ ჯერეთ წესისა მისთჳს კურნებათაჲსა გჳჴმს სიტყუად. ხო\ლო
Line: 8    მო-თუ-გუცეს ღმერთმან სიმრთელე სენთა ამათგან სულიერთა,
Line: 9    რომლითა შეპყრობილ ვართ, მერმე მისთჳს განვიზრახოთ მადლითა
Line: 10    უფლისაჲთა.

Line: 11       გულისჴმა-ვყოთ უკუე, თუ ვითარ განვერნეთ სიმძიმისაგან ვნებათა\ჲსა,
Line: 12    ვითარ განვკურნნეთ მოწყლულნი ესე მათგან სულნი ჩუენნი. ვიხი\ლოთ,
Line: 13    თუ ვინაჲ იშვა სიმრავლე მათი, და მიზეზი იგი აღმოვფხურათ,
Line: 14    ვინაჲ უკუე იქმნა შობაჲ და აღმოცენებაჲ მათი.

Line: 15       ანპარტავანებაჲ იქმნა დაწყება და ძირ ყოველთა ვნებათა და მისგან
Line: 16    აღმოეცენნეს მცენარენი იგი ბოროტთა ვნებათანი, რამეთუ ხემან ბო\როტმან
Line: 17    ბოროტნიცა ნაყოფნი გამოიხუნა. აწ უკუე აღმოვფხურათ
Line: 18    ანპარტავანებაჲ და შევიმოსოთ სიმდაბლე და აღმოიფხურნენ ძირნი ყო\ველთა
Line: 19    ვნებათანი. ხოლო გულისჴმა-ვყოთ, თუ ვინაჲ არს ჩუენ შორის
Line: 20    ანპარტავანებაჲ, რაჲთა ქუეით, იატაკითვე, ხე იგი ხენეში აღმოიფხურას.
Line: 21    ამისთჳს არს ანპარტავანებაჲ ჩუენ შორის, რამეთუ არა გულისჴმა\ვჰყოფთ
Line: 22    ბუნებასა ჩუენსა, არამედ ბუნებასა ქუეყანისასა გამოვეძიებთ
Line: 23    და ბუნებასა მცენარეთა და იძრვისთასა, ბუნებასა ოქროჲსა და ვეცხლი\სა
Line: 24    და სამოსელთასა და სხუათა ყოველთავე არად საჴმართა საქმეთასა,
Line: 25    ხოლო ბუნებასა ჩუენსა უმეცარ ვართ. უკუეთუმცა კეთილად გულის\ჴმა-ვჰყოფდით
Line: 26    მას, თუ ვითარ არს ანუ ვინაჲ, რაჲ იყო დაწყებაჲ მისი
Line: 27    ანუ რაჲ არს აღსასრული, რაჲ განწესებულ არს მის ზედა ანუ სადა
Line: 28    მიმავალ არს, უკუეთუმცა ესე ყოველი ესრეთმცა გუაქუნდა გულთა
Line: 29    ჩუენთა, ვითარცა ჭეშმარიტად ჯერ არს, ძირიმცა ანპარტავანებისაჲ
Line: 30    ჩუენ შორის არა იპოვა.

Line: 31       მრქუათ სადმე, ვითარმედ ვინ უმეცარ არს ბუნებასა თჳსსა? გარნა
Line: 32    მე ვიტყჳ, ვითარმედ: დიდად მცირედნი არიან, რომელნი, ვითარცა ჯერ\არს,
Line: 33    მეცნიერცა იყვნეს. რამეთუ მე მას ვიტყჳ მეცნიერებასა ჭეშმა\რიტსა
Line: 34    და ჯეროვანსა, რომლისა ნაყოფი ჩნდეს, არა ამას -- პირუტყუ\ებრივსა
Line: 35    და არარასა. მითხარღა, უკუეთუ ვინმე იტყოდის, ვითარმედ:
Line: 36    მეცნიერ ვარ ჴელოვნებასა მკურნალობისასა და მერმე ჴელ-ყოს ცუ\ლითა
Line: 37    გინა წერაქჳთა განჴსნაჲ ძარღჳსაჲ, გრწმენაღამცა მისი მკურნა\ლობისა
Page: II-254   Line: 1    მეცნიერებაჲ? ეგრეთვე შენცა, რომელი-ეგე იტყჳ, ვითარმედ:
Line: 2    მეცნიერ ვარ ბუნებასა ჩემსა, და მერმე იქმოდიღა საქმეთა ფრიად
Line: 3    უმეტესად შეუმსგავსებელთა ზემოწერილისა მის სახისათა, ვითარ
Line: 4    მრწმენეს, თუ მეცნიერ ხარ ბუნებასა შენსა? აწ უკუე საქმით ვეძიებ მე
Line: 5    მეცნიერებასა და არა სიტყჳთ, და მცირედნი იპოებიან ესევითარნი.

Line: 6       და რად ვიტყჳ საქმით მეცნიერებასა, სიტყჳთ მებრ უკუეთუ გკითხო,
Line: 7    მცირედთა მომიგოთ ჯეროვანი პასუხი, თუ რაჲ არს კაცი, რომლითა სა\ხითა
Line: 8    და წესითა განყოფილ არს პირუტყუთაგან, რომლითა სახითა აქუს
Line: 9    თჳსებაჲ ანგელოზთა თანა, ვინაჲ შეიცვალების კაცებისაგან, ანუ ვი\თარ.
Line: 10    რამეთუ ვითარცა ნივთი რამე წინამდებარე არნ ოქროჲსა, გინა
Line: 11    ვეცხლისაჲ, ანუ თუ რვალისაჲ, გინა სხჳსა რაჲსმე ბუნებისაჲ, და შესა\ძლებელ
Line: 12    არნ მისგან თითოფერთა ჭურჭელთა ქმნაჲ, გინა თუ კეთილთა,
Line: 13    გინა თუ ხენეშთაჲ, ეგრეთვე არს კაცი: ჴელ-ეწიფების
Line: 14    ანგელოზ-ყოფაჲ და ჴელ-ეწიფებს მჴეც-ყოფაჲ. არა აღმოგიკითხავსა წერილთა შინა,
Line: 15    რომელთამე კაცთათჳს იტყჳს, ვითარმედ: "ანგელოზი არს უფლისაჲ და
Line: 16    სამართალი ბაგეთა მისთაგან იძიოს"; და კუალად იტყჳს: "აჰა, ესერა,
Line: 17    წარვავლინო ანგელოზი ჩემი წინაშე შენსა", -- ნათლისმცემელისა
Line: 18    იოვანესთჳს არს სიტყუაჲ ესე. კუალად სხუათა კაცთათჳს თქუმულ არს:
Line: 19    "გუელ და ნაშობ იქედნეთა".

Line: 20       აწ უკუე ჴელმწიფებასა შინა კაცისასა არს ესე, და ძალ-უც გინა თუ
Line: 21    მჴეც-ყოფაჲ, გინა თუ ანგელოზ-ყოფაჲ. და რად ვიტყჳ "ანგელოზ"?
Line: 22    შვილ ღმრთისა ძალ-უც ყოფად, უკუეთუ ენებოს: "მე ვთქუ: ღმერთნი
Line: 23    სამე ხართო და შვილნი მაღლისანი თქუენ ყოველნი". და კუალად წე\რილ
Line: 24    არს: "მისცა მათ ჴელმწიფებაჲ შვილ ღმრთისა ყოფად".

Line: 25       -- ვითარითამე სახითა? სიწმიდითა და შიშითა ღმრთისაჲთა და
Line: 26    აღსრულებითა მცნებათა მისთაჲთა და ყოვლითურთ მისგან განუშორე\ბელობითა
Line: 27    გონებისაჲთა. ამას ესევითარსა წესსა ეწოდების სათნოება,
Line: 28    ამისი ჴელმწიფებაჲ ჩუენდა მოცემულ არს მოგებად, უკუეთუ გუენე\ბოს,
Line: 29    ესრეთ ვიქმნეთ ანგელოზ და შვილ ღმრთისა. დაღაცათუ არა ბუ\ნებითა
Line: 30    ვიქმნეთ ანგელოზ, არამედ საზომითა მით სულისაჲთა. და ესრეთ
Line: 31    რაჲ ვიყვნეთ, არღარაჲ იყოს ჩუენდა სავნებელ ბუნებაჲ კაცობრივი.

Line: 32       და ესე ისწავე იოვანესგან, რამეთუ კაცი იყო და საზომსა ანგელოზ\თასა
Line: 33    მიიწია; და კუალად ელია ჴორცითავე ამაღლდა; და სხუანი იგი,
Line: 34    რომელთა ეგულების მუნ აღსლვად. ესენი ბუნებისა ამისგან ჴორცთა\ჲსა
Page: II-255   Line: 1    არა დაყენებულ იქმნეს ცათა დამკჳდრებად, ხოლო სხუათა მათ,
Line: 2    დაღაცათუ უჴორცონი იყვნეს, ვერვე უძლეს მუნ ყოფად, არამედ გარ\დამოვარდეს
Line: 3    უკეთურებითა თჳსითა.

Line: 4       აწ უკუე ნუვინ დრტჳნავს ბუნებისათჳს კაცობრივისა, თუმცა დაბრ\კოლებაჲ
Line: 5    რამე აქუნდა მისგან, არამედ ბოროტთა მათ ნებათა აბრა\ლებდინ.
Line: 6    იგი ანგელოზი იყო და ეშმაკ იქმნა თჳსითა მით ბოროტითა
Line: 7    ნებითა, ხოლო ჩუენ უკუეთუ გუენებოს, ვიქმნეთ ანგელოზ კაცებისაგან.
Line: 8    რამეთუ, ვითარცა რაჲ პოვის ვინ ნივთი რამე მრავალსასყიდლისაჲ
Line: 9    და უმეცარ არნ სიკეთესა მისსა და ამისთჳს უგულებელ-ყვის იგი და
Line: 10    დიდად დასჭირდის, გინა თუ მარგალიტი არნ, გინა თუ თუალი პატი\ოსანი,
Line: 11    ანუ სხუაჲ რამე ესევითარი, ეგრეთვე ჩუენ, უკუეთუ უმეცარ
Line: 12    ვიყვნეთ ბუნებასა ჩუენსა და უგულებელს-ვყოთ იგი, ფრიადი დაჭირ\ვებაჲ
Line: 13    შეგუემთხჳოს. ხოლო უკუეთუ ვიცნათ იგი, ვითარცა ჯერ-არს, და,
Line: 14    მოღუაწებაჲ ვიჴმაროთ, მრავალი კეთილი განგჳმარჯუდეს, რამეთუ ამის
Line: 15    ბუნებისაგან, უკუეთუ ჴელოვანი იპოოს და გონიერი ვინ, იქმნების ტა\ძარი
Line: 16    სამეუფოჲ, სამოსელი სამეუფოჲ, ძღუენი სამეუფოჲ, ყოველივე
Line: 17    სამეუფოჲ ამისგან შეიმზადების.

Line: 18       აწ უკუე, საყუარელნო, ნუ უმეცრად და უგუნურად ვიჴმარებთ ბუ\ნებასა
Line: 19    ამას ჩუენსა, მცირედ ანგელოზთაგან დამაკლნა ჩუენ მოკუდავე\ბითა,
Line: 20    არამედ ესეცა მცირე კუალად მოგუანიჭა უფალმან და უკუდავე\ბაჲ
Line: 21    მოგუცა. არღარაჲ არს უკუე დამაყენებელ ჩუენდა ანგელოზთა
Line: 22    საზომსა მიწევნად და შვილ ღმრთისა ყოფად, უკუეთუ გუენებოს.

Line: 23       ვინებოთ უკუე, ძმანო, და ვიღუაწოთ, რაჲთა საუკუნეთა მათ კე\თილთა
Line: 24    მკჳდრად გამოვჩნდეთ მადლითა და კაცთმოყუარებითა უფლისა
Line: 25    ჩუენისა იესუ ქრისტესითა, რომლისა თანა მამასა სულით წმიდითურთ
Line: 26    შუენის დიდებაჲ, პატივი და თაყუანისცემაჲ, აწ და მარადის და უკუ\ნითი
Line: 27    უკუნისამდე, ამენ.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.