TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 40
Previous part

Chapter: 39  
Line: 30  თავი კთ


Part: T  
Line: 31       სიტყუაჲ ესე: "მას ჟამსა შინა წარვიდოდა იესუ დღესა შა\ბათსა
Line: 32    ყანობირსა მათსა. ხოლო მოწაფეთა მისთა შეემშია, იწყეს მუსრ\ვად
Line: 33    თავსა ჴუვილისასა და ჭამად" (12,1 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Page: II-280  
Line: 1       ხოლო ლუკა ესრეთ იტყჳს: "და იყო შაბათსა პირველ-მეორესა".
Line: 2    რაჲ არს უკუე პირველ-მეორე შაბათი? ესე იგი არს, ოდეს ორკერძოჲ
Line: 3    არნ უქმობაჲ, რაჟამს შაბათსა შინა სხუაჲცა რამე უქმობისა დღესასწა\ული
Line: 4    დახუდის და არნ უქმობაჲ შაბათისაჲცა და მოწევნულისა მისცა
Line: 5    დღესასწაულისაჲ; რამეთუ მრავალნი აქუნდეს დღესასწაულნი: თჳს
Line: 6    თავნი და ტალავრობანი, და ბალარჯობანი, და დღესასწაული ახალთაჲ,
Line: 7    და ნესტუთაჲ და სხუაჲ ესევითარი. ხოლო უფალსა ენება ჴორციელთა
Line: 8    მათ და აჩრდილისა დღესასწაულთა და შაბათთა დაჴსნაჲ, და სწავლაჲ
Line: 9    სულიერთა და მაღალთა დღესასწაულთა და შაბათობისა მის საუკუნო\ჲსაჲ;
Line: 10    რამეთუ ვინაჲთგან მზე იგი სიმართლისაჲ აღმობრწყინდა და დღე
Line: 11    ცხორებისაჲ გამოფინდა, აჩრდილთა განქარვებაჲ ჯერ-იყო. ჯერ-უჩნდა
Line: 12    უკუე უფალსა შაბათობისა მის ჴორციელისა განქარვებაჲ, გარნა თჳნი\ერ
Line: 13    მიზეზისა არა ოდეს დაჰჴსნის, რაჲთა მათსა მას უგუნურებასა ნუგე\შინის-სცეს
Line: 14    და არა მოწყლნეს, და შჯულსა მასცა განუსუენოს; და
Line: 15    ოდესმე კურნებასა უძლურთასა მიზეზ-ჰყოფნ, ვითარცა-იგი ოდეს
Line: 16    ბრმასა თიჴაჲ სცხო თუალთა და აღუხილნა, ოდესმე კუალად ჰრქუა:
Line: 17    "მამაჲ" ჩემი მოაქამდე იქმს და მეცა ვიქმ" -- ესე თქუა სადიდებელად
Line: 18    მამისა და ერთობისა თჳსისა მის თანა გამოჩინებად, იგი კუალად ქმნა
Line: 19    უძლურებისა ჰურიათაჲსა გულსავსეყოფად.

Line: 20       ეგრეთვე აქა საქმე იგი ბუნებითისა შიმშილისაჲ შემოიღო მიზეზად.
Line: 21    უკუეთუმცა იყო ბრალი რამე, არამცა თავს-იდვა შიმშილისათჳს მისი
Line: 22    ქმნაჲ, არამედ იცოდა, ვითარმედ უბრალო იყო საქმე იგი, ამისთჳს
Line: 23    არარაჲ აბრალა მოწაფეთა.

Line: 24       ხოლო შენ, მორწმუნეო, გულისჴმა-ყავ მოწაფეთა იგი მოღუაწებაჲ
Line: 25    და შეურაცხებაჲ ჴორციელისა განსუენებისაჲ. ამისთჳსცა ესერა მშიერ
Line: 26    არიან, ვიდრეღა შიმშილისაგან მიჭირვებულნი თავსა ჴუვილისასა იჴმა\რებენ
Line: 27    ნუგეშინის-საცემელად და ეგრეთცა არავე ეწყინებოდა მოძღური\სა
Line: 28    თანა სლვაჲ იწროებითა, რამეთუ გულისჴმა-ჰყოფდეს მიუთხრო\ბელსა
Line: 29    მას კეთილსა მის თანა ყოფისასა.

Part: s  
Line: 30       სახარებაჲ: ხოლო ფარისეველთა მათ იხილეს რაჲ, ჰრქუეს
Line: 31    მას: აჰა ესერა მოწაფენი შენნი იქმან, რომელი არა ჯერ-არს შაბათსა
Line: 32    შინა საქმედ" (12,2 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 33       თარგმანი: აბრალებენ, გარნა არა ფიცხლად; ხოლო ოდეს
Line: 34    ჴელი იგი განჴმელი განკურნა, მაშინ ესრეთ განძჳნნეს, ვიდრეღა მოკლ\ვასაცა
Line: 35    განიზრახვიდეს მისსა; რამეთუ სადა დიდი რამე და დიდებული
Page: II-281   Line: 1    საქმე არა იქმნის, დაიდუმიან, ხოლო სადა იხილიან ვინმე ცხოვნებულ\ნი,
Line: 2    მაშინ მჴეც იქმნიან. ესრეთ მტერნი იყვნეს და მბრძოლნი ცხორე\ბისა
Line: 3    კაცთაჲსა. ხოლო ისმინეთ, რაჲ-იგი მოუგო ამის პირისათჳს უფალ\მან:

Part: s  
Line: 4       სახარებაჲ: ხოლო თავადმან ჰრქუა: არა აღმოგიკიტხავსა, რაჲ\იგი
Line: 5    ყო დავით, ოდეს-იგი შეემშია მას და მისთანათა მათ? ვითარ შევი\და
Line: 6    სახლსა ღმრთისასა და პურნი იგი შესაწირავთანი შეჭამნა, რომელ\თაჲ
Line: 7    არა ჯერ-იყო ჭამად მისთანათა მათ, გარეშე მღდელთა?" (12,3-4 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 8       თარგმანი: ოდეს მოწაფეთათჳს მისცემდეს პასუხსა, დავითს
Line: 9    შემოიყვანებს წამებად, ხოლო თავისა თჳსისათჳს რაჲ იტყოდის -- მამა\სა,
Line: 10    ვითარცა თქუა: "მამაჲ ჩემი მოაქამდე იქმს და მეცა ვიქმ". აწ უკუე
Line: 11    მოწაფეთათჳს დავით მოიყვანა წამებად, რამეთუ უკუეთუმცა გონიერ
Line: 12    იყვნეს, შიმშილიმცა იგი წინა-ეყო მიზეზად, ვინაჲთგან უკუე უგუნუ\რებაჲ
Line: 13    დიდი იყო მათ თანა, ამისთჳს წერილთაგან მოართუა წამებაჲ.

Line: 14       ხოლო მარკოზ იტყჳს: "აბიათარ მღდელთმოძღურისა ზე". არა თუ
Line: 15    წერილსა მას წინა-აღუდგების, არამედ ორი სახელი ეწოდებოდა
Line: 16    მღდელსა მას: აბიმელექ და აბიათარ. ამისთჳს წიგნსა მას მეფეთასა აბი\მელექ
Line: 17    წერილ არს, ხოლო მახარებელი აბიათარს იტყჳს, ვითარმედ მან
Line: 18    მისცსა პურნი იგი, რაჲთა გამოაჩინოს, ვითარმედ უბრალო არს საქმე
Line: 19    იგი, ვინაჲთგან მღდელთმოძღუარმან განუწესა და ჴელითა თჳსითა მის\ცნა,
Line: 20    რომელთა არა ჯერ-იყო სხჳსა ვისმე ჭამად, გარნა მღდელთა ხოლო.

Line: 21       თქუას ვინმე, ვითარმედ: რაჲ იყო სიტყუაჲ ესე წინამდებარისა ამის
Line: 22    თანა, რამეთუ არა თუ დავითისთჳს წერილ არს, თუ შაბათი დაჰჴსნა.
Line: 23    არამედ გულისჴმა-ყავთ, ვითარმედ ესე უმეტესითა სიბრძნითა თჳსითა
Line: 24    წინაუყო და უზეშთაესისა წესისა დაჴსნაჲ მიუთხრა შიმშილისათჳს ბუ\ნებითისა;
Line: 25    რამეთუ შაბათი მრავალგზის დაჴსნილ იყო, უფროჲსღა მა\რადის
Line: 26    დაიჴსნებოდა ჟამსა წინადაცუეთისასა და სხუათა მრავალთა საქ\მეთა
Line: 27    შინა, ხოლო ესე საქმე მაშინ ოდენ იქმნა. ამისთჳს უმეტესისა მის\გან
Line: 28    შემოიღო ძლევაჲ და უსიტყუელ-ყვნა იგინი, ვინაჲთგან უკუე უჩუ\ენა,
Line: 29    ვითარმედ შიმშილისათჳს დავით უმეტესსა საქმესა შეჰკადრა და
Line: 30    პურნი შესაწირავისანი შეჭამნა და მისთანათა მათ, წამებითთა მღდელთ\მოძღურისაჲთა,
Line: 31    და ამით საქმითა უსიტყუელ-ყვნა იგინი, მერმე სხუა\ჲცა
Line: 32    წინა-უყო სიტყუაჲ ჭეშმარიტი დაყოფად პირთა მათთა და ჰრქუა:

Part: s  
Line: 33       სახარებაჲ: ანუ არა აღმოგიკითხავსა შჯულსა, რამეთუ შაბათ\სა
Line: 34    შინა მღდელთა ტაძარსა მას შინა შაბათი შეურაცხ-ყვიან და უბრა\ლო
Page: II-282   Line: 1    იყვნიან? ხოლო გეტყჳ თქუენ, ვითარმედ: ტაძრისა უფროჲს არს
Line: 2    აქა (12,5-6 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 3       თარგმანი: ვითარმცა ეტყოდა, ვითარმედ: იგიცა საქმე დავითი\სი
Line: 4    უსიტყუელ-გყოფს თქუენ, გარნა თუ მისთჳს რამე ინებოთ თქუმად,
Line: 5    ამისთჳს რაჲღა-მე სთქუათ? რამეთუ ვერ იტყჳთ, თუ ცთომით იქმნა,
Line: 6    ანუ უმეცრებით ანუ მძლავრობით, რამეთუ, აჰა, ესერა, მღდელნი
Line: 7    ტაძარსა შინა შჯულსა მას უქმობისასა შე-ურაცხ-ყოფენ და მსახურებასა
Line: 8    ტაძრისასა აღასრულებენ და არა ბრალსა ქუეშე არიან, არამედ უბრა\ლო
Line: 9    არს საქმე მათი შჯულისაგან. ხოლო რაჲთა ვერ ჰრქუან, თუ: რაჲ\სათჳს
Line: 10    იტყჳ ესრეთ, არა თუ აქა ტაძარი არს, ანუ მოწაფენი შენნი
Line: 11    მღდელ არიან? -- ამისთჳს შესძინა, ვითარმედ: "გეტყჳ თქუენ: ტაძრისა
Line: 12    უფროჲს არს აქა". რამეთუ ჭეშმარიტად მეუფე იგი ტაძრისაჲ მუნ იყო,
Line: 13    ჭეშმარიტებისა ნათელი და აჩრდილისა განმაქარვებელი. ამას ყოველსა
Line: 14    ზედა არარაჲ თქუეს მათ, რამეთუ არა წინამდებარე იყო ცხორებაჲ
Line: 15    კაცისაჲ და საქმე სასწაულისაჲ, რაჲთამცა შურითა შეიწუიებოდეს მო\შურნენი
Line: 16    იგი.

Line: 17       გარნა უფალმან ეგრეთცა დაუტევა სიტყუაჲ ესე და სხუაჲ წინა\უყო
Line: 18    და ჰრქუა მათ მხილებით:

Part: s  
Line: 19       სახარებაჲ: უკუეთუმცა გეცნა, რაჲ არს: წყალობაჲ მნებავს
Line: 20    და არა მსხუერპლი, არამცა დასაჯენით უბრალონი. რამეთუ უფალ არს
Line: 21    ძე კაცისაჲ შაბათისაცა" (12,7-8 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 22       თარგმანი: ამისა პირველადცა სხუასა ადგილსა ჰრქუა: "წარვე\დით
Line: 23    და ისწავეთ, რაჲ არს: წყალობაჲ მნებავს და არა მსხუერპლი".
Line: 24    ვინაჲთგნ უკუე უგულისჴმოებასავე ზედა ეგნეს, ამისთჳს აწ აყუედრებს
Line: 25    და იტყჳს: უკუეთუმცა ვითარცა გარქუ, გესწავა, რაჲ არს ძალი სიტყჳსა
Line: 26    ამის, არამცა აბრალებდით და სჯიდით უბრალოთა ამათ; უკუეთუმცა
Line: 27    გაქუნდა გონებაჲ ცნობად, თუ რომელნი არიან საქმენი თანამდებნი აწ,
Line: 28    ვინაჲთგან მე ქუეყანად მოვედ, არამცა ესრეთ იტყოდეთ; უკუეთუმცა
Line: 29    გულისჴმა-გეყო, ვითარმედ პირველვე ქადაგეს წინაჲსწარმეტყუელთა,
Line: 30    ვითარმედ: მე წყალობაჲ მნებავს ნათესავისა კაცთაჲსაჲ და სხუათა წეს\თა
Line: 31    სულიერთა განუწესებ, ხოლო წესთა ამათ აჩრდილისათა, მსხუერპ\ლთა
Line: 32    და მრგულიად დასაწუველთა, განვაქარვებ, რომელნი პირველით\გან
Line: 33    სიფიცხისა და სიზრქისათჳს გონებათა თქუენთაჲსა დაიწესნეს, და
Line: 34    შაბათთა ამათ ძუელთა დავაცხრობ. უკუეთუმცა ესე გეცნა აწმცა უბ\რალოთა
Line: 35    ამათ არა აბრალებდით; არამედ ამასცა უმეცარ ხართ, რამეთუ
Line: 36    უფალ არს ძე კაცისაჲ შაბათისაცა.

Page: II-283  
Line: 1       ესე თავისა თჳსისათჳს თქუა. ვითარმცა ეტყოდა, ვითარმედ: უგუ\ლისჴმონო,
Line: 2    გულისჴმა-ყავთ, რამეთუ მე ვარ მეუფე და უფალი შაბათი\საჲცა
Line: 3    და სხჳსა ყოვლისაჲვე და ჴელმწიფებაჲ მაქუს დაჴსნად იგი. ხო\ლო
Line: 4    მარკოზის თავსა ესეცა წერილ არს, ვითარმედ: "შაბათი კაცისათჳს
Line: 5    დაებადა, და არა თუ კაცი შაბათისათჳს", რაჲთა აჩუენოს, ვითარმედ
Line: 6    არა არს ესოდენ საჭირო და თანაწარუვალ მცნებაჲ ესე შაბათისაჲ,
Line: 7    უფროჲსღა ვინაჲთგან მოსრულ არს უფალი შაბათისაჲ და რჩულისმდე\ბელი
Line: 8    ყოველთაჲ, მეუფე იგი დიდებისაჲ.

Line: 9       ხოლო უკუეთუ არა თანა-წარუვალი იყო მცნებაჲ შაბათისაჲ, ვითარ
Line: 10    იტანჯა, რომელი-იგი შეშასა კრებდა შაბათსა შინა? ესე ამისთჳს იქმნა,
Line: 11    რამეთუ დაწყებაჲ იყო მაშინ შჯულისაჲ და საცნაურ იყო ჰურიათა
Line: 12    სიფიცხე და უკეთურებაჲ. უკუეთუმცა ერთგზის ადგილცემულ იყო
Line: 13    შეურაცხებად წესთა შჯულისათა, არცამცა ერთი დამარხულ იყო; ამის\თჳს
Line: 14    განეწესა მაშინ ტანჯვაჲ მისი, რაჲთა სხუანი შეშინდნენ.

Line: 15       მაშინ უკუე კეთილ იყო შაბათისა უქმობაჲ, რამეთუ ასწავებდა მათ
Line: 16    კაცთმოყუარებასა, მოაჴსენებდა საქმეთა ღმრთისათა, აწუევდა განშო\რებად
Line: 17    ბოროტისაგან; რამეთუ, ესე იყო უქმობისა მის ძალი, რაჲთა ბო\როტთაგან
Line: 18    განეყენნენ, არა თუ კეთილთა, რამეთუ იტყჳს: ნურარას იქმთ
Line: 19    შაბათსა შინა გარეშე, რომელ-იგი მოსაგებელ იყოს სულისა. ამისთჳსცა
Line: 20    ტაძარსა შინა ყოველივე საქმე ორკეცად იქმნებოდა შაბათსა შინა,
Line: 21    მსხუერპლთა და მსახურებათაჲ, რაჲთა გამოაჩინოს, ვითარმედ ბოროტ\თა
Line: 22    საქმეთა დაყენებისათჳს განეწესა უქმობაჲ იგი, ხოლო სულიერთა და
Line: 23    საღმრთოთა საქმეთა არა აყენებს. აწ უკუე ქრისტემან ესევითარი ესე
Line: 24    წესი, რომლისათჳს პირველთაგან უქმობაჲ შაბათისაჲ განეწესა, არა თუ
Line: 25    დაჰჴსნა, არამედ მრავალწილად აღაორძინა, რამეთუ მოწევნულ იყო ჟა\მი
Line: 26    ყოვლისავე სულიერისა კერძო და საღმრთოთა საქმეთა წარმატებად;
Line: 27    ამისთჳს არა ერთსა შინა დღესა დაუტევა წესი ბოროტთაგან უქმობი\საჲ,
Line: 28    არამედ ყოველთა დღეთა სრულიად უცხოყოფაჲ ბოროტთა საქ\მეთაგან
Line: 29    გჳბრძანა, ხოლო კეთილისა მიმართ მარადის მოსწრაფებაჲ
Line: 30    განგჳწესა; არა შაბათისა მიერ მოგუცა ცნობად, ვითარმედ ღმერთი არს
Line: 31    ყოველთა დამბადებელი, არამედ მრავალთა მიერ და ჭეშმარიტთა გუ\ლისჴმისსაყოფელთა
Line: 32    საქმეთა გულსავსე ვართ, ვითარმედ ყოველივე
Line: 33    ნებითა ბრძანებისა მისისაჲთა არარაჲსაგან არსად მოსრულ არს; არცა
Line: 34    დაგჳტევნა შაბათთა შინა ხოლო სწავლად სახიერებისა, არამედ სამარა\დისოჲ
Line: 35    მცნებაჲ მოგუცა და თქუა: "იყვენით მოწყალე, რამეთუ მამაჲ
Page: II-284   Line: 1    თქუენი მოწყალე არს"; ხოლო დღესასწაულობად არა ერთსა დღესა
Line: 2    შინა გჳბრძანა, არამედ ყოველთავე დღეთა ცხორებისა ჩუენისათა.

Line: 3       ამისთჳს იტყჳს მოციქული: "ამიერითგან ვზატიკობდეთ ნუ ცომითა
Line: 4    მით ძუელითა, ნუცა ცომითა სიბოროტისა და უკეთურებისაჲთა, არა\მედ
Line: 5    უცომოჲთა მით სიმართლისა და ჭეშმარიტებისაჲთა".

Line: 6       არცა კუალად ერთსა შეგუაყენნა ადგილსა ლოცვად და კიდობანსა
Line: 7    წინაშე დგომად შჯულისა და ტაბლასა ოქროჲსასა, არამედ ღირს-გუყვნა
Line: 8    ყოველთა მეუფისა გულთა შინა ჩუენთა ქონებად და ყოველსა ჟამსა
Line: 9    და ყოველსა ადგილსა სიტყუად მისა მიმართ, შეწირვითა უსისხლოჲსა
Line: 10    მის მსხუერპლისაჲთა, ლოცვითა, წიგნის კითხვითა, შეწყალებითა და
Line: 11    ყოვლითურთ დამკჳდრებითა მისითა ჩუენ შორის, რაჲთა მას მხოლოსა
Line: 12    ვიწურთიდეთ, მარადის მას ვხედვიდეთ თუალითა სულისაჲთა, მისსა მას
Line: 13    შუენიერებასა განვიცდიდეთ, მის თანა-მზრახვალ ვიყვნეთ, მისა გუსუ\როდის.

Line: 14       ხოლო რომელთა ესევითარი აქუნდეს ცხორებაჲ, და მოქოლაქობაჲ
Line: 15    მათი ზეცათა შინა იყოს, და ესრეთ მარადის დღესასწაულობდენ სული\თა,
Line: 16    მცნებათაებრ ქრისტესთა, მათდა რადღა საჴმარ იყოს შაბათობაჲ
Line: 17    იგი ძუელისა მის შჯულისაჲ?


Part: S  
Line: 18  სწავლაჲ ლთ

Line: 19  ვითარმედ ესე არს ჭეშმარიტი დღესასწაულობაჲ:
Line: 20  განშორებაჲ ბოროტთაგან და ქმნაჲ სათნოებისაჲ


Line: 21       აწ უკუე, ღმრთისმოყუარენო, ჩუენცა ვდღესასწაულობდეთ მარადის
Line: 22    განშორებითა ბოროტთაგან და აღსრულებითა სათნოებათაჲთა, რამეთუ
Line: 23    ესე არს ჭეშმარიტი დღესასწაულობაჲ. წარვემატებოდით სულიერად;
Line: 24    მოვიგოთ უქმობაჲ იგი სათნოჲ ღმრთისაჲ; უქმ-ვყვნეთ ჴელნი ანგაჰრე\ბისაგან,
Line: 25    კადნიერებისაგან და ყოვლისაგანვე საქმისა ბოროტისა; მოვი\ცალოთ
Line: 26    ცუდთა მათ და ამაოთა შრომათაგან უწესოებისათა, რომელთა
Line: 27    შინა განფრდილ არიან და დამონებულ, ვითარცა ებრაელნი ეგჳპტეს
Line: 28    შინა, სულნი იგი ვნებისა და განსუენებისა ჴორცთაჲსა მოყუარენი და
Line: 29    სოფლისადა შემსჭუალულნი. რამეთუ რომელნი-ესე ტყუეობასა შინა.
Line: 30    ვნებათასა ვიყოფებით, არაჲთა განყოფილ ვართ მათგან, რომელნი თი\ჴასა
Line: 31    მას და ალიზსა შურებოდეს, ბზესა შეიკრებდეს და ზედამდგომელ\თა
Line: 32    მათგან საქმისათა დღითი-დღე იგუემებოდეს; რამეთუ არს აწცა
Page: II-285   Line: 1    ზედამდგომელი ბოროტი -- ეშმაკი, და საქმის მაწუეველნი ცოდვისა\ნი
Line: 2    -- მსახურნი მისნი, ვითარცა-იგი მაშინ ფარაო და ერი მისი. გულის\ჴმა-ყვენითღა
Line: 3    საქმენი ამაოებისა და უკეთურებისანი, არა თიჴისა უყისა
Line: 4    მსგავს არიანა? და მიზეზნი მათისა საქმისანი, გინა თუ ნაყოფნი მათნი
Line: 5    მსგავს არიან ბზესა შთასაგზებელსა ცეცხლსა მას საუკუნესა; ესრეთ არს
Line: 6    ანგაჰრებაჲ, ესრეთ არს სიძვაჲ, ესრეთ არს დიდებისმოყუარებაჲ, ესრეთ
Line: 7    არიან გულისთქუმანი ყოველნი და გემოთმოყუარებანი, მსგავს თი\ჴისა
Line: 8    და ბზისა. ბზე იგი აღატყინებს ცეცხლსა გულისთქუმათასა, ნივთსა
Line: 9    უშრეტისა მის ცეცხლისასა, და თიჴაჲ იგი სულთა ჩუენთა, ზეცისა მო\ქალაქედ
Line: 10    განწესებულთა, შეჰბღალავს, საძაგელ-ჰყოფს.

Line: 11       ვინაჲთგან უკუე ესევითარსა ამას განსაცდელსა შინა ვიყვენით და
Line: 12    ესევითარისა ბოროტისა მძლავრისა მონებასა. შინა ვიქენჯნებოდეთ,
Line: 13    ამისთჳს მოგჳვლინა ჩუენ ღმერთმან გარდამატებულითა მით წყალობითა
Line: 14    არა მოსე, არამედ მხოლოდშობილი ძე თჳსი ზეცით, და მან გამომიყვან\ნა
Line: 15    ჩუენ ბოროტისა მის ტყუეობისაგან.

Line: 16       ხოლო აწ უკუეთუ შემდგომად მოსლვისა მისისა და ესოდენისა მის
Line: 17    ჩუენ ზედა ქმნილისა წყალობისა დავადგრეთვე ეგჳპტეს შინა, შეგუემ\თხჳოს,
Line: 18    რაჲ-იგი შეემთხჳა მეგჳპტელთა მათ, ხოლო და-თუ-უტეოთ
Line: 19    ეგჳპტე და შეუდგეთ კუალსა სულიერისა მის ისრაელისასა, ვიხილოთ
Line: 20    ყოველივე იგი საკჳრველებაჲ; გარნა არა კმა არს გამოსლვაჲ ხოლო
Line: 21    ეგჳპტით, არაიმედ ქუეყანასაცა აღთქუმისასა ჯერ არს შესლვად, რამეთუ
Line: 22    ებრაელნი იგი, ვითარცა პავლე იტყჳს, დაღაცათუ ზღუაჲ მეწამული გან\ვლეს
Line: 23    და მანანაჲ ჭამეს და სასუმელი იგი სულიერი სუეს, გარნა ქუე\ყანასა
Line: 24    მას აღთქუმისასა ვერ შევიდეს, არამედ უდაბნოსა მას შინა წარ\წყმდეს.

Line: 25       ვეკრძალნეთ უკუე, რაჲთა არა ჩუენცა ეგრეთვე შეგუემთხჳოს.
Line: 26    ამისთჳს ნუმცა უდებ და მცონარ ვართ, არამედ აწცა, ოდეს გუესმნენ
Line: 27    სიტყუანი ბოროტთა მათ მსტოვართანი, შეასმენდენ რაჲ იწროსა მას და
Line: 28    საჭიროსა გზასა და იტყოდინ, რასა-იგი მაშინ იტყოდეს მსტოვარნი ის\რაელთანი,
Line: 29    ნუ მივემსგავსებით ერსა მას უგუნურსა, არამედ ისუს
Line: 30    ვჰბაძვიდეთ და ქალებს, და ნუ უდებ ვიქმნებით, ვიდრემდის აღთქუმა\ნი
Line: 31    იგი დავიმკჳდრნეთ და ზეცად აღვიდეთ.

Line: 32       ნუცა ვჰგონებთ, თუ ძნელ არს გზაჲ იგი; "უკუეთუ ვიდრე მტერღა
Line: 33    ვიყვენით, დავეგენით ღმერთსა სიკუდილითა ძისა მისისაჲთა, რავდენ
Line: 34    უფროჲს აწ, და-რაჲ-ესე-ვეგენით, ვცხონდეთ მაცხოვარებითა მისითა".

Line: 35       გარნა "იწროჲ არსო ბჭე და გზაჲ იგი საჭირველ", მეტყჳან ვინ\მე.
Page: II-286   Line: 1    გულისჴმა-ყავ, კაცო, რომელი ამას იტყჳ, პირველი იგი გზაჲ, რო\მელსა
Line: 2    ხჳდოდე, ვითარი იყო? არა იწროჲ ხოლო იყო და საჭირველ,
Line: 3    არამედ სრულიად უვალ და მჴეცთაგან ბოროტთა სავსე, და იყავ შენ
Line: 4    შეყენებულ მას შინა და გამოსლვისა ღონე არცა ერთი რაჲ გაქუნდა;
Line: 5    და ვითარცა-იგი ჩჩჳლთა ვერ ჴელ-ეწიფებოდა წიაღსლვაჲ ზღჳსა მის
Line: 6    მეწამულისაჲ, არათუმცა ქმინილ იყო სასწაული იგი განპებისა მისი\საჲ,
Line: 7    ეგრეთვე შენ ვერ ჴელ-გეწიფებოდა პირველისა მის ცხორებისაგან
Line: 8    ზეცად აღსლვაჲ, უკუეთუმცა არა მოსრულიყო ნათლისღებაჲ. არამედ
Line: 9    მან შეუძლებელი იგი მადლითა ქრისტესითა შესაძლებელ-ყო. ხოლო
Line: 10    უკუეთუ შეუძლებელი იგი შესაძლებელ იქმნა, რავდენ უფროჲსად აწ
Line: 11    ძნელი იგი ადვილ იყოს? იგი საქმე ზეგარდამოჲსა მადლისაჲ იყოო.
Line: 12    ამისთჳს უკუე უმეტესი გაქუნდინ სასოებაჲ, რამეთუ უკუეთუ მაშინ
Line: 13    მადლი ხოლო ესრეთ შემწე გექმნა, უკუეთუ აწ შრომაჲცა უჩუენო, არა
Line: 14    უფროჲსად შემწე გეყოსა? უკუეთუ უნაყოფოებასა შინაღა იყავ და
Line: 15    შეგეწია, აწ ნაყოფი თუ აჩუენო არა უმეტესად ჴელი აღგიპყრასა?

Line: 16       ვთქუ, ვითარმედ შეუძლებელისა მის წარმართებითა ძნელოვნისაცა
Line: 17    წარმართებად მინდობაჲ ჯერ-არს; ხოლო აწ ეგრეთ ვიტყჳ, ვითარმედ,
Line: 18    უკუეთუ გუენებოს და განვიფრთხოთ გონებითა, არცა ძნელ რამე იყოს
Line: 19    გზაჲ ესე; რამეთუ იხილენით საქმენი: სიკუდილი დაითრგუნა, ეშმაკი
Line: 20    დაცემულ არს, რჩული იგი ცოდვისაჲ დაიჴსნა, მადლი სულისა წმიდი\საჲ
Line: 21    მოგუეცა, კარი ცხორებისაჲ განგუეღო, სიმძიმე ტჳრთისა ჩუენისაჲ
Line: 22    განბნეულ არს და გზაჲ წრფელი გამოჩინებულ არს, ძნელოვანი ყოვე\ლი
Line: 23    სიადვილედ შეცვალებულ არს.

Line: 24       და რაჲთა სცნა, ვითარმედ ესე ესრეთ არს, გულისჴმა-ყავ, თუ რავდენ\თა
Line: 25    უმეტესიცა აჩუენეს მცნებათა ქრისტესთასა და შენ საზომისა მის\განცა
Line: 26    მცნებათაჲსა იშიშვი.

Line: 27       აწ უკუე ოდეს სხუანი უმეტეს ბრძანებულისასაცა აჩუენებდენ და
Line: 28    შენ წესსა მასცა მცნებათასა უდებ-იქმნებოდი, რაჲ მიზეზი გაქუს?
Line: 29    სხუათა სრულიად უარყვეს ყოველივე სოფელი, შენ რაჲ მიზეზი გაქუს
Line: 30    მონაგებისაგან შენისა მოწყალებისა ყოფად? სხუანი სიწმიდითა ანგე\ლოზთა
Line: 31    მიემსგავსნეს, შენ ვითარ სთქუა, თუ: რჩულიერსა მას მეუღლე\სა
Line: 32    ვერ დავსჯერდები? სხუათა სულნი თჳსნი მისცნეს მოყუასთათჳს, შენ
Line: 33    ვითარ სთქუა, თუ ძნელ არს შურისა და ძჳრისჴსენებისა მოსპოლვაჲ
Line: 34    გულისაგან? სხუამან ყურიმლისცემაჲ თავს-იდვა და ერთკერძოჲცა მიუ\პყრა,
Line: 35    ხოლო შენ გეტყჳ, რაჲთა არა იყო მრისხანე და უწყალოჲ, რაჲ-მე
Line: 36    გაქუს ამას ყოველსა ზედა მიზეზი? ჭეშმარიტად არცა ერთი, ვინაჲთგან
Line: 37    მრავალნი უაღრესთა ცნობისა საქმეთა შემძლებელ იქმნეს ქმნად.

Page: II-287  
Line: 1       აწ უკუე, საყუარელნო, ესე ყოველი გულის-ჴმა ვყოთ და ნუ მცონა\რე
Line: 2    და დაჴსნილ ვართ შრომათა მათ შინა სათნოებისათა, არამედ გულს\მოდგინებით
Line: 3    შევიდეთ კეთილსა ამას ასპარეზსა და მცირედ ჟამ დავშუ\რეთ,
Line: 4    რაჲთა საუკუნენი იგი და დაუჭნობელნი გჳრგჳნნი მოვიხუნეთ,
Line: 5    რომელთა ღირსმცა ვართ ყოველნი მიმთხუევად მადლითა და კაცთმო\ყუარებითა
Line: 6    უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესითა, რომლისაჲ არს დიდე\ბაჲ
Line: 7    თანა მამით და სულით წმიდითურთ აწ და მარადის და უკუნითი
Line: 8    უკუნისამდე, ამენ.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.