TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 41
Previous part

Chapter: 40  
Line: 9  თავი მ


Part: T  
Line: 10       სიტყუაჲ ესე: "და წარმოვიდა მიერ იესუ და მოვიდა შესაკრე\ბელსა
Line: 11    მათსა. და იყო მუნ კაცი ერთი, რომელსა ჴელი განჴმელ ედგა"
Line: 12    (12,9-10 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Line: 13       კუალად შაბათსა შინა კურნებასა აღასრულებს, რაჲთა მუსრვისა
Line: 14    მისთჳს თავთა ჴუვილისათა უმეტესად განამართლნეს მოწაფენი. და
Line: 15    სხუანი მახარებელნი იტყჳან, ვითარმედ: უფალმან წარმოადგინა შორის
Line: 16    კაცი იგი და ჰკითხა: უკუეთუ ჯერ-არს შაბათსა კეთილისა საქმე?
Line: 17    ხოლო მათე იტყჳს, ვითარმედ: "ჰკითხვიდეს მას და იტყოდეს; უკუეთუ
Line: 18    ჯერ-არს შაბათსა კურნებაჲ? რაჲთამცა შეასმინეს იგი".

Line: 19       მსგავს არს უკუე, ვითარმედ ორივე იქმნა. რამეთუ ურჩულონი იგი
Line: 20    სავსე იყვნეს შურითა და უწყოდეს, ვითარმედ განკურნებაჲ მისი ეგუ\ლებოდა
Line: 21    უფალსა; ამისთჳს ისწრაფეს პირველვე კითხვად, რაჲთა არა
Line: 22    საქმისაგან ხოლო, არამედ სიტყჳსაგანცა აქუნდეს უმეტესი ძალი შესმე\ნად
Line: 23    მისა. ხოლო უფალმან მათდა მიაგდო განჩინებაჲ და ჰკითხა, ვითარ\მედ:
Line: 24    "რაჲ ჯერ-არს შაბათსა შინა: კეთილისა საქმე ანუ ბოროტისაჲ? სუ\ლისა
Line: 25    ცხორებაჲ, ანუ წარწყმედაჲ?" და კაცი იგი შორის წარმოადგინა
Line: 26    სახიერმან, რაჲთამცა იგინი წყალობად მოიყვანნა. ხოლო იხილა რაჲ
Line: 27    უკეთურებაჲ მათი, მიმოიხილა მათ რისხვით და მწუხარებითო სიბრმი\სათჳს
Line: 28    გულისა მათისა და ჰრქუა:

Part: s  
Line: 29       სახარებაჲ: ვინ არს თქუენგანი, რომელსა ედგას ცხოვარი
Line: 30    ერთი და შთავარდეს იგი დღესა შაბათსა ჯურღმულსა, არა-მე უპყრასა
Line: 31    და აღმოიქუას იგი? რავდენ უმჯობეს არს კაცი ცხოვრისა? ამისთჳს
Line: 32    ჯერ-არს შაბათსა შინა კეთილისა საქმე. მაშინ ჰრქუა იესუ კაცსა მას:
Page: II-288   Line: 1    განირთხ ჴელი შენი! და მან განირთხა ჴელი, და კუალად მოეგო ცო\ცხალი,
Line: 2    ვითარცა ერთი იგი (12,11-13 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 3       თარგმანი: იხილე, ვითარ მიმსგავსებულნი და მრავალსახენი
Line: 4    მიზეზნი მიუთხრნა დაჴსნისათჳს შაბათისა. ოდეს-იგი ბრმასა აღუხილნა.
Line: 5    თუალნი, არარაჲ რქუა მათ, რამეთუ კმა იყო წესი იგი სასწაულისა მის
Line: 6    ჩუენებად მეუფესა მას შჯულისასა; ხოლო განრღუეულისა მისთჳს, ოც
Line: 7    და ათრვამეტისა წლისასა, ჰრქუა მათ, ვითარცა ღმერთმანცა და ვითარცა
Line: 8    კაცმანცა; ვითარცა ღმერთმან, ვითარმედ: "მამაჲ ჩემი მოაქამდე იქმს და
Line: 9    მეცა ვიქმ"; ხოლო ვითარცა კაცმან, რაჟამს ჰრქუა: "უკუეთუ წინადა\ცუეთილებაჲ
Line: 10    მიიღის კაცმან შაბათსა, რაჲთა არა განქარდეს შჯული
Line: 11    მოსესი, მე მაბრალებთა, რამეთუ ყოვლადვე განვაცოცხლე კაცი შა\ბათსა?".

Line: 12       და კუალად, ოდეს მოწაფეთა აბრალებდეს, საქმე იგი დავითისი
Line: 13    წინა-უყო; და კუალად აქა ჰკითხა, თუ: "რაჲ ჯერ-არს შაბათსა შინა,
Line: 14    კეთილისა საქმე, ანუ ბოროტისაჲ?" და ვითარმედ: "ვინ არს თქუენ\განი,
Line: 15    რომელმან არა აღმოიქუას ცხოვარი თჳსი ჯურღმულისაგან დღესა
Line: 16    შაბათსა?" გარნა იგინი ამას ყოველსა ზედა უკურნებელ იყვნეს და
Line: 17    უკეთურებითა სავსე. ვინაჲთგან უკუე იხილნა, რამეთუ არა შეიწყნა\რებდეს
Line: 18    კურნებასა სულთა მათთასა, მაშინ კაცსა მას მიექცა და ჰრქუა:
Line: 19    "განირთხ ჴელი შენი და მან განირთხა ჴელი. და კუალად მოეგო ცო\ცხალი,
Line: 20    ვითარცა ერთი იგი". ესევითარი რაჲ აღესრულა საკჳრველებაჲ,
Line: 21    იხილე, ვითარსა გულისჴმისყოფასა მოვიდეს უღმრთონი იგი:

Part: s  
Line: 22       სახარებაჲ: ხოლო ფარისეველნი იგი გამოვიდეს და ზრახვა\ყვეს
Line: 23    მისთჳს, რაჲთა წარწყმიდონ იგი. ხოლო იესუ გაულისჴმა-ყო და
Line: 24    განეშორა მიერ და წარვიდა. და მისდევდა მას ერი მრავალი და გან\კურნნა
Line: 25    იგი ყოველნი. და ამცნო მათ, რაჲთა არა გამოაცხადონ" (12,14-\16 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 26       თარგმანი: ჵ, გარდამატებული უშჯულოებაჲ! რაჲ სავნებელი
Line: 27    შეემთხჳა, რომელ მოკლვასა მისსა განიზრახვიდეს? ესოდენ ბოროტ
Line: 28    არს შური, რომელ თჳსისაცა კეთილისა მტერ არს.

Line: 29       ხოლო მშჳდმან მან და სახიერმან ესე გულისჴმა-ყო და განეშორა
Line: 30    მიერ და დაუტევნა იგინი, ვინაჲთგან ყოველივე, რაჲცა ჯერ-იყო, საქმით
Line: 31    და სიტყჳთ აჩუენა მათ ზედა, რაჲთამცა მოიყვანნა ცხორებად, და მათ
Line: 32    ნეფსით შეიწყნარეს წარწყმედაჲ; მერმე დაუტევნა იგინი და განეშო\რა.
Line: 33    სადა არიან, რომელნი იტყჳან, ვითარმედ: უკუეთუმცა აწ იქმნებო\დეს
Page: II-289   Line: 1    სასწაულნი, სარგებელმცა იყოო? აჰა, ეგერა, გამოჩნდა, ვითარმედ
Line: 2    ოდეს სული უმადლო იყოს და უკეთური, არარაჲ სარგებელ ეყოფის,
Line: 3    ვითარცა-იგი ბოროტთა მათ არარაჲ ერგო, არამედ მარადის ცხორები\სა
Line: 4    და სარგებელისა კაცთაჲსა მტერნი იყვნეს; ცხორებისა მისთჳს მეძ\ვისა
Line: 5    აბრალებდეს, მოქცევისათჳს მეზუერეთაჲსა ძჳრსა უზრახვიდეს,
Line: 6    კურნებისათჳს უძლურთაჲსა მოკლვასა განიზრახვიდეს. ამისთჳს დაუ\ტევნა
Line: 7    იგინი სამართლად და განეშორა.

Line: 8       "და მისდევდა მას ერი მრავალი". რამეთუ ერი იგი მარადის მის\დევდა
Line: 9    და განკჳრვებულ იყო, ხოლო ურჩულონი იგი მწიგნობარნი და
Line: 10    ფარისეველნი უმეტესად შეიწუებოდეს შურითა. ხოლო უფალი არავე
Line: 11    დასცხრა კურნებისაგან, არამედ განკურნა ყოველნიო; გარნა ნუგეში\ნისცემად
Line: 12    მათისა მის შურისა ამცნო, რაჲთა არა გამოაცხადონ იგი,
Line: 13    რაჲთა არა უმეტესითა შურითა შეიწუნენ.

Line: 14       ხოლო ამას ყოველსა ზედა მოიყვანა მახარებელმან წინაჲსწარმე\ტყუელი
Line: 15    მოწამედ, რაჲთა სცნან, ვითარმედ ყოველსავე წინაჲსწარ
Line: 16    მოასწავებდეს იგინი ქრისტესთჳს, ვითარცა ესერა გუასწავებს:

Part: s  
Line: 17       სახარებაჲ: რაჲთა აღესრულოს თქუმული იგი ესაია წინაჲს\წარმეტყუელისაჲ,
Line: 18    რომელსა იტყჳს: აჰა, ესერა, ძე ჩემი, რომელი მე
Line: 19    სათნო-ვიყავ, საყუარელი ჩემი, რომელი სთნავს სულსა ჩემსა. დავდვა
Line: 20    სული ჩემი მის ზედა და სამართალი წარმართთა მიუთხრას. არა ჴდე\ბოდის,
Line: 21    არცა ღაღადებდეს, არცა ესმეს უბანთა ზედა ჴმაჲ მისი. ლერ\წამი
Line: 22    შემუსრვილი არა განტეხოს და პატრუკი მბნდჳნვარე არა დაშრი\ტოს,
Line: 23    ვითარმედ გამოიღოს ძლევად სასჯელი. და სახელსა მისსა წარ\მართნი
Line: 24    ესვიდენ (12,17-21 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 25       თარგმანი: ამათ სიტყუათა მიერ უგალობს წინნაწარმეტყუელი
Line: 26    სიმშჳდესა მისსა და გამოუთქუმელსა მას ძალსა, და წარმართთა კარსა
Line: 27    დიდსა ცხორებისასა განუღებს, და მოწევნადთა მათ ჰურიათა ზედა
Line: 28    ბოროტთა მოასწავებს, და აჩუენებს ერთობასა მას ძისასა მამისა თანა,
Line: 29    ამისთჳსცა იტყჳს: "აჰა, ესერა, ძე ჩემი, რომელი მე სათნო-ვიყავ, საყუ\არელი
Line: 30    ჩემი, რომელი სთნავს სულსა ჩემსა".

Line: 31       ვინაჲთგან საყუარელი მისი არს, რომელი სთნავს სულსა მისსა,
Line: 32    საცნაურ არს, ვითარმედ ყოველსავე ერთითა ნებითა და ერთითა გან\ზრახვითა
Line: 33    იქმან. ეგრეთვე დაჴსნაჲ შაბათისაჲ ნებისაებრ მისისა იქმნა
Line: 34    და სათნო-უჩნდა მას, არა თუ, უძნდა საქმე ესე.

Line: 35       მერმე სიმშჳდესა მისსა ქადაგებს და იტყჳს: "არა ჴმობდეს, არცა
Line: 36    ღაღადებდეს". ესე იგი არს, ვითარმედ მას ენება კურნებაჲ მათი და
Page: II-290   Line: 1    კეთილის-ყოფაჲ, ხოლო ვინაჲთგან იგინი წინა-აღუდგებოდეს, არარას
Line: 2    ელალვოდა, არცა აიძულებდა. კუალად აჩუენებს მისსა ძლიერებასა და
Line: 3    მათსა უძლურებასა და იტყჳს: "ლერწამი შემუსრვილი არა განტეხოს".
Line: 4    რამეთუ ადვილ იყო წინაშე მისსა შემუსრვაჲ მათ ყოველთაჲ, ვითარცა
Line: 5    ლერწმისა განტეხილისაჲ, არამედ სულგრძელ ექმნა.

Line: 6       "და პატრუკი მბნდჳნვარე არა დაშრიტოს. ამით სიტყჳთა მათსა
Line: 7    მას გულისწყრომისა მოტყინარებასა მოასწავებს და იტყჳს, ვითარმედ:
Line: 8    ესრეთ ძალ-ედვა მეყსა შინა დაშრეტაჲ მათი, ვითარცა ადვილ არს დაშ\რეტაჲ
Line: 9    პატრუკისა მბნდჳნვარისაჲ, არამედ სახიერებით ყოველივე თავს\იდვა
Line: 10    და ყოველსავე ზედა სულგრძელ იქმნა კაცთმოყუარე იგი მეუფე.

Line: 11       ესევითარი რაჲ სიმშჳდე და სულგრძელებაჲ მისი მოასწავა, მერმე
Line: 12    გამოაჩინა, ვითარმედ არა მარადის თავს-იდვას მათი იგი სიბორგილე,
Line: 13    არამედ ოდეს ყოვოლივე სახე სიმშჳდისაჲ აჩუენოს და მათ არა შეიგო\ნონ,
Line: 14    მაშინ ძალიცა მისი იხილონ, რომლისათჳსცა თქუა: "ვიდრემდე გა\მოიღოს
Line: 15    ძლევად სასჯელი. და სახელსა მისსა წარმართნი ესვიდენ".
Line: 16    რაჲ არს ესე, თუ: "გამოიღოს ძლევად სასჯელი?" ესე იგი არს, ოდეს
Line: 17    ყოველივე სახიერებისა კერძი აჩუენოს, და მათ არა შეიგონონ, არცა
Line: 18    მოიქცენ უკეთურებისა თჳსისაგან, მაშინ შურისგებაჲ თჳსი მოაწიოს
Line: 19    მათ ზედა, მაშინ შეემთხჳოს მათ ყოველივე ბოროტი, და მისი იგი ძლე\ვაჲ
Line: 20    ბრწყინვალედ გამოჩნდეს, და არარაჲ დაშთეს მათ ურცხჳნობისა და
Line: 21    ურჩულოებისა მათისა მიზეზი.

Line: 22       ხოლო არა ესეოდენ იქმნას განგებულებაჲ მისი, რაჲთამცა უღმრთო\ნი
Line: 23    იგი ხოლო ტანჯნა, არამედ ყოველივე სოფელი მოიზიდოს თავისა
Line: 24    თჳსისა; ამისთჳს იტყჳს: "და სახელსა მისსა წარმართნი ესვიდენ".

Line: 25       ამის ყოვლისათჳს გამოჩინებად, ვითარმედ მამასაცა ესევე სთნავს,
Line: 26    თქუა დაწყებასა ამის სიტყჳსასა: "საყუარელი ჩემი, რომელი სთნავს
Line: 27    სულსა ჩემსა. დავდვა სული ჩემი მის ზედა, და სამართალი წარმართთა
Line: 28    მიუთხრას".

Line: 29       ვინაჲთგან ქადაგებაჲ მისი და წყალობაჲ მისი ჰურიათა არა შეიწყნა\რეს,
Line: 30    ამისთჳს სამართალი წარმართთა მიუთხრას და სახელსა მისსა წარ\მართნი
Line: 31    ესვიდენ. დიდებაჲ კაცთმოყუარებასა მისსა!

Part: s  
Line: 32       სახარებაჲ: მაშინ მოჰგუარეს მას ეშმაკეული ბრმაჲ და ყრუჲ,
Line: 33    და განკურნა იგი, ვითარმედ ყრუჲ იგი და ბრმაჲ ხედვიდა და იტყოდა.
Line: 34    და განუკჳრდებოდა ერსა მას და იტყოდეს: ნუუკუე ესე არს ძე დავი\თისი?
Line: 35    ხოლო ფარისეველთა მათ ვითარცა ესმა ესე, იტყოდეს: ესე არა
Line: 36    განასხამს ეშმაკთა, გარნა ბერზებულითა, მთავრითა მით ეშმაკთაჲთა
Line: 37    (12,22-24 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Page: II-291  
Part: t  
Line: 1       თარგმანი: ჰოჲ, უკეთურებაჲ ესე ორთაჲვე, ეშმაკისაჲცა და
Line: 2    ფარისეველთაჲცა! მან ორნივე საცნობელნი დაუყვნა მის საწყალობე\ლისანი:
Line: 3    თუალნი და ყურნი, რაჲთა ვერცა იხილოს ქრისტე, ვერცა
Line: 4    ჰრწმენეს, არამედ ქრისტემან ორნივე განკურნნა, რომლისათჳსცა ერნი
Line: 5    იგი განკჳრვებულ იყვნეს და იტყოდეს: "ნუუკუე ესე არს ძე დავითი\სი?
Line: 6    ხოლო ფარისეველთა კუალადცა არა შეიკდიმეს გმობად, რამეთუ
Line: 7    ვითარცა ვთქუ, მარადის მწუხარე იყვნეს სხუათა კეთილისათჳს და
Line: 8    არარაჲ ესრეთ იყო შემაურვებელ მათდა, ვითარ ცხორებაჲ კაცთაჲ,
Line: 9    რამეთუ შური შესწუვიდა მათ. ჰე, თუმცა სრულიად დაეწუნეს! დაღა\ცათუ
Line: 10    დაუტევნა ქრისტემან და განეშორა, არამედ კუალად ესმოდა
Line: 11    მისთჳს დიდებულებაჲ და უძჳრეს ეშმაკისა მის შეწუხნეს; რამეთუ იგი
Line: 12    განეშორა კაცსა მას და ივლტოდა დუმილით, ხოლო ესენი გმობდეს და
Line: 13    მოკლვასა განიზრახვიდეს.


Part: S  
Line: 14  სწავლაჲ მ

Line: 15  შურისათვის


Line: 16       არამედ, ჵ შურო, მჴეცო მძჳნვარეო და ველურო, ვინ-მე აღრაცხნეს
Line: 17    ბოროტნი შენნი, უფროჲს ქჳშისა განმრავლებულნი? ვინ-მე გამოსახოს
Line: 18    სახე შენი ხენეშიო და სასტიკი? ვინ-მე აღმოთქუას ჯეროვნად სიტყუაჲ
Line: 19    განქიქებისა შენისა? რავდენი ძჳრი შენ სოფლად შემოიღე, რავდენთა
Line: 20    წმიდათა მბრძოლად აღუდგინენ ჭურნი იგი უკეთურებისა შენისანი, და
Line: 21    აწ ყოვლისა სოფლისა ცხორებაჲცა შეგშურდა და ჰპოენ კაცნი, შემს\გავსებულნი
Line: 22    შენისა მაგის მჴეცებრივისა წესისანი, რომელთა შორის
Line: 23    დაემიკჳდრე და მეუფესა ქრისტესცა ჰკადრე ბრძოლად, ამისთჳსცა შეი\მუსრე
Line: 24    შენთა მათ მსახურთა თანა, და ჩუენ ვპოვეთ ცხორებაჲ საუკუ\ნოჲ.

Line: 25       ესრეთ არს სიტყუაჲ შურისაჲ, მორწმუნენო, ესე არიან ბოროტნი
Line: 26    მისნი, რომელთა არა უმეცარ ხართ თქუენცა, რამეთუ არა არს უძჳრესი
Line: 27    მისა ბოროტი. მემრუშე ჟამსა შინა ერთსა აღასრულებს ცოდვასა
Line: 28    თჳსსა, და აქუს რამე გულისთქუმაჲ, ხოლო მოშურნე მარადის ცოდავს
Line: 29    და გულისთქუმასა ვერცა ერთსა აღასრულებს, არამედ ვითარცა ღორნი
Line: 30    იხარებენ მწჳრესა შინა და ეშმაკნი მხიარულ არიან წარწყმედასო კაც\თასა,
Line: 31    ეგრეთვე მოშურნე მხიარულ არს განსაცდელსა ზედა მოყუსისასა
Line: 32    და მწუხარე არს კეთილსა ზედა მისსა.

Page: II-292  
Line: 1       მოშურნენი მტერნი არიან ბუნებისანი, მჴეცნი არიან კაცთა მოძუ\ლენი,
Line: 2    ამისთჳსცა მეძავთა და მეზუერეთა შეუძლეს შესლვად სასუფე\ველსა,
Line: 3    ხოლო მოშურნენი გარე განცჳვენ, ვითარცა იტყჳს, ვითარმედ:
Line: 4    "ძენი სასუფეველისანი განითხინენ ბნელსა მას გარესკნელსა".

Line: 5       ესე ვნებაჲ კაცსა ეშმაკად გარდააქცევს; ამან ქმნა პირველი კაცის\კლვაჲ,
Line: 6    ამან უვარყოფოდ სცა ბუნებაჲ; ამან შეაგინა ქუეყანაჲ; ამან კუ\ალად
Line: 7    ქუესკნელთა დაანთქა დათან და აბირონ. გარნა ბოროტთა შური\სათა
Line: 8    თქუმად აურაცხელ არს; არამედ ჯერ-არს თქუმად, თუ ვითარ გან\ვთავისუფლდეთ
Line: 9    ამის ვნებისაგან.

Line: 10       აწ უკუე ესრეთ გულისჴმა-ვყოთ, ვითარმედ არა ჯერ-არს ყოვლადვე
Line: 11    მოშურნისა შესლვაჲ ეკლესიად, უმეტეს, ვიდრეღა მსიძვისაჲ; რამეთუ
Line: 12    ვხედავ, ვითარმედ შეურაცხად აქუს მრავალთა ესე ვნებაჲ და ამისთჳის
Line: 13    უდებ უყოფიეს.

Line: 14       არამედ იცან, კაცო, თავი შენი, და უკუეთუ დამონებულ სადა ხარ
Line: 15    შურისადა, ტიროდე მწარედ, სულთ-ითქუემდ, იგლოვდ, ევედრებოდე
Line: 16    უფალსა, შეინანე, ვითარცა დიდი ცოდვაჲ. ესრეთ თუ ჰყო, ადრე გან\თავისუფლდე
Line: 17    ვნებისა მისგან. გულისჴმა-ყავ, რამეთუ უძჳრეს არს ყო\ველთა
Line: 18    ბოროტთა ესე ვნებაჲ. ამან კაენ წარწყმიდა, ამან ესავი განაგდო,
Line: 19    ამან ძენი იაკობისნი ძმისა მკლველ ყვნა, დაღაცათუ განგებულებით
Line: 20    დაცვულ იქმნა, ამან ეშმაკი კაცსა ზედა აღჭურა. და ესეცა გულისჴმა\ყავ,
Line: 21    ვითარმედ: მოშურნე არა ესრეთ ავნებს მოყუასსა, ვითარ თავსა
Line: 22    თჳსსა.

Line: 23       რაჲ ავნო კაენმან აბელს? ადრე წარავლინა იგი ღმრთისა და მარ\თალ
Line: 24    ეწოდა მიერითგან, ხოლო თავი თჳსი წარიწყმიდა; რაჲ ავნო ესავ\მან
Line: 25    იაკობსა? უფროჲსად თავსა თჳსსა ავნო; ხოლო ძმათა იოსებისთა
Line: 26    რაჲ ავნეს იოსებს? არა იგი მეფე იქმნაა ეგჳპტისა? ხოლო იგინი სიყ\მილსა
Line: 27    შინა იყვნეს და შიშსა და სასჯელსა. ეგრეთ არს ყოველი მოშურ\ნე,
Line: 28    თავსა თჳსსა ავნებს და არა მოყუასსა, რამეთუ ღმერთი არს ყოვ\ლისავე
Line: 29    მხედველი და, ოდეს იხილოს, ვითარმედ ებრძვი მას, რომელსა
Line: 30    შენდა არაჲ ევნოს, თავადვე შენდა მოაქცევს ბოროტსა მას.

Line: 31       ამისთჳსცა წერილ არს: "ნუ გიხარის დაცემასა ზედა მტერისა შენი\სასა,
Line: 32    ნუუკუე იხილოს ღმერთმან და არა სთნდეს". ხოლო უკუეთუ
Line: 33    მტერთა დაცემასა ზედა სიხარული არა ჯერ-არს, რაჲ-მე სთქუა, ოდეს
Line: 34    დაცემასა და განსაცდელსა ზედა იხარებდე მისსა, რომელსა არაჲ ევნოს
Line: 35    შენდა? მოვაკუდინოთ უკუე მჴეცი ესე ბოროტი, ძმანო, და ყოვლადვე
Page: II-293   Line: 1    ადგილ ნუ ვსცემთ მას, რამეთუ უკუეთუ გიყუარდენ მოყუარენი თქუ\ენნიო,
Line: 2    არარაჲთა ჰმატთ მეზუერეთა. აწ უკუეთუ გუძულდენცა და ვე\შურებოდით,
Line: 3    არა უძჳრეს წარმართთასა ვიყვნეთა? ჰე, ჭეშმარიტად.
Line: 4    ამისთჳს ფრიად მელმის გული, რამეთუ ჯერ-იყო ჩუენდა ბაძვაჲ ანგე\ლოზთაჲ
Line: 5    და ჩუენ ეშმაკთა ვჰბაძავთ ურთიერთას შურითა და სიძული\ლითა,
Line: 6    რომლითა სრულიად უცხო-ვჰყოფთ თავთა ჩუენთა სასუფეველი\საგან.

Line: 7       აწ უკუე, ძმანო, მოვიცალოთ და გულისჴმა-ვყოთ, და ვნებაჲ ესე
Line: 8    ბოროტი გულთაგან ჩუენთა აღმოვფხურათ, მოვიგოთ სიყუარული, სა\ხიერებაჲ,
Line: 9    სიტკბოებაჲ; ოდეს ვინმე ვიხილოთ ჭირსა შინა, დაღაცათუ
Line: 10    მტერი იყოს ჩუენი, ვტიროდით და მწუხარე ვიყვნეთ. უფროჲსად ესე
Line: 11    მებრ სიტყუაჲ, თუ მტერი ვინ იყოს ჩუენი, ჩუენდა ფრიად სირცხჳლ
Line: 12    არს, ქრისტეანენო, რამეთუ რადმცა ვინ იყო კაცთა შორის მტერ ჩუენ\და,
Line: 13    გარნა ხოლო ეშმაკნი, რომელთა მიმართ ბრძანებაჲ მოგჳღიეს, რა\ჲთა
Line: 14    სამარაიდისოჲ და დაუგებელი ბრძოლაჲ გუაქუნდეს.

Line: 15       ხოლო ძმათა მიმართ ჩუენთა და მოყუასთა და ჩუენ თანა მონათა
Line: 16    ქრისტესთა სიყუარული სრული და უზაკუველი მოვიგოთ, რაჲთა ღირს
Line: 17    ვიქმნეთ მოწაფე-წოდებად მისა და საუკუნეთა კეთილთა მკჳდრ ვიქმ\ნეთ,
Line: 18    რომელთა ღირსმცა ვართ ყოველნი მიმთხუევად მადლითა და
Line: 19    კაცთმოყუარებითა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესითა, რომლისაჲ არს
Line: 20    დიდებაჲ თანა მამით და სულით წმიდითურთ აწ და მარადის და უკუ\ნითი
Line: 21    უკუნისამდე, ამენ.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.