TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 59
Previous part

Chapter: 58  
Line: 18  თავი ნჱ


Part: T  
Line: 19       სიტყუაჲ ესე: "და ვითარცა იქცეოდეს იგინი გალილეას,
Line: 20    
ჰრქუა მათ იესუ, ვითარმედ: ჯერ-არს ძჱ კაცისაჲ მიცემად ჴელთა კაცთა\სა,
Line: 21    
და მოკლან იგი, და მესამესა დღესა აღდგეს. ხოლო იგინი შეწუხნეს
Line: 22    
ფრიად" (17,22-23 Link to adisntLink to cinantLink to giornt Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Line: 23       
პირველ ამისა, აბრალა რაჲ პეტრე სიტყჳსა ამისთჳს, ფრიად შეჰრისხნა
Line: 24    
მას. და კუალად მოსე და ელია მთასა ზედა ვნებისა მისისათჳს იტყოდეს და
Line: 25    
საქმესა მას დიდებად უწოდეს და მამამან ზეცით წამა ძე იგი საყუარელი
Line: 26    
და სასწაულნი ესოდენნი აღესრულნეს და აღდგომისა ქადაგებაჲ ესმა; და
Line: 27    
ამას ყოველსა ზედა ესმა რაჲ ვნებისა მისისათჳს, შეწუხნეს ფრიად. ხოლო
Line: 28    
ესე ამისთჳს იქმნა, რამეთუ ჯერეთ უმეცარ იყვნეს ყოფადთა მათ საქმეთა,
Line: 29    
ვითარცა იტყჳს მარკოზ, ვითარმედ: "იგინი უმეცარ იყვნეს სიტყუასა ამას
Line: 30    
და ეშინოდა კითხვად მისა"2; და ლუკა იტყჳს: "ხოლო იგინი უმეცარ
Line: 31    
იყვნეს სიტყუასა ამას ზედა, და იყო დაფარულ მათგან, რაჲთა ვერ გულისჴმა-\ყონ
Line: 32    
იგი, და ეშინოდა მათ კითხვად მისა სიტყჳსა ამისთჳს"3.

Page: III-132  
Line: 1       
ხოლო უმეცარ თუ იყვნეს, რაჲსათჳს შეწუხნეს? გარნა არა ყოველსავე
Line: 2    
იყვნეს უმეცარ. ესე ესმოდა, ვითარმედ ჯერ-არს მიცემად მისა ჴელთა
Line: 3    
კაცთაჲსა და მოკლან იგი. და ამას გულისჴმა-ჰყოფდეს. ხოლო უმეცარ
Line: 4    
იყვნეს, თუ სიკუდილმან მისმან დაჰჴსნას ძალი სიკუდილისაჲ და შემუს\რნეს
Line: 5    
ბჭენი ჯოჯოხეთისანი და განათავისუფლნეს კაცნი მძლავრებისაგან
Line: 6    
ეშმაკისა. და სხუანი იგი ბევრეულნი კეთილნი, რომელნი იქმნეს სიკუდი\ლითა
Line: 7    
მისითა, დაფარულ იყვნეს მათგან, და საიდუმლოჲ იგი აღდგომისაჲ
Line: 8    
არა იცოდეს. ამისთჳს მწუხარე იყვნეს ფრიად, ესმოდა რაჲ მოძღურისა მის
Line: 9    
და მეუფისა სახიერისა ვნებაჲ და სიკუდილი.

Part: s  
Line: 10       
სახარებაჲ: "და ვითარცა მოვიდეს იგინი კაპარნაუმდ, მოუჴდეს,
Line: 11    
რომელნი ხარკსა შეჰკრებდეს, და ჰრქუეს პეტრეს: მოძღუარმან თქუენმან
Line: 12    
არა მოგუცესა ხარკი?" (17,24 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 13       
თარგმანი: რაჲ არს ხარკი ესე, რომელსა აწ ეძიებენ? რაჟამს
Line: 14    
მოსწყჳდა ღმერთმან ეგჳპტეს ყოველი პირმშოჲ, მიერითგან ბრძანა, რაჲთა
Line: 15    
პირმშონი ძეთა ისრაჱლისათანი მისა განჩინებულ იყვნენ. ამათ პირმშოთა
Line: 16    
წილ განიჩემა ტომი ლევისი მსახურებად მარადის უფლისა.

Line: 17       
ხოლო ოდეს-იგი აღირაცხნეს ლევიტელნი, იპოა რიცხჳ მათი უდარეს
Line: 18    
პირმშოთა მათ ერისა ებრაელთაჲსა. მაშინ ნაკლულევანებისა მისთჳს ბრძანა
Line: 19    
ნეშტთა მათგან მოღებად საჴსრად ხუთი სასწორი თავად-თავად. მიერითგან
Line: 20    
განეწესა პირმშოთაგან ხარკისა მის ესევითარისა მოჴდად.

Line: 21       
ხოლო ვინაჲთგან ქრისტე პირმშოჲ იყო, ამის ჯერისათჳს ეტყჳან პე\ტრეს,
Line: 22    
ვითარცა თავსა მოწაფეთა მისთასა, რამეთუ მისა თქუმად ვერ
Line: 23    
იკადრეს. დაღაცათუ ჯეროანი მეცნიერებაჲ მისთჳს არა აქუნდა, არამედ
Line: 24    
ვითარცა კაცსა ხედვიდეს, გარნა პატივ-სცემდეს აურაცხელთა მათთჳს
Line: 25    
სასწაულთა.

Line: 26       
ვინაჲთგან უკუე ხარკსა მას ქალაქად-ქალაქად კრებდეს, ამისთჳს კაპარ\ნაომს
Line: 27    
თქუეს ესე, რამეთუ მამულად მისა შერაცხილ იყო იგი. და პეტრესცა
Line: 28    
კითხვის სახედ ჰრქუეს და არა სიფიცხით: "მოძღუარმან თქუენმან არა
Line: 29    
მოგუცესა ხარკი? ხოლო მან ჰრქუა: ჰე". მათ ჰრქუა, ვითარმედ: ჰე მოგცეს,
Line: 30    
ხოლო უფალსა არარაჲ მიუთხრა, რამეთუ ერიდებოდა ესევითარისა თქუმად.
Line: 31    
ხოლო სახიერმან მან და ყოვლისავე მეცნიერმან უსწრო და ჰრქუა მას:

Part: s  
Line: 32       
სახარებაჲ: "რასა ჰგონებ შენ, სიმონ: მეფენი ქუეყანისანი
Line: 33    
ვიეთგან მიიღებენ ხარკსა ანუ ზუერსა: შვილთაგან ანუ უცხოთაგან?
Line: 34    
ჰრქუა მას პეტრე: უცხოთაგან. ჰრქუა მას იესუ: აწ უკუე თავისუფალ
Line: 35    
სამე არიან შვილნი. ხოლო რაჲთა არა დავაბრკოლნეთ იგინი, წარვედ
Line: 36    
ზღუად და შთააგდე სამჭედური, და რომელი პირველად აღმოჴდეს თევ\ზი,
Page: III-133   Line: 1    
მოიღე იგი და ჰპოო მის შორი სატირი. მოიღე იგი და მიეც მათ
Line: 2    
შენთჳს და ჩემთჳს" (17,25-27 Link to adisntLink to cinantLink to giornt Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 3       
თარგმანი: ვინაჲთგან პეტრე იშიშვოდა თქუმად მისა, უსწრო
Line: 4    
უფალმან და წარმოიღო სიტყუაჲ ესე. ხოლო ესე იგი არს, ვითარმედ: არა
Line: 5    
თანა-მაც მე მიცემაჲ ხარკისაჲ, რამეთუ უკუეთუ მეფენი ქუეყანისანი არა
Line: 6    
შვილთაგან მიიღებენ ხარკსა, არამედ უცხოთაგან, რავდენ უფროჲსად ჩემი
Line: 7    
ჯერ-არს აზნაურებაჲ ხარკის მიცემისაგან, რომელი-ესე არა ქუეყანისა
Line: 8    
მეფისაჲ, არამედ მეუფისა მის ზეცათაჲსა ძე ვარ და თჳთ მეუფე. გარნა
Line: 9    
"რაჲთა არა დავაბრკოლნეთო, წარვედ ზღუად და შთააგდე სამჭედური და
Line: 10    
რომელი პირველად აღმოჴდეს თევზი, მოიღე და ჰპოო მის შორის სატი\რი",
Line: 11    
რომელი-იგი იყო ოქროჲ, რომელიცა უბრძანა მიცემად. "მოიღე იგი და
Line: 12    
მიეც მათ შენთჳს და ჩემთჳს".

Line: 13       
რამეთუ პეტრეცა პირმშოჲ იყო და სატირი იგი ესოდენი იყო, რომელ
Line: 14    
ორთა მათ პირმშოთა ხარკსა გარდამატებულად გარდაიჴდიდა. ხოლო პირ\ველად
Line: 15    
გამოაჩინა, ვითარმედ არა თანამდებ არს იგი ხარკისა, და მერმე
Line: 16    
ბრძანა მიცემად, რაჲთა არა დაბრკოლდენო. ხოლო სხუასა ადგილსა უგუ\ლებელს-ყო
Line: 17    
დაბრკოლებაჲ მათი, ოდეს-იგი ჭამადთათჳს იტყოდა, რაჲთა
Line: 18    
ჩუენ გუასწაოს, ვითარმედ: ოდესმე, ჟამსა თჳსსა, ჯერ-არს ზრუნვაჲ არა\დაბრკოლებად
Line: 19    
ვიეთმე, და კუალად სხუასა ჟამსა უზრუნველობაჲ საქმისა
Line: 20    
ამის.

Line: 21       
ხოლო სახითა მითცა მიცემისაჲთა გამოაჩინა თავი თჳსი, ვითარმედ იგი
Line: 22    
არს ღმერთი და უფალი ყოველთაჲ. რამეთუ პირველცა აჩუენა, ვითარ აქუს
Line: 23    
ჴელმწიფებაჲ ყოვლისაჲ, რაჟამს-იგი შეჰრისხნა ზღუასა და ქართა და იყო
Line: 24    
დაყუდებაჲ დიდი; და კუალად, ოდეს პეტრეს უბრძანა სლვაჲ წყალთა ზედა.
Line: 25    
და აწცა თჳსივე დიდი ჴელმწიფებაჲ გამოაჩინა, რამეთუ ბრძანა წარსლვაჲ
Line: 26    
და აღმოღებაჲ თევზისაჲ, რომელსა შინა იყო სატირი, ვითარცა ვინ საუნ\ჯეთაგან
Line: 27    
თჳსთა ბრძანის გამოღებად.

Line: 28       
ხოლო ზღუაჲ ძრწოლით ჰმონებდა ბრძანებასა მეუფისასა. ამისთჳსცა
Line: 29    
სიტყჳთა მისითა, ოდეს-იგი ღელვოდა, ყო მეყსა შინა დაყუდებაჲ დიდი; და
Line: 30    
კუალად პეტრე შეიყწნარა რაჲ, მისითავე ბრძანებითა მყარ იქმნა ქუეშე
Line: 31    
ფერჴთა მისთა, ვითარცა ჴმელი ქუეყანაჲ; და კუალად აწ ესმა რაჲ ბრძანებაჲ
Line: 32    
მისი, მოსცა თევზი იგი, რომელსა სატირი ეტჳრთა.

Line: 33       
ხოლო პეტრესიცა საქებელ არს და საწადელ შეუორგულებელი სარწმუ\ნოებაჲ,
Line: 34    
ვითარ საქმე ესრეთ უღონოჲ ესმა რაჲ, კეთილად ჰრწმენა და
Line: 35    
სარწმუნოებით წარვიდა ზღუად მოღებად თევზისა მის. ხოლო ქრისტემან
Line: 36    
მისისა კეთილად მორწმუნეობისათჳს და მორჩილებისა ზიარ-ყო თავსა
Page: III-134   Line: 1    
თჳსსა მიცემასა მას შინა ხარკისასა, ვითარცა ეტყჳს: "მიეცო ჩემთჳს და
Line: 2    
შენთჳს".

Part: s  
Line: 3       
სახარებაჲ: "მაშინ მოუჴდეს იესუს მოწაფენი და ეტყოდეს:
Line: 4    
"ვინ-მე უფროჲს იყოს სასუფეველსა ცათასა?" (18,1 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 5       
თარგმანი: კაცობრივი რაჲმე გულისსიტყუაჲ შეუჴდა მოწაფეთაცა.
Line: 6    
ამისთჳსცა მახარებელი იტყჳს, "მაშინ მოუჴდესო". ესე იგი არს: ოდეს
Line: 7    
ესოდენი პატივი აჩუენა პეტრეს, ვიდრეღა ხარკისა მიცემასა შეიმოყუსა,
Line: 8    
რეცა კაცობრივი შეემთხჳა მათ. რამეთუ ოდეს-იგი სამნი წარიყვანნა თა\ბორს,
Line: 9    
არარაჲ ესევითარი შეემთხჳა, ხოლო ოდეს ერთისა მომართ მოიწია
Line: 10    
პატივი, რეცა შეწუხნეს. რამეთუ პირველცა ჰრქუა მას, ვითარმედ: "ნეტარ
Line: 11    
ხარ შენ სიმონ, ბარ იონა"1; და კუალად: "მიგცნე შენ კლიტენი სასუფევე\ლისანი"2;
Line: 12    
და კუალად აქა: "მიეცო ჩემთჳს და შენთჳს". ამის ყოვლისათჳს
Line: 13    
მოუჴდა მათ გულისსიტყუაჲ კაცობრივი.

Line: 14       
ხოლო ჰრცხუენოდა თქუმად, თუ: რაჲსათჳს პეტრეს უფროჲს ჩუენ
Line: 15    
ყოველთასა პატივ-სცემ? არამედ ესრეთ ჰკითხეს: "ვინ-მე უფროჲს იყოსო
Line: 16    
სასუფეველსა ცათასა?" ჰხედავა, ვითარ ნაკლულევანებაჲცა მათი სავსე
Line: 17    
იყო კეთილითა? რამეთუ არარაჲ თქუეს, არცა გამოიძიეს ამის საწუთროჲსათჳს,
Line: 18    
არამედ სასუფეველისათჳს ცათაჲსა. ხოლო ამისა შემდგომად ესეცა გულის\სიტყუაჲ
Line: 19    
აღმოიგდეს და ყოველსავე ზედა ურთიერთას პატივ-სცემდეს.

Line: 20       
ხოლო ჩუენ ვერცა თუ ნაკლულევანებასა მათსა მივსწუთებით, არცა
Line: 21    
ვეძიებთ, თუ ვინ-მე იყოს უფროჲს სასუფეველსა ცათასა, არამედ თუ ვინ
Line: 22    
უფროჲს არს საშუებელსა ამას შინა და დიდებასა ქუეყანისასა, ცუდსა ამას
Line: 23    
და წარმავალსა, ვინ უმდიდრეს არს, ვინ უძლიერეს არს, ყოველსავე
Line: 24    
ჴორციელსა და კაცობრივსა გამოვეძიებთ და სულიერსა არარას. ხოლო
Line: 25    
იგინი სასუფეველისათჳს ცათაჲსა ეძიებდეს.

Line: 26       
ხოლო ქრისტემან გამოაცხადა გონებაჲ მათი და მისცა პასუხი, არა
Line: 27    
სიტყჳსაებრ მათისა, არამედ გულისზრახვისა.

Part: s  
Line: 28       
სახარებაჲ: "და მოუწოდა იესუ ყრმასა და დაადგინა შორის
Line: 29    
მათსა და თქუა: ამენ გეტყჳ თქუენ: უკუეთუ არა მოიქცეთ და იქმნეთ
Line: 30    
ვითარცა ყრმაჲ ესე, ვერ შეხჳდეთ სასუფეველსა ცათასა. რამეთუ რომელ\მან
Line: 31    
დაიმდაბლოს თავი თჳსი, ვითარცა ყრმაჲ ესე, იგი უფროჲს იყოს
Line: 32    
სასუფეველსა ცათასა" (18,2-4 Link to adisntLink to cinantLink to giornt Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 33       
თარგმანი: ესრეთ ეტყჳს უფალი მოწაფეთა: თქუენ გამოეძიებთო,
Line: 34    
თუ ვინ-მე უფროჲს იყოს, და უზეშთაობისათჳს იცილობით, ხოლო მე
Line: 35    
გეტყჳ, ვითარმედ: რომელი არა ყოველთა უმდაბლეს იყოს, ყოვლადვე შესლვად\ცა
Page: III-135   Line: 1    
სასუფეველსა არა ღირს არს. ამის უკუე ჯერისათჳს კეთილად წარ\მოადგინა
Line: 2    
სახედ ყრმაჲ იგი ჩჩჳლი და კეთილისა გონებისა უფალი და
Line: 3    
ყოველთავე ვნებათაგან განშორებული, და ეტყჳს, ვითარმედ: რომელსა სუ\რის
Line: 4    
სასუფეველისათჳს ცათაჲსა, ესრეთ იყავნ, ვითარცა ყრმაჲ ესე, სავსე
Line: 5    
სიმდაბლითა და სიწრფოებითა, სიმშჳდითა და უმანკოებითა, განწმედილი
Line: 6    
შურისაგან და ზუაობისა, უცხოჲ გულისთქუმათაგან ბოროტთა და ყოვ\ლისავე
Line: 7    
მანკიერებისაგან. რამეთუ არა სიმჴნე ხოლო საჴმარ არს და სიბრძნე,
Line: 8    
არამედ სიმდაბლეცა და უმანკოებაჲ, და რომელსა არა აქუნდენ ესე სათნოე\ბანი,
Line: 9    
დიდად ნაკლულევან არს იგი საქმეთაგან ცხორებისათა.

Line: 10       
კეთილად უკუე წარმოადგინა ყრმაჲ იგი ჩჩჳლი და უმანკოჲ სახედ
Line: 11    
სათნოებისა, რამეთუ ესევითარი ყრმაჲ გინა თუ იგინოს ვისგანმე, გინა თუ
Line: 12    
შეურაცხ იქმნას, გინა თუ პატივ-ეცეს და იქოს და იდიდოს, არცა პირველისა
Line: 13    
მისთჳს განრისხნების და აღივსების შურითა, არცა მეორისა ამისთჳს აღ\ზუავნების
Line: 14    
და ამაღლდების, არცა სხუანი იგი ვნებანი ჰმძლავრობენ.

Line: 15       
ჰხედავა, ვითარ ბუნებითთა მათ სათნოებათა მიმართ მიწოდს ჩუენ და
Line: 16    
გჳჩუენებს, ვითარმედ საქმენი ესე კეთილნი ბუნებით არიან ჩუენ თანა და
Line: 17    
არა უცხოჲ არს, არცა ძნელ, ბუნებითისა საქმისა წარმართებაჲ, უკუეთუ
Line: 18    
გუენებოს.

Line: 19       
ამისთჳსცა ყრმაჲ იგი უმანკოჲ სახედ წარმოადგინა და ეტყჳს: იხილეთ
Line: 20    
ყრმაჲ ესე, ვითარ თავისუფალ არს დიდებისმოყუარებისაგან, გემოჲთმოყ\უარებისაგან
Line: 21    
და ვეცხლისმოყუარებისა, რომელ-ესე ძირნი არიან და მშო\ბელნი
Line: 22    
ყოველთა ვნებათანი. არა იპოების ამას თანა შური, არცა ზაკუვაჲ,
Line: 23    
არცა ცილობაჲ, არცა მრისხანებაჲ, არცა ტრფიალებაჲ ბოროტი, არცა
Line: 24    
სხუაჲ რაჲმე ვნებათაგანი წარმწყმედელთა სულისათა; უფროჲსად აქუს
Line: 25    
ფრიადი სიმდაბლე, სიმშჳდე, უმანკოებაჲ, უზრუნველობაჲ, მშჳდობაჲ, სიხ\არული,
Line: 26    
სახიერებაჲ, სიწმიდე, და ამათ ესევითართა სათნოებათა ზედა
Line: 27    
არავე ზუაობს, რომელ-ესე უმეტესისა და უაღრესისა სათნოებისა სახე
Line: 28    
არს, ესრეთ დიდთა სათნოებათა ქონებაჲ და მათ ზედა არა ზუაობაჲ.

Line: 29       
ჰხედავთა, ვითარ ბუნებით არიან კაცთა თანა სათნოებანი? რამეთუ უკუე\თუმცა
Line: 30    
არა ბუნებით იყვნეს, ვითარ-ესე ყოველი არს ყრმასა ამას თანა? აწ
Line: 31    
უკუე რაჲ სიძნელე არს, ანუ რად შეუძლებელ მოგებად რაჲ-იგი ბუნებით
Line: 32    
არს კაცსა თანა.

Line: 33       
ნანდჳლვე უკუე ბუნებით არიან ჩუენ თანა სათნოებანი, ძმანო, ხოლო
Line: 34    
ვნებანი გარეგან ბუნებისა, ვითარცა აწ გამოჩნდა იგავისა ამისგან ყრმისა
Line: 35    
მის უბიწოჲსა. ამისთჳსცა ჩჩჳლ რაჲ არნ ყრმაჲ, ყოველნი ესე კეთილნი
Line: 36    
იპოვნიან მის თანა. ხოლო მოიწიის რაჲ სიორძილე გუამისაჲ და თჳსი
Page: III-136   Line: 1    
მფლობელობისა იგი ნებაჲ განძლიერდის და მიეცის მას ჴელმწიფებაჲ
Line: 2    
ნეფსით თჳსით დამარხვად ბუნებითთა მათ სათნოებათა, მიერითგან მის
Line: 3    
ზედა არს, გინა თუ ინებოს ბუნებითისა მის დამარხვად, გინა თუ ბუნებისა
Line: 4    
გარეგანისა მის შეწყნარებაჲ, რომელ არიან ვნებანი.

Line: 5       
ვერ ჴელ-ეწიფების უკუე კაცსა თქუმად, თუ: უცხო არიან ჩემგან სათ\ნოებანი
Line: 6    
და ძალისა უმეტეს არს მათი წარმართებაჲ, რამეთუ წინააღუდგე\ბის
Line: 7    
ბუნებაჲ და ამხილებს ტყუილსა მისსა და შესწამებს, ვითარმედ ბუნებით
Line: 8    
არიან მის თანა კეთილნი საქმენი. ამისთჳსცა შემო-რაჲ-ვიდა სოფლად,
Line: 9    
მეყსეულად მიეცნეს მას ღმრთისა მიერ კეთილნი იგი, ხოლო უკუეთუ მან
Line: 10    
ნეფსით წარწყმიდნა და შემოიღო თავსა შორის თჳსსა უცხოთა ვნებათა
Line: 11    
სიყუარული და ჩუეულებაჲ, და ყვნა ბუნებისა გარეგანნი იგი შინაგან, და
Line: 12    
ბუნებითნი უარ-ყვნა, არავისი არს ცთომაჲ, გარნა მისი.

Line: 13       
ამის ესევითარისა პირისა გამოცხადებად ენება უფალსა ჩუენსა იესუ
Line: 14    
ქრისტეს. ამისთჳს კეთილი იგი და ჩჩჳლი ყრმაჲ წარმოადგინა. და უმეტე\სად
Line: 15    
დაამტკიცებს სწავლასა ამას და იტყჳს:

Part: s  
Line: 16       
სახარებაჲ: "და რომელმან შეიწყნაროს ყრმაჲ ესევითარი
Line: 17    
სახელითა ჩემითა, მე შემიწყნაროს" (18,5 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 18       
თარგმანი: არა ხოლო თუ თქუენ ესევითარნი იყვნეთო, შეხჳდეთ
Line: 19    
სასუფეველსა, არამედ უკუეთუ სხუანიცა ესევითარისა ამის სათნოებისა
Line: 20    
მოღუაწენი შეიწყნარნეთ სახელისა ჩემისათჳს და სიყუარულისათჳს კეთილთა
Line: 21    
საქმეთაჲსა, ღირს იქმნეთ სამკჳდრებელსა მას სასუფეველისასა. რამეთუ
Line: 22    
რომელმან ესევითარი ღმრთისმსახურებისა მუშაკი შეიწყნაროს, მე შემი\წყნარებს,
Line: 23    
რამეთუ ესოდენ სათნო არიან ჩემდა მდაბალნი და უმანკონი,
Line: 24    
ვიდრეღა შეწყნარებასა მათსა ჩემდა შეწყნარებად შევჰრაცხავ.

Line: 25       
რამეთუ ყრმად აქა ყოველთავე იტყჳს, რომელნი სიმდაბლითა და სი\წრფოებითა
Line: 26    
და უმანკოებითა და სიწმიდითა ყრმათა უბიწოთა მიმსგავსე\ბულ
Line: 27    
იყვნენ და მრავალთაგან დაწუნებულ და შეურაცხად ჩნდენ. ამისთჳსცა
Line: 28    
სიტყუასა ამას უმეტესად დაამტკიცებს, არა პატივისა ამისგან ხოლო
Line: 29    
ზემოწერილისა, არამედ სატანჯველისა მისგანცა, რომელსა შემდგომად
Line: 30    
იტყჳს:

Part: s  
Line: 31       
სახარებაჲ: "და რომელმან დააბრკოლოს ერთი მცირეთა
Line: 32    
ამათგანი, უმჯობეს არს მისა, დამო-თუ-იკიდოს წისქჳლი ვირით საფქვე\ლი
Line: 33    
ქედსა და დაინთქას იგი უფსკრულსა ზღჳსასა" (18,6 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 34       
თარგმანი: ესრეთ ბრძანებს მეუფე და უფალი ჩუენი იესუ ქრისტე,
Line: 35    
ვითარმედ: რომელმან შეიწყნარნეს მდაბალი და უმანკონი და მუშაკნი სათ\ნოებისანი
Line: 36    
პატივით და ლმობიერად, და არა მიხედნეს ჴორციელსა შეუ\რაცხებასა
Line: 37    
მათსა და სიმცირესა, არამედ სახელისა ჩემისათჳს პატივ-სცეს
Page: III-137   Line: 1    
მათ, ღირს არს იგი სასუფეველსა ცათასა, რამეთუ ესევითარი იგი მე
Line: 2    
შემიწყნარებს, რომელ-ესე უმეტესი პატივი არს, ვიდრეღა შესლვაჲ
Line: 3    
სასუფე\ველსა.

Line: 4       
ეგრეთვე კუალად, რომელი შეურაცხ-ჰყოფდეს ესევითართა მათ ღმრთის\მოყუარეთა
Line: 5    
კაცთა (რამეთუ ამას უწოდა დაბრკოლებად), ეგევითარი იგი
Line: 6    
ბოროტისა სატანჯველისა ღირს არს; ამისთჳსცა სოფლისა საქმეთაგან
Line: 7    
მოიღო უფალმან სახე ხილული: დამოკიდებაჲ წისქჳლისაჲ და დანთქმაჲ
Line: 8    
ზღუასა შინა.

Line: 9       
რამეთუ შეწყობილებაჲ სიტყჳსაჲ ესრეთ იყო, რაჲთამცა ეთქუა: რომელ\მან
Line: 10    
არა შეიწყნაროს ერთი მცირეთა ამათგანი, მე არა შემიწყნარებს, რომელ-\ესე
Line: 11    
ყოვლისავე სატანჯველისა უმწარეს იყო; გარნა ვინაჲთგან უგულის\ჴმოთა
Line: 12    
და ფრიად ზრქელთა გონებითა ესე ვერ შეაგონებდა, ამისთჳს წისქჳ\ლი
Line: 13    
თქუა და ზღუასა დანთქმაჲ. არა თუ ეგრეთ თქუა, თუ: წისქჳლი
Line: 14    
დამოკიდებად არს ქედსა მისსა და დანთქმად არს ზღუასა, არამედ "უმ\ჯობეს
Line: 15    
არსო მისა დამო-თუ-იკიდოს წისქჳლი და დაინთქას უფსკრულსა
Line: 16    
ზღჳსასა". ამით გამოაჩინებს, ვითარმედ უძჳრესი ამისა მიელის სატანჯვე\ლი
Line: 17    
ესევითარსა მას.

Line: 18       
იხილეა, ვითარ ორკერძოვე საშინელად გამოაჩინა საქმე ესე? სახითა
Line: 19    
ამით ხილულითა ცხად-ყო სიტყუაჲ თჳსი და საცნაურად განაჩინა, ვი\თარმედ
Line: 20    
ფრიად უძჳრეს არს განმზადებული იგი ესევითართათჳს საშჯელი
Line: 21    
სახესა ამას ხილულსა. იხილეა, ვითარ ძირითურთ აღმოფხურა ამპარტა\ვანებაჲ,
Line: 22    
ვითარ განკურნა სენი იგი ზუაობისაჲ, ვითარ გუასწავა არა ძიებაჲ
Line: 23    
პატივისა და უხუცესობისაჲ, არამედ ყოვლადვე სიმდაბლისა ძიებაჲ და
Line: 24    
უდარეს ყოველთასა შერაცხვაჲ თავთა თჳსთაჲ?


Part: S  
Line: 25  სწავლაჲ ნჱ

Line: 26 
ამპარტავანებისათჳს


Line: 27       
და ნანდჳლვე არარაჲ არს უძჳრეს ამპარტავანებისა. ესე წარსწყმედს
Line: 28    
სრულიად ცნობასა კაცისასა და უგუნურთა უუგუნურესად გამოაჩინებს. და
Line: 29    
ვითარცა რაჲ კაცი სამწყრთეული ჰგონებდეს თავსა თჳსსა უმაღლეს მთათა,
Line: 30    
და აღიპყრობდეს ჴელსა, რაჲთამცა უზეშთაეს მთისა მაღლისა გამოაჩინა,
Line: 31    
არარას სხუასა სახესა უგუნურებისა მისისასა ვეძიებთ, ეგრეთვე ოდეს
Line: 32    
იხილო კაცი ზუავი და ამპარტავანი, რომელი ჰგონებდეს თავსა თჳსსა
Line: 33    
ყოველთა უაღრეს, და შეურაცხებად უჩნდეს სხუათა სწორებაჲ, ნუღარას
Page: III-138   Line: 1    
ეძიებ სხუასა სამხილებელსა და სასწაულსა უგუნურებისა მისისასა. ესევი\თარი-იგი
Line: 2    
ფრიად უსაკიცხლეს არს ცოფთა და ნავღლიანთასა, რამეთუ
Line: 3    
ამისი სიცოფე ნეფსით არს, ხოლო მათი უნებელად.

Line: 4       
ესევითარმან მან ქმნის თუ ცოდვაჲ, ვერარაჲვე შეიგონის, რამეთუ ვი\თარცა
Line: 5    
ტყუე მიმოუტაციეს იგი ეშმაკსა და თუალნი გონებისა მისისანი
Line: 6    
დაუბნელებიან; ყოველთავე ზედა მაღლოინ, იქადინ ჴორციელთა და ცუდთა
Line: 7    
საქმეთათჳს, დიდებისათჳს წარმავალისა, გინა სიმდიდრისა, გინა თუ ძლიერე\ბისა,
Line: 8    
ანუ თუ დიდებულთა შვილებისა.

Line: 9       
კაცო, რაჲსათჳს ჰზუაობ და იქადი ესევითართა ამათ საქმეთა ზედა? ესე
Line: 10    
ყოველი "ამაოებაჲ არს ამაოებისაჲ, ყოველივე ამაო"1, იტყჳს წერილი. რაჲ
Line: 11    
არს დიდებულთა შვილებაჲ? არარაჲ არს, გარნა სახელი ხოლო, საქმეთა\გან
Line: 12    
ცარიელი, და ესე სიტყუაჲ კეთილად და განცხადებულად სცნა დღესა
Line: 13    
მას სიკუდილისასა.

Line: 14       
ხოლო გნებავს თუ, აქავე გულისჴმა-ყავ, რამეთუ არცა ერთი რაჲ არს
Line: 15    
ამის საქმისაგან უმეტესობაჲ. ამისთჳსცა ყოველნივე განსაცდელნი სოფ\ლიონი
Line: 16    
მო-თუ-იწინენ, გინა თუ ბრძოლაჲ, გინა თუ ძრვაჲ, გინა თუ სნებაჲ,
Line: 17    
ანუთუ სიკუდილი, სწორებით მოვლენ მდიდართა ზედა და გლახაკთა. და
Line: 18    
ვითარცა-იგი გლახაკსა არა ჰრიდებენ, ეგრეთვე არცა მდიდარსა და დიდე\ბულთა
Line: 19    
შვილსა.

Line: 20       
და ამასცა ვიტყჳ, ვითარმედ: უმეტესადღა მდიდართა ზედა მოიწევიან
Line: 21    
განსაცდელნი და მწუხარებანი, ვიდრეღა გლახაკთა. მდიდართა ზედა არიან
Line: 22    
შიშნი მეფეთანი, მთავართა და ჴელმწიფეთა უზეშთაესთანი; არა მრავალნი
Line: 23    
ტაძარნი მდიდართანი და სახლნი შუენიერად გამოქანდაკებულნი დაირ\ღუნესა
Line: 24    
ბრძანებითა მეფეთაჲთა, გინა თუ განდგომილებითა ერისაჲთა? და
Line: 25    
ყოველი სიმდიდრე მათი იავარ იქმნა. ხოლო გლახაკი ამის ყოვლისაგან
Line: 26    
თავისუფალ არს.

Line: 27       
აწ უკუე, კაცო, რაჲსათჳს ჰზუაობ სიმდიდრესა ზედა და დიდებულთა
Line: 28    
შვილებასა? რად ჰმაღლოჲ მთავრობასა ზედა და აზნაურებასა? მიჩუენე
Line: 29    
სულისა მთავრობაჲ და აზნაურებაჲ, ვითარი აქუნდა მას, რომელი ჴორციე\ლად
Line: 30    
გლახაკ იყო და უპოარ, ხოლო მეფენი ძრწოდეს მისგან. რომელი
Line: 31    
კადნიერებით ეტყოდა ჰეროდეს: "არა ჯერ-არს შენდა ქორწინებად ცოლი
Line: 32    
ფილიპეს, ძმისა შენისაჲ"2.

Line: 33       
და კუალად, ვითარ იყო პირველ მისა მოსილი იგი ხალენითა, რომლისა\გან
Line: 34    
იმალვოდა აქაბ მეფე; ვითარ იყვნეს მოციქულნი და წინაჲსწარმე\ტყუელნი.
Line: 35    
უკუეთუ გაქუს ესევითარი სულიერი აზნაურებაჲ, მაშინღა ნუვე
Page: III-139   Line: 1    
ჰზუაობ, რამეთუ "საძაგელ არს წინაშე უფლისა ყოველი მაღალი გული\თა"1;
Line: 2    
ხოლო უფროჲსად ამაოთა ამათ და წარმავალთა საქმეთათჳს ზუაობაჲ
Line: 3    
დიდი უგუნურებაჲ არს. რამეთუ სულნი მდიდართა და დიდებულთა ქუეყა\ნისათა
Line: 4    
უმრავლესნი, ვერაგობისაგან თჳსისა და ცოდვისმოყუარებისა, ფრი\ად
Line: 5    
შორს არიან ჭეშმარიტისა მის აზნაურებისაგან, და უფროჲსღა მონა
Line: 6    
არიან, არა ხოლო თუ ცოდვისა, არამედ ყოველთა კაცთაცა. რამეთუ არა\რაჲ
Line: 7    
ესრეთ დაჰჴსნის აზნაურებასა მას სოფლისასა, ვითარ შემსჭუალვაჲ
Line: 8    
გონებისაჲ საქმეთა სოფლისათა და დიდებასა კაცობრივსა.

Line: 9       
ესე ჰყოფს სულსა მონა არა თუ ერთისა კაცისა, ანუ ერთისა ვნებისა,
Line: 10    
არამედ ბევრეულთა კაცთა და უმრავლესთა ვნებათა. და უძჳრესი ესე არს,
Line: 11    
რამეთუ რომელთაცა იგი ჰმონებნ, მტერვე მისა იყვნიან და შურითა შეი\წუებოდიან
Line: 12    
მისა მიმართ. უბადრუკი იგი ჰმონებნ, ვითარცა უფალთა, და
Line: 13    
ეშინინ, ვითარცა მბრძოლთაგან, და იგინი ებრძოდიან, ვითარცა მტერნი.
Line: 14    
ესრეთ არიან საქმენი ცუდისა მის და ამაოჲსა დიდებისა და ტრფიალთა
Line: 15    
მისთანი.

Line: 16       
ხოლო სულიერთა და ღმრთისმოყუარეთა კაცთა მოქალაქობაჲ არა ეს\რეთ
Line: 17    
არს, არამედ ერთსა თუ ევნებინ, სხუათა მის თანა ელმინ; უკუეთუ
Line: 18    
უხარინ, მის თანა მხიარულ იყვნიან, ვითარცა იტყჳს მოციქული: "უკუეთუ
Line: 19    
ევნებინ რაჲ ერთსა ასოსა, მის თანა ელმინ ყოველთა ასოთა; და თუ
Line: 20    
იდიდებინ ერთი ასოჲ, მის თანა იდიდებიედ ყოველნი ასონი"2. და კუალად
Line: 21    
იტყჳს: "ვინ უძლურ არნ, და მე არა უძლურ ვიყვი? ვინ დაჰბრკოლდებინ,
Line: 22    
და მე არა ვჴურვიდი?"3 ესრეთ არს საქმე ღმრთისმოყუარეთაჲ.

Line: 23       
აწ უკუე, ძმანო, რაჲსათჳს ღელვათა შინა დავინთქმით და არა მივისწრა\ფით
Line: 24    
ნავთსაყუდელსა მას მყუდროსა, რომელ არს სათნოებაჲ? რაჲსათჳს
Line: 25    
არა დაუტეობთ სახელსა კეთილისასა და საქმესა შევიტკბობთ? რამეთუ
Line: 26    
დიდებაჲ და ძლიერებაჲ და სიმდიდრე და ყოველივე ესევითარი სოფლისა
Line: 27    
ამის საწუთროჲსა საცთურთა შინა სახელით ხოლო წოდებულ არს, ხოლო
Line: 28    
საქმეთაგან ცარიელ არს, გარნა ღმრთისმოყუარეთა შორის საქმით არს ესე
Line: 29    
ყოველი. მათ აქუს ჭეშმარიტი სიმდიდრე, მათ აქუს ჭეშმარიტი ძლიერებაჲ,
Line: 30    
ჭეშმარიტი დიდებაჲ, და სხუაჲ ყოველივე კეთილი მათ შორის მტკიცე არს
Line: 31    
და შეურყეველ, სამარადისო და წარუვალ.

Line: 32       
ხოლო ვინაჲთგან ესე ესრეთ არს, მოვიგოთ, ძმანო, ჭეშმარიტი იგი
Line: 33    
აზნაურებაჲ და ბოროტისა მისგან მონებისა განვათავისუფლნეთ თავნი ჩუენნი;
Line: 34    
და ნუმცა საწადელ გჳჩნს ზუაობაჲ მთავრობისაჲ, ნუცა მძლავრობაჲ სიმ\დიდრისაჲ,
Line: 35    
ნუცა სხუაჲ რაჲ ესევითარი, არამედ შიში ღმრთისაჲ და სათნოებაჲ
Page: III-140   Line: 1    
იყავნ ჩუენდა სასურველ. მოვიძულოთ ზუაობაჲ და ამპარტავანებაჲ, შევი\ყუაროთ
Line: 2    
სიმდაბლე და სიმშჳდე და უმანკოებაჲ, რაჲთა ამასცა სოფელსა
Line: 3    
სათნოდ ღმრთისა ვცხონდებოდით და საუკუნეთა მათ კეთილთა მკჳდრ-\ყოფად
Line: 4    
ღირს ვიქმნეთ, მადლითა და კაცთმოყუარებითა უფლისა ჩუენისა
Line: 5    
იესუ ქრისტესითა, რომლისაჲ არს დიდებაჲ და სიმტკიცე თანა მამით და
Line: 6    
სულით წმიდითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამენ.

Line: 7       
ლოცვა-ყავთ მამისა იოვანესთჳს და მამისა ეფთჳმესთჳს.


Next part



This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.