TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 63
Previous part

Chapter: 62  
Line: 1  თავი ჲბ


Part: T  
Line: 2       სიტყუაჲ ესე: "და იყო, ვითარცა დაასრულნა იესუ სიტყუანი
Line: 3    ესე, წარვიდა გალილეაჲთ და მივიდა საზღვართა ჰურიასტანისათა, წიაღ\იორდანესა.
Line: 4    და მისდევდა მას ერი მრავალი, და განკურნნა იგინი მუნ"
Line: 5    (19,1-2 Link to adisntLink to cinantLink to giornt Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Line: 6       ზედაჲსზედა განეშორებოდა ჰურიასტანსა შურისათჳს მათისა და მივი\დოდა
Line: 7    გალილეას, რაჲთა ერმან მან, მსხდომარემან ბნელსა, იხილონ ნათე\ლი.
Line: 8    ხოლო აწ, ვინაჲთგან მოახლებულ იყო ჟამი ცხოელსმყოფელისა მის
Line: 9    ვნებისა მისისაჲ, მივიდა საზღვართა ჰურიასტანისათა, და მისდევდა მას
Line: 10    ერი მრავალი, და განკურნნა იგინი. ოდესმე
Line: 11    სიტყჳთა სწავლიდა და ოდესმე სასწაულთა აღასრულებდა, რაჲთა სასწაულთა მიერ სარწმუნო იყოს მოძღუ\რებაჲ
Line: 12    მისი, ხოლო მოძღურებისაგან აღემატებოდის სარგებელი იგი სას\წაულთაჲ.
Line: 13    ესე იგი არს, რაჲთა ღმრთისმეცნიერებად მოვიდენ. ხოლო მო\ციქულთა
Line: 14    საქმე იხილე, ვითარ შემოკლებულითა სიტყჳთა ურიცხუთა მათ
Line: 15    სასწაულთა თანაწარჰჴდებიან, რამეთუ აჰა, ესერა, მახარაბელმან არა აჴსე\ნა
Line: 16    კაცად-კაცადი განკურნებულთა მათგან, არამედ ერთბამად აჴსენა, ვი\თარმედ:
Line: 17    "მისდევდა მას ერი მრავალი და განკურნნა იგინი", რომელნიმე
Line: 18    ჴორციელთა სენთაგან და რომელნიმე სულიერთა. რამეთუ კურნებაჲ იგი
Line: 19    უძლურთაჲ სხუათა მიზეზ ღმრთისმეცნიერებისა იქმნებოდა; გარნა მწიგნო\ბარნი
Line: 20    და ფარისეველნი უცხო იყვნეს მადლისა მისგან, რამეთუ უფროჲსღა
Line: 21    შურითა შეიწუებოდეს. ამისთჳსცა იტყჳს მახარებელი:

Part: s  
Line: 22       სახარებაჲ: "მაშინ მოუჴდეს მას ფარისეველნი, გამოსცდიდეს
Line: 23    მას და ეტყოდეს: უკუეთუ ჯერ-არს კაცისა განტევებაჲ ცოლისა თჳსისაჲ
Line: 24    ყოვლისათჳს ბრალისა?" (19,3 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 25       თარგმანი: ჵ, დიდი ესე უგუნურებაჲ და სიცოფე! ესოდენი სახენი
Line: 26    ძლიერებისა მისისანი ეხილვნეს და კუალადღა ჰგონებდეს ძიებითა ამით
Line: 27    მრავლითა ცთუნებად ანუ ძლევად მისა. ოდესმე იტყოდეს შაბათისათჳს;
Line: 28    კუალად გმობაჲ დასწამეს; კუალად ჰრქუეს, ეშმაკი არსო შენ თანა; კუა\ლად
Line: 29    წინააღუდგეს, რაჟამს ყანობირსა წარჰვლიდა და ოდეს მოწაფენი
Line: 30    უბანელითა ჴელითა ჭამდეს; და ყოველსავე ზედა დაუყვნა ურცხჳნონი იგი
Line: 31    პირნი მათნი. და ეგრეთცა არავე დასცხრებოდეს გამოცდად მისა,
Line: 32    რამეთუ ესრეთ არს უკეთურებაჲ, მარადის ურცხჳნო და ცხარ.

Line: 33       იხილეთ უკუე კითხჳსაცა მათისა უკეთურებაჲ! არა ჰრქუეს, თუ: პირველ
Line: 34    ამისა ჰბრძანე არა განტევებად ცოლისა გარეშე სიტყჳსა სიძვისა, ვითარ
Line: 35    უკუე სთქუ სიტყუაჲ იგი? არამედ ვითარმცა ყოვლადვე არა ასმიოდა,
Page: III-171   Line: 1    ესრეთ იტყჳან, რომელ ჰგონებდეს, თუ მიჰვიწყდებოდის სიტყუაჲ იგი თჳსი,
Line: 2    და მზა იყვნეს, რაჲთა, უკუეთუ თქუას, თუ: ჯერ-არს განტევებაჲ, ჰრქუან
Line: 3    მას, თუ: შენვე პირველ სთქუ, ვითარმედ: "არა ჯერ-არს"1, და აწ ვითარ
Line: 4    იტყჳ, თუ: ჯერ-არს? ხოლო უკუეთუ თქუას პირველისა მისებრვე სიტყჳსა,
Line: 5    ვითარმედ: "არა ჯერ-არს განტევებაჲ", წინაუყონ მას სჯული მოსესი და
Line: 6    დასწამონ, ვითარმედ: შჯულსა წინააღუდგები. ხოლო თავადმან არა ჰრქუა,
Line: 7    თუ: "რაჲსა გამომცდით მე, ორგულნო?"2 ვითარ იგი სხუასა ადგილსა. ესე
Line: 8    ამისთჳს, რაჲთა ძლიერებასა თჳსსა თანა სიმშჳდეცა აჩუენოს, რამეთუ არცა
Line: 9    მარადის დუმს, რაჲთა ვერ თქუან, თუ: გულისზრახვანი მათნი დაეფარვიან
Line: 10    მას; არცა მარადის ამხილებს, რაჲთა გუასწაოს ჩუენ სულგრძელებაჲ.
Line: 11    ისმინეთ უკუე სიტყუაჲ უფლისაჲ:

Part: s  
Line: 12       სახარებაჲ: "ხოლო იესუ მიუგო და ჰრქუა მათ: არა
Line: 13    აღმოგიკითხავსა, რამეთუ რომელმან დაჰბადა, დასაბამსა მამაკაცად და
Line: 14    დედაკაცად შექმნა იგინი? და თქუა: ამისთჳს დაუტეოს კაცმან მამაჲ თჳსი
Line: 15    და დედაჲ თჳსი და შეეყოს ცოლსა თჳსსა, და იყვნენ ორნივე იგი ერთ
Line: 16    ჴორც, ვითარმედ არღარა არიან იგინი ორ, არამედ ერთ ჴორც. რომელნი-\იგი
Line: 17    ღმერთმან შეაუღლნა, კაცი ნუ განაშორებს" (19,4-6 Link to adisntLink to cinantLink to giornt Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 18       თარგმანი: იხილეთ სიბრძნე იგი ყოვლადბრძნისაჲ მის. ჰკითხეს
Line: 19    მათ: "უკუეთუ ჯერ-არსა კაცისა განტევებაჲ ცოლისა თჳსისაჲ?" ხოლო
Line: 20    თავადმან არა ჰრქუა მეყსეულად, თუ: არა ჯერ-არს, რაჲთა არა ამბოხებაჲ
Line: 21    ქმნან, არამედ ეტყჳს პირველად მოსეს მიერ აღწერილსა ბრძანებასა ღმრთისასა,
Line: 22    რაჲთა მათ ვერღარაჲ თქუან, თუ: წინააღუდგები მოსეს. ეტყჳს უკუე,
Line: 23    ვითარმედ: "არა აღმოგიკითხავსა, რამეთუ რომელმან დაჰბადა დასაბამსა,
Line: 24    მამაკაცად და დედაკაცად შექმნნა იგინი? და თქუა: ამისთჳს დაუტეოს
Line: 25    კაცმან მამაჲ თჳსი და დედაჲ თჳსი და შეეყოს ცოლსა თჳსსა, და იყვნენ
Line: 26    ორნივე იგი ერთ ჴორც"3. საცნაურ არს უკუე, ვითარმედ ერთისა მისდა
Line: 27    შეერთებად განწესებულ არს. ხოლო უკუეთუმცა ენება ერთისა დატევებაჲ
Line: 28    და კუალად სხჳსა შერთვაჲ, ერთიმცა მამაკაცი შეექმნა და მრავალნი
Line: 29    დედანი. ხოლო აწ სახითა მითცა დაბადებისაჲთა და სიტყჳთა მითცა
Line: 30    განჩინებისაჲთა გამოაჩინა, ვითარმედ ესრეთ ჯერ-არს, რაჲთა ერთი მამაკა\ცი
Line: 31    ერთსა დედაკაცსა შეეყოს მარადის.

Line: 32       აწ უკუე "რომელნი-იგი ღმერთმან შეაუღლნა, კაცი ნუ განაშორებნ". ესე
Line: 33    იგი არს: ნუ იკადრებთ ბრძანებასა ღმრთისასა დაჴსნად და იტყჳთ, რაჲთა,
Line: 34    ოდესცა ვის ენებოს, დაუტეოს ცოლი თჳსი და სხუაჲ იქორწინოს. ხოლო
Line: 35    მოსეს თუ წინამიყოფთ მე, ღმერთსა და მეუფესა ყოველთასა, გიჩუენებ,

Page: III-172  
Line: 1    ვითარმედ ესრეთ უბრძანებიეს, რამეთუ: "რომელმან დაჰბადა დასაბამსა,
Line: 2    მამაკაცად და დედაკაცად შექმნნა იგინი". დაღაცათუ შჯული ესე გიჩნს, თუ
Line: 3    ჩემ მიერ აწ ითქუმის, გარნა დასაბამითგან არს, რამეთუ თქუა პირველით\გან,
Line: 4    ვითარმედ: "ამისთჳს დაუტეოს კაცმან მამაჲ თჳსი და
Line: 5    დედაჲ თჳსი და შეეყოს ცოლსა თჳსსა", და მეყსეულად შესძინა, ვითარმედ: "იყვნენ ორნივე
Line: 6    იგი ერთ ჴორც". ვინაჲთგან უკუე დასაბამითგან საქმით და სიტყჳთ განჩინებული
Line: 7    წესი მიუთხრა, აწ კეთილად გამოუთარგმანებს და იტყჳს, ვითარმედ: არღა\რა
Line: 8    არიან იგინი ორ, არამედ ერთ ჴორც, "რომელნი-იგი ღმერთმან შეაუღლ\ნა,
Line: 9    კაცი ნუ განაშორებნ". რამეთუ ნანდჳლვე უჯერო არს და გარეგან
Line: 10    ბუნებისა განშორებაჲ მეუღლეთაჲ და სხჳსა შერთვაჲ, და გარდასლვაჲ არს
Line: 11    ესე შჯულისაჲ.

Line: 12       ამათ სიტყუათა ზედა ჯერ-იყო მათდა დადუმებაჲ და სარწმუნოებით
Line: 13    შეწყნარებაჲ სიტყჳსაჲ მის, გარნა უკეთურნი იგი უფროჲსად მოსწრაფე
Line: 14    იყვნეს, რაჲთამცა ერის კრება ყვეს მის ზედა; რამეთუ ჰურიათა შორის არა
Line: 15    იყო კრძალვაჲ ამის საქმისაჲ, არამედ ოდესცა ვის ენების, დაუტევის ცოლი
Line: 16    თჳსი და სხუაჲ შეირთის. ამისთჳს ეტყჳან უფალსა:

Part: s  
Line: 17       სახარებაჲ: "რაჲსათჳს უკუე მოსე ამცნო წიგნი განტევებისაჲ
Line: 18    მიცემად და განტევებად? მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ, რამეთუ: მოსე
Line: 19    გულფიცხელობისა თქუენისათჳს გიბრძანა განტევებაჲ ცოლთა თქუენთაჲ,
Line: 20    ხოლო დასაბამითგან არა ეგრე იყო" (19,7-8 Link to adisntLink to cinantLink to giornt Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 21       თარგმანი: არა დაუტევა სახიერმან მან მოსე ბრალობასა შინა,
Line: 22    არამედ მიუთხრა მიზეზი სიტყჳსა მისისაჲ, რამეთუ მას თავადსა ებრძანა
Line: 23    მოსესა ესევითარისა მის შჯულისა დადებად; ამისთჳს მიზეზი და ბრალი
Line: 24    საქმისაჲ მის თავსა ზედა ჰურიათასა დაკრიბა, ვითარმედ "გულფიცხელო\ბისათჳს
Line: 25    თქუენისაო გიბრძანა მოსე განტევებაჲ ცოლთა თქუენთაჲ", რაჲთა
Line: 26    არა მკლველ იქმნეთ მეუღლეთა თქუენთა. ამისთჳს ესრეთ თქუა, რაჲთა არა
Line: 27    უძჳრესსა ბრალსა შთასცჳვეთ, ხოლო დასაბამითგან არა იყო ესე წესი;
Line: 28    ამით ცანთ, რამეთუ უკეთურებისა და გულფიცხელობისათჳს თქუენისა
Line: 29    თქუა მოსე მიცემად წიგნი განტევებისაჲ და განტევებად ცოლთა თქუენთა;
Line: 30    ვითარცა სხუასა ადგილსა განმარტებაჲ ამის სიტყჳსაჲ გჳთქუამს. ხოლო
Line: 31    აწ ისმინეთ შემდგომიცა:

Part: s  
Line: 32       სახარებაჲ: "გეტყჳ თქუენ, რამეთუ: რომელმან განუტეოს ცოლი
Line: 33    თჳსი თჳნიერ სიძჳსა და სხუაჲ შეირთოს, იმრუშებს; და რომელმან
Line: 34    განტევებული შეირთოს, იმრუშებს" (19,9 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 35       თარგმანი: ვინაჲთგან ყოვლით კერძო პირი დაუყო მათ,
Line: 36    ჴელმწიფებით აწ ბრძანებს, ვითარმედ: თჳნიერ სიძჳსა სხჳსა რაჲსმე მიზე\ზისათჳს
Page: III-173   Line: 1    განტევებაჲ ცოლისაჲ და სხჳსა შერთვაჲ მრუშება არს და ყოვ\ლადვე
Line: 2    უჯერო. რამეთუ შჯულმან მოსესმან ფრიადისა მის უკეთურები\სათჳს
Line: 3    ჰურიათაჲსა თქუა განტევებაჲ ცოლისაჲ ყოვლისავე ბრალისათჳს,
Line: 4    რაჲთა არა მკლველ მეუღლეთა თჳსთა იქმნენ, და განტევებაჲ ჴელისწერილითა,
Line: 5    რაჲთა არღარა ჴელ-ეწიფებოდის შერთვად მისა და იქმნას დაუცხრომელი
Line: 6    უშჯულოებაჲ; ხოლო ქრისტე ბრძანებს მეძვისა განშორებად, რაჲთა არა
Line: 7    განრყუნილებაჲ იქმნას ნათესავისაჲ. ხოლო სხჳსა რომლისავე მიზეზისათჳს
Line: 8    დატევებად ცოლისა და სხჳსა შერთვად არა შეუნდობს, არამედ გინა თუ
Line: 9    უძლურებაჲ შეემთხჳოს ჴორციელი, გინა თუ მრისხანე იყოს, გინა თუ
Line: 10    გონებაცთომილ, ანუ სხუაჲ რაჲმე ნაკლულევანებაჲ სჭირდეს, ყოვლისავე
Line: 11    თავს-დებაჲ ჯერ-არს და განმართებაჲ, არა თუ განშორებაჲ და სხჳსა
Line: 12    შერთვაჲ, რამეთუ ესე უჯეროება არს, ვითარცა მოციქული წამებს, ვი\თარმედ:
Line: 13    "ცოლი ქმრისაგან ნუ განეშორებინ. უკუეთუ განეშოროს, ეგენ
Line: 14    უქმროდ,გინა ქმარსავე დაეგენ; და ქმარი ცოლსა ნუ დაუტეობნ"1, უკუეთუ
Line: 15    დაუტეოს, არღარა ჴელ-ეწიფების სხჳსა შერთვად, შე-თუ-ირთოს სხუაჲ,
Line: 16    იმრუშებს.

Part: s  
Line: 17       სახარებაჲ: "ჰრქუეს მას მოწაფეთა მისთა: უკუეთუ ესოდენი
Line: 18    ბრალი არს კაცისა დედაკაცისა თანა, არა შეჰგავს ქორწინებაჲ" (19,10 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 19       თარგმანი: ფრიად მძიმედ შეჰრაცხეს სიტყუაჲ ესე: უკუეთუ ვის
Line: 20    ესუას ცოლი სავსე მრავლითა ბოროტითა, -- რამეთუ თჳნიერ სიძვისაცა
Line: 21    სხუანი მრავალნი ძნელოვანნი საქმენი იპოებიან დედათა თანა, -- და არა
Line: 22    ჴელ-ეწიფებოდის განშორებაჲ მისი და სხჳსა უკეთესისა შერთვაჲ.

Line: 23       "უკუეთუ ესოდენი ბრალი არსო კაცისა დედაკაცისა თანა". -- ესე იგი
Line: 24    არს, უკუეთუ ამისთჳს შეიერთნეს, რაჲთა განუყოფელ იყვნენ, და უკუეთუ
Line: 25    ესრეთ ბრალსა უშჯულოებისასა შთავარდების მამაკაცი, განეშოროს თუ
Line: 26    ცოლი თჳსი, უსუბუქეს არს გულისთქუმათა მიმართ ბრძოლაჲ, ვიდრეღა
Line: 27    დედაკაცისა უკეთურისაჲ.

Line: 28       ხოლო უფალმან არა ესრეთ მიუგო, თუ: ჰე, უსუბუქეს არს ესე და არა
Line: 29    შეჰგავს ქორწინებაჲ, არა თქუა ესე, რაჲთა არავინ გულისჴმა-ყოს, თუ
Line: 30    შჯულად დადვა არაქორწინებაჲ, არამედ ესრეთ მიუგო:

Part: s  
Line: 31       სახარებაჲ: "არა ყოველთა დაიტიონ სიტყუაჲ ეგე,
Line: 32    არამედ რომელთა მიცემულ არს" (19,11 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 33       თარგმანი: აღამაღლებს სიტყუასა მას ქალწულებისასა და
Line: 34    გამოაჩინებს, ვითარმედ დიდი საქმე არს, რაჲთა ესრეთ მოიზიდნეს მრავალ\ნი
Line: 35    სათნოებისა მის მიმართ. რამეთუ ვინაჲთგან თქუმად ქალწულებისათჳს
Page: III-174   Line: 1    ძნელ იყო და მძიმე, ამისთჳს შჯული იგი და წესი ქორწინებისაჲ წარ\მოუთხრა,
Line: 2    რაჲთა ცნან მისიცა სიძნელე და სურვიელ იქმნენ მრავალნი
Line: 3    ქალწულებისათჳს. ხოლო რომელ თქუა, თუ: "არა ყოველთა დაიტიონ
Line: 4    სიტყუაჲ ეგე, არამედ რომელთა მიცემულ არს", ესე ამისთჳს თქუა,
Line: 5    რაჲთა სცნა, ვითარმედ დიდ არს ღუაწლი ქალწულებისაჲ და უჴმს კაცსა ღმრთის\მიერი
Line: 6    შეწევნაჲ. და არა თუ განჩინებულსა რასმე და იძულებითსა მოსაცემელსა
Line: 7    მოასწავებს, რამეთუ მიეცემის მათ, რომელთაცა ენებოს. რამეთუ ოდეს
Line: 8    წინამდებარე იგი საქმე დიდი იყოს, მარადის ესრეთ იტყჳს, ვითარცა თქუა
Line: 9    სხუასა ადგილსა, ვითარმედ: "თქუენდა მოცემულ არს ცნობაჲ საიდუმლო\.
Line: 10    თაჲ"1არა თუ სხუათა მათ არა მიეცემოდა, არამედ არა ინებეს მიღებად,
Line: 11    ხოლო მოციქულნი წადიერ იყვნეს და გულმოდგინე, ამისთჳსცა მოეცა
Line: 12    ღმრთის მიერ.

Line: 13       და კუალად, ოდეს გესმას სიტყუაჲ მოციქულისაჲ, ვითარმედ: "არა
Line: 14    რომელსა-იგი უნებს, არცა რომელი რბის, არამედ რომელი ეწყალინ ღმერთ\სა"2,
Line: 15    ესრეთ გულისჴმა-ყავ სიტყუაჲ იგი: ვინაჲთგან არიან ვიეთნიმე მზუაობარ
Line: 16    სათნოებათა თჳსთა ზედა, ვიდრეღა ყოველსა მას საქმესა კეთილისასა
Line: 17    თავთა თჳსთა მიაჩემებენ და არა დამბადებელსა და მომნიჭებელსა კე\თილისასა,
Line: 18    ამისთჳს გუასწავებს სიტყუაჲ ესე, ვითარმედ: იგი მებრ მოგონებაჲ
Line: 19    კეთილისაჲ თუ სთქუა, საჴმარ არს ღმრთისა მიერ შეწევნაჲ, უფროჲსად
Line: 20    გამორჩევაჲ კეთილისაჲ და შეყუარებაჲ ნიჭი არს კაცთმოყუარებისა ღმრთისაჲ.
Line: 21    რამეთუ ჩუენიცა ნებაჲ საჴმარ არს და ღმრთისამიერიცა შეწევნაჲ, ამისთჳს
Line: 22    იტყჳს, ვითარმედ: "არა რომელსა უნებს", -- ესე იგი არს, ვითარმედ
Line: 23    წარმართებაჲ კეთილისაჲ არა მისი ოდენ არს, რომელსა უნებს, არცა მისი
Line: 24    ოდენ არს, რომელი რბის, არამედ წყალობისაცა და შეწევნისა ღმრთისაჲ
Line: 25    არს, და მისა თანა-გუაც მიჩემებად ყოვლისავე კეთილისა; რამეთუ რაოდენ\ცა
Line: 26    ჰრბიოდი, რაოდენცა იღუაწო, გიჴმს ღმრთისამიერიცა შეწევნაჲ, რომ\ლისაგან
Line: 27    ეძიებ გჳრგჳნსა შრომათა შენთასა. ეგრეთვე არს წინამდებარეცა
Line: 28    ესე სიტყუაჲ, ვითარმედ: "არა ყოველთა დაიტიონ, არამედ რომელთა მიცე\მულ
Line: 29    არს". არა თუ ეგრეთ იტყჳს, ვითარმედ: რომელთამე მიეცემის და
Line: 30    რომელთამე არა. ნუ იყოფინ! არამედ მიეცემის რომელთაცა ენებოს და
Line: 31    იღუაწონ. უკუეთუმცა ღმრთისა მიერ ხოლო მიეცემოდა და თავისაგანცა
Line: 32    თჳსისა არარას მოსრაფებასა შემოიღებდეს მუშაკნი ქალწულებისანი,რაჲსათჳს\ღა
Line: 33    აღუთქუა მათ სასუფეველი ცათაჲ, რომელთა არცა ერთი აჩუენეს
Line: 34    მოღუაწებაჲ? გარნა ჯერ-არს ნებაჲ კეთილისაჲ და მოღუაწებაჲ, და ესევი\თართა
Line: 35    მათ ღმრთისამიერიცა მიეცემის შეწევნაჲ, რაჲთა წარჰმართონ ღუაწლი
Page: III-175   Line: 1    იგი კეთილი და ანგელოზთა მობაძავი. "არა თუმცა უფალმან აღაშენაო
Line: 2    სახლი, ცუდად შურებიან მაშენებელნი მისნი; არა თუმცა უფალმან დაიცვა
Line: 3    ქალაქი, ცუდად იღჳძებენ ჴუმილნი მისნი"1. აწ უკუე არა ეგების ქუეწოლაჲ
Line: 4    და ძილი და თქუმაჲ, თუ: უფალმან აღაშენოს სახლი ჩემი, გინა დაიცვას
Line: 5    ქალაქი ჩემი, არამედ ჯერ-არს შრომაჲ და შენებაჲ და მღჳძარებაჲ და
Line: 6    ჴუმილვაჲ და მერმე, უკუეთუ სხუაჲ რაჲმე ცოდვაჲ ჩუენი და უშჯულოებაჲ
Line: 7    არა წინააღუდგეს მოწყალებასა ღმრთისასა, უეჭუელად შეწევნაჲ მისი
Line: 8    თანამოღუაწე გუექმნების და აღაშენებს სახლსა ჩუენსა და დაიცავს ქალაქ\სა
Line: 9    ჩუენსა. ეგრეთვე ქალწულებისა ღუაწლი და სასყიდელი დიდ არს და
Line: 10    გჳჴმს ღმრთისამიერი შეწევნაჲ, ხოლო იგი მიეცემის ყოველთავე, რომელ\თაცა
Line: 11    წადიერად ენებოს და ჴელ-ყონ სრბად ასპარეზსა მას სულიერსა,
Line: 12    ვითარცა ესერა იტყჳს:

Part: s  
Line: 13       სახარებაჲ: "რამეთუ არიან საჭურისნი, რომელნი მუცლითგან
Line: 14    დედისა თჳსისაჲთ საჭურისნი იყვნეს; და არიან საჭურისნი, რომელნი
Line: 15    კაცთაგან გამოისაჭურისნეს; და არიან საჭურისნი, რომელთა გამოი\საჭურისნეს
Line: 16    თავნი თჳსნი სასუფეველისათჳს ცათაჲსა. რომელი შემძლებელ
Line: 17    არს დატევნად, დაიტიენ" (19,12 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 18       თარგმანი: ამათ სიტყუათა მიერ სურვილად ქალწულებისა
Line: 19    მოიყვანებს და გამოაჩინებს, ვითარმედ არა შეუძლებელ არს საქმე ესე.
Line: 20    ვითარმცა იტყოდა, ვითარმედ: გულისჴმა-ყავ, კაცო, უკუეთუმცა ბუნებით
Line: 21    არა გაქუნდა აღძრვაჲ, ვითარცა არიან შობითგან საჭურისნი, გინა თუმცა
Line: 22    განსაცდელისაგან კაცთაჲსა გამოსაჭურისებულ იყავ, რაჲმცა ჰყავ მაშინ?
Line: 23    რამეთუ გულისთქუმათა აღსრულებისაგანცა გამოჴუებულ იყავმცა და სასყი\დელი
Line: 24    არცა ერთი გაქუნდა. აწ უკუე ჰმადლობდი ღმერთსა, რომელ სას\ყიდლისათჳს
Line: 25    და გჳრგჳნისა საუკუნოჲსა თავს-იდებ ამას, რომელსა იგინი
Line: 26    უსასყიდლოდ და უგჳრგჳნოსნოდ თავს-იდებენ, და უფროჲსღა ფრიად უსუბუ\ქესად
Line: 27    და უადვილედ გექმნების შენ მოთმინებაჲ სასოებითა მით სასუფევე\ლისაჲთა
Line: 28    და ძალითა გონებისაჲთა, ვიდრეღა მათ, რამეთუ ვერშემძლებელ
Line: 29    არს მოკუეთაჲ იგი ასოთაჲ ესრეთ დამდორვებად ბრძოლასა მას გულისთქუ\მათასა,
Line: 30    ვითარ გულისსიტყუაჲ ღმრთისმოშიშებისაჲ და სასოებაჲ მერმეთა
Line: 31    მათ კეთილთაჲ. ამისთჳს უკუე აჴსენნა შობითგანნი იგი და კაცთამიერნი
Line: 32    საჭურისნი, რაჲთა ესე გულისჴმა-უყოს, ვითარმედ: რომელსა იგინი უსასყიდ\ლოდ
Line: 33    თავს-იდებენ, თქუენ, უკუეთუ გნებავს, სასყიდლისა მისთჳს წარუ\ვალისა
Line: 34    თავს-იდევით ნეფსით აღჳრსხმაჲ გულისთქუმისაჲ. ხოლო რომელ-\იგი
Line: 35    თქუა, თუ: "არიან საჭურისნი, რომელთა გამოისაჭურისნეს თავნი
Page: III-176   Line: 1    თჳსნი სასუფეველისათჳს ცათაჲსა", არა თუ ჴორციელსა გამოსაჭურისება\სა
Line: 2    იტყჳს, რომელი მოკუეთითა ასოთაჲთა იქმნების, ნუ იყოფინ! არამედ
Line: 3    გულისსიტყუათა ბოროტთა აღჴოცასა იტყჳს და ბოროტთა გულისთქუმათა
Line: 4    წინააღდგომასა და აღმოფხურასა.

Line: 5       ხოლო გამო-თუ-ვინმე-ისაჭურისოს თავი თჳსი ჴორციელთა ასოთა მოკუეთი\თა,
Line: 6    იგი უფროჲსად წყევასა ქუეშე არს, რამეთუ კაცის-მკლველთა საქმესა
Line: 7    იქმს და მიზეზსა სიტყჳსასა მისცემს მათ, რომელნი დაბადებულთა ღმრთი\სათა
Line: 8    სძაგებენ, და მანიქეველთა პირსა აღაღებს და საქმესა იქმს საწარმარ\თოსა;
Line: 9    რამეთუ გამოსაჭურისვაჲ კაცთაჲ, რომელი იქმნების მოკუეთითა
Line: 10    ასოთაჲთა, პირველითგანვე საეშმაკოჲსა ღონისა საქმე იქმნა განზრახვითა
Line: 11    სატანაჲსითა, რაჲთა საქმე ღმრთისაჲ შეასმინოს და ცხოელსა მას ღმრთი\სა
Line: 12    მიერ დაბადებულსა ავნოს და ასწაოს კაცთა საქმე უცხოჲ; რაჲთა არა
Line: 13    ნებასა თჳთმფლობელსა და ძალსა გონებისასა მიაჩემებდენ აღჳრსხმასა
Line: 14    გულისთქუმათასა, არამედ ბუნებასა ასოთასა.

Line: 15       ამისთჳსცა უმრავლესნი საჭურისთა მათგანნი ურიდად ცოდვენ უშიშე\ბისათჳს
Line: 16    შვილიერებისა და სხუათა უძჳრესთა საქმეთა ერევიან. ორკერძოვე
Line: 17    უკუე ავნებს კაცთა ესე საქმე, ასოთა მოჰკუეთს და გონებისა კეთილთა
Line: 18    მიმართ გულსმოდგინებასა დააყენებს.

Line: 19       ხოლო ესე ყოველი ღონისძიებაჲ ეშმაკმან განაწესა, ესე შჯული მის
Line: 20    მიერ დადებული არს, რაჲთა ყოველსავე ზედა ღმრთისა მიერ მოცემულსა
Line: 21    ჩუენდა აზნაურებასა ავნოს და დაარწმუნოს კაცთა, თუ ბოროტნი ბუნებით\ნი
Line: 22    არიანო, და სხუაჲ უმრავლესი უშჯულოებისა გულისსიტყუაჲ დასთესოს
Line: 23    სოფელსა შინა, რამეთუ ესევითარნი არიან ღონენი მისნი.

Line: 24       ამისთჳს გევედრები, საყუარელნო, ივლტოდეთ ესევითარისა მის უშჯუ\ლოებისაგან;
Line: 25    რამეთუ პირველთქუმულთა მათ თანა ამასცა ვიტყჳ, ვითარმედ:
Line: 26    არცა გულისთქუმანი ამის საქმისა მიერ განქარდებიან, არამედ უმეტესადღა
Line: 27    განძჳნდებიან, რამეთუ სხუათაგან აქუს კაცთა შორის თესლსა მცენარებაჲ
Line: 28    და სხჳთ კერძო იქმნების ღელვაჲ გულისთქუმათაჲ. და რომელნიმე იტყჳან,
Line: 29    თუ: ტჳნისაგან; სხუანი იტყჳან, თუ: თირკუმელთაგან გულისთქუმისა დინებაჲ
Line: 30    გამოეცენების. ხოლო მე ვიტყჳ, ვითარმედ: არაჲ ვინაჲ არს სხუაგნით,
Line: 31    გარნა გულისაგან გემოთმოყუარისა და გონებისაგან უდებებითა დაჴსნილი\სა.
Line: 32    ხოლო უკუეთუ გონებამან სიწმიდე შეიკრძალოს, ბუნებითისა აღძრვისა\გან
Line: 33    ვნებაჲ არარაჲ იქმნების. ესრეთ უკუე აჴსენნა რაჲ უფალმან საჭურისნი
Line: 34    იგი, ცუდად და ამაოდ საჭურისნი, უკუეთუ არა შეიკრძალონ გონებითი
Line: 35    სიწმიდე; და კუალად აჴსენნა, რომელთა სასუფეველისათჳს ცათაჲსა გამო\ისაჭურისნეს
Line: 36    თავნი თჳსნი, ესე არიან სიწმიდისა და ქალწულებისა მუ\შაკნი,
Page: III-177   Line: 1    მეყსეულად შესძინა და თქუა: "რომელი შემძლებელ არს დატევნად,
Line: 2    დაიტიენ". ესე ამისთჳს თქუა, რაჲთა გამოაჩინოს სიმაღლე სათნოებისაჲ
Line: 3    მის და სურვიელ-ყვნეს ყოველნი მისა მიმართ. რამეთუ ფრიადისა მის
Line: 4    სახიერებისა მისისათჳს არა შეაწყუდია საქმე ესე ჭირსა და იძულებასა
Line: 5    შჯულისასა, არამედ ნებასა კაცად-კაცადისასა ზედა დადვა გამორჩევაჲ
Line: 6    მისი, რაჲთა ნეფსითი იყოს კეთილი იგი და რაჲთა ვერვინ თქუას, თუ:
Line: 7    ქორწინებასა სძაგებს. რამეთუ კეთილ არს ქორწინებაჲ წესიერი და განყე\ნებული
Line: 8    ბოროტთა ტრფიალთაგან, რაჲთა იყოს შვილიერებისათჳს ოდენ.
Line: 9    კეთილ არს იგი, გარნა უაღრეს არს და უმჯობეს ქალწულებაჲ; დაღაცათუ
Line: 10    ძნელ არს და საშრომელ, არამედ რომელსა აქუნდეს წადიერებაჲ და ჴელ-\ყოს,
Line: 11    მიეცემის მას შეწევნაჲ ღმრთისაჲ წარმართებად, უკუეთუ ოდენ არა
Line: 12    დააყენოს შეწევნაჲ მისი სხჳსა რაჲსმე ვნებისა მძლავრებამან, გინა თუ
Line: 13    ამპარტავანებამან და ზუაობამან, გინა თუ განკითხვამან და შეურაცხებამან
Line: 14    მოყუსისამან, ანუ სხუამან რამანმე ესევითარმან უდებებამან და დაჴსნილე\ბამან
Line: 15    გონებისამან, რამეთუ იქმნების თუალითაცა სიძვაჲ და განრყუნაჲ
Line: 16    ქალწულებისაჲ; იქმნების ენითაცა ბოროტადმეტყუელითა შეგინებაჲ; იქმ\ნების
Line: 17    ჴელითაცა უწესოდ მიყოფითა ბრალსა მას შთავრდომად ცოდვისასა;
Line: 18    იქმნების გონებითაცა შეგინებაჲ, გამოსახვითა ბოროტთა საქმეთაჲთა, რამე\თუ
Line: 19    გამოსახვაჲცა იგი ნაწილი არს სიძვისაჲ და უჯერო არს კერპებისა მის
Line: 20    ბილწთა საქმეთაჲსა გამოსახვაჲ სულსა შინა. ამისთჳსცა თქუა უფალმან,
Line: 21    ვითარმედ: "არა ყოველთა დაიტიონ სიტყუაჲ ესე", რაჲთა გამოაჩინოს,
Line: 22    ვითარმედ შრომაჲ უჴმს და განკრძალვაჲ, რომელსა სუროდის ქალწულები\სათჳს,
Line: 23    და მერმე მოსცეს მას ღმერთმან მისმიერი შეწევნაჲ.

Line: 24       ჰხედავა, ვითარ უკეთურებისაგან სხუათაჲსა სხუანი შეიძენენ? რამეთუ
Line: 25    მოუჴდეს ფარისეველნი და ჰკითხეს უფალსა და წარვიდეს უსარგებლოდ,
Line: 26    რამეთუ არა სარგებელისათჳს ჰკითხეს, არამედ გამოცდისათჳს. ხოლო
Line: 27    მათდა მიმართ თქუმულისა სიტყჳსაგან მოვიდეს მოწაფენი კითხვად სიტყ\უათა
Line: 28    ამათ, და ესმა მოძღურებაჲ საღმრთოჲ, და ისწავეს წესი სულიერისა
Line: 29    და მაღლისა მოქალაქობისაჲ.

Part: s  
Line: 30       სახარებაჲ: "მაშინ მოჰგუარეს მას ყრმები, რაჲთამცა
Line: 31    ჴელი დასდვა მათ და აკურთხნა იგინი. ხოლო მოწაფენი ჰრისხვიდეს მათ.
Line: 32    ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: აცადეთ ყრმებსა მაგას მოსლვად ჩემდა და ნუ
Line: 33    აყენებთ მაგათ, რამეთუ ეგევითართაჲ არს სასუფეველი ცათაჲ. და დასდვა
Line: 34    მათ ზედა ჴელი" (19,13-15 Link to adisntLink to cinantLink to giornt Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 35       თარგმანი: მოწაფენი პატივისა მისისათჳს ჰრისხვიდეს მათ,
Line: 36    რომელთა მოჰგუარეს ყრმები იგი, ხოლო უფალი ასწავებს მათ სიმდაბლე\სა.
Page: III-178   Line: 1    ამისთჳს შეიწყნარებს ყრმათა მათ და ჴელსა დასდებს და იტყჳს:
Line: 2    "ესევითართაჲ არსო სასუფეველი ცათაჲ", ვითარცა ზემო თქუა. აწ უკუე
Line: 3    ჩუენცა თუ გუნებავს სასუფეველისა ცათაჲსა მკჳდრ-ყოფად, ესევითარი ესე
Line: 4    სასოებაჲ შევიტკბოთ; რამეთუ ესე არს სრული სათნოებაჲ, რაჲთა კაცი
Line: 5    გულისჴმისყოფით წრფელ იყოს, ესე არს ცხორებაჲ ანგელოზებრი. ამისთჳს
Line: 6    ჰნატრის ყრმათა უმანკოთა, რამეთუ სული ესევითარისა ყრმისაჲ თავისუ\ფალ
Line: 7    არს ყოველთა ვნებათაგან, არა აქუს ძჳრის-ჴსენებაჲ, არცა რისხვაჲ,
Line: 8    არცა შურისგებაჲ, არცა გულისთქუმანი ბოროტნი, არარას ნამეტნავსა და
Line: 9    მეტსა ეძიებს, არამედ ძუძუსა ხოლო დედისასა, საზრდელად ბუნებისა, არა
Line: 10    მწუხარე არს დაჭირვებისათჳს საფასეთაჲსა, ვითარ ესე ჩუენ, არცა მოხა\რულ
Line: 11    არს დიდებისათჳს გინა თუ სიმდიდრისა წარმავალისა, ვითარ ესე
Line: 12    ჩუენ ვიქმთ. ამისთჳს თქუა, ვითარმედ: "ესევითართაჲ არს სასუფეველი
Line: 13    ცათაჲ", რაჲთა ნებითა ჩუენითა და გულისჴმისყოფითა აღვასრულებდეთ
Line: 14    კეთილთა მათ სათნოებათა, რომელნი ჩჩჳლთა ბუნებით ჰქონან: უმანკოებასა
Line: 15    და სიწრფოებასა და სიმდაბლესა. ვინაჲთგან ყოველსა მას უკეთურებასა
Line: 16    მწიგნობარნი იგი და ფარისეველნი მანკიერებისაგან და ამპარტავანებისა
Line: 17    იქმოდეს, ამისთჳს მარადის მოწაფეთა უფალი უმანკოებასა და სიმდაბლესა
Line: 18    ასწავლიდა, რამეთუ ეგულებოდა მათ წინამძღუარ-ყოფად ყოვლისა სოფ\ლისა,
Line: 19    ხოლო წინამძღურობაჲ, უკუეთუ არა დიდად ეკრძალოს კაცი, ამპარ\ტავანებად
Line: 20    მოიყვანებს, ვითარ-იგი შეემთხჳა ფარისეველთა, და თავსა მას
Line: 21    უკეთურებისასა მიიწინეს ამპარტავანებითა თჳსითა, ვიდრეღა განცდად უფლისა
Line: 22    იკადრებდეს, და მიიღეს წყევაჲ და წარწყმდეს. ხოლო ყრმანი იგი, თავის\უფალნი
Line: 23    ესევითართა მათ ვნებათაგან, ღირს იქმნეს კურთხევასა უფლისასა.
Line: 24    ამისთჳს მოწაფეთა ესევითარსა მას წესსა სათნოებისასა ასწავებს სახიერი
Line: 25    იგი მოძღუარი და კაცთმოყუარე უფალი.


Part: S  
Line: 26  სწავლაჲ ჲბ

Line: 27  უმანკოებისათჳს და ძჳრუჴსენებლობისა


Line: 28       აწ უკუე, საყუარელნო, ვიქმნეთ ჩუენცა, ვითარცა ყრმანი, არა გონებითა,
Line: 29    არამედ ბოროტისათჳს ჩჩჳლ ვიყვნეთ, ხოლო გონებითა -- სრულ. რამეთუ
Line: 30    კაცი მანკიერი და მზაკუვარი ვერ შევიდეს სასუფეველსა ცათასა, არამედ
Line: 31    ჯოჯოხეთი დაიმკჳდროს. და პირველ ჯოჯოხეთისაცა აქავე უკეთურებაჲ
Line: 32    და ზაკუვაჲ დამსჯელ არიან კაცისა. და გულისჴმა-ყავ, ვითარ შეემთხჳა
Line: 33    ესე მრავალთა: საულ მანკიერ იყო და მზაკუვარ, ხოლო დავით -- უმანკო
Page: III-179   Line: 1    და წრფელ. იხილეთ უკუე, თუ ვინ უმჯობეს იქმნა. არა ორგზის ჴელად
Line: 2    იგდოა დავით, და უფალ იქმნა მოკლვად მისა? და არა თავს-იდვა ქმნად
Line: 3    ესევითარსა საქმესა ესოდენთა ბოროტთა მისთა ზედა. და მარადის მეოტი
Line: 4    იგი და დევნული მეფისა მის და ერთა მრავალთა ჴელმწიფისა უძლიერეს
Line: 5    იყო და უბრწყინვალეს, ამისთჳს, რამეთუ იგი მანკიერებითა სავსე იყო და
Line: 6    ესე -- უმანკოებითა. და ესევითარისა მის მანკიერებისა და მზაკუვარებისა
Line: 7    მისისათჳს დაუტევა იგი უფალმან და მიეცა ჴელსა მტერთასა, ხოლო
Line: 8    დავითს, მისისა მის სიწრფოებისათჳს და უმანკოებისა და ძჳრუჴსენებლო\ბისა,
Line: 9    შემწე ეყო და განუმარჯუა ყოველივე კეთილი, და იჴსნა ყოველთაგან
Line: 10    მტერთა მისთა.

Line: 11       აწ უკუე ჩუენცა, ძმანო, ვჰბაძვიდეთ მას და მსგავსთა მისთა წმიდათა და
Line: 12    მოშიშთა უფლისათა. განვაგდოთ ჩუენგან ყოველივე ზაკუვაჲ, ყოველივე
Line: 13    მანქანებაჲ, ყოველივე ორგულებაჲ და მანკიერებაჲ; უფროჲსად მოვიგოთ
Line: 14    სიმდაბლე, სიმშჳდე, სიწრფოებაჲ და უმანკოებაჲ, უზაკუველობაჲ, სიმარ\ტივე
Line: 15    და სიყუარული, ვიქმნეთ ტრფიალ სათნოებისა, რაჲთა ამასცა საწუთ\როსა
Line: 16    ფრიადი გუაქუნდეს მშჳდობაჲ და მყუდროებაჲ და ყოველთა მიერ
Line: 17    საყუარელ ვიყვნეთ და პატივცემულ და მერმესა მას საუკუნესა მივემთხჳნეთ
Line: 18    კეთილთა მათ წარუვალთა სასუფეველსა შინა ცათასა, მადლითა და კაცთ\მოყუარებითა
Line: 19    უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესითა, რომლისაჲ არს დიდებაჲ
Line: 20    და სიმტკიცე თანა მამით და სულით წმიდითურთ აწ და მარადის და
Line: 21    უკუნითი უკუნისამდე, ამენ.

Line: 22       წმიდანო და სათნონო ქრისტესნო, ვინ აღმოიკითხვიდეთ, ლოცვა-ყავთ სანატრელთა მამა\თა
Line: 23    ჩუენთათჳს: მამისა იოვანესთჳს და მამისა ეფთჳმესთჳს, რომელთა გჳთარგმანეს წმიდაჲ
Line: 24    ესე სახარებაჲ.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.