TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 65
Previous part

Chapter: 64  
Line: 1  თავი ჲდ


Part: T  
Line: 2       სიტყუაჲ ესე: "მაშინ მიუგო პეტრე და ჰრქუა იესუს: უფალო,
Line: 3    
აჰა, ესერა, ჩუენ ყოველი დაუტევეთ და შეგიდეგით შენ; რაჲ-მე იყოს
Line: 4    
ჩუენთჳს?" (19,27 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Line: 5       
რომელსა იტყჳ, , ნეტარო პეტრე, თუ: "ყოველი დაუტევეთ?" ბადეთა
Line: 6    
იტყჳა, ანუ სათხეველთა, ანუ ლერწამსა, ანუ ნავსა, ანუ თევზობასა? ამას
Line: 7    
ყოველსა იტყჳა? ჰე, ჭეშმარიტადო, მომიგებს მოციქული; გარნა არა ზუაო\ბით
Line: 8    
ვიტყჳ ამას, ანუ სიქადულით, არამედ რაჲთა კითხვითა ამით ჩემითა
Line: 9    
შორის შემოვიყვანო კრებული იგი გლახაკთაჲ. ვინაჲთგან თქუა უფალმან,
Line: 10    
ვითარმედ: "უკუეთუ გნებავს, რაჲთა სრულ იყო, წარვედ, განყიდე მონაგები
Line: 11    
შენი და მიეც გლახაკთა და გაქუნდეს საუნჯე ცათა შინა", რაჲთა არავინ
Line: 12    
თქუას გლახათაგანმან, ვითარმედ: რაჲ არს, უკუეთუ არა მაქუნდეს მონაგე\ბი,
Line: 13    
არა ჴელ-მეწიფების სრულყოფაჲ? ამისთჳს ჰკითხა პეტრე, რაჲთა
Line: 14    
ისწაო შენ, გლახაკო, ვითარმედ არარაჲთა ნაკლულევან ხარ, უკუეთუ
Line: 15    
გინდეს სრულყოფაჲ. ამისთჳს ჰკითხა პეტრე, რაჲთა არა სხჳსა ვისგანმე
Line: 16    
ისწაო და იჭუეულ იყო, არამედ პეტრესგან, თავისა მის მოციქულთაჲსა, და
Line: 17    
მტკიცედ შეიწყნარო. ამის ესევითარისა ჯერისათჳს მიიჩემა პეტრე პირი
Line: 18    
ყოვლისა სოფლისაჲ და ამისთჳს თქუა ესრეთ. უკუეთუ არა, თავისა თჳსი\სათჳს
Line: 19    
მან პირველისა მისგან სიტყჳსა არა იცოდაა? რამეთუ რომლისადა
Line: 20    
რწმუნებულ იყვნეს კლიტენი სასუფეველისანი, არა იცოდაა, ვითარმედ იგი
Line: 21    
მუნ შესლვად იყო? არამედ ყოველთათჳს ჰკითხა.

Line: 22       
და იხილე გონიერებით კითხვაჲ მისი. ვინაჲთგან უფალმან მდიდარსა მას
Line: 23    
ორი ესე ამცნო: განსყიდაჲ მონაგებთაჲ და მიცემაჲ გლახაკთა და, მეორედ,
Line: 24    
შედგომაჲ მისი, ამისთჳს აწ მოციქულმანცა ორი ესე თქუა: "აჰა, ესერა,
Line: 25    
ყოველი დაუტევეთო და შეგიდეგით შენ"; რამეთუ დატევებაჲ ყოვლისაჲ
Line: 26    
შედგომისათჳს უფლისა იქმნა, და შედგომაჲ იგი დატევებითა ყოვლისაჲთა
Line: 27    
უადვილეს და მტკიცე გამოჩნდა.

Part: s  
Line: 28       
სახარებაჲ: "ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ
Line: 29    
თქუენ, რომელნი შემომიდეგით მე, მერმესა მას მოსლვასა, რაჟამს და\ჯდეს
Line: 30    
ძე კაცისაჲ საყდართა დიდებისა თჳსისათა, დასხდეთ თქუენცა
Line: 31    
ათორმეტთა საყდართა განშჯად ათორმეტთა ნათესავთა ისრაჱლისათა"
Line: 32    
(19,28 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 33       
თარგმანი: თქუეს ვიეთმე, ვითარმედ: ვითარ აღესრულოს სიტყუაჲ
Line: 34    
ესე უფლისაჲ? რამეთუ მაშინ, ოდეს ესე თქუა, იუდაცა მათ თანა იყო. რაჲ
Line: 35    
არს უკუე, იუდაცა დაჯდეს საყდარსა ზედა? ესე არა ეგების. ვითარ უკუე
Page: III-187   Line: 1    
აღესრულოს ბრძანებაჲ უფლისაჲ ამის პირისათჳს? ისმინეთ მეტყუელთა
Line: 2    
მაგათ, თუ ვითარ გულისჴმა-ჰყოთ: შჯული განწესებულ არს ღმრთისა
Line: 3    
მიერ და აღწერილ არს წიგნსა შინა იერემია წინაჲსწარმეტყუელისასა,
Line: 4    
რომელიცა წარუკითხა მან ჰურიათა, და ესრეთ იტყჳს: "აღსასრული ვთქუა
Line: 5    
ნათესავთა ზედა, გინა მეფეთა ზედა, მოსპოლვად და დარღუევად მათდა და
Line: 6    
წარწყმედად მათდა; და მოიქცეს ნათესავი იგი უკეთურებათაგან მათთა და
Line: 7    
მე შევინანო ბოროტებათა მათთათჳს, რომელნი ვზრახენ ყოფად მათდა. და
Line: 8    
სრულიად ვთქუა ნათესავსა ზედა და მეფობასა ზედა აღშენებად მათდა და
Line: 9    
დანერგვად მათდა; და ყონ ბოროტი წინაშე ჩემსა, არასმენად ჴმისა ჩემისა,
Line: 10    
და მეცა შევინანნე კეთილთა მათთჳს, რომელნი ვთქუენ ყოფად მათდა"1.
Line: 11    
იტყჳს უკუე, ვითარმედ ამას წესსა დავიმარხავ კეთილსაცა ზედა და ძჳრსა\ცა:
Line: 12    
უკუეთუ ვთქუა აღშენებად ნათესავსაო და გამოაჩინნენ მათ თავნი თჳსნი
Line: 13    
უღირსად აღთქუმისა მის, არღარა აღვასრულო აღთქუმაჲ იგი, ვითარცა
Line: 14    
იქმნა დაბადებასა კაცისასა, რამეთუ თქუა: შიში თქუენი და ზარი თქუენი
Line: 15    
იყავნ მჴეცთა ზედა, და არა იქმნა, რამეთუ უღირსად გამოვაჩინენით თავნი
Line: 16    
ჩუენნი ესევითარისა მის ჴელმწიფებისა. ეგრეთვე შეემთხჳა იუდას. ამისთჳსცა
Line: 17    
თქუა ესრეთ წინაჲსწარმეტყუელისა მიერ, რაჲთა არცა ცოდვილთა წა\რიკუეთონ
Line: 18    
სასოებაჲ და ეგნენ უნანელად, არცა რომელნი ჰგონებდენ თავთა
Line: 19    
თჳსთა სიმართლესა შინა, უდებ იქმნენ. ორსავე ამას ჰკურნებს და იტყჳს:
Line: 20    
უკუეთუ ვთქუა ტანჯვაჲ შენთჳს, კაცო, ნუ წარიკუეთ სასოებასა, რამეთუ
Line: 21    
ჴელ-გეწიფების სინანულად და დაჴსნად რისხვისა ჩემისა, ვითარ-იგი ქმნეს
Line: 22    
ნინეველთა; და კუალად, უკუეთუ აღგითქუა კეთილი რაჲმე, ნუ უზრუნველ
Line: 23    
იქმნები აღთქუმისა მისთჳს, რამეთუ უღირს თუ იპოო, არარას გერგოს
Line: 24    
აღთქუმაჲ იგი ჩემი, არამედ უფროჲსად ტანჯვისა მიზეზ გექმნას, რამეთუ
Line: 25    
მე ღირსთა აღუთქუამ აღთქუმასა ჩემსა. ესრეთ არს სიტყუაჲ უფლისაჲ.
Line: 26    
ამისთჳსცა მაშინ ეტყოდა რაჲ მოწაფეთა, არა ესრეთ მარტივად თქუა, თუ:
Line: 27    
დასხდეთ თქუენ ათორმეტთა საყდართა, არამედ ესრეთ თქუა, რამეთუ:
Line: 28    
"თქუენ, რომელნი შემომიდეგით მე, დასხდეთო ათორმეტთა საყდართა",
Line: 29    
რაჲთა სიტყჳთა ამით იუდაცა კიდე განაშოროს სიტყჳსა მისგან, და რომელთა
Line: 30    
შემდგომად ამისა ეგულებოდა შედგომად კუალსა უფლისასა და მცნებათა
Line: 31    
მათ მისთა ყოვლადწმიდათა, მისცეს სასოებაჲ კეთილი. რამეთუ არცა კეთილნი
Line: 32    
იგი აღთქუმანი მოციქულთათჳს ოდენ განუწესებიან, არამედ ყოველთათჳს
Line: 33    
წმიდათა, არცა უღირსთათჳს თქუმულნი სატანჯველნი იუდაჲსთჳს არიან,
Line: 34    
არამედ სხუათათჳსცა მსგავსთა მისთა. რამეთუ მოციქულთა მერმისა მის
Line: 35    
საუკუნოჲსა პატივი აღუთქუა, ვითარცა აღმაღლებულთა ყოვლისავე სოფ\ლისაგან
Line: 36    
და არამეძიებელთა ამის საწუთროჲსათა, ხოლო სხუათა, რომელ\ნი
Page: III-188   Line: 1    
ჯერეთ ვერ ესევითარსა საზომსა იყვნენ, ეტყჳს:

Part: s  
Line: 2       
სახარებაჲ: "ყოველმან, რომელმან დაუტეოს სახლი გინა ძმანი
Line: 3    
ანუ დანი ანუ მამაჲ ანუ დედაჲ ანუ ცოლი ანუ შვილნი ანუ ქუეყანაჲ
Line: 4    
სახელისა ჩემისათჳს, ასი წილი მიიღოს ჟამსა ამას და ცხორებაჲ საუკუ\ნოჲ
Line: 5    
დაიმკჳდროს" (19,29 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 6       
თარგმანი: რაჲთა არა ჰგონებდენ, რომელთა ესმოდის ზემოთქუმუ\ლი
Line: 7    
იგი სიტყუაჲ, თუ განთჳსებულ არს დიდებაჲ საუკუნოჲსაჲ მის მო\ციქულთათჳს
Line: 8    
ხოლო, ამისთჳს განჰმარტა სიტყუაჲ თჳსი და განჰფინა
Line: 9    
აღთქუმაჲ იგი ყოველსა ზედა სოფელსა, აქაცა აღუთქუა და მას საუკუნე\საცა.
Line: 10    
რამეთუ მოწაფეთაცა, ოდეს უსწავლელღა იყვნეს და უძლურ,
Line: 11    
საწუთროჲსასაცა უქადებდა. ოდეს-იგი უწოდდა, ჰრქუა მათ, ვითარმედ:
Line: 12    
"გყვნე თქუენ მესათხევლე კაცთა"1, ხოლო ვინაჲთგან აღამაღლა საზომი
Line: 13    
სათნოებისა მათისაჲ, მერმე საუკუნოჲსა მისთჳს ხოლო იწყო მითხრობად,
Line: 14    
და სოფლისა ამისგან სრულიად განაშორებდა. ხოლო რაჲ არს სიტყუაჲ
Line: 15    
ესე, თუ: "დასხდეთ ათორმეტთა საყდართა, განსჯად ათორმეტთა ნათესავ\თა
Line: 16    
ისრაჱლისათა?" ესე იგი არს, ვითარმედ: იყვნეთ დამსჯელ მათდა;
Line: 17    
რამეთუ არა თუ მსაჯულად ეგულების მათ დაჯდომაჲ, -- ესე საქმე მხო\ლოჲსა
Line: 18    
ქრისტესი არს, ძისა ღმრთისაჲ, -- არამედ ვითარცა თქუა, ვი\თარმედ:
Line: 19    
"დედოფალი სამხრისაჲ აღდგეს საშჯელსა მას ნათესავისა ამის
Line: 20    
თანა და დასაჯოს იგი; და კაცნი ნინეველნი დაშჯიდენ ნათესავსა ამასო"2,
Line: 21    
ეგრეთვე მოციქულთათჳს იტყჳს. ამისთჳსცა არა თქუა, თუ: დასხდეთ გან\სჯად
Line: 22    
წარმართთა, ანუ განსჯად სოფლისა, არამედ "ნათესავთა ისრაჱლი\სათაო",
Line: 23    
ვინაჲთგან მოციქულნი წესთა მათ შინა ებრაელთასა აღზრდილ
Line: 24    
იყვნეს და მასვე შჯულსა და მასვე მოქალაქობასა შინა. უკუეთუ თქუან
Line: 25    
ჰურიათა, ვითარმედ: ამისთჳს ვერ გურწმენა ქრისტე, რამეთუ შჯული
Line: 26    
ჩუენი გუაყენებდა და წესნი იგი მამულნი, მაშინ შემოვიდენ შორის მო\ციქულნი,
Line: 27    
რომელთა იგივე შჯული აქუნდა და იგივე წესნი და არა ვინაჲ
Line: 28    
დაიხრწინეს რწმუნებად ქრისტესა, და დასაჯნენ იგინი, ვითარცა იტყჳს
Line: 29    
სხუასა ადგილსა, ვითარმედ: "დამსჯელ თქუენდა იყვნენო იგინი"3. თქუას
Line: 30    
ვინმე, ვითარმედ: და რაჲ დიდი სასყიდელი აღუთქუა ესე, უკუეთუ სწორად
Line: 31    
ნინეველთა და დედოფლისა მის სამხრისა მიეცემის მათ მისაგებელი? არა\მედ
Line: 32    
გულისჴმა-ყავ გამომეძიებელმან მან, ვითარმედ სხუანიცა მრავალნი
Line: 33    
კეთილნი აღუთქუნა მათ და არა თუ ესე ხოლო განუწესა მისაგებელად და
Line: 34    
სასყიდელად მათდა. გარნა აქაცა მებრ არარაჲ არს მსგავსებაჲ მოციქულთაჲ
Line: 35    
და ნინეველთაჲ, რამეთუ მათთჳს ესრეთ იტყჳს ლიტონად: "კაცნი ნინევისა\ნი
Page: III-189   Line: 1    
აღდგენ სასჯელსა მას ნათესავისა ამის თანა და დაშჯიდენ მას; და
Line: 2    
დედოფალი იგი სამხრისაჲ აღდგეს საშჯელსა მას ნათესავისა ამის თანა და
Line: 3    
დასაჯოს იგი"; ხოლო მოციქულთათჳს არა ესრეთ თქუა, არამედ ეტყჳს:
Line: 4    
"რაჟამს დაჯდეს ძე კაცისაჲ საყდართა დიდებისა თჳსისათა, დასხდეთ
Line: 5    
თქუენცა ათორმეტთა საყდართა, განსჯად ათორმეტთა ნათესავთა ისრაჱლი\სათა".
Line: 6    
ამით გამოაჩინა, ვითარმედ ზიარ სუფევისა და დიდებისა მისისა\ყოფად
Line: 7    
არიან, ვითარცა პავლე იტყჳს, ვითარმედ: "უკუეთუ დავითმინოთ,
Line: 8    
მის თანა ვსუფევდეთ"1. რამეთუ რომელ იტყჳს, თუ: "დასხდეთ ათორმეტთა
Line: 9    
საყდართა", არა თუ დაჯდომასა მოასწავებს, რამეთუ იგი მხოლოჲ არს,
Line: 10    
რომელსა ეგულების დაჯდომაჲ განკითხვად ცხოელთა და მკუდართა, არა\მედ
Line: 11    
სიტყჳთა ამით და სახელითა საყდართაჲთა მოასწავა გამოუთქუმელი
Line: 12    
იგი დიდებაჲ და პატივი, რომელ ეგულების მაშინ მინიჭებად წმიდათა
Line: 13    
მოციქულთადა. და მათთჳს ესრეთ თქუა, ხოლო სხუათა მოშიშთა მისთა
Line: 14    
აღუთქუა ასი წილი სასყიდელი აქავე და მერმესა მას საუკუნესა ცხორებაჲ
Line: 15    
საუკუნოჲ. ხოლო ვინაჲთგან სხუათა ესრეთ აღუთქუა, რაბამ უაღრესი
Line: 16    
ყოფად არს და უზეშთაესი დიდებაჲ მოწაფეთა მისთაჲ? ხოლო ესეცა მებრ
Line: 17    
აღესრულავე მათ ზედა, ვითარმედ: "ასი წილი ჟამსა ამას", რამეთუ დაუ\ტევეს
Line: 18    
თევზობაჲ, და იქმნეს მოძღუარ ყოვლისა სოფლისა; და ყოველნი
Line: 19    
მონაგებთა თჳსთა და თავთაცა თჳსთა ჴელმწიფებასა მათსა მისცემდეს და
Line: 20    
სიკუდილადცა მათთჳს მზა იყვნეს, ვიდრეღა პავლე მრავალთათჳს წამებს
Line: 21    
ესევითარსა გულსმოდგინებისა, ვითარ-იგი გალატელთა მიუწერა: "ვითარცა
Line: 22    
ანგელოზი ღმრთისაჲ შემიწყნარეთო, ვითარცა ქრისტე იესუ. რამეთუ გე\წამები
Line: 23    
თქუენ, ვითარმედ, შე-თუმცა-საძლებელ იყო, თუალნიმცა თქუენნი
Line: 24    
აღმოიჴადენით და მომცენით მე"2. და შემდგომადცა აღსრულებისა მათისა
Line: 25    
ყოვლისა სოფლისაგან იდიდებიან, და მეფენი და მთავარნი, ვითარცა მონა\ნი,
Line: 26    
მუჴლთმოდრეკით თაყუანის-სცემენ ნაწილთა მათთა, ხოლო საუკუნოჲ
Line: 27    
იგი დიდებაჲ მათი მოუგონებელ არს და გამოუთქუმელ ენითა კაცობრივითა
Line: 28    
და უაღრეს ყოვლისა ცნობისა. ხოლო რომელ-იგი თქუა უფალმან, ვი\თარმედ:
Line: 29    
"რომელმან დაუტეოს მამაჲ და დედაჲ, ცოლი და შვილნი", არა
Line: 30    
თუ ამას ბრძანებს, რაჲთა ესრეთ მარტივად ყოველნივე ქორწინებანი დაიჴს\ნენ
Line: 31    
და ყოველნი მეუღლენი განეშორნენ ურთიერთას, არამედ ვითარცა-იგი
Line: 32    
სულისათჳს იტყოდა რაჲ, ვითარმედ: "რომელმან წარიწყმიდოს სული თჳსი
Line: 33    
ჩემთჳს, მან პოოს იგი"3, არა თუ ესრეთ ბრძანა, რაჲთა მოვიკლვიდეთ
Line: 34    
თავთა თჳსთა, არამედ ესე გუამცნო, რაჲთა მოიწიოს რაჲ ჟამი ესევითარი,
Line: 35    
რომელ ცხორებაჲ ესე საწუთროჲ მიზეზ განრისხებისა ღმრთისა და მისგან

Page: III-190  
Line: 1    
უცხო-ყოფისა გუექმნებოდის, მაშინ სახელისათჳს ღმრთისა არა ვჰრიდოთ
Line: 2    
თავთა თჳსთა მიცემად სიკუდილდ, ეგრეთვე მამა-დედათათჳს და ცოლისა
Line: 3    
და შვილთათჳს გულისჴმა-ყავ. უკუეთუ ხედვიდე, ვითარმედ სული შენი
Line: 4    
წარწყმდების და რისხვაჲ ღმრთისაჲ შენ ზედა მოიწევის, ნურარას პატივ-\სცემ
Line: 5    
უფროჲს ღმრთისა. და კუალად სიტყჳთა ამით სხუასაცა პირსა
Line: 6    
მოასწავებს, რამეთუ ჟამთა მათ დევნულებისათა მრავალნი მამანი შვილთა
Line: 7    
მათთა უშჯულოებად მოიზიდვიდეს, ცოლნი ქმართა ანუ თუ ქმარნი ცოლ\თა;
Line: 8    
გჳბრძანებს უკუე უფალი, ვითარმედ ოდეს ესევითარსა რასმე სულისა
Line: 9    
წარსაწყმედელსა საქმესა ვინ ხედვიდეს, ნუმცა შეურაცხიან ნუცა მშობელ\ნი,
Line: 10    
ნუცა მეუღლე, ანუ შვილნი, ანუ სხუაჲ რაჲმე, არამედ ყოველივე უარ-\ყავნ
Line: 11    
და ცხორებაჲ საუკუნოჲ მოიყიდენ, და ნუცა თუ თავსა თჳსსა ჰრიდებს
Line: 12    
სიკუდილდ მიცემად ღმრთისმსახურებისათჳს. და ნანდჳლვე ესე ესრეთ არს,
Line: 13    
რამეთუ რაჲ სარგებელ ეყოს კაცსა მშობელთაგან ანუ მეუღლისა, ანუ თუ
Line: 14    
შვილთაგან, უკუეთუ სული თჳსი წარიწყმიდოს და ჯოჯოხეთისა მკჳდრად
Line: 15    
გამოჩნდეს? ამისთჳს გულისჴმა-ყავნ კაცად-კაცადმან და ყოვლით კერძო
Line: 16    
ცხორებაჲ სულისა თჳსისაჲ ძიება-ყავნ და აღსრულებაჲ მცნებათა ქრისტესთაჲ
Line: 17    
შეიკრძალენ, რაჲთა აქაცა კეთილი ეყოს და ცხორებაცა საუკუნოჲ მოიგოს.
Line: 18    
ესრეთ განაძლიერნა რაჲ უფალმან გონებანი მოციქულთანი და გამოუცხა\და,
Line: 19    
თუ ვითარნი ნიჭნი და მადლნი მიელიან მათცა და ყოველთა, რომელთა
Line: 20    
სახელისათჳს მისისა დაუტეონ სახლი, ძმანი და დანი, მამაჲ და დედაჲ,
Line: 21    
ცოლი და შვილნი, მერმე შესძინა და თქუა:

Part: s  
Line: 22       
სახარებაჲ: "ხოლო მრავალნი იყვნენ პირველნი უკუანა, და უკუანანი წინა" (19,30 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 23       
თარგმანი: ესე სიტყუაჲ სხუათა მრავალთათჳს თქუმულ არს;
Line: 24    
რამეთუ თქუა ამათთჳსცა ზემოჴსენებულთა, ვითარმედ: მრავალნი უკუანაჲ\სკნელ
Line: 25    
მოსრულნი უაღრეს პირველ მოსრულთასა ყოფად არიან. და კუა\ლად
Line: 26    
თქუა ფარისეველთათჳსცა ურწმუნოთა, ვითარცა პირველ თქუა, ვი\თარმედ:
Line: 27    
"მრავალნი მზის-აღმოსავალით და დასავალით მოვიდოდიან და
Line: 28    
ინაჴ-იდგმიდენ აბრაჰამის თანა და ისაკის თანა და იაკობის თანა სასუფე\ველსა
Line: 29    
ცათასა, ხოლო ძენი იგი სასუფეველისანი განითხინენ ბნელსა მას
Line: 30    
გარესკნელსა"1. ეგრეთვე სახედ აქა მოასწავებს და შემოიღებს იგავსა,
Line: 31    
რაჲთა დიდი გულსმოდგინებაჲ და ნუგეშინის-ცემაჲ მოსცეს უკუანაჲსკნელ
Line: 32    
მოსრულთა მათ. ამისთჳსცა ესრეთ იტყჳს:

Part: s  
Line: 33       
სახარებაჲ: "რამეთუ მსგავს არს სასუფეველი ცათაჲ კაცსა
Line: 34    
სახლისა უფალსა, რომელი განვიდა განთიად დადგინებად მუშაკთა ვენაჴ\სა
Line: 35    
თჳსსა. და აღუთქუა მათ სასყიდელი თითოეულად დრაჰკანი დღესა და
Page: III-191   Line: 1    
წარავლინნა იგინი ვენაჴსა თჳსსა. და განვიდა მესამესა ჟამსა და პოვნა
Line: 2    
სხუანი, მდგომარენი უბანსა ზედა უქმად, და ჰრქუა მათ: მივედით თქუენ\ცა
Line: 3    
ვენაჴსა მას ჩემსა და, რაჲ-იგი იყოს სამართალი, მიგცე თქუენ. ხოლო
Line: 4    
იგინი წარვიდეს. და მერმე განვიდა მეექუსესა და მეცხრესა ჟამსა და ყო
Line: 5    
ეგრე. ხოლო მეათერთმეტესა ჟამსა განვიდა და პოვნა სხუანი მდგომარენი
Line: 6    
და ჰრქუა მათ: რაჲსა სდეგით თქუენ აქა დღე ყოველ უქმად? ხოლო მათ
Line: 7    
ჰრქუეს მას: არავინ დამიდგინნა ჩუენ. ჰრქუა მათ: წარვედით თქუენცა
Line: 8    
ვენაჴსა მას ჩემსა. და ვითარცა შემწუხრდა, ჰრქუა სახლისა უფალმან
Line: 9    
ეზოჲსმოძღუარსა თჳსსა: მოუწოდე მუშაკთა მათ და მიეც სასყიდელი;
Line: 10    
იწყე უკუანაჲსკნელითგან, ვიდრე პირველთამდე. მოვიდეს მეათერთმეტისა
Line: 11    
ჟამისანი იგი და მიიღეს თითოჲ დრაჰკანი. მოვიდეს პირველნიცა იგი და
Line: 12    
ჰგონებდეს, ვითარმედ უფროჲსი მიიღონ, და მიიღეს მათცა თითოჲ დრაჰკანი.
Line: 13    
და მი-რაჲ-იღეს, დრტჳნვიდეს სახლისა უფლისა მისთჳს და იტყოდეს,
Line: 14    
ვითარმედ: უკუანაჲსკნელთა მათ ერთი ხოლო ჟამი დაყვეს, და სწორ
Line: 15    
ჩუენდა ჰყვენ იგინი, რომელთა ვიტჳრთეთ სიმძიმე დღისაჲ და სიცხე.
Line: 16    
ხოლო მან მიუგო ერთსა მათგანსა და ჰრქუა: მოყუასო, არას გავნებ შენ,
Line: 17    
ანუ არა დრაჰკანი ერთი აღგითქუ შენ? მიიღე შენი და ვიდოდე. ხოლო
Line: 18    
მნებავს უკუანაჲსკნელსა ამას მიცემად, ვითარცა შენ. ანუ არა ჯერ-არს
Line: 19    
ჩემდა, რაჲცა მინდეს ყოფად ჩემსა ზედა? არამედ თუალი შენი ვიდრემე
Line: 20    
ბოროტ არს, რამეთუ მე სახიერ ვარ. ესრეთ იყვნენ წინანი უკუანა, და
Line: 21    
უკუანანი წინა, რამეთუ მრავალნი არიან ჩინებულ და მცირედნი რჩეულ"
Line: 22    
(20,1-16 Link to adisntLink to cinantLink to giornt Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 23       
თარგმანი: რაჲსა-მე გულისჴმა-გჳყოფს იგავი ესე? რამეთუ არა
Line: 24    
ეწამების პირველისა მის თავისა აღსასრულსა, არამედ წინააღმდგომად
Line: 25    
ჩანს; რამეთუ აქა გამოაჩინებს, ვითარმედ ყოველთავე სწორი სასყიდელი
Line: 26    
მიიღეს და არა თუ რომელნიმე განცჳვეს და რომელნიმე პატივცემულ
Line: 27    
იქმნეს. ხოლო თავადმან დაწყებასაცა ამის იგავისასა და აღსასრულსაცა
Line: 28    
ესრეთ თქუა, ვითარმედ: "იყვნენ წინანი უკუანა, და უკუანანი წინა,
Line: 29    
რამეთუ მრავალნი არიან ჩინებულ და მცირედნი რჩეულ". ხოლო იგავი არა ამას
Line: 30    
მოასწავებს, არამედ იტყჳს, ვითარმედ: უკუანაჲსკნელნი იგი შეესწორნენ
Line: 31    
სასყიდელსა მას პირველთასა. რასა-მე უკუე მოასწავებს იგავი ესე? რამე\თუ
Line: 32    
კეთილ არს, რაჲთა პირველად პირი იგავისაჲ მის გულისჴმა-ვყოთ და
Line: 33    
მერმე ესეცა სიტყუაჲ განვჰმარტოთ. ვენაჴად მცნებათა და ბრძანებათა
Line: 34    
ღმრთისათა იტყჳს, ხოლო ჟამად საქმისა და შრომისა მისისა -- ცხორებასა
Line: 35    
ამას, და მუშაკად იტყჳს თითოსახედ წოდებულთა მათ საქმესა მას საღმრ\თოსა.
Line: 36    
ხოლო განთიად და მესამესა ჟამსა და მეექუსე და მეცხრესა და
Page: III-192   Line: 1    
მეათერთმეტესა მათ გამოსახავს, რომელნი თითოფერთა ჰასაკთა შინა მო\ვიდეს
Line: 2    
მუშაკობად სათნოებისა და წარემართნეს. ხოლო ესე საძიებელ არს,
Line: 3    
თუ ვითარ პირველისა მის ჟამისანი დღე ყოველ დაშურეს და კეთილად
Line: 4    
სათნო ეყვნეს ღმერთსა და იპოებიან ბოროტითა მით ვნებითა შურისა და
Line: 5    
ჴდომისაჲთა შეპყრობილნი, ვითარცა იტყჳს, ვითარმედ: "დრტჳნვიდეს სახ\ლისა
Line: 6    
უფლისა მისთჳს და იტყოდეს, ვითარმედ: უკუანაჲსკნელთა ამათ
Line: 7    
ერთი ხოლო ჟამი დაყვეს და სწორ ჩუენდა ჰყვენ იგინი, რომელთა ვიტჳრთეთ
Line: 8    
სიმძიმე დღისაჲ და სიცხე"; და უფროჲსად, რომელ არცა ერთი შეემთხუეოდა
Line: 9    
მათ დაჭირვებაჲ, არცა ნაკლულევანებაჲ სასყიდლისა მათისაჲ და ეგრეთცა
Line: 10    
მწუხარე იყვნეს კეთილსა ზედა სხუათასა, რომელ-ესე შურისა ბოროტისა
Line: 11    
საქმე არს; რომლისათჳსცა სახლისა უფალი იგი სიტყუას უგებს მათ და
Line: 12    
ბოროტებასა შესწამებს და ეტყჳს: "არა დრაჰკანი ერთი აღგითქუ შენ?
Line: 13    
მიიღე შენი და ვიდოდე. ხოლო მნებავს უკუანაჲსკნელსა ამას მიცემად,
Line: 14    
ვითარცა შენ. ანუ არა ჯერ-არსა ჩემდა, რაჲცა მინდეს ყოფად ჩემსა ზედა?
Line: 15    
არამედ თუალი შენი ვიდრემე ბოროტ არს, რამეთუ მე სახიერ ვარ". რაჲ
Line: 16    
არს უკუე პირი ამის საქმისაჲ, ანუ რაჲ ეგულების გამოჩინებად ამათ
Line: 17    
სიტყუათაგან? რამეთუ ესე სახე სხუათაცა იგავთა შინა გამოსახა, და ძესა
Line: 18    
მასცა კეთილსა ეგრეთვე მოასწავებს ყოფად. რამეთუ იხილა რაჲ, ვითარ
Line: 19    
უძღები იგი შვილი კეთილად შეიწყნარა სახიერმან მან მამამან, შეწუხნა
Line: 20    
იგი ფრიად და ესევე შეემთხჳა, ვითარცა აწ მუშაკთა ამათთჳს გუეუწყა.

Line: 21       
ხოლო ამათ ესევითართა იგავთათჳს ამას გულისჴმა-ვჰყოფთ, ვითარმედ
Line: 22    
არავინ არს სასუფეველსა ცათასა, რომელიმცა ამის სახისათჳს დრტჳნვიდა,
Line: 23    
ანუ მწუხარე იყო, რამეთუ კრებული იგი მუნ შეკრებულთაჲ შურისა და
Line: 24    
ჴდომისა და დრტჳნვისაგან წმიდა არს. და ვითარმცა ეგებოდა ვნებათა ამათ
Line: 25    
ყოფად მათ შორის? უკუეთუ სოფელსა ამას წმიდანი ცხორებისათჳს
Line: 26    
ცოდვილთაჲსა სულთა თჳსთა დასდებენ, არამცა უფროჲსად მუნ აღივსნესა
Line: 27    
სიხარულითა, იხილნეს რაჲმცა ცოდვილნი სინანულითა ცხორებასა საუკუ\ნესა
Line: 28    
შესრულნი? რაჲსათჳს უკუე ესრეთ გამოსახავს ამათ ესევითართა
Line: 29    
სიტყუათა უფალი ჩუენი და მეუფე იესუ ქრისტე?

Line: 30       
იგავი არს თქუმული ესე, ხოლო იგავთაჲ არა ჯერ-არს ყოვლისავე
Line: 31    
სიტყჳსა გამოწულილვაჲ, არამედ რაჲთა გულისჴმა-ვჰყოფდეთ, თუ რომელ\სა
Line: 32    
პირსა გამოაჩინებს იგავი იგი და მას ზედა განვემტკიცებოდით და
Line: 33    
გამოწულილვასა ყოველთა სიტყუასა თანაწარვჰჴდებოდით.

Line: 34       
აწ უკუე გულისჴმა-ვყოთ, თუ რაჲსათჳს ესრეთ შეჰმზადა იგავი ესე ანუ
Line: 35    
რასა მოასწავებს? ჰნებავს ნუგეშინისცემად და გულსმოდგინე-ყოფად მათა,
Line: 36    
რომელნი უკუანაჲსკნელისა სიბერისა ჟამსა მოვიდენ სინანულად, რაჲთა
Page: III-193   Line: 1    
არა ჰგონებდენ ყოვლადვე, თუ ნაკლულევან რაჲმე არიან. ამისთჳსცა გამოჰსა\ხავს,
Line: 2    
ვითარმედ სხუათა მათ, სიყრმითგან მუშაკთა სათნოებისათა, შეშურ\და,
Line: 3    
იხილნეს რაჲ უკუანაჲსკნელნი იგი შესწორებულად მათდა. არა თუ
Line: 4    
ამას დაამტკიცებს, თუ ჭეშმარიტად შურს მათ და მწუხარე არიან ამის
Line: 5    
ჯერისათჳს, ნუ იყოფინ! არამედ ამას გულისჴმა-გჳყოფს, ვითარმედ უკუა\ნაჲსკნელისა
Line: 6    
მის სიბერისა ჟამსა მოსრულნი სინანულად, უკუეთუ წარე\მართნენ
Line: 7    
სათნოებასა შინა და სინანულსა, დაღაცათუ მცირედ-ჟამ იყოს
Line: 8    
მოღუაწებაჲ იგი მათი, ესოდენსა პატივსა ღირს იქმნებიან, ვიდრეღა შეჰ\გავს,
Line: 9    
თუმცა შეშურდაცა მრავალჟამ დამაშურალთა მათ მოღუაწებასა შინა;
Line: 10    
არა თუ მათ შეშურდების, არამედ შეჰგავს საქმე იგი საშურველ-ყოფად.
Line: 11    
ხოლო ესეცა ღირს არს გულისჴმის-ყოფად, თუ რად არა ყოველნი ადრით\განვე
Line: 12    
იმიზდნა, და არა ყოველთა განთიადთაგანვე მოუწოდა საქმესა მას
Line: 13    
ვენაჴისასა?

Line: 14       
ჰე, რაოდენცა მისგან ჯერ-იყო წოდებად, ადრითგანვე ყოველთა უწოდა
Line: 15    
და დაუცადებელად ჴმამაღლად უწოდს, ხოლო რომელ არა ყოველთა ერთ\ბამად
Line: 16    
ისმინეს წოდებაჲ იგი, გონებამან მან წოდებულთამან ქმნა; ამისთჳს
Line: 17    
რომელნიმე განთიად მოვიდეს, სხუანი სამ ჟამ, სხუანი ექუს ჟამ, სხუანი
Line: 18    
ცხრა ჟამ და სხუანი მეათერთმეტესა ჟამსა, მიმწუხრისა მახლობელად.

Line: 19       
და კუალად ესეცა ვთქუა, ვითარმედ გონებისაებრ მსმენელთაჲსა
Line: 20    
და ვითარცა იცოდა კაცად-კაცადისა თუ ისმენნ, მაშინცა უწოდა, ვითარცა
Line: 21    
პავლე იტყჳს: "რაჟამს სათნო-იყო ღმერთმან, რომელმან გამომირჩია მე
Line: 22    
დედის მუცლით ჩემითგან და მიწოდა მე მადლითა მისითა"1. ხოლო ოდეს
Line: 23    
სათნო-იყო? ოდეს იცოდა, ვითარმედ ისმენს იგი წოდებასა მას; რამეთუ
Line: 24    
ღმერთსა ენება პირველითგანვე, ხოლო ვინაჲთგან იცოდა, ვითარმედ არა
Line: 25    
ისმენს იგი, მიუშუა, და მაშინ სათნო-იყო წოდებად მისა, რაჟამს ეგულებო\და
Line: 26    
მას მორჩილებაჲ. ეგრეთვე ავაზაკსა მას უწოდა. არა თუ პირველცა არა
Line: 27    
ძალ-ედვა წოდებად, არამედ იგი არა ისმენდა. ამისთჳს მაშინ უწოდა, ოდეს
Line: 28    
იცოდა, ვითარმედ ისმინოს. ეგრეთვე ყოველთა, რომელთა მიიღეს ზეგარდა\მო
Line: 29    
წოდებაჲ, კაცად-კაცადსა ოდეს ეგულებოდა მორჩილებაჲ, მაშინცა მიი\ღო
Line: 30    
წოდებაჲ; ხოლო სხუათა მათ ერთა, ესე იგი არს ყოველსა სოფელსა,
Line: 31    
დაუცადებელად უწოდს და ჴმითა მაღლითა იტყჳს: "მოედით ჩემდა ყოველ\ნი
Line: 32    
მაშურალნი და ტჳრთმძიმენი, და მე განგისუენო თქუენ"2.გარნა კაცად-\კაცადი
Line: 33    
ნებისაებრ თჳსისა ისმენს წოდებასა მას, რომელნიმე ადრე და
Line: 34    
რომელნიმე გჳანად; სხუანი ყოვლადვე არა ისმენენ, არამედ უქმობასა მას
Line: 35    
შინა კეთილისასა აღასრულებენ ცხორებასა თჳსსა და ვენაჴსა მას საღმრ\თოსა
Line: 36    
არა შევლენ თჳსითა უბადრუკებითა და დაჴსნილებითა. ხოლო უფა\ლი
Page: III-194   Line: 1    
ყოველთა ყოვლადვე უწოდს და შეწყნარებად მზა არს ადრეცა მიმავალ\თა
Line: 2    
ვენაჴსა მისსა და გჳანადცა. ხოლო რომელ-იგი წერილ არს იგავსა მას
Line: 3    
შინა, ვითარმედ: "ჰრქუეს მეათერთმეტისა ჟამისათა: არავინ დამიდგინნა
Line: 4    
ჩუენ", ესე ნუ ვის აკჳრვებს, რამეთუ, ვითარცა ვთქუ, იგავთა შინა არა
Line: 5    
ჯერ-არს ყოველთავე სიტყუათა გამოწულილვაჲ, არამედ პირი ხოლო და
Line: 6    
ძალი იგავისაჲ მის გულისჴმის-ყოფად. და კუალად ესეცა გულისჴმა-ყავ,
Line: 7    
ვითარმედ იგავსა მასცა შინა არა სახლის უფალი იგი იტყჳს ამას სიტყუა\სა,
Line: 8    
არამედ მუშაკნი. ხოლო მან არა ამხილა, არცა შესწამა, ვითარმედ
Line: 9    
ადრითგან უწოდა, რაჲთა არა შეშინდენ და დაიჴსნენ, არამედ სიტკბოებით
Line: 10    
წარავლინნა ვენაჴად თჳსა. რამეთუ ესე ცხად არს, ვითარმედ რაოდენ
Line: 11    
მისგან ჯერ-იყო, განთიადითგანვე უწოდდა, ვითარცა იგავმან ამანცა გამო\აცხადა,
Line: 12    
ვითარმედ "განვიდა განთიადო დადგინებად მუშაკთა ვენაჴსა თჳს\სა".
Line: 13    
ვინაჲთგან უკუე განვიდა, მიერითგან უწოდდა ყოველთა, დაღაცათუ
Line: 14    
იგინი არა სწორად მივიდეს. ყოვლით კერძოვე უკუე საცნაურ არს, ვი\თარმედ
Line: 15    
მათა მიმართ თქუმულ არს იგავი ესე, რომელნი სიყრმითგან გინა
Line: 16    
სიჭაბუკითგან გინა სიბერესა გინა თუ უგჳანესადცა შევიდენ საქმედ სათ\ნოებათა.
Line: 17    
პირველთა მათ მიმართ, რაჲთა არა ზუაობდენ, არცა აყუედრებდენ
Line: 18    
მეათერთმეტისა ჟამისათა, ხოლო სიბერისა ჟამსა მოსრულთა მათ, რაჲთა
Line: 19    
ისწაონ, ვითარმედ ეგების მცირესაცა ჟამსა შინა ყოვლისავე მოგებაჲ და
Line: 20    
სრულისა სასყიდლისა მიღებაჲ. რამეთუ ვინაჲთგან დატევებისათჳს საფა\სეთაჲსა
Line: 21    
შემოიღო სიტყუაჲ და უარ-ყოფისათჳს ყოველთავე თჳსთა და
Line: 22    
მონაგებთაჲსა სახელისა მისისათჳს, ხოლო საქმესა ამას ფრიადი უჴმდა
Line: 23    
გულსმოდგინებაჲ და სულისა აჴოვნებაჲ, ამისთჳს განაძლიერებს გონებასა
Line: 24    
მსმენელთასა და უჩუენებს, ვითარმედ შესაძლებელ არს უკუანაჲსკნელ
Line: 25    
მოსრულთაცა მიღებად სასყიდელი სრულისა დღისაჲ, და აჩუენებს, ვი\თარმედ
Line: 26    
კაცთმოყუარებისა და სახიერებისა მისისაგან იქმნების ესე, რომე\ლი-იგი
Line: 27    
მიზეზსა ხოლო ეძიებს ჩუენგან და ყოველსავე უხუებით მოგუანიჭებს.
Line: 28    
და უფროჲსად ესე ჰნებავს გამოჩინებად იგავითა ამით, რაჲთა ვცნათ
Line: 29    
წყალობისა და სიტკბოებისა მისისა გამოუთქუმელი იგი და მოუგონებელი
Line: 30    
სიმრავლე. ხოლო რომელ-იგი დაურთო და თქუა: "ესრეთ იყვნენ წინანი
Line: 31    
უკუანა, და უკუანანი წინა, რამეთუ მრავალნი არიან ჩინებულ და მცირედნი
Line: 32    
რჩეულ", ნუ გიკჳრს სიტყუაჲ ესე, რამეთუ არა თუ მუშაკთა მათთჳს,
Line: 33    
იგავსა ამას შინა თქუმულთა, მოასწავებს, არამედ ამას იტყჳს: ვითარცა იგი
Line: 34    
იქმნაო, ეგრეთვე ესე იქმნების. რამეთუ მუშაკთა მათ ზედა არა იქმნა,
Line: 35    
თუმცა წინანი უკუანა ქმნულ იყვნეს, არამედ ყოველნივე შეისწორნეს და
Line: 36    
სწორი სასყიდელი მიიღეს მოულოდებელად და მოუგონებელად. ვითარცა
Page: III-195   Line: 1    
უკუე საქმე ესე, რომელსა არა მოელოდეს, არცა იგონებდეს, შეემთხჳა მათ
Line: 2    
და უკუანაჲსკნელ მოსრულნი იგი სწორ პირველთა მათ იქმნეს, ეგრეთვე
Line: 3    
ესეცა უსაკჳრველესად ქმნად არს, რომელ უკუანაჲსკნელნი უპირატეს პირ\ველთასა
Line: 4    
იქმნენ და წინანი იგი უკუანა. საცნაურ არს უკუე, ვითარმედ ესე
Line: 5    
სიტყუაჲ არა მუშაკთა მათთჳს თქუა, თუ: "იყვნენ წინანი უკუანა, და
Line: 6    
უკუანანი წინა, და თუ მრავალნი არიან ჩინებულ და მცირედნი რჩეულ",
Line: 7    
არამედ სხუათა ვიეთთჳსმე, და საქმე იგი მუშაკთაჲ მათ სახედ ამათსა
Line: 8    
შემოიღო, ვითარმედ ესრეთ იქმნას წინათა მათ უკუანაჲსკნელობაჲ და
Line: 9    
უკუანათა უპირატესობაჲ, ვითარცა მუშაკთა მათ სწორებაჲ მოულოდებე\ლად
Line: 10    
აღესრულაო. ხოლო ვინ არიან წინანი იგი, რომელნი უკუანა იქმნეს
Line: 11    
და უკუანანი -- წინა? ესე გულისჴმა-ყავ ჰურიათათჳს, ურწმუნოებასა შინა
Line: 12    
დადგრომილთა, რომელნი წინა იყვნეს პირველ და მერმე უკუანათა
Line: 13    
უუკუანაჲსკნელეს იქმნეს; ხოლო ერი იგი წარმართთაგანი უკუანა იყო და
Line: 14    
შეურაცხ, და სარწმუნოებითა ქრისტესითა წინა იქმნეს და პატივი უზეშ\თაესი
Line: 15    
მოიღეს.

Line: 16       
კუალად გულისჴმა-ყავ სიტყუაჲ ესე მორწმუნეთაცა შორის, რამეთუ
Line: 17    
რომელნიმე პირველ ბრწყინვიდეს სათნოებითა და მერმე უდებ იქმნეს და
Line: 18    
უკუღმართ წარვიდეს, და სხუანი ცოდვათა შინა განფრდილ იყვნეს და
Line: 19    
მერმე მოიქცეს და სინანულითა უაღრეს მრავალთასა იქმნეს; რამეთუ ესე\ვითართა
Line: 20    
ამათ შეცვალებათა ვხედავთ სარწმუნოებასაცა ზედა და მოქალაქო\ბასაცა.
Line: 21    
და ნანდჳლვე ამას ადგილსა სიტყუაჲ უფლისაჲ ორისათჳსვე იყო:
Line: 22    
სარწმუნოებისათჳსცა და საქმეთათჳს; რამეთუ რომელ-იგი თქუა: "ყოველ\მან,
Line: 23    
რომელმან დაუტეოს სახლი გინა ძმანი ანუ დანი ანუ მამაჲ ანუ დედაჲ
Line: 24    
ანუ ცოლი ანუ შვილი ანუ ქუეყანაჲ სახელისა ჩემისათჳს, ასი წილი
Line: 25    
მოიღოს და ცხორებაჲ საუკუნოჲ დაიმკჳდროს"1, -- ორკერძოვე გულისჴმა-\იყოფების,
Line: 26    
სარწმუნოებად მოსლვისათჳსცა და სოფლით განშორებისათჳსცა.
Line: 27    
ეგრეთვე სიტყუაჲ ესე, თუ: "იყვნენ წინანი უკუანა, და უკუანანი წინა",
Line: 28    
სარწმუნოებისაცა ზედა გულისჴმა-იყოფების და მოქალაქობასაცა. "რამეთუ
Line: 29    
მრავალნი არიან ჩინებულ და მცირედნი რჩეულ". არა თუ სახიერი იგი
Line: 30    
რომელთამე გამოირჩევს და სხუათა უკუნ-აქცევს, ნუ იყოფინ! არამედ
Line: 31    
კაცად-კაცადისა გონებაჲ და საქმენი მისნი გინა თუ რჩეულ ჰყოფენ, გინა
Line: 32    
თუ ხენეშ. რამეთუ სახიერსა მას უფალსა ჰნებავს ყოველთავე რჩეულ-\ყოფაჲ,
Line: 33    
გარნა თითოეულისა ნებაჲ ანუ ესრეთ ჰყოფს, ანუ ეგრეთ. ვინაჲთგან
Line: 34    
აიძულებს იგი არავის, არამედ ყოველთა წყალობით უწოდს, რომელმან
Line: 35    
ისმინოს მისი, იგი რჩეულთა თანა შეირაცხოს, რომელი ურჩ ექმნას, იყოს
Line: 36    
იგი შეურაცხ და უბადრუკ.


Page: III-196  
Part: S  
Line: 1  სწავლაჲ ჲდ

Line: 2 
ვითარმედ ჯერ-არს ჩუენდა ყოველთავე სათნოებათა მოგებაჲ


Line: 3       
ამისთჳს გევედრები, მოსწრაფე ვიქმნეთ სარწმუნოებასაცა ზედა მართალ\სა
Line: 4    
მტკიცედ დგომად ყოველთა დღეთა ცხორებისა ჩუენისათა და მო\ქალაქობისაცა
Line: 5    
სათნოჲსა მოგებად; რამეთუ უკუეთუ მოქალაქობაჲცა ღირსი
Line: 6    
სარწმუნოებისაჲ არა ვაჩუენოთ, დიდი მომეჴადოს ჩუენ სასჯელი. და ესე
Line: 7    
გამოაჩინა პირველითგანვე ნეტარმან პავლე, რამეთუ იტყჳს: "ყოველთა
Line: 8    
იგივე საზრდელი სულიერი ჭამეს, და ყოველთა იგივე სასუმელი სულიერი
Line: 9    
სუეს"1. და მერმე შესძინა და თქუა, ვითარმედ: "არა ცხონდეს, არამედ
Line: 10    
დაეცნეს იგინი უდაბნოსა ზედა"2. და ესენი სახე ჩუენდა იქმნეს, რაჲთა არა
Line: 11    
ვიყვნეთ ჩუენ გულისმთქუმელ ბოროტისა. და უფალი ჩუენი იესუ ქრისტე
Line: 12    
ამასვე გჳბრძანებს და ამის ჯერისათჳს მრავალნი სწავლანი და მრავალნი
Line: 13    
იგავნი შემოიხუნა, ვითარცა იტყჳს, ვითარ-იგი მრავალნი სასწაულთაცა
Line: 14    
იქმოდეს და ეშმაკთა განასხმიდეს და სატანჯველადვე მიეცნეს, რამეთუ
Line: 15    
საქმენი კეთილნი არა შეიკრძალნეს. და კუალად, იგავი იგი ათთა ქალ\წულთაჲ
Line: 16    
და ბადისა მის სათრომელისაჲ და თესლისა მის ეკალთა შინა
Line: 17    
დარდომილისაჲ და ხისა მის უნაყოფოჲსაჲ. ესე ყოველნი ამისთჳს წარ\მოგჳთხრნა,
Line: 18    
რაჲთა საქმესა სათნოებისასა მოსწრაფე ვიყვნეთ. რამეთუ სარ\წმუნოებასა
Line: 19    
არა ფრიადი უჴმს შრომაჲ; ამისთჳს არა მრავალნი სწავლანი
Line: 20    
წარმოთქუნა მისთჳს უფალმან, ხოლო საქმეთათჳს კეთილთა მრავალნი
Line: 21    
წარმოთქუნა სწავლანი, რამეთუ უმეტესიცა უჴმს შრომაჲ და სამარადისო
Line: 22    
არს ბრძოლაჲ, და უკუეთუ მოქალაქობაჲ კეთილი უდებ-ვყოთ, დიდი ბორო\ტი
Line: 23    
შემემთხჳოს ჩუენ. და რად ვიტყჳ მოქალაქობასა სრულსა? ერთი თუ
Line: 24    
მცნებაჲ უგულებელს-ვყოთ, დასასჯელ ვიქმნებით. უკუეთუ მოწყალებაჲ
Line: 25    
შეურაცხ-ვყოთ, სატანჯველად მივეცემით; რომელ-იგი არა თუ სრულებაჲ
Line: 26    
არს სათნოებათაჲ, არამედ ერთი მცნებაჲ არს და ნაწილი ერთი სათნოე\ბათაჲ.
Line: 27    
გარნა ხუთნიღა იგი ქალწულნი ამისთჳს დაისაჯნეს, რამეთუ არა
Line: 28    
აქუნდა მოწყალებაჲ. ეგრეთვე მდიდარი იგი, ეგრეთვე მარცხენითნი იგი
Line: 29    
მდგომარენი.

Line: 30       
კუალად არაძჳრისზრახვაჲ ნაწილი არს სათნოებისაჲ უდარესი, გარნა
Line: 31    
იგიცა უკუეთუ არა წარვჰმართოთ, განგუაგდებს სასუფეველისაგან, ვი\თარცა
Line: 32    
თქუა უფალმან: "რომელმან ჰრქუას ძმასა თჳსსა ცოფ, თანამდებ
Line: 33    
არს გეჰენიასა ცეცხლისასა"3. კუალად სიწმიდე, იგიცა ნაწილი არს სათ\ნოებისაჲ,
Page: III-197   Line: 1    
გარნა უკუეთუ გუაკლდეს იგი, ვერ ვიხილავთ უფალსა, ვითარცა
Line: 2    
იტყჳს მოციქული, ვითარმედ: "მშჳდობასა შეუდეგით ყოველთა თანა და
Line: 3    
სიწმიდესა, რამეთუ ამისა თჳნიერ ვერვინ იხილოს უფალი"1. და ეგრეთვე
Line: 4    
მსგავსად სიმდაბლეცა ნაწილი არს სათნოებათაჲ ერთი, გარნა უკუეთუ ვინ
Line: 5    
იგი არა მოიგოს, დაღაცათუ სხუანი კეთილნი საქმენი აქუნდენ, საძაგელ
Line: 6    
არს წინაშე ღმრთისა; და საცნაურ არს ესე ფარისეველისა მისგან, რომელ\სა
Line: 7    
სხუანი ქველისსაქმენი მოეგნეს, ნაკლულევანებითა სიმდაბლისაჲთა წარ\წყმიდა
Line: 8    
ყოველივე. ხოლო ამისაცა უმეტესი რაჲმე მაქუს თქუმად, რამეთუ
Line: 9    
არა თუ ერთი სათნოებათაგანი დაგუაკლდეს, დაგუაყენებს შესლვად სასუფე\ველად,
Line: 10    
არამედ დაღაცათუ ვქმნეთ საქმე სათნოებათაჲ და არა ჯეროვნისა
Line: 11    
მის წესისაებრ ვქმნათ, ეგრეთვე შეგუემთხჳოს.

Line: 12       
ისმინეთ, რასა გჳბრძანებს უფალი: "უკუეთუ არა გარდაემატოს სიმა\რთლე
Line: 13    
თქუენი უფროჲს მწიგნობართა და ფარისეველთასა, ვერ შეხჳდეთ
Line: 14    
სასუფეველსა ცათასა"2. აწ უკუე დაღაცათუ იქმოდი მოწყალებასა და არა
Line: 15    
უფროჲს მათსა იქმოდი, ვერ სრულ არს ქველისსაქმე შენი. იხილე უკუე,
Line: 16    
თუ ვითარ იქმოდეს იგინი მოწყალებასა. რამეთუ მნებავს ესე თქუმად,
Line: 17    
რაჲთა რომელნი არა იქმან ქველისსაქმესა, განიღჳძონ საქმედ, ხოლო
Line: 18    
რომელნი იქმან, არა ზუაობდენ, არამედ უმეტესად შესძინონ ქველისსაქმესა.
Line: 19    
ვითარ უკუე იქმოდეს ძუელსა შჯულსა შინა? ყოვლისა მონაგებისა ათეულსა
Line: 20    
მისცემდეს და მერმე კუალად მეორესა ათეულსა და კუალად მესამესა;
Line: 21    
კნინღა მესამედსა მონაგებისასა მისცემდეს, რამეთუ სამი იგი ათეულიეს\რეთ
Line: 22    
აღვალს. ამას ზედა თანაედვა პირმშოთა ყოველთა მიცემაჲ და პირველთა
Line: 23    
ნაყოფთა და სხჳსა მრავლისა შესაწირავისაჲ დღესასწაულთა შინა და თჳს
Line: 24    
თავთა. ხოლო უკუეთუ მესამედი ვინ, ანუ ნახევარი მონაგებთა თჳსთაჲ
Line: 25    
მისცეს გლახაკთა, ვერვე უმეტეს არს სიმართლე მისი ძუელისა მის შჯუ\ლისასა.
Line: 26    
რომელი არცა თუ მეათედსა მისცემდეს, რაჲსა ღირს არს?

Line: 27       
ამისთჳს გევედრები, საყუარელნო, ნუ უგულებელს-ჰყოფთ საქმესა სათ\ნოებათასა.
Line: 28    
უკუეთუ ერთი მათგანი უგულებელს-ვყოთ, დასასჯელ ვიქმ\ნებით;
Line: 29    
ოდეს ყოვლით კერძო უდებ და დაჴსნილ ვიყვნეთ და დასასჯელ,
Line: 30    
რაჲ-მე იყოს ჩუენდა, ანუ ვითარ განვერნეთ სატანჯველთაგან? თქუას
Line: 31    
ვინმე, ვითარმედ: უკუეთუ ზემოთქუმულთა მათ სათნოებათა თითოეულისა
Line: 32    
მოგებად თანამდებ ვართ და უკუეთუ ერთიცა მათგანი უდებ-ვყოთ, სატან\ჯველად
Line: 33    
მივეცემით, რაჲ-მე სასოებაჲ იყოს ჩუენდა ცხორებისაჲ? ამას უკუე
Line: 34    
მეცა ვიტყჳ და მოციქულთაცა ოდესმე ჰრქუეს უფალსა: "ვის ჴელ-ეწიფე\ბისო
Line: 35    
ცხორებად? მიუგო უფალმან და ჰრქუა მათ: შეუძლებელი კაცთაგან
Line: 36    
შესაძლებელ არს ღმრთისა მიერ"3, და გჳჩუენა გზაჲ ცხორებისაჲ, რაჲთა
Page: III-198   Line: 1    
ვცნათ, ვითარმედ: ჯერ-არს ჩუენდა ლმობიერითა ცრემლითა ვედრებად
Line: 2    
ღმრთისა, რაჲთა მოგუცეს მისმიერი შეწევნაჲ და მადლითა მით მისითა
Line: 3    
უსასყიდლოჲთა გუაცხოვნეს ჩუენ. რამეთუ არა თუ მცნებანი მისნი შეუ\ძლებელ
Line: 4    
არიან აღსრულებად, ნუ იყოფინ! არარაჲ ყოვლადვე გუამცნო ჩუენ
Line: 5    
შეუძლებელი, არამედ ბოროტნი იგი ვნებანი და ჩუეულებანი ჩუენნი აღ\გჳჩენენ
Line: 6    
მათ შეუძლებელად. ამისთჳს თქუა: "შეუძლებელი კაცთაგან". რომელთა
Line: 7    
კაცთაგან? რომელთა გონებანი კაცობრივ არიან და ჴორციელ, მათთჳს
Line: 8    
ძნელ არს ცხორებაჲ იგი საღმრთოჲ, არა თუ შეუვრდენ ღმერთსა ლმობიე\რად
Line: 9    
და მან სიზრქე იგი და სიფიცხე გულთა მათთაჲ მოაქციოს შიშსა
Line: 10    
თჳსსა. ხოლო თჳსსა ბუნებასა და წესსა ზედა ფრიად ტკბილ არიან და
Line: 11    
საწადელ მცნებანი ღმრთისანი. ამისთჳსცა ისმინე წინაჲსწარმეტყუელისაჲ,
Line: 12    
რომლისა საცნობელნი სულისანი წმიდა იყვნეს, რასა იგი იტყჳს, რამეთუ:
Line: 13    
"ტკბილ არიანო სასასა ჩემსა სიტყუანი შენნი უფროჲს თაფლისა პირსა
Line: 14    
ჩემსა"1. ეგრეთვე უკუეთუ ჩუენცა განვიწმიდნეთ საცნობელნი სულთა ჩუენ\თანი
Line: 15    
და ვითხოოთ მჴურვალედ ღმრთისამიერი შეწევნაჲ, ვიწყოთ ყოვ\ლისავე
Line: 16    
მცნებისა საქმედ, რაოდენ ძალ-გუედვას, და იხილოს რაჲ უფალმან
Line: 17    
გულსმოდგინებაჲ ჩუენი, მოგუცეს ძალი უმეტესისაცა წარმართებად, ვიდ\რემდე
Line: 18    
მივიწინეთ მადლითა მისითა საზომსა მას სრულებისასა და ვიქმნეთ
Line: 19    
თანამოდასე მოშიშთა მისთა. რაჲ სიძნელე აქუს მოწყალებასა? -- ჭეშმა\რიტად
Line: 20    
არცა ერთი. აწ უკუე ადვილი ესე მცნებაჲ მოსწრაფებით აღვას\რულოთ
Line: 21    
და მერმე უძნელესთაცა აღსრულებად ფრიადი ძალი მოგუცეს
Line: 22    
უფალმან.

Line: 23       
ვიცხოთ თავთა ჩუენთა ზეთი იგი წყალობისაჲ, რაჲთა წყლულებანი
Line: 24    
სულთა ჩუენთანი განიკურნენ და ნათელი ღმრთისაჲ მოგუეფინოს. ნუ იტყჳ,
Line: 25    
თუ: მას ვისმე ესოდენი შანთი აქუს ოქროჲსაჲ და არას მისცემს. რაჲ არს
Line: 26    
ესე შენდა, კაცო? უკუეთუ შენ სიგლახაკისაგან შენისა ჰყო მოწყალებაჲ,
Line: 27    
უფროჲსღა საკჳრველ იქმნე. რასა ჰხედავ სხუათა კაცთა, მიხედე უფალსა,
Line: 28    
მეუფესა მას და მოძღუარსა ყოველთასა, რომელსა არა აქუნდა, სადამცა
Line: 29    
თავი მიიდრიკა, მას მიხედევდი, მას ჰბაძევდი, რასა სხუათა კაცთა ხედავ
Line: 30    
და განიკითხავ და უმეტესსა სასჯელსა შთაჰვარდები. ნუ განიკითხავ სხუა\თა,
Line: 31    
ნუცა დაჴსნილობასა სხუათასა ჰბაძავ, არამედ უფალსა ჩუენსა იესუ
Line: 32    
ქრისტესა ჰბაძევდი. არა თუ მე კეთილი მიყოფიეს შენდა, კაცო, არა თუ მე
Line: 33    
ვარ მჴსნელი შენი, რაჲთამცა მე მხედევდი, სხუაჲ არს მჴსნელი და
Line: 34    
ქველისმოქმედი შენი, რაჲსათჳს დაუტეობ მეუფესა და მონათა ჰხედავ? არა
Line: 35    
გასმიესა, რასა-იგი იტყჳს? "ისწავეთ ჩემგან, რამეთუ მშჳდ ვარ და მდაბალ
Page: III-199   Line: 1    
გულითა"1. და კუალად იტყჳს: "რომელსა ჰნებავს თქუენ შორის პირველ-\ყოფაჲ,
Line: 2    
იყოს ყოველთა მონა; რამეთუ ძე კაცისაჲ არა მოვიდა, ვითარმცა
Line: 3    
იმსახურა ვისგან, არამედ მსახურებად და მიცემად სულისა თჳსისა საჴს\რად
Line: 4    
მრავალთა"2. და კუალად თქუა: "რამეთუ სახე მიგეც თქუენ, რაჲთა,
Line: 5    
ვითარცა-იგი მე გიყავ თქუენ, ეგრეთვე თქუენცა ჰყოფდით"3. აწ უკუე,
Line: 6    
საყუარელო, დაღაცათუ არამცა ვის ჰპოებდი კაცთა შორის სახედ კეთილი\სა
Line: 7    
და უფალსამცა ხოლო ჰბაძევდი, უმეტესადმცა საკჳრველ იქმენ, ვი\თარცა
Line: 8    
იგინი განბრწყინდეს, რომელნი უწინარეს ქრისტეს მოსლვისა იპოვნეს
Line: 9    
მოქმედ სათნოებისა, თჳნიერ სხუათა მიერ მოძღურებისა და სახისა, ვითარ
Line: 10    
იყო ნოე, აბრაჰამ, მელქიზედეკ, იობ და მსგავსნი მათნი. ხოლო აწ ჩუენ
Line: 11    
მრავალნი გუქონან სახენი სათნოებისანი: პირველად უფალი და მეუფე ჩუენი
Line: 12    
იესუ ქრისტე და მერმე აურაცხელი იგი სიმრავლე წმიდათაჲ, რომელთა
Line: 13    
საქმენი მზისა უბრწყინვალესად ბრწყინვენ. მათა მიმართ ჯერ-არს მარადის
Line: 14    
ხედვაჲ და მათი ბაძვაჲ, და არა მათი, რომელთა დღეს ჰბაძავთ და პირსა
Line: 15    
შინა გქონან. რამეთუ მესმის, ვითარმედ არარაჲ არს სხუაჲ თქუენ შორის
Line: 16    
სიტყუაჲ, გარნა ესე: მან ვინმე მოიგო ესოდენი სოფელი, მან ვინმე მოჰმარ\თა
Line: 17    
ესოდენი აგარაკი, მან ვინმე დაიუნჯა ესოდენი ოქროჲ, მან ვინმე
Line: 18    
აღაშენნა ესევითარნი ტაძარნი, და სხუაჲ მსგავსი ამათი ცუდი რაჲმე და
Line: 19    
ამაოჲ მოსაგებელი.

Line: 20       
რასა იქმ, კაცო! უკუეთუ სხუათა ხედვაჲ და განცდაჲ გნებავს, იგინი
Line: 21    
განიცადენ, რომელნი ღმერთსა სათნო ეყვნეს, რომელნი მცნებათა მისთა
Line: 22    
აღასრულებენ; რასა შეცთომილთა მათ და უპატიოთა ჰხედავ და კუალსა
Line: 23    
წარწყმედისა მათისასა სურვიელ ხარ შედგომად, რაჲთა ისწაო მათგან
Line: 24    
ყოველივე ბოროტი. ჰბაძევდი მოყუარეთა და მოშიშთა ღმრთისათა, რაჲთა
Line: 25    
ისწაო მათგან სიმდაბლე, მოსწრაფებაჲ, ლმობიერებაჲ, მოწყალებაჲ და
Line: 26    
სხუაჲ ყოველივე კეთილი. იხილე, რაჲ-იგი შეემთხჳა ფარისეველსა მას,
Line: 27    
რაჟამს სათნონი დაუტევნა და დაცემულსა მას მიხედნა. იხილე და შეშინ\დი!
Line: 28    
ხოლო დავით მამათა მათ თჳსთა განიცდიდა, სათნოებათა შინა გან\ბრწყინვებულთა,
Line: 29    
და იტყოდა: "მსხემ ვარ მე და წარმავალ, ვითარცა ყო\ველნი
Line: 30    
მამანი ჩემნი"4. ესრეთ იქმოდა იგიცა და ყოველნი მსგავსნი მისნი.
Line: 31    
არა ცოდვილთა ხედვიდეს, არამედ მართალთა ჰბაძვიდეს. ეგრეთვე შენ
Line: 32    
იქმოდე, საყუარელო, რამეთუ არა თუ მსაჯულად და განმკითხველად სხუა\თა
Line: 33    
დაჯდომილ ხარ, გამოძიებად ცოდვათა მათთა, არამედ თავისა თჳსისა
Line: 34    
განკითხვად განწესებულ ხარ. "უკუეთუმცა თავთა თჳსთა განვიკითხევდით,
Line: 35    
არამცა განვიკითხენითო"5, იტყჳს წმიდაჲ მოციქული. ხოლო აწ ჩუენ წესი
Page: III-200   Line: 1    
ესე შეგჳცვალებიეს და თავთა თჳსთა არცა დიდთა, არცა მცირეთა ცთომათათჳს
Line: 2    
მოვჰჴდით ბრალსა და სხუათასა დიდითა გამოწულილვითა გამოვეძიებთ.
Line: 3    
გარნა აწ დაუტეოთ უწესოჲ ესე წესი და ცოდვათა ჩუენთა სამსჯავროჲ
Line: 4    
განვაწესოთ ჩუენ შორის და თჳთ ვიქმნეთ მსაჯულ და შემასმენელ და
Line: 5    
მტანჯველ თავთა თჳსთა, რაჲთა მუნ არა დავისაჯნეთ, არცა ვიტანჯნეთ.
Line: 6    
ხოლო სხუათასა ნუ ცთომათა გამოვეძიებთ, არამედ სიმართლეთა, რაჲთა
Line: 7    
ჴსენებითა თჳსთა ცოდვათაჲთა და ბაძვითა სხუათა სათნოებისაჲთა დღითი-\დღე
Line: 8    
ვაბრალებდეთ თავთა თჳსთა და წარვემატებოდით სიმდაბლესა შინა,
Line: 9    
რაჲთა საუკუნეთა მათ კეთილთა მივემთხჳნეთ მადლითა და კაცთმოყუარე\ბითა
Line: 10    
უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესითა, რომლისა თანა მამასა სულით
Line: 11    
წმიდითურთ შუენის დიდებაჲ, პატივი და თაყუანისცემაჲ აწ და მარადის და
Line: 12    
უკუნითი უკუნისამდე, ამენ.


Next part



This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.