| Strophe: 399 Line: 7 399. | ||
| Line: 8 Verse: a | რა ეს ომი გაათავეს, | გამობრუნდეს ლომნი მხნედა, |
| Line: 9 Verse: b | ფეიქარ-ხანს კახეთს მჯდომსა, | მჰსწრაფლ მიუხდეს იმას \/ ზედა, |
| Line: 11 Verse: c | ადრე ეცნა გასწრობოდა, | ვერ მიუსწრეს, დარჩეს ქუ̂ჱდა, |
| Line: 12 Verse: d | ზურაბს იგი ვერ უშოვეს, | ფეიქარ ხანს ვინ ჰყუ̂ა მზედა. |
| Strophe: 400 Line: 13 400. | ||
| Line: 14 Verse: a | ვერ მიუსწრეს ფეიქარ-ხანს, | უკან ჰსდივეს ბარდამდისა, |
| Line: 15 Verse: b | მოარბიეს არეზს აქათ, | მოსრეს თქჳან სისხლი გუ̂დისა, |
| Line: 16 Verse: c | მათ მტერობა ყაენისა, | თავს დაიდუ̂ჱს მარადისა, |
| Line: 17 Verse: d | თავი კარგად მოიხმარეს, | ვერ ჰსცოცხლებდენ აქამდისა. |
| Strophe: 401 Line: 18 401. | ||
| Line: 19 Verse: a | ესე საქმე მოურავმა, | უცხო ჰქმნა და საკჳრუ̂ჱლი, |
| Line: 20 Verse: b | ვით შეჰმართა ამ საქმესა, | არის თუმცა გულად რვალი, |
| Line: 21 Verse: c | ეს ყუ̂ჱლასგან უძნელეა, | სხუ̂ა სახელიც ჰქმნა მრავალი, |
| Line: 22 Verse: d | უსაცილოდ მართალია, | არ ტყუილი არ საკრძალი. |
| Page: 96 Strophe: 402 Line: 1 402. | ||
| Line: 2 Verse: a | სახელისთჳის მათ ცოლ-შჳლი, | ორთავ დასთმეს ეს იცო\/დეთ, |
| Line: 4 Verse: b | ვინ არ მივჰყუ̂ჱთ მათ საქმესა, | არ იცით რომ დიდად \/ ჰსცოდეთ, |
| Line: 6 Verse: c | ჰსჯულისა და ქუ̂ჱყნისათჳს, | რა იქმნების რასაც ჰყოფ\/დეთ, |
| Line: 8 Verse: d | აწ ეს ჰქმენით ქართუ̂ჱლებო, | ანდერძსავით შჳლს ე\/ტყოდეთ. |
