Strophe: 426 Line: 3 426. | ||
Line: 4 Verse: a | ვაჟ-კაცები ისწრაფოდეს, | თითქმის კბილთა იმსხუ̂რევდიან, |
Line: 5 Verse: b | ჰე რად ჰყოვნით მათზედ მისლუ̂ას, | ისინი აქ არ მოდიან, |
Line: 6 Verse: c | მეფის-მზემან უსაცილოდ, | ჩუ̂ჱნგან იმათ სისხლნი ჰსდიან, |
Line: 7 Verse: d | მანდუ̂რადა ჰსჯობს ომი ცხენზედ, | სიმაგრეში რასა ჰქჳან. |
Strophe: 427 Line: 8 427. | ||
Line: 9 Verse: a | ამ ჰრჩევაზედ ბარათიანთ, | წასუ̂ლის ეჭჳ შეგჳვიდა, |
Line: 10 Verse: b | არ ჭორად ჰსთქუ̂ჱს ეს ამბავი, | მედასტურე მოგჳვიდა, |
Line: 11 Verse: c | თქუ̂ჱს თუ ღუ̂თისმცა ამ ჯარშიგა, | არამც ეს ხმა გაგჳვიდა, |
Line: 12 Verse: d | ამად გჳჯობს ადრე შებმა, | თუ ესენი წაგჳვიდა. |
Strophe: 428 Line: 13 428. | ||
Line: 14 Verse: a | დავასკუ̂ჱნით ომი ალგეთს, | მივმართეთ გულით მაგრითა, |
Line: 15 Verse: b | კაცთა სამების-უცნობთა, | მაჰმადიანთა აგართა, |
Line: 16 Verse: c | ჩუ̂ჱნ ვეზიარნეთ ქრისტესა, | ჴორც-სისხლთა მისთა \/ ამართა, |
Line: 18 Verse: d | რისხჳთ მოგუ̂ხედნა მოწყალემ, | იგ დაცემულნი აღმართა. |
Strophe: 429 Line: 19 429. | ||
Line: 20 Verse: a | ავიყარენით რა მზემა, | მწუხრად ჰქმნა დანასუ̂ლელობა, |
Line: 21 Verse: b | დავჰსდეგით ქრისტეს ჰსჯულზედა, | ჩუ̂ჱნი ჴორცი და \/ სულობა, |
Line: 23 Verse: c | მხიარულად და თამამად, | რას ჰქჳან დანახულობა, |
Line: 24 Verse: d | აწ გამოჩნდების მოყმეთა, | სიმხნისა მართლ ლომ-გულობა. |
Page: 109 Strophe: 430 Line: 1 430. | ||
Line: 2 Verse: a | დღისით ჩავლივეთ ავი გზა, | ღამე ჩავედით ვაკესა, |
Line: 3 Verse: b | ცოტას-ხანს შემოვიცადეთ, | არ-თუ ყანები დამკესა, |
Line: 4 Verse: c | კახნი ამბობდეს ვიაროთ, | მიუხდეთ ფურებრ მაკესა, |
Line: 5 Verse: d | რაზმი დავაწყეთ ვიარეთ, | მეთოფემ ტალი დაკუ̂ჱსა. |
Strophe: 431 Line: 6 431. | ||
Line: 7 Verse: a | რა ღამეს ბნელსა ნათელმან, | მოჰმართა ამა დარიდა, |
Line: 8 Verse: b | მზე რა უღრუბლოდ აღმოხდა, | სხუ̂ას ზნით ვინ შევა\/დარიდა, |
Line: 10 Verse: c | ამ დღეს მოყმესა მამაცსა, | სხუ̂ას ზნით ვის შევადარიდა, |
Line: 11 Verse: d | არ სხჳს ზნეობის დრო არის, | ჟამი-არს საომარიდა. |
Strophe: 432 Line: 12 432. | ||
Line: 13 Verse: a | გათენდა და დავინახეთ, | ერთმანეთი მუნ შორიდამ, |
Line: 14 Verse: b | დავაწყევით ორთავ რაზმი, | ჩუ̂ჱნ აქათ და მათ იქიდამ, |
Line: 15 Verse: c | მათი იდგა თუ̂ალ-უწდომი, | სიმრავლე ჰსჭირსთ მათ გუ̂ა\/რიდამ, |
Line: 17 Verse: d | მაგრამ ვერც სულ დაგუ̂აღონა, | სიბევრისა ჩუ̂ჱნ არ რიდამ. |
Strophe: 433 Line: 18 433. | ||
Line: 19 Verse: a | მან თურე ასე გააწყო, | მეთოფე თოფხანიანად, |
Line: 20 Verse: b | ჯერ-ზარბაზნები გარშამო, | მომართა არაბიანად, |
Line: 21 Verse: c | მას ქუ̂ჱშ მუხლ-მჯდომი მეთოფე, | მეორე ზეზე-დგიანად, |
Line: 22 Verse: d | მესამე ცხენოსანია, | მეოთხე აქლემიანად. |
Strophe: 434 Line: 23 434. | ||
Line: 24 Verse: a | მოვახლოვდით კომლისაგან, | მზე დაბნელდა ჰაერიცა, |
Line: 25 Verse: b | ჰგუ̂ანდა თუ ცა ჩამოვარდა, | ცა ქუ̂ჱყანად ან დაიქცა, |
Line: 26 Verse: c | მოწმენდილი მზისა შუქი, | ჩუ̂ჱნ-წინ ღამედ გარდაიქცა, |
Line: 27 Verse: d | ვირემ კუ̂ამლი არ განქარდა, | მათკენ ვერვინ ვერ გა\/იქცა. |
Page: 110 Strophe: 435 Line: 1 435. | ||
Line: 2 Verse: a | რა განქარდა თოფის კუ̂ამლი, | შეუტივეთ ერთ-პირობით, |
Line: 3 Verse: b | გულ-სრულად და ჯავრიანად, | ვინ ვის წინა წაუსწრობდით, |
Line: 4 Verse: c | ვჴოცდით ვლეწდით ჩამოვჰყრიდით, | ცოცხალთა არ შე\/ვიპყრობდით, |
Line: 6 Verse: d | არ მოსწროდა შაჰბადა-ხან, | სულ გაწყუ̂ჱტას უპირობდით. |
Strophe: 436 Line: 7 436. | ||
Line: 8 Verse: a | გავაქცივეთ დიდი რაზმი, | ის მოგჳხდა აწ მოგანეთ, |
Line: 9 Verse: b | მათს ურდოსა გავაცილეთ, | მოსუ̂ლა ერთ-ხან შევანანეთ, |
Line: 10 Verse: c | უკან ჩუ̂ჱნს რაზმს თავრიზელთა, | უწყეს ცემა დიდად \/ მავნეთ, |
Line: 12 Verse: d | გაგჳქციეს უკან ჯარი, | დაიზახნეს გაათავეთ. |
Strophe: 437 Line: 13 437. | ||
Line: 14 Verse: a | ამას ზედა თეიმურაზ, | ვინ მუხრანსა ჰპატრონობდა, |
Line: 15 Verse: b | მოჰკლეს თურე დაიძახეს, | ზოგი კაცი ჩემსა ჰსცნობდა, |
Line: 16 Verse: c | გამობრუნდეს უფრო ამით, | გულსა სულსა დამიდნობდა, |
Line: 17 Verse: d | გამარჯუ̂ჱბის სიხარული, | აღარ ჩუ̂ჱნთჳს დაფ-დაფობდა. |
Strophe: 438 Line: 18 438. | ||
Line: 19 Verse: a | ორისავე პაატასი, | თქუ̂ჱს თუ მოვა მოციქულად, |
Line: 20 Verse: b | ასრე ჯარსა წინ მიგჳძღუ̂ნენ, | დაიჯერე უსაცილად, |
Line: 21 Verse: c | გაათავეს თავის თქმული, | სადგომსვე თქუ̂ჱს დაქადილად, |
Line: 22 Verse: d | ორნივ თოფით ჩამოყარეს, | სიცოცხლე აქუ̂სთ არ სი\/კუ̂დილად. |
Strophe: 439 Line: 24 439. | ||
Line: 25 Verse: a | ქუ̂ჱითობა ურდოშიგან, | ალაფობდეს იტჳრთუ̂ოდეს, |
Line: 26 Verse: b | მართ გლახ თურე ის ეგონათ, | არტყოფს შოეს ლარნი \/ ოდეს, |
Line: 28 Verse: c | დაგჳმარცხდა გამარჯუ̂ჱბულთ, | მართ სრულ რითმე მოი\/სროდეს, |
Line: 30 Verse: d | სიცხისაგან ძალ- წართმულნი, | ისარს ვეღარ მოისროდეს. |
Page: 111 Strophe: 440 Line: 1 440. | ||
Line: 2 Verse: a | კუ̂ლავ მოისრნეს სდიდებულნი, | ქართუ̂ჱლნი და კახნი ბევრი, |
Line: 3 Verse: b | აღათანგის სახლის-კაცი, | შჳდი მოკუ̂და კარგი ევრი, |
Line: 4 Verse: c | სხუ̂ა ბაადურ ციცი-შჳლი, | კახი დავით გულათ-სევრი, |
Line: 5 Verse: d | კიდევ ბევრი კარგი მოყმე, | დამიკაფნეს ვითა ტევრი. |
Strophe: 441 Line: 6 441. | ||
Line: 7 Verse: a | ჩოლაყას-ძე შჳდი და ცხრა, | კარგია მაჩაბელია, |
Line: 8 Verse: b | სულ ვინ სთუ̂ლის აზნაურ-შჳლთა, | რაც მოკლეს საქებელია, |
Line: 9 Verse: c | სხუ̂ა ბევრი იპყრეს ცოცხალი, | მოაბეს ყელს საბელია, |
Line: 10 Verse: d | ძლივ მორჩა ალავერდელი, | გარდაგდეს ხარჭაშნელია. |
Strophe: 442 Line: 11 442. | ||
Line: 12 Verse: a | ათაბაგი ამარგურ-ხანს, | იმ დღეს შეხუ̂და ერევნისასა, |
Line: 13 Verse: b | შუბი პირუ̂ჱლ გასტეხოდა, | მინდობოდა ქნევას ჴრმლისას, |
Line: 14 Verse: c | სამი თურე ზედი-ზედა, | შემოჰკრის და შესძახისას, |
Line: 15 Verse: d | ვარ მანუჩარ ათაბაგი, | თავს არ ვჰფიცავ ყაენისას. |
Strophe: 443 Line: 16 443. | ||
Line: 17 Verse: a | მოურავმან ამ ომზედა, | მუზარადი არ დაიდგა, |
Line: 18 Verse: b | თქუ̂ა რა მიცნას ყიზილბაშმან, | ბრძოლად ახლოს ვინ \/ მომიდგა, |
Line: 20 Verse: c | თუ დავირქუ̂ა აჩაბერი, | ვეღარ მიცნან ვინც წინ მიდგა, |
Line: 21 Verse: d | არ დამიშუ̂რეს ჴელი ცუდად, | სანამ პირში სული მიდგა. |
Strophe: 444 Line: 22 444. | ||
Line: 23 Verse: a | ზურაბ ადრევ დაგჳკოდეს, | თურე სისხლმა შეაწუხეს, |
Line: 24 Verse: b | ამისმა ძმამ დათუნამა, | და ავთანდილ დაიქუხეს, |
Line: 25 Verse: c | რაზმი განვლეს უკან ჰსდევდეს, | მუნამდისინ სად გა\/მუხეს, |
Line: 27 Verse: d | ჰფრეწდეს მათსა საჭურჭლესა, | ყოფილ-იყუ̂ნეს ვითა \/ ძმუხეს. |
Page: 112 Strophe: 445 Line: 1 445. | ||
Line: 2 Verse: a | თუ ჩემიც რამ მოგახსენო, | მგონ არ ვიყავ უსუარი, |
Line: 3 Verse: b | საკუ̂ჱხურად თუ ჩამიგდოთ, | ამად ითქმის მაქუ̂ს უარი, |
Line: 4 Verse: c | არა ვჰსთქუ̂ა და ისრე დარჩეს, | აღარ იყოს მახსოვარი, |
Line: 5 Verse: d | რა უქმნია თეიმურაზს, | თქუ̂ან რათ-არ ჰსთქუ̂ა ვით სავარი. |
Strophe: 446 Line: 6 446. | ||
Line: 7 Verse: a | ამის მეტსა ვერას გეტყჳ, | რაცა მქონდა საომარი, |
Line: 8 Verse: b | თუ ყუ̂ჱლა არ დამემტუ̂რიოს, | არ ვიქმნემცა მეომარი, |
Line: 9 Verse: c | შუბი ლახტი ჴრმალი გატყდა, | მოვიხმარე კუ̂ლავ ხანჯარი, |
Line: 10 Verse: d | სომეხამთაც ჩაგიგდივარ, | მათებრ ვიყო მეომარი. |
Strophe: 447 Line: 11 447. | ||
Line: 12 Verse: a | მას დღეს მოკუ̂და ყიზილბაში, | ათოთხმეტი-ათასიო, |
Line: 13 Verse: b | ცხრა-ათასი საქართუ̂ჱლოს, | ზურაბის-ყმა ცხრა-ასიო, |
Line: 14 Verse: c | მაშინდელთა დაჴოცილთა, | კაცთა ვინ ვჰსთქუ̂ა საფასიო, |
Line: 15 Verse: d | ამოგუ̂წყჳტეს მაგრამ კიდენ, | მინდა ვინმე მიუსიო. |
Strophe: 448 Line: 16 448. | ||
Line: 17 Verse: a | რას ვაგრძელებ დაგჳმარცხდა, | და ღუ̂თის-რისხუ̂ა მო\/გუ̂ჱვლინა, |
Line: 19 Verse: b | არ დაბრუნდეს ღუ̂თის-ბრძანება, | ერთ-ჴელ თუ გამოი\/ვლინა, |
Line: 21 Verse: c | მადლი მასვე ადრე ხანად, | კიდევ მათზედ დაგუ̂ჱვლინა, |
Line: 22 Verse: d | აწ უყურეთ ქსნიდამ მოსულთ, | თუმცა რაზომ გარდევლინა. |