| Strophe: 473 Line: 9 473. | ||
| Line: 10 Verse: a | აქ დაუწყო მეფეს თხოვნა, | შჳლს ქართლისა საბატონად, |
| Line: 11 Verse: b | აჰყუ̂ა მეფეც აიყოლა, | ბრძანა არ აქუ̂ს დასაღონად, |
| Line: 12 Verse: c | ათაბაგსაც ჯარი ჰსთხოვა, | ქრთამით რისმე მოსაწონად, |
| Line: 13 Verse: d | ორთავ მოჰსცეს მას ლაშქარი, | ჩემად სამტროდ არ სა\/ყონად. |
| Strophe: 474 Line: 15 474. | ||
| Line: 16 Verse: a | მოვიდა დუშეთს მოგჳხდა, | ქართუ̂ჱლთ და სხუ̂ათ ამ ჯა\/რითა, |
| Line: 18 Verse: b | საკუ̂დავად გამოგჳმეტა, | გულითა საომარითა, |
| Line: 19 Verse: c | უთხარ ზურაბს და ჩემს კახთა, | ერთს ომად თქუ̂ჱნცა \/ ჰკმარითა, |
| Line: 21 Verse: d | მე ჩემი ქრისტე შემწედ მყავს, | არ ვიბრძჳ მეომარითა. |
| Page: 122 Strophe: 475 Line: 1 475. | ||
| Line: 2 Verse: a | ზურაბ თქუ̂ა და ერთ-პირ კახთა, | ვიცით ღმერთი გუ̂ყავს \/ მფარუ̂ჱლად, |
| Line: 4 Verse: b | ყმას პატრონზედ გაემარჯუ̂ოს, | არ გუ̂ასმია ასრე ძუ̂ჱლად, |
| Line: 5 Verse: c | თქუ̂ჱნს წინ თავი სასიკუ̂დილოდ, | დაგჳცს იდუ̂ას მძო\ვრი \/ ველად, |
| Line: 7 Verse: d | ღმერთმან ჰქმნას და სამართალმა, | გაგუ̂ჱმარჯოს მო\/ღანდელად. |
| Strophe: 476 Line: 9 476. | ||
| Line: 10 Verse: a | ედიშამ ჰსთქუ̂ა ღუ̂თის მადლს კახნო, | ეცადენით ვინ მას მო\/ხუ̂დეთ, |
| Line: 12 Verse: b | საქართუ̂ჱლოს ის როგორ ჰრევს, | სხუ̂ანი ეგრე როგორ \/ წავხდეთ, |
| Line: 14 Verse: c | თუ ვინ მოჰხუდეთ მამაცურად, | კარგად გმართებსთ რომ \/ მას დახუ̂დეთ, |
| Line: 16 Verse: d | თუ ცოცხალი გარდგჳრჩების, | კიდევ გაგუ̂რჯის უნდა \/ ვვახდეთ. |
| Strophe: 477 Line: 18 477. | ||
| Line: 19 Verse: a | თუმც არიან უმრავლესნი, | ეგრეთ დგანან ვითა ტევრი, |
| Line: 20 Verse: b | ღუ̂თის-წინაშე სწორე არის, | შავი ზღუ̂ა და ისრე ბე\/ვრი, |
| Line: 22 Verse: c | ბევრს ჴუილსა მოერევის, | ჟამ ერთს გალეწს ერთი კე\/ვრი, |
| Line: 24 Verse: d | ერთმან ჰსძლიოს ასეულსა, | ორმან მოსრას ბევრის-ბევრი. |
| Strophe: 478 Line: 25 478. | ||
| Line: 26 Verse: a | რა მოვიდნენ ბაზალეთსა, | მოუკიდეს მათ ცეცხლები, |
| Line: 27 Verse: b | ავი დარი დაჰსცემოდათ, | დაჰჴუთოდათ მათ ჴელები, |
| Line: 28 Verse: c | დავინახეთ მჰსწრაფლ მივჰმართეთ, | ჩუ̂ჱნ სახლებსა ნა\/ტფილები, |
| Line: 30 Verse: d | შეჭურჳლთა მეომართა, | ცხენნი გუ̂ყუ̂ანდნენ ფიცხელები. |
| Page: 123 Strophe: 479 Line: 1 479. | ||
| Line: 2 Verse: a | მე მახლდენ ქართლით ესენი, | ზურაბ და ამირახორი, |
| Line: 3 Verse: b | ხან წამივიდის იოთამ, | ხან დამრჩის მწუ̂ჱ ნამსახური, |
| Line: 4 Verse: c | მზე კეთილი საჭუ̂რეტელად, | სრულ კარგი არ უსახური, |
| Line: 5 Verse: d | ხარჯარით მახლდა ხან ასე, | თუ შერჩის ორი მსახური. |
| Strophe: 480 Line: 6 480. | ||
| Line: 7 Verse: a | მივედით ორგნით შეიქმნა, | შეტევა შემოტივილი, |
| Line: 8 Verse: b | ჴმის ბაიბუი არ იყო, | ზახილი არცა კივილი, |
| Line: 9 Verse: c | დაუკოდელი ვერ მოვრჩით, | იმ-წამს არ იყო ტკივილი, |
| Line: 10 Verse: d | თუმც მაშინ ვერ შევიგენით, | მერმე შეგუ̂ჱქმნა ჩივილი. |
| Strophe: 481 Line: 11 481. | ||
| Line: 12 Verse: a | მოურავს რა დავენახე, | შეჰბრალოდა ჩემნი კახნი, |
| Line: 13 Verse: b | ჩემი ეთქუ̂ა უღირსი ძმა, | ამოსწყჳტნა მწიფით მკუ̂ახნი, |
| Line: 14 Verse: c | ღუ̂თით ამათვე მუზარადნი, | დაუმსხუ̂რიეს ვითა კუ̂ახნი, |
| Line: 15 Verse: d | დაჰჴოცეს და ჴელს შეიპყრეს, | ის წავიდა ცუდ მომკუ̂ახნი. |
| Strophe: 482 Line: 16 482. | ||
| Line: 17 Verse: a | გოგორი-შჳლს დაუთ-ბეგსა, | მისი კურტავი ჩააცო, |
| Line: 18 Verse: b | თჳსსა ლურჯსა ცხენსა შესუ̂ა, | უთხრა აბა კაი-კაცო, |
| Line: 19 Verse: c | ზორი შებით ჩამოაგდე, | ზოგს ზუჩზედა ლახტი სტკიცო, |
| Line: 20 Verse: d | ვინ მოგიხდეს კარგა დახუ̂დი, | ვითა გმართებს შენ მამაცო. |
| Strophe: 483 Line: 21 483. | ||
| Line: 22 Verse: a | პირუ̂ჱლზედვე შემეყარა, | ეს დაუთ-ბეგ შებ ჴელს მქონსა, |
| Line: 23 Verse: b | შუბი ვჰკარით ერთმანეთსა, | მაგრამ ვერც ერთს დაგჳმონსა, |
| Line: 24 Verse: c | მერმე საამ კობიას-ძე, | მოგანებით შუბს მოსწონსა, |
| Line: 25 Verse: d | მოვიდა და გუ̂ჱრდს შემოჰსცა, | მას მოერევის ჩემსასა. |
| Strophe: 484 Line: 26 484. | ||
| Line: 27 Verse: a | ვეღარც იმან ჩამოაგდო, | და ცოტადრე გარდახარა, |
| Line: 28 Verse: b | მას კუ̂ლავ ზურაბ შეუძახა, | მოურავო თქჳ თუ ხარა, |
| Line: 29 Verse: c | შიშუ̂ჱლს ბარკალს ჴრმალი დაჰკარ, | ეგრე რეტად რას სდგეხარა, |
| Line: 30 Verse: d | სრულ მოჰკუ̂ჱთა გარდააგდო, | იცოცხლაღა მან გლახ არა. |
| Page: 124 Strophe: 485 Line: 1 485. | ||
| Line: 2 Verse: a | მერმე შემხუ̂და აბაშიძე, | იგ ღონენა ქჳშხეთელი, |
| Line: 3 Verse: b | თავი ფარში ჩამოეყო, | მოეხარა ვითა თელი, |
| Line: 4 Verse: c | ფარის კუბოს შუბა მიკრა, | მაგრამ ვერ მყო მიწას მთელი, |
| Line: 5 Verse: d | სამკლავეცა გამიტეხა, | და დამკოდა მუნ ნათელი. |
| Strophe: 486 Line: 6 486. | ||
| Line: 7 Verse: a | ედიშას თქმული გათავდა, | ეპოვნა მოურავია, |
| Line: 8 Verse: b | გულ-სრულად თურე მივიდა, | მან აღასრულა დავია, |
| Line: 9 Verse: c | უმუზარადო ომს შესუ̂ლა, | კარგთა კაცთაგან ავია, |
| Line: 10 Verse: d | ამანც შემოჰკრა მაგრამე, | მანკი გაუპო თავია. |
| Strophe: 487 Line: 11 487. | ||
| Line: 12 Verse: a | რა ედიშა ჩამოაგდო, | ადგა უნდა მოსწეოდა, |
| Line: 13 Verse: b | მან დაასწრო თავსა დაჰკრა, | ჴრმალი ძლივღა მოეწუ̂ადა, |
| Line: 14 Verse: c | შუა პირი მოეხუ̂ჱდრა, | ართუ მჯიღი მოეწუ̂ადა, |
| Line: 15 Verse: d | ეს მოჰკლა და გარდიხუ̂ჱწა, | გლახ-გრძლად წყლული არ \/ ეწუადა. |
| Strophe: 488 Line: 17 488. | ||
| Line: 18 Verse: a | ერთს ომს უფრო გასაჭირსა, | მართლ აღარ-სად დავ\/ჰსდომივარ, |
| Line: 20 Verse: b | ჩემს ჯარ-შიგა დაუკოდი, | ძჳრად მორჩა და არც მე ვარ, |
| Line: 21 Verse: c | გამემარჯუ̂ა ღუ̂თის-ძალითა, | არ მოვჰკუ̂ჱხდი სულ ომში \/ ვარ, |
| Line: 23 Verse: d | ყმანი მყუ̂ანდეს ნაომარნი, | ვით ამირანს მას ისა ვარ. |
| Strophe: 489 Line: 24 489. | ||
| Line: 25 Verse: a | მომილოცეს იმერელნი, | ქართუ̂ჱლები მერმე მესხით, |
| Line: 26 Verse: b | შეუძახე დიდებულნო, | რას საქმეზედ თავს დამესხით, |
| Line: 27 Verse: c | თქუ̂ჱნგან იყო რა საქმნელი, | ჩემზედ იმას თქუ̂ჱნ მო\/ესხათ, |
| Line: 29 Verse: d | ვჰბრძანე მანდა ნუღარ გიდგან, | ასრე აქეთ წამოასხით. |
| Page: 125 Strophe: 490 Line: 1 490. | ||
| Line: 2 Verse: a | ხოსუა მაჭავარიანს, | მიყურე რა მოვაწიო, |
| Line: 3 Verse: b | ყურებს დავჰსჭრი ძირ-შიგანა, | ნუ ეჭუ̂ ახლო დავიწჳო, |
| Line: 4 Verse: c | შემეხუ̂ჱწა სულ ნუ დამჭრი, | ცოტა იქით მიიწიო, |
| Line: 5 Verse: d | როდეს დაჰსჭრეს შემომძახა, | არ მეგონე გულ-პილწიო. |
| Strophe: 491 Line: 6 491. | ||
| Line: 7 Verse: a | მოურავი ვეღარ დადგა, | ახლა ხონთქარს მიაშურა, |
| Line: 8 Verse: b | ვერ კარგად ჰქმნა ორ-გულობა, | ვერ ომი და ვერ აშურა, |
| Line: 9 Verse: c | ხონთქარმა ჰსცა მწუ̂ჱ პატივი, | და წყალობა არ უშურა, |
| Line: 10 Verse: d | ერთს-თავს ვეზირს გარდაისად, | მას წინ დგომით სხუ̂ა \/ უშურა. |
| Strophe: 492 Line: 12 492. | ||
| Line: 13 Verse: a | ქაიხოსრო და იესე, | კუ̂ლავ სხუ̂ა ბევრი ქართუ̂ჱლები, |
| Line: 14 Verse: b | თან გადაჰყუ̂ჱს სააკაძეს, | თავადები ძირ-ძუ̂ჱლები, |
| Line: 15 Verse: c | იქაც ბევრია სახელი | ჰქმნა, მაგრამ თავს გარდავევლები, |
| Line: 16 Verse: d | იქ დაჰჴოცეს ქიშპობითა, | ვეზირმა ჰქმნა ეს ნავნები. |
