| Strophe: 493 Line: 5 493. | ||
| Line: 6 Verse: a | რა წარვვლეთ ხანი ზურაბთან, | დამიწყეს ჩხუბს ჩა\/მოგდება, |
| Line: 8 Verse: b | რა ვერ მიუხუ̂და ეს მიკჳრს, | ცრუს-კაცს თავისა აგდება, |
| Line: 9 Verse: c | სიძე იყო და შჳლად მჩნდა, | მახსოვს ვალისა დადება, |
| Line: 10 Verse: d | ადრე ამყოლი სიტყჳსა, | მე აღარ მეიმედება. |
| Strophe: 494 Line: 11 494. | ||
| Line: 12 Verse: a | გავეცალე კახეთს ჩაველ, | ის სჳმონ-ხანს მიუვიდა, |
| Line: 13 Verse: b | ფიცითა და თავდებითა, | ქალაქს ციხით გამოვიდა, |
| Line: 14 Verse: c | წამოუძღუ̂ა, ზემო ქართლზედ | თან მოჰყუ̂ა და წამოვიდა, |
| Line: 15 Verse: d | თუ მე ზურაბ მიორგულა, | რად ვერა ჰსცნა თავს მო\/ჰსჭრიდა. |
| Strophe: 495 Line: 17 495. | ||
| Line: 18 Verse: a | ცოტა ხანს სჳმონს ქართლი და, | ზურაბს ჴელს ჰქონდა \/ ამარად, |
| Line: 20 Verse: b | ესეც მოსწყინდა ასრე თქუ̂ა, | აწ ეს მაქუ̂ს მე საომრად, |
| Line: 21 Verse: c | მამას უხმობდა სჳმონ-ხან, | და ფიცი არ იწამა რად, |
| Line: 22 Verse: d | მოჰკლა მან ჩუმად უგრძნობლად, | მიწა ძლივ მიჰსცა სა\/მარად. |
| Page: 127 Strophe: 496 Line: 1 496. | ||
| Line: 2 Verse: a | თავი უფადარს მამწივა, | ყაენთან წასუ̂ლის მდომელსა, |
| Line: 3 Verse: b | ვით გაგიშუ̂ჱბდა ჴელითა, | ვითარ გხედავ სულთ-მდგომელსა, |
| Line: 4 Verse: c | ყეენთან წასუ̂ლას ესე ჰსჯობს, | ქართლიდგან შემომწყრო\/მელსა, |
| Line: 6 Verse: d | ბოლო არ გაუთავდების, | ბატონის სისხლის მდომელსა. |
| Strophe: 497 Line: 7 497. | ||
| Line: 8 Verse: a | აღარ წაველ ყეენთანა, | ისევ ქართლსა მოუბრუნდი, |
| Line: 9 Verse: b | აწ სრულ ერთ-პირ დავიჭირე, | სომხითითვე არ დავს\/ჭმუნდი, |
| Line: 11 Verse: c | ხან სიმაღლეს ხან სიმდაბლეს, | მიმცა ვინმე ასრე უნდი, |
| Line: 12 Verse: d | ორსავ კარგა ვიტჳრთევდი, | არც-ერთს არას შევუღონდი. |
| Strophe: 498 Line: 13 498. | ||
| Line: 14 Verse: a | ამ დროს ვჰსთქჳ ლეილ მიჯნური, | ზილიხან იოსებისა, |
| Line: 15 Verse: b | ქება შუ̂ჱნება სიტურფე, | მიჯნურთა ცეცხლებრ-დებისა, |
| Line: 16 Verse: c | გაჭრა მინდორად ჴელობა, | გულთა ლახუ̂რულად სობისა, |
| Line: 17 Verse: d | ტკბილად რამ აღმოვმეტყუ̂ჱლე, | ლექსები სხივ-შუქებისა. |
| Strophe: 499 Line: 18 499. | ||
| Line: 19 Verse: a | გამოვაჩინე ნათქუ̂ამი, | მე ჩემის მუსიკობისა, |
| Line: 20 Verse: b | არ დაშუ̂რა ენა მეტყუ̂ჱლი, | ტკბილად მათ ძედა მკობისა, |
| Line: 21 Verse: c | განმარტჳთა ვჰსთქჳ ქართულად, | თქმული სპარსთ არაკობისა, |
| Line: 22 Verse: d | საამოდ მჩენი მსმენელთა, | მათებრად აშაყობისა. |
| Strophe: 500 Line: 23 500. | ||
| Line: 24 Verse: a | აღარა მყუ̂ა მტერი მოღმა, | მეომარი შემომბმოდა, |
| Line: 25 Verse: b | დამმორჩილდა ყოვლი ურჩი, | ჴელთ-საბელი ვითა მბმოდა, |
| Line: 26 Verse: c | ყოვლგან ისმა ეს ამბავი, | და შეიქმნა საამბოდა, |
| Line: 27 Verse: d | შუ̂ჱბა იყო სამუდამო, | ლხინ-სოჰბათი შეიმკოდა. |
