| Strophe: 396 | ||
| Line: 34 Verse: a | მე მგლოვიარე ყაენმა | მიმიხმო, მიმიპატიჯა, |
| Line: 35 Verse: b | თუ გლოვით გამოსასვლელად | კვლავ უფრო გამიპატიჯა: |
| Line: 36 Verse: c | ახდა მიბრძანა შავისა, | ხოტციცა მან დამპატიჯა, |
| Line: 37 Verse: d და | უარი არ მათქმევინა, | არც ხანი დამიდარიჯა. |
| Strophe: 397 | ||
| Line: 1 Verse: a | ვით მართებდა, მასთან მისვლა | მე და ჩემსა სიდიდესა, |
| Line: 2 Verse: b | ყოვლიფერი თან ვიახელ, | ვინ იცის რა მამინდესა! |
| Line: 3 Verse: c | მას ვმეტობდი გარიგებით, | ვინ რომ დავარ მამიდეს ა, |
| Line: 4 Verse: d და | მე რჯულმტკიცედ შეზღუდვილი, | იმათ თავი გაინდესა. |
| Strophe: 398 | ||
| Line: 5 Verse: a | წაველ, მიველ, მომაგება | ომარები კარისკაცნი |
| Line: 6 Verse: b | ბედაურის ცხენებითა, | არ იახლა მათ საკაცნი. |
| Line: 7 Verse: c | სიმრავლესა ჯარისასა | წინ უძღოდეს, ვითა ვაცნი. |
| Line: 8 Verse: d და | გაეკვირვნეს სიკეთესა, | ხელთა ჰქონდა მალ-მალ ტკაცნი. |
| Strophe: 399 | ||
| Line: 9 Verse: a | მიველ, ვნახე, მიალერსა | ხელმწიფემან ვითა შვილსა, |
| Line: 10 Verse: b | მიბრძანა თუ: "მწოვედ მიმძიმს, | გხედავ აგრე შემოსილსა, |
| Line: 11 Verse: c | მაგრამ რა ვჰქნა, რა გავაწყო | ღვთის ბრძანებას ვინ მოშლისა? |
| Line: 12 Verse: d და | გლოვაზედა რად წაბაძე | შენ, ჭკვიანმან, სხვათ შეშლილსა?" |
| Strophe: 400 | ||
| Line: 13 Verse: a | დაჯდა ნადიმად უცხოდ რამ, | მის ლხინს რა გაეწყობოდა! |
| Line: 14 Verse: b | მუნ რამდენფერი საკრავი | ერთმანერთს შეეწყობოდა. |
| Line: 15 Verse: c | გაყრას ვინ მოინდომებდა, | გული იქ დაეტყვებოდა. |
| Line: 16 Verse: d და | მას დაფარული მტერობა | მაშინ არც შეეტყობოდა. |
| Strophe: 401 | ||
| Line: 17 Verse: a | გათენებამდი ნადიმად | იჯდა და არც მე გამიშო, |
| Line: 18 Verse: b | მიბრძანა: "გამხიარულდი, | ჩემგან არა ხარ საშიშო, |
| Line: 19 Verse: c | ბევრს კარგსა გიზამ, იცოდი, | საქმე არ გიყო საიშო, |
| Line: 20 Verse: d და | გულსა სევდა და ნაღველი | უკუიყარე, მოიშო!" |
| Strophe: 402 | ||
| Line: 21 Verse: a | პირველი ნახვა გათავდა, | მერმე მიმიხმო ხალვათათ, |
| Line: 22 Verse: b | მითხრა: "ლუარსაბ მეფესა | გამოყვრებ მალე ამლათათ, |
| Line: 23 Verse: c | ორნივ მეფენი გაერთდით, | ის შენთვის იყოს, შენ მათათ, |
| Line: 24 Verse: d და | ჩემიცა ქვისლი იქნები, | საქმე არ დარჩეს სახლათათ." |
| Strophe: 403 | ||
| Line: 25 Verse: a | მოვახსენე: ხელმწიფეო, | ეგ ჩვენს რჯულში არ მოჰხდება, |
| Line: 26 Verse: b | ახლო არის ნათესავი, | საკანონო დამედება, |
| Line: 27 Verse: c | თუ შევირთო ნათესავი, | საბოლოო წამიხდება. |
| Line: 28 Verse: d და | უარი არ გამიგონა: | "ცუდიაო მიდ-მოდება, |
| Strophe: 404 | ||
| Line: 29 Verse: a | არ იქნება, დამიჯერე, | ქართველთ მეფის უმოყვრება, |
| Line: 30 Verse: b | სხვას უკეთეს ვერ შეირთავ, | მეც მასმია დიაღ ქება, |
| Line: 31 Verse: c | ზურგად მე გყვე, ის მოყვარედ, | ვისღა ძალუც შენი ვნება? |
| Line: 32 Verse: d და | მე მწადს, მერმე თქვენ მოგხვდებათ | ლხინით შეყრა, ერთად ხლება." |
| Strophe: 405 | ||
| Line: 33 Verse: a | კიდევ რამე მოვახსენე: | მე ეგ საქმე არ მექნება. |
| Line: 34 Verse: b | არაფერი არ გავიდა | უარისა მოხსენება. |
| Line: 35 Verse: c | კვლავ მიბრძანა: "ნუღარ იტყვი, | თუ არა იქ, არ იქნება." |
| Line: 36 Verse: d და | რადგან ისრე მოინდომა, | რაღა მექნა, დავრთე ნება. |
