| Strophe: 442 | ||
| Line: 5 Verse: a | ოდეს შააბაზ ჩემზედა | საქმე ქნა ეს მისეული, |
| Line: 6 Verse: b | აიწყო ჩემი მტერობა, | ბოლომდის არ დალეული, |
| Line: 7 Verse: c | ქვეყანა ამომიწყვიდა, | თავადნი მუნ ბევრეული. |
| Line: 8 Verse: d და | არ გაძღა ჩემის სისხლითა, | ვირემ არ მოკვდა წყეული. |
| Strophe: 443 | ||
| Line: 9 Verse: a | განჯას მოვიდა მოპარვით, | ამბავი ვერ ვსცანთ მოსვლისა, |
| Line: 10 Verse: b | სიტყვა რამ შემოეთვალა | იქიდამ სხვაგან წასვლისა. |
| Line: 11 Verse: c | გამწარდა საქმე სოფლისა, | მზე მიდრკა ქედად დასვლისა, |
| Line: 12 Verse: d და | გვიპირებს ბნელი დაფარვას, | ჟამი ჩანს ნათლის ჩასვლისა. |
| Strophe: 444 | ||
| Line: 13 Verse: a | დაიწყო თხოვა შვილებ[ი]ს, | უფროსი ერთს, დედის ერთსა; |
| Line: 14 Verse: b | მივეც ყველა, რაცა მთხოვა, | არა ვჰრიდე ცოდვას მათსა. |
| Line: 15 Verse: c | დედა-შვილთა გაყრისათვის | მარისხებდეს ცათა ღმერთსა. |
| Line: 16 Verse: d და | ჰგვანდა მაშინ კახეთშიგან | მეგვიპტურსა რისხვას ათსა. |
| Strophe: 445 | ||
| Line: 17 Verse: a | მაშინც არ იქნა, არ დასცხრა | ზღვა ქარით იძულებული, |
| Line: 18 Verse: b | პირცეცხლიანი, უწყალო, | ვეშაპი განძვინებული, |
| Line: 19 Verse: c | მრავალჯერ გამარჯვებული, | მტერზედან ალაღებული, |
| Line: 20 Verse: d და | მომსრველი, ამომწყვედელი, | დამწველი, ცეცხლ-მოდებული. |
| Strophe: 446 | ||
| Line: 21 Verse: a | აწ ესეღა ვთქვა ამბავი, | ვაი ამ დღისა მხსენესა! |
| Line: 22 Verse: b | რა დიდი მტერი ამკიდე, | ბოლომდი არ მამხსენ ესა, |
| Line: 23 Verse: c | რაცა დანასკვე ჩემზედა, | აროდეს არ გამხსენ ესა. |
| Line: 24 Verse: d და | რომელიც დამრჩეს, ჰკითხევდეთ | ამისსა თქვენ მომხსენესა. |
| Strophe: 447 | ||
| Line: 25 Verse: a | დედა-მისმა ჩემთვის შობა | იგი ასრე ჩანასხამი; |
| Line: 26 Verse: b | მუდმად ჩემის სისხლის მსმელი, | გესლიანი ჩანასხამი; |
| Line: 27 Verse: c | ტახტზედ იჯდა სამესისხლოდ, | არ ეხვია ჩან ას-ხამი, |
| Line: 28 Verse: d და | ტანს იცვემდა სასალუქოს, | სხვაგან ედვა ჩანას-ხამი. |
| Strophe: 448 | ||
| Line: 29 Verse: a | სულ მოვიდა ერანითა, | თურქ-ლოეით და არაბითა, |
| Line: 30 Verse: b | ზახირა თან მოიტანა | ურმებით და არაბითა; |
| Line: 31 Verse: c | ღვინოს სვემდა სისხლად ჩემდა, | თრიაქს სჭამდა არ აბითა, |
| Line: 32 Verse: d და | ჩემიმც ცოდვა თქვენ გკიდია, | ვინც მოუშვით, არ აბითა! |
| Strophe: 449 | ||
| Line: 33 Verse: a | სპანი ბევრი უამრავი | ერანიდამ მან მოასხა, |
| Line: 34 Verse: b | ჩვილნი მოსრნა, ვით ჰეროდემ, | მოწიფულნი თან წაასხა; |
| Line: 35 Verse: c | მან ძველითგან ჩათხეული | გესლი მაშინ წარმოასხა, |
| Line: 36 Verse: d და | ერთგულები დამიხოცა, | ორგულთ ტყავი წამოასხა. |
| Strophe: 450 | ||
| Line: 37 Verse: a | მოვიდა მძლავრი, უწყალო, | არად არ შემიბრალებდა, |
| Line: 38 Verse: b | დამიწვა სრულად კახეთი, | სახმილსა გამიალებდა; |
| Page: 53 Line: 1 Verse: c | ვერსად დაუდგა ციხემა, | სიმაგრით თუმცა სალებდა. |
| Line: 2 Verse: d და | მას ქურუმთაგან ნასწავლსა | საქმესა მე მაბრალებდა. |
| Strophe: 451 | ||
| Line: 3 Verse: a | შვილი ეთხოვნა: მამაეცო, | გავზრდიო შენებრ სათუთად, |
| Line: 4 Verse: b | სიტკბოთ და სიყვარულითა, | არ მჟავედ, ვითა ხართუთად, |
| Line: 5 Verse: c | მოიწიფოს და მალ მოგცემ | ასპარეზშიგან საბურთად. |
| Line: 6 Verse: d და | მესროდა მწარეს სიტყვასა, | წინ უჯე სრულად, ვით ბუთად. |
| Strophe: 452 | ||
| Line: 7 Verse: a | ვიცოდი არასფერითა | დაშლიდა აღარ მოსვლასა, |
| Line: 8 Verse: b | რაც ქნა, ეს სწადდა საქნელად, | ტყუოდა სხვაგან წასვლასა. |
| Line: 9 Verse: c | მირჩევენ შვილის მიცემას, | ჩემთვის მზის შუქთა დასვლასა, |
| Line: 10 Verse: d და | შეხვეწნას, დედის გაგზავნას, | უთუოდ მის წინ მისვლასა. |
| Strophe: 453 | ||
| Line: 11 Verse: a | მივაგებე დედაჩემი, | ალექსანდრე თან წაგვარა. |
| Line: 12 Verse: b | "ეს ცოტაა, არ მინდაო," | დაუწუნა, რა მიგვარა. |
| Line: 13 Verse: c | აწ უფროსი უნდა მივსცე, | საქმე ასრე მამიგვარა. |
| Line: 14 Verse: d და | ეს სწადიან, ამომწყვიტოს | თავ-შვილიან, გვარის-გვარა. |
| Strophe: 454 | ||
| Line: 15 Verse: a | ეთქვა თუ: "ასე ცოტასა | რას ვაქნევ, არ ვარ ძიძაო, |
| Line: 16 Verse: b | რა გავათ მე გაგიზარდო, | ვითამ ვჰყოფილვარ ბიძაო." |
| Line: 17 Verse: c | გულში სხვა უძევს, ენითა | მან ჭლაკვი გააქინძაო. |
| Line: 18 Verse: d და | მწარესაც ტკბილად იტყოდა, | ბადენი დამიხინძაო. |
| Strophe: 455 | ||
| Line: 19 Verse: a | მეორე კაცი მოვიდა | მათის საფიცრით მტკიცითა: |
| Line: 20 Verse: b | ერთი ღმერთი და მეორე | ჩვენ ფეღამბარი ვიცითა, |
| Line: 21 Verse: c | აქაც მყოფი და ყოველგან | ქვეყნად და კვალად ვიცითა. |
| Line: 22 Verse: d და | თუ ლევან მამცე, ეს მოგცე, | ეს დამიჯერე ფიცითა." |
| Strophe: 456 | ||
| Line: 23 Verse: a | დედაჩემს შემოეთვალა: | "კვლავცა მინახავს ესეო, |
| Line: 24 Verse: b | წამოსვლა ავად ვარჩივე, | მოვიმკე დანათესეო, |
| Line: 25 Verse: c | უწინ რომ მაპატივებდა, | არ არის მის მოწესეო. |
| Line: 26 Verse: d და | _ რას ჰქვიან ეგეც არ მოსცე? | თვით არის უკეთეს ეო!" |
| Strophe: 457 | ||
| Line: 27 Verse: a | ვიცოდი უსაცილობით, | რაც იმას სწადდა საქნელად, |
| Line: 28 Verse: b | მასრულებს ამოსაწყვეტლად | ამოდ, წყნარად და ნელ-ნელად; |
| Line: 29 Verse: c | მაშინ თამამად წახდენა | მას ჰქონდა გულ-გასაძნელად, |
| Line: 30 Verse: d და | ორთავე თვალთა სინათლე | უნდა შემიქნას მე ბნელად. |
| Strophe: 458 | ||
| Line: 31 Verse: a | უთხარ: "კახნო, დამეხსენით, | თქვენი რჩევა არ ივარგსა, |
| Line: 32 Verse: b | ტა ამასაც გამომართმევს, | ჩვენ გავასწრებთ ვეღარ ბარგსა, |
| Line: 33 Verse: c | შემოგვიტევს მასვე წამსა, | სრულ წარმოსცლის მისსა დარგსა. |
| Line: 34 Verse: d და | ლევანსა და ალექსანდრეს | რად ნიკარგავთ ორსავ კარგსა?!" |
| Strophe: 459 | ||
| Line: 35 Verse: a | გარდაიცვეს თავს საბელი, | კახთ სულ ასრე დაიჟინეს: |
| Line: 36 Verse: b | "ქვეყნისა და თავისათვის | რად არ დასთმო, თქვა ეს ვინ ეს?" |
| Line: 37 Verse: c | მერმე კიდევ უარი ვსთქვი, | გამოჩენით მათ იწყინეს. |
| Line: 38 Verse: d და | გამომართვეს, გაუგზავნეს, | გაზაფხული მამიყინეს. |
| Strophe: 460 | ||
| Line: 1 Verse: a | ორივ შვილი გამომართვა, | მერმე მეცა დამიბარა. |
| Line: 2 Verse: b | თუ მეც მასთან მივსულიყავ, | ჩემ წილ აქღა დამიბა რა? |
| Line: 3 Verse: c | რა არ მიველ, შემოვიდა, | ბარი მთად ყო, მთა მიბარა, |
| Line: 4 Verse: d და | სულ კახეთი ამიოხრა, | საძირკველიც დამიბარა. |
| Strophe: 461 | ||
| Line: 5 Verse: a | დამიჟინეს მეც ზოგ-ზოგმა: | "თუ არ მიხვალ, თემი წახდა." |
| Line: 6 Verse: b | შიში ათქმევს უქნელს საქმეს, | თვარ გუნებას ვინ ვერ ჩახდა? |
| Line: 7 Verse: c | თუ მეც მასთან მივსულიყავ, | კიდევ უფრო არ გაოხრდა? |
| Line: 8 Verse: d და | აგვერია შიგნით საქმე, | ღვთის რისხვითა ასრე მოჰხდა. |
| Strophe: 462 | ||
| Line: 9 Verse: a | მაშინდელი საქმეება | არ იმბობის სრულა წვრილად, |
| Line: 10 Verse: b | ასრე ვამბობ სრულ ნაკლულად, | ვითამ იყოს რამე ჩრდილად. |
| Line: 11 Verse: c | წყნარა-წყნარა მოგვიახლა | იგი სადმე სიტყვა-რბილად. |
| Line: 12 Verse: d და | ვიდრე მართლა არ მოვიდა, | მოსვლა ჰქონდათ ზოგთ საცილად. |
| Strophe: 463 | ||
| Line: 13 Verse: a | აწ ეგების ეს გეგონოს, | მაშინ ვერას ვერ შევსძლებდი? |
| Line: 14 Verse: b | თავს გავრჯიდი სასიკვდილოდ, | ზოგს მასაც რას დავაკლებდი, |
| Line: 15 Verse: c | ქვეყანასა დანდობილსა | არც სრულ ისრე ავაკლებდი. |
| Line: 16 Verse: d და | დაგვამშვიდა ტკბილის სიტყვით, | ჯებირს არსად არ ვავლებდი. |
| Strophe: 464 | ||
| Line: 17 Verse: a | რა შევიტყევ მართლა მოსვლა, | სხვა ვეღარა გავაწყევით, |
| Line: 18 Verse: b | მუკუზნიდამ გაღმა მთამდი | სრულ ჯებირი წავავლევით, |
| Line: 19 Verse: c | გავჯებირეთ ორს მთას შუა, | უკან რაზმი დავაწყევით. |
| Line: 20 Verse: d და | რა შეიგნა, მოგვაშურა, | ვითა შმაგი მოვა წყევით. |
| Strophe: 465 | ||
| Line: 21 Verse: a | ზოგი კიდევ მისვლას მირჩევს | და ზოგ-ზოგნი არჩევს შებმას, |
| Line: 22 Verse: b | რჯულისათვის სისხლთა დაღვრას, | კვლავ საომრად ხლმისა შებმას; |
| Line: 23 Verse: c | ასე მოაქვს რჩევაშიგა | ერთმანერთის სიტყვის აბმას. |
| Line: 24 Verse: d და | ომი ვეღარ გაუმართეთ, | რა ლამოდეს ჩემს იქ დაბმას. |
| Strophe: 466 | ||
| Line: 25 Verse: a | ვინც ან ღმერთი შეიყვარა | და ანუ მე მიერდგულა, |
| Line: 26 Verse: b | წამომყვეს და წამოვედით, | ჯებირს კარი დაეგულა, |
| Line: 27 Verse: c | ვინც იქ დარჩა, სიავკაცით | ზოგნი ავად განეგულა. |
| Line: 28 Verse: d და | ამოსწყდეს და დაცატყვევდეს, | დარჩეს დამწვარ-დადაგულა. |
