| Strophe: 536 | ||
| Line: 11 Verse: a | კახეთი ნოდარს და დავითს | მან მიაბარა სულობით, |
| Line: 12 Verse: b | მაგრამ მათ მისი ბრძანება | მალ გაუცუდეს წბილობით; |
| Line: 13 Verse: c | მესამეს თვესა ორთავე | მოგზავნეს კაცი ყრილობით: |
| Line: 14 Verse: d და | "მობძანდი შენსავ ტახტზედა, | მონა ვართ გვარისშვილობით." |
| Strophe: 537 | ||
| Line: 15 Verse: a | რა მოვიდენ მოციქულნი | და ეს სიტყვა გაგვაგონეს, |
| Line: 16 Verse: b | ზოგთა შექნეს სიხარული, | ზიგთ იჭვი რამ მოიგონეს. |
| Line: 17 Verse: c | მაგრამ მე ვსთქვი, ყმათა ჩემთა | რად არ თავი დამამონეს? |
| Line: 18 Verse: d და | აწ მეფესაც მოახსენეს, | მათნი თქმულნი მოაწონეს. |
| Strophe: 538 | ||
| Line: 19 Verse: a | მეფემ ბრძანა: "კარგად ქნილა | ამ ამბისა ასრე მოსვლა, |
| Line: 20 Verse: b | მეცა თანა წამოგყვები, | ადრე გვმართებს იქითა სვლა, |
| Line: 21 Verse: c | დადიანს და გურიელსა | მალ ვაცნობოთ ჩვენი წასვლა." |
| Line: 22 Verse: d და | ორთავ კაცი გაუგზავნე, | არვაცალე მზისა დასვლა. |
| Strophe: 539 | ||
| Line: 23 Verse: a | იგინიცა მალ მობძანდენ | მათის ჯარით დაკაზმულნი, |
| Line: 24 Verse: b | თავს შეედვათ ჩვენი სიტყვა, | ვერა ვნახეთ ხანდაზმულნი. |
| Line: 25 Verse: c | შეიყარნეს მუნ სიმრავლე | დიდებულნი ცხენთა სმულნი. |
| Line: 26 Verse: d და | აღარ ვჰყოვნეთ, წამოვედით, | ვეღარც გვნახეს მუნღა სმულნი. |
| Strophe: 540 | ||
| Line: 27 Verse: a | გარდმოვიარეთ ლიხის მთა, | ქართლისა სიგრძე ჩავლევით, |
| Line: 28 Verse: b | მოვისწაფოდით მალ მისვლას, | არ ხან-ყოვნებით, მალევით. |
| Line: 29 Verse: c | ყოვლგნით გაისმის მისვლის ხმა, | მე მაშინ დავიმალე ვით? |
| Line: 30 Verse: d და | დიდხანს ყოველი ორგული | შიშითა მყვანდა გალევით. |
| Strophe: 541 | ||
| Line: 31 Verse: a | თვით არაგვამდის თან მომყვეს | მეფე და სხვა ბატონები, |
| Line: 32 Verse: b | იგინიც იქით გაბრუნდეს, | მათიც ჯარ-მონატანები. |
| Line: 33 Verse: c | არაგვს გამოველ, გამომყვა | მამია საროტანები, |
| Line: 34 Verse: d და | მითხრა თუ: "მათზე მეტი ვჰქენ, | მე არაგვს გამომყვანები." |
| Strophe: 542 | ||
| Line: 35 Verse: a | რა კახეთს ჩაველ, დამიხვდა | დამწვარი, გამტვერებული. |
| Line: 36 Verse: b | ვჰკვირობდი გუნებაშიგა, | რად მექმნა ამტერებული? |
| Line: 37 Verse: c | რაც მორჩომოდეს, მოვიდეს | მტირალნი, დაშტერებული, |
| Line: 38 Verse: d და | ვერას ვარგებდით, თვარემ და | ვიყვენით ვაგლახებული. |
| Strophe: 543 | ||
| Line: 1 Verse: a | რაც ხამდა მაშინ რიგება | ჩვენგან ქვეყნისა ჩვენისა, |
| Line: 2 Verse: b | გავარიგეთ და გათავდა | მუნ სიმძიმილი წყენისა. |
| Line: 3 Verse: c | აწ არაგვისა ომზედა | ხმარება გვიხამს ენისა, |
| Line: 4 Verse: d და | მრავალთ ყიზილბაშთ გაწყვეტა, | სისხლი რუდ მინადენისა. |
