TITUS
Parsadan Gorgijanidze, Istoria
Part No. 67
Previous part

Chapter: (67)  
Line of ed.: 6       ამ ჟამს ბარათაშვილი სიაოშ და თუმანისშვილი ბაინდურ სამართალს\ზედ
Line of ed.: 7    შეაბეს. ვითაც ყოვლს რჯულში მართებულია, ჴემწიფეთ შეწყენისა და
Line of ed.: 8    შემცოდლობის დარიდება, ნამეტნავად უკადრისობის შებ(ე)დვა და მათს სისხლ\ში
Line of ed.: 9    გარევა, ქართლში ქართველნი მრავალნი და ძრიელნი არიან და სომეხნი
Line of ed.: 10    ცოტანი და უღონონი და მათგან ამ რიგის საქმის თქმაც ძნელია, თორა და
Line of ed.: 11    ქნა და ქართველთ უნდოდა ეს სისხლი სომეხთზედ დაეტეხა. ამისთვის უღონო\ნი
Line of ed.: 12    იქმნენ სომეხნი, რომ სხვა რიგად ფიცითა და ჯერით არ გარდასწყდებოდა
Line of ed.: 13    და სიაოშ ბარათაშვილმან წამოსთქვა, რომ თუმანისშვილმან ბაინდურ ჰკრაო
Line of ed.: 14    ბატონისშვილს თოფიო. იმან აშორო თქვა. ამისთვის სამართალსზედ შეაბეს და
Line of ed.: 15    ბძანებითა მღ̃თისათა სამართალი გაცხადდა. ორნივე თავიანთ რჯულის წესი
Line of ed.: 16    გარდიხადეს. მეფე და თათარნი სომ(ე)ხთკენ მოდგნენ და დედოფალი და ქარ\თველნი
Line of ed.: 17    სიაოშს მიუდგნენ. მეფეს მოახსენეს: ამ რიგი საქმენიო უხმლოთ არ გარ\დასწყდებისო.
Line of ed.: 18    მეფე(მა)ნც ბძანება ქნა -- თავიანთ რჯულში რაც მართებული იყოს,
Line of ed.: 19    გარდიხადონო და პაემანი დაუდვან ერთმანერთსაო. შებმის დროს ჩვენს კარს
Line of ed.: 20    მოვიდნენო. მეფის ბძანება გაათავეს, გაენდვნენ და ინანეს და თობა და თმო\ბა
Line of ed.: 21    აუთქვეს, ანდერძები გაათავეს და ეზიარნენ და ავის ნაქმარნი ინანეს და
Line of ed.: 22    ვისთვისა შეცოდებინა, შეეხვეწნენ და შენდობა იშოვნეს და ვისიც რამე ემართა,
Line of ed.: 23    გარდუხადეს. თავიანთ საღდრები დაიარეს და შესაწირავი მიართვეს და რაც
Line of ed.: 24    შეეძლო(თ) გლახათა და უღონოთ მისცეს. ბარჯალსა და პაემანზედ თბილის
Line of ed.: 25    ქალაქს მოვიდნენ და მეფის სასახლის პირდაპირ მტკვარს გაღმა საომრის ალა\გად
Line of ed.: 26    უჩინეს, რომ ყველგნით დასჭვრეტდეს. ორნივ საომრის იარაღით შეიმოსნეს
Line of ed.: 27    და ცხენს შესხდენ და გაღმა გავიდნენ და მეფემ ექვსი იასაული უჩინა საომ\რის
Line of ed.: 28    ალაგზედან და ციხის კარები დაუგდეს, რომ არცვინ შეუშვან და არცვინ
Line of ed.: 29    გამოუშვან და ერთმანერთის მოშორებით ცხენით იდგნენ. გამოღმიდამ დაუძახეს --
Line of ed.: 30    ომისა და შეტევების დრო არისო. უწინ ცხენ ჭენებით სიაოშ მოუხდა და შუბი შე\მოსცა
Line of ed.: 31    და ზედ შეამტვრია, ჯაჭვი გაუტეხა და გვერდში გასჩარა, შუბის პირი
Line of ed.: 32    შიგ შეარჩინა. ამას უკან ბაინდურ მიუხდა და შუბი შესცა და ბარკალშიგ შე\ამტვრია
Line of ed.: 33    და გასცილდა. აწ სიაოშ წაეწია და ლახტი სცა და გასცილდა. აწ კიდევ
Line of ed.: 34    ბაინდურ მიეწივა დ(ა) ლახტი სცა, მაგრა ვითაც თავისის სისხლით ჴელი სო\ველი
Line of ed.: 35    აქონდა, ლახტი გასხლტა და ცხენმან თავგამზიდვარობა უყო და სიაოშ
Line of ed.: 36    ლახტის ცემით მისდევდა. ბაინდურ ჴმალს ჴელი წაიკრა და უკან უკუ ქნია
Line of ed.: 37    და სიაოშს საცხვირეში მოახვედრა და ფ(ი)ცხლავ ცხენით გარდმოვარდა და
Line of ed.: 38    თათართა და სომეხთაგან შეიქნა ჴმა მაღლა -- ალაჰ ალაჰ -- ძახილი. ბაინდურ
Line of ed.: 39    მოსაკლავად სიოშს მიუხდა. იასაულებმან არ დანებეს, მაგრა ცხენი მაშინც
Line of ed.: 40    მოუკლა. მეფემ ბძანა: სიოაშ ციხოვანთ ტყვეთ მიაბარეს და ბაინდურ ამ და\კოდილობით,
Line of ed.: 41    ისრევე საომარ ცმული, თავისივე ცხენ იარაღით გამოღმა გამო\ვიდა
Line of ed.: 42    და მეფეს თაყვანი სცა და ასრე მოახსენა: თქვენს მტერს უნდოდა შევბმო\დითო,
Page of ed.: 265   Line of ed.: 1    ორნივ უბრალონი ტყვილათ შევიხოცენითო და თავის სადგომს წავიდა.
Line of ed.: 2    და მეფემ ჯარა და მომია გაუგზავნა, მრავლის სარჯლით შუბის პირი ამოართ\ვეს,
Line of ed.: 3    ორს წლამდისინ დაკოდილი ძლივს გაუმთელდა სიაოშს და ქართველთ
Line of ed.: 4    იპატივეს და მისი ჯაჭვი და იარაღი მეფემ ბაინდურს მისცა და ბატონისშვილ\მან
Line of ed.: 5    ცუდად ჩაიარა. ვითაც ბატონისშვილის ჯალაბი მეფის დისწულის ადამ
Line of ed.: 6    სულთნის ქალი იყო, მეფემ ბრძანა: ბატონისშვილს ლვარსაბსაო ძმა ჰყავს, ვახ\ტანგ
Line of ed.: 7    საჴელათ ურქვიანო, იმას ჩემად შვილად მოვაყვანინებო და ბატონისშვი\ლის
Line of ed.: 8    ჯალაბს იმას შევრთავო, თათართ წესით ერგებისო, რადგან ორნივ მუსურ\მანი
Line of ed.: 9    არიანო. ეს იწყინეს, მაგრა ვერა თქვეს რა.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Parsadan Gorgijanidze, Istoria.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.