TITUS
Parsadan Gorgijanidze, Istoria
Part No. 70
Previous part

Chapter: (70)  
Line of ed.: 11       აქა ომი მეფის ალექსანდრესი და დადიანის ძმისწულის ლაპარის მოკ\ლვა.
Line of ed.: 12    
ქართველთა და მესხთ ლაშქარი ლიპარს ახლდენ, მეფეს ალექსანდრეს
Line of ed.: 13    
შეებნენ დ(ა) მეფემ გაიმარჯვა და ქართველნი და მესხნი ზოგნი დაიხოცნენ და
Line of ed.: 14    
ზოგნი დაირჩინეს და ზოგნი გარდიხვეწნეს და გამოქცეულნი სომანეთს მოვიდ\ნეს
Line of ed.: 15    
და ზალ ერისთავი და ელიზბარ ერისთავი თავიანთ ლაშქრითა და კახნი
Line of ed.: 16    
ერთ პირათ წამოვიდნენ და ქალაქს მეფესთან მოვიდნენ, ჰალვაბარში დადგნენ.
Line of ed.: 17    
მეფე სიბერისაგან ავად იყო და ლოგინათ იწვა და ერისთავებმან ჯამალ ხან
Line of ed.: 18    
მეფეს მიუგზავნეს და მუხრანის ბატონიც ქალაქს ჩამოვიდა და ჯამალ ხანის პი\რით
Line of ed.: 19    
ასრე შესთვალეს მეფეს: რა თქვენ ცოცხალი ბძანდებითო, შენის მეტი პატ\რონი
Line of ed.: 20    
არ გვინდაო და თქვენს უკან სხვას საქართველოს ბატონს ჩვენ ყმობას
Line of ed.: 21    
არ უზამთო, ჩვენი ბატონი ყაენი არისო. მეფემ ასრე შესთვალა: ჯერ ავად
Line of ed.: 22    
ვარო, ჩემი საქმე მოიცალეთო, ვნახოთ როგორ შევიქნებითო. თუ მოვიჯობი\ნებ,
Line of ed.: 23    
ყველას მე გავარიგებო, თუარა და კახნი თქვენთან იყვნენო, სხვას ჴელი არ
Line of ed.: 24    
ჰქონდესო და მუხრანის ბატონიც ქალაქში თავისთვის იყოსო. მაგრამე მუხრა\ნის
Line of ed.: 25    
ბატონმან მეფეს ასრე მოახსენა: თუ ერისთავიო იმერეთს გარდამყოლოდაო,
Line of ed.: 26    
მეფე ჩვენზედ წამოვიდოდაო და დადიანის ძმისწული ლიპარი ოდიშს დაიჭერ\დაო.
Line of ed.: 27    
რაზდენჯერ გარდასვლა მოვინდომეო, არც თვითან წამოვიდაო და არც
Line of ed.: 28    
ლაშქარი გამოუშვაო და რა ჩვენის ლაშქრის დამარცხების ანბავი მოვიდაო,
Line of ed.: 29    
ფიცხლავ აიყარა და ქსნის ერისთავი და კახნი თან წამოასხაო და ჰალვაბარში
Line of ed.: 30    
მოსრულაო. იმასაც მეფემ ასრე უპასუხა: ჯერ ავად ვარო და თუ მოვიჯობი\ნებო,
Line of ed.: 31    
ორთავ გაგარიგებო და თუ ვერ მოვრჩიო, მას უკან რომელიც გიჯობდეს,
Line of ed.: 32    
ისი ჰქენითო. რა მუხრანის ბატონმან მეფისაგან ეს სიტყვა გაიგონა, მეფის
Line of ed.: 33    
მსტოფი მ(ა)ჰმ(ა)დ ზამანა და თუმანისშვილი ბაინდურა თან გამატანეს და ერის\თავთან
Line of ed.: 34    
მიგვგზავნეს და ასრე შესთვალა: თავდაპირველ შენ მოინდომეო ჩემი გა\ბატონებაო,
Line of ed.: 35    
ახლა რა შეგცოდეთო, რომ აგრე გაავგულებულხართო. შენის შვი\ლისათვის
Line of ed.: 36    
ქალი მიმიციაო და რასაც მამულს იტყვი, მოგართმევო. ესები ერის\თავს
Line of ed.: 37    
მოვახსენეთ. იმან ასრე ბძანა: როსაც მისი ბატონობა გამოვარჩიეთო და
Line of ed.: 38    
ჩემს ზურაბს ქალი მოსცაო, ნოდარის ქალი თავის შვილს არჩილს უთხოვაო.
Line of ed.: 39    
ჩვენს შვა დამხდომი ნოდარ მამკვდარაო, მაგრა თურმან და თბილელი ცოცხა\ლნი
Line of ed.: 40    
არიანო. ქართლის მეფობა მაგისთვის გვითქვამსო და კახეთის ბატონობა
Line of ed.: 41    
ჩემთვის ითქვაო, თორა და მაგასთანაც მრავალჯერ დამიფიცავსო, რომ როსტომ
Line of ed.: 42    
მეფეს უკან სხვას ქართლის მეფეს ყმობა არ უყოო, გინდა ეგ იყოსო, გინდა
Line of ed.: 43    
სხვაო. ეს ერისთვის ნათქვამი სიტყვები მუხრანის ბატონს ვახტანგს მოვახსენეთ.
Line of ed.: 44    
ამაზედ სხვა მოციქულები გაუგზავნა და იმათაც ესევ ანბავი მოუტანეს. მე ფარ\სადანს
Page of ed.: 269   Line of ed.: 1    
ყაენის ბძანება მქონდა, რომ მუჯალა გავაკეთო და ქართველთ დავა\ბეჭდინო
Line of ed.: 2    
და ყაენს მივართო...
Line of ed.: 3    
...[საჭ]მელი და ტანს საცმელი იმით ჰქონდეს. გლახათა და ქვრივ ობოლ\თა
Line of ed.: 4    
და მღრდელთა და მოლოზანთ სარჩო გაუჩინა. ასი წელიწადი იცოცხლა და
Line of ed.: 5    
იმისის პირით გინება არ გამოსრულიყო. ისპაჰანის მოვრავი და ყ(ა)ენის ყულარ\აღასი
Line of ed.: 6    
იყო და შ(ა)ჰაბაზ მაზანდარას მიიცვალა და როსტომ მეფემ ისპაჰ(ა)ნში
Line of ed.: 7    
შაჰსეფი გააყაენა და ჰამადანის ქვეყანაში ხონთქრის ვეზირ აზამს ხოსროვ
Line of ed.: 8    
ფაშას შეება და გაიმარჯვა. მამაცობისათვის როსტომ დარქვეს თოარადა სა\ხელათ
Line of ed.: 9    
ხოსროვ მირზა ერქვა და მრავალი სიკეთე და სამადლოთ შენობა ერა\ნის
Line of ed.: 10    
ქვეყანაში ექნა და ოცდათხუთმეტი წელიწადი იყო რომ მიცვალებულიყო და
Line of ed.: 11    
კიდევ ქვეყნის ერნი დიდნი და პატარანი მისნი მაქებარნი და შენდობის
Line of ed.: 12    
მთქმელნი იყვნენ.

Page of ed.: 270  
Next part



This text is part of the TITUS edition of Parsadan Gorgijanidze, Istoria.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.