TITUS
Parsadan Gorgijanidze, Istoria
Part No. 77
Previous part

Chapter: (77)  
Line of ed.: 4       ერეკლე ბატონიშვილი რომ მოვიდა, ხუთს წელს უკან დედა მოუვიდა
Line of ed.: 5    
შირვანს. ქ̃კს ტნთ ერეკლეს მოსვლა რუსეთით. ხუთს წელიწადს უკან ბატონი
Line of ed.: 6    
დედა იმისი ზღვის გზით შირვანს გამოსვლა და მისის სიძის კახეთის ბატონის
Line of ed.: 7    
არჩილისა და ბატონის ქეთევან დედოფლის რუსეთს წასვლა ჩერქეზის გზით
Line of ed.: 8    
ერთგან მოხდა. ოცდაათის წლის გაყრილმან და ნახვის მონატრეთ ერთ\მანერთი
Line of ed.: 9    
ვეღარ ნახეს და ერეკლეს დედას მეჰმანდარბაში უსუფბეგ და კახაბა\ბერი
Line of ed.: 10    
გორჯასპი შირვანს წინ მიაგებ(ე)ს და დიდის პატივით ისპაჰნს მობძანდა,
Line of ed.: 11    
ქ̃კს ტნიე და ოთხს წელიწადს ამას უკან მარიამ დედოფალი მიიცვალა და შაჰ\ნვაზ
Line of ed.: 12    
მეფის საჴლიც აიშალა. გიორგი მეფესა ყაენი უწყრებოდა არჩილის საქ\მეზედა
Line of ed.: 13    
და მაშინც ძმა ვერ დასთმო და ყმანი გაუორგულდენ და მოყვარენი
Line of ed.: 14    
გაუავდენ და ამისთანას დროს ყაენს მოახსენეს: გურგინ ხანს ცოლი ავად ჰყვან\დაო
Line of ed.: 15    
და დაღ დასმულმან კუდიანმან, რომ ქართველნი მისანს ეძახიანო, იმათ ას\რე
Line of ed.: 16    
მოახსენესო -- შენი ჯალაბი მარიამ დედოფლისაგან ავად არისო. კაცი გაგ\სავნესო
Line of ed.: 17    
და ბარით საფლავში თავი მოსჭრესო და გვერდით ამოსდვესო, მაგრა
Line of ed.: 18    
მაშინც მოუკვდა ცოლიო. ყაენს ებძანებინა: მე მუსურმანი მეგონაო, ის ისრევ
Line of ed.: 19    
ქაფარი ყოფილაო, მკვდარს თუ შეძლება ჰქონდესო, თავის თავს უშველის. ჩე\მი
Line of ed.: 20    
და მამის ჩემის ერთგულიო და ქვეყნის დამწყნარებელი ბატონი მანდილო\სანი
Line of ed.: 21    
იყო, რასთვეს აგრე ავი კაცი არისო, რომ თავის დედას აგრე ავკაცათ შე\კადრაო.
Line of ed.: 22    
დასწყევლა მქნელი დ(ა) გაუავდა და აღარ დაუტკბა და იასონ ერისთა\ვი
Line of ed.: 23    
განჯის ხანითა და სხვა სხვა გზით იბეზღებოდნენ და ესეც მ(ო)ეწერა: ერის\თავობა
Line of ed.: 24    
მიბოძოსო, გურგენ მეფეს წაგახდენინებო. განჯის ხანის საქმით ერის\თვობა
Line of ed.: 25    
იასონს მისცეს და მეფეს არ შეკითხნეს და ყაენთან იმერლის მეფის
Line of ed.: 26    
ალექსანდრეს კაცი ჩაფრათ მოვიდა, ჴემწიფისათვის არზა მოეწერა: ჩვენს მამა\პაპათ
Line of ed.: 27    
ჴემწიფის ოჯახისათვის უმსახურებიაო და ფეშქაში მოურთმევიაო და
Line of ed.: 28    
ჩვენც ამისი მოხვეწარნი ვართო, რომ ჩვენი თავი თქვენათ ყმათ გვამ\ს(ა)ჴუროთო
Line of ed.: 29    
და ერთი ბძანების რაყამი გვიბოძოთო, რომ ქართლის მეფემ გზა
Line of ed.: 30    
დაგვანებოსო და ვითაც ამას წინათ მეფეებს როგორც თავისი კაცი გამოუტა\ნებია
Line of ed.: 31    
და ფეშქაშს წამოსძღოლია და ჴემწიფის კარზედ ჩამოუყვანიაო, ამათაც
Line of ed.: 32    
მათებრ ჴელი მოგვიმართონო. ყაენს იამა და იმერელი მეფე კიდეც ებრალე\ბოდა,
Line of ed.: 33    
ერთი რაყამი გიორგი მეფეს მისწერეს: როსაც იმერლის მეფის ფეშქაში
Line of ed.: 34    
წამოვიდესო, როგორც სხვას ქართლის მეფებს ექნასო, თქვენც ისრე ჰქენითო
Line of ed.: 35    
და ჩვენს კარზედ მოიყვანონო, მესტუმრე და მეჰმანდარი წამოუძღვანეო, რომ
Line of ed.: 36    
ყოველგან სამასპინძლო და ცხენი და აქლემ(ი) მზას დაჴ(ვ)ედრონო. იმერლის მე\ფის
Line of ed.: 37    
კაცმან ეს რაყამი ახალციხის გზით წაიღო, რომ იქიდამ მეფეს გამოუგ\ზავნოს.
Line of ed.: 38    
ეს გიორგი მეფეს ეწყინა და ახალციხის ფაშას ასრე მისწერა: იმერე\ლი
Line of ed.: 39    
მეფეო ხონთქარს წაუვიდაო და ყაენს ებირაო და თუარ დამიჯერებო, ამა\და
Line of ed.: 40    
ამ კაცს თქვენის მამულის გზით რაყმები მიაქვთო, უნახეთო. რა ეს წინგნი
Line of ed.: 41    
ფაშას მიუვიდა, იმერლის მეფის ყმა დააჭირვინა და აღარ გაიკითხა და ჩამო\არჩობინა.
Line of ed.: 42    
ესეც ყაენს მოსწერეს. ეს კიდევ უფრო ეწყინა. კიდევ ამ ანბავზე ეს
Line of ed.: 43    
ანბავი მოსწერეს: თქვენის ერთგულებისათვისო ზოგის თავები დაუყრევინებიაო
Line of ed.: 44    
და სომხითის მელიქს თოფი აკვრევინაო და ჰაჯი ალი ხანს თქვენთვისა კარგი
Page of ed.: 279   Line of ed.: 1    
ტყვები სდომებიაო და მრავალი ნაქსოვი და ფარჩა და თეთრი გაუგზავნიაო,
Line of ed.: 2    
რომ იმერეთში კარგნი ტყვენი, ქალები და ვაჟები იყიდონო. გიორგი მეფეს
Line of ed.: 3    
გზაზედ კაცები დაუხვედრებიაო და ყველანი დაუხოციაო და რაც საქონელი
Line of ed.: 4    
ჰქონებიათო, გურგინ ხანისათვის მიუტანიაო. ეს ავი ანბვები ზედიზედ მოსწერეს
Line of ed.: 5    
და ყაენი უფრო გაუწყრომეს.

Next part



This text is part of the TITUS edition of Parsadan Gorgijanidze, Istoria.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.