TITUS
Old Georgian Hagiographical Texts, vol. I
Part No. 113
Previous part

Chapter: 12  
Line of ed.: 9        ი^ბ. და ვითარცა ჴორციელად შეემატებოდა, ეგრეთ-ვე სულიერად შეეძინებოდა
Line of ed.: 10     რიცხუსა მას წმიდათა კაცთასა, რამეთუ მას ჟამსა მოვიდეს მამაჲ
Line of ed.: 11     ეტჳფანე და მღდელი მატოი ქართლით და დიდი ზენონ სამცხით, რამეთუ
Line of ed.: 12     ეტჳფანე და მატოი პირველ-ვე მეგობარ იყვნეს ამის წმიდისა და სახელსა
Line of ed.: 13     მისსა მოვიდეს ხანცთად.

Line of ed.: 14        ხოლო ზენონ შვილი იყო საჩინოჲსა ვისი-მე კაცისაჲ სამცხეს და ღმრთის-მსახურებით
Line of ed.: 15     აღზრდილ იყო, და სიწმიდით იქცეოდა. რამეთუ საღმრთოჲ შიში
Line of ed.: 16     მკჳდრ იყო მის შორის, და სწადოდა მონაზონებაჲ აღთქუმისაებრ აღთქუმისა
Line of ed.: 17     მმარხველთაჲსა. და ვითარცა აღესრულნეს მშობელნი მისნი, მონაგები
Line of ed.: 18     მათი დაუტევეს ზენონს და დასა მისსა, რომელი-ცა იყო სახლსა შინა მის
Line of ed.: 19     თანა. და ზენონ გულს-ეტყოდა, რაჲთა-მცა მამული და დედული Ms. page: J_171r  მონაგები
Line of ed.: 20     დასა თჳსსა დაუტევა ნებისაებრ მისისა და თჳთ-მცა იქმნა მონაზონ
Line of ed.: 21     უცხოებასა შინა. და ვითარ ამას განიზრახვიდა ზენონ, დაჲ იგი მისი ეშმაკისა
Line of ed.: 22     განმარჯუებითა შეაცთუნა ვინმე უკეთურმან კაცმან და ღამე ყოველ
Line of ed.: 23     წარვიდეს შავშეთს, ხოლო ზენონ, ვითარცა ცნა, შეიჭურა საჭურველითა
Line of ed.: 24     მარტოდ და ამჴედრდა ცხენსა და დევნა-უყო. და ვითარ დიდი ქუეყანაჲ
Line of ed.: 25     ვლო, თქუა გულსა თჳსსა, ვითარმედ: "ვარ მე ჭაბუკ სახელოვან და რომელსა
Line of ed.: 26     ვსდევ, ფრიად შეურაცხ არს, დაღაცათუ ვეწიო და მოვკლა, საბრჴე არს
Line of ed.: 27     სულისა ჩემისაჲ, და უკუეთუ ცუდად უკუნ-ვიქცე სახედ ჩემდა, სირცხჳლ
Line of ed.: 28     არს ჩემდა, არამედ აღთქუმაჲ მონაზონებისაჲ აწ აღუსრულო უფალსა". და
Line of ed.: 29     ახოვან იქმნა ნეტარი ესე, რამეთუ მონაგებთა დატევებაჲ სისხლთა დათხევასა
Line of ed.: 30     ემსგავსების. და დაიწერა ჯუარი ჴორცთა თჳსთა და წარემართა საღმრთოსა
Line of ed.: 31     მას გზასა და მიიწია წინაშე დედისა ფებრონიაჲსა მერეს, რამეთუ იყო
Line of ed.: 32     იგი სახლისა მისისაჲ. და ნებითა ღმრთისაჲთა მუნ იყო მამაჲ გრიგოლ, და
Line of ed.: 33     დედამან ფებრონია შეაწყნარა წმიდასა მას უმანკოჲ იგი კრავი მწყემსსა მას
Line of ed.: 34     კეთილსა, რომელმან-ცა მოიყვანა ხანცთად. ადგილსა მას მწუანვილსა ღმრთისა
Line of ed.: 35     მადლისასა დამკჳდრდა და წყალთა ზედა განსასუენებელთა სულისა წმიდისათა
Line of ed.: 36     გამოზარდა იგი.

Line of ed.: 37        ესე ნეტარი ზენონ მიიწია მოხუცებულებასა და ვიდრე აღსასრულამდე
Line of ed.: 38     არა განეშორა ხანცთასა ჭეშმარიტად სულიერი შვილი, Ms. page: J_171v  მსგავსი მამისაჲ,
Line of ed.: 39     კეთილი მოწაფჱ, ნაცვალი მოძღურისაჲ, ნეტარი, სათნოებათა საუნჯჱ, მონაზონებისა
Line of ed.: 40     წესი წმიდაჲ, კლარჯეთისა უდაბნოთა ზღუდჱ, სულთა უკეთურთა
Page of ed.: 264   Line of ed.: 1     მაოტებელი, რამეთუ ცხორებასა მისსა და ცხორებასა მოძღურისა მისისასა
Line of ed.: 2     ვერ იკადრებდა ეშმაკი დაცემად კაცთა წმიდათა ამათ შინა ადგილთა.

Line of ed.: 3        ესე ახოვანი შემდგომად მიცვალებისა მეოხი არს ჩუენი საუკუნოდ უფლისა
Line of ed.: 4     მიმართ მოყუასთა მისთა თანა, რომელნი იყვნეს მსგავსნი მისნი, მოწაფენი
Line of ed.: 5     მამისა გრიგოლისანი, ღირსნი და სასწაულთა მოქმედნი, მოთმინებისა
Line of ed.: 6     სუეტნი შეურყეველნი, ვითარცა განმტკიცებულნი დაუცემელად სუეტნი ცათანი,

Next part


This text is part of the TITUS edition of Old Georgian Hagiographical Texts, vol. I.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.