Page of ms. P: 101r და იყო ჩემდა მომართ სიტყუაჲ უფლისაჲ და თქუა:
ძეო კაცისაო, რაჲ არს იგავი ესე ძეთა შორის ისრაჱლისათა, რომელ თქუიან, ვითარმედ: მამათა ჭამეს კაწახი და შვილთა კბილნი მოჰლბეს?
ცხოველ ვარ მე, იტყჳს უფალი, Page of ms. P: 159v ამიერითგან არღარა იყოს იგავი ესე სიტყუად ისრაჱლსა შირის.
რამეთუ ყოველნი სულნი ჩემნი არიან; ვითარცა სული მამისაჲ, ეგრევე სული ძისაჲ ჩემი არს. და სულმან რომელმან ცოდოს, იგიცა მოკუდეს.
ხოლო კაცი, რომელი იყოს მართალ, რომელმან ქმნეს სიმართლჱ,
მთათა ზედა არა ჭამოს და თუალნი მისნი არა განუტევნა გულის-სათქუმელთა სახლისა ისრაჱლისათა და ცოლი მოყუსისა თჳსისაჲ არა შეაგინოს და დედაკაცი წიდოვნებასა შინა [რაჲ] იყოს, არა შეეხოს;
და კაცსა არა ჰმძლავროს და ნაჴუთევი თანამდებსა მისცეს, და ნატაცები არა იტაცოს და პური მისი მშიერსა სცეს და შიშუელი შემოსოს.
ვეცხლი მისი აღნადგინებად არა მისცეს და აღნადგინები არა მოიღოს, სიცრუვისაგან გარემოაქციოს ჴელი მისი, სასჯელი სიმართლისაჲ ქმნეს შორის კაცისა და შორის მოყუსისა თჳსისა.
და ბრძანებათა ჩემთა სრულ იყოს, და სამართალნი ჩემნი დაემარხნენ ყოფად იგინი, ესევითარი მართალი არს, ცხორებით ცხონდეს, იტყჳს უფალი.
უკუეთუ შვეს ძჱ ბილწი და დამთხეველი სისხლისაჲ და მოქმედი ცოდვისაჲ,
და გზათა მამისა მისისათა მართალთა არა ვიდოდის, არამედ მთათა ზედა ჭამა და ცოლი მოყუსისა თჳსისაჲ შეაგინა,
დარდომილსა (!) და გლახაკსა ჰმძლავრა და ნატაცები იტაცა და ნაჴუთევი არა უკუნ-სცა და კერპთა მიმართ მიადგნა თუალნი თჳსნი, უსჯულოებაჲ ქმნა,
ვახშად ვეცხლი მისცა და აღნადგინები მოიღო, _ ესე ცხორებით არა ცხონდეს, რამეთუ უსჯულოებანი ყოველნი ქმნნა, სიკუდილით მოკუდეს, და სისხლი მისი მის ზედა იყოს.
უკუეთუ შვეს ძჱ და იხილნეს ყოველნი ცოდვანი მამისა თჳსისანი, რომელნი ქმნნა, და შეიშინოს და არა ყოს ეგრე სახედ:
მთათა ზედა არა ჭამა და თუალნი თჳსნი არა მიადგნა Page of ms. P: 102r გულის-სათქუმელთა სახლსა ისრაჱლისათა, ცოლი მოყუსისა თჳსისაჲ არა შეაგინა,
კაცთა არა ჰმძლავრა და ნაჴუთევი არა იჴუთა და ნატაცები არა იტაცა და შიშუელი შემოსა და პური თჳსი მშიერსა სცა,
და სიცრუვისაგან გარემოაქცინა ჴელნი თჳსნი, ვახში და აღადგინები არა მოიღო, და სიმართლჱ ქმნნა და ბრძანებათა ჩემთა ვიოდა, არა მოკუდეს ცოდვითა მიმისა თჳსისაჲთა, არამედ ცხორებით ცხონდეს.
უკუეთუ მამამან მისმან ჭირი ვისმე აჭირვოს და ნატაცები იტაცოს და ბოროტი ქმნეს შორის ერსა ჩემსა, ეგევითარი მოკუდეს სიცრუვითა თჳსითა.
და თქუენ სთქუთ: რაჲ არს ესე, რამეთუ არა მოიღოს ცოდაჲ მამისაჲ ძემან? რამეთუ ძემან მან სიმართლჱ ქმნა, ყოველი შჯუი ჩემი დაიმარხა და ქმნნა იგინი, ესე ცხორებით ცხონდეს.
სულმან რომელმან ცოდოს, იგიცა მოკუდეს; ძემან არა მოიღოს ცოდვაჲ მამისაჲ, არცა მამამან ცოდვაჲ ძისა თჳსისაჲ; Page of ms. P: 120r სიმართლჱ მართლისა მის ზედა იყოს და უსჯულოებაჲ უსჯულოჲსა ზედა იყოს.
და უშჯულომან თუ მოაქციოს ყოველთაგან უსჯულოებათა მისთა, რომელ ქმნნა, და დაიმარხნეს ყოველნი მცნებანი ჩემნი და ყოს წყალობაჲ და სიმართლჱ, ცხორებით ცხონდეს იგი და არა მოკუდეს
და ყოველნი შეცოდებანი მისნი, რაოდენნი ქმნნა, არა მოვიჴენნე სიმართლესა მას შინა, რომელი ქმნნა, არამედ ცხორებით ცხონდეს იგი.
რამეთუ არა ნებსით ვინებო სიკუდილი უსჯულოჲსაჲ მის, იტყჳს უფალი, არამედ მოქცევაჲ მისი გზისაგან მისისა უკეთურისა და ცხორებაჲ მისი.
და უკუეთუ მიაქციოს მართალმან სიმართლისაგან თჳსისა და ქმნეს უსჯულოებაჲ ყოვლისა მისებრ უსჯულოებისა, რომელ ქმნის უსჯულომან, ყოველნი სიმართლენი მისნი, რომელ ქმნნა, შეცოდებასა მას შინა არა მოვიჴსსენნე, რომელ ცოდა, არამედ მას შინა მოკუდეს.
და სთქუთ: არა-წრფელ არიან გზანი უფისანი. ისმინე, სახლო ისრაჱლისაო, არა თუ გზანი ჩემნი არა-წრფელ არიან, არამედ გზანი თქუენნი ვიდრემე არა-წრფელ არიან?
უკუეთუ მიაქციოს მართალმან სიმართლისაგან თჳსისა და ქმნეს ცოდვაჲ შეცოდებასა მას შინა, რომელ შესცოდა, მას შინა მოკუდეს.
და უკუეთუ მოაქ[ციოს უს]ჯულომან უსჯულ[ოებისაგან] Page of ms. P: 159v თჳსისა, რომელ ქმნა, და ყოს მსჯავრი და სიმართლჱ, ამან სული თჳსი დაიცვა.
და მოიქცა ყოვლისაგან უსჯულოებისა თჳსისა, რომელ შესცოდა, ცხორებით ცხონდეს და არა მოკუდეს.
და სთქუთ სახლმან ისრაჱლისამან: არა-მართალ არს გზაჲ უფლისაჲ. არა თუ გზაჲ ჩემი არა-მართალ არს, სახლო ისრაჱლისაო, არამედ გზაჲ თქუენი არა-მართალ არს.
კაცად-კაცადი გზისაებრ თქუენისა გსაჯნე თქუენ, სახლო ისრაჱლისაო, იტყჳს უფალი.
