Chapter: 9 Page of ed.: 342 Line of ed.: 1 თავით̂ Line of ed.: 2 თქუმულიმისი-ვე
Line of ed.: 3დაიყოდღესაერთსა, ზაფხულისპირსა, თუესაივლისსაოცსა, დღესა ...* Line of ed.: 4Page of sec. ms.: C_26v შაფათსა, აღჴდა მეფე და განვიდა ნადირობად მუხნარით კერძო, და მოვლო Line of ed.: 5სანახები მუხნარისა და განვიდა მთათა ზედა თხოთისათა მაღნართა, რათა-მცა მოხ[ე]დნა Line of ed.: 6ციხეთა მათ დიდთა ასპად და კასპად და უფლის-ციხედ, და განვიდა თხემსა მის მთის[ა]სა. და Line of ed.: 7შუა სამხარ ოდენ დაბ[ნ]ელდა მის ზედა მზე, და იქმნა ღამე უკუნი, ბნელი ფრიად დაფ[ა]რნა Line of ed.: 8ბნ[ე]ლმან არენი და ადგ[ი]ლნი იგინი, და განიბნივნეს ურვისა მისგან და ჭირისა Line of ed.: 9ურთიერთარს ყოველნი ერნი მისნი, და დარჩა მეფე მარტოჲ და იარებოდა მთათა ზედა და Line of ed.: 10მაღნართა შინა შეშინებ[უ]ლი და შეძრწუნვებული. და დადგა ერთსა ად\გილსა Page of sec. ms.: C_27r და წარეწირა Line of ed.: 11სასოებაჲ ცხორებისა მისისა. ხოლო კეთილის მყოფელმან ღმერთმან აქცია გონებაჲ Line of ed.: 12მისი უცნობელობისაგან ცნობად და უმეცრების[ა]გ[ა]ნ მეცნიერებად, და მოეგო ცნობასა Line of ed.: 13და განიზრ[ა]ხვიდა გულსა თჳსსა და თქუა: "აჰა ეს[ე]რა, ვხედავ, რამეთუ ვხადი ჴმითა მაღლითა Line of ed.: 14არმაზს და ზადენს და არა ვპოვე ლხინებაჲ ჩემ ზედა. აწ უკუე ვხადო, რომელსა-იგი Line of ed.: 15ნინო ქადაგებს ჯუარსა და ჯუარ-ცუმულსა და ჰყოფს კურნებათა მრავალთა მისითა სასოებითა. Line of ed.: 16აწ არა-მცა ძალ-იდვა ჴსნაჲ ჩემი ამის ჭირისაგ[ა]ნ, რამეთუ ვარ მე ცოცხლივ ჯოჯოხეთს Line of ed.: 17შინა, და არა უწყი ესე, თუ ყ[ოვ]ლისა ქუეყანისათჳს იქმნა დაქცევაჲ და ნათელი ბნელად Line of ed.: 18გარდაიქცა, ანუ ჩემთჳს ოდენ არს ჭირი ესე". მ[ე]ყს[ე]ულ[ა]დ ჴმა-ყო და თქუა: Line of ed.: 19"ღმერთო ნინოჲსო, განმინათლე ბნ[ე]ლი ესე და მიჩ[უე]ნე საყოფ[ე]ლი ჩემი, და აღვიარო Line of ed.: 20სახელი შენი, და აღვჰმართო ძელი ჯუარისა შენისა[ჲ] და თაყუანის-ვსცე მას, და აღგიშ[ე]ნო Line of ed.: 21სახლი სახლად შენდა და ს[ა]ლოცვ[ე]ლად ჩემდა, და ვიყო მორჩილ ნინო[ჲ]სსა Line of ed.: 22და სჯულსა ზედა ჰრომთასა". და ესე რაჲ თქუა და წარმოთქ[უ]ა, მაშინ განთენა Line of ed.: 23და მსწრაფლ გამობრწყინდა მზე.
Line of ed.: 24მაშინ გარდამოვიდა მეფე ცხენისაგან და დავ[ა]რდა პირ-დაქცევით ქუეყანასა ზედა სულთქუმით Line of ed.: 25და ტირ[ი]ლით. და აღდგა და განიპყრნა ჴელნი აღმოსავლეთით და თქუა: "შენ Line of ed.: 26ხარ ღმერთი ყოველთა ზედა ღმერთთა და უფალი ყოველთა ზედა უფალთა, ღმერთი, რომელსა Line of ed.: 27ნინო ქადაგებს, და საქებ[ე]ლ სახელი შენი ყოვლისაგან დაბადებულისა ცასა ქუეშე და Line of ed.: 28ქუეყანასა ზედა. Page of sec. ms.: C_27v შენ მიჴსენ ჭირისაგან და ს[ა]ხელის-დებითა შენითა მსწრაფლ განმინათლე Line of ed.: 29ბნელი ჩემი. აჰა ეს[ე]რა მიცნობიეს, რამეთუ გინდა ჴსნაჲ ჩემი და მიახლებაჲ ჩემი შენდა, Line of ed.: 30და აწ ამ[ა]ს ადგილსა აღვმართო ძელი ჯუარისა შენისა[ჲ], რომლითა იდიდებოდის სახელი Line of ed.: 31წმიდაჲ შენი და იჴსენებოდის საქმე ესე სასწაულთა ამათ უკუნისამდე". და ისწავლა ადგ[ი]ლი Line of ed.: 32იგი, და წარმოემართა და გამოვიდა. და ვითარცა იხილეს ნათელი ერმან მისმან, მყოვარ Line of ed.: 33ჟამ შეიერთნეს განბნეულნი ესე და შეწუხებულნი. და მეფე ღაღადებდა და ეტყოდა Line of ed.: 34ყოველსა მას ერსა მისსა, ვითარმედ: "მიეცით დიდებაჲ ღმერთსა ნინოჲსსა ყოველმან ერმან, Line of ed.: 35რამეთუ იგი არს ღმერთი საუკუნოჲ და მას მხოლოსა შუენის ქებაჲ უკუნისამდე, ამინ".
This text is part of the TITUS edition of The Shatberd Codex.
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 18.11.2023.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.
