TITUS
Rustaveli, Vepxistqaosani
Part No. 34
Previous part

Chapter: 34 
ლოცვა ავთანდილისა







Strophe: S809/K809 
Verse: a       ილოცავს, იტყვის: "მაღალო   ღმერთო ხმელთა და ცათაო,
Verse: b       ზოგჯერ მომცემო პატიჟთა,   ზოგჯერ კეთილთა მზათაო,
Verse: c       უცნაურო და უთქმელო,   უფალო უფლებათაო,
Verse: d    და   მომეც დათმობა სურვილთა,   მფლობელო გულის-თქმათაო!






Strophe: S810/K810 
Verse: a       ღმერთო, ღმერთო, გეაჯები,   რომელი ჰფლობ ქვენათ ზესა*,
Verse: b       შენ დაჰბადე მიჯნურობა,   შენ აწესებ მისსა წესსა,
Verse: c       მე სოფელმან მომაშორვა   უკეთესსა ჩემსა მზესა*,
Verse: d    და   ნუ ამოჰფხვრი სიყვარულსა,   მისგან ჩემთვის დანათესსა!






Strophe: S811/K811 
Verse: a       ღმერთო, ღმერთო მოწყალეო,   არვინ მივის შენგან კიდე,
Verse: b       შენგან ვითხოვ შეწევნასა,   რაზომსაცა გზასა ვვლიდე:
Verse: c       მტერთა ძლევა, ზღვათა ღელვა,   ღამით მავნე გამარიდე!
Verse: d    და   თუღა დავრჩე, გმსახურებდე,   შენდა მსხვერპლსა შევსწირვიდე" .






Strophe: S812/K812 
Verse: a       რა ილოცა, ცხენსა შეჯდა,   მალვით კარნი გაიარნა,
Verse: b       შერმადინცა დააბრუნვა,   თუცა ვამნი ადიადნა*;
Verse: c       მონა ტირს და მკერდსა იცემს,   საბრალომან ცრემლნი ღვარნა;
Verse: d    და   პატრონისა ვერა-მჭვრეტმან   ყმამან რადმცა გაიხარნა!




Next part



This text is part of the TITUS edition of Rustaveli, Vepxistqaosani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.4.2021. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.