| Strophe: S1025/K1025 | ||
| Verse: a | ყმა მიმავალი მიუბნობს, | მსგავსი მთვარისა სრულისა. |
| Verse: b | არს თინათინის გონება | მისად სალხენლად გულისა; |
| Verse: c | იტყვის: "მოგშორდი, სიცრუე, | ვა, საწუთროსა კრულისა! |
| Verse: d და | შენ გაქვს წამალი ჩემისა | მამრთელებელი წყლულისა". |
| Strophe: S1026/K1026 | ||
| Verse: a | რად სიცხე გულსა ნიადაგ | მწვავს გმირთა სამს ალებისა? |
| Verse: b | რად გული კლდისა ტინისა | შემქმნია სამ სალებისა? |
| Verse: c | არ შეუძლია ლახვარსა | დაჩენა სამსა ლებისა, |
| Verse: d და | ყენ ხარ მიზეზი სოფლისა | ასრე გასამსალებისა". |
| Strophe: S1027/K1027 | ||
| Verse: a | ავთანდილ მარტო ზღვის პირსა | მივა ოთხითა მონითა, |
| Verse: b | წამალსა ტარიელისსა | ეძებს ყოვლითა ღონითა, |
| Verse: c | დღისით და ღამით მტირალი | იღვრების ცრემლთა ფონითა, |
| Verse: d და | ჩალად უჩს ყოვლი ქვეყანა | მისვე ჩალისა წონითა. |
| Strophe: S1028/K1028 | ||
| Verse: a | სადაცა ნახნის, ეუბნის, | მგზავრნი ზღვის პირსა რებულნი, |
| Verse: b | ჰკითხის მის მზისა ამბავი; | დღენი ვლნა გაასებულნი. |
| Verse: c | ქედსა გარდადგეს, აქლემნი | აუჩნდეს ლარ-კიდებულნი. |
| Verse: d და | მოქარავნენი ზღვის პირსა | დაყრით დგეს, შეჭირვებულნი. |
| Strophe: S1029/K1029 | ||
| Verse: a | მუნ ქარავანი ურიცხვი | მისდგმოდა ზღვისა კიდესა. |
| Verse: b | შეიჭირვებდეს, ჭმუნვიდეს, | ვერა დგეს, ვერცა ვლიდესა. |
| Verse: c | ყმამან სალამი უბრძანა, | ქებასა შეასსმიდესა, |
| Verse: d და | ჰკითხა, თუ: "ვინ ხართ, ვაჭარნო?" - | მათ საუბარი ჰკიდესა. |
| Strophe: S1030/K1030 | ||
| Verse: a | უსამ იყო ქარავნისა | უხუცესი, კაცი ბრძენი. |
| Verse: b | მოახსენა ხოტბა სრული, | დალოცა და უქნა ზნენი. |
| Verse: c | ჰკადრეს: "ხმელთა სინათლეო*, | შენ ამოხვე ჩვენი მლხენი, |
| Verse: d და | ჩამოხე და მოგახსენოთ | ამბავი და საქმე ჩვენი". |
| Strophe: S1031/K1031 | ||
| Verse: a | გარდახდა. ჰკადრეს: "ჩვენ ვართო | მობაღდადელნი* ვაჭარნი, |
| Verse: b | მაჰმადის სჯულის მჭირავნი, | აროდეს გვისმან მაჭარნი, |
| Verse: c | ზღვათა მეფისა ქალაქსა | სავაჭროდ გარდმონაჭარნი, |
| Verse: d და | საქონელ-სრულნი, მდიდარნი, | არ ლარნი გვქონან ნაჭარნი. |
| Strophe: S1032/K1032 | ||
| Verse: a | ჩვენ აქა ვპოვეთ ზღვის პირსა | კაცი უსულოდ მდებარე, |
| Verse: b | ვუშველეთ, ენა მოეცა | სიტყვისა გამომგებარე; |
| Verse: c | ვჰკითხეთ, თუ: "ვინ ხარ, ღარიბო, | რასა საქმისა მძებარე?" |
| Verse: d და | გვითხრა: "თუ შეხვალთ, დაგხოცენ; | კიდე ცოცხალ ვარ მე ბარე?!" |
| Strophe: S1033/K1033 | ||
| Verse: a | თქვა: "ქარავანი ეგვიპტით | გამოვემართეთ ერითა, |
| Verse: b | ზღვასა შევედით ტვირთულნი | ლარითა მრავალ-ფერითა, |
| Verse: c | მუნ მეკობრეთა დაგვხოცნეს | ძელით, სახნისის წვერითა; |
| Verse: d და | ყველაი წახდა, არ ვიცი, | აქა მოსრულვარ მე რითა!" |
| Strophe: S1034/K1034 | ||
| Verse: a | ლომო და მზეო, ესეა | მიზეზი აქა დგომისა, |
| Verse: b | დაბრუნვებითა გვეცემის | ზიანი არ-საზომისა; |
| Verse: c | შევიდეთ, ვა თუ დაგვხოცნენ, | ძალი არა გვაქვს ომისა, |
| Verse: d და | ვერცა ვდგათ, ვერცა წასრულვართ, | ღონე წაგვსლვია რჩომისა". |
| Strophe: S1035/K1035 | ||
| Verse: a | ყმამან უთხრა: "ვინცა ჭმუნავს, | ცუდია და ცუდად სცთების! |
| Verse: b | რაცა მოვა საქმე ზენა, | მომავალი არ აგვცთების; |
| Verse: c | მე მივინდობ სისხლთა თქვენთა, | შემოვისხამ, და-ცა-მწვთების, |
| Verse: d და | ვინცა გებრძვის, ხრმალი ჩემი | მბრძოლთა თქვენთა დააცვთების". |
| Strophe: S1036/K1036 | ||
| Verse: a | მოქარავნენი აივსნეს | სიხარულითა დიდითა, |
| Verse: b | თქვეს: "ყმა ვინმეა ჭაბუკი, | არა ჩვენებრვე რიდითა, |
| Verse: c | აქვს თავისაგან იმედი, | ვიყვნეთ გულითა მშვიდითა". |
| Verse: d და | შევიდეს, ჩასხდეს ხვამალდსა, | გაჰმართეს ზღვისა კიდითა. |
| Strophe: S1037/K1037 | ||
| Verse: a | სიამოვნესა დარითა | იარეს, არ სიძნელითა |
| Verse: b | მათი ბადრაგა ავთანდილ | უძღვის გულითა ქველითა. |
| Verse: c | გამოჩნდა ნავი მეკობრე | დროშითა მეტად გრძელითა, |
| Verse: d და | მას ნავსა ნავთა სალეწლად | სახნისი ჰგია ძელითა. |
| Strophe: S1038/K1038 | ||
| Verse: a | კიოდეს და მოდიოდეს*, | იზახდეს და ბუკსა ჰკრესა; |
| Verse: b | შეუშინდა ქარავანი | მათ ლაშქართა სიდიდესა; |
| Verse: c | ყმამან უთხრა: "ნუ იშიშვით | თქვენ იმათსა სიალფესა, |
| Verse: d და | ანუ დავჰხოც იმ ყველასა, | ან სიკვდილი ჩემი დღეს-ა. |
| Strophe: S1039/K1039 | ||
| Verse: a | უგანგებოდ ვერას მიზმენ, | შე-ცა-მებნენ ხმელთა სპანი; |
| Verse: b | განგებაა, არ დავრჩები, | ლახვარნია ჩემთვის მზანი; |
| Verse: c | ვერ დამხსნიან ვერ ციხენი, | ვერ მოყვასნი, ვერცა ძმანი, - |
| Verse: d და | ვინცა იცის ესე ასრე, | ჩემებრვეა გულოვანი. |
| Strophe: S1040/K1040 | ||
| Verse: a | თქვენ, ვაჭარნი, ჯაბანნი ხართ, | ომისაცა უმეცარნი, |
| Verse: b | შორს ისრითა არ დაგხოცნენ, | ჩაიხშენით თანა კარნი; |
| Verse: c | მარტო მნახეთ, ვით შევება, | ვით ვიხმარნე ლომნი მკლავნი! |
| Verse: d და | მეკობრისა ნავისანი | სისხლნი ჰნახნეთ მონაღვარნი". |
| Strophe: S1041/K1041 | ||
| Verse: a | ჩაიცვა ტანსა აბჯარი | ქცევითა ვეფხებრ მკრჩხალითა. |
| Verse: b | მას ხელთა კეტი რკინისა | ჰქონდა ხელითა ცალითა; |
| Verse: c | ნავისა თავსა გულითა | წადგა შიშ-შეუვალითა, |
| Verse: d და | ვითა მჭვრეტელნი ჭვრეტითა, | მტერნი დახოცნა ხრმალითა. |
| Strophe: S1042/K1042 | ||
| Verse: a | კიოდეს იგი ლაშქარნი, | ხმა მათი არ გაწყდებოდა, |
| Verse: b | აძგერეს ძელი, რომელსა | ზედა სახნისი ჰგებოდა; |
| Verse: c | ყმა ნავის თავსა უშიშრად | ქვე დგა, არ თურე კრთებოდა, |
| Verse: d და | კეტი ჰკრა, ძელი მოსტეხა, | სხვით არათ არ მოსტყდებოდა. |
| Strophe: S1043/K1043 | ||
| Verse: a | ძელი მოსტყდა და ავთანდილ | დარჩა ნავ-დაულეწელი; |
| Verse: b | შეშინდეს იგი ლაშქარნი, | გზა ძებნეს გარდსახვეწელი; |
| Verse: c | ვეღარ გარდესწრნეს, დარდუხლტა | მტერთა მი და მო მლეწელი; |
| Verse: d და | არ დარჩა კაცი ცოცხალი | მუნ მისგან დაუფრეწელი. |
| Strophe: S1044/K1044 | ||
| Verse: a | მათ ლაშქართა გულ-უშიშრად | ასრე ჰხოცდა, ვითა თხასა; |
| Verse: b | ზოგი ნავსა შეანარცხის, | ზოგსა ჰყრიდა შიგან ზღვასა; |
| Verse: c | ერთმანერთსა შემოსტყორცის, | რვა ცხრასა და ცხრა ჰკრის რვასა; |
| Verse: d და | დაკოდილნი* მკვდართა შუა | იმალვიან, მალვენ ხმასა. |
| Strophe: S1045/K1045 | ||
| Verse: a | გაუმარჯვდა ომი მათი, | ვითა სწადდა მისსა გულსა. |
| Verse: b | ზოგთა ჰკადრეს ზენაარი: | "ნუ დაგვხოცო, შენსა სჯულსა!" |
| Verse: c | არ დახოცნა, დაიმონნა, | დაჰრჩომოდა რაცა წყლულსა. |
| Verse: d და | მართლად იტყვის მოციქული: | "შიში შეიქმს სიყვარულსა". |
| Strophe: S1046/K1046 | ||
| Verse: a | კაცო, ძალსა ნუ იქადი, | ნუცა მოჰკვეხ ვითა მთრვალი! |
| Verse: b | არას გარგებს ძლიერება, | თუ არ შეგწევს ღმრთისა ძალი! |
| Verse: c | დიდთა ხეთა მოერევის, | მცირე დასწვავს ნაბერწკალი, |
| Verse: d და | ღმერთი გფარავს, სწორად გაჰკვეთს, | შეშა ვის ჰკრა, თუნდა ხრმალი. |
| Strophe: S1047/K1047 | ||
| Verse: a | მუნ ავთანდილ საჭურჭლენი | მათეულნი დიდნი ნახნა, |
| Verse: b | ნავი ნავსა შეატყუბა, | ქარავანსა დაუზახნა. |
| Verse: c | უსამ ნახა მხიარული*, - | გაეხარნეს, არ იახნა, |
| Verse: d და | ჰკადრეს* ხოტბა ქებად მისად, | სასახავნი დიდნი სახნა. |
| Strophe: S1048/K1048 | ||
| Verse: a | ავთანდილის მაქებელთა | ათასიმცა ენა ენდა! |
| Verse: b | ვერმცა მათ თქვეს, ნაომრობა | როგორ ტურფად დაუშვენდა; |
| Verse: c | ქარავანმან იზრიალა*, | თქვეს: "უფალო, მადლი შენდა! |
| Verse: d და | მზემან შუქნი შემოგვადგნა, | ღამე ბნელი გაგვითენდა". |
| Strophe: S1049/K1049 | ||
| Verse: a | მოეგებნეს, აკოცებდეს | თავსა, პირსა, ფერხთა, ხელსა; |
| Verse: b | ჰკადრეს ქება უსაზომო | მას ტურფასა საქებელსა: |
| Verse: c | - მისი* ჭვრეტა გააშმაგებს | კაცსა ბრძენსა, ვითა ხელსა: |
| Verse: d და | "შენგან დავჰრჩით ჩვენ ყველანი | ფათერაკსა ეზომ ძნელსა". |
| Strophe: S1050/K1050 | ||
| Verse: a | ყმამან უთხრა: "მადლი ღმერთსა, | შემოქმედსა, არსთა მხადსა, |
| Verse: b | ვისგან ძალნი ზეციერნი | გააგებენ აქა ქმნადსა, |
| Verse: c | იგი იქმან ყველაკასა, | იდუმალსა, ზოგსა ცხადსა; |
| Verse: d და | ხამს ყოვლისა დაჯერება, | ბრძენი სჯერა მოწევნადსა. |
| Strophe: S1051/K1051 | ||
| Verse: a | ღმერთმან სულსა ეგოდენსა | თქვენ გათნია სისხლი თქვენი. |
| Verse: b | მე, გლახ, რა ვარ? მიწა ცუდი; | თავით ჩემით რამცა ვქმენი? |
| Verse: c | აწ დავხოცენ მტერნი თქვენნი, | გავასრულენ, რაცა ვთქვენი; |
| Verse: d და | ნავი სრულად საქონლითა | მომიღია, ვითა ძღვენი". |
| Strophe: S1052/K1052 | ||
| Verse: a | ამოა, კარგსა მოყმესა | რა ომი გაჰმარჯვებოდეს, |
| Verse: b | ამხანაგთათვის ეჯობნოს, | ვინცა მას თანა-ჰხლებოდეს. |
| Verse: c | მიულოცვიდენ, აქებდენ, | მათ აგრე მყოფთა სწბებოდეს, |
| Verse: d და | ჰშვენოდეს დაკოდილობა, | ცოტაი რამე ჰვნებოდეს. |
| Strophe: S1053/K1053 | ||
| Verse: a | იგი ნავი მეკობრეთა | მას დღე ნახეს, არ ახვალეს, |
| Verse: b | მუნ დებულთა საჭურჭლეთა | ამარიმცა ვით დათვალეს! |
| Verse: c | მათსა ნავსა გარდმოიღეს, | ნავი სრულად გარდმოცალეს; |
| Verse: d და | დალეწეს და ზოგი დაწვეს, | შეშა დრამად არ გაცვალეს. |
| Strophe: S1054/K1054 | ||
| Verse: a | ავთანდილს უსამ მოართვა | ვაჭართა შემოთვლილობა: |
| Verse: b | "შენგან ვართ გამაგრებულნი, | ჩვენ ვიცით ჩვენი ცვილობა*; |
| Verse: c | რაცა გვაქვს, იგი შენია, | ამას არ უნდა ცილობა, |
| Verse: d და | რასაცა მოგვცემ, გვიბოძე, | გვიქმნია აქა ყრილობა". |
| Strophe: S1055/K1055 | ||
| Verse: a | ყმამან შესთვალა: "ჰე, ძმანო, | წეღანცა მოგისმენია, |
| Verse: b | ღმერთსა შეესმა, ნაკადი | რაცა თქვენ თვალთა გდენია, |
| Verse: c | მან დაგარჩინნა; მე რა ვარ? | მე, გლახ, რა მომილხენია! |
| Verse: d და | რა გინდა მომცეთ, რას ვაქმნევ? | მე ვარ და ჩემი ცხენია! |
| Strophe: S1056/K1056 | ||
| Verse: a | მე თუცა რამცა* მინდოდა | საჭურჭლე დასადებელი, |
| Verse: b | ჩემსაცა მქონდა ურიცხვი, | უსახო ლარ-საგებელი; |
| Verse: c | რას ვაქმნევ თქვენსა? რად მინდა? | ოდენ ვარ თქვენი მხლებელი; |
| Verse: d და | სხვაგან რამე მიც სხვა საქმე | თავისა წასაგებელი. |
| Strophe: S1057/K1057 | ||
| Verse: a | აწ რაცა აქა ვიშოვე | საჭურჭლე დაუთვალავი, |
| Verse: b | რაცა ვის გინდა, წაიღეთ, | არვისი ვიყო მლალავი, |
| Verse: c | ერთსა ვიაჯი, მააჯეთ | სააჯო არ-საკრძალავი: |
| Verse: d და | საქმე რამე მიც თქვენ შიგან | თავისა დასამალავი. |
| Strophe: S1058/K1058 | ||
| Verse: a | ჟამამდის ჩემსა ნუ იტყვით | არ თქვენსა პატრონობასა, |
| Verse: b | თქვით *: "თავადია ჩვენი"-თქო*, | ნუ მიხმობთ ჭაბუკობასა. |
| Verse: c | მე სავაჭროსა ჩავიცვამ, | დავიწყებ ჯუბაჩობასა; |
| Verse: d და | თქვენ შემინახეთ ნამუსი, | თქვენსა და ჩემსა ძმობასა!" |
| Strophe: S1059/K1059 | ||
| Verse: a | ესე საქმე ქარავანსა | გაეხარნეს მეტად დია; |
| Verse: b | მოვიდეს და თაყვანის-სცეს, | ჰკადრეს: "ჩვენი იმედია, |
| Verse: c | რაცა აჯა ჩვენ გვმართებდა, | იგი თქვენვე გიაჯია, |
| Verse: d და | მას ვჰმსახუროთ, ვისი პირი | მზისა პირად გაგვიცდია". |
| Strophe: S1060/K1060 | ||
| Verse: a | მუნით წავიდეს, იარეს, | არ თურე ხანსა ზმიდიან, |
| Verse: b | მიჰხვდეს ტაროსსა ამოსა, | ნიადაგ ამოდ ვლიდიან; |
| Verse: c | შეჰფრფინვიდიან ავთანდილს, | ქებასა შეასხმიდიან, |
| Verse: d და | მას მარგალიტსა მას ყმასა, | კბილთავე ფერსა, სძღვნიდიან. |
