| Strophe: S1061/K1061 | ||
| Verse: a | ზღვა გაიარა ავთანდილ, | მივა ტანითა მჭევრითა. |
| Verse: b | ნახეს ქალაქი, მოცული* | გარე ბაღისა ტევრითა, |
| Verse: c | გვარად უცხონი ყვავილნი, | ფერითა ბევრის ბევრითა. |
| Verse: d და | მის ქვეყანისა სიტურფე | რა გაგაგონო ენითა*! |
| Strophe: S1062/K1062 | ||
| Verse: a | მათ ბაღთა პირსა დააბეს | ნავი საბლითა სამითა; |
| Verse: b | ავთანდილ ტანსა ჯუბანი | ჩაიცვნა, დაჯდა სკამითა; |
| Verse: c | მოასხნეს კაცნი მზიდავნი, | დამიზდებულნი დრამითა; |
| Verse: d და | იგი ყმა ვაჭრობს, თავადობს | და თავსა მალავს ამითა. |
| Strophe: S1063/K1063 | ||
| Verse: a | მოვიდა მისი მებაღე, | ბაღსა იახლნეს* რომელსა, |
| Verse: b | მას ყმასა უჭვრეტს შეფრფინვით | პირსა, ელვათა მკრთომელსა; |
| Verse: c | ავთანდილ უხმო, ეუბნა | კაცსა არ სიტყვა-მცთომელსა: |
| Verse: d და | "ვისნი ხართ, ვინ ხართ, რა ჰქვიან | მეფესა აქა მჯდომელსა? |
| Strophe: S1064/K1064 | ||
| Verse: a | წვრილად მითხარ ყველაკაი, - | ყმა მას კაცსა ეუბნების, - |
| Verse: b | რა ლარია უფრო ძვირად, | ან იეფად რა იხსნების?" |
| Verse: c | ჰკადრა: "ვხედავ, პირი შენი | მზისა პირად მემეცნების; |
| Verse: d და | რაცა ვიცი, მართლად გკადრებ, | მრუდი არა არ გემცნების. |
| Strophe: S1065/K1065 | ||
| Verse: a | ესეა ზღვათა სამეფო | თვისა ათისა სავლითა, |
| Verse: b | თვით გულანშარო ქალაქი, | სავსე ტურფითა მრავლითა; |
| Verse: c | აქ მოდის ტურფა ყველაი | ზღვა-ზღვა ნავითა მავლითა; |
| Verse: d და | მელიქ-სურხავი ხელმწიფობს, | სრული სვითა და დავლითა. |
| Strophe: S1066/K1066 | ||
| Verse: a | აქა მოსლვითა გაყმდების, | კაციცა იყო ბერები: |
| Verse: b | სმა, გახარება, თამაში, | ნიადაგ არნ სიმღერები, |
| Verse: c | ზამთარ და ზაფხულ სწორად | გვაქვს ყვავილი ფერად-ფერები; |
| Verse: d და | ვინცა გვიცნობენ, გვნატრიან, | იგიცა, ვინ-ა მტერები. |
| Strophe: S1067/K1067 | ||
| Verse: a | დიდ-ვაჭარნი სარგებელსა | ამისებრსა ვერ ჰპოვებენ: |
| Verse: b | იყიდიან, გაჰყიდიან, | მოიგებენ, წააგებენ; |
| Verse: c | გლახა თვე ერთ გამდიდრდების, | სავაჭროთა ყოვლგნით ჰკრებენ; |
| Verse: d და | უქონელნი წელიწდამდის* | საქონელსა დაიდებენ. |
| Strophe: S1068/K1068 | ||
| Verse: a | მე ვარ მებაღე უსენის, | ვაჭართა უხუცესისა; |
| Verse: b | ესეცა გკადრო ამბავი, | საქმე მისისა წესისა: |
| Verse: c | თვით ესე ბაღი მისია, | თქვენი სადგომი დღესისა; |
| Verse: d და | პირველ მას ჰმართებს ჩვენება | ყოვლისა უტურფესისა. |
| Strophe: S1069/K1069 | ||
| Verse: a | რა შემოვლენ დიდ-ვაჭარნი, | მას ნახვენ და ძღვენსა სძღვნიან, |
| Verse: b | უჩვენებენ, რაცა ჰქონდეს, | სხვაგან ლარსა ვერ გახსნიან, |
| Verse: c | უტურფესთა სეფედ დასხმენ, | ფასსა მუნვე დაუთვლიან; |
| Verse: d და | მათ მაშინვე ააზატებს, | ვითა სწადდეს, დაჰყიდიან. |
| Strophe: S1070/K1070 | ||
| Verse: a | თქვენებრთა საბატიოთა* | მათ* ჰმართებს გამოსვენება; |
| Verse: b | დამყენებელთა უბრძანებს, | ჰმართებდეს ვის დაყენება. |
| Verse: c | აწ იგი აქა არ არის, | რას მარგებს მისი ხსენება! |
| Verse: d და | გამოგებვა და* წაყვანა | მას ჰმართებს, თქვენი ქენება. |
| Strophe: S1071/K1071 | ||
| Verse: a | ფატმან ხათუნ შინა არის, | ხათუნი და ცოლი მისი, |
| Verse: b | პურად კარგი მასპინძელი, | მხიარული*, არ თუ მქისი; |
| Verse: c | მას ვაცნობო მოსლვა თქვენი, | წაგიყვანოს ვითა თვისი; |
| Verse: d და | წინა კაცთა მოგაგებებს, | ქალაქს შეხვალ ნათლივ, დღისი". |
| Strophe: S1072/K1072 | ||
| Verse: a | ავთანდილ უთხრა: "წადიო, | აგრე ქმენ, რაცა გწადიან". |
| Verse: b | მებაღე მირბის, ახარებს, | ოფლი* ქვე მკრდამდის ჩასდიან. |
| Verse: c | ხათუნსა უთხრა ამბავი: | "მე ესე დამიქადიან: |
| Verse: d და | ყმა მოვა, მისთა მჭვრეტელთა | შუქნი მზედ გაიცადიან. |
| Strophe: S1073/K1073 | ||
| Verse: a | ვაჭარი ვინმე პატრონი | არს ქარავნისა დიდისა, |
| Verse: b | საროსა მსგავსი ნაზარდი | და მთვარე დღისა შვიდისა; |
| Verse: c | ჰშვენის ჯუბა და მოხვევა | ძოწეულისა რიდისა. |
| Verse: d და | მე მიხმო, მკითხა ამბავი | და ნირი ლართა სყიდისა". |
| Strophe: S1074/K1074 | ||
| Verse: a | ფატმან ხათუნს გაეხარნეს, | გააგება მონა ათი, |
| Verse: b | მოუკაზმნა ქარვანსრანი, | დააყენა ბარგი მათი; |
| Verse: c | შემოვიდა ღაწვი-ვარდი, | ბროლ-ბადახში, მინა-სათი; |
| Verse: d და | მისთა მჭვრეტთა დაუსახეს | ვეფხსა ტოტი, ლომსა - თათი. |
| Strophe: S1075/K1075 | ||
| Verse: a | ზარი გახდა, შემოაკრბეს | ქალაქისა ერნი სრულად, |
| Verse: b | იქით-აქათ იჯრებოდეს*: | "ვუჭვრიტოთო ამას რულად!" |
| Verse: c | ზოგნი ნდომით შეჰფრფინვიდეს, | ზოგნი იყვნეს სულ-წასრულად; |
| Verse: d და | მათთა ცოლთა მოიძულვნეს, | ქმარნი დარჩეს გაბასრულად. |
| Strophe: S1076/K1076 | ||
| Verse: a | ფატმან, ცოლი უსენისი, | გაეგება კართა წინა, |
| Verse: b | მხიარულმან უსალამა, | სიხარული დაიჩინა; |
| Verse: c | ერთმანერთი მოიკითხეს, | შევიდეს და დასხდეს შინა; |
| Verse: d და | ფატმან ხათუნს მოსლვა მისი, | შე- ვით -ვატყვე, არ ეწყინა. |
| Strophe: S1077/K1077 | ||
| Verse: a | ფატმან ხათუნ თვალად მარჯვე, | არ-ყმაწვილი, მაგრა მზმელი, |
| Verse: b | ნაკვთად კარგი, შავ-გვრემანი*, | პირ-მსუქანი, არ პირ-ხმელი, |
| Verse: c | მუტრიბთა და მომღერალთა | მოყვარული, ღვინის-მსმელი; |
| Verse: d და | დია ედვა სასალუქო | დასაბურავ-ჩასაცმელი. |
| Strophe: S1078/K1078 | ||
| Verse: a | მას ღამესა ფატმან ხათუნ | უმასპინძლა მეტად კარგა. |
| Verse: b | ყმამან უძღვნა ძღვენი ტურფა, | მიმღებელთა თქვეს, თუ: "ვარგ-ა". |
| Verse: c | ფატმანს მისი მასპინძლობა | უღირს, ღმერთო, არ დაკარგა; |
| Verse: d და | სვეს და ჭამეს, დასაწოლად | ყმა გავიდა ღამით გარ, გა. |
| Strophe: S1079/K1079 | ||
| Verse: a | დილასა ლარი ყველაი | უჩვენა, გაახსნევინა, |
| Verse: b | ტურფანი სეფედ გარდასხნა, | ფასიცა დაათვლევინა, |
| Verse: c | ვაჭართა უთხრა: "წაიღეთ!" | აჰკიდა, გააწევინა, |
| Verse: d და | თქვა: " ვითა გინდა, ვაჭრობდით, | ნუ გამამჟღავნებთ, მე ვინა". |
| Strophe: S1080/K1080 | ||
| Verse: a | ყმა ვაჭრულად იმოსების, | არ ჩაიცვამს არას მისსა. |
| Verse: b | ზოგჯერ უხმის ფატმან მისსა, | ზოგჯერ იყვის ფატმანისსა; |
| Verse: c | ერთგან სხდიან, უბნობდიან | საუბნარსა არა-მქისსა; |
| Verse: d და | ფატმანს ჰკლვიდა უმისობა, | რამინისი ვითა ვისსა. |
