| Strophe: S1084/K1084 | ||
| Verse: a | დაწერა წიგნი საბრალო, | მის ყმისა მისართმეველი, |
| Verse: b | მისისა მიჯნურობისა, | მისთა პატიჟთა მცნეველი, |
| Verse: c | მისთა მსმენელთა გულისა | შემძრველი, შემარყეველი, |
| Verse: d და | უსტარი შესანახავი, | არ ცუდად დასახეველი: |
| Strophe: S1085/K1085 | ||
| Verse: a | "ჰე მზეო, ღმერთსა ვინათგან | მზედ სწადდი დასაბადებლად, |
| Verse: b | მით შეგქმნა მოშორვებულთა | ლხინად, არ ჭირთა მწადებლად, |
| Verse: c | ახლოს შემყრელთა დამწველად, | მათად ცეცხლისა მადებლად, |
| Verse: d და | მნათობთა შენი შეხედვა | ტკბილად უჩს, დასაქადებლად. |
| Strophe: S1086/K1086 | ||
| Verse: a | შენ გტრფიალობენ მჭვრეტელნი, | შენთვის საბრალოდ ბნდებიან, |
| Verse: b | ვარდი ხარ, მიკვირს, ბულბულნი | რად არ შენ ზედა კრფებიან! |
| Verse: c | შენი შვენება ყვავილთა | აჭნობს, ჩემიცა* ჭნებიან, |
| Verse: d და | სრულად დამწვარ ვარ, თუ მზისა | შუქნი არ მომესწრებიან. |
| Strophe: S1087/K1087 | ||
| Verse: a | ღმერთი მყავს მოწმად, ვიშიშვი | თქვენსა ამისსა თხრობასა, |
| Verse: b | მაგრა რა ვირგო დღე-კრულმან, | სრულად გავჰყრივარ თმობასა, |
| Verse: c | გული ვერ გასძლებს ნიადაგ | შავთა წამწამთა სობასა, |
| Verse: d და | თუ რას მეწევი, მეწიე, | თვარა მივჰხდები ცნობასა! |
| Strophe: S1088/K1088 | ||
| Verse: a | მე ვირე ამა წიგნისა | პასუხი მომივიდოდეს, |
| Verse: b | ვსცნობდე, გინდოდე საკლავად, | ან ჩემი რა გაგვიდოდეს, |
| Verse: c | მუნამდის გავსძლო სულთა დგმა, | გული რაზომცა მტკიოდეს, |
| Verse: d და | სიცოცხლე, ანუ სიკვდილი | გარდმიწყდეს, ნეტარძი, ოდეს!" |
| Strophe: S1089/K1089 | ||
| Verse: a | ფატმან ხათუნ დაწერა და | გაუგზავნა წიგნი მისი. |
| Verse: b | ყმამან ასრე წაიკითხა, | და ვინმეა, ანუ თვისი; |
| Verse: c | თქვა: "არ იცის გული ჩემი, | ვინ მაშიკობს, ვისსა ვისი, |
| Verse: d და | რომე მიმიჩს სამიჯნურო*, | რათ ვამსგავსო მე მას ისი!" |
| Strophe: S1090/K1090 | ||
| Verse: a | თქვა: "ყვავი ვარდსა რას აქმნევს, | ანუ რა მისი ფერია! |
| Verse: b | მაგრა მას ზედა ბულბულსა | ჯერთ ტკბილად არ უმღერია. |
| Verse: c | უმსგავსო საქმე ყოველი* | მოკლეა*, მით ოხერია. |
| Verse: d და | რა უთქვამს, რა მოუჩმახავს, | რა წიგნი მოუწერია!" |
| Strophe: S1091/K1091 | ||
| Verse: a | ესეგვარი საზრახავი | დაუზრახა გულსა შინა; |
| Verse: b | მერმე იტყვის: "ჩემგან კიდე | ჩემი შემწე არავინ-ა; |
| Verse: c | რასათვისცა გამოჭრილ ვარ, | მისი ძებნა რათგან მინა, |
| Verse: d და | რათაცა ვით ვჰპოვებ, მას ვიქმ, | გულმან სხვა-მცა რა ისმინა! |
| Strophe: S1092/K1092 | ||
| Verse: a | ისი დიაცი აქა ზის, | კაცთა მნახავი მრავალთა, |
| Verse: b | მოსადგურე და მოყვარე | მგზავრთა, ყოველგნით მავალთა; |
| Verse: c | მივჰყვე, მიამბობს ყველასა, | გამავალ-შემომავალთა*, |
| Verse: d და | ნუთუ რა მარგოს, მე მისი | გარდახდა ჩემგან ვცნა ვალთა". |
| Strophe: S1093/K1093 | ||
| Verse: a | თქვა: "დიაცსა ვინცა უყვარს, | გაექსვის და მისცემს გულსა, |
| Verse: b | აუგი და მოყივნება | არად შესწონს ყოლა კრულსა; |
| Verse: c | რაცა იცის, გაუცხადებს, | ხვაშიადსა უთხრობს სრულსა, |
| Verse: d და | მიჯობს, მივჰყვე, განაღ რასმე | ვსცნობ საქმესა დამალულსა". |
| Strophe: S1094/K1094 | ||
| Verse: a | კვლა იტყვის: "ვერვინ ვერას იქმს, | თუ ეტლი არ მოსთმინდების; |
| Verse: b | მით რაცა მინდა, არა მაქვს, | მაქვს რაცა, არ მომინდების; |
| Verse: c | ბინდის გვარია სოფელი, | ესე თურ ამად ბინდდების, |
| Verse: d და | კოკასა შიგან რაცა დგას, | იგივე წამოდინდების!" |
