Strophe: S1549/K1549 | ||
Verse: a | მას დღე ავთანდილ პატრონად | ზის და ხელმწიფე ზენია, |
Verse: b | მას თანა მჯდომსა ტარიელს | ჰშვენიან სინაზენია; |
Verse: c | ნესტანჯარ* ახლავს თინათინს, | ვინ მჭვრეტთა ამაზრზენია, |
Verse: d და | ჰგავს, თუ ცა მოდრკა ქვეყანად, | შეყრილან ოთხნი მზენია. |
Strophe: S1550/K1550 | ||
Verse: a | დაიწყეს მორთმა პურისა | ლაშქართა მის მესავსისა*, |
Verse: b | ზროხა და ცხვარი დაკლული | არს უმრავლესი მხავსისა, |
Verse: c | შეიქმნა ძღვნობა ძღვენისა, | მათისა შესამსგავსისა, |
Verse: d და | მათ ყოვლთა შუქი ანათობს | პირისა მზისა მსგავსისა. |
Strophe: S1551/K1551 | ||
Verse: a | იაგუნდისა ჯამები | იყვის, ლალისა ჭიქები, |
Verse: b | კვლა უცხოფერთა ჭურჭელთა | სხდის უცხო-უცხო სიქები. |
Verse: c | მის ქორწილისა მაქები | კაცი ბრძენთაგან იქები, |
Verse: d და | მჭვრეტელო, გულსა ეტყოდი: | "ნუ აეხსნები, იქ ები!" |
Strophe: S1552/K1552 | ||
Verse: a | მუტრიბნი მოდგეს ყოველგნით, | ისმოდის ხმა წინწილისა; |
Verse: b | შეყრით ძეს გორი ოქროსა | და ბადახშისა თლილისა; |
Verse: c | მსმელთათვის წყარო ღვინისა | ასგან დის, მსგავსი მილისა, |
Verse: d და | ბინდით ცისკრამდის სმა იყო, | გარდახდა ჟამი დილისა. |
Strophe: S1553/K1553 | ||
Verse: a | არა დარჩა უსაბოძვრო | არ კოჭლი და არ საპყარი; |
Verse: b | მოდიოდა მარგალიტი | მოფანტული, მონაყარი; |
Verse: c | გაბედითდა წასაღებლად | ატლასი და ოქრო მყარი. |
Verse: d და | სამ დღე იყო ინდოთ მეფე | ავთანდილის ვით მაყარი. |
Strophe: S1554/K1554 | ||
Verse: a | ხვალისა მეფე არაბთა | კვლა პურობს, არ ღაფალია; |
Verse: b | ტარიელს უთხრა: "შენი მზე | საჭვრეტლად სატურფალია. |
Verse: c | მეფე ხარ ყოვლთა მეფეთა | და ეგე დედოფალია; |
Verse: d და | ხამს, ყურსა* გვეგდოს | საყურად ჩვენ თქვენი ნატერფალია. |
Strophe: S1555/K1555 | ||
Verse: a | აწ, მეფეო, არ ეგების | ჩვენი სხდომა თქვენად სწორად". |
Verse: b | სახელმწიფო საჯდომი და | სხვა დაუდგა ტახტი შორად. |
Verse: c | ქვემოთ დასხნა ავთანდილ და | ცოლი მისი მათად სწორად. |
Verse: d და | პირველ ძღვენი ტარიასთვის | მოიღიან, იდვის გორად. |
Strophe: S1556/K1556 | ||
Verse: a | არაბთა მეფე მასპინძლობს, | იქმს ოდენ არიფობასა, |
Verse: b | ზოგჯერ მათ ახლავს, ზოგჯერ მათ, | არ იხმობს ხელმწიფობასა, |
Verse: c | გასცემს და უქებს ყველაი | უხვობა-იეფობასა, |
Verse: d და | ფრიდონ ზის ახლოს ავთანდილს, | ჩვეული თვით* მეფობასა. |
Strophe: S1557/K1557 | ||
Verse: a | მეფესა ქმრითურთ პატივი | ჰქონდა ინდოთა ქალისა, |
Verse: b | სიყვარული და ჩუქება, | ვით სიძისა და სძალისა; |
Verse: c | რომე სძღვნა, არა ეგების | თქმა არცა ნაათალისა, - |
Verse: d და | თვითო სკიპტრა და პორფირი | და გვირგვინები თვალისა. |
Strophe: S1558/K1558 | ||
Verse: a | კვლა უძღვნა ძღვენი ორთავე, | მსგავსი მათისა ბედისა, |
Verse: b | ათასი თვალი, ნაშობი | რომანულისა დედისა, |
Verse: c | კვლა მარგალიტი ათასი, | მართ ვითა კვერცხი ტრედისა, |
Verse: d და | ათასი ცხენი ტაიჭი, | სიდიდით მსგავსი ქედისა. |
Strophe: S1559/K1559 | ||
Verse: a | ფრიდონს უძღვნა ცხრა ტაბაკი | მარგალიტი თავ-შედგმული, |
Verse: b | ცხრა ტაიჭი, ძვირფასისა* | უნაგრითა შეკაზმული. |
Verse: c | ინდოთ მეფე თაყვანსა* სცემს | ლაღი, ბრძენი, არ მახმული, |
Verse: d და | მადლი ჰკადრა ფხიზელურად, | თუცა იყო ღვინო-სმული. |
Strophe: S1560/K1560 | ||
Verse: a | რას ვაგრძელებდე? გარდახდეს | დღენი ერთისა თვისანი. |
Verse: b | თამაშობდიან, არ იყვნეს | ყოლა გაყრანი სმისანი. |
Verse: c | ტარიელს სძღვნიან უცხონი | თვალნი ლალისა ქვისანი, |
Verse: d და | ათ ყოვლთა მათნი ელვანი | ჰფარვენ მართ ვითა მზისანი. |
Strophe: S1561/K1561 | ||
Verse: a | ტარიელ ჰგვანდის ვარდსა და | იყვის ფიფქისა მოველად, |
Verse: b | ავთანდილ როსტანს წინაშე | გაგზავნა დასათხოველად, |
Verse: c | შესთვალა: "შენი სიახლე | კმა ჩემად ლხინად ყოველად, |
Verse: d და | მტერთა აქვს ჩემი სამეფო, | ვიცი მუნ შიგან მძოველად. |
Strophe: S1562/K1562 | ||
Verse: a | უცებნი მოსრნის მცოდნელთა | ცოდნამან, ხელოვნებამან. |
Verse: b | ვეჭვ, მოგცეს თქვენცა დაღრეჯა | ჩემმან რასაცა ვნებამან; |
Verse: c | წავიდე, ავი არ მიყოს | მე აქა დაყოვნებამან, |
Verse: d და | ადრე კვლა გნახნე მორჭმულნი, | ინებოს ღმრთისა ნებამან". |
Strophe: S1563/K1563 | ||
Verse: a | როსტევან ჰკადრა: "მეფეო, | რად ხართ რასაცა რიდითა? |
Verse: b | რაცა გიჯობდეს, იქმოდით*, | გასჭვრეტდით, გაიცდიდითა, |
Verse: c | ავთანდილ თანა წამოგყვეს, | წადით ლაშქრითა დიდითა, |
Verse: d და | თქვენთა მტერთა და ორგულთა | დაჰფრეწდით, და-ცა-სჭრიდითა". |
Strophe: S1564/K1564 | ||
Verse: a | ავთანდილ უთხრა ტარიელს | ესე სიტყვები ორები. |
Verse: b | მან უთხრა: "აგრე* ნუ უბნობ, | შეცევ ბროლისა ყორები, |
Verse: c | ახალ შერთულსა მთვარესა, | მზეო, ვით მოეშორები?" |
Verse: d და | ავთანდილ უთხრა: "მაგითა | შენგან არ მოვიღორები". |
Strophe: S1565/K1565 | ||
Verse: a | არ დია გინდა დამაგდო, | წახვიდე ჩემად მზრახავად! |
Verse: b | "ცოლი უყვარსო, გამწირა", | იყო ამიხად მსახავად; |
Verse: c | მე დავრჩე შენი გაყრილი | თავისა მევაგლახავად? |
Verse: d და | კაცსა მოყვრისა გაწირვა, | ახ, მოუხდების, ახ, ავად!" |
Strophe: S1566/K1566 | ||
Verse: a | ტარიელს უგავს სიცილი | ბროლისა ვარდთა ფრქვევასა; |
Verse: b | უბრძანა: "ვიტყვი უშენოდ | შენისა უფრო მე ვასა; |
Verse: c | რათგან გწადიან, წამომყევ, | დამწამებ ნურას თნევასა". |
Verse: d და | ავთანდილ ბრძანებს ლაშქართა | ყოვლგნით მის თანა წვევასა. |
Strophe: S1567/K1567 | ||
Verse: a | შეყარნა სპანი არაბეთს, | აღარა ხანსა ზმულია, |
Verse: b | კაცი ოთხმოცი ათასი, | ყველაი დაკაზმულია. |
Verse: c | კაცსა და ცხენსა ემოსა | აბჯარი ხვარაზმულია. |
Verse: d და | არაბთა მეფე მათითა | გაყრითა ნავღელ-ჭმულია. |
Strophe: S1568/K1568 | ||
Verse: a | ერთმანერთისა გაყრილნი | ქალნი ორნივე, დობილნი, |
Verse: b | ერთმანერთისა დად-ფიცნი, | სიტყვისა გამონდობილნი, |
Verse: c | მკერდითა მკერდსა შეკრულნი, | ყელითა გარდაჭდობილნი, |
Verse: d და | ტიროდეს; მათთა მჭვრეტელთა | გულნი-მცა ესხნეს წთობილნი*. |
Strophe: S1569/K1569 | ||
Verse: a | მთვარე ცისკრისა ვარსკვლავსა | რა თანა-შეესწოროსა, |
Verse: b | ორნივე სწორად ნათობენ, | მოჰშორდეს, მოეშოროსა; |
Verse: c | არა თუ იგი მოჰშორდეს, | მართ ცამან მოაშოროსა, |
Verse: d და | მათად საჭვრეტლად მჭვრეტელმან | ხამს, თავი იქედგოროსა. |
Strophe: S1570/K1570 | ||
Verse: a | მათთავე სახედ, რომელსა | ესენი დაუბადიან, |
Verse: b | იგივე გაჰყრის, სიშორე | არა თუ ნებით სწადიან, |
Verse: c | ვარდსა სწებვენ და აპობენ, | ტირან და ცრემლნი ჩასდიან. |
Verse: d და | მათთა გამყრელთა ყოველთა | სიცოცხლე არ იქადიან. |
Strophe: S1571/K1571 | ||
Verse: a | ნესტან-დარეჯან თქვა: "ნეტა-მც | ყოლა არ შეგემცნებოდი*, - |
Verse: b | მზისა გამყრელი გაყრითა | აწ ასრე არ დავდნებოდი*. |
Verse: c | ამბავსა სცნევდი, მაცნევდი, | წიგნითა მეუბნებოდი, |
Verse: d და | ვითა მე შენთვის დამწვარ ვარ, | აგრევ შენ ჩემთვის ჭნებოდი*". |
Strophe: S1572/K1572 | ||
Verse: a | თინათინ უთხრა: "ჰე მზეო, | შენთა მჭვრეტელთა ლხინებო, |
Verse: b | რად-მცა გაგწირე, თუ ვითა | გაყრასა მოვითმინებო! |
Verse: c | ღმრთისაგან დღეთა თხოვისა | ნაცვლად სიკვდილი ვინებო, |
Verse: d და | აგრემცა მივი, რაზომსა | ცრემლსა მე* დავიდინებო!" |
Strophe: S1573/K1573 | ||
Verse: a | კვლა აკოცეს ერთმანერთსა, | გაიყარნეს იგი ქალნი; |
Verse: b | ქვე დამდგომმან წამავალსა | ვერ მოსწყვიდნა ყოლა თვალნი; |
Verse: c | იგი იჭვრეტს უკუღმავე, | ედებოდეს ამით ალნი. |
Verse: d და | რომე მწადდეს, ვერ დავწერენ | მე სიტყვანი ნაათალნი. |
Strophe: S1574/K1574 | ||
Verse: a | როსტან მათითა გაყრითა | ხელთაგან უფრო ხელდების, |
Verse: b | ათასჯერ იტყვის ვაგლახსა, | არ სულთქმა უერთხელდების, |
Verse: c | ცხელი სდის წყარო ცრემლისა, | მართ ვითა ქვაბი ცხელდების; |
Verse: d და | ტარიელ არის დაღრეჯით, | ფიფქი ნასდების, თხელდების. |
Strophe: S1575/K1575 | ||
Verse: a | ტარიელს ვარდსა დაუტყლეჟს | მეფე ხვევნით და კოცებით; |
Verse: b | იტყვის, თუ: "თქვენი სიახლე | მიჩს აქამდისცა ოცებით; |
Verse: c | რათგან მოგშორდი, დავრჩები | პატიჟთა გაასოცებით, |
Verse: d და | შენგან მოგვეცა სიცოცხლე | შენგანვე დავიხოცებით". |
Strophe: S1576/K1576 | ||
Verse: a | ტარიელ შეჯდა, მეფისა | გამყრელი, გამომსალამე; |
Verse: b | სრულად ლაშქართა სდიოდა | ცრემლი, მინდორთა სალამე: |
Verse: c | "მზე შენ გლამისო საომრად | და თავი შენ მას ალამე". |
Verse: d და | უბრძანა: "თქვენთვის მტირალსა | ყოლ არად მიჩნდეს სალა მე!" |
Strophe: S1577/K1577 | ||
Verse: a | გაემართნეს და წავიდეს | დია სპითა და ბარგითა |
Verse: b | ტარიელ, ფრიდონ, ავთანდილ | თავითა მეტად კარგითა, |
Verse: c | კაცი ოთხმოცი ათასი | ჰყვა ცხენებითა ვარგითა, |
Verse: d და | მივლენ სამნივე გულითა | ერთმანერთისა მარგითა. |
Strophe: S1578/K1578 | ||
Verse: a | სამ თვე ვლეს, - ღმერთმან მათებრი | სხვა ნურა ნუ დაჰბადოსა! |
Verse: b | მოეგებნიან, მტერობა | ვერავინ დაიქადოსა! |
Verse: c | მინდორსა შიგან სადილად | გარდახდეს უდილადოსა, |
Verse: d და | ვითა ჰმართებდა, პურობდეს, | ღვინოსა სმიდეს, არ დოსა. |