TITUS Texts: Edda

TITUS
Edda
Part No. 11

Verse: 0    Frá Vǫlundi.

Verse: 1    Níðuðr hét konungr í Svíðióð. Hann átti tvá sono
Verse: 2    oc eina dóttur; hon hét Bǫðvildr. Broðr vóro þrír,
Verse: 3    synir Finnakonungs. Hét einn Slagfiðr, annarr Egill,
Verse: 4    þriði Vǫlundr. Þeir scriðo oc veiddo dýr. Þeir qvómo
Verse: 5    í Úlfdali oc gerðo sér þar hús. Þar er vatn, er heitir
Verse: 6    Úlfsiár. Snemma of morgin fundo þeir á vatzstrǫndo
Verse: 7    konor þriár, oc spunno lín. Þar vóro hiá þeim álptar.
Verse: 8    hamir þeira. Þat vóro valkyrior. Þar vóro tvær dotr
Verse: 9    Hlǫðvés konungs, Hlaðguðr svanhvít oc Hervor alvitr;
Verse: 10    in þriðia var Ǫlrún, Kiárs dóttir af Vallandi. Þeir hǫfðo
Verse: 11    þær heim til scála með sér. Fecc Egill Ǫlrúnar, enn
Verse: 12    Slagfiðr Svanhvítar, enn Vǫlundr Alvitrar. Þau bioggo
Verse: 13    siau vetr. Þá flugo þær at vitia víga oc qvómo eigi aptr.
Verse: 14    Þá screið Egill at leita Ǫlrúnar. Enn Slagfiðr leitaði
Verse: 15    Svanhvítar. Enn Vǫlundr sat í Úlfdǫlom. Hann var
Verse: 16    hagastr maðr, svá at menn viti, í fornom sǫgom. Níðuðr
Verse: 17    konungr lét hann hǫndom taca, svá sem hér er um qveðit.
Verse: 18    Frá Vǫlundi oc Níðaði.

Strophe: 1
Verse: 1    Meyiar flugo sunnan, myrcvið í gognom,
Verse: 2    - alvitr unga, ørlǫg drýgia;
Verse: 3    þær á sævar strǫnd settuz at hvílaz,
Verse: 4    drósir suðronar, dýrt lín spunno.

Strophe: 2
Verse: 1    Ein nam þeira Egil at veria,
Verse: 2    fǫgr mær fira, faðmi liósom;
Verse: 3    ǫnnor var Svanhvít, svanfiaðrar dró;
Verse: 4    enn in þriðia, þeira systir,
Verse: 5    varði hvítan háls Vǫlundar.

Strophe: 3
Verse: 1    Sáto síðan siau vetr at þat,
Verse: 2    enn inn átta allan þráðo,
Verse: 3    enn inn níunda nauðr um skilði;
Verse: 4    meyiar fýstuz á myrqvan við,
Verse: 5    alvitr unga, ørlǫg drýgia.

Strophe: 4
Verse: 1    Kom þar af veiði veðreygr scyti;
Verse: 2    Slagfiðr oc Egill sali fundo auða;
Verse: 3    gengo út oc inn oc um sáz.
Verse: 4    Austr screið Egill at Ǫlrúno,
Verse: 5    enn suðr Slagfiðr at Svanhvíto.

Strophe: 5
Verse: 1    Enn einn Vǫlundr sat í Úlfdǫlom;
Verse: 2    hann sló gull rautt við gimfastan,
Verse: 3    lucþi hann alla lindbauga vel;
Verse: 4    svá beið hann sinnar lióssar
Verse: 5    qvánar, ef hánom koma gerði.

Strophe: 6
Verse: 1    Þat spyrr Níðuðr, Niára dróttinn,
Verse: 2    at einn Vǫlundr sat í Úlfdǫlom;
Verse: 3    nóttom fóro seggir, negldar vóro brynior,
Verse: 4    scildir blico þeira við inn scarða mána.

Strophe: 7
Verse: 1    Stigo ór sǫðlom at salar gafli,
Verse: 2    gengo inn þaðan endlangan sal;
Verse: 3    sá þeir á bast bauga dregna,
Verse: 4    siau hundruð allra, er sá seggr átti.

Strophe: 8
Verse: 1    Oc þeir af tóco, oc þeir á léto,
Verse: 2    fyr einn útan, er þeir af léto.
Verse: 3    Kom þar af veiði veðreygr scyti,
Verse: 4    Vǫlundr, líðandi um langan veg.

Strophe: 9
Verse: 1    Gecc brúnni bero hold steikia;
Verse: 2    hár brann hrísi allþurr fura,
Verse: 3    viðr inn vinnþurri, fyr Vǫlundi.

Strophe: 10
Verse: 1    Sat á berfialli, bauga talði,
Verse: 2    álfa lióði, eins sacnaði;
Verse: 3    hugði hann, at hefði Hlǫðvés dóttir,
Verse: 4    alvitr unga, væri hon aptr komin.

Strophe: 11
Verse: 1    Sat hann svá lengi, at hann sofnaði,
Verse: 2    oc hann vacnaði vilia lauss;
Verse: 3    vissi sér á hǫndom hǫfgar nauðir,
Verse: 4    enn á fótom fiotur um spenntan.

Strophe: 12
Verse: 1    "Hverir ro iofrar, þeir er á lǫgðo
Verse: 2    bestibyrsíma oc mic bundo?"

Strophe: 13
Verse: 1    Kallaði nú Níðuðr, Niára dróttinn:
Verse: 2    "Hvar gaztu, Vǫlundr, vísi álfa,
Verse: 3    vára aura í Úlfdǫlom?"

Strophe: 14
Verse: 1    "Gull var þar eigi á Grana leiðo,
Verse: 2    fiarri hugða ec várt land fiollom Rínar;
Verse: 3    man ec, at vér meiri mæti áttom,
Verse: 4    er vér heil hiú heima vórom.

Strophe: 15
Verse: 1    Hlaðguðr oc Hervor borin var Hlǫðvé,
Verse: 2    kunn var Ǫlrún, Kiárs dóttir."

Strophe: 16
Verse: 1    Hon inn um gecc ennlangan sal,
Verse: 2    stóð á gólfi, stilti rǫddo:
Verse: 3    "Era sá nú hýrr, er ór holti ferr."

Verse: 4    Níðuðr konungr gaf dóttur sinni, Bǫðvildi, gullhring,
Verse: 5    þann er hann tóc af bastino at Vǫlundar. Enn hann siálfr
Verse: 6    bar sverðit, er Vǫlundr átti. Enn drótning qvað:

Strophe: 17
Verse: 1    "Tenn hánom teygiaz, er hánom er téð sverð
Verse: 2    oc hann Bǫðvildar baug um þeccir;
Verse: 3    ámun ero augo ormi þeim inom frána;
Verse: 4    sníðit ér hann sina magni
Verse: 5    oc setið hann síðan í sævar stǫð!"
Verse: 6    Svá var gǫrt, at scornar vóro sinar í knésfótom, oc
Verse: 7    settr í hólm einn, er þar var fyrir landi, er hét Sævarstaðr.
Verse: 8    Þar smíðaði hann konungi allz kyns gorsimar. Engi maðr
Verse: 9    þorði at fara til hans nema konungr einn.

Verse: 10    Vǫlundr qvað:
Strophe: 18
Verse: 1    "Scínn Níðaði sverð á linda,
Verse: 2    þat er ec hvesta, sem ec hagast kunna,
Verse: 3    oc ec herðac, sem mér hogst þótti;
Verse: 4    sá er mér, fránn mækir, æ fiarri borinn,
Verse: 5    sécca ec þann Vǫlundi til smiðio borinn.

Strophe: 19
Verse: 1    Nú berr Bǫðvildr brúðar minnar
Verse: 2    - bíðca ec þess bót - bauga rauða."

Strophe: 20
Verse: 1    Sat hann, né hann svaf, á valt oc hann sló hamri;
Verse: 2    vél gorði hann heldr hvatt Níðaði.
Verse: 3    Drifo ungir tveir á dýr siá,
Verse: 4    synir Níðaðar, í sævar stǫð.

Strophe: 21
Verse: 1    Kómo þeir til kisto, krǫfðo lucla,
Verse: 2    opin var illúð, er þeir í sá;
Verse: 3    fiolð var þar menia, er þeim mǫgom sýndiz,
Verse: 4    at væri gull rautt oc gorsimar.

Strophe: 22
Verse: 1    "Komið einir tveir, komit annars dags!
Verse: 2    ycr læt ec þat gull um gefit verða;
Verse: 3    segita meyiom né salþióðom,
Verse: 4    manni ǫngom, at iþ mic fyndit."

Strophe: 23
Verse: 1    Snemma kallaði seggr á annan,
Verse: 2    bróðir á bróður: "Gǫngom baug siá!"
Verse: 3    Kómo til kisto, krǫfðo lucla,
Verse: 4    opin var illúð, er þeir í lito;

Strophe: 24
Verse: 1    sneið af haufuð húna þeira,
Verse: 2    oc undir fen fioturs fotr um lagði;
Verse: 3    enn þær scálar, er und scǫrom vóro,
Verse: 4    sveip hann útan silfri, seldi Níðaði.

Strophe: 25
Verse: 1    Enn ór augom iarcnasteina
Verse: 2    sendi hann kunnigri kono Níðaðar;
Verse: 3    enn ór tǫnnom tveggia þeira
Verse: 4    sló hann brióstkringlor, sendi Bǫðvildi.

Strophe: 26
Verse: 1    Þá nam Bǫðvildr
Verse: 2    baugi at hrósa, er brotið hafði:
Verse: 3    "Þoriga ec at segia, nema þér einom."

Verse: 4    Vǫlundr qvað:
Strophe: 27
Verse: 1    "Ec boti svá brest á gulli,
Verse: 2    at feðr þínom fegri þiccir,
Verse: 3    oc moðr þinni miclo betri,
Verse: 4    oc siálfri þér at sama hófi."

Strophe: 28
Verse: 1    Bar hann hana bióri, þvíat hann betr kunni,
Verse: 2    svá at hon í sessi um sofnaði.
Verse: 3    "Nú hefi ec hefnt harma minna,
Verse: 4    allra nema einna, íviðgiarnra."

Strophe: 29
Verse: 1    "Vel ec", qvað Vǫlundr, "verða ec á fitiom,
Verse: 2    þeim er mic Níðaðar námo reccar."
Verse: 3    Hlæiandi Vǫlundr hófz at lopti,
Verse: 4    grátandi Bǫðvildr gecc ór eyio;
Verse: 5    tregði for friðils oc fǫður reiði.

Strophe: 30
Verse: 1    Úti stendr kunnig qván Níðaðar,
Verse: 2    oc hon inn um gecc endlangan sal;
Verse: 3    enn hann á salgarð settiz at hvílaz:
Verse: 4    "Vakir þú, Níðuðr, Niára dróttinn?"

Strophe: 31
Verse: 1    "Vaki ec á valt, vilia lauss,
Verse: 2    sofna ec minnzt sízt mína sono dauða;
Verse: 3    kell mic í haufuð, kǫld ero mér ráð þín,
Verse: 4    vilnomc ec þess nú, at ec við Vǫlund doma."

Strophe: 32
Verse: 1    "Seg þú mér þat, Vǫlundr, vísi álfa:
Verse: 2    af heilom hvat varð húnom mínom?"

Strophe: 33
Verse: 1    "Eiða scaltu mér áðr alla vinna,
Verse: 2    at scips borði oc at scialdar rǫnd,
Verse: 3    at mars bogi oc at mækis egg,
Verse: 4    at þú qveliat qván Vǫlundar
Verse: 5    né brúði minni at bana verðir,
Verse: 6    þótt vér qván eigim, þá er þér kunnið,
Verse: 7    eða ióð eigim innan hallar.

Strophe: 34
Verse: 1    Gacc þú til smiðio, þeirar er þú gorðir,
Verse: 2    þar fiðr þú belgi blóði stocna;
Verse: 3    sneið ec af haufuð húna þinna,
Verse: 4    oc undir fen fioturs fotr um lagðac.

Strophe: 35
Verse: 1    Enn þær scálar, er und scǫrom vóro,
Verse: 2    sveip ec utan silfri, senda ec Níðaði;
Verse: 3    enn ór augom iarcnasteina
Verse: 4    senda ec kunnigri qván Níðaðar.

Strophe: 36
Verse: 1    Enn ór tǫnnom tveggia þeira
Verse: 2    sló ec brióstkringlor, senda ec Bǫðvildi;
Verse: 3    nú gengr Bǫðvildr barni aukin,
Verse: 4    eingadóttir yccor beggia."

Strophe: 37
Verse: 1    "Mæltira þú þat mál, er mic meirr tregi,
Verse: 2    né ec þic vilia, Vǫlundr, verr um níta;
Verse: 3    erat svá maðr hár, at þic af hesti taki,
Verse: 4    né svá ǫflugr, at þic neðan scióti,
Verse: 5    þar er þú scollir við scý uppi."

Strophe: 38
Verse: 1    Hlæiandi Vǫlundr hófz at lopti;
Verse: 2    enn ókátr Níðuðr sat þá eptir.

Strophe: 39
Verse: 1    "Up rístu, Þacráðr, þræll minn inn bezti,
Verse: 2    bið þú Bǫðvildi, meyna bráhvíto,
Verse: 3    ganga fagrvarið við fǫður roða."

Strophe: 40
Verse: 1    "Er þat satt, Bǫðvildr, er sǫgðo mér:
Verse: 2    sátoð iþ Vǫlundr saman í hólmi?"

Strophe: 41
Verse: 1    "Satt er þat, Níðaðr, er sagði þér:
Verse: 2    sáto við Vǫlundr saman í hólmi,
Verse: 3    eina ǫgurstund, æva scyldi!
Verse: 4    Ec vætr hánom vinna kunnac,
Verse: 5    ec vætr hánom vinna máttac."

This text is part of the TITUS edition of Edda.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.