TITUS
Edda
Part No. 14
Previous part

Song: HHv. 
Strophe: 0 
(HELGAQVIÐA HIORVARÐZSONAR)


Verse: 1    Frá Hiorvarði oc Sigrlinn.

Verse: 2    Hiorvarðr hét konungr. Hann átti fiórar konor. Ein hét
Verse: 3    Álfhildr, sonr þeira hét Heðinn; ǫnnor hét Særeiðr,
Verse: 4    þeira sonr hét Humlungr; in þriðia hét Sinrióð, þeira sonr
Verse: 5    hét Hymlingr. Hiorvarðr konungr hafði þess heit strengt,
Verse: 6    at eiga þá kono, er hann vissi vænsta. Hann spurði, at
Verse: 7    Sváfnir konungr átti dóttur allra fegrsta, sú hét Sigrlinn.
Verse: 8    Iðmundr hét iarl hans. Atli var hans sonr, er fór at
Verse: 9    biðia Sigrlinnar til handa konungi. Hann dvalðiz vetrlangt
Verse: 10    með Sváfni konungi. Fránmarr hét þar iarl, fóstri Sigrlinnar;
Verse: 11    dóttir hans hét Álof. Iarlinn réð, at meyiar var syniat,
Verse: 12    oc fór Atli heim.
Verse: 13    Atli iarls sonr stóð einn dag við lund noccorn; enn
Verse: 14    fugl sat í limonom uppi yfir hánom oc hafði heyrt til, at
Verse: 15    hans menn kǫlloðo vænstar konor þær, er Hiorvarðr
Verse: 16    konungr átti. Fuglinn qvacaði; enn Atli hlýddi, hvat hann
Verse: 17    sagði. Hann qvað:

Strophe: 1 
Verse: 1    "Sáttu Sigrlinn, Sváfnis dóttur,
Verse: 2    meyna fegrsto í munarheimi?
Verse: 3    þó hagligar Hiorvarðz konor
Verse: 4    gumnom þiccia at Glasislundi."

Verse: 5    Atli qvað:
Strophe: 2 
Verse: 1    "Mundo við Atla, Iðmundar son,
Verse: 2    fugl fróðhugaðr, fleira mæla?"

Verse: 3    Fuglinn qvað:
Verse: 4    "Mun ec, ef mic buðlungr blóta vildi,
Verse: 5    oc kýs ec, þatz ec vil, ór konungs garði."

Verse: 6    Atli qvað:
Strophe: 3 
Verse: 1    "Kiósattu Hiorvarð né hans sono,
Verse: 2    né inar fǫgro fylkis brúðir,
Verse: 3    eigi brúðir, þær er buðlungr á;
Verse: 4    kaupom vel saman! þat er vina kynni."

Verse: 5    Fuglinn qvað:
Strophe: 4 
Verse: 1    "Hof mun ec kiósa, hǫrga marga,
Verse: 2    gullhyrndar kýr frá grams búi,
Verse: 3    ef hánom Sigrlinn sefr á armi
Verse: 4    oc ónauðig iofri fylgir."

Verse: 5    Þetta var, áðr Atli fori. Enn er hann kom heim oc
Verse: 6    konungr spurði hann tíðinda, hann qvað:

Strophe: 5 
Verse: 1    "Hǫfom erfiði oc ecci ørindi;
Verse: 2    mara þraut óra á meginfialli,
Verse: 3    urðom síðan Sæmorn vaða;
Verse: 4    þá var oss syniat Sváfnis dóttur,
Verse: 5    hringom goddrar, er vér hafa vildom."

Verse: 6    Konungr bað, at þeir scyldo fara annat sinn. Fór hann
Verse: 7    siálfr. Enn er þeir kómo up á fiall, oc sá á Svávaland
Verse: 8    lanzbruna oc ióreyki stóra. Reið konungr af fiallino fram
Verse: 9    í landit oc tóc náttból við á eina. Atli helt vorð oc fór
Verse: 10    yfir ána. Hann fann eitt hús. Fugl mikill sat á húsino oc
Verse: 11    gætti oc var sofnaðr. Atli scaut spióti fuglinn til bana,
Verse: 12    enn í húsino fann hann Sigrlinn, konungs dóttur, oc Álofo,
Verse: 13    iarls dóttur, oc hafði þær báðar braut með sér. Fránmarr
Verse: 14    iarl hafði hamaz í arnar líki oc varit þær fyr hernom með
Verse: 15    fiolkyngi.
Verse: 16    Hróðmarr hét konungr, biðill Sigrlinnar. Hann drap
Verse: 17    Svávakonung oc hafði rænt oc brent landit.
Verse: 18    Hiorvarðr konungr fecc Sigrlinnar, enn Atli Álofar.


Verse: 19    Hiorvarðr oc Sigrlinn átto son mikinn oc vænan. Hann
Verse: 20    var þǫgull; ecci nafn festiz við hann. Hann sat á
Verse: 21    haugi; hann sá ríða valkyrior nío, oc var ein gǫfugligust.
Verse: 22    Hon qvað:

Strophe: 6 
Verse: 1    "Síð mundu, Helgi, hringom ráða,
Verse: 2    rícr rógapaldr, né Rǫðulsvǫllom
Verse: 3    - ǫrn gól árla -, ef þú æ þegir,
Verse: 4    þóttu harðan hug, hilmir, gialdir."

Strophe: 7 
Verse: 1    "Hvat lætr þú fylgia Helga nafni,
Verse: 2    brúðr biartlituð, allz þú bióða ræðr?
Verse: 3    hygg þú fyr ǫllom atqvæðom vel!
Verse: 4    Þigg ec eigi þat, nema ec þic hafa."

Strophe: 8 
Verse: 1    "Sverð veit ec liggia í Sigarshólmi,
Verse: 2    fiórom færa enn fimm togo;
Verse: 3    eitt er þeira ǫllom betra,
Verse: 4    vígnesta bǫl, oc varið gulli.

Strophe: 9 
Verse: 1    Hringr er í hialti, hugr er í miðio,
Verse: 2    ógn er í oddi, þeim er eiga getr;
Verse: 3    liggr með eggio ormr dreyrfáðr,
Verse: 4    enn á valbǫsto verpr naðr hala."

Verse: 5    Eylimi hét konungr. Dóttir hans var Sváva. Hon var
Verse: 6    valkyria oc reið lopt oc lǫg. Hon gaf Helga nafn þetta oc
Verse: 7    hlífði hánom opt síðan í orrostom.

Verse: 8    Helgi qvað:
Strophe: 10 
Verse: 1    "Ertattu, Hiorvarðr, heilráðr konungr,
Verse: 2    fólcs oddviti, þóttu frægr sér;
Verse: 3    léztu eld eta iofra bygðir,
Verse: 4    enn þeir angr við þic ecci gorðo.

Strophe: 11 
Verse: 1    Enn Hróðmarr scal hringom ráða,
Verse: 2    þeim er átto órir niðiar;
Verse: 3    sá séz fylkir fæst at lífi,
Verse: 4    hyggz aldauðra arfi at ráða."

Verse: 5    Hiorvarðr svaraði, at hann myndi fá lið Helga, ef hann
Verse: 6    vill hefna móðurfǫður síns. Þá sótti Helgi sverðit, er
Verse: 7    Sváva vísaði hánom til. Þá fór hann oc Atli oc feldo
Verse: 8    Hróðmar oc unno mǫrg þrecvirki. Hann drap Hata iotun,
Verse: 9    er hann sat á bergi noccoro. Helgi oc Atli lágo scipom í
Verse: 10    Hatafirði. Atli helt vorð inn fyrra hlut nætrinnar.

Verse: 11    Hrímgerðr, Hata dóttir, qvað:
Strophe: 12 
Verse: 1    "Hverir ro hǫlðar í Hatafirði?
Verse: 2    scioldom er tialdat á scipom yðrom;
Verse: 3    frocnliga látið, fát hygg ec yðr siázc;
Verse: 4    kennit mér nafn konungs!"

Verse: 5    Atli qvað:
Strophe: 13 
Verse: 1    "Helgi hann heitir, enn þú hvergi mátt
Verse: 2    vinna grand grami;
Verse: 3    iárnborgir ro um ǫðlings flota,
Verse: 4    knegoð oss fálor fara."

Strophe: 14 
Verse: 1    "Hvé þic heitir (qvað Hrímgerðr) halr inn ámátki,
Verse: 2    hvé þic kalla konir?
Verse: 3    fylkir þér trúir, er þic í fǫgrom lætr
Verse: 4    beiz stafni búa."

Strophe: 15 
Verse: 1    "Atli ec heiti, atall scal ec þér vera,
Verse: 2    mioc em ec gífrom gramastr;
Verse: 3    úrgan stafn ec hefi opt búit
Verse: 4    oc qvalðar qveldriðor.

Strophe: 16 
Verse: 1    Hvé þú heitir, hála nágráðug?
Verse: 2    nefndu þinn, fála, fǫður!
Verse: 3    nío rǫstom er þú scyldir neðarr vera,
Verse: 4    oc vaxi þér á baðmi barr!"

Strophe: 17 
Verse: 1    "Hrímgerðr ec heiti, Hati hét minn faðir,
Verse: 2    þann vissa ec ámátcastan iotun;
Verse: 3    margar brúðir hann lét frá búi tecnar,
Verse: 4    unz hann Helgi hió."

Strophe: 18 
Verse: 1    "Þú vart, hála, fyr hildings scipom
Verse: 2    oc látt í fiarðar mynni fyrir;
Verse: 3    ræsis recca er þú vildir Rán gefa,
Verse: 4    ef þér komið í þverst þvari."

Strophe: 19 
Verse: 1    "Duliðr ertu nú, Atli, draums qveð ec þér vera,
Verse: 2    síga lætr þú brýnn fyr brár;
Verse: 3    móðir mín lá fyr mildings scipom,
Verse: 4    ec drecþa Hlǫðvarðz sonom í hafi.

Strophe: 20 
Verse: 1    Gneggia myndir þú, Atli, ef þú geldr né værir,
Verse: 2    brettir sinn Hrímgerðr hala;
Verse: 3    aptarla hiarta hygg ec at þitt, Atli, sé,
Verse: 4    þótt þú hafir reina rǫdd."

Strophe: 21 
Verse: 1    "Reini mun þér ec þiccia, ef þú reyna knátt
Verse: 2    oc stíga ec á land af legi;
Verse: 3    ǫll muntu lemiaz, ef mér er alhugat,
Verse: 4    oc sveigia þinn hala, Hrímgerðr."

Strophe: 22 
Verse: 1    "Atli, gacc þú á land, ef afli treystiz,
Verse: 2    oc hittomc í víc Varins!
Verse: 3    rifia rétti er þú munt, reccr, fá,
Verse: 4    ef þú mér í krymmor kømr."

Strophe: 23 
Verse: 1    "Munca ec ganga, áðr gumnar vacna,
Verse: 2    oc halda of vísa vorð;
Verse: 3    era mér ørvænt, nær óro kømr
Verse: 4    scass up undir scipi."

Strophe: 24 
Verse: 1    "Vaki þú, Helgi, oc bot við Hrímgerði,
Verse: 2    er þú lézt hǫggvinn Hata;
Verse: 3    eina nótt kná hon hiá iofri sofa,
Verse: 4    þá hefir hon bǫlva botr."

Strophe: 25 
Verse: 1    "Loðinn heitir, er þic scal eiga, leið ertu mann-kyni;
Verse: 2    sá býr í Þolleyio þurs,
Verse: 3    hundvíss iotunn, hraunbúa verstr;
Verse: 4    sá er þér macligr maðr."

Strophe: 26 
Verse: 1    "Hina vildo heldr, Helgi, er réð hafnir scoða
Verse: 2    fyrri nótt með firom;
Verse: 3    margullin mær mér þótti afli bera;
Verse: 4    hér sté hon land af legi
Verse: 5    oc festi svá yðarn flota.
Verse: 6    Hon ein því veldr, er ec eigi mác
Verse: 7    buðlungs mǫnnom bana."

Strophe: 27 
Verse: 1    "Heyrðu nú, Hrímgerðr, ef ec boti harma þér,
Verse: 2    segðu gørr grami:
Verse: 3    var sú ein vættr, er barg ǫðlings scipom,
Verse: 4    eða fóro þær fleiri saman?"

Strophe: 28 
Verse: 1    "Þrennar níundir meyia, þó reið ein fyrir,
Verse: 2    hvít und hiálmi mær;
Verse: 3    marir hristuz, stóð af mǫnom þeira
Verse: 4    dǫgg í diúpa dali,
Verse: 5    hagl í háva viðo;
Verse: 6    þaðan kømr með ǫldom ár;
Verse: 7    alt var mér þat leitt, er ec leitc."

Strophe: 29 
Verse: 1    "Austr líttu nú, Hrímgerðr, er þic lostna hefr
Verse: 2    Helgi helstǫfom;
Verse: 3    á landi oc á vatni borgit er lofðungs flota
Verse: 4    oc siclings mǫnnom iþ sama.

Strophe: 30 
Verse: 1    Dagr er nú, Hrímgerðr, enn þic dvalða hefir
Verse: 2    Atli til aldrlaga;
Verse: 3    hafnar marc þyccir hloglict vera,
Verse: 4    þars þú í steins líki stendr."

Verse: 5    Helgi konungr var allmikill hermaðr. Hann kom til
Verse: 6    Eylima konungs oc bað Svávo, dóttur hans. Þau Helgi
Verse: 7    oc Sváva veittuz várar oc unnuz furðo mikit. Sváva
Verse: 8    var heima með feðr sínom, enn Helgi í hernaði. Var Sváva
Verse: 9    valkyria enn sem fyrr.
Verse: 10    Heðinn var heima með fǫður sínom, Hiorvarði konungi,
Verse: 11    í Nóregi. Heðinn fór einn saman heim ór scógi
Verse: 12    iólaaptan oc fann trollkono; sú reið vargi oc hafði orma
Verse: 13    at taumom, oc bauð fylgð sína Heðni. "Nei," sagði hann.
Verse: 14    Hon sagði: "Þess scaltu gialda at bragarfulli."
Verse: 15    Um qveldit óro heitstrengingar. Var fram leiddr sonargǫltr,
Verse: 16    lǫgðo menn þar á hendr sínar, oc strengðo menn
Verse: 17    þá heit at bragarfulli. Heðinn strengði heit til Svávo,
Verse: 18    Eylima dóttur, unnusto Helga, bróður síns, oc iðraðiz
Verse: 19    svá mioc, at hann gecc á braut villistígo suðr á lǫnd oc
Verse: 20    fann Helga, bróður sinn.

Verse: 21    Helgi qvað:
Strophe: 31 
Verse: 1    "Komðu heill, Heðinn! hvat kantu segia
Verse: 2    nýra spialla ór Nóregi?
Verse: 3    hví er þér, stillir, støct ór landi
Verse: 4    oc ert einn kominn oss at finna?"

Strophe: 32 
Verse: 1    "Mic hefir myclo glopr meiri sóttan,
Verse: 2    ec hefi kerna ina konungborno,
Verse: 3    brúði þína, at bragarfulli."

Strophe: 33 
Verse: 1    "Sacaz eigi þú! sǫnn muno verða
Verse: 2    ǫlmál, Heðinn, occor beggia;
Verse: 3    mér hefir stillir stefnt til eyrar,
Verse: 4    þriggia nátta, scylac þar koma;
Verse: 5    if er mér á því, at ec aptr koma;
Verse: 6    þá má at góðo goraz slíct, ef scal."

Strophe: 34 
Verse: 1    "Sagðir þú, Helgi, at Heðinn væri
Verse: 2    góðs verðr frá þér oc giafa stórra;
Verse: 3    þér er somra sverð at rióða
Verse: 4    enn frið gefa fiándom þínom."

Verse: 5    Þat qvað Helgi, þvíat hann grunaði um feigð sína oc
Verse: 6    þat, at fylgior hans hǫfðo vitiað Heðins, þá er hann sá
Verse: 7    konona ríða varginom.
Verse: 8    Álfr hét konungr, sonr Hróðmars, er Helga hafði vǫll
Verse: 9    haslaðan á Sigarsvelli á þriggia nátta fresti.

Verse: 10    Þá qvað Helgi:
Strophe: 35 
Verse: 1    "Reið á vargi, er recqvið var,
Verse: 2    flióð eitt, er hann fylgio beiddi;
Verse: 3    hon vissi þat, at veginn myndi
Verse: 4    Sigrlinnar sonr á Sigarsvǫllom."

Verse: 5    Þar var orrosta mikil, oc fecc þar Helgi banasár.

Strophe: 36 
Verse: 1    Sendi Helgi Sigar at ríða
Verse: 2    eptir Eylima eingadóttur;
Verse: 3    biðr brálliga búna verða,
Verse: 4    ef hon vill finna fylki qviqvan.

Strophe: 37 
Verse: 1    "Mic hefir Helgi hingat sendan,
Verse: 2    við þic, Sváva, siálfa at mæla;
Verse: 3    þic qvaz hilmir hitta vilia,
Verse: 4    áðr ítrborinn ǫndo týndi."

Strophe: 38 
Verse: 1    "Hvat varð Helga, Hiorvarðz syni?
Verse: 2    mér er harðliga harma leitat;
Verse: 3    ef hann sær um léc eða sverð um beit,
Verse: 4    þeim scal ec gumna grand um vinna."

Strophe: 39 
Verse: 1    "Fell hér í morgon at Frecasteini
Verse: 2    buðlungr, sá er var baztr und sólo;
Verse: 3    Álfr mun sigri ǫllom ráða,
Verse: 4    þótt þetta sinn þǫrfgi væri."

Strophe: 40 
Verse: 1    "Heil verðu, Sváva! Hug scaltu deila,
Verse: 2    siá mun í heimi hinztr fundr vera;
Verse: 3    tiá buðlungi bloða undir,
Verse: 4    mér hefir hiorr komið hiarta iþ næsta.

Strophe: 41 
Verse: 1    Bið ec þic, Sváva - brúðr, grátattu! -,
Verse: 2    ef þú vill míno máli hlýða,
Verse: 3    at þú Heðni hvílo gorvir
Verse: 4    oc iofur ungan ástom leiðir."

Strophe: 42 
Verse: 1    "Mælt hafða ec þat í munarheimi,
Verse: 2    þá er mér Helgi hringa valði:
Verse: 3    myndiga ec lostig at liðinn fylki
Verse: 4    iofur ókunnan armi veria."

Strophe: 43 
Verse: 1    "Kysto mic, Sváva! kem ec eigi áðr
Verse: 2    Rógheims á vit né Rǫðulsfialla,
Verse: 3    áðr ec hefnt hefic Hiorvarðz sonar,
Verse: 4    þess er buðlungr var beztr und sólo."

Verse: 5    Helgi oc Sváva er sagt at væri endrborin.




Next part


This text is part of the TITUS edition of Edda.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.