TITUS
Edda
Part No. 15
Previous part

Song: HH.II 
Strophe: 0 
(HELGAQVIÐA HUNDINGSBANA ǪNNOR)


Verse: 1    Frá Vǫlsungom.

Verse: 2    Sigmundr konungr, Vǫlsungs sonr, átti Borghildi af
Verse: 3    Brálundi. Þau héto son sinn Helga, oc eptir Helga
Verse: 4    Hiorvarðzsyni. Helga fóstraði Hagall.
Verse: 5    Hundingr hét rícr konungr. Við hann er Hundland
Verse: 6    kent. Hann var hermaðr mikill oc átti marga sono, þá
Verse: 7    er í hernaði vóro. Ófriðr oc dylgior vóro á milli þeira
Verse: 8    Hundings konungs oc Sigmundar konungs; drápo hvárir
Verse: 9    annarra frondr. Sigmundr konungr oc hans ættmenn héto
Verse: 10    Vǫlsungar oc Ylfingar.
Verse: 11    Helgi fór oc niósnaði til hirðar Hundings konungs á
Verse: 12    laun. Hæmingr, sonr Hundings konungs, var heima. Enn
Verse: 13    er Helgi fór í brot, þá hitti hann hiarðarsvein oc qvað:

Strophe: 1 
Verse: 1    "Segðu Homingi, at Helgi man,
Verse: 2    hvern í brynio bragnar feldo;
Verse: 3    ér úlf grán inni hǫfðot,
Verse: 4    þar er Hamal hugði Hundingr konungr."

Verse: 5    Hamall hét sonr Hagals. Hundingr konungr sendi
Verse: 6    menn til Hagals at leita Helga. Enn Helgi mátti eigi
Verse: 7    forðaz annan veg, enn tóc klæði ambáttar oc gecc at mala.
Verse: 8    Þeir leitoðo oc fundo eigi Helga. Þá qvað Blindr inn
Verse: 9    bǫlvísi:

Strophe: 2 
Verse: 1    "Hvǫss ero augo í Hagals þýio,
Verse: 2    era þat karls ætt, er á qvernom stendr;
Verse: 3    steinar rifna, støccr lúðr fyrir.

Strophe: 3 
Verse: 1    Nú hefir hǫrð domi hildingr þegit,
Verse: 2    er vísi scal valbygg mala.
Verse: 3    Heldr er somri hendi þeiri
Verse: 4    meðalkafli enn mǫndultré."

Verse: 5    Hagall svaraði oc qvað:
Strophe: 4 
Verse: 1    "Þat er lítil vá, þótt lúðr þrumi,
Verse: 2    er mær konungs mǫndul hrorir;
Verse: 3    hon scævaði scýiom efri
Verse: 4    oc vega þorði sem víkingar,
Verse: 5    áðr hana Helgi hǫpto gorði;
Verse: 6    systir er hon þeira Sigars oc Hǫgna,
Verse: 7    því hefir ǫtul augo Ylfinga man."

Verse: 8    Undan komz Helgi oc fór á herscip. Hann feldi Hunding
Verse: 9    konung oc var síðan kallaðr Helgi Hundingsbani.
Verse: 10    Hann lá með her sinn í Brunavágom oc hafði þar
Verse: 11    strandhǫgg, oc áto þar hrátt. Hǫgni hét konungr. Hans
Verse: 12    dóttir var Sigrún, hon varð valkyria oc reið lopt oc lǫg;
Verse: 13    hon var Sváva endrborin. Sigrún reið at scipom Helga
Verse: 14    oc qvað:

Strophe: 5 
Verse: 1    "Hverir láta flióta fley við bacca,
Verse: 2    hvar, hermegir, heima eigoð?
Verse: 3    hvers bíðit ér í Brunavágom,
Verse: 4    hvert lystir yðr leið at kanna?"

Strophe: 6 
Verse: 1    "Hamall lætr flióta fley við bacca,
Verse: 2    eigom heima í Hléseyio;
Verse: 3    bíðom byriar í Brunavágom,
Verse: 4    austr lystir oss leið at kanna."

Strophe: 7 
Verse: 1    "Hvar hefir þú, hilmir, hildi vacþa
Verse: 2    eða gǫgl alin Gunnar systra?
Verse: 3    hví er brynia þín blóði stoccin,
Verse: 4    hví scal und hiálmom hrátt kiot eta?"

Strophe: 8 
Verse: 1    "Þat vann næst nýs niðr Ylfinga
Verse: 2    fyr vestan ver, ef þic vita lystir,
Verse: 3    er ec biorno tóc í Bragalundi
Verse: 4    oc ætt ara oddom saddac.

Strophe: 9 
Verse: 1    Nú er sagt, mær, hvaðan sacar gorðoz;
Verse: 2    því var á legi mér lítt steict etið".

Strophe: 10 
Verse: 1    "Víg lýsir þú, varð fyr Helga
Verse: 2    Hundingr konungr hníga at velli;
Verse: 3    bar sócn saman, er sefa hefndoð,
Verse: 4    oc busti blóð á brimis eggiar."

Strophe: 11 
Verse: 1    "Hvat vissir þú, at þeir sé,
Verse: 2    snót svinnhuguð, er sefa hefndo?
Verse: 3    margir ro hvassir hildings synir
Verse: 4    oc ámunir ossom niðiom."

Strophe: 12 
Verse: 1    "Varca ec fiarri, fólcs oddviti,
Verse: 2    gær á morgon grams aldrlocom;
Verse: 3    þó tel ec slogian Sigmundar bur,
Verse: 4    er í valrúnom vígspioll segir.

Strophe: 13 
Verse: 1    Leit ec þic um sinn fyrr á langscipom,
Verse: 2    þá er þú bygðir blóðga stafna
Verse: 3    oc úrsvalar unnir léco;
Verse: 4    nú vill dyliaz dǫglingr fyr mér,
Verse: 5    enn Hǫgna mær Helga kennir."

Verse: 6    Granmarr hét rícr konungr, er bió at Svarinshaugi.
Verse: 7    Hann átti marga sono: Hǫðbroddr, annarr Guðmundr,
Verse: 8    þriði Starcaðr. Hǫðbroddr var í konungastefno; hann
Verse: 9    fastnaði sér Sigrúno, Hǫgna dóttur. Enn er hon spyrr
Verse: 10    þat, þá reið hon með valkyrior um lopt oc um lǫg at
Verse: 11    leita Helga.
Verse: 12    Helgi var þá at Logafiollom oc hafði bariz við Hundings
Verse: 13    sono. Þar feldi hann þá Álf oc Eyiólf, Hiorvarð oc
Verse: 14    Hervarð, oc var hann allvígmóðr, oc sat undir Arasteini.
Verse: 15    Þar hitti Sigrún hann, oc rann á háls hánom oc kysti
Verse: 16    hann oc sagði hánom erindi sitt, svá sem segir í
Verse: 17    Vǫlsungaqviðo inni forno:

Strophe: 14 
Verse: 1    Sótti Sigrún sicling glaðan,
Verse: 2    heim nam hon Helga hǫnd at sokia;
Verse: 3    kysti oc qvaddi konung und hiálmi,
Verse: 4    þá varð hilmi hugr á vífi.

Strophe: 15 
Verse: 1    Fyrr léz hon unna af ǫllom hug
Verse: 2    syni Sigmundar, enn hon séð hafði.

Strophe: 16 
Verse: 1    "Var ec Hǫðbroddi í her fǫstnuð,
Verse: 2    enn iofur annan eiga vildac;
Verse: 3    þó siámc, fylkir, fronda reiði,
Verse: 4    hefi ec míns fǫður munráð brotið."

Strophe: 17 
Verse: 1    Nama Hǫgna mær of hug mæla,
Verse: 2    hafa qvaz hon Helga hylli scyldo.

Strophe: 18 
Verse: 1    "Hirð eigi þú Hǫgna reiði,
Verse: 2    né illan hug ættar þinnar!
Verse: 3    þú scalt, mær ung, at mér lifa,
Verse: 4    ætt áttu, in góða, er ec siámc."

Verse: 5    Helgi samnaði þá miclom scipaher oc fór til Frecasteins,
Verse: 6    oc fengo í hafi ofviðri mannhætt. Þá qvómo leiptr yfir
Verse: 7    þá, oc stóðo geislar í scipin. Þeir sá í loptino, at valkyrior
Verse: 8    nío riðo, oc kendo þeir Sigrúno. Þá lægði storminn, oc
Verse: 9    qvómo þeir heilir til lanz.
Verse: 10    Granmars synir sáto á biargi noccoro, er scipin sigldo
Verse: 11    at landi. Guðmundr hlióp á hest oc reið á niósn á bergit
Verse: 12    við hǫfnina; þá hlóðo Vǫlsungar seglom. Þá qvað Guðmundr,
Verse: 13    svá sem fyrr er ritað í Helgaqviðo:

Verse: 14    "Hverr er fylkir, sá er flota stýrir
Verse: 15    oc feicnalið forir at landi?"

Verse: 16    Sinfiotli, Sigmundar sonr, svaraði, oc er þat enn ritað.
Verse: 17    Guðmundr reið heim með hersǫgo. Þá sǫmnoðo
Verse: 18    Granmars synir her. Kómo þar margir konungar. Þar
Verse: 19    var Hǫgni, faðir Sigrúnar, oc synir hans Bragi oc Dagr.
Verse: 20    Þar var orrosta mikil, oc fello allir Granmars synir oc
Verse: 21    allir þeira hǫfðingiar, nema Dagr, Hǫgna sonr, fecc grið
Verse: 22    oc vann eiða Vǫlsungom.
Verse: 23    Sigrún gecc í valinn oc hitti Hǫðbrodd at kominn
Verse: 24    dauða. Hon qvað:

Strophe: 25 
Verse: 1    "Muna þér Sigrún frá Sefafiollom,
Verse: 2    Hǫðbroddr konungr, hníga at armi;
Verse: 3    liðin er ævi - opt náir hrævi
Verse: 4    gránstóð gríðar - Granmars sona."

Verse: 5    Þá hitti hon Helga oc varð allfegin. Hann qvað:

Strophe: 26 
Verse: 1    "Erat þér at ǫllo, alvitr, gefið,
Verse: 2    þó qveð ec nocqvi nornir valda;
Verse: 3    fello í morgon at Frecasteini
Verse: 4    Bragi oc Hǫgni, varð ec bani þeira.

Strophe: 27 
Verse: 1    Enn at Styrkleifom Starcaðr konungr,
Verse: 2    enn at Hlébiorgom Hrollaugs synir;
Verse: 3    þann sá ec gylfa grimmúðgastan,
Verse: 4    er barðiz bolr, var á brot hǫfuð.

Strophe: 28 
Verse: 1    Liggia at iorðo allra flestir
Verse: 2    niðiar þínir, at nám orðnir;
Verse: 3    vantattu vígi, var þér þat scapað,
Verse: 4    at þú at rógi rícmenni vart."

Verse: 5    Þá grét Sigrún. Hann qvað:

Strophe: 29 
Verse: 1    "Huggastu, Sigrún! Hildr hefir þú oss verið;
Verse: 2    vinnat scioldungar scǫpom."
Verse: 3    "Lifna mynda ec nú kiósa, er liðnir ero,
Verse: 4    oc knætta ec þér þó í faðmi felaz."


Verse: 5    Þetta qvað Guðmundr, Granmars sonr:

Strophe: 19 
Verse: 1    "Hverr er scioldungr, sá er scipom stýrir,
Verse: 2    lætr gunnfana gullinn fyrir stafni?
Verse: 3    þiccia mér friðr í farar broddi,
Verse: 4    verpr vígroða um víkinga."

Verse: 5    Sinfiotli qvað:
Strophe: 20 
Verse: 1    "Hér má Hǫðbroddr Helga kenna,
Verse: 2    flótta trauðan, í flota miðiom;
Verse: 3    hann hefir eðli ættar þinnar,
Verse: 4    arf Fiorsunga, und sic þrungit."

Strophe: 21 
Verse: 1    "Því fyrr scolo at Frecasteini
Verse: 2    sáttir saman um sacar doma.;
Verse: 3    mál er, Hǫðbroddr, hefnd at vinna,
Verse: 4    er vér lægra hlut lengi bárom."

Strophe: 22 
Verse: 1    "Fyrr mundu, Guðmundr, geitr um halda,
Verse: 2    oc bergscorar brattar klífa,
Verse: 3    hafa þér í hendi heslikylfo;
Verse: 4    þat er þér blíðara enn brimis dómar."

Strophe: 23 
Verse: 1    "Þér er, Sinfiotli, somra myclo
Verse: 2    gunni at heyia oc glaða ǫrno,
Verse: 3    enn ónýtom orðom at bregða,
Verse: 4    þótt hildingar heiptir deili.

Strophe: 24 
Verse: 1    Þiccit mér góðir Granmars synir,
Verse: 2    þó dugir siclingom satt at mæla;
Verse: 3    þeir merct hafa á Móinsheimom,
Verse: 4    at hug hafa hiorom at bregða;
Verse: 5    ero hildingar hølzti sniallir."

Verse: 6    Helgi fecc Sigrúnar, oc átto þau sono. Var Helgi
Verse: 7    eigi gamall. Dagr, Hǫgna sonr, blótaði Óðin til
Verse: 8    fǫðurhefnda. Óðinn léði Dag geirs síns. Dagr fann Helga,
Verse: 9    mág sinn, þar sem heitir at Fioturlundi. Hann lagði í
Verse: 10    gognom Helga með geirnom. Þar fell Helgi. Enn Dagr
Verse: 11    reið til fialla oc sagði Sigrúno tíðindi:

Strophe: 30 
Verse: 1    "Trauðr em ec, systir, trega þér at segia,
Verse: 2    þvíat ec hefi nauðigr nipti grotta:
Verse: 3    fell í morgon und Fioturlundi
Verse: 4    buðlungr, sá er var beztr í heimi
Verse: 5    oc hildingom á hálsi stóð."

Strophe: 31 
Verse: 1    "Þic scyli allir eiðar bíta,
Verse: 2    þeir er Helga hafðir unna,
Verse: 3    at ino liósa Leiptrar vatni
Verse: 4    oc at úrsvǫlom Unnar steini.

Strophe: 32 
Verse: 1    Scríðiat þat scip, er und þér scríði,
Verse: 2    þótt óscabyrr eptir leggiz;
Verse: 3    rennia sá marr, er und þér renni,
Verse: 4    þóttu fiándr þína forðaz eigir.

Strophe: 33 
Verse: 1    Bítia þér þat sverð, er þú bregðir,
Verse: 2    nema siálfom þér syngvi um hǫfði.
Verse: 3    Þá væri þér hefnt Helga dauða,
Verse: 4    ef þú værir vargr á viðom úti,
Verse: 5    auðs andvani oc allz gamans,
Verse: 6    hefðir eigi mat, nema á hræom spryngir."

Verse: 7    Dagr qvað:
Strophe: 34 
Verse: 1    "Or ertu, systir, oc ervita,
Verse: 2    er þú broðr þínom biðr forscapa;
Verse: 3    einn veldr Óðinn ǫllo bǫlvi,
Verse: 4    þvíat með sifiungom sacrúnar bar.

Strophe: 35 
Verse: 1    Þér býðr bróðir bauga rauða,
Verse: 2    ǫll Vandilsvé oc Vígdali;
Verse: 3    hafðu hálfan heim harms at gioldom,
Verse: 4    brúðr baugvarið, oc burir þínir!"

Strophe: 36 
Verse: 1    "Sitca ec svá sæl at Sefafiollom,
Verse: 2    ár né um nætr, at ec una lífi,
Verse: 3    nema at liði lofðungs lióma bregði,
Verse: 4    renni und vísa Vígblær þinig,
Verse: 5    gullbitli vanr, knega ec grami fagna.

Strophe: 37 
Verse: 1    Svá hafði Helgi hrodda gorva
Verse: 2    fiándr sína alla oc frondr þeira,
Verse: 3    sem fyr úlfi óðar rynni
Verse: 4    geitr af fialli, geisca fullar.

Strophe: 38 
Verse: 1    Svá bar Helgi af hildingom
Verse: 2    sem ítrscapaðr ascr af þyrni,
Verse: 3    eða sá dýrkálfr, dǫggo slunginn,
Verse: 4    er øfri ferr ǫllom dýrom
Verse: 5    oc horn glóa við himin siálfan."

Verse: 6    Haugr var gorr eptir Helga. Enn er hann kom til
Verse: 7    Valhallar, þá bauð Óðinn hánom ǫllo at ráða með sér.

Verse: 8    Helgi qvað:
Strophe: 39 
Verse: 1    "Þú scalt, Hundingr, hveriom manni
Verse: 2    fótlaug geta oc funa kynda,
Verse: 3    hunda binda, hesta gæta,
Verse: 4    gefa svínom soð, áðr sofa gangir."
Verse: 5    Ambót Sigrúnar gecc um aptan hiá haugi Helga oc
Verse: 6    sá, at Helgi reið til haugsins með marga menn.

Verse: 7    Ambót qvað:
Strophe: 40 
Verse: 1    "Hvárt ero þat svic ein, er ec siá þicciomz,
Verse: 2    eða ragna rǫc, ríða menn dauðir?
Verse: 3    er ióa yðra oddom keyrit,
Verse: 4    eða er hildingom heimfor gefin?"

Strophe: 41 
Verse: 1    "Era þat svic ein, er þú siá þicciz,
Verse: 2    né aldar rof, þóttu oss lítir,
Verse: 3    þótt vér iói óra oddom keyrim,
Verse: 4    né er hildingom heimfor gefin."

Verse: 5    Heim gecc ambót oc sagði Sigrúno:

Strophe: 42 
Verse: 1    "Út gacc þú, Sigrún frá Sefafiollom,
Verse: 2    ef þic fólcs iaðar finna lystir;
Verse: 3    up er haugr lokinn, kominn er Helgi;
Verse: 4    dólgspor dreyra, dǫglingr bað þic,
Verse: 5    at þú sárdropa svefia scyldir."

Verse: 6    Sigrún gecc í hauginn til Helga oc qvað:

Strophe: 43 
Verse: 1    "Nú em ec svá fegin fundi ocrom
Verse: 2    sem átfrekir Óðins haucar,
Verse: 3    er val vito, varmar bráðir,
Verse: 4    eða dǫgglitir dagsbrún siá.

Strophe: 44 
Verse: 1    Fyrr vil ec kyssa konung ólifðan,
Verse: 2    enn þú blóðugri brynio kastir;
Verse: 3    hár er þitt, Helgi, hélo þrungit,
Verse: 4    allr er vísi valdǫgg sleginn,
Verse: 5    hendr úrsvalar Hǫgna mági;
Verse: 6    hvé scal ec þér, buðlungr, þess bót of vinna?"

Strophe: 45 
Verse: 1    "Ein veldr þú, Sigrún frá Sefafiollom,
Verse: 2    er Helgi er harmdǫgg sleginn;
Verse: 3    grætr þú, gullvarið, grimmom tárom,
Verse: 4    sólbiort, suðron, áðr þú sofa gangir;
Verse: 5    hvert fellr blóðuct á brióst grami,
Verse: 6    úrsvalt, innfiálgt, ecca þrungit.

Strophe: 46 
Verse: 1    Vel scolom drecca dýrar veigar,
Verse: 2    þótt mist hafim munar oc landa;
Verse: 3    scal engi maðr angrlióð qveða,
Verse: 4    þótt mér á briósti beniar líti;
Verse: 5    nú ero brúðir byrgðar í haugi,
Verse: 6    lofða dísir, hiá oss liðnom."

Verse: 7    Sigrún bió sæing í hauginom.

Strophe: 47 
Verse: 1    "Hér hefi ec þér, Helgi, hvílo gorva,
Verse: 2    angrlausa mioc, Ylfinga niðr;
Verse: 3    vil ec þér í faðmi, fylkir, sofna,
Verse: 4    sem ec lofðungi lifnom myndac."

Strophe: 48 
Verse: 1    "Nú qveð ec enscis ørvænt vera,
Verse: 2    síð né snimma, at Sefafiollom,
Verse: 3    er þú á armi ólifðom sefr,
Verse: 4    hvít, í haugi, Hǫgna dóttir,
Verse: 5    oc ertu qvic, in konungborna.

Strophe: 49 
Verse: 1    Mál er mér at ríða roðnar brautir,
Verse: 2    láta fǫlvan ió flugstíg troða;
Verse: 3    scal ec fyr vestan vindhiálms brúar,
Verse: 4    áðr Salgofnir sigrþióð veki."

Verse: 5    Þeir Helgi riðo leið sína; enn þær fóro heim til boiar.
Verse: 6    Annan aptan lét Sigrún ambót halda varð á hauginom.
Verse: 7    Enn at dagsetri, er Sigrún kom til haugsins . . .

Verse: 8    Hon qvað:
Strophe: 50 
Verse: 1    "Kominn væri nú, ef koma hygði,
Verse: 2    Sigmundar burr frá sǫlom Óðins;
Verse: 3    qveð ec grams þinig grænaz vánir,
Verse: 4    er á asclimom ernir sitia
Verse: 5    oc drífr drótt ǫll draumþinga til."

Strophe: 51 
Verse: 1    "Verðu eigi svá or, at ein farir,
Verse: 2    dís scioldunga, draughúsa til;
Verse: 3    verða ǫflgari allir á nóttom
Verse: 4    dauðir dólgar, mær, enn um daga liósa."

Verse: 5    Sigrún varð scammlíf af harmi oc trega.
Verse: 6    Þat var trúa í fornescio, at menn væri endrbornir,
Verse: 7    enn þat er nú kǫlluð kerlingavilla. Helgi oc Sigrún er kallat
Verse: 8    at væri endrborin. Hét hann þá Helgi Haddingiascaði,
Verse: 9    enn hon Kára, Hálfdanar dóttir, svá sem qveðit er í
Verse: 10    Károlióðom, oc var hon valkyria.




Next part


This text is part of the TITUS edition of Edda.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.