TITUS
Edda
Part No. 18
Previous part

Song: Rm. 
Strophe: 0 
(REGINSMÁL)


Verse: 1    Sigurðr gecc til stóðs Hiálprecs oc kaus sér af hest
Verse: 2    einn, er Grani var kallaðr síðan. Þá var kominn Reginn
Verse: 3    til Hiálprecs, sonr Hreiðmars. Hann var hveriom manni
Verse: 4    hagari, oc dvergr of vǫxt; hann var vitr, grimmr oc fiolkunnigr.
Verse: 5    Reginn veitti Sigurði fóstr oc kenzlo ok elscaði
Verse: 6    hann mioc. Hann sagði Sigurði frá forellri síno oc þeim
Verse: 7    atburðom, at Óðinn oc Honir oc Loki hǫfðo komit til
Verse: 8    Andvarafors; í þeim forsi var fiolði fisca. Einn dvergr hét
Verse: 9    Andvari, hann var lǫngom í forsinom í geddo líki oc fecc
Verse: 10    sér þar matar. "Otr hét bróðir várr", qvað Reginn, "er opt
Verse: 11    fór í forsinn í otrs líki. Hann hafði tekit einn lax oc sat á
Verse: 12    árbaccanom oc át blundandi. Loki laust hann með steini
Verse: 13    til bana. Þóttuz æsir mioc hepnir verið hafa oc flógo
Verse: 14    belg af otrinom. Þat sama kveld sótto þeir gisting til
Verse: 15    Hreiðmars oc sýndo veiði sína. Þá tóco vér þá hǫndom
Verse: 16    oc lǫgðom þeim fiorlausn at fylla otrbelginn með gulli
Verse: 17    oc hylia útan oc með rauðo gulli. Þá sendo þeir Loca
Verse: 18    at afla gullzins. Hann kom til Ránar oc fecc net hennar
Verse: 19    oc fór þá til Andvarafors oc kastaði netino fyrir geddona;
Verse: 20    enn hon hlióp í netit. Þá mælti Loki:

Strophe: 1 
Verse: 1    "Hvat er þat fisca, er renn flóði í?
Verse: 2    - kannat sér við víti varaz;
Verse: 3    hǫfuð þitt leystu helio ór,
Verse: 4    finn mér lindar loga!"

Strophe: 2 
Verse: 1    "Andvari ec heiti, Óinn hét minn faðir,
Verse: 2    margan hefi ec fors um farið;
Verse: 3    aumlig norn scóp oss í árdaga,
Verse: 4    at ec scylda í vatni vaða."

Strophe: 3 
Verse: 1    "Segðu þat, Andvari (qvað Loki), ef þú eiga vill
Verse: 2    líf í lýða sǫlom:
Verse: 3    hver giold fá gumna synir,
Verse: 4    ef þeir hǫggvaz orðom á?

Strophe: 4 
Verse: 1    "Ofrgiold fá gumna synir,
Verse: 2    þeir er Vaðgelmi vaða;
Verse: 3    ósaðra orða, hverr er á annan lýgr,
Verse: 4    of lengi leiða limar."

Verse: 5    Loki sá alt gull, þat er Andvari átti. Enn er hann
Verse: 6    hafði fram reitt gullit, þá hafði hann eptir einn hring, oc
Verse: 7    tóc Loki þann af hánom. Dvergrinn gecc inn í steininn oc
Verse: 8    mælti:

Strophe: 5 
Verse: 1    "Þat scal gull, er Gustr átti,
Verse: 2    broðrom tveim at bana verða,
Verse: 3    oc ǫðlingom átta at rógi;
Verse: 4    mun míns fiár mangi nióta."

Verse: 5    Æsir reiddo Hreiðmari féiþ oc tráðo up otrbelginn
Verse: 6    oc reisto á fotr. Þá scyldo æsirnir hlaða upp gullino oc
Verse: 7    hylia. Enn er þat var gort, gecc Hreiðmarr fram oc sá
Verse: 8    eitt granahár, oc bað hylia. Þá dró Óðinn fram hringinn
Verse: 9    Andvaranaut oc hulði hárit.

Strophe: 6 
Verse: 1    "Gull er þér nú reitt (qvað Loki), enn þú giold hefir
Verse: 2    mikil míns hǫfuðs;
Verse: 3    syni þínom verðra sæla scǫpuð,
Verse: 4    þat verðr yccarr beggia bani."

Verse: 5    Hreiðmarr sagði:
Strophe: 7 
Verse: 1    "Giafar þú gaft, gaftattu ástgiafar,
Verse: 2    gaftattu af heilom hug;
Verse: 3    fiorvi yðro scyldot ér firðir vera,
Verse: 4    ef ec vissa þat fár fyrir."

Strophe: 8 
Verse: 1    "Enn er verra - þat vita þicciomc -
Verse: 2    niðia stríð um nept;
Verse: 3    iofra óborna hygg ec þá enn vera,
Verse: 4    er þat er til hatrs hugað."

Strophe: 9 
Verse: 1    "Rauðo gulli (qvað Hreiðmarr) hugg ec mic ráða muno,
Verse: 2    svá lengi sem ec lifi;
Verse: 3    hót þín hroðomc ecci lyf,
Verse: 4    oc haldit heim heðan!"

Verse: 5    Fáfnir oc Reginn krǫfðo Hreiðmar niðgialda eptir
Verse: 6    Otr, bróður sinn. Hann qvað nei við. Enn Fáfnir lagði
Verse: 7    sverði Hreiðmar, fǫður sinn, sofanda. Hreiðmarr kallaði
Verse: 8    á dotr sínar:

Strophe: 10 
Verse: 1    "Lyngheiðr oc Lofnheiðr, vitið míno líf farit!
Verse: 2    mart er, þat er þǫrf þiár."

Verse: 3    Lyngheiðr svaraði:
Verse: 4    "Fá mun systir, þótt fǫður missi,
Verse: 5    heina hlýra harms."

Strophe: 11 
Verse: 1    "Al þú þó dóttur (qvað Hreiðmarr), dís úlfhuguð,
Verse: 2    ef þú getrað son við siclingi;
Verse: 3    fá þú mey mann í meginþarfar!
Verse: 4    þá mun þeirar sonr þíns harms reca."

Verse: 5    Þá dó Hreiðmarr. Enn Fáfnir tóc gullit alt. Þá beiddiz
Verse: 6    Reginn at hafa fǫðurarf sinn; enn Fáfnir galt þar nei við.
Verse: 7    Þá leitaði Reginn ráða við Lyngheiði, systor sína, hvernig
Verse: 8    hann scyldi heimta fǫðurarf sinn. Hon qvað:

Strophe: 12 
Verse: 1    "Bróður qveðia scaltu blíðliga
Verse: 2    arfs oc oðra hugar;
Verse: 3    era þat hoft, at þú hiorvi scylir
Verse: 4    qveðia Fáfni fiár."

Verse: 5    Þessa hluti sagði Reginn Sigurði. Einn dag, er hann
Verse: 6    kom til húsa Regins, var hánom vel fagnat.

Verse: 7    Reginn qvað:

Strophe: 13 
Verse: 1    "Kominn er hingat konr Sigmundar,
Verse: 2    seggr inn snarráði, til sala várra;
Verse: 3    móð hefir meira enn maðr gamall,
Verse: 4    oc er mér fangs vón at frecom úlfi.

Strophe: 14 
Verse: 1    Ec mun foða fólcdiarfan gram;
Verse: 2    nú er Yngva konr með oss kominn;
Verse: 3    siá mun ræsir rícstr und sólo,
Verse: 4    þrymr um ǫll lǫnd ørlǫgsímo."

Verse: 5    Sigurðr var þá iafnan með Regin, oc sagði hann
Verse: 6    Sigurði, at Fáfnir lá á Gnitaheiði oc var í orms líki; hann
Verse: 7    átti ægishiálm, er ǫll qviqvindi hrodduz við.
Verse: 8    Reginn gerði Sigurði sverð, er Gramr hét. Þat var
Verse: 9    svá hvast, at hann brá því ofan í Rín oc lét reca ullarlagð
Verse: 10    fyrir straumi, oc tóc í sundr lagðinn sem vatniþ. Því
Verse: 11    sverði klauf Sigurðr í sundr steðia Regins.
Verse: 12    Eptir þat eggiaði Reginn Sigurð at vega Fáfni. Hann
Verse: 13    sagði:

Strophe: 15 
Verse: 1    "Hátt muno hlæia Hundings synir,
Verse: 2    þeir er Eylima aldrs synioðo,
Verse: 3    ef meirr tiggia munar at sokia
Verse: 4    hringa rauða enn hefnd fǫður."

Verse: 5    Hiálprecr konungr fecc Sigurði scipalið til fǫðurhefnda.
Verse: 6    Þeir fengo storm mikinn oc beitto fyrir bergsnǫs
Verse: 7    nacqvara. Maðr einn stóð á bergino oc qvað:

Strophe: 16 
Verse: 1    "Hverir ríða þar Rævils hestom
Verse: 2    hávar unnir, haf glymianda?
Verse: 3    seglvigg ero sveita stoccin,
Verse: 4    munat vágmarar vind um standaz."

Verse: 5    Reginn svaraði:

Strophe: 17 
Verse: 1    "Hér ero vér Sigurðr á sætriám,
Verse: 2    er oss byrr gefinn við bana siálfan;
Verse: 3    fellr brattr breki brǫndom hæri,
Verse: 4    hlunnvigg hrapa; hverr spyrr at því?"

Strophe: 18 
Verse: 1    "Hnicar héto mic, þá er Hugin gladdi
Verse: 2    Vǫlsungr ungi oc vegit hafði.
Verse: 3    Nú máttu kalla karl af bergi,
Verse: 4    Feng eða Fiolni; far vil ec þiggia."

Verse: 5    Þeir vico at landi, oc gecc karl á scip, oc lægði þá veðrit.

Strophe: 19 
Verse: 1    "Segðu mér þat, Hnicarr, allz þú hvárttveggia veizt,
Verse: 2    goða heill oc guma:
Verse: 3    hver bǫzt ero, ef beriaz scal,
Verse: 4    heill at sverða svipon?"

Verse: 5    Hnicarr qvað:
Strophe: 20 
Verse: 1    "Mǫrg ero góð, ef gumar vissi,
Verse: 2    heill at sverða svipon;
Verse: 3    dyggia fylgio hygg ec ins døcqva vera
Verse: 4    at hrottameiði hrafns.

Strophe: 21 
Verse: 1    Þat er annat, ef þú ert út um kominn
Verse: 2    oc ert á braut búinn:
Verse: 3    tvá þú lítr á tái standa
Verse: 4    hróðrfúsa hali.

Strophe: 22 
Verse: 1    Þat er iþ þriðia, ef þú þióta heyrir
Verse: 2    úlf und asclimom:
Verse: 3    heilla auðit verðr þér af hiálmstǫfom,
Verse: 4    ef þú sér þá fyrri fara.

Strophe: 23 
Verse: 1    Engr scal gumna í gogn vega
Verse: 2    síð scínandi systor mána;
Verse: 3    þeir sigr hafa, er siá kunno,
Verse: 4    hiorleics hvatir, eða hamalt fylkia.

Strophe: 24 
Verse: 1    Þat er fár mikit, ef þú foti drepr,
Verse: 2    þars þú at vígi veðr:
Verse: 3    tálar dísir standa þér á tvær hliðar
Verse: 4    oc vilia þic sáran siá.

Strophe: 25 
Verse: 1    Kemðr oc þveginn scal konna hverr
Verse: 2    oc at morni mettr;
Verse: 3    þvíat ósýnt er, hvar at apni kømr;
Verse: 4    illt er fyr heill at hrapa."

Verse: 5    Capitulum.

Verse: 6    Sigurðr átti orrosto micla við Lyngva, Hundings
Verse: 7    son, oc broðr hans. Þar fell Lyngvi oc þeir þrír broðr.
Verse: 8    Eptir orrosto qvað Reginn:

Strophe: 26 
Verse: 1    "Nú er blóðugr ǫrn bitrom hiorvi
Verse: 2    bana Sigmundar á baki ristinn;
Verse: 3    ǫngr er fremri, sá er fold ryði,
Verse: 4    hilmis arfi, oc Hugin gladdi."




Next part


This text is part of the TITUS edition of Edda.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.