TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 63

Subchapter: 29._S._Christophorus 

29. S. Christophorus


Line: 14 
    Crystoferus sprikt so vele alse: de vnsen heren Ihesum Christum dreget, went
Line: 15 
    he droch vnsen heren in eynes mynschen liknisse vp syme arme. He droch den
Line: 16 
    namen vnses heren Ihesu Christi an syme herten vnde an synem munde an
Line: 17 
    syner hilgen predekate. Sunte Christofer was erst eyn heyden vnde hette
Line: 18 
    Reprobus vnde was langk vnde hadde an syner lenge wol twelff elne. He stunt
Line: 19 
    to eyner tijd vor eyme konninghe vnde denede. Do quam eme eyn danke in
Line: 20 
    syn herte, dat he yo deme hogesten konninge denen scholde, de yergen were.
Line: 21 
    Do wart eme geseget van eme konninge, de was de hogeste, den de werlt
Line: 22 
    hadde. He wanderde hen vnde quam to deme konninge vnde bot eme synen
Line: 23 
    denst. De konningk sach, dat he eyn vrom man was vnde vntfengk en gherne
Line: 24 
    vnde hadde en leff. Dat geschach eynes dages, dat eyn gokelere quam vnde
Line: 25 
    spelede vor deme konninge vnde nomede den duuel dicke. Vnde also dicke,
Line: 26 
    alse he den duuel nomede, so segende sijk de konningk. Dat prouede Cristofer
Line: 27 
    vnde vragede deme konninge, wat he dar mede menede. De konningk en
Line: 28 
    woldes eme nicht seggen. Do segede he: ʼEn wultu my des nicht seggen, so en
Line: 29 
    wil ik myt dij nicht bliuen.ʼ Do sprak de konningk: ʼIk willet dij seggen: wan
Line: 30 
    ik den duuel hore nomen, so hebbe ik angest, dat he my wat boses do. Darumme
Line: 31 
    so segene ik my.ʼ Do sprak Cristofer: ʼHeuestu angest vor den duuel, so mot
Line: 32 
    de duuel weldiger wesen wen du. Ik mende, dat du de weldigeste werest,
Line: 33 
    darumme quam ik to dij. Nu ik dat hore, dat de duuel weldiger ys den du, nu
Line: 34 
    en wel ik dij nicht lenger denen. Ik wil den duuel soken vnde wil eme denen.
Line: 35 
    ʼHe wanderde hen vnde beghan tho vragen, wur he den duuel vinden scholde,
Line: 36 
    vnde quam in eyne wostenye. Dar quam em to mote rydene eyn grot michil

Page: 59 
Line: 1 
    schar ryddere. Dar reyt eyn konningk mede, de was vresliken gestalt. De
Line: 2 
    vragede en, wur he wolde. He sprak: ʼIk soke den duuel, deme wil ik denen.ʼ
Line: 3 
    Do sprak de konningk: ʼIk byn de duuel, hijr heuestu my gefunden.ʼ Eme wart
Line: 4 
    vil leue vnde wart syn knecht. Se reden hen vnde quemen, dar eyn cruce bij
Line: 5 
    deme wege stunt. Do vor de duuel vte deme wege vnde vor verne vmme dor
Line: 6 
    eyn vngeverde. Do sprak Cristofer: ʼKonningk, wurumme vortigestu gudes
Line: 7 
    weges vnde rydest vmme eynen bosen wech? Wes heuestu angest, segge my
Line: 8 
    de sake.ʼ He en woldes eme nicht seggen. Do sprak Christofer: ʼEn wultu yd
Line: 9 
    my nicht seggen, so ne wil ik myt dij nicht bliuen.ʼ Do sprak de duuel: ʼIk
Line: 10 
    wil yd dij seggen: Eyn mynsche was, de het Christus, de wart gehenget an dat
Line: 11 
    cruce. War ik dat cruce se, dar mot ik vlen.ʼ Do sprak Christofer: ʼHeuestu
Line: 12 
    angest vor den Cristus, so mot he yo weldiger wesen wan du. So ne wil ik
Line: 13 
    dij nicht lenger denen. Ik wil den Cristus soken vnde wil eme denen.ʼ He
Line: 14 
    wanderde hen vnde beghan to vragende, wur he Cristus vinden mochte, vnde
Line: 15 
    quam to eme ensedelinge. De beghan eme to seggen van vnsem heren Jhesu
Line: 16 
    Christo vnde sprak: ʼHe ys de weldigeste konningk, de yu gewart. Wultu eme
Line: 17 
    denen, so schaltu eme vasten vnde beden.ʼ Do segede Christofer: ʼIk ne mach
Line: 18 
    nicht vasten, ik en kan nicht beden. Lere my eyn ander denst, dar ik eme an
Line: 19 
    dene.ʼ Do sprak de ensedelingk: ʼGha to deme watere, dar plegen vele lude
Line: 20 
    to vordrinkende, vnde wone dar bij. Du bist eyn grot langk man, drech alle de
Line: 21 
    lude ouer, de dijk bidden dorch vnsen leuen heren Ihesum Christum. He schal
Line: 22 
    dij wol lonen.ʼ He sprak, he wolde dat gerne don. Do he bij deme watere lange
Line: 23 
    gewonet hadde vnde mannigen mynschen ouer dragen dorch god, eynes
Line: 24 
    nachtes, do he vp synem bedde lach, do horde he eyne stemme, de sprak
Line: 25 
    also: ʼChristofer, kum dorch vnsen heren god vnde hale mek ouer.ʼ He stunt snelliken
Line: 26 
    vp vnde quam dar vnde en vant neymande. He genk wedder vppe syn bedde.
Line: 27 
    Do reip de stemme noch eyns: ʼCristofer, dorch god drech my ouer!ʼ He stunt
Line: 28 
    auer vp, he en vant nicht vnde genk wedder liggen. Do reip de stemme
Line: 29 
    driddewerue: ʼCristofer, dorch god drech my ouer!ʼ He stunt vp vnde genk
Line: 30 
    vt vnde vant dar eyn kynt sittene, dat bat ene dorch Cristus ere, dat he yd
Line: 31 
    ouer droghe. He namet vp synen arm, do was yd sere swar. Do satte he yd vp
Line: 32 
    syne schulderen vnde hadde eynen staff in syner hant vnde wot in gent water.
Line: 33 
    Jo he deger ingenk, yo dat kint swarer wart vnde yo dat water mer vnde mer
Line: 34 
    wos, vnde dat kint wart to lesten so swar, dat yd ene druckede neder, dat eme de
Line: 35 
    strom ouer dat houet genk, dat he kumme ouer quam. Do satte he dat kint al
Line: 36 
    dar neder vnde sprak: ʼIk en wet nicht, watte kint du bist. My duchte, dat yk
Line: 37 
    alle de werlt vp myneme halse droge, also swar werestu.ʼ Do antworde dat
Line: 38 
    kint vnde sprak: ʼLat dijk dat nicht wunderen. Du en drogest nicht allene alle

Page: 60 
Line: 1 
    de werlt, sunder du drogest den, de beyde, hemmel vnde erden heft geschapen.
Line: 2 
    Ik byn Cristus dyn konningk, deme du denest. Des wil yk dij eyn warteken
Line: 3 
    geuen: Nym dynen staff vnde stekene in de erden. Morgen vro so heuet he
Line: 4 
    gebloyet.ʼ Do nesach he dat kint nicht mer. Do nam he synen staff vnde satte
Line: 5 
    ene in de erden. Des morgens hadde he gebloyet. Dar na vortech he der stede
Line: 6 
    vnde wanderde in de heydenschopp vnde predekede dar den namen vnses heren
Line: 7 
    Ihesu Christi. Do quam he to eyner stad, dar vornam he der sprake nicht. Do
Line: 8 
    bat he vnsen leuen heren, dat he eme geue de gaue, dat he de sprake kunde. Dat
Line: 9 
    geschach, also dat he dar predekede. Do quam eyn heyden vnde sloch ene myt
Line: 10 
    der vust in de wangen. Dat let he duldichliken vnde sprak: ʼWere ik nicht eyn
Line: 11 
    cristen mynsche, ik wolde my wol ouer dij wreken. Nu wil ik dijt liden dorch
Line: 12 
    den namen vnses leuen heren Ihesu Christi.ʼ Do nam he synen staff vnde stack
Line: 13 
    ene in de erden vnde bat gode, dat he ene bloyen lete, vppe de rede, dat se
Line: 14 
    louich worden. Tohant bloyede de staff. Van deme tekene worden bekart wol
Line: 15 
    achte dusent mynschen. Dat vornam de keyser vnde sande hen wol drehundert
Line: 16 
    ryddere, de ene vangen scholden. Do sprak he to en: ʼWolde ik my weren, gij
Line: 17 
    ne mochten my nicht don.ʼ Dar leit he sijk de hende binden vp den rugge vnde
Line: 18 
    quam vor den keyser. De keyser sach en an vnde wart vorueret vnde vel van
Line: 19 
    angeste van syneme stole. Syne knechte boreden en wedder vp. Do vragede
Line: 20 
    he en, wo he hette. He sprak: ʼVor der dope do hette ik Reprobus, nu heyte
Line: 21 
    ik Cristoferus.ʼ De konningk sprak: ʼDu heuest dorliken gedan, dat du Cristus
Line: 22 
    namen an dijk genomen heffst, wente Cristus wart gehenget an eynen galgen.
Line: 23 
    De nemochte sijk suluen nicht helpen, he ne mach ock dij nicht helpen.
Line: 24 
    Du bose Cristen, bede an vnsen god, edder du most steruen.ʼ Do he des nicht don
Line: 25 
    wolde, do leit he en besluten myt twen schonen fruwen vnde louede en grot
Line: 26 
    gut, dat se en beweken scholden. Dar vel he vp syne kne vnde bat vnsen
Line: 27 
    heren god, dat he ene bewarede. Dar segen se, dat syn antlat wart clar also de
Line: 28 
    sunne. Do worden se vorueret vnde spreken to eme: ʼIrbarme dij ouer vns,
Line: 29 
    wij willen gerne louen an vnsen heren Ihesum Christum.ʼ Do dat de konningk
Line: 30 
    vornam, do leyt he se beyde marteren vnde leit Sunte Christofer geyslen
Line: 31 
    myt roden vnde myt yseren kedenen vnde leit eme eynen gloyendigen helm
Line: 32 
    vp syn honet setten. Dar na leit he ene binden vp eyne yserne bank vnde leit
Line: 33 
    dar vur vnder boten. De bank smalt also eyn was, vnde eme neschadede nicht.
Line: 34 
    Dar na leit he en binden to eyner sul vnde leit toghan veyrhundert schutten, de
Line: 35 
    en scheten scholden. De pile vlogen vp in de lucht vnde en wundeden ene nicht,
Line: 36 
    vnde eyn pil vor dem koninge in dat oghe vnde makede ene blint. Do sprak
Line: 37 
    Sunte Christofer: ʼMorgene, wan ik dot byn, so nem myn blot vnde strick dat
Line: 38 
    vp dyne oghen, so werstu wedder seende.ʼ Des anderen dages do leit he eme
Line: 39 
    dat houet affslan. Do nam he des blodes vnde streck vppe syne oghen vnde
Line: 40 
    sprak: ʼIn deme namen godes vnde in des hilgen heren Sunte Christoferus!ʼ

Page: 61 
Line: 1 
    Tohant wart he wedder seende vnde leit sijk dopen. Aldus heft Sunte Christofer
Line: 2 
    den dot geleden dorch den benediden namen vnses heren Ihesu Christi. Nu
Line: 3 
    wil ik dij seggen van deme guden heren Sunte Jurien, de alle syne nod vorwan,
Line: 4 
    dat wij syner moten geneten, dat wij ok al vnse nod moten vorwynnen.




Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.