TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 64
Subchapter: 30._S._Georg
30. S. Georg
Line: 5
Svnte Jurian was eyn vrom rydder vnde quam to eyner tijd in eyn heydensch
Line: 6
lant to eyner groten stad. Vor der stad was eyn se. In der se was eyn vreslijk
Line: 7
drake, den nekunde nement vordelgen. Deme draken mostemen alle dage
Line: 8
geuen twe schap. Wan men des nicht endede, so vrad he de lude vnde genk to
Line: 9
der stad vnde bles so vulen roke vte deme halse, dat de lude dar van seik worden
Line: 10
vnde storuen. Do de schap vil na al vordan weren, do mostemen eme alle
Line: 11
dage geuen eyn schap vnde darto eynen mynschen. Dar warp men dat lot,
Line: 12
vppe weme dat vel, de moste dar hen. Dat geschach eynes dages, dat dat lot vel
Line: 13
vppe des konninges dochter. Do wart de konningk sere bedrouet vnde bot
Line: 14
suluer vnde golt vnde syn konningkrike halff vor syne dochter. Dat meyne
Line: 15
volk wart tornicht vnde spreken, dat ere kindere weren deme draken geuen.
Line: 16
He hedde dat bot vt gegeuen, he scholdet ock holden, edder se wolden ene
Line: 17
vorbernen in syme huß. Dar bat he, dat men em geue vrist achte dage. Do de
Line: 18
achte dage vmme quemen, do quam dat gemeyne volk vnde wolden yo de
Line: 19
junckfruwen hebben. Dar toch er de vader ere besten cleder an vnde scrigede
Line: 20
vnde wenede vnde venk se al vmme vnde sprak: ʼO we, herte leue dochter!
Line: 21
Ik hadde wol gehopet, dat ik dij scholde geuen eyneme eddelen konninghe to
Line: 22
wyue. Nu schal ik dij geuen deme vresliken draken to eyner spise. O we, dat
Line: 23
ik den dach yu geleuede! Wolde god, dat du dot werest, dat ik dij to graue
Line: 24
dragen scholde. O we des groten yameres!ʼ Do scheidede de junckfruwe van
Line: 25
deme vadere vnde trad hen to der se vnde stunt bij der se vnde wachtede, bijt
Line: 26
de drake queme, dat he se neme. Dat volk stunt vor der stad vnde sach er na.
Line: 27
Vnder des quam rydene de vrome rydder Sunte Jurian vnde sach de junckfruwen
Line: 28
dar bedrouet stan vnde wunderde sere, wat dat menede, vnde red to
Line: 29
ere vnde sprak: ʼGod grote dij, junckfruwe erlijk. Wat menet dijt, dat
Line: 30
gij hijr so drouich alleyne stad.ʼ Se sprak: ʼVle snelliken, vrome jungelingk,
Line: 31
ofte du dyn lijff beholden wult.ʼ He sprak: ʼIk ne vle nicht, ik ne wete erst de
Line: 32
sake.ʼ Se sprak: ʼVlu, eddele jungelingk! Hijr schal eyn drake komen, de schal
Line: 33
my vreten, alse he mannigem mynschen heft gedan.ʼ He sprak: ʼNe hebbe
Line: 34
neyne vare. Ik wil dij helpen in deme namen vnses heren Ihesu Christi.ʼ Se
Line: 35
sprak: ʼVlu, leue frunt. Wat helpet dat, dat du myt my steruen wult? Des ys
Line: 36
dar genoch an, dat he mek alleyne neme.ʼ Do se aldus to samne spreken, vnder
Line: 37
des quam de drake ghande vte der se. Vnde Sunte Jurian red eme vntegen
Line: 38
vnde stack eme syn sper dorch den hals vnde sprak to der junckfruwen: ʼTred
Page: 62
Line: 1
to in den namen vnses heren Ihesu Christi vnde schorte eme dyn gordel vmme
Line: 2
den hals.ʼ Also dede se. Dar volgede er de drake also eyn bendich hunt, vnde se
Line: 3
ledde en to der stad. Do de lude den draken segen komen, do begunden se
Line: 4
to vlene. Do sprak Sunte Jurian: ʼVlet nicht, en hebbet neyne vare! God heft my
Line: 5
here gesant, dat yk juw losen schal van desseme draken vnde schal predeken
Line: 6
den namen vnses heren Ihesu Christi. Louet an en, so mach he yu nicht schaden.ʼ
Line: 7
Dar dodede he den draken, vnde alle dat volk leit sijk dopen. De drake was so
Line: 8
grot, dat ene veyr par ossen kumme vte der stede mochten theen. Aldus heuet
Line: 9
Sunte Jurian den draken vorwunnen in dem namen vnses leuen heren Ihesu
Line: 10
Christi. Dar na let he de marter dorch den namen godes. Dat quam aldus to:
Line: 11
He quam in eyn lant, dar sach he, dat men de cristenen lude darto dwank, dat
Line: 12
se affgode anbeden scholden. Do sprak he dar wedder vnde segede also, dat en
Line: 13
weren neyne gode, dat weren duuele. Do leit ene de richter angripen vnde leit
Line: 14
ene vphengen in eynen notstal vnde let synen licham myt krauwelen toryten
Line: 15
vnde myt solte besprengen vnde in syne wunden wriuen. Des suluen nachtes
Line: 16
quam vnse leue here to em myt eyneme groten lichte vnde trostede en also, dat
Line: 17
he alle der pyne nicht en achtede. Do leyt de richter eynen touener halen. De
Line: 18
makede eynen drank, den mengede he myt vorgiftnisse. Dat geuen se eme
Line: 19
drinken. Dar sloch he dar ouer dat teken des hilgen cruces, vnde he drank
Line: 20
dat vnde enschadede eme nicht. Do de touener dat sach, do wart he bekart
Line: 21
vnde leit sijk dopen. Do leyt de richter maken eyn vreslijk rad, dat was vmme
Line: 22
besmedet myt scharpen swerden. Dar leit he Sunte Jurian vp setten. Dar brak
Line: 23
dat rad al to stucken, vnde eme neschadede nicht. Do leit he ene setten in eyne
Line: 24
pannen vul bliges. Dar sat he inne vnde benedide vnsen leuen heren vnde ne
Line: 25
volde neyne hitte. Dar na, do de richter dat sach, dat he ene myt neynen pynen
Line: 26
vorwynnen mochte, do beghan he myt eme to smeychen vnde sprak: ʼSu,
Line: 27
Jurian, wu gud dat dij vnse gode sint. Vnde geloue an se vnde bede se an.ʼ
Line: 28
Sunte Jurian sprak: ʼBringk my vor dyne gode, ik wil dat gerne don, wat ik
Line: 29
to rechte don schal.ʼ Deme richtere wart sere leue. He leit alle de stad to samne
Line: 30
komen. Do vel Sunte Jurian vppe sine kne vnde bat vnsen heren, dat
Line: 31
he den tempel vorsturde myt den affgoden. To hant quam dat vur van deme
Line: 32
hemmele vnde brande beyde affgode vnde tempel vnde de prestere al darto,
Line: 33
vnde dat ertrike dede sijk vp, vnde dat sank altomale in dat affgrunde. Do de
Line: 34
konningynne dat sach, do sprak se to deme konninge: ʼO du arme drustige, ik
Line: 35
hebbe dij dicke gesecht, dat du de cristene lude nicht voruolgen scholdest,
Line: 36
wente ere god vechtet vor en. Nu schaltu weten, dat ik ock wil cristen werden.ʼ
Line: 37
Do let se de konningk vphengen bij den vlechten vnde leyt se geyslen, dat al
Line: 38
ere licham van blode ran, also lange, bit se den geyst vp ghaff. Des anderen
Page: 63
Line: 1
dages leit de rychter Sunte Jurian alle de straten vmme theen vnde gebot, dat
Line: 2
men eme dat houet scholde affslan. Do vel he vppe syne kne vnde bet gode, dat
Line: 3
alle de yenne, de en an repen in eren noden, den scholde god to hulpe komen,
Line: 4
dat se alle ere nod vorwynnen scholden. Dar quam eyn stemme van deme
Line: 5
hemmele vnde sprak, dat he getwydet were. Darna wart eme dat houet affgeslagen.
Line: 6
Vnde de rychter, de en doden leyt, de hette Dacianus, den vorbrande
Line: 7
de blixem.
Line: 8
Kynt leue, dijt andere bot schaltu noch anders vornemen: Mynsche, du neschalt
Line: 9
den namen dynes godes nicht vorgeues an dijk nemen. Dat sprekt so velle,
Line: 10
dat neyn mynsche schal sijk suluen vor eynen god nomen edder vor eynen
Line: 11
god hebben. Wente vnse leue here Jhesus Christus sprak to eyner tijd, do he predekede:
Line: 12
De tijd schal noch komen, dat valsche propheten scholen komen in
Line: 13
mynen namen vnde scholen spreken, dat se Christus syn, vnde bedregen vele
Line: 14
lude. Dat geschach na der hemmeluart vnses leuen heren, do quam er vele, de spreken,
Line: 15
dat se Cristus weren. Der eyn was Symon Magus, van dem wil ik dij seggen:
Copyright TITUS Project
Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.
