TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 65

Subchapter: 31._Simon_Magus 

31. Simon Magus


Line: 16 
    Dat was eyn touener, de hette Symon, de dede myt der swarten kunst vele
Line: 17 
    tekene vnde beromede sijk, dat he were godes sone, dat he were aller dinge
Line: 18 
    weldich vnde dat alle de jenne, de an em geloueden, de scholden ewichliken
Line: 19 
    leuen. He leit snaken maken van erne, de leit he lopen, oft se leuendich weren.
Line: 20 
    He leit bilde spreken, he leyt hunde singen. He sprak: ʼIk byn god. Ik mach don,
Line: 21 
    wat ik wil. My en ys neyn dingk vnmogelijk. Do ik eyn kint was, do sande
Line: 22 
    mek myn moder Rachel myt anderen kinderen vp den acker, dat ik
Line: 23 
    korn sniden scholde myt myner sekelen. Dar bot ik myner sekelen, dat se suluen
Line: 24 
    meyen scholde. Dar meyede se allene mer dan de anderen alle.ʼ Do quam Sunte
Line: 25 
    Peter vnde wolde wedder eme disputeren vnde sprak to eme: ʼVrede sij myt
Line: 26 
    dij.ʼ He sprak: ʼIk ne behoue dynes vredes nicht. Ik wil dij bewisen, dat ik eyn
Line: 27 
    weldich god byn vnde dat du my schalt anbeden. Ik byn de hogeste godes
Line: 28 
    kracht. Ik kan vlegen bouen in de lucht. Ik kan bome laten bloyen. Ik kan van
Line: 29 
    stene maken brot. Ik kan in deme vure wesen ane hindernisse.ʼ Konningk
Line: 30 
    Nero hadde ene vor eynen god. Tho eyner tijd stunt he vor konninge Nero
Line: 31 
    vnde vorwandelde syn antlat. Bewile was he junck geschapen, bewilen olt.
Line: 32 
    Do sprak de konningk: ʼWerliken, dijt ys godes sone.ʼ Do sprak Symon:
Line: 33 
    ʼKonningk, wultu dat seen, dat ik godes sone byn, lat my dat houet
Line: 34 
    affslan, ik wil ouer dre dage wedder vpstan.ʼ Dar bot de konningk eyme knapen,

Page: 64 
Line: 1 
    dat he eme dat houet affslan scholde. Do jenne menede, dat he Symone dat
Line: 2 
    houet affsloge, do was yd eyn weder, de was gestalt alse Symon. Vnde Symon
Line: 3 
    hudde sijk dre dage vnde nam den wedder vnde brachtene en wech. Dar na
Line: 4 
    quam he vor den konningk vnde sprak: ʼKonningk, lat myn blot vpnemen, ik
Line: 5 
    byn nu van dode wedder vppe stan.ʼ Do mende de konningk alwares vnde helt
Line: 6 
    ene vor godes sone. Bewile was he myt deme konninge besloten in eyner
Line: 7 
    kameren. So was de ouele geyst in syner schepnisse dar butene vnde sprak myt
Line: 8 
    deme volke. Do menede dat meyne volk, dat he eyn god were, vnde makeden
Line: 9 
    na eme eyn schone bylde vnde screuen dar bonen, dat were Symon, de hilge
Line: 10 
    god. To eyner tijd sprak Sunte Peter to konninge Nero: ʼKonningk, du schalt
Line: 11 
    dat wetten, dat desse Symon ne ys neyn god. Ik wil dij seggen hemeliken, wat
Line: 12 
    ik denke. Kan he dat vtraden, so ys he eyn god.ʼ Do sprak he deme konninge
Line: 13 
    in syn ore: ʼKonningk, lat my halen eyn gersten brot.ʼ Dat wart eme gehalet.
Line: 14 
    Do sprak Sunte Peter: ʼYs Symon eyn god, so entrade he, wat ik gedacht
Line: 15 
    hebbe.ʼ Do wart Symon tornich vnde leit hijr vore lopen twey grote hunde, de
Line: 16 
    scholden Sunte Peter vreten. Do segende Sunte Peter dat brot vnde bodet den
Line: 17 
    hunden. To hant lepen se enwech. Do vorromede sijk Symon, dat he doden
Line: 18 
    wolde laten vpstan. Do starff dar eyn jungelingk. Dar wart Sunte Peter geladen
Line: 19 
    vnde jenne Symon. Welk erer den doden eyr yrweckede, de scholde hebben
Line: 20 
    gewunnen, den anderen scholdemen doden. Do beghan Symon ouer den doden
Line: 21 
    touerne also lange, wente he dat houet rorde. Do repen se alle, Symon were
Line: 22 
    eyn god, vnde wolden Sunte Petere stenen. Sunte Peter sprak: ʼYs he leuendich,
Line: 23 
    so sta he to male vp vnde gha syne strate.ʼ Jenne lach yo al stille. Do sprak
Line: 24 
    Sunte Peter: ʼJungelingk, sta vp in deme namen vnses heren Ihesu Christi vnde
Line: 25 
    gha, wur du wult.ʼ Tohant stunt he vp vnde begunde to ghande. Do wolden
Line: 26 
    se Symon stenen. Sunte Peter enstadede des nicht vnde sprak: ʼVnse meister
Line: 27 
    heuet vns also geleret, wij en scholen nicht arch myt argeme lonen.ʼ Do genk
Line: 28 
    Symon to Sunte Peteres herberge vnde bant eynen hund vor de dore vnde
Line: 29 
    sprak:ʼNu lat seen, ofte Peter nu hijr in dar ghan.ʼSunte Peter quam vnde losede
Line: 30 
    den hund, vnde de hund grep synen meister Symon vnde warp ene to der
Line: 31 
    erden in eynen pol vnde toret eme alle syne cledere van syneme lyue. Sunte
Line: 32 
    Peter bot eme, he en scholde en nicht doden. Dar quam dat mene volk vnde
Line: 33 
    warp Symon myt hore vnde myt stenen vnde yageden ene naket vt der stad.
Line: 34 
    Do en dorste he bynnen eme jare van schanden nicht wedderkomen. Dar na
Line: 35 
    quam he wedder to deme konninge Nero vnde sprak: ʼKonningk, nu wil ik
Line: 36 
    dij bewisen, dat ik godes sone byn. Ik wil vp vlegen to hemmele, dat du dat
Line: 37 
    anseen schalt.ʼDe mere quam ouer alle dat lant. Symon genk vp eyn hoch pallas

Page: 65 
Line: 1 
    vnde bot den ouelen geisten, dat se ene vp voren scholden. Se vorden en
Line: 2 
    vp ho in de lucht. Do sprak Sunte Peter: ʼGij ouelen geiste, ik beuele juw in
Line: 3 
    deme namen vnses heren Ihesu Christi, dat gij en vallen laten.ʼ Tohand leten
Line: 4 
    se en vallen to der erden, dar vel he den hals vntwe. Also namet eme eynen
Line: 5 
    ende, dat he eyn god wesen wolde. Also schal yd ock ghan Entekerste, de
Line: 6 
    schal sijk ock vor eynen god hebben. Van syme leuende wil ik juw eyn cleyne
Line: 7 
    seggen:




Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.