TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 68
Subchapter: 34._Sergius_und_Mahumet
34. Sergius und Mahumet
Line: 5
Dat was eyn moningk, de hette Sergius, de was houardich vnde stunt na groter
Line: 6
ere vnde herschop in deme houe to Rome. Der ne mochte eme nicht
Line: 7
werden. Do vel he in eynen mystrost vnde vortech des cristendomes vnde vlo
Line: 8
to der heydenschop vnde quam to Betsermenien vnde dede sijk to eyme jungelinge,
Line: 9
de was rijke vnde het Magumet, vnde sprak: ʼWultu volgen myneme
Line: 10
rade, ik wil dat don, dat du eyn here werdest alle desses landes vnde dat men
Line: 11
dijk vor eynen god anbeden schal.ʼ He sprak, he woldet gerne don. Dar nam
Line: 12
he ene junge duuen vnde beslot de in eyner kameren, dar negenk nemant to
Line: 13
wen Maghumet alleyne, de gaf ere to etene. So nam he yo dat korn vnde
Line: 14
staket in syn ore vnde satte de duuen vppe syne schulderen vnde leit se vt
Line: 15
syneme oren etten. To lest wart se so wol gewanet, wan he quam, so vloch se
Line: 16
yo vppe syne schulderen vnde stack eme den snawel in syn ore vnde sochte
Line: 17
korn. De sulue Magumet hade ock besloten eynen jungen ossen in eyner
Line: 18
kameren, deme brochte he ock allene to ettene vnde hadde ene darto gewenet,
Line: 19
dat he sijk vor eme legede vp syne kne vnde at eme vt syme schote. Darna leit
Line: 20
de vorlopene monik alle dat volk to samne komen vnde sprak also, he wolde
Line: 21
en bewisen, wen se vor eynen god scholden hebben. Vp weme de hilge geyst
Line: 22
queme in eyner duuen liknisse, de were godes sone, den scholden se vor eynen
Line: 23
heren holden. Do genk he hen vnde leyt jenne duuen vt vlegen. De vloch al
Line: 24
vmme. To lest wart se gewar, war Magumet stunt, vnde vloch eme vp syne
Line: 25
schulderen vnde stack eme den snawel in syn ore. Do sprak de monnik: ʼSe
Line: 26
gij dat wol, dat de hilge geyst runet eme in sin ore, wat he juw leren schal.ʼ
Line: 27
Dar na leit he den ossen vtlopen. De was stark, vnde den enkunde neymant
Line: 28
gripen. To lest genk eme Magumet vntegen. Dar quam de osse vnde vel vppe
Line: 29
syne kne vnde legede eme synen munt in den schot vnde sochte syn voder, also
Line: 30
he gewonet was. Do hadde alle dat volk Magumet vor eynen god. Do gaff he
Line: 31
en eyne e, wo se leuen scholden. Suwan se vasten, so en eten se des dages nicht,
Line: 32
des nachtes eten se, wu dicke se wolden. Suwan se beden scholden, so mosten se
Line: 33
aller erst al ere lichamme waschen. Eyn man mochte wol hebben veyr husfruwen
Line: 34
to samne. Ere maghe mosten se wol nemen, vppe dat de mageschup
Line: 35
desste vaster were. Welk man mit eynes anderen wyne begrepen wert, de
Line: 36
stenede men beyde. Wart eyn man begrepen myt eyner ledigen fruwen, so
Line: 37
sloch men eme achteyn slege. Vele anderer stucke gaff he en to holdene,
Page: 68
Line: 1
ichteswelke weren gud, ichteswelke nicht gud. Dar was eyn rijke landes fruwe,
Line: 2
de wande des, dat he god were, vnde nam ene to manne. Also quam he in grot
Line: 3
gud. Do sande eme god eyne maninge to, dar he sijk bij bekennen scholde.
Line: 4
Dat was dat grote vngemak, dat quam eme dicke to. Des was de eddde fruwe
Line: 5
sere bedrouet, vnde he segede, dat Sunte Gabriel plege myt eme to sprekene;
Line: 6
dar van were dat, wente he syne groten clarheit nicht liden mochte. Dar na
Line: 7
ouer langk wart eme vorgeuen. Do leit he maken eyn schrin van yserne, dar
Line: 8
scholdemen en in leggen, wan he dod were, vnde leit buwen eynen
Line: 9
tempel, den leit he weluen myt seghelstene. Do he dot was vnde myt der
Line: 10
isernen laden in den tempel gebracht wart, do toch de steen, de bonene in deme
Line: 11
welue was, de yserne laden myt deme doden vp in dat welue. Dar bleff he
Line: 12
hangene. Do spreken se, dat were van hillicheit. Also bedroch he dat volk.
Line: 13
Noch gelouen de Betsermenien an en.
Copyright TITUS Project
Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.