TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 74

Subchapter: 6._Die_Verspottung_des_Aschensegens 


6. Die Verspottung des Aschensegens


Page: 72 

Line: 1 
   Des sunnendages in deme vastel auende seten kumpane vnde drunken vnde
Line: 2 
   leueden in ouervlodicheit, dar to in deme anderen dage vnde des drydden. In
Line: 3 
   asschedage enleten se nycht aff. Do men mysse singen scholde, do sprak de
Line: 4 
   eyne to deme anderen: ʼGha wij to der kerken vnde nemen de asschen vppe
Line: 5 
   dat houet.ʼ Do beghan de andere to schympene vnde sprak: ʼSitte, ik wil dij
Line: 6 
   hijr asschen genoch geuen vp dat houet,ʼ vnde nam asschen vnde warp vppe
Line: 7 
   jennen. Seit, dar quam jenneme, de dar warp, so vele asschen vppe dat houet
Line: 8 
   stuuene, dat he nicht vp gedon kunde noch ogen noch munt, vnde war he
Line: 9 
   henne genk, yo was de assche bij eme. He genge in den bomgarden, in den
Line: 10 
   keller, vppe den sulle, vppe dat velt, de assche was yo mede also lange, bijt
Line: 11 
   he vorstickkede yamerliken in der asschen. -- Kynt leue, dijt lat dij eyn lere
Line: 12 
   wesen. Noch wil ik dij eyn ander seggen:





Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.