TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 74
Subchapter: 6._Die_Verspottung_des_Aschensegens
6. Die Verspottung des Aschensegens
Page: 72
Line: 1
Des sunnendages in deme vastel auende seten kumpane vnde drunken vnde
Line: 2
leueden in ouervlodicheit, dar to in deme anderen dage vnde des drydden. In
Line: 3
asschedage enleten se nycht aff. Do men mysse singen scholde, do sprak de
Line: 4
eyne to deme anderen: ʼGha wij to der kerken vnde nemen de asschen vppe
Line: 5
dat houet.ʼ Do beghan de andere to schympene vnde sprak: ʼSitte, ik wil dij
Line: 6
hijr asschen genoch geuen vp dat houet,ʼ vnde nam asschen vnde warp vppe
Line: 7
jennen. Seit, dar quam jenneme, de dar warp, so vele asschen vppe dat houet
Line: 8
stuuene, dat he nicht vp gedon kunde noch ogen noch munt, vnde war he
Line: 9
henne genk, yo was de assche bij eme. He genge in den bomgarden, in den
Line: 10
keller, vppe den sulle, vppe dat velt, de assche was yo mede also lange, bijt
Line: 11
he vorstickkede yamerliken in der asschen. -- Kynt leue, dijt lat dij eyn lere
Line: 12
wesen. Noch wil ik dij eyn ander seggen:
Copyright TITUS Project
Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.