TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 110

Subchapter: 33a._Esther 

33a. Esther


Line: 5 
    Dat was eyn weldich konningk, de hette Asswerus. De hadde gemaket eyne
Line: 6 
    grote blitschap vnde hadde geladen alle syne landes heren. He hadde vnder
Line: 7 
    syner gewalt hundert land vnde seuen vnde twintich. De blitschap was sere
Line: 8 
    grot vnde stunt hundert dage vnde achtentich dage. Dar was eyn huß to
Line: 9 
    gebuwet, dat was so wunderlijk vnde so kostlijk, dat yd neyman to vullen
Line: 10 
    scriuen mach. Alle de sulen were van suluere. Dat dack was bouene gemaket
Line: 11 
    also dat firmament van eddelen duren stenen, de schenen also de sterne. Vor
Line: 12 
    deme huß was eyn winlauene van clarem suluere. De wynlouene stunt myddest
Line: 13 
    in eyneme wingarden, de was geheten wunnen garden. De windrufelen weren
Line: 14 
    gemaket van eddelen fynen perlen vnde van den duresten stenen, de de werlt
Line: 15 
    hadde; de waren manniger var. Dar weren al vmme gehenghet vmmehangesß
Line: 16 
    lakene van purpure vnde van bliante vnde van baldeke, van den duresten
Line: 17 
    werken, de de werlt hadde. De lakene weren gehenget al vmme an
Line: 18 
    suluerine sule. De linegen weren van syden, de ringe dar jnne van elpenbene.
Line: 19 
    Dat ertrijke, dar men vppe gengk, dat was vnder schackeret van eddelen
Line: 20 
    steynen. De eyne steyn was eyn saphirus, de andere eyn smaragdus. Dar
Line: 21 
    stunden bedde van golde vnde van suluere, dat eyne noch schoner wen dat
Line: 22 
    ander. Alle, de dar weren, de drunken vte guldenen vaten, vnde all den win,
Line: 23 
    den men dar drank, de was vterkoren, also eyme konninge wol temet to
Line: 24 
    drinkene. Dar ne moste neymant den anderen noden to drinken; malk drank,
Line: 25 
    wo vele he wolde. De konningynne Vasti hadde sunderlike blitschap in ereme
Line: 26 
    huß myt den fruwen. Do desse blitschap hadde gewesen hundert dage vnde
Line: 27 
    achtentich, do bat de konningk alle dat volk alle gemeynliken, dat dar was
Line: 28 
    in der stad to Susa, dar de konningk wonede, vnde makede eyne nyge blitschap
Line: 29 
    in deme wunnengarden. De blitschap stunt seuen dage. In deme seueden dage
Line: 30 
    do was de konningk sere blide vnde sande der konningynnen boden, dat se
Line: 31 
    sijk schone tomaken scholde vnde komen myt erer goldenen kronen to syner
Line: 32 
    blitschap. Dar vorsmade se sin bot vnde newolde nicht komen. Do wart de
Line: 33 
    konningk tornich vnde vragede de landes heren, wat ere broke were. Do
Line: 34 
    spreken se alle: ʼKonningk, se neheuet nicht allene dij bedrouet, se heuet vns

Page: 116 
Line: 1 
    alle bedrouet. Nu werdan vnse wiff eyn bilde an er nemene vnde werden ock
Line: 2 
    vnse bot vorsman. Du schalt se vorwerpen van deme konningkrike vnde
Line: 3 
    schalt eyne andere kesan an ere stede.ʼ Dat geschach; se wort vorworpen
Line: 4 
    dorch eren homot. Do bat de konningk, dat alle de juncfruwen, de in syneme
Line: 5 
    lande weren, de scholden komen to houe, dar scholde he eyne konningynnen
Line: 6 
    vt kesen. Do weren dar in deme lande yoden, de dar woneden. Dar was eyn
Line: 7 
    yode, de hette Mardocheus, de hadde eyne arme eddele junckfruwen, de ne
Line: 8 
    hadde noch vader noch moder vnde was synes broder dochter. De helt he
Line: 9 
    dorch god; de was gheheten Hester. Mardocheus sach eynen drom: Eme
Line: 10 
    duchte, wu he sege vntspringen eynen kleynen born. De born wos so sere, dat dar
Line: 11 
    van wart eyn grot vlot. He en wiste noch nicht, wat desse drom bedude.
Line: 12 
    Do sande god eme in sin herte, dat he de armen junckfruwen Hester vorde to
Line: 13 
    des konninges houe vnde beuol er dat, dat se des nicht seggen scholde, dat se
Line: 14 
    eynes yoden dochter were. Dar was eyn kemere to gesath, de der junckfruwen
Line: 15 
    plach vnde gaff den juncfruwen allet, dat se esschen wolden van klederen
Line: 16 
    vnde van smide. Do was Hester so otmodich, dat se neyn smide noch nichtes
Line: 17 
    nicht esschen wolde vnde sprak to deme kemere, wat he er geue, dar scholde
Line: 18 
    er wol an genogen. Do genot se erer otmodicheit, dat er de kemer gaff seuen
Line: 19 
    juncfruwen, de er denen scholden, vnde gaff er genoch alles, des er behouff
Line: 20 
    was. Do vogede dat god also, dat de konningk se vt koß bouen al de junckfruwen
Line: 21 
    vnde makede se to eyner konningynnen. Do was de drom war worden,
Line: 22 
    dat de clene born was gewassen in eyne grote vlot, wente de arme juncfruwe
Line: 23 
    wart gekoren to eyner konningynnen. Dijt schole wij nu vornemen van der
Line: 24 
    benediden otmodigen junckfruwen Sunte Marien: de heft genoten erer otmodicheit,
Line: 25 
    dat se de hemelsche konningk heft gemaket to eyner konningynne
Line: 26 
    in syme ewigen rijke. Vnde de erste konningynne wart vorworpen vte dem
Line: 27 
    konningrike dorch eren vnhorsam. Dat was Ver Eua, de wart vorworpen vte
Line: 28 
    deme paradise dorch eren vnhorsam. -- Do desse konningynne Ver Heste
Line: 29 
    weldich was, do quam ere veddere Mardocheus to houe vnde wolde seen
Line: 30 
    wu yd er to handen genge vnde wanderde dicke vor der konningynn
Line: 31 
    palas vnde ne sprak nicht dar van, dat he ere veddae were. Dat geschach
Line: 32 
    deme houe, dat dar weren twe portenere, de de dore bewareden van de
Line: 33 
    konninges palase. De lageden deme konninge vnde wolden ene morden. Dij
Line: 34 
    wart Mardochens to wetene vnde segede dat der konningynnen. De segede
Line: 35 
    dat vort deme konninge. De konningk de gengk dijt vt vnde beuant de warheit
Line: 36 
    vnde leit jenne twe hengen vnde leit dat bescriuen in syner kroneken, dat eyn
Line: 37 
    yode were, de het Mardocheus, de hadde den konningk gewarnet vor syner
Line: 38 
    vienden, de en morden wolden. Do was dar in des konninges houe eyn bos
Line: 39 
    man, de hette Aman. Den hoghede de konningk bouen alle sin lant vnde bot

Page: 117 
Line: 1 
    en, dat se scholden vallen vp ere kne, wan he queme ghane. Dat deden se alle
Line: 2 
    sunder Mardocheus; de en wolde des nicht don. Do was jenne sere tornich
Line: 3 
    vnde vragede, wat mannes he were. Do he horde, dat he eyn yode was, do
Line: 4 
    wart he al den yoden hat, de in deme lande weren vnde wolde se to male
Line: 5 
    vordelgen vnde sprak to deme konninge: ʼKonningk, hijr is eyn yodesch deyt
Line: 6 
    in deme lande, dat hefft eyne sunderlike e vnde vorsmat din bot. Laet my dat
Line: 7 
    deyt vordelgen; ik wil dij geuen teyn dusent punt.ʼ Do sprak de konningk:
Line: 8 
    ʼHebbe din gud suluen, vnde do myt deme deyde wat du wolt.ʼ Vnde de
Line: 9 
    konningk ne wiste des nicht, dat de konningynne ock eyn yodynne was.
Line: 10 
    Aman en wiste des ock nicht. Do screff Aman breue to allen landen vnde
Line: 11 
    steden, dat men al de yoden morden scholde. Do dat Mardocheus horde, do
Line: 12 
    wenede he vnde scriede vnde toch eynen sack an vnde gengk stan vor der
Line: 13 
    konningynnen palas. Dat vornam de konningynne vnde sande eme eyn cleit,
Line: 14 
    dat he to er komen scholde. He ne woldes nicht don vnde en bot er wedder,
Line: 15 
    dat Aman al ere slechte doden wolde, dat se scholde ghan vor den konningk
Line: 16 
    vnde bidden vor dat volk. Do vntbot se eme wedder vnde sprak: ʼDe konningk
Line: 17 
    heft geboden: we in sin palas gheit vngeladen, de mot steruen; vnde ik en byn
Line: 18 
    yotum bynnen drittich dagen nicht geladen.ʼ Do en bot er Mardocheus wedder
Line: 19 
    vnde sprak: ʼWe wet, ofte dij god darumme heuet to eyner konningkynnen
Line: 20 
    gemaket, dat du in desser nod dyneme volke schalt to hulpe komen.
Line: 21 
    Do vnthot se eme wedder, dat alle de yodden scholden gemeynliken vor se
Line: 22 
    bidden. Se woldet wagen vnde wolde ghan in des koninges palas. Dar vastede
Line: 23 
    de konningynne vnde bedede vnde reip vnsen leuen heren an, dat he syneme
Line: 24 
    volke to hulpe queme. Des dridden dages makede sijk de konningkynne schone
Line: 25 
    to vnde genk myt twen junckfruwen vnde stunt vor der dore des palases.
Line: 26 
    Vnde de koningk sach vp vnde sach se an wat ernstliken. Se wart vorueret
Line: 27 
    vnde vel to der erden. Do de konningk sach, dat se dat was, do bot he er syne
Line: 28 
    guldene roden, de he in syner hant hadde, vnde stunt vp vnde vengk se al
Line: 29 
    vmme vnde sprak: ʼHester, ne hebbe neyne vare! Dijt bot ys dorch dynen
Line: 30 
    willen nicht vt gegeuen, dat hir nement inghan scholde; du machst hijr
Line: 31 
    in ghan wan du wult. Nu segge my: wat wultu?ʼ Se sprak: ʼHere, ik bidde dij,
Line: 32 
    dat du komen willest to myner blitscap, vnde laet Aman myt dij komen.ʼ
Line: 33 
    Dat geschach; se quemen beyde. Do de konningk blide was, do sprak he:
Line: 34 
    ʼHester, bidde wat du wult, ik wil dij twiden.ʼ Se sprak: ʼIk bidde dij, here,
Line: 35 
    dat du morgen echt komest vnde Aman myt dij, so wil ik dij seggen myn
Line: 36 
    herte.ʼ Aman was sere werde hijr to. He genk to huß vnde samende all syne
Line: 37 
    frunt vnde segede, wo grote ere eme de koningk an legede vnde de konningkynne,
Line: 38 
    vnde clagede, dat dar eyn yode were, de hette Mardocheus, de vorsmade
Line: 39 
    en vnde hadde en vor nicht, vnde sprak: ʼAl desse ere en dunket my nicht sin

Page: 118 
Line: 1 
    de wile, dat my de man vorsmaet.ʼ Do spreken syne frunt: ʼLat maken ene
Line: 2 
    galghen van eyme lange balken, de vefftich elne ho sij, vnde gha morgen vro
Line: 3 
    vnde bidde den konningk, dat du den yoden motest dar an hengen.ʼ To hant
Line: 4 
    leit he den galgen maken in der nacht vnde genk vro hen vor des konninges
Line: 5 
    palas vnde wolde bidden, dat he Mardocheus moste hengen. In der suluen
Line: 6 
    nacht en mochte de konningk nicht slapen vnde leit vor sijk lesen de kroneken.
Line: 7 
    Do stunt dar gescreuen, dat Mardocheus hodde den konningk gewarnet vor s
Line: 8 
    ynen vienden, de en morden wolden. Do sprak de konningk: ʼDat was grot
Line: 9 
    truwe, de my Mardocheus dar bewisede. Wat ere hebbe ik eme darumme
Line: 10 
    gedan?ʼ Do spreken de knapen: ʼKonningk, du en heuest eme noch neyne ere
Line: 11 
    geboden.ʼ Do leit de konningk Aman to sijk halen vnde sprak: ʼBerichte my:
Line: 12 
    off eyn konningk eynen man eren wolde, wo scholde he eme don?ʼ Do wenede
Line: 13 
    Aman, dat he ene suluen mende, vnde sprak: ʼWolde de konningk enen man eren,
Line: 14 
    deme scholdemen an teyn des koninges kleyt vnde setten eme vp des konninges
Line: 15 
    kronen vnde scholde sitten vp des konninges pert, vnde de hogeste furste, den
Line: 16 
    de konningk hedde, de scholde dat pert nemen bij deme tome vnde scholde en
Line: 17 
    leyden de stad vmme vnde scholde ropen: Also schal men den eren, den de
Line: 18 
    konningk eren wil!ʼ Do sprak de konningk: ʼGha altohant vnde do also
Line: 19 
    Mardocheus, also du gesproken heuest, vnde bewaret bij dyme lyue,
Line: 20 
    dat du des nicht vnder wegen latest.ʼ Do wart Aman van herten sere bedrouet
Line: 21 
    vnde ne dorste des nicht laten vnde ledde Mardocheus al de stad vmme vnde
Line: 22 
    rep, also eme beuolen was, vnde brachte ene wedder vor des konninges palas
Line: 23 
    vnde genk to huß wenende vnde clagede dijt synen frunden. Do quam eme
Line: 24 
    eyn bode, dat he scholde ghan to der konningkynnen blitscap myt deme
Line: 25 
    konninge. Do de konningk blide was, do sprak he: ʼHester, bidde wat du wult,
Line: 26 
    des wil ik dij twiden vnde bedestu ock myn koningkrike halff.ʼ Do sprak se:
Line: 27 
    ʼKonningk, ik bidde dij vor myn leuent vnde mynes slechtes. Wij hebben eynen
Line: 28 
    vient, de wil my vordelgen myt al myme slechte. Wolde god, dat men vns to
Line: 29 
    egene vorkofte, dat wij doch den leuent behelden.ʼ Do sprak de konningk:
Line: 30 
    ʼWe ys de vient, de dat dar don?ʼ Do sprak se: ʼVnse dotlike vient dat ys desse
Line: 31 
    bose Aman.ʼ Do stunt de konning van torne vp vnde genk dar vt in den wortegarden.
Line: 32 
    Hester sat vp erem bedde, vnde Aman lach vor ere vnde sochte gnade.
Line: 33 
    Vnderdes quam de konningk wedder inghane vnde sach ene liggen vor der
Line: 34 
    konningynnen vp dem bedde vnde sprak: ʼHe wil ock de konningynnen vneren,
Line: 35 
    dar ik yegenwordich byn.ʼ Er de konningk dat wort vte hadde, do weren de
Line: 36 
    knapen rede vnde vorbunden eme syne ogen vnde spreken to deme koninge:

Page: 119 
Line: 1 
    ʼKonningk, he heit gemaket eynen balken, wol viftich elne ho, dar wolde he
Line: 2 
    Mardocheus an hebben gehangen.ʼ Do sprak de konningk: ʼGhaet snelliken
Line: 3 
    vnde henget en al dar an.ʼ Also deden se vnde hengeden en an de suluen galgen,
Line: 4 
    den he hadde gebuwet, vnde syne teyn sone worden ock gehangen. Dar bot
Line: 5 
    de konningk ouer al sin lant, dat sijk de yoden wreken scholden ouer al ere
Line: 6 
    viende. Dar begunden se an to slande alle, de en bose weren in deme lande,
Line: 7 
    seuentich duset vnde viff dusent, vnde in der stad to Susa, dar de konningk
Line: 8 
    wonede, dar slogen se achteinhundert man. -- Vte desser rede schole wij wat
Line: 9 
    theen to deme laue vnser leuen fruwen. De bose Aman dat ys de bose vient,
Line: 10 
    de hadde buwet eynen galgen Mardocheo. Dat meynet so vele, dat de bose
Line: 11 
    vient hadde vns allen gemaket eynen galgen der ewigen vordomnisse myt
Line: 12 
    syneme valschen rade, den he gaff deme ersten mynschen, vnde hadde dat to
Line: 13 
    weghe bracht, dat de hemelsche konningk hadde eyn ordel ouer en gegeuen
Line: 14 
    des ewigen dodes. Nu is gekomen de hemelsche konningynne Maria vnde
Line: 15 
    heuet dat gewandelet vnde heft to weghe bracht, dat de galge, den vns de
Line: 16 
    bose vient gebuwet hadde, de is eme allene to dele worden, wente he mot
Line: 17 
    ewichliken vordomet werden, vnde wij mogen alle salich werden, ofte wij
Line: 18 
    suluen willen. Darumme schole wij yummer de benediden hemelschen konningkynnen
Line: 19 
    louen vnde benedien.
Line: 20 
    Dusse sulue seuede vraude vnser leuen fruwen, de se hadde, do se to hemele vor,
Line: 21 
    de was bewiset in der konninge boke; dar lest men also: Do konigk Salemon
Line: 22 
    koningk worden was vnde sath vp syme konningliken trone, do quam sin
Line: 23 
    moder ghan, Vor Bersabee. Do stunt he vp vnde vntfengk se myt groten eren
Line: 24 
    vnde leit er setten eynen tron to syner vorderen hant vnde leit se bij sijk sitten
Line: 25 
    ghan vnde sprak to er: ʼModer, bidde wat du wult; dat ys vnmogelijk, dat ik
Line: 26 
    dij icht vorsegge.ʼ Also heuet de hemelsche konningk gedan bij syner leuen
Line: 27 
    moder vnde heft eynen thorn gesath to der vorderen hant in syneme ewigen
Line: 28 
    rijke. He vntfengk se myt groten eren, do he se myt der engele schar halde van
Line: 29 
    desser werlde vnde vorde se myt Iyue vnde myt sele to deme ewigen rijke
Line: 30 
    vnde heutt se gemaket to eyner konningkynnen vnde wil se twiden. Wat se
Line: 31 
    en bidden wil, des is se weldich bij ereme leuen kinde vnde biddet alle daghe
Line: 32 
    vor vns sundigen lude. Hirumme schole wij ere seueden vraude eren vnde
Line: 33 
    spreken dijt loff:

Line: 34 
    Gaude Maria, hemelsche konningkynne,
Line: 35 
    Dyn seuende vraude tred bouen alle synne.
Line: 36 
    De hemelsche konning halde deck to syneme trone
Line: 37 
    vnde kronede dij myt der ewigen kronen.

Page: 120 
Line: 1 
    Darumme bistu de kloke Abigail,
Line: 2 
    De konningk Dauite so wol bevel
Line: 3 
    Dorch klocheit willen erer synne,
Line: 4 
    Dat he se nam to eyner koningynnen.
Line: 5 
    Du bist ock Vrou Hester, de kleine born,
Line: 6 
    De koningk Assuerus hadde vt gekorn.
Line: 7 
    De kleine born wos in eyne grote vlot,
Line: 8 
    He satte se tho konningynne ouer al syn ghut.
Line: 9 
    Also heft de hemmelsche konningk bij dij gedan
Line: 10 
    Vnde heft dij to eyner koningkynnen vntfan.
Line: 11 
    Ock leit de wise konningk Salomon
Line: 12 
    Tho syner vorderen hant setten eynen torn,
Line: 13 
    Dar he syne leuen moder an vntfengk.
Line: 14 
    Also dede dijk de hemelsche konningk:
Line: 15 
    He vntfengk dij myt der engele schare
Line: 16 
    Vnde satte dij to syner vorderen hant al dare.
Line: 17 
    Bij der seueden vraude mane ik, konningynne, dij:
Line: 18 
    Bidde den hemelschen konningk vor my,
Line: 19 
    Dat he mek bringe to syneme trone
Line: 20 
    Vnde vorlene my de ewygen kronen.

Line: 21 
    Kint leue, dusse seueden vraude vnser leuen fruwen de schaltu gerne eren,
Line: 22 
    vppe dat dij vnse leue fruwe roke to vrowene in al dyner drofnisse vnde bringe
Line: 23 
    dij ane droffnisse to der ewigen vraude des hemelrikes. Wente suwe se eret, se
Line: 24 
    en lettes eme nicht vngelonet. Eyn mynsche sij in welker achte he sij: He ere
Line: 25 
    god gerne vnde vnse leuen fruwen, se dankens eme wol.




Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.