TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 111

Subchapter: 34._Ein_gehenkter_Dieb_und_Maria 


34. Ein gehenkter Dieb und Maria


Line: 26 
   Dat was eyn man, de plach to stelen vnde to rouen. Nochtan hadde he yo
Line: 27 
   sunderlike ynnicheit tho vnser leuen fruwen. To eyner tijd wart he begrepen
Line: 28 
   myt duue vnde wart ghehangen in eynen galgen. Dar quam vnse leue fruwe
Line: 29 
   vnde helt ene vp, dat eme nicht enhinderde. Darna scholden de lude dar vore
Line: 30 
   hen ghan, de ene gehenget hadden, vnde segen, dat he noch leuede. De ene
Line: 31 
   toch syn swert vnde wolde ene houwen. Dar was vnse leue fruwe rede vnde
Line: 32 
   helt ere hant dar vore, dat eme dat swert nicht schaden mochte. Do wunderde
Line: 33 
   en sere, wu dat mochte wesen, vnde vrageden eme, wo he mochte leuen. Do
Line: 34 
   sprak he: ʼMaria, de moder aller barrnherticheit, de ys hijr bij my vnde helpet
Line: 35 
   my.ʼ Do vrageden se, wor mede he des vordenet hedde. Do sprak he:

Page: 121 

Line: 1 
   ʼIk was eyn deff vnde eyn rouer, nochtan hadde ik yo vnse leuen fruwen in
Line: 2 
   sunderliker ynnicheit. De helpet my nu an mynen noden.ʼ Do nemen se ene
Line: 3 
   van deme galgen vnde leten ene vri ghan, vnde he vur in eyn closter vnde wart
Line: 4 
   darna eyn ghut man vnde vor to hemelrike. -- Kynt leue, darumme schaltu
Line: 5 
   vnse leuen fruwen gerne eren.





Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.