TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 111
Subchapter: 34._Ein_gehenkter_Dieb_und_Maria
34. Ein gehenkter Dieb und Maria
Line: 26
Dat was eyn man, de plach to stelen vnde to rouen. Nochtan hadde he yo
Line: 27
sunderlike ynnicheit tho vnser leuen fruwen. To eyner tijd wart he begrepen
Line: 28
myt duue vnde wart ghehangen in eynen galgen. Dar quam vnse leue fruwe
Line: 29
vnde helt ene vp, dat eme nicht enhinderde. Darna scholden de lude dar vore
Line: 30
hen ghan, de ene gehenget hadden, vnde segen, dat he noch leuede. De ene
Line: 31
toch syn swert vnde wolde ene houwen. Dar was vnse leue fruwe rede vnde
Line: 32
helt ere hant dar vore, dat eme dat swert nicht schaden mochte. Do wunderde
Line: 33
en sere, wu dat mochte wesen, vnde vrageden eme, wo he mochte leuen. Do
Line: 34
sprak he: ʼMaria, de moder aller barrnherticheit, de ys hijr bij my vnde helpet
Line: 35
my.ʼ Do vrageden se, wor mede he des vordenet hedde. Do sprak he:
Page: 121
Line: 1
ʼIk was eyn deff vnde eyn rouer, nochtan hadde ik yo vnse leuen fruwen in
Line: 2
sunderliker ynnicheit. De helpet my nu an mynen noden.ʼ Do nemen se ene
Line: 3
van deme galgen vnde leten ene vri ghan, vnde he vur in eyn closter vnde wart
Line: 4
darna eyn ghut man vnde vor to hemelrike. -- Kynt leue, darumme schaltu
Line: 5
vnse leuen fruwen gerne eren.
Copyright TITUS Project
Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.