TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 124

Subchapter: 2._Absalom 

2. Absalom


Line: 25 
    Konningk Dauid hadde enen sone, de hette Absalon. De was so schone, dat
Line: 26 
    eme neyn man geliken kunde. Syn har was so schone, dat yd de vruwen sere
Line: 27 
    dure koften, dat men eme affsnet, wan men ene korten scholde. Darmede
Line: 28 
    schireden de fruwen ere vlechten. Den sone hadde de vader sere leff. De sulue

Page: 127 
Line: 1 
    sone Absalon de mordede synen broder Ammon vnde vlo vte deme lande.
Line: 2 
    De vader vorgaff eme dat vnde leit ene wedder komen vnde hadde ene yo
Line: 3 
    sere leff. Vnde he mende yo den vader myt valsche vnde gingk to rade, wo he
Line: 4 
    synen vader delgen mochte, dat he konningk worde. Syn ratgheue heit Achitophel,
Line: 5 
    de was de klokeste man beropen, de in deme lande was. Absalon leit
Line: 6 
    sijk maken eynen wagen, also konninge plegen to hebbene. Dar reden vore
Line: 7 
    veftich ryddere. Absalon toch to sijk al dat volk myt schonen worden vnde
Line: 8 
    louede en grote ding. Des morgens was he vro vppe vnde stunt vor der porten
Line: 9 
    vnde vntfengk alle, de dar quemen. Wan eyn man quam ghane, so ghengk
Line: 10 
    he eme vntegen vnde grottene vnde veng ene vmme den hals vnde kustene
Line: 11 
    vor synen mumt vnde sprak: ʼLeue frunt, segge my, van wanne bistu, weme
Line: 12 
    horestu to vnde wat ys din gewerff hir to des konninges houe?ʼ So sprak yenne:
Line: 13 
    ʼIk byn van der stad edder van deme dorpe vnde hore den luden to; dijt ys
Line: 14 
    myn sake.ʼ So sprak he wedder: ʼWerliken, du bist van guden luden vnde
Line: 15 
    heuest rechte sake. Auer hir en ys neyment, de dyne sake vort sette. Weret my
Line: 16 
    beuolen, ik wolde ene yowelke sake vort setten, vnde ik wolde eyn recht
Line: 17 
    richter wesen.ʼ Alsodane smelike wort sprak he eme yewelikeme to vnde toch
Line: 18 
    myt den losen worden alle dat volk to sijk. To eyner tijd sprak he to synem vader:
Line: 19 
    ʼVader, mot yk ghan to Ebron? Dar louede ik my, do ik boten landes was.ʼ
Line: 20 
    ʼJa,ʼ sprak de vader, ʼgha in godes vrede.ʼ Absalon reyd hen to Ebron vnde
Line: 21 
    leit alle dat volk to samne komen. Dar makeden se ene to eme konninge vnde
Line: 22 
    toch myt alle deme volke to Iherusalem vnde wolde synen vader vordelgen.
Line: 23 
    De mere quemen deme konninge. Tohant vlo de vader to der anderen porten
Line: 24 
    vt vnde quam in de wosteninge. Dar volgeden eme al, de syne frunt weren.
Line: 25 
    De konningk vnde se alle weren tho vote vnde lepen ouer berch vnde ouer
Line: 26 
    brok, dat se kumme vntquemen. De konningk scrigede vnde wenede vnde
Line: 27 
    alle, de myt eme weren. Do sprak de konningk to eyneme wisen manne, de
Line: 28 
    het Cusai: ʼKere wedder vnde do dijk to Absalon, vnde wat du vornymst, dat
Line: 29 
    vntbede my.ʼ Cusai quam wedder vnde dede sijk to Absalon. Do Absalon in
Line: 30 
    de stad quam vnde synen vader nicht en vant, do nam he rad myt Achitophel.
Line: 31 
    De gaff eme den rad, dat he to hant volgen scholde syme vader in de wostenige
Line: 32 
    vnde scholde en soken. Hedde he dat gedan, so hedde he en funden vnde hedde
Line: 33 
    en geslagen. Do sprak Cusai: ʼIk wil dy eynen beteren rad geuen: Wachte
Line: 34 
    bitte morgen vnde lat vnder des al dat volk to samne komen, so wil wij en
Line: 35 
    vmme then, dat eyn eymch man nicht van danne komen schal van al syme
Line: 36 
    here.ʼ Do sprak Absolon: ʼDat ys eyn ghut rad; also wil wij don.ʼ Des auendes
Line: 37 
    ghenk Cusai to konningk Dauite vnde sprak, also leff alse eme sin lijff were,
Line: 38 
    so en scholde he dar nicht bliuen. In der nacht toch Dauid ouer de Yordanen
Line: 39 
    vnde quam to der heydenschap. De heyden vntfengen en myt groten eren

Page: 128 
Line: 1 
    vnde geuen eme, wes he behouede. Absalon samende eyn grot her vnde toch
Line: 2 
    eme na. Konningk Dauites man beredden sijk to stride wedder em vnde spreken
Line: 3 
    to konningk Dauite: ʼKonningk, du en schalt nicht mede in den stryd. Se
Line: 4 
    nesoken nemendes leuent dan din. Bliff hir vp der borch.ʼ Do se vt treckeden,
Line: 5 
    do stunt konningk Dauid vor der porten vnde sprak to al deme volke: ʼEya
Line: 6 
    myne herte leuen kindere, schonet yo mynes herteleuen sones Absalon vnde
Line: 7 
    enschadet eme yo an deme liue nicht.ʼ Dar schen syn truwe vaderlike herte. Do
Line: 8 
    de stryd to genk, to hant halp god deme rechten. Absalon vorloß den strid
Line: 9 
    vnde vlo vnde quam vnder ene eken. Dar vloch sin schone lange har an eynen
Line: 10 
    telgen vnde bewor sijk dar also, dat he nergen komen kunde, vnde bleff
Line: 11 
    hangende, vnde de mule, dar he vppe sat, de leip vort hen. Dar quam
Line: 12 
    Ioab vnde stotte eme dre sper dor sin herte, vnde de knapen treden to vnde
Line: 13 
    toheuwen ene. Also bleff he dot, vnde van syme here worden geslagen wol
Line: 14 
    twintich dusent volkes, vnde de anderen lepen in de wostenie, de toreten de
Line: 15 
    lauwen vnde beren noch vele mer dan dar geslagen weren. Do konningk
Line: 16 
    Dauite de mere quemen, dat sin sone Absalon dot was, do beghan he to
Line: 17 
    scriende vnde to wenede vnde reip: ʼAbsalon, leue sone myn, we gift my dat,
Line: 18 
    dat ik vor dij steruen mote. Wo gerne storue ik vor dij! Absalon, leue sone
Line: 19 
    myn!ʼ Do syne lude van deme stride quemen vnde dat vornemen, dat de
Line: 20 
    konningk bedrouet was, do ne dorsten se nicht vor en komen. Do genk de
Line: 21 
    houet man Yoab to deme konninge vnde sprak: ʼKonningk, du bedrouest al
Line: 22 
    dyn volk, de er lijff gewaget hebben dorch dynen willen. Gha hen vnde vntfa
Line: 23 
    se vroliken. Deistu des nicht, se keren to male van dij.ʼ Do genk de konningk
Line: 24 
    vor de porten stan vnde vntfengk se alle myt groten gunsten. Also nam Absolon
Line: 25 
    synen ende, de synen vader bedrouede, vnde sin radgheue Achitophel genk
Line: 26 
    hen vnde nam eyn seel vnde hengede sijk suluen. Also motet den ghan, de
Line: 27 
    den rad geuen, dat de kindere ere elderen bedrouen vnde nicht en eren. -- Kint
Line: 28 
    leue, lat dij dijt eyn lere wesen vnde ere dyne elderen. Noch wil ik dij eyn
Line: 29 
    ander seggen:




Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.