TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 134
Subchapter: 12._Vater_und_Sohn
12. Vater und Sohn
Line: 10
Dat was eyn gud man, de hadde eynen sone. Deme gaff he eyn wiff vnde leit
Line: 11
eme all sin ghut vp vnde bleff myt eme in deme huß. To deme ersten male
Line: 12
handelde de sone den vader sere wol. Dar na gaff he eme knechte brot vnde
Line: 13
dunne beyr vnde hette en vp dat velt ghan tho den plogen, wente he nemochtene
Line: 14
bij deme herde nicht liden. Enes dages quam de vader mode ghan van
Line: 15
deme ackere, vnde de sone sat vnde ath bij syneme wiue. Do he des vader
Line: 16
geware wart, do hudde he de schottelen. Do de vader in dat huß quam, do
Line: 17
gaff he eme drinken dunne beyr vnde groff brot vnde hette ene wedder ghan.
Line: 18
Do de vader gegan was, do gingk he to der kisten vnde wolde de schottelen
Line: 19
nemen. Do sprangk dar vt eyn grot breit worm vnde sprangk eme vnder sin
Line: 20
oghen vnde begrep eme al syn antlat vnde hechtede sijk so vasste myt synen
Line: 21
clauwen, dat en neyn man kunde affbringen. Do sandeme eme smede boden,
Line: 22
de scholde ene myt syner tangen aff theyn. Do de smet in dat huß quam, do
Line: 23
sach de worm vmme vnde sach ene so grymmeliken an, dat he van angeste to
Line: 24
der erden vel, vnde sprak: ʼDat ne ys neyn worm, dat ys de leyde vient, nicht
Line: 25
en the ik ene aff.ʼ Also bleff yenne yemerliken liggen also lange bijt he starff. -Kint
Line: 26
leue, lat dij dijt eyn lere wesen. Heffstu elderen, giff ene geme er nottroft.
Line: 27
Heffstu kindere, lat en dyn gud nicht vp. Gijff dynen kinderen also, dat du
Line: 28
suluen den besten deil behaldest. Laet dij also leff wesen, dat se dyner behouen,
Line: 29
also du erer behouen scholest. Wente dat sin alle doren, de eren kinderen so
Line: 30
vele geuen, dat se suluen nicht en hebben. Dar van wil ik dij eyn bilde seggen:
Copyright TITUS Project
Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.
