TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 137
Subchapter: 15._Eine_Mutter_im_Kerker
15. Eine Mutter im Kerker
Line: 9
Dat was eyn fruwe, de was arm, vnde de nod brochte se darto, dat se nam, dat
Line: 10
ere nicht en was, vnde wart begrepen vnde wart vordelet to deme dode. Do
Line: 11
hadde se gude frunt, de beden den richter, dat he se nicht openbare dodede,
Line: 12
dat he se lete hunger smachten imme torne. Also dede he vnde slot se imme
Line: 13
torne vnde vorbot, dat men ere neyne spise bringen scholde. Do hadde de
Line: 14
fruwe eyne bederue dochter. De bat den wechter, dat se moste ghan to der
Line: 15
moder in den thorn de wile dat se leuede, dat se se trosten mochte vnde were
Line: 16
ouer ereme dode. De wechter gaff er orloff also beschedeliken, dat se er neyne
Line: 17
spise scholde bringen. Also dicke, alse se to der moder gingk, so besach men
Line: 18
se yo, offt se ere yennige spise brechte. Dijt warde lange tijd. Do wunderde
Line: 19
deme wechtere, dat se so lange mochte leuen. To eyner tijd, do de dochter
Line: 20
dar in gengk, do nam he des hemeliken ware, wat se dede. Do sach
Line: 21
he, dat de dochter der moder ere bruste in den munt stack vnde sogede se
Line: 22
vnde spisede se myt erer melk. Do genk he hen vnde segede dat deme richtere.
Line: 23
Do de richter dat wunder horde vnde de groten truwe der dochter, do irbarmede
Line: 24
he sijk ouer de moder vnde gaff er dat leuent dorch der dochter truwe
Line: 25
willen. -- Kint leue, dijt lat dij eyn lere syn vnde wes dynen elderen truwe
Line: 26
vnde hebbe se leff. Du scholdest se so leff hebben, dat du din leuent vor se
Line: 27
geuen scholdest. Dar van wil ik dij eyn bilde seggen:
Copyright TITUS Project
Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.