TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 140

Subchapter: 18._ZweiMönche_im_Teufelskloster 

18. ZweiMönche im Teufelskloster


Line: 4 
    Dussen hilgen heren Sunte Julianus plegen ichteswelke lude an to ropen vmme
Line: 5 
    gude herberge, wente he dat hemelrike vordenet heft myt syner herberge.
Line: 6 
    Dat geschach to eyner tijd, dat twe brodere wanderden vp eynem weghe vnde
Line: 7 
    beden den guden Sunte Julianus vmme gude herberge. Do quemen se in eynen
Line: 8 
    groten wolt, dar newas nergen neyn herberge. Do se lange so gengen, do
Line: 9 
    quemen se vor eyn moneke closter. Dar quam de abbet ghane vnde vntfengk
Line: 10 
    se erliken vnde gaff en genoch. Dat was in Sunte Mychaelis nacht. Do yd
Line: 11 
    quam to metten tijd, do sungen de moneke eynen wunderliken sangk. De ene
Line: 12 
    kor sangk aldus: Dens repulisti nos et destruxisti nos iratus es necmisertus es
Line: 13 
    nobis. Do sangk de ander kor den suluen sangk. Also sungen se de ene na dem
Line: 14 
    anderen yo den suluen sangk. De sangk bedudet sijk also: Here god, du heuest
Line: 15 
    vns vordreuen vnde vorsturet vnde heuest dij vp vns ghetornet vnde heuest
Line: 16 
    dijk nicht ouera vns yrbarmet. Do wunderde den broderen sere, wat de sangk
Line: 17 
    mochte beduden. Des morgens quam de abbet to den broderen vnde bat se,
Line: 18 
    dat se den moneken wat predeken wolden. Se spreken, se wolden dat gherne
Line: 19 
    don. De abbet ledde se in dat capittel huß. Dar weren negen par benke, jo
Line: 20 
    eyn par bouen dem anderen, vnde seten al vul swarter moneke. Do beghan de
Line: 21 
    broder to predekene van den negen koren der engele. Do he van deme ersten
Line: 22 
    kore predekede, do stunden al de moneke vp, de dar seten vp der nedersten
Line: 23 
    banck vnde gengen vte deme huß. Do he predekede van dem anderen kore,
Line: 24 
    do stunden de anderen vp, de dar seten vp der anderen bangk. Dar na de
Line: 25 
    dridden vnde de verden also lange, wente se alle vt gingen, behaluer de abbet
Line: 26 
    alleyne. Do vrageden de brodere, war de moneke hen komen weren. Do sprak
Line: 27 
    de abbet: ʼGij brodere, ik wil yu berichten, wo yd vmme desse moneke ys.
Line: 28 
    Dat sind altomale duuele. De dar seten vp der neddersten bank, dat weren de
Line: 29 
    jenne, de dar weren vallen vte deme nedersten kore. De gingen do vt, do
Line: 30 
    gij van deme kore predekeden, wente se en mochten nicht horen seggen van den
Line: 31 
    groten eren vnde van den groten vrauden, de se vorlorn hebben. De anderen
Line: 32 
    dat weren de jenne, de vte deme anderen kore gevallen weren. De gingen
Line: 33 
    do vt, do gij van deme anderen kore predekeden. Dar na de dridden vnde de
Line: 34 
    verden also lange, wente se alle vt gingen. Tauende, do gij god vnde Sunte
Line: 35 
    Julianus anrepen vmme gude herberge, do worde wij darto dwungen, dat wij juw

Page: 142 
Line: 1 
    hijr mosten ene herberge maken.ʼ Do gengk he myt en vnde brochte se wedder
Line: 2 
    in den wech. Do se vmme segen, do was dat closter to male vorghan. Do
Line: 3 
    dankeden se gode vnde deme guden heren Sunte Julianus.
Line: 4 
    Kynt leue, wultu dijt verde bod wol holden, so ne schaltu dynes vader vnde
Line: 5 
    dyner moder nicht vorgeten na ereme dode. Heuestu se leff gehat in deme
Line: 6 
    leuende, du schalt se ock leff hebben na ereme dode. Wan se dar komen, dar
Line: 7 
    se sijk suluen nicht helpen mogen, so schaltu en to hulpe komen. Wente dat
Line: 8 
    ys truwe aller meist, de men na deme dode leist.




Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.