TITUS
Homer, Odyssee
Part No. 9
Previous part

Chapter: 9    
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Ι


Verse: 1       Τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 2       "᾽Αλκίνοε κρεῖον, πάντων ἀριδείκετε λαῶν,
Verse: 3    ἦ τοι μὲν τόδε καλὸν ἀκουέμεν ἐστὶν ἀοιδοῦ
Verse: 4    τοιοῦδ' οἷος ὅδ' ἐστί, θεοῖς ἐναλίγκιος αὐδήν.
Verse: 5    οὐ γὰρ ἔγωγέ τί ϕημι τέλος χαριέστερον εἶναι
Verse: 6    ἢ ὅτ' εὐϕροσύνη μὲν ἔχῃ κάτα δῆμον ἅπαντα,
Verse: 7    δαιτυμόνες δ' ἀνὰ δώματ' ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ
Verse: 8    ἥμενοι ἑξείης, παρὰ δὲ πλήθωσι τράπεζαι
Verse: 9    σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δ' ἐκ κρητῆρος ἀϕύσσων
Verse: 10    οἰνοχόος ϕορέῃσι καὶ ἐγχείῃ δεπάεσσι·
Verse: 11    τοῦτό τί μοι κάλλιστον ἐνὶ ϕρεσὶν εἴδεται εἶναι.
Verse: 12    σοὶ δ' ἐμὰ κήδεα θυμὸς ἐπετράπετο στονόεντα
Verse: 13    εἴρεσθ', ὄϕρ' ἔτι μᾶλλον ὀδυρόμενος στεναχίζω.
Verse: 14    τί πρῶτόν τοι ἔπειτα, τί δ' ὑστάτιον καταλέξω,
Verse: 15    κήδε' ἐπεί μοι πολλὰ δόσαν θεοὶ Οὐρανίωνες.
Verse: 16    νῦν δ' ὄνομα πρῶτον μυθήσομαι, ὄϕρα καὶ ὑμεῖς
Verse: 17    εἴδετ', ἐγὼ δ' ἂν ἔπειτα, ϕυγὼν ὕπο νηλεὲς ἦμαρ,
Verse: 18    ὑμῖν ξεῖνος ἔω καὶ ἀπόπροθι δώματα ναίων.
Verse: 19    εἴμ' ᾽Οδυσεὺς Λαερτιάδης, ὃς πᾶσι δόλοισιν
Verse: 20    ἀνθρώποισι μέλω, καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει.
Verse: 21    ναιετάω δ' ᾽Ιθάκην εὐδείελον· ἐν δ' ὄρος αὐτῇ,
Verse: 22    Νήριτον εἰνοσίϕυλλον, ἀριπρεπές: ἀμϕὶ δὲ νῆσοι
Verse: 23    πολλαὶ ναιετάουσι μάλα σχεδὸν ἀλλήλῃσι,
Verse: 24    Δουλίχιόν τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος.
Verse: 25    αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ πανυπερτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται
Verse: 26    πρὸς ζόϕον ή αἱ δέ τ' ἄνευθε πρὸς ἠῶ τ' ἠέλιόν τε ή,
Verse: 27    τρηχεῖ', ἀλλ' ἀγαθὴ κουροτρόϕος: οὔ τι ἔγωγε
Verse: 28    ἧς γαίης δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι.
Verse: 29    ἦ μέν μ' αὐτόθ' ἔρυκε Καλυψώ, δῖα θεάων·
Verse: 31    ὣς δ' αὔτως Κίρκη κατερήτυεν ἐν μεγάροισιν
Verse: 32    Αἰαίη δολόεσσα, λιλαιομένη πόσιν εἶναι·
Verse: 33    ἀλλ' ἐμὸν οὔ ποτε θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθεν.
Verse: 34    ὡς οὐδὲν γλύκιον ἧς πατρίδος οὐδὲ τοκήων
Verse: 35    γίνεται, εἴ περ καί τις ἀπόπροθι πίονα οἶκον
Verse: 36    γαίῃ ἐν ἀλλοδαπῇ ναίει ἀπάνευθε τοκήων.
Verse: 37    εἰ δ' ἄγε τοι καὶ νόστον ἐμὸν πολυκηδέ' ἐνίσπω,
Verse: 38    ὅν μοι Ζεὺς ἐϕέηκεν ἀπὸ Τροίηθεν ἰόντι.

Verse: 39       ᾽Ιλιόθεν με ϕέρων ἄνεμος Κικόνεσσι πέλασσεν,
Verse: 40    ᾽Ισμάρῳ. ἔνθα δ' ἐγὼ πόλιν ἔπραθον, ὤλεσα δ' αὐτούς:
Verse: 41    ἐκ πόλιος δ' ἀλόχους καὶ κτήματα πολλὰ λαβόντες
Verse: 42    δασσάμεθ', ὡς μή τίς μοι ἀτεμβόμενος κίοι ἴσης.
Verse: 43    ἔνθ' ἤτοι μὲν ἐγὼ διερῷ ποδὶ ϕευγέμεν ἡμέας
Verse: 44    ἠνώγεα, τοὶ δὲ μέγα νήπιοι οὐκ ἐπίθοντο.
Verse: 45    ἔνθα δὲ πολλὸν μὲν μέθυ πίνετο, πολλὰ δὲ μῆλα
Verse: 46    ἔσϕαζον παρὰ θῖνα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς.
Verse: 47    τόϕρα δ' ἄρ' οἰχόμενοι Κίκονες Κικόνεσσι γεγώνευν,
Verse: 48    οἵ σϕιν γείτονες ἦσαν ἅμα πλέονες καὶ ἀρείους
Verse: 49    ἤπειρον ναίοντες, ἐπιστάμενοι μὲν ἀϕ' ἵππων
Verse: 50    ἀνδράσι μάρνασθαι καὶ ὅθι χρὴ πεζὸν ἐόντα.
Verse: 51    ἦλθον ἔπειθ' ὅσα ϕύλλα καὶ ἄνθεα γίνεται ὥρῃ,
Verse: 52    ἠέριοι· τότε δή ῥα κακὴ Διὸς αἶσα παρέστη
Verse: 53    ἡμῖν αἰνομόροισιν, ἵν' ἄλγεα πολλὰ πάθοιμεν.
Verse: 54    στησάμενοι δ' ἐμάχοντο μάχην παρὰ νηυσὶ θοῇσι,
Verse: 55    βάλλον δ' ἀλλήλους χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν.
Verse: 56    ὄϕρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ,
Verse: 57    τόϕρα δ' ἀλεξόμενοι μένομεν πλέονάς περ ἐόντας:
Verse: 58    ἦμος δ' ᾽Ηέλιος μετενίσσετο βουλυτὸν δέ,
Verse: 59    καὶ τότε δὴ Κίκονες κλῖναν δαμάσαντες ᾽Αχαιούς.
Verse: 60    ἓξ δ' ἀϕ' ἑκάστης νηὸς ἐυκνήμιδες ἑταῖροι
Verse: 61    ὤλονθ'· οἱ δ' ἄλλοι ϕύγομεν θάνατόν τε μόρον τε.

Verse: 62       ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,
Verse: 63    ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, ϕίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.
Verse: 64    οὐδ' ἄρα μοι προτέρω νῆες κίον ἀμϕιέλισσαι,
Verse: 65    πρίν τινα τῶν δειλῶν ἑτάρων τρὶς ἕκαστον ἀῦσαι,
Verse: 66    οἳ θάνον ἐν πεδίῳ Κικόνων ὕπο δῃωθέντες.
Verse: 67    νηυσὶ δ' ἐπῶρσ' ἄνεμον βορέην νεϕεληγερέτα Ζεὺς
Verse: 68    λαίλαπι θεσπεσίῃ, σὺν δὲ νεϕέεσσι κάλυψε
Verse: 69    γαῖαν ὁμοῦ καὶ πόντον· ὀρώρει δ' οὐρανόθεν νύξ.
Verse: 70    αἱ μὲν ἔπειτ' ἐϕέροντ' ἐπικάρσιαι, ἱστία δέ σϕι
Verse: 71    τριχθά τε καὶ τετραχθὰ διέσχισεν ἲς ἀνέμοιο.
Verse: 72    καὶ τὰ μὲν ἐς νῆας κάθεμεν, δείσαντες ὄλεθρον,
Verse: 73    αὐτὰς δ' ἐσσυμένως προερέσσαμεν ἤπειρὸν δέ.
Verse: 74    ἔνθα δύω νύκτας δύο τ' ἤματα συννεχὲς αἰεὶ
Verse: 75    κείμεθ', ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἔδοντες.
Verse: 76    ἀλλ' ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ ἐυπλόκαμος τέλεσ' ᾽Ηώς,
Verse: 77    ἱστοὺς στησάμενοι ἀνά θ' ἱστία λεύκ' ἐρύσαντες
Verse: 78    ἥμεθα· τὰς δ' ἄνεμός τε κυβερνῆταί τ' ἴθυνον.
Verse: 79    καί νύ κεν ἀσκηθὴς ἱκόμην ἐς πατρίδα γαῖαν,
Verse: 80    ἀλλά με κῦμα ῥόος τε περιγνάμπτοντα Μάλειαν
Verse: 81    καὶ βορέης ἀπέωσε, παρέπλαγξεν δὲ Κυθήρων.

Verse: 82       ἔνθεν δ' ἐννῆμαρ ϕερόμην ὀλοοῖσ' ἀνέμοισι
Verse: 83    πόντον ἐπ' ἰχθυόεντα· ἀτὰρ δεκάτῃ ἐπέβημεν
Verse: 84    γαίης Λωτοϕάγων, οἵ τ' ἄνθινον εἶδαρ ἔδουσιν.
Verse: 85    ἔνθα δ' ἐπ' ἠπείρου βῆμεν καὶ ἀϕυσσάμεθ' ὕδωρ,
Verse: 86    αἶψα δὲ δεῖπνον ἕλοντο θοῇς παρὰ νηυσὶν ἑταῖροι.
Verse: 87    αὐτὰρ ἐπεὶ σίτοιό τ' ἐπασσάμεθ' ἠδὲ ποτῆτος,
Verse: 88    δὴ τότ' ἐγὼν ἑτάρους προιὴvειν πεύθεσθαι ἰόντας
Verse: 89    οἵ τινες ἀνέρες εἶεν ἐπὶ χθονὶ σῖτον ἔδοντες,
Verse: 90    ἄνδρε δύω κρίνας, τρίτατον κήρυχ' ἅμ' ὀπάσσας.
Verse: 91    οἱ δ' αἶψ' οἰχόμενοι μίγεν ἀνδράσι Λωτοϕάγοισιν·
Verse: 92    οὐδ' ἄρα Λωτοϕάγοι μήδονθ' ἑτάροισιν ὄλεθρον
Verse: 93    ἡμετέροις, ἀλλά σϕι δόσαν λωτοῖο πάσασθαι.
Verse: 94    τῶν δ' ὅς τις λωτοῖο ϕάγοι μελιηδέα καρπόν,
Verse: 95    οὐκέτ' ἀπαγγεῖλαι πάλιν ἤθελεν οὐδὲ νέεσθαι,
Verse: 96    ἀλλ' αὐτοῦ βούλοντο μετ' ἀνδράσι Λωτοϕάγοισι
Verse: 97    λωτὸν ἐρεπτόμενοι μενέμεν νόστου τε λαθέσθαι.
Verse: 98    τοὺς μὲν ἐγὼν ἐπὶ νῆας ἄγον κλαίοντας ἀνάγκῃ,
Verse: 99    νηυσὶ δ' ἐνὶ γλαϕυρῇσιν ὑπὸ ζυγὰ δῆσα ἐρύσσας:
Verse: 100    αὐτὰρ τοὺς ἄλλους κελόμην ἐρίηρας ἑταίρους
Verse: 101    σπερχομένους νηῶν ἐπιβαινέμεν ὠκειάων,
Verse: 102    μή πώς τις λωτοῖο ϕαγὼν νόστοιο λάθηται.
Verse: 103    οἱ δ' αἶψ' εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον,
Verse: 104    ἑξῆς δ' ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς.

Verse: 105       ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ.
Verse: 106    Κυκλώπων δ' ἐς γαῖαν ὑπερϕιάλων ἀθεμίστων
Verse: 107    ἱκόμεθ', οἵ ῥα θεοῖσι πεποιθότες ἀθανάτοισιν
Verse: 108    οὔτε ϕυτεύουσιν χερσὶν ϕυτὸν οὔτ' ἀρόωσιν,
Verse: 109    ἀλλὰ τά γ' ἄσπαρτα καὶ ἀνήροτα πάντα ϕύονται,
Verse: 110    πυροὶ καὶ κριθαὶ ἠδ' ἄμπελοι, αἵ τε ϕέρουσιν
Verse: 111    οἶνον ἐριστάϕυλον, καί σϕιν Διὸς ὄμβρος ἀέξει.
Verse: 112    τοῖσιν δ' οὔτ' ἀγοραὶ βουληϕόροι οὔτε θέμιστες,
Verse: 113    ἀλλ' οἵ γ' ὑψηλῶν ὀρέων ναίουσι κάρηνα
Verse: 114    ἐν σπέεσι γλαϕυροῖσι, θεμιστεύει δὲ ἕκαστος
Verse: 115    παίδων ἠδ' ἀλόχων, οὐδ' ἀλλήλων ἀλέγουσι.

Verse: 116       νῆσος ἔπειτα λάχεια παρ' ἐκ λιμένος τετάνυσται,
Verse: 117    γαίης Κυκλώπων οὔτε σχεδὸν οὔτ' ἀπὸ τηλοῦ,
Verse: 118    ὑλήεσσ'· ἐν δ' αἶγες ἀπειρέσιαι γεγάασιν
Verse: 119    ἄγριαι· οὐ μὲν γὰρ πάτος ἀνθρώπων ἀπερύκει,
Verse: 120    οὐδέ μιν εἰσοιχνεῦσι κυνηγέται, οἵ τε καθ' ὕλην
Verse: 121    ἄλγεα πάσχουσιν κορυϕὰς ὀρέων ἐϕέποντες.
Verse: 122    οὔτ' ἄρα ποίμνῃσιν καταί:σχεται οὔτ' ἀρότοισιν,
Verse: 123    ἀλλ' ἥ γ' ἄσπαρτος καὶ ἀνήροτος ἤματα πάντα
Verse: 124    ἀνδρῶν χηρεύει, βόσκει δέ τε μηκάδας αἶγας.
Verse: 125    οὐ γὰρ Κυκλώπεσσι νέες πάρα μιλτοπάρῃοι,
Verse: 126    οὐδ' ἄνδρες νηῶν ἔνι τέκτονες, οἵ κε κάμοιεν
Verse: 127    νῆας ἐυὴσσέλμους, αἵ κεν τελέοιεν ἕκαστα
Verse: 128    ἄστε' ἐπ' ἀνθρώπων ἱκνεύμεναι, οἷά τε πολλὰ
Verse: 129    ἄνδρες ἐπ' ἀλλήλους νηυσὶν περόωσι θάλασσαν·
Verse: 130    οἵ κέ σϕιν καὶ νῆσον ἐυκτιμένην ἐκάμοντο.
Verse: 131    οὐ μὲν γάρ τι κακή γε, ϕέροι δέ κεν ὥρια πάντα·
Verse: 132    ἐν μὲν γὰρ λειμῶνες ἁλὸς πολιοῖο παρ' ὄχθας
Verse: 133    ὑδρηλοὶ μαλακοί· μάλα κ' ἄϕθιτοι ἄμπελοι εἶεν.
Verse: 134    ἐν δ' ἄροσις λείη· μάλα κεν βαθὺ λήιον αἰει
Verse: 135    εἰς ὥρας ἀμόῳεν, ἐπεὶ μάλα πῖαρ ὑπ' οὖδας.
Verse: 136    ἐν δὲ λιμὴν εὔορμος, ἵν' οὐ χρεὼ πείσματός ἐστιν,
Verse: 137    οὔτ' εὐνὰς βαλέειν οὔτε πρυμνήσι' ἀνάψαι,
Verse: 138    ἀλλ' ἐπικέλσαντας μεῖναι χρόνον, εἰς ὅ κε ναυτέων
Verse: 139    θυμὸς ἐποτρύνῃ καὶ ἐπιπνεύσωσιν ἀῆται.
Verse: 140    αὐτὰρ ἐπὶ κρατὸς λιμένος ῥέει ἀγλαὸν ὕδωρ,
Verse: 141    κρήνη ὑπὸ σπείους: περὶ δ' αἴγειροι πεϕύασιν.
Verse: 142    ἔνθα κατεπλέομεν, καί τις θεὸς ἡγεμόνευε
Verse: 143    νύκτα δι' ὀρϕναίην, οὐδὲ προυϕαίνετ' ἰδέσθαι·
Verse: 144    ἀὴρ γὰρ περὶ νηυσὶ βαθεῖ' ἦν, οὐδὲ σελήνη
Verse: 145    οὐρανόθεν προύϕαινε, κατείχετο δὲ νεϕέεσσιν.
Verse: 146    ἔνθ' οὔ τις τὴν νῆσον ἐσέδρακεν ὀϕθαλμοῖσιν,
Verse: 147    οὔτ' οὖν κύματα μακρὰ κυλινδόμενα προτὶ χέρσον
Verse: 148    εἰσίδομεν, πρὶν νῆας ἐυσσέλμους ἐπικέλσαι.
Verse: 149    κελσάσῃσι δὲ νηυσὶ καθείλομεν ἱστία πάντα,
Verse: 150    ἐκ δὲ καὶ αὐτοὶ βῆμεν ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης:
Verse: 151    ἔνθα δ' ἀποβρίξαντες ἐμείναμεν ᾽Ηῶ δῖαν.

Verse: 152       ἦμος δ' ἠριγένεια ϕάνη ῥοδοδάκτυλος ᾽Ηώς,
Verse: 153    νῆσον θαυμάζοντες ἐδινεόμεσθα κατ' αὐτήν.
Verse: 154    ὦρσαν δὲ Νύμϕαι, κοῦραι Διὸς αἰγιόχοιο,
Verse: 155    αἶγας ὀρεσκῴους, ἵνα δειπνήσειαν ἑταῖροι.
Verse: 156    αὐτίκα καμπύλα τόξα καὶ αἰγανέας δολιχαύλους
Verse: 157    εἱλόμεθ' ἐκ νηῶν, διὰ δὲ τρίχα κοσμηθέντες
Verse: 158    βάλλομεν· αἶψα δ' ἔδωκε θεὸς μενοεικέα θήρην.
Verse: 159    νῆες μέν μοι ἕποντο δυώδεκα, ἐς δὲ ἑκάστην
Verse: 160    ἐννέα λάγχανον αἶγες: ἐμοὶ δὲ δέκ' ἔξελον οἴῳ.
Verse: 161    ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα
Verse: 162    ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τ' ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ.
Verse: 163    οὐ γάρ πω νηῶν ἐξέϕθιτο οἶνος ἐρυθρός,
Verse: 164    ἀλλ' ἐνέην· πολλὸν γὰρ ἐν ἀμϕιϕορεῦσιν ἕκαστοι
Verse: 165    ἠϕύσαμεν Κικόνων ἱερὸν πτολίεθρον ἑλόντες.
Verse: 166    Κυκλώπων δ' ἐς γαῖαν ἐλεύσσομεν ἐγγὺς ἐόντων,
Verse: 167    καπνόν τ' αὐτῶν τε ϕθογγὴν ὀίων τε καὶ αἰγῶν.
Verse: 168    ἦμος δ' ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέϕας ἦλθε,
Verse: 169    δὴ τότε κοιμήθημεν ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης.
Verse: 170    ἦμος δ' ἠριγένεια ϕάνη ῥοδοδάκτυλος ᾽Ηώς,
Verse: 171    καὶ τότ' ἐγὼν ἀγορὴν θέμενος μετὰ πᾶσιν ἔειπον·

Verse: 172       'ἄλλοι μὲν νῦν μίμνετ', ἐμοὶ ἐρίηρες ἑταῖροι·
Verse: 173    αὐτὰρ ἐγὼ σὺν νηί τ' ἐμῇ καὶ ἐμοῖσ' ἑτάροισιν
Verse: 174    ἐλθὼν τῶνδ' ἀνδρῶν πειρήσομαι, οἵ τινές εἰσιν,
Verse: 175    ἤ ῥ' οἵ γ' ὑβρισταί τε καὶ ἄγριοι οὐδὲ δίκαιοι,
Verse: 176    ἦε ϕιλόξεινοι, καί σϕιν νόος ἐστὶ θεουδής.'

Verse: 177       ὣς εἰπὼν ἀνὰ νηὸς ἔβην, ἐκέλευσα δ' ἑταίρους
Verse: 178    αὐτούς τ' ἀμβαίνειν ἀνά τε πρυμνήσια λῦσαι.
Verse: 179    οἱ δ' αἶψ' εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον,
Verse: 180    ἑξῆς δ' ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς.
Verse: 181    ἀλλ' ὅτε δὴ τὸν χῶρον ἀϕικόμεθ' ἐγγὺς ἐόντα,
Verse: 182    ἔνθα δ' ἐπ' ἐσχατιῇ σπέος εἴδομεν, ἄγχι θαλάσσης,
Verse: 183    ὑψηλόν, δάϕνῃσι κατηρεϕές. ἔνθα δὲ πολλὰ
Verse: 184    μῆλ', ὄιὴές τε καὶ αἶγες, ἰαύεσκον· περὶ δ' αὐλὴ
Verse: 185    ὑψηλὴ δέδμητο κατωρυχέεσσι λίθοισι
Verse: 186    μακρῇσίν τε πίτυσσιν ἰδὲ δρυσὶν ὑψικόμοισιν.
Verse: 187    ἔνθα δ' ἀνὴρ ἐνίαυε πελώριος, ὅς ῥα τὰ μῆλα
Verse: 188    οἶος ποιμαίνεσκεν ἀπόπροθεν· οὐδὲ μετ' ἄλλους
Verse: 189    πωλεῖτ', ἀλλ' ἀπάνευθεν ἐὼν ἀθεμίστια ᾔδη.
Verse: 190    καὶ γὰρ θαῦμ' ἐτέτυκτο πελώριον, οὐδὲ ἐῴκει
Verse: 191    ἀνδρί γε σιτοϕάγῳ, ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι
Verse: 192    ὑψηλῶν ὀρέων, ὅ τε ϕαίνεται οἶον ἀπ' ἄλλων.

Verse: 193       δὴ τότε τοὺς ἄλλους κελόμην ἐρίηρας ἑταίρους
Verse: 194    αὐτοῦ πὰρ νηί τε μένειν καὶ νῆα ἔρυσθαι·
Verse: 195    αὐτὰρ ἐγὼ κρίνας ἑτάρων δυοκαίδεκ' ἀρίστους
Verse: 196    βῆν· ἀτὰρ αἴγεον ἀσκὸν ἔχον μέλανος οἴνοιο,
Verse: 197    ἡδέος, ὅν μοι ἔδωκε Μάρων, Εὐάνθεος υἱός,
Verse: 198    ἱρεὺς ᾽Απόλλωνος, ὃς ῎Ισμαρον ἀμϕιβεβήκει,
Verse: 199    οὕνεκά μιν σὺν παιδὶ περισχόμεθ' ἠδὲ γυναικὶ
Verse: 200    ἁζόμενοι· ᾤκει γὰρ ἐν ἄλσειὴ δενδρήεντι
Verse: 201    Φοίβου ᾽Απόλλωνος. ὁ δέ μοι πόρεν ἀγλαὰ δῶρα
Verse: 202    χρυσοῦ μέν μοι δῶκ' εὐεργέος ἑπτὰ τάλαντα,
Verse: 203    δῶκε δέ μοι κρητῆρα πανάργυρον, αὐτὰρ ἔπειτα
Verse: 204    οἶνον ἐν ἀμϕιϕορεῦσι δυώδεκα πᾶσιν ἀϕύσσας,
Verse: 205    ἡδὺν ἀκηράσιον, θεῖον ποτόν· οὐδέ τις αὐτὸν
Verse: 206    ἠείδη δμώων οὐδ' ἀμϕιπόλων ἐνὶ οἴκῳ,
Verse: 207    ἀλλ' αὐτὸς ἄλοχός τε ϕίλη ταμίη τε μί' οἴη.
Verse: 208    τὸν δ' ὅτε πίνοιεν μελιηδέα οἶνον ἐρυθρόν,
Verse: 209    ἓν δέπας ἐμπλήσας ὕδατος ἀνὰ εἴκοσι μέτρα
Verse: 210    χεῦ', ὀδμὴ δ' ἡδεῖα ἀπὸ κρητῆρος ὀδώδει,
Verse: 211    θεσπεσίη· τότ' ἂν οὔ τοι ἀποσχέσθαι ϕίλον ἦεν.
Verse: 212    τοῦ ϕέρον ἐμπλήσας ἀσκὸν μέγαν, ἐν δὲ καὶ ᾖα
Verse: 213    κωρύκῳ· αὐτίκα γάρ μοι ὀίσατο θυμὸς ἀγήνωρ
Verse: 214    ἄνδρ' ἐπελεύσεσθαι μεγάλην ἐπιειμένον ἀλκήν,
Verse: 215    ἄγριον, οὔτε δίκας εὖ εἰδότα οὔτε θέμιστας.

Verse: 216       καρπαλίμως δ' εἰς ἄντρον ἀϕικόμεθ', οὐδέ μιν ἔνδον
Verse: 217    εὕρομεν, ἀλλ' ἐνόμευε νομὸν κάτα πίονα μῆλα.
Verse: 218    ἐλθόντες δ' εἰς ἄντρον ἐθηεύμεσθα ἕκαστα·
Verse: 219    ταρσοὶ μὲν τυρῶν βρῖθον στείνοντο δὲ σηκοὶ
Verse: 220    ἀρνῶν ἠδ' ἐρίϕων· διακεκριμέναι δὲ ἕκασται
Verse: 221    ἔρχατο, χωρὶς μὲν πρόγονοι, χωρὶς δὲ μέτασσαι,
Verse: 222    χωρὶς δ' αὖθ' ἕρσαι· ναῖον δ' ὀρῷ ἄγγεα πάντα,
Verse: 223    γαυλοί τε σκαϕίδες τε, τετυγμένα, τοῖσ' ἐνάμελγεν.
Verse: 224    ἔνθ' ἐμὲ μὲν πρώτισθ' ἕταροι λίσσοντ' ἐπέεσσι
Verse: 225    τυρῶν αἰνυμένους ἰέναι πάλιν, αὐτὰρ ἔπειτα
Verse: 226    καρπαλίμως ἐπὶ νῆα θοὴν ἐρίϕους τε καὶ ἄρνας
Verse: 227    σηκῶν ἐξελάσαντας ἐπιπλεῖν ἁλμυρὸν ὕδωρ·
Verse: 228    ἀλλ' ἐγὼ οὐ πιθόμην ή ἦ τ' ἂν πολὺ κέρδιον ἦεν ή,
Verse: 229    ὄϕρ' αὐτόν τε ἴδοιμι, καὶ εἴ μοι ξείνια δοίη.
Verse: 230    οὐδ' ἄρ' ἔμελλ' ἑτάροισι ϕανεὶς ἐρατεινὸς ἔσεσθαι.

Verse: 231       ἔνθα δὲ πῦρ κήαντες ἐθύσαμεν ἠδὲ καὶ αὐτοὶ
Verse: 232    τυρῶν αἰνύμενοι ϕάγομεν, μένομέν τέ μιν ἔνδον
Verse: 233    ἥμενοι, εἷος ἐπῆλθε νέμων· ϕέρε δ' ὄβριμον ἄχθος
Verse: 234    ὕλης ἀζαλέης, ἵνα οἱ ποτιδόρπιον εἴη.
Verse: 235    ἔντοσθεν δ' ἄντροιο βαλὼν ὀρυμαγδὸν ἔθηκεν·
Verse: 236    ἡμεῖς δὲ δείσαντες ἀπεσσύμεθ' ἐς μυχὸν ἄντρου.
Verse: 237    αὐτὰρ ὅ γ' εἰς εὐρὺ σπέος ἤλασε πίονα μῆλα,
Verse: 238    πάντα μάλ' ὅσσ' ἤμελγε, τὰ δ' ἄρσενα λεῖπε θύρηϕιν,
Verse: 239    ἀρνειούς τε τράγους τε, βαθείης ἔντοθεν αὐλῆς.
Verse: 240    αὐτὰρ ἔπειτ' ἐπέθηκε θυρεὸν μέγαν ὑψόσ' ἀείρας,
Verse: 241    ὄβριμον· οὐκ ἂν τόν γε δύω καὶ εἴκοσ' ἄμαξαι
Verse: 242    ἐσθλαὶ τετράκυκλοι ἀπ' οὔδεος ὀχλίσσειαν·
Verse: 243    τόσσην ἠλίβατον πέτρην ἐπέθηκε θύρῃσιν.
Verse: 244    ἑζόμενος δ' ἤμελγεν ὄις καὶ μηκάδας αἶγας,
Verse: 245    πάντα κατὰ μοῖραν, καὶ ὑπ' ἔμβρυον ἧκεν ἑκάστῃ.
Verse: 246    αὐτίκα δ' ἥμισυ μὲν θρέψας λευκοῖο γάλακτος
Verse: 247    πλεκτοῖσ' ἐν ταλάροισιν ἀμησάμενος κατέθηκεν,
Verse: 248    ἥμισυ δ' αὖτ' ἔστησεν ἐν ἄγγεσιν, ὄϕρα οἱ εἴη
Verse: 249    πίνειν αἰνυμένῳ καί οἱ ποτιδόρπιον εἴη.
Verse: 250    ονησάμενος τὰ ἃ ἔργα,
Verse: 251    καὶ τότε πῦρ ἀνέκαιε καὶ εἴσιδεν, εἴρετο δ' ἥμεας:

Verse: 252       'ὦ ξεῖνοι, τίνες ἐστέ; πόθεν πλεῖθ' ὑγρὰ κέλευθα;
Verse: 253    ἤ τι κατὰ πρῆξιν ἦ μαψιδίως ἀλάλησθε
Verse: 254    οἷά τε ληιστῆρες ὑπεὶρ ἅλα; τοί τ' ἀλόωνται
Verse: 255    ψυχὰς παρθέμενοι, κακὸν ἀλλοδαποῖσι ϕέροντες...'

Verse: 256       ὣς ἔϕαθ', ἡμῖν δ' αὖτε κατεκλάσθη ϕίλον ἦτορ
Verse: 257    δεισάντων ϕθόγγον τε βαρὺν αὐτόν τε πέλωρον.
Verse: 258    ἀλλὰ καὶ ὧς μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπον·

Verse: 259       'ἡμεῖς τοι Τροίηθεν ἀποπλαγχθέντες ᾽Αχαιοι
Verse: 260    παντοίοισ' ἀνέμοισιν ὑπὲρ μέγα λαῖτμα θαλάσσης,
Verse: 261    οἴκαδε ἱέμενοι, ἄλλην ὁδὸν, ἄλλα κέλευθα
Verse: 262    ἤλθομεν· οὕτω που Ζεὺς ἤθελε μητίσασθαι.
Verse: 263    λαοὶ δ' ᾽Ατρείδεω ᾽Αγαμέμνονος εὐχόμεθ' εἶναι,
Verse: 264    τοῦ δὴ νῦν γε μέγιστον ὑπουράνιον κλέος ἐστί·
Verse: 265    τόσσην γὰρ διέπερσε πόλιν καὶ ἀπώλεσε λαοὺς
Verse: 266    πολλούς. ἡμεῖς δ' αὖτε κιχανόμενοι τὰ σὰ γοῦνα
Verse: 267    ἱκόμεθ', εἴ τι πόροις ξεινήιον ἠὲ καὶ ἄλλως
Verse: 268    δοίης δωτίνην, ἥ τε ξείνων θέμις ἐστίν.
Verse: 269    ἀλλ' αἰδεῖο, ϕέριστε, θεούς: ἱκέται δέ τοί εἰμεν.
Verse: 270    Ζεὺς δ' ἐπιτιμήτωρ ἱκετάων τε ξείνων τε,
Verse: 271    ξείνιος, ὃς ξείνοισιν ἅμ' αἰδοίοισιν ὀπηδεῖ.'

Verse: 272       ὣς ἐϕάμην, ὁ δέ μ' αὐτίκ' ἀμείβετο νηλέι θυμῷ·

Verse: 273       'νήπιός εἰς, ὦ ξεῖν', ἢ τηλόθεν εἰλήλουθας,
Verse: 274    ὅς με θεοὺς κέλεαι ἢ δειδίμεν ἢ ἀλέασθαι.
Verse: 275    οὐ γὰρ Κύκλωπες Διὸς αἰγιόχου ἀλέγουσιν
Verse: 276    οὐδὲ θεῶν μακάρων, ἐπεὶ ἦ πολὺ ϕέρτεροί εἰμεν.
Verse: 277    οὐδ' ἂν ἐγὼ Διὸς ἔχθος ἀλευάμενος πεϕιδοίμην
Verse: 278    οὔτε σεῦ οὔθ' ἑτάρων, εἰ μὴ θυμός με κελεύοι.
Verse: 279    ἀλλά μοι εἴϕ' ὅπῃ ἔσχες ἰὼν εὐεργέα νῆα,
Verse: 280    ἤ που ἐπ' ἐσχατιῆς ἦ καὶ σχεδόν, ὄϕρα δαείω.'

Verse: 281       ὣς ϕάτο πειράζων, ἐμὲ δ' οὐ λάθεν εἰδότα πολλά,
Verse: 282    ἀλλά μιν ἄψορρον προσέϕην δολίοισ' ἐπέεσσι·

Verse: 283       'νέα μέν μοι κατέαξε Ποσειδάων ἐνοσίχθων,
Verse: 284    πρὸς πέτρῃσι βαλὼν ὑμῆς ἑπὶ πείρασι γαίης,
Verse: 285    ἄκρῃ προσπελάσας: ἄνεμος δ' ἐκ πόντου ἔνεικεν·
Verse: 286    αὐτὰρ ἐγὼ σὺν τοῖσδε ὑπέκϕυγον αἰπὺν ὄλεθρον.'

Verse: 287       ὣς ἐϕάμην, ὁ δέ μ' οὐδὲν ἀμείβετο νηλέι θυμῷ,
Verse: 288    ἀλλ' ὅ γ' ἀναί:ξας ἑτάροις ἐπὶ χεῖρας ἴαλλε,
Verse: 289    σὺν δὲ δύω μάρψας ὥς τε σκύλακας ποτὶ γαίη
Verse: 290    κόπτ'· ἐκ δ' ἐγκέϕαλος χαμάδις ῥέε, δεῦε δὲ γαῖαν.
Verse: 291    τοὺς δὲ διὰ μελειὴστὶ ταμὼν ὁπλίσσατο δόρπον·
Verse: 292    ἤσθιε δ' ὥς τε λέων ὀρεσίτροϕος, οὐδ' ἀπέλειπεν,
Verse: 293    ἔγκατά τε σάρκας τε καὶ ὀστέα μυελόεντα.
Verse: 294    ἡμεῖς δὲ κλαίοντες ἀνεσχέθομεν Διὶ χεῖρας,
Verse: 295    σχέτλια ἔργ' ὁρόωντες: ἀμηχανίη δ' ἔχε θυμόν.
Verse: 296    αὐτὰρ ἐπεὶ Κύκλωψ μεγάλην ἐμπλήσατο νηδὺν
Verse: 297    ἀνδρόμεα κρέ' ἔδων καὶ ἐπ' ἄκρητον γάλα πίνων,
Verse: 298    κεῖτ' ἔντοσθ' ἄντροιο τανυσσάμενος διὰ μήλων.
Verse: 299    τὸν μὲν ἐγὼ βούλευσα κατὰ μεγαλήτορα θυμὸν
Verse: 300    ἄσσον ἰών, ξίϕος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ,
Verse: 301    οὐτάμεναι πρὸς στῆθος, ὅθι ϕρένες ἧπαρ ἔχουσι,
Verse: 302    χείρ' ἐπιμασσάμενος: ἕτερος δέ με θυμὸς ἔρυκεν.
Verse: 303    αὐτοῦ γάρ κε καὶ ἄμμες ἀπωλόμεθ' αἰπὺν ὄλεθρον·
Verse: 304    οὐ γάρ κεν δυνάμεσθα θυράων ὑψηλάων
Verse: 305    χερσὶν ἀπώσασθαι λίθον ὄβριμον, ὃν προσέθηκεν.
Verse: 306    ὣς τότε μὲν στενάχοντες ἐμείναμεν ᾽Ηῶ δῖαν·
Verse: 307    ἦμος δ' ἠριγένεια ϕάνη ῥοδοδάκτυλος ᾽Ηώς,
Verse: 308    καὶ τότε πῦρ ἀνέκαιε καὶ ἤμελγε κλυτὰ μῆλα,
Verse: 309    πάντα κατὰ μοῖραν, καὶ ὑπ' ἔμβρυον ἧκεν ἑκάστῃ.
Verse: 310    αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ σπεῦσε πονησάμενος τὰ ἃ ἔργα,
Verse: 311    σὺν δ' ὅ γε δὴ αὖτε δύω μάρψας ὁπλίσσατο δεῖπνον.
Verse: 312    δειπνήσας δ' ἄντρου ἐξήλασε πίονα μῆλα,
Verse: 313    ῥηιδίως ἀϕελὼν θυρεὸν μέγαν· αὐτὰρ ἔπειτα
Verse: 314    ἂψ ἐπέθηχ', ὡς εἴ τε ϕαρέτρῃ πῶμ' ἐπιθείη.
Verse: 315    πολλῇ δὲ ῥοίζῳ πρὸς ὄρος τρέπε πίονα μῆλα
Verse: 316    Κύκλωψ· αὐτὰρ ἐγὼ λιπόμην κακὰ βυσσοδομεύων,
Verse: 317    εἴ πως τεισαίμην, δοίη δέ μοι εὖχος ᾽Αθήνη.
Verse: 318    ἥδε δέ μοι κατὰ θυμὸν ἀρίστη ϕαίνετο βουλή.
Verse: 319    Κύκλωπος γὰρ ἔκειτο μέγα ῥόπαλον παρὰ σηκῷ,
Verse: 320    χλωρὸν ἐλαί:νεον· τὸ μὲν ἔκταμεν, ὄϕρα ϕοροίη
Verse: 321    αὐανθέν. τὸ μὲν ἄμμες ἐίσκομεν εἰσορόωντες
Verse: 322    ὅσσον θ' ἱστὸν νηὸς ἐεικοσόροιο μελαίνης,
Verse: 323    ϕορτίδος εὐρείης, ἥ τ' ἐκπεράᾳ μέγα λαῖτμα·
Verse: 324    τόσσον ἔην μῆκος, τόσσον πάχος εἰσοράασθαι.
Verse: 325    τοῦ μὲν ὅσον τ' ὄργυιαν ἐγὼν ἀπέκοψα παραστὰς
Verse: 326    καὶ παρέθηχ' ἑτάροισιν, ἀποξῦναι δ' ἐκέλευσα·
Verse: 327    οἱ δ' ὁμαλὸν ποίησαν· ἐγὼ δ' ἐθόωσα παραστὰς
Verse: 328    ἄκρον, ἄϕαρ δὲ λαβὼν ἐπυράκτεον ἐν πυρὶ κηλέῳ.
Verse: 329    καὶ τὸ μὲν εὖ κατέθηκα κατακρύψας ὑπὸ κόπρῳ,
Verse: 330    ἥ ῥα κατὰ σπείους κέχυτο μεγάλ' ἤλιθα πολλή·
Verse: 331    αὐτὰρ τοὺς ἄλλους κλήρῳ πεπαλάσθαι ἄνωγον,
Verse: 332    ὅς τις τολμήσειεν ἐμοὶ σὺν μοχλὸν ἀείρας
Verse: 333    τρῖψαι ἐν ὀϕθαλμῷ, ὅτε τὸν γλυκὺς ὕπνος ἱκάνοι.
Verse: 334    οἱ δ' ἔλαχον, τοὺς ἄν κε καὶ ἤθελον αὐτὸς ἑλέσθαι,
Verse: 335    τέσσαρες, αὐτὰρ ἐγὼ πέμπτος μετὰ τοῖσιν ἐλέγμην.

Verse: 336       ἑσπέριος δ' ἦλθεν καλλίτριχα μῆλα νομεύων·
Verse: 337    αὐτίκα δ' εἰς εὐρὺ σπέος ἤλασε πίονα μῆλα,
Verse: 338    πάντα μάλ', οὐδέ τι λεῖπε βαθείης ἔντοθεν αὐλῆς,
Verse: 339    ἤ τι ὀισάμενος, ἢ καὶ θεὸς ὣς ἐκέλευσεν.
Verse: 340    αὐτὰρ ἔπειτ' ἐπέθηκε θυρεὸν μέγαν ὑψόσ' ἀείρας:
Verse: 341    ἑζόμενος δ' ἤμελγεν ὄις καὶ μηκάδας αἶγας,
Verse: 342    πάντα κατὰ μοῖραν, καὶ ὑπ' ἔμβρυον ἧκεν ἑκάστῃ.
Verse: 343    αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ σπεῦσε πονησάμενος τὰ ἃ ἔργα,
Verse: 344    σὺν δ' ὅ γε δὴ αὖτε δύω μάρψας ὁπλίσσατο δόρπον.
Verse: 345    καὶ τότ' ἐγὼ Κύκλωπα προσηύδων ἄγχι παραστάς,
Verse: 346    κισσύβιον μετὰ χερσὶν ἔχων μέλανος οἴνοιο·

Verse: 347       'Κύκλωψ, τῆ, πίε οἶνον, ἐπεὶ ϕάγες ἀνδρόμεα κρέα,
Verse: 348    ὄϕρ' εἰδῇς, οἷόν τι ποτὸν τόδε νηῦς ἐκεκεύθει
Verse: 349    ἡμετέρη· σοὶ δ' αὖ λοιβὴν ϕέρον, εἴ μ' ἐλεήσας
Verse: 350    οἴκαδε πέμψειας: σὺ δὲ μαίνεαι οὐκέτ' ἀνεκτῶς.
Verse: 351    σχέτλιε, πῶς κέν τίς σε καὶ ὕστερον ἄλλος ἵκοιτο
Verse: 352    ἀνθρώπων πολέων; ἐπεὶ οὐ κατὰ μοῖραν ἔρεξας.'

Verse: 353       ὣς ἐϕάμην, ὁ δ' ἔδεκτο καὶ ἔκπιεν· ἥσατο δ' αἰνῶς
Verse: 354    ἡδὺ ποτὸν πίνων καί μ' ᾔτεε δεύτερον αὖτις:

Verse: 355       'δός μοι ἔτι πρόϕρων, καί μοι τεὸν οὔνομα εἰπὲ
Verse: 356    αὐτίκα νῦν, ἵνα τοι δῶ ξείνιον, ᾧ κε σὺ χαίρῃς.
Verse: 357    καὶ γὰρ Κυκλώπεσσι ϕέρει ζείδωρος ἄρουρα
Verse: 358    οἶνον ἐριστάϕυλον, καί σϕιν Διὸς ὄμβρος ἀέξει·
Verse: 359    ἀλλὰ τόδ' ἀμβροσίης καὶ νέκταρός ἐστιν ἀπορρώξ.'

Verse: 360       ὣς ἔϕατ'· αὐτάρ οἱ αὖτις ἐγὼ πόρον αἴθοπα οἶνον.
Verse: 361    τρὶς μὲν ἔδωκα ϕέρων, τρὶς δ' ἔκπιεν ἀϕραδίῃσιν.
Verse: 362    αὐτὰρ ἐπεὶ Κύκλωπα περὶ ϕρένας ἤλυθεν οἶνος,
Verse: 363    καὶ τότε δή μιν ἔπεσσι προσηύδων μειλιχίοισι·

Verse: 364       'Κύκλωψ, εἰρωτᾷς μ' ὄνομα κλυτόν; αὐτὰρ ἐγώ τοι
Verse: 365    ἐξερέω· σὺ δέ μοι δὸς ξείνιον, ὥς περ ὑπέστης.
Verse: 366    Οὖτις ἔμοιγ' ὄνομα· Οὖτιν δέ με κικλήσκουσι
Verse: 367    μήτηρ ἠδὲ πατὴρ ἠδ' ἄλλοι πάντες ἑταῖροι.'

Verse: 368       ὣς ἐϕάμην, ὁ δέ μ' αὐτίκ' ἀμείβετο νηλέι θυμῷ·

Verse: 369       'Οὖτιν ἐγὼ πύματον ἔδομαι μετὰ οἷς ἑτάροισι,
Verse: 370    τοὺς δ' ἄλλους πρόσθεν· τὸ δέ τοι ξεινήιον ἔσται.'

Verse: 371       ἦ καὶ ἀνακλινθεὶς πέσεν ὕπτιος, αὐτὰρ ἔπειτα
Verse: 372    κεῖτ' ἀποδοχμώσας παχὺν αὐχένα, κὰδ δέ μιν ὕπνος
Verse: 373    ᾕρει πανδαμάτωρ· ϕάρυγος δ' ἐξέσσυτο οἶνος
Verse: 374    ψωμοί τ' ἀνδρόμεοι· ὁ δ' ἐρεύγετο οἰνοβαρείων.
Verse: 375    καὶ τότ' ἐγὼ τὸν μοχλὸν ὑπὸ σποδοῦ ἤλασα πολλῆς,
Verse: 376    εἵως θερμαίνοιτο· ἔπεσσι δὲ πάντας ἑταίρους
Verse: 377    θάρσυνον, μή τίς μοι ὑποδείσας ἀναδύη.
Verse: 378    ἀλλ' ὅτε δὴ τάχ' ὁ μοχλὸς ἐλάινος ἐν πυρὶ μέλλεν
Verse: 379    ἅψεσθαι χλωρός περ ἐών, διεϕαίνετο δ' αἰνῶς,
Verse: 380    καὶ τότ' ἐγὼν ἄσσον ϕέρον ἐκ πυρός, ἀμϕὶ δ' ἑταῖροι
Verse: 381    ἵσταντ'· αὐτὰρ θάρσος ἐνέπνευσεν μέγα δαίμων.
Verse: 382    οἱ μὲν μοχλὸν ἑλόντες ἐλάινον, ὀξὺν ἐπ' ἄκρῳ,
Verse: 383    ὀϕθαλμῷ ἐνέρεισαν· ἐγὼ δ' ἐϕύπερθεν ἐρεισθεὶς
Verse: 384    δίνεον, ὡς ὅτε τις τρυπῷ δόρυ νήιον ἀνὴρ
Verse: 385    τρυπάνῳ, οἱ δέ τ' ἔνερθεν ὑποσσείουσιν ἱμάντι
Verse: 386    ἁψάμενοι ἑκάτερθε, τὸ δὲ τρέχει ἐμμενὲς αἰεί·
Verse: 387    ὣς τοῦ ἐν ὀϕθαλμῷ πυριήκεα μοχλὸν ἑλόντες
Verse: 388    δινέομεν, τὸν δ' αἷμα περίρρεε θερμὸν ἐόντα.
Verse: 389    πάντα δέ οἱ βλέϕαρ' ἀμϕὶ καὶ ὀϕρύας εὗσεν ἀυτμὴ
Verse: 390    γλήνης καιομένης: σϕαραγεῦντο δέ οἱ πυρὶ ῥίζαι.
Verse: 391    ὡς δ' ὅτ' ἀνὴρ χαλκεὺς πέλεκυν μέγαν ἠὲ σκέπαρνον
Verse: 392    εἰν ὕδατι ψυχρῷ βάπτῃ μεγάλα ἰάχοντα
Verse: 393    ϕαρμάσσων· τὸ γὰρ αὖτε σιδήρου γε κράτος ἐστίν·
Verse: 394    ὣς τοῦ σίζ' ὀϕθαλμὸς ἐλαιὴνέῳ περὶ μοχλῷ.
Verse: 395    σμερδαλέον δὲ μέγ' ᾤμωξεν, περὶ δ' ἴαχε πέτρη,
Verse: 396    ἡμεῖς δὲ δείσαντες ἀπεσσύμεθ'. αὐτὰρ ὁ μοχλὸν
Verse: 397    ἐξέρυσ' ὀϕθαλμοῖο πεϕυρμένον αἵματι πολλῷ.
Verse: 398    τὸν μὲν ἔπειτ' ἔρριψεν ἀπὸ ἕο χερσὶν ἀλύων,
Verse: 399    αὐτὰρ ὁ Κύκλωπας μεγάλ' ἤπυεν, οἵ ῥά μιν ἀμϕὶς
Verse: 400    ᾤκεον ἐν σπήεσσι δι' ἄκριας ἠνεμοέσσας.
Verse: 401    οἱ δὲ βοῆς ἀίοντες ἐϕοίτων ἄλλοθεν ἄλλος,
Verse: 402    ἱστάμενοι δ' εἴροντο περὶ σπέος ὅττι ἑ κήδοι·

Verse: 403       'τίπτε τόσον, Πολύϕημ', ἀρημένος ὧδ' ἐβόησας
Verse: 404    νύκτα δι' ἀμβροσίην καὶ ἀύπνους ἄμμε τίθησθα;
Verse: 405    ἦ μή τίς σευ μῆλα βροτῶν ἀέκοντος ἐλαύνει;
Verse: 406    ἦ μή τίς σ' αὐτὸν κτείνει δόλῳ ἠὲ βίηϕι;'

Verse: 407       τοὺς δ' αὖτ' ἐξ ἄντρου προσέϕη κρατερὸς Πολύϕημος:

Verse: 408       'ὦ ϕίλοι, Οὖτίς με κτείνει δόλῳ οὐδὲ βίηϕιν.'

Verse: 409       οἱ δ' ἀπαμειβόμενοι ἔπεα πτερόεντ' ἀγόρευον·

Verse: 410       'εἰ μὲν δὴ μή τίς σε βιάζεται οἶον ἐόντα,
Verse: 411    νοῦσόν γ' οὔ πως ἐστι Διὸς μεγάλου ἀλέασθαι,
Verse: 412    ἀλλὰ σύ γ' εὔχεο πατρὶ Ποσειδάωνι ἄνακτι.'

Verse: 413       ὣς ἄρ' ἔϕαν ἀπιόντες: ἐμὸν δ' ἐγέλασσε ϕίλον κῆρ,
Verse: 414    ὡς ὄνομ' ἐξαπάτησεν ἐμὸν καὶ μῆτις ἀμύμων.
Verse: 415    Κύκλωψ δὲ στενάχων τε καὶ ὠδίνων ὀδύνῃσι,
Verse: 416    χερσὶ ψηλαϕόων, ἀπὸ μὲν λίθον εἷλε θυράων,
Verse: 417    αὐτὸς δ' εἰνὶ θύρῃσι καθέζετο χεῖρε πετάσσας,
Verse: 418    εἴ τινά που μετ' ὄεσσι λάβοι στείχοντα θύραζε·
Verse: 419    οὕτω γάρ πού μ' ἤλπετ' ἐνὶ ϕρεσὶ νήπιον εἶναι.
Verse: 420    αὐτὰρ ἐγὼ βούλευον, ὅπως ὄχ' ἄριστα γένοιτο,
Verse: 421    εἴ τιν' ἑταίροισιν θανάτου λύσιν ἠδ' ἐμοὶ αὐτῷ
Verse: 422    εὑροίμην· πάντας δὲ δόλους καὶ μῆτιν ὕϕαινον,
Verse: 423    ὥς τε περὶ ψυχῆς: μέγα γὰρ κακὸν ἐγγύθεν ἦεν.
Verse: 424    ἥδε δέ μοι κατὰ θυμὸν ἀρίστη ϕαίνετο βουλή.
Verse: 425    ἄρσενες οἴιες ἦσαν ἐυτρεϕέες, δασύμαλλοι,
Verse: 426    καλοί τε μεγάλοι τε, ἰοδνεϕὲς εἶρος ἔχοντες:
Verse: 427    τοὺς ἀκέων συνέεργον ἐυστρεϕέεσσι λύγοισι,
Verse: 428    τῇς ἔπι Κύκλωψ εὗδε πέλωρ, ἀθεμίστια εἰδώς,
Verse: 429    σύν τρεῖς αἰνύμενος: ὁ μὲν ἐν μέσῳ ἄνδρα ϕέρεσκε,
Verse: 430    τὼ δ' ἑτέρω ἑκάτερθεν ἴτην σώοντες ἑταίρους.
Verse: 431    τρεῖς δὲ ἕκαστον ϕῶτ' ὄιες ϕέρον· αὐτὰρ ἔγωγε ή
Verse: 432    ἀρνειὸς γὰρ ἔην μήλων ὄχ' ἄριστος ἁπάντων ή
Verse: 433    τοῦ κατὰ νῶτα λαβών, λασίην ὑπὸ γαστέρ' ἐλυσθεὶς
Verse: 434    κείμην· αὐτὰρ χερσὶν ἀώτου θεσπεσίοιο
Verse: 435    νωλεμέως στρεϕθεὶς ἐχόμην τετληότι θυμῷ.
Verse: 436    ὣς τότε μὲν στενάχοντες ἐμείναμεν ᾽Ηῶ δῖαν·
Verse: 437    ἦμος δ' ἠριγένεια ϕάνη ῥοδοδάκτυλος ᾽Ηώς,
Verse: 438    καὶ τότ' ἔπειτα νομὸν δ' ἐξέσσυτο ἄρσενα μῆλα,
Verse: 439    θήλειαι δὲ μέμηκον ἀνήμελκτοι περὶ σηκούς:
Verse: 440    οὔθατα γὰρ σϕαραγεῦντο. ἄναξ δ' ὀδύνῃσι κακῇσι
Verse: 441    τειρόμενος πάντων ὀί:ων ἐπεμαίετο νῶτα
Verse: 442    ὀρθῶν ἑσταότων· τὸ δὲ νήπιος οὐκ ἐνόησεν,
Verse: 443    ὥς οἱ ὑπ' εἰροπόκων ὀίων στέρνοισι δέδεντο.
Verse: 444    ὕστατος ἀρνειὸς μήλων ἔστειχε θύραζε,
Verse: 445    λάχνῳ στεινόμενος καὶ ἐμοὶ πυκινὰ ϕρονέοντι.
Verse: 446    τὸν δ' ἐπιμασσάμενος προσέϕη κρατερὸς Πολύϕημος:

Verse: 447       'κριὲ πέπον, τί μοι ὧδε διὰ σπέος ἔσσυο μήλων
Verse: 448    ὕστατος... οὔ τι πάρος γε λελειμμένος ἔρχεαι οἰῶν,
Verse: 449    ἀλλὰ πολὺ πρῶτος νέμεαι τέρεν' ἄνθεα ποίης
Verse: 450    μακρὰ βιβάς, πρῶτος δὲ ῥοὰς ποταμῶν ἀϕικάνεις,
Verse: 451    πρῶτος δὲ σταθμόνδε λιλαίεαι ἀπονέεσθαι
Verse: 452    ἑσπέριος, νῦν αὖτε πανύστατος. ἦ σύγ' ἄνακτος
Verse: 453    ὀϕθαλμὸν ποθέεις... τὸν ἀνὴρ κακὸς ἐξαλάωσε
Verse: 454    σὺν λυγροῖσ' ἑτάροισι, δαμασσάμενος ϕρένας οἴνῳ,
Verse: 455    Οὖτις, ὃν οὔ πώ ϕημι πεϕυγμένον ἔμμεν ὄλεθρον.
Verse: 456    εἰ δὴ ὁμοϕρονέοις ποτιϕωνήεις τε γένοιο
Verse: 457    εἰπεῖν ὅππῃ κεῖνος ἐμὸν μένος ἠλασκάζει·
Verse: 458    τῶ κέ οἱ ἐγκέϕαλός γε διὰ σπέος ἄλλυδις ἄλλῃ
Verse: 459    θεινομένου ῥαίοιτο πρὸς οὔδειὴ, κὰδ δέ τ' ἐμὸν κῆρ
Verse: 460    λωϕήσειε κακῶν, τά μοι οὐτιδανὸς πόρεν Οὖτις.'

Verse: 461       ὣς εἰπὼν τὸν κριὸν ἀπὸ ἕο πέμπε θύραζε.
Verse: 462    ἐλθόντες δ' ἠβαιὸν ἀπὸ σπείους τε καὶ αὐλῆς
Verse: 463    πρῶτος ὑπ' ἀρνειοῦ λυόμην, ὑπέλυσα δ' ἑταίρους.
Verse: 464    καρπαλίμως δὲ τὰ μῆλα ταναύποδα, πίονα δημῷ,
Verse: 465    πολλὰ περιτροπέοντες ἐλαύνομεν, ὄϕρ' ἐπὶ νῆα
Verse: 466    ἱκόμεθ'· ἀσπάσιοι δὲ ϕίλοις ἑτάροισι ϕάνημεν,
Verse: 467    οἳ ϕύγομεν θάνατον· τοὺς δὲ στενάχοντο γοῶντες.
Verse: 468    ἀλλ' ἐγὼ οὐκ εἴων ή ἀνὰ δ' ὀϕρύσι νεῦον ἑκάστῳ ή
Verse: 469    κλαίειν· ἀλλ' ἐκέλευσα θοῶς καλλίτριχα μῆλα
Verse: 470    πόλλ' ἐν νηὶ: βαλόντας ἐπιπλεῖν ἁλμυρὸν ὕδωρ.
Verse: 471    οἱ δ' αἶψ' εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον·
Verse: 472    ἑξῆς δ' ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς.
Verse: 473    ἀλλ' ὅτε τόσσον ἀπῆν, ὅσσον τε γέγωνε βοήσας,
Verse: 474    καὶ τότ' ἐγὼ Κύκλωπα προσηύδων κερτομίοισι·

Verse: 475       'Κύκλωψ, οὐκ ἄρ' ἔμελλες ἀνάλκιδος ἀνδρὸς ἑταίρους
Verse: 476    ἔδμεναι ἐν σπῆι γλαϕυρῷ κρατερῆϕι βίηϕι.
Verse: 477    καὶ λίην σέγ' ἔμελλε κιχήσεσθαι κακὰ ἔργα,
Verse: 478    σχέτλι', ἐπεὶ ξείνους οὐχ ἅζεο σῷ ἐνὶ οἴκῳ
Verse: 479    ἐσθέμεναι· τῶ σε Ζεὺς τίσατο καὶ θεοὶ ἄλλοι.'

Verse: 480       ὣς ἐϕάμην, ὁ δ' ἔπειτα χολώσατο κηρόθι μᾶλλον·
Verse: 481    ἧκε δ' ἀπορρήξας κορυϕὴν ὄρεος μεγάλοιο,
Verse: 482    κὰδ δ' ἔβαλε προπάροιθε νεὸς κυανοπρῴροιο
Verse: 483    τυτθόν, ἐδεύησεν δ' οἰήιον ἄκρον ἱκέσθαι.
Verse: 484    ἐκλύσθη δὲ θάλασσα κατερχομένης ὑπὸ πέτρης:
Verse: 485    τὴν δ' ἂψ ἤπειρὸν δὲ παλιρρόθιον ϕέρε κῦμα,
Verse: 486    πλημμυρὶς ἐκ πόντοιο, θέμωσε δὲ χέρσον ἱκέσθαι.
Verse: 487    αὐτὰρ ἐγὼ χείρεσσι λαβὼν περιμήκεα κοντὸν
Verse: 488    ὦσα παρ' έξ· ἑτάροισι δ' ἐποτρύνας ἐκέλευσα
Verse: 489    ἐμβαλέειν κώπῃσ', ἵν' ὑπ' ἐκ κακότητα ϕύγοιμεν,
Verse: 490    κρατὶ κατανεύων· οἱ δὲ προπεσόντες ἔρεσσον.
Verse: 491    ἀλλ' ὅτε δὴ δὶς τόσσον ἅλα πρήσσοντες ἀπῆμεν,
Verse: 492    καὶ τότε δὴ Κύκλωπα προσηύδων· ἀμϕὶ δ' ἑταῖροι
Verse: 493    μειλιχίοις ἐπέεσσιν ἐρήτυον ἄλλοθεν ἄλλος:

Verse: 494       'σχέτλιε, τίπτ' ἐθέλεις ἐρεθιζέμεν ἄγριον ἄνδρα;
Verse: 495    ὃς καὶ νῦν πόντονδε βαλὼν βέλος ἤγαγε νῆα
Verse: 496    αὖτις ἐς ἤπειρον, καὶ δὴ ϕάμεν αὐτόθ' ὀλέσθαι.
Verse: 497    εἰ δὲ ϕθεγξαμένου τευ ἢ αὐδήσαντος ἄκουσε,
Verse: 498    σύν κεν ἄραξ' ἡμέων κεϕαλὰς καὶ νήια δοῦρα
Verse: 499    μαρμάρῳ ὀκριόεντι βαλών· τόσσον γὰρ ἵησιν.'

Verse: 500       ὣς ϕάσαν, ἀλλ' οὐ πεῖθον ἐμὸν μεγαλήτορα θυμόν,
Verse: 501    ἀλλά μιν ἄψορρον προσέϕην κεκοτηότι θυμῷ·

Verse: 502       'Κύκλωψ, αἴ κέν τίς σε καταθνητῶν ἀνθρώπων
Verse: 503    ὀϕθαλμοῦ εἴρηται ἀεικελίην ἀλαωτύν,
Verse: 504    ϕάσθαι ᾽Οδυσσῆα πτολιπόρθιον ἐξαλαῶσαι,
Verse: 505    υἱὸν Λαέρτεω, ᾽Ιθάκῃ ἔνι οἰκί' ἔχοντα.'

Verse: 506       ὣς ἐϕάμην, ὁ δέ μ' οἰμώξας ἠμείβετο μύθῳ·

Verse: 507       'ὢ πόποι, ἦ μάλα δή με παλαίϕατα θέσϕαθ' ἱκάνει.
Verse: 508    ἔσκε τις ἐνθάδε μάντις ἀνὴρ ἠύς τε μέγας τε,
Verse: 509    Τήλεμος Εὐρυμίδης, ὃς μαντοσύνῃ ἐκέκαστο
Verse: 510    καὶ μαντευόμενος κατεγήρα Κυκλώπεσσιν·
Verse: 511    ὅς μοι ἔϕη τάδε πάντα τελευτήσεσθαι ὀπίσσω,
Verse: 512    χειρῶν ἐξ ᾽Οδυσῆος ἁμαρτήσεσθαι ὀπωπῆς.
Verse: 513    ἀλλ' αἰεί τινα ϕῶτα μέγαν καὶ καλὸν ἐδέγμην
Verse: 514    ἐνθάδ' ἐλεύσεσθαι, μεγάλην ἐπιειμένον ἀλκήν·
Verse: 515    νῦν δέ μ' ἐὼν ὀλίγος τε καὶ οὐτιδανὸς καὶ ἄκικυς
Verse: 516    ὀϕθαλμοῦ ἀλάωσεν, ἐπεί μ' ἐδαμάσσατο οἴνῳ.
Verse: 517    ἀλλ' ἄγε δεῦρ', ᾽Οδυσεῦ, ἵνα τοι πὰρ ξείνια θείω,
Verse: 518    πομπήν τ' ὀτρύνω δόμεναι κλυτὸν ἐννοσίγαιον·
Verse: 519    τοῦ γὰρ ἐγὼ παῖς εἰμί, πατὴρ δ' ἐμὸς εὔχεται εἶναι.
Verse: 520    αὐτὸς δ', αἴ κ' ἐθέλῃσ', ἰήσεται, οὐδέ τις ἄλλος
Verse: 521    οὔτε θεῶν μακάρων οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων.'

Verse: 522       ὣς ἔϕατ', αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·

Verse: 523       'αἲ γὰρ δὴ ψυχῆς τε καὶ αἰῶνός σε δυναίμην
Verse: 524    εὖνιν ποιήσας πέμψαι δόμον ῎Αιδος εἴσω,
Verse: 525    ὡς οὐκ ὀϕθαλμόν γ' ἰήσεται οὐδ' ἐνοσίχθων.'

Verse: 526       ὣς ἐϕάμην, ὁ δ' ἔπειτα Ποσειδάωνι ἄνακτι
Verse: 527    εὔχετο, χεῖρ' ὀρέγων εἰς οὐρανὸν ἀστερόεντα·

Verse: 528       'κλῦθι, Ποσείδαον γαιήοχε κυανοχαῖτα·
Verse: 529    εἰ ἐτεόν γε σός εἰμι, πατὴρ δ' ἐμὸς εὔχεαι εἶναι,
Verse: 530    δὸς μὴ ᾽Οδυσσῆα πτολιπόρθιον οἴκαδ' ἱκέσθαι.
Verse: 532    ἀλλ' εἴ οἱ καὶ μοῖρα ϕίλους τ' ἰδέειν καὶ ἱκέσθαι
Verse: 533    οἶκον ἐυκτίμενον καὶ ἑὴν ἐς πατρίδα γαῖαν,
Verse: 534    ὀψὲ κακῶς ἔλθοι, ὀλέσας ἄπο πάντας ἑταίρους,
Verse: 535    νηὸς ἐπ' ἀλλοτρίης, εὕροι δ' ἐν πήματα οἴκῳ.'

Verse: 536       ὣς ἔϕατ' εὐχόμενος, τοῦ δὲ κλύε κυανοχαίτης.
Verse: 537    αὐτὰρ ὅ γ' ἐξαῦτις πολὺ μείζονα λᾶαν ἀείρας
Verse: 538    ἧκ' ἐπιδινήσας, ἐπέρεισε δὲ ἶν' ἀπέλεθρον·
Verse: 539    κὰδ δ' ἔβαλεν μετόπισθε νεὸς κυανοπρῴροιο
Verse: 540    τυτθόν, ἐδεύησεν δ' οἰήιον ἄκρον ἱκέσθαι.
Verse: 541    ἐκλύσθη δὲ θάλασσα κατερχομένης ὑπὸ πέτρης:
Verse: 542    τὴν δὲ πρόσω ϕέρε κῦμα, θέμωσε δὲ χέρσον ἱκέσθαι.

Verse: 543       ἀλλ' ὅτε δὴ τὴν νῆσον ἀϕικόμεθ', ἔνθά περ ἄλλαι
Verse: 544    νῆες ἐύσσελμοι μένον ἁθρόαι, ἀμϕὶ δ' ἑταῖροι
Verse: 545    εἵατ' ὀδυρόμενοι, ἡμέας ποτιδέγμενοι αἰεί,
Verse: 546    νῆα μὲν ἔνθ' ἐλθόντες ἐκέλσαμεν ἐν ψαμάθοισιν,
Verse: 547    ἐκ δὲ καὶ αὐτοὶ βῆμεν ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης.
Verse: 548    μῆλα δὲ Κύκλωπος γλαϕυρῆς ἐκ νηὸς ἑλόντες
Verse: 549    δασσάμεθ', ὡς μή τίς μοι ἀτεμβόμενος κίοι ἴσης.
Verse: 550    ἀρνειὸν δ' ἐμοὶ οἴῳ ἐυκνήμιδες ἑταῖροι
Verse: 551    μήλων δαιομένων δόσαν ἔξοχα· τὸν δ' ἐπὶ θινὶ
Verse: 552    Ζηνὶ κελαινεϕέι Κρονίδῃ, ὃς πᾶσιν ἀνάσσει,
Verse: 553    ῥέξας μηρί' ἔκαιον· ὁ δ' οὐκ ἐμπάζετο ἱρῶν,
Verse: 554    ἀλλ' ἄρα μερμήριζεν ὅπως ἀπολοίατο πᾶσαι
Verse: 555    νῆες ἐύσσελμοι καὶ ἐμοὶ ἐρίηρες ἑταῖροι.

Verse: 556       ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα
Verse: 557    ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τ' ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ·
Verse: 558    ἦμος δ' ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέϕας ἦλθε,
Verse: 559    δὴ τότε κοιμήθημεν ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης.
Verse: 560    ἦμος δ' ἠριγένεια ϕάνη ῥοδοδάκτυλος ᾽Ηώς,
Verse: 561    δὴ τότ' ἐγὼν ἑτάροισιν ἐποτρύνας ἐκέλευσα
Verse: 562    αὐτούς τ' ἀμβαίνειν ἀνά τε πρυμνήσια λῦσαι.
Verse: 563    οἱ δ' αἶψ' εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον,
Verse: 564    ἑξῆς δ' ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς.

Verse: 565       ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,
Verse: 566    ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, ϕίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Homer, Odyssee.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.